I. Lipsi De recta pronunciatione Latinae linguae dialogus

발행: 1599년

분량: 77페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

61쪽

61 DE RECTA PRONVNCIA

deo, capio non capio: &quam suspicionum potius pede tre- .pido tango,quam scientiae vcstigio firmiter premo. Mo; Mhic intellego, qui aduersu Legi, quique abit a Grammaticorum scisio ac iussu. Quem Pronunc lationi etiamnunc interuenire, ni

hil nego: sed magis, ni fallor, olim, priusquam eualuissent Grammaticae argutiae & oppressissent. Nam ut prisci illi Mvere liberi Romani adstricti seruiliter ad tenues,quas dixi, Leges fuerint: haud temere crediderim. & regnum suum, ut in verbis , sc in eorum sono habuit Iecenseam Dominum illum Vsum. Quod Graeci, quod Barbari hodie in sua quisque lingua: cur non Romani habuerint, & quaedam pronunciarint ad morem potius, quam ad normam ξ ad suauitatem, quam ad quantitatem Z Ego censeam: et si adfirmare aut illustrare id minis . paucis argumentis vel exemplis. modo enim penetrem aut oculos adiiciam in iciacbras illius aeui 3 omnia silentio & oblipione obruta : & scimus in ea parte hactenus, quatenus scire nos Grammatici voluerunt. Quibus tamen ipsis ex prella quaedam contra suam Lcgem. praesertim eam, re in in i quae Icia ores ligat . ad modulum sillabae & mensuram. Nam

L L ercuri, Virgili, Sulpsit in vocandi casibus ne illi quidem ab

ρ - - rogant. Et Priscianus miseris etiam recipit: Festus Ariocum Adverbium est. magis iue miranda illa Priscianus: E iuri, Deinde, Subinde, Proinde, Terivri, Siquando, Nequant, Al uaudo. exemplo ni Ensinuero ego spreuerim, . tib. Vii. nec quod apud Agellium Annianus adfirmat, Exaduersum. Compositionem enim elucere ipso Tenoris positu voluerunt. eaque re Priscianus&haec suadet, Tepefacis, Suauerubens, o bsperrae, Vii Egustu, Traefect Uabrum, Iurisconsultus, Interea ci. de Charisius, SacrAia. Ab hac mente idem ille Annianus prima acuta non media pronunciabata causi L Aj.zb ra que huic Accentui dicebat verba Agellij sunt quod, atta, noti essent duaepartes orationis, sed traquepara in unam vocem coaluisset. Bis miror. primum quid ita periculum hic, ne dii aevo ces censeantur cum ne possint quidem . Misi rescribas ta

meta quod censeo A fatim. Deinde cur vulgo media longa extulerint cum constet certὸ de breui sillabae eius

modo. Sed &in hoc & pluribus nihil ambigo quin lex n electa:

62쪽

secta: quae singillatim Lipsi, i quis indageti nisi cui facem aliquam ab aethere accenderit ille Phoebus

C A P. X X I I.

Iaquei velut aenigmata bac in resoluta. leni molis locis immissiuae. item Festi, Victorini, ante omnes Ciceronis. sensum de litteris eos loqui,non desitabis.Tu lege,vide, disce aut doce.

NAM illa quae tu in Conuiuio collegisti, mira de

fateor: sed vide ne aspectu primo talia, explorata non 'faciant tuae menti. 'Agellius inquis, verbum Giescit, perpe- 'Lib. x tuάbnguae Latinae consuetudine i littera correpta pronuntiatum ad- firmat. igitur dixere. Lipsi erras. Non enim haec

doctissimi viri mens, de de littera se loqui non de sillaba clamat clare . ergo nec de Tenore, cui in sillaba sedes. Quid igi

tur vultὶ an potest E littera illic corripi,quam duae cons nan- ε, mri tes excipiuntὶ Non potest,fateor. sed ad meam illam Elementa rarem pronunciationem reserva da isi c. qua docui Elitterae duplicem sonum, Tenuem sue Breuem, Pinguem siue Longum. Hoc igitur tunc quaesitum Esubtili&breui, vi Here diceretur: an longa, ut Ale io, Calesco. Et abit illuc, ut in usu pronunciatum breuiter velit et si longi ter 'ies. Simile in Actito. Disputat enim idem ille ' scriptor, A Zito A litaui prima littera correpta an productά dicenda sint Z Ipse producta 'tasin tricen sci: et liquidam non indocti viri correpta. Tu insers, A icto tetitur quosdam pronunciasse. Hemi os Lipsianum retine& frontem. Impudenter hoc dicitur, sed-& imprudenter. Nam haec. controuersia. Ago littera A breui pronunciatur: an igitur & derivatum ab eo Actito alij negant, alij dicunt. Sed ipse efferrj producte probat,id est A Zito A latiore & qua- . . si geminata. Nos enim hodie pessime, qui Ago pinguem sonum damus, isti ipsi Acuto exiliorem. Atque hanc certam eius mentem esse exco certum, quod idem etiam ambigit in Actitaui. Sodes, si Accentuum res est, an in quarta a fine controuerit potest de Tenoreὸ Hac ipsa luce persundo, quae ibidem obscurissime scripta: Ab eo quod ea Edom Vngo inquibra merbis prima littera breuiter dicitur , Esito o Vnctito quaesunt eo-

63쪽

σι D E R E GT A PRO NUNCIAT.rum Frequentativa, pri littera longa promi. in contra Dimio, ab eo quoden Dico, correpte. Haec enim nulla vi mentis peruades, si pedem firmas in Accentu. At non ita est Hoc agit ocait: Eri, Ebreui dici; Vngo, V breui: contra tamen Epto eidem lata & longa, iteinque Unctito. Dicebant igitur, EdoY Graecorum,ut supra doctum) & Eesit

hodie malE Vuumto siue Ovnctito. Contra autem in Dico de Dii Ato . Nam

φ ' illud vulgo erat Desco, I long2: istud Dictiso ea breui. Huc etiam illa ' Agelliana refero: qui Obiistebat quosdam O litteia

producta dicere miratur; item Coniicere, lance, primis litteris longis. Qui,sy an non longae eae sintZ clarum quidem. sed de sono agitur, non de Tono. vultque ipse non sobiices, Gubiices, Einiice,Coomice late efferri, sed obiices, Subi F. t. taxo tenuiter. Haec tibi mira3 magis ista quae tunc certa' '' non vidisti. Ecce in Festo scriptum: Muferiasprimάsi ba producta,'rci murum appelliri. Potestne in Accentu corripi 3 idem: Ius basignificant lacu ι lutosas. at cum eiusdem πα- Obub prima sillaba pro citur ,significat nunc tempus quisquennale, nunepopuli ius irationem. Vides,etsi sillabam nominet deli ter2 tantum agi: quam ex more produci vult in altera signifi-- eatione, Loustra: in altera tenuari, rustra. idemque in Mouficem . .. da. Parret, quodeni informulu,debuit productapriore sillaboronunciari, O non gemino RR scribi. Iam

ruria istis. Victorinus Afer,ex tua quidem mente,quam superuacue in

neat, imo stulte,Hesternum, producte dici debere 3 Hesternum, tricata it producte dici debet. N moenim qui Latine loqui ciat, qui aliter quam produm sillabά Hesternum dixerit. Di tibi bene s ciant provide senex. in Accentu quis aliter potuit 3 Sed de priore sillabi siue litterὰ potius tu quoque intellegis, & m nes longam esse,nequis breuem ducat & dicat, quia ab Here. Quae res simillima illi in verbo 'lesia. Haec seria, mi ad'l scens,nec nugarii aliquis ludus. videsque vel ex Agellio quam intentὸ de iis egerint,imblitigauerint, viri magni. Sed venio iam ad scopulum,in quo mens om nis & ratio tibi fracta. Ciceronis locus est,qui miras facit tibi turbas: G vero hoc

64쪽

felix tuus. Et ne multis in quibus verbis eae primae sunt laterae quae in

Sapiente atque Felice roducte dicuntur: in ceteris omnibus breuiter. Itemque composuit,concrepuit, consueuit,confecit. Consule meritatem: reprehendet. reser ad aures: probabunt.Et verba haec sunt, inquis, an portentat Mihi quidem verba Lipsi,&proba, sana si examinata a sana mente. Inclutus & Inhumanus ait primis breui- I Qtur, ,

bus dici. An sillabis Zimbexpressim addidit, Ergo de I breui aut longa haec dissertio est: sicut de O eadem in Com- ωHiis. posuit,conbecit, & quae reddit. Igitur illud In semper breue: nisi cum ab F aut S excipitur,si vera norma illa Ciceronis. Ita dixeris. Incipit , Indoctus, Ingenuus, breuiter & hodierno more. contra, late Einfelix, Einsuauis, Et cetus, & talia, ad priscum ritum non ad nostrum. Pariter Composivit, Concrepuit, c-, ρης μconiecit, exili rex in bere.' pinguius, Coonfecit, Coonsueuit, o Tati. Coonfiteor, Coo Ino. Haec Tulli j germana mens, quam adfirmat mihi satis' Agellius: Staneque o B, inquit, neque sVB IM. Dis. praepositio producendi habent naturam: neque item CON, nisi cum eam litterae sequuntur quae in verbis CoNsTITVIT in CoNFECIT secundum eam prima sunt: vel cum eliditur ex ea N lit tera , sicut Saltassius inquit Faenoribus ' coopertus. Idemque clarius lib. ii. ubi caput totum dat hisce Tullianis illustrandis: ad- mimarioriditque mirari se cur Pro praepositio neglexerit hanc regulam, quae non semper ante F producta. ut in Trasisti, Profanum, Profugere, Profestum, Profundum. Ea enim correpte dicimus, inquit, Proferre autem, o Profligare, em Prosiccre, producte. Quae ex monitis meis non vltra obscura. Sunt enim, Proo- ferre, Pro gare dec. Haec an nota aut notata adhuc vulgo, nescio: scio vera, & momentum grande habere ad germ

num litterarum effatum. . Tu Lipsi quid' Quid, inquam,nusistit peo, quia non sturio Θ Antea in Cimmeriorum tenebris mihi videbar, nunc per te subito in liquida & clara aethoris illius luce. Nec occurrit quod obiiciam,nec velim.

65쪽

ginationes vocum.

Sermonis mei finis. Metam enim iam attigi. nec habeo quod addam, praeter monita aut verius vota. Vtinam mens s qui instituunt iuuentutem, haec docendi Inon deesset .... . itio aut via inducendi. In Graec2 Pronunciatione id iam peta uicimus: quidni Latina haec & cottidiana pariter nitescat Cuius usus cum latissimus it, imo cum necessarius ad commercia coniunctionemque tot gentium: de germanρ facie eius tam exiguam nobis curam esse,iure mirer. In Pronuncia tione autem illa est . atque ut hominis formae vestis cultusque non parum addit aut detrahit: sic Sermoni cssatus Con munio quidem sermon m linguarumque, & derivatio vocum, non alia re magis illucescet, quam germano isto Enunciatu.adquem legitimam viam tibi praeiui,Lipsi: tu eam horem mollioremque calcando reddes. Dura enim pleraque initia videntur, confiteor: usus est qui mollit & consuetud'. At tu salve. te enim prandium, me patronus iam vocat. Et sub haec ipsa verba aderat puςr. ciuit Uebar

66쪽

INDEX CAPITUM.

ibi reperti laus. ad sermonem hunc praeparatio: & quiddam de iuuenilibus meis scriptis. CAr.ii. Ad sermonem hunc ingressio. Praedictum de dignitate & de fructu cognitae Verq Pronunciationis.Su tonius correctus. CAp.rii. Q caussa comaptae pronunciationis 3 Ea altilis petita a propagatione sermonis: quae ner Romanum totum orbem. Afros,Gallos,Hispanos,

Britannos Latine vulgb sciuisse. Hanc causs- corrupti soni germani: Item Barbarorum i 'cursum. Ital linil quando coeperiti senula Grammati in vestis. Capellae, Augustino, Tacito

lux.CAp. IIII. Pronunciatio reneratim

definita: diuisa: quis dicendorum lin

CA p.v. Vocales omnes Latinis Pluri-Gnae. Eaedem modulo & quantitate ancipites . ideoque olim Pronunciaturescriptu distinctae. Geminatio earum quatur Apex,qualis CAp. v I. Vocales primos affectus naintae exprimere: &plurimdiu, maestos.Artemidorus illustratus. A, liti Ne geminus sonus, Crassus & Exilis. In Crasso duplex ea strina: sepe cum fi tu interponto.

CAP. vii. inradruplicem videri num in Elitteranisse. &ij ordine e positi. Hanc ipsam pro I caepe scriptam. Iulii Caesaris Scali ri laudati

CAp. v I II. Litterae I triplex nus.

Quae in Plauto sit longa littera 3 EI diphthongus passim pro I longa:deque

ea scriptura priscorum variantes se

tentiae.

CAp. ix.O duplex esse,quod ad tempus & ad senum . Auωnis versus aliter lecti u.Tranquillus illustratus. C p. x. De littera V. quadruplicem eius Anum esse: sed Primarium de eximium,duplicem. H to, Ausenio lux immissa. Quae Feralis littera, Ar Fare Maurus & Charisius correcti. C p. xi. Ad Diphthongos ventum: Latinum iis nomen fidenter positum. Quot eae, M in quibus enunciandis peccemus 3 AE quomodo esterenda quomodo OEr Dio Cxllius emendotiis. De M obiter dictum: de quis eiseniis C Ap. xii. Ad Consenantes ventum. devicinis inter se, quMue Capite dictum. isto, de B. V. P. F. s. in Be est renda, de a quibus gentibus peccetura an defendi possint 3 Dub tatum de sono V Digammae, & pluscu- ual eas argutias. De F germanos no. A Soligero abimus & Fabio. Au- senio lucem damus , & medicinan

Charisi

CAp. xiir. De C. K. Q s. vieinis litteris. Refutare qui primae s num duplicem adfingunt. In Κ littera Ausonius illustratus . idem iterum in Q correctus. In C. Festus emendatus. singulae hae litterae, quando natae. quid conueniant, quid discrepent 3 de plura Grammatici pulueris. CAp. x I v. De litteris D, de T. Huius vitiosium hodie in parte senum este: nec iuuari a false Papyrio. An T, Vivum significaueritὶ Isidorum socion correxerim .Lapidibus data lux. CAP. xv. De sex litteris facillimae ponunciarionis iunctim dictum. NGraecis aut Latinis saepe omitti: sed

mal ἡ.C A p. x vi. De littera S, quae mul iis veterum inuisa, de culpam. A nobis ea releuariir. Romani quam crebrovsarpalint, de paenὰ ante omnes litteras t X crucem referre . quaedam de varia crucium figura. Artemidoriis, de Maximus & lsidorus episcopi illustrati. De littera & ordine omnium soni. CAP.xvii. Ad Accentus transtum. eorum in Pronunciatione utilitas, siue Necessitas.Definiuntur,diuiduntur. I 1 Chr.

67쪽

INDEX CC Ap. xv III. De Tenoribus tm prie . quibus aliis nominibus clim' quid sint ' quotuplices sitir Desiniti omnes, de notulis suis insigniti. De Sigmae forma per occasionem dissei tum uberius. C A r. xl x. Accentus olim nec L tiuis nec Graecis scriptitatos esse. lapides, qiii adserere videbantur, reiecti aut aliorsum tracti. CAr. xx. De Legibus Tenorum, quas Grammatici tulerunt. Eas promptas facilesque esse . a Fabio benὸ &micte comprehensas. Plura in Notis, quae ad rei totius lucem. C A r. xxi. Moris in Tenoribus

prisci iadagatio haud obuia. Lesibus

5: Acumine suo pressa liat Grammatici. Quaedam tamea ex tisipsis eruta contra leges. Non videri Teriores semper accommodatos ad sillabae mo-chim. C A p. x x ii. Laquei & velut aeniagmata hac in re soluta. Agellia multis locis immissa lux . item victorini, ante omnes Ciceronis. ollan sum de litteris eos loqui, non desillabis Tu lege, vide, disce aut doce.C A p. x x iii. Clausula operis. Votum, ut laec locum vulgb reperiant : quod facit E . si velint pueritiae doctores . Res ipsa honesta , de utilis inprimis ad originationes v

cum.

ptus, praeter Noluptatem, hanc quoque Wissitatem assert, quod non priscu modo libris,ue metium t idibus,m lucem immittat S com restionem qdbibeat. cuilielmus Fabricius Novioni. Apostorius ac Regius librorum Censor,

RATIO

68쪽

RATIO

EX MARCIANO CAPELLA.

dum exsecutiu Hi .

A,sub hiatu oris congruo solo θiritu memoramus: B, ubris ter blisinu impetum reclusis edicimus: C, motiribus super linguae extrema appulsis exprimitam D, appulsu linguae circa superiores dentes innascitur: E, stiritui facit lingua pau&presiore: .F, dentes labrum inferius deprimeutes lingua patituque dulcescit:

H, contractis paultam saucibus ventis exhala :l, stiritusprope dentibus pressis: Κ, Raucious palatoque formatur: L, ungua palatoque dulcescit: M, lubris imprimitur: N, lingua dentibus avulsa collidit:

P, labris l=iritus erumpit: Q, pulpu palati ore restricto: R, stiritum lingua cri laute corraditur: '. Q. es, sibilum facit dentibus verberatis: T, appulsu linguae dentibus impusis excuditur: 'V, ore constrisio labrisque promutis exhibetur: iX, quidquid C Sformauit,exsibilat: Y, appressis labris ilirituque procedit: Z, vero idcirco Appius clauatus detestatur, quὸ dentes mortui, dum exprimitur imitatur.

Nunc singula quam possideant is oresedem,

Musque μοι concipiant de rumpant,

69쪽

A prima locum littera sit ab ore sumit,

Immunia rictupatuso tenere labra,

Linguamque necesses ita pendulam reduci, νι nisius in ligam valeat subire vocis, Nec partibus vilis aliquos ferire dentes. E quae sequitur mocuti dissona eIi priori,

uia aprimit altum modico tenore rictum, Et lingua remotos premit hinc o, hinc molares.

I porrigit ictumgeminos prope ad ipsos,

Minimumque renidet supero tenu/ labelli. O Graiugenum longior altera Hifigura, Alter sonus,atque temporum nota variata, , compendia nosiri meliori cre diderunt. vocalibus it non nisi quinquesu eremμ' Productio tingis ut iuret tempora bina, correptio plus tempore non valeret uno. Hinc se minusscribimus bino upremum, Una quoniamst habitum est notare forma, Pro temporibus quaerininum mini et Uum Ilitur sonitum reddere cum voles minori, Retrorsus adactam modice teneto linguam: Eictu neque magno sat erit patere tu ra. At longior alto tragicum sub oris antro Molita, rotundis acuit sonum labeltas. T quam memoran Nocibus aulaeu Latinis; Vocalibus autem quoniam iugara Graecis, is no gra etiam verba dabat equenter usum. Subiecimus issam,cui nomen V dederunt, V1culem,sonantes sibi quae iugaret onmes,

Etsola sonum redderet ex sua figura, diu scribere Graius,nisiiungat O nequibis:

Hauc ederε Nocem quoties paramin ore, Nitamur ut 9 diaere, sic citetur ortus: Productius autem coeuntibus labe is,

Naturasenipresor abius meabit.

70쪽

Irin cetera,no argue quoplent, loquemur Verum ut cuique vi proximitas loci, onis: Ne dicta prius me subeat referre rursum Vicinia Nocum, modico dirempta puncto. B, lutera, vel P,quasis stabae videntur, Duuntque sonos de gemina fide prosemi: Nam muta iubet portio comprimi labe siue Vocalis at intus locus exitum ministracompressis porro ettin τtraue dissonora: Nam prima per oro etiam labesia sitis, Velut intus agatur us: ast altera contraῆPesiissonitum de mediis seras labesiis. Vtrumque latus dentibus adplicare linguamc pressius v*et,sedo hinc hincquo remistis, uo vocis adhaerenssenus explicetur ore. G porro retrorsum coit,insonum prioris

obtusui ipsi propes cit palato.

At portio antes quotiesIuprema timue Pupuerit imos. odiceque curammmo

Tunc D senitum persi is,explicatque vocem T qua superis dentibus istima est origo, Summa satu ea a nitum ferire lingua. Κ persecuum est littera qu)d vacarepvsi

Et simila: namque eadem vis in utraque ea α uia qui lociu estprimitiu unde exoritur QAuascumque deinceps libeat iugare evoces,

utare necesse visenitum quidem supremum: Refert nihil,Κ prior .an e siet, ' QAut G, quoque, vel C, simili parique lege Addi,quasi desit . iumero potes priorum. Nulli dubium eis aurabis en iret quod sis 'H littera,sive es t nota,quae Oiret antitum. uin hanc etiam Grammatκι volunt vacare, Abia non adicit btterulis nouu norem

Sed Graecula quaedam scholicae nitela vocu calibus apta ,sed anteposta cuncto; μ

SEARCH

MENU NAVIGATION