I. Lipsi De recta pronunciatione Latinae linguae dialogus

51쪽

qui duplex:n . D E R E C F A P R O N vitae 4 Α τι concentum: sic frustra elementa mihi recte es eras, nisi exii es voces. At has non potes, sine iusto legitimoque ACCENTU D, i. quem communiter & large cum Grammaticis cie finio edum omnem quo sitan ascitur in loquendo stuscribendo. Eum in quattuor partes distinguo. In

D ε N s y s: qiuli rabum uberiore latu pati ηρὰ t cuius ' nota olim dextra pars incise b: sic Famio. Nync nob' Hinu gruinstruit, Graecis semicirculus de ter

o NI v N C TI o siue s : qua duas distris voces sic coniungimus. t unxtae videanturaeius nota semicirculus pandus , :ta reisu,

Di s iv N Cm1 o siue μολὴ,opposita prim ri: qua voces , quas imperite post , isset . E paramus. eius nota, dextra pars circuli ad imas litteras deposita : sic - ini tore con licituro sus. ne legas AvΕRsio siue qua litteram litteta me supprimimus auertimus loquendo se bendosque. eius nota pars circuli sinistra ψ, sammas litteras deposita, ': sic

tanton me crimine d unum.

52쪽

De uorsis r m. uibus ab is nominibus Emὶ quid latὶ quotu- iret int 'De niti omnes, Otulusvis inpuniti. De Sigma omάρer occasionem Userpam ubisimi. ia i I A T ε haec generalis diuisio Accentuum: posita sica XL priscis, paullo aliter a me dispqsta. e quibus loco ρο- αν-.ν1tremus ille, re primus. Si enim dignitatem usum spectes, anteit alios: dc eximie Accentuum nomen sibi vindicat inter omnes. Reliqui allectionem aliquam sillabae ant, & sepe leuem: hie vim &vitam'. 'Mastianus de ista bene: nimam v cum esse,ω Music feminarium. Nec alius sane est,qui aut Pronunciationem magis ornet rectus,aut deformet prauus . que paullo magis cum cura mihi de eo dicendum, ut qui proprie spectet ad meam Spartam Speciem igiti r hanc Accen- in ia. ., tus, Lipsi, Graeci dicitiatoris: : Latini ab eo Tommolim,post '

Tenores: atque ellaim,vocutitiones,Mo amenta,ricentiunculas: imo exoche quadam Accontus. Revera enim eleuatio

illa oc depressio sillabarum, quae per.Tenores, super omnes alias species,similequiddam habetcatu. Capella etiam de appellatame iudice,metaphoris aptis valde & lim nestis.Caput suum huic argumento inscribit,De Fastigio: oc inserit, Ac entus partim Fastigia Zocamus, quod ut terarum capitibus imponantur , partim cacumina. De voce habes: rem definitione nunc explico. T E N o R E M mensuram esse aio si ad , inscriptu o. -- aut si tu , ex lege siue more. Mensuram pono : quis negetr Ad iquantitatem enim. Tenor pertinet. in qua clim dimensio triplex, Alta,Lata,Longa: ad primam hic reserendus, ad alteram Spiritus, ad tertiam Tempus. Discretio aliena a diantitate est, ideo ue nec proprie Accentus. Mensura autem haec in sil- labis pariter triplex: quae attollit proniiciando. quae deprimit. quae utrumque. Inde totidemTenores: quos indigetamus scu- Disis, tum raue Elixum. A. v Tu ses uisi lusi intendit acuitque,

53쪽

1 D ε'R c A r R 6 N v N e i λ is cum Hvoc .Eius notam in scripto faciunt lineola dextro uolsum ascendentem scI. fastigij scilicet dimidiatam parrem. G R A vi si qui Etitam dimititit, c.' cum e Iudi Eius ad uera nota index lineola descendens sic . pars altera fasti j incitan antis. F L E X v s, qui unam eamdemquisitabam Imriwre, ocu ductu o. to it . . a quo sterii ei nomes, Eius not iure ei utraque conlposita sic,Λ id est,sestigium pletium. Hoectorinus rectό vocatVtransuersum. Ciscu ex is inbit,tranfruώ4.1M uersa mitte ianoratur boc modo Λ.intertiam pens hic ego Ad C H lianum illud M. Antoni:dicam aliquid , imo contradicari v - - . transuerso notari eum vi,3 negit Marcianus, quiplexi 'nu'. facit Slmafiterisses litterae deuri um. Haec aute 'quantum distat Muretus,Bene,inquit, inlicis.laudo. Sede me non inalὸ expediam , si scias hae Siphae si ea nicae seam intellegit: olim Mrma. Non enim illa , quae nunc, sexilis & serpentina cui nihil eum Accentuabunquam no tultiommercij: sedlunaris aut semi-brbi ilata quaedam, sem. - C: prorsu, vice Latiniana. Maurus abh ac causi inter littera ----, quae figuri ambigui fallere possint, halic ponit. A Latina suevi A ba, sese Lambd cribisuri Isimiliter Iωτα credi, potest quo Sigm sit i

A,inquit sepὰ ut Lambda scribitiit vidi in lapidibus i se

. iis aeui,Λ,sine transuersa lineola & I nostrum ut tota, & C ut Sigma. Ita enim reuera scripsere. sed, ne te fallam, non nimisol n medio dumtaxat illo Principum aeuo. Anxeenjda ne illa obtinui ,&pὁst iterum evicit. adeo ut illius me aqn vita non memoria ut, ni si in monumentis lapidum, &pavi' forte libris scriptis.sed in lapidibus crebra. ut, Δ I OC Rc P pC.&c Ap ΑΠΙ Δoc & in hac urbe marmoribus tricenis. igitur inter notandum Tenorent illum flexum, lapsu quodani properantis manus factum, ut non angulare illuci si num e .st.. .. . primeretur, sedcurua linea Vno ductu, sic' ci: Marcianus ire etiam in pii ceptam vulgo notam inperens cite appellat, Sigma deuexum. sis γε quia reuera tale est: sicut contra Sigma supinum in breuis silulabae nota, sic U. Iterum eg0, Capio, inquam, & approbo: AMinis iam ante non ignotum mihi istud Sigma. quo etiam Martia

54쪽

addis te me o Principum aeuo:caues mihi an cauillarisὶHoc potius, si dextro poc 'iq' veteres accipio: qui auctores mihi ian 1 olim de Lunari is orina. Agathon uicus, ubi Thesei nolnere argute per imagines scribst , sigma cum arcu

En ,Tertia, inquit, littera in Θ is C E YC resert scythicum ata ure cum. Arcus autem facies nonne simi, lunarisy Sed & Euripi des in eadem reo nomine ludens, tertium elementum con 'parat cum crinium cicinno Ateicinni illi calamistrati siue anuli, mihi quoque videntur facere orbiculatae huic formae.Murcius contracto vultu:Quae adducis, inquit, specie firma sunt, re anescunt. Cum arcu Agathon comparat. Ita: scd addet,scythico. cuius ego serinam

paullo aliam a continuothac suisse adfer', flexu illo triplici, qui etiamn apud Turcas,Scytharum scilicet stirpem. Cum cicinno Euripides sed nonne siexili 5 tortuo Zadiunxit enini

εἰλομενον. Non autem una in Uno crinium anulo haec conto

tio, sed per gradus multiplex, ut in capreolis vitium, &vt olim in capillis pendulis comatoruA. Ad hanc aspectum. Nec plura ego: ne excidam a linca, quam insisto.

Accentus olim nec Latinis nec Graecisscriptitatos esse. issis,qui adserere videbantur,resecti ta sum tram. TENOR i tur Mensura vocum est, &quidem inspecie illa trina quam dixi.. Definitioni dehinc addidi, iuscript uestatu. De effatu quis ambigit Ronnemo de scriptu, - sertasse quia notulae istae Accentuum in priscis libris rarae, imὁ in magis priscis nullae. Nec id in L tinis solum, . sed&Η--δε ι' Graecis. MirarisZvagare mihi per hanc urbem,&quaere. mul- ta monumenta in utraque lingua, multi lapides; lapis ego, si Accentiuncularum istarum usquam apex. Sed nec ullata: di aut is si in Graecis, quas nobis sagitium grande sit omisisse. G ... Quod si Graminati s imc gudis:sc ibo,& plerasque Om- ..

55쪽

1s D, RS CTA P R O N V N CI A T. . nes voces digeres sub Tenorum suis signis. idque discretionisci intelligentiae, ut aiunt, causia. Mihi priscur, mosplaceat: quem in his talibus teneam caudeo dicere etiam contra rhtionem. Hic ego non sine risu, Soluisti Murete frenum huic linguae: quis reponcidi Vide ne fiam tibi Arabius tibicen: de quo Graeci,

quatimi nu Nam denuo interpello. Negas Accentiunculas scribi aut stul-pi solere:& da veniamj erras, nec erras. Quod raro, verum Aa non Am est: suod numquam,vanum. An lolio sortasse ego victito,&fefellerunt me oculi in lapidum aspectuZnon opinor.Hac vG ,in domo Delphiniorum:

Nummo canit, sed v

PAEDAG. DOMINI, DEC. vet. A. XCVI. P. STATIVS. P. L. ANTE ROS. Pos XI

ibidem:

Et in eodem lapide, nε sim longior, VICENOs. &, Lv-

CIBus. &, FATA. OCULOS. S, TERRAM. Sed& extra urbem,in agro: L. PEDANI H. L. EUPHRONI L. PE DAN IUS. Item via Praenestina: LIB.

Atque haec clare vidi,tegi Murete,& cum fide exscripsi. M im uitille capur. &,Fidem ego tibi quidem adolescens nabeo,in quit: ne tu illis. Imperita aliqua sculptoris manus haec scripsit. imperita sed remale curiosa. Dicentin serio, quomodo PED qiό, dcsTATI 6, & PATRONO, recto insculpta linea duplici, si hi Accentust Nam singulos eos lingulis vocibus . esse, lex & mos iubet, nec tu infrusis. Quomodo item in

56쪽

C v RI O N E primam sedem Tenor teneat λ Denique quid ita in omnibus vocibus Acutus tantum,sine nota ulla Flexi H einepta, stulta, & a bardis . nisi si id tamen voluerunt, Apices m eos esse, quis insignirent sita suspicor) vocaleslongas. de quo ritu mihi praedictum. Etiam memorarisὶ Nihil ego,inquam. te sequor,illos sperno.

C v T X T. De legor Tenorum, quaι Grammatici tulerunt. Eas prompta re curaque esse. a Fabio bene , stricte comprehensa/: Plura in Mo-tis,quae ad rei totius lucem.

ξηοφ igixur, ait, ad Desinitionis meae reliqua. Addidi

enim & hanc clausulam, a Llle sue more. Nec disiunxitia. quia non legem solatia in Accentibus agnosco, sed vita deo aliquid olim fuisse etiam ex More: dc recepta quaedam, quae non praecepta. Sed de Lege, Lipsi,nόnne obuium promptumque est exstant Grammaticorum libri, nec nos hodie aberramus valde. Transibo, si vis,aut trasilibopotius: & qectam ad orbitam de More, quae minus trita. Uultu & manamavi ego, Minime magister, inquam. In ceteris cum per te

mihi luceat & liqueat, in caligine hic relinquest Non grandi

aut spisia ea sorsitan . sed in qua tamen non compareant pura illa cum Lucretio dicam diei tela. infer. &quae veteres confuse aut parum munditer exsecuti, resequere distincte dc tuo more. Ille grauatus,Breuiter igitur,inquit: de magis quia vis,quam quia opus. LEGEM in Tenoribus appello,rum litteratorum de iis dissonendas ficitum ac iussum. Scripsere

enim, dc habuerunt hanc inter Grammaticae primas partes. Sed ea lex nec operosa,nec longa. Simplex tota, uniformis, dc rasis .

ab una sere Temporum norma.Nam pro sillabarum dimenso plerumque Acuimus, Gravamus, Flectimus: aliter quam Ttas ais Graeci,qui variant varia de vana saepe ita iudico caussa. Hac re Fabius nostros Accentus parum elegantes aut politos putat,dc abiicit eos atque vilitat Turpilij verbo utar prae Gr cis. hs rixis, Sed Accentus quoque, linquit , cum rigore quodam tumsimilitudine ipsa minus suaves babemus: quia ultim sinu a nec acuta umquamia H excita

57쪽

ia DE RECTA PRO NUNCIAT.ex latur, nec flexa circumducitur, sed ingrauem aut duaseraues ta Ait lage cadu. non enim ultima sillaba in duas potest cadere. aes, Misse per. Et de praestantia lius viderit, aut ego alias: de paritate verum est , ut paucis omnino verbis uniuersam i. Accentuum legem complexus sit idem ille doct r. Quem Lipsi audi,& me mitte. I. In omni voce, Acuta intra numerum trium sillabarum contis: .id est siue tum siue eae sint is verboseia, sis ultimae. Et tu bis aut proxima extremae, aut ab ea tertia. xisti hQ.ω ii I. Trium porro, de quibus loquor, media Longa aut acuta aut

Flexa erit.

mi. Eodem loco Breuis, utique Grauem habebit sonum: ideoque pa- sitam ante se, id est ab bim tertiam Acuet. v. Eii autem in omni Voce Acuta, sed numquam plus una; vi. Nec ultima unquam: . vii. Ideoque in distabis,prior. viii. Praeterea numquam in eiadem Flexa in Acuta: quia ea Fl.

xa ex Acuta. IX. Itaque neutra claudet vocem Latinam.

x. Ea vero quaesuntsinbae unius, eruui Acuta aut Flexa,vesit L . qua vox sine Acuta.

Hare dena ita lucis caussa distinxi legis eius capita Lips: quae breuia,sed plena,&,nisi fallor,etiam plana. Abnuis 3 frustra. non haereo diutius in sordidanti hoc puluere, nec tenuerit me sufflam nullia in precum.

i. si is . UA BI AN A, quae posui, leuiter erudito non obscura sunt; & perua λ dere viam illam poterit sine munitione alia, sine duce. Tironi tamen me dabo,& sternam ac planiorem eamdem reddam,velut aggestu aliquot verborum. 1 iis M. Primum eius caput adfirmatum voluit,in omni voce Teno M. norem primarium dico, id est Acutum siue Flexum. nam&hunc F bius comprehendit sub Acuto,quia ei illo. Grauis autem suesccun- r . m. datius insuper labetur, nec notatur in intra tres sillabas esse . idque rum . &si vox quadri aut pluris i laba, tamen Tenor numquam ante

tertiam. Lex Grammatica ira voluit: sed di Natura. quia vocem sirina

58쪽

LATINAE LINGV AE. 1' prius 'A ttollas id est Acuas sive Flectas, aegrE per tot sequentium stla- barum gradus eam demittas, Re videbis: experire. nec magni Scaligeri argutias hic audio quae verae non verae. secundum generale quoque est. Omnem Tenorem aut in paenulit -- mi aut ante eam sillaba esse. Non enim supra tertiam, vi iam dictum: non item in ultima.vt firmabo capite nono. Tertium & Quartum, magis distincte Tenores in Tri aut Plutisill bis adsignat. Ipse cdista rit obscurius: cape 1 me explicate & velut

in tabella. . . Tosi Tio NE . & tui ac Acuitur: ut, Ca-NA TvRA. &tunc Fleistitur ut, Roma- a vi, Perdocere. E X C i p i o, si ultima quoque longa. tunc enim Acuitur; ut Romano, Perdocίbant, Asbόnae, Icίna. tunc quae ante eam, id est tertia a fine

sRε V i Aetiitur: ut Catii, Populus, Horic M. Haec regula est. nec apud Latinos sex Grammaticorum quidem sci, ni sisto. nam de More fortassis olim aliter, ut videbo unquam fallax. Graeci προ - euariant, qui primam saepe Acuunt,media longa. 46 respexit Fabius . alibi: Latini. inquit, Obmpo ct Dranno Acutam inediam sistabam d derunt: quia et na aut duabuu longusequentibu , primam Arai nosterse mo non patitur. Capita v. vi. v H. ad Bisillabas voces diriguntur. eorumque haec mens, Cum in omni voce Acutus unus Tenor sic plexum citam, ut antea , conlprehcnde) nec is in ultima unquam: clarum quoties duae tantum sillabs'. sede e cum in priore Sed hoc quoque distinctius dicundum erat, quando proprie Acutus quando Flexus. Tu sic habe.IBκε vis est. & semper Acuitur: vi Dcm, Sallus,

Docent.

Pliora elata. hoc postremum cur ita sit, sortasse ambigas. cim quam Curis una Accentus mutetur longa ultima, & abeat e Flexo in Acuti Caussacii. quia Flexi, longior quaedam , inter efferendum productio : quam . ωρ haud facile adhibeas ubi excipit etiam longa, . sine istius nimia correptione. Eadem caussa supra in Tritillabis valuit: ubi dc hoc exceptum.

59쪽

6o DE RECTA PRO NUNCIAT. Nam ut id quoque moneam, Flexum hodie quis apthcnunciat' plerique omnes ita,ut nihil abeat ab Acuto. Peccam. Discreti enim: & iste. celeti quadam sublatione vocis etarendus est, sine institione ulla aut

mora, T Dicere, Homo. ille agis tractim & cum vocis longior ductu: sicut sillaba cui incumbit velut geminanda sit, elata eadem pa riter & depressa, Meὶta, Hobra, Pratoorem. idque etiam in Uticcis, per indolem & natura ipsam Toni, verissimum scito. Caput viai clarum. Caput ix. firmat, Latinis Tenorem primarium in ultima dici aut scribi numquam. Hoc Capella,hoc Priscianus,hoc omnes tradiderunt. ut iure mirer tam vulgo peccare nos hoc peccatum. Egoipse nonne in M.t ali iis ea naui 'etiam hic,ubi damno. sed non tam inscitia quim comitate, qui

donteoc permitto tae Typographis siue vulgo. Meta, Casta, & similia selibo distri minandi causia,quoniam A picum usis diu periit,nec restiis tuo primus ego. At pro Apice mihi semel testor nota illa flexa seruit. Turpius illud ,eum Grauem Accentum ultimae dant,idq; in Aducibi isti ista, .' & Interiectionibus; ut separent aiunt secernamque a Nominibus eiusdem casus. Peccant dupliciter, primo in Grammaticas leges: de ras m Na- inde in Vocis. De illis clarum. de ista nego per naturam in vita silla ς primario effetii posse Gravem. ergo nec scribi. Accessorius ille Tenor est, nec usquam illi sedes,nisi in omni sillaba in qua non sedes duobus primis. Vbicumque inquam Acutus aut Flexus non est, illic necessario&ex annexu Gratiis.Vox enim elata, deponitur per gradus& incitanat. Itaque bene & ex Naturaeibnte Fabius tulit, pertulit. In omni voce acutam esse, nec plus una. Si in omni voce Acuta simplex, aut ea

composita, I hanc enim quoque Fabius intellegit: i quis locus Gravi qui eminebit' Depressionem notabis, omisso acuminet non debes: quia nobilius illud vocaliusq:. Quid, quod ipsi in se testes' Cum enim

Sero, Palam, Docte esserunt,sic ei erunt quasi stet Sero, Palam, Docte. nonne Acuis igitur ' clare. idque necessarium, ut effatu discernas a Sero, Docte. Si enim demisse & depresse citatis squod propriti sane Graui

est,nec ab eo auellitur: in Acuis ecce primam vel inuitus. Consule vo- sed nec . non Scaligerum meum: cuius cortina haud hic mihi Enniano ,Αzπ' i ' verbo v tar) verat. Sed quid r inquies. Discrimen signari tibi nullum uantisiustia. placet' Non mea quidem causia. si ob rudes & tirones lectores signa to: sed ad legem. Acue in iis talibus vltimam, aut ilecte. Dictatoris... M.AL Fabi edictum in tota hac re mihi audi: Ceterum iam sicio quo iam e uia diras,nonnans etiam Grammaticos sic docere ac loqui. 1ρropter quaedam Ariοῦ ' vocum discrimina verbum interim Acutoso flviant, τι iniris - qua, ni i/. circum litora circum Piscossis scopulos. nesi Grauem posuerisi secum .mod idem dam, dici videatur Aon Circulis . Item Q ignium, Quale cita ἡ- - terr O, G ui; comparantes Acuto tenere concludunt. .diam n. auertissere solu ac pronominibus vindicant: in cetem veterem I 6 :i: in gem sequuntur. Mihi videtur conditionem mutare, quod hulacu verba

coniungiui . A quo nihil abit Grammaticorum alia manus,qui Ei,

60쪽

D A T I NIAE L I N C V AE. si ubi caussam significat dictunt: Pone,cum ordinem, Acuunt: pariterque in aliis, nec ' Grauem agnoscunt usquam. Illud tamen miror, quid ita Fabius dc Romani omnes Acui vocem fugerint in fine i Graeci aliter, ut scimus: sed dc Natura. enim res aut ratio me vetat vocem tollere finientem, aequE atque ordientem' Nulla. nec illi ipsi Praetotes nistri caussam interdicti sui aliam attulerint,praeter Noluisse. . Caput decimum ad Uni sillabas, ut vides, spectat :&consule adfirmat Acui eas omnes, aut tacti. Tu cape distinctius. VNisi LLAE A autu

NATvR A. dc Flectitur: ut Isos, ah, Lux. Magnus Scaliger non illa a nobis: qui Breues aut positione longas, omnes Grauat. Haud probor dc arma in Caesarem hunc sumam eum Grammatico senatu. GPlacet allud Fabianum, Flacem nummsne Acusae e. qu ia effatus non est sine culatu: nec hic sine conni se quodam dc elatione . ergo nec sine Acuminis sensu aut signo. Capella fidenter revere: Omnu vox aut , cuium aut Orcumflexum homum habeat secesseo. tiamst Mox imbae enimgraui μυηLCAPvT XXI.

bae dum.

AD MORS M veni:in quo iure mihi mora. Simul siue Cluit.Quod cum fieret longius,appellaui: Quid iam inquiens. iisne abiungis 3 atqui nondum, o Murete, in candida

illa calce. Ille seuerior,Properas adolescens,inquit,aut potius sestinas. Salebram hanc,quae ante pedes,non vides φ haud facile transeo eam sermonis volante isto curru. Sine ut inte

quiesicam paullum,&velut strigem. Iterumque aliquo silentio, sic coepit. Ad eum locum ventum Lipsi, qui origo huic sermoni. Nam de veteri Tonorum more clim in Conuiuio tuo disputasses: inieci ego. & tu rem voluisti uberius veriusq; a me explicari. Vtinam istud possem I nam de illo non labo- ro. Sed reuerares eiusmodi est, in qua video aliquid non vi-