장음표시 사용
31쪽
ncri. Quὶ peccatum hoc peccassent illi bardi, si hians ille& tonus Diphthongoicui ad E adsessio aut acccssion ut
hoc a vulgo, inquies: qui ut E pronunciant. N ihil. medium enim illum sonum aequiter euincit: pugnax ille qui torqueat ad extremum. Nec plura addo. Sensuum enim magis res, quina rationum. 5 vere hic valet illud Quinctiliani: Don esse cuiusuu auris exigere litterarum sonos , non bercle magis
Iam OE diphthongus olim item scripta ' OI. Sic sinouem pro Oenone Capella ingerit: sic sitier pro Vtier Victorinus
notat. Et in vetustissimo SC .de Tiburtinis legi: NEQv E. io.
Sed alia scriptio eualuit, ista evanuit. Sonum eius verum verum mihi fas diceret non vidi,qui viderit. Nam qui Graecae linguae Pronunciationem initaurarunt, crassὸ pleneque eam sonare volunt, ut Gallorum, T , Sy. Non . nihiprobant viri probissimi. primum quia nimis expressus ille stanus, qui ex Diphthongorum ingenio debeat esse confusus. Deinde . quia non exprimat eum ullo modo aut assequatur OE Latinum. momodo enim ex O & E platrasmum illum elicias ἐ Tertio &auctores mihi, qui alia suadent. Victorianus Aser hanc Diphthongum cum Y Graeco aequiparat diserte, in Arte sitia Grammatica: Litterae peregrinaesunt, inquit, Z, ω T. quα propter Graeca quaedam absumpta sunt, mi Fblas, Z phrus. quae si non essent, Hortis 'burtu diceremus. Attende, tecum quaeso. inquit, scriberetur. At quae adfinitas hic sonorum, si vero adfines illi 3 Nam Y Graecum, xespondet plane V tenui Latino: quod & ipsi fatentur, & li teratores prisci adfirmant uno ore. An fallit nos fonὸ ille Aser 3 nihil hac in parte: cum testimonium ab eo dicat casta&casca illa omnis artas. Nam prisci velut promiscue scripstare, si um jum,p sum: Poenos, Punos: Coirami,cierauit, curauit: Mocveru,munera: Moeros uros: Moinicipium, municipium. quid, nisi tantum non vociferantes paritatem inter ea soni 3 Into
queo & pilum e scriptore Graeco,firmum, validum , &Tria rij manu dignum. Scribit in Nerone Dio, Principem illum duos Sulpicios vita imminuisse, quia visi imminuere scaeni
32쪽
quo ab antiquo aque ma oribiu Pythici regnominati, non desinerenteuo cognominis: si palam in Neronis Pythico ritimu impii essent,
noni inis vicinin. Quid iuuat me hic locusὶ nimium: si ego prius AH;- illum. Adfirmo enim emendandum, στι Πω αί. id est,Poetici.
Nam hoc liquens, clarum, Sulpiciae genti Pythicum agnomen adhaesiue numquam. Poetici illi dicti:&Fasti,scriptores que historiae mihi teites locis viginti. Quod si est: vide nunc, quomodo indignari citharoedus Princeps potuerit, quasa inpariante cognomine, si Pronunciatio illa olim' Nam litteris certe abludit. Sono igitur ad Pythicum siue Pilthicum ita enferebam accessit: δ quod ex his concludo apte, Olsiue OE, diphthongus haud dii nuit V leni. Quis igitur ille sonori mixtus . quem apud Gallos meos habes in diphthongo istae
ipsa. Illorum enim est,coeur pro corde: Voeu pro Voto: Noeud, mpro Nodo. Et iasne mihi etiam vestra tangere t si pecco, ne ride. Ita & vos Belgae sonatis, selyaei, papauer: Moelo, nam lam: de quae tibi plus nota. Haec sententia mea, noua potiusquam improba,apud mentes & aures probas. Certe non cras. sum istum ei & vastum effatum fuisse, quem cum audio ignoscant mihi viri docti, α quibus litterae aeternum debent)α. .
vix lienem comprimo: docent etiam nonnulli lapides,in quibus pro E, perperam substituta. ut CROETA. PROVINCIA, pro Creta. Tu Lipsi, nunquid mutas, aut etiam nutas 3 an 'transeo iam ad consonantes Θ Alacer ego, Nihil nihil, ii quam . bono argumentorum pondere ut haec quidem res fert me firmas. Consonantes tamen mihi protolle,&de Bi uocali EI,nodum prius tolle. Ille cum risu, Graeculi viderint, in-rris quit: non ea in Latiari classe. Nam eius loco Inobis longumelle Grammatici te docuerint, & ego supra. Sed enim miri Murete, inquam , in sono eius germano etiam haereo.wNam
Nigidius nihil dicterre illam Graecanicam ab ἴ simplici vin O;-mbris luit: & Graecos irridet, qui discrevere. Quod si est: ruunt quaecumque de Bivocalium sono sonuisti. Par enim omniu ratio. Eludens Maretus, Imo tuum fulcrum ruit, in-
33쪽
3 DE RECTA PRONVNe IAT..ienuitati quir, quo stabilita a te vulgi haec hi . Non enim eam est
Nigidianis verbis, quae, si lubet, audi: Graecos non tiditae ins tia arcesso, qui exo scripsisunt,quanta qui siex i. Indenim inopia secerunt ;hoc,nusi necessitatesubant. Hoc laliena vult litteratissimus ille litterator: Graecos iustὸ repperisset, diph
ociuia, riua thongum, quia non illis V Latinum, quod exprimeret hii crassum sonum . non iuste eosdem idem incisecisi e , quia ι - , . ,subire utram oue vicem potuisset longae aut breuis.Ne auteri
Moi ρ' Lipsi erres: I longum dictum etiam mihi antea ) ilicidit int num prorsus EI. Quis igitur ille me arbitro, qui vobis mihi Belgis in M3, Gb, D. Imo illud primum plane Latin uni significatu &prisco no . Soli enim paene vos Eu ropaeorum duplex illud II. recte scribitis, recte effertis . nee aliter oueis, Omneis, Praimos, Latini. Minus accedunt iidemo illi pronunciandi Magi liri hodie,qui Galliconin, ni, Plein. Sinu, Ficto, Pleno, aequiparant. Nam scriptura quidem ista- ipsa: sed effatio magis Ae accedit. Et vereor hercle uti lenihla peccent, quod priscus ille Cotta: quem lata litteram tonum Δ, ω E plini um pronuntiando, non oratores antiquos sed mescis, is s. bores Crassus apud Ciceronem iocatur. Vocem a me,
Lipsi de Bivocalibus ne ultra exspecta. Tu Nigidi habe etianii istam: Qui Graecos imperitiae arcessis, cur non in culpa simili tuos opicos ' Nam illos EI pro I longi passim scripsisse aii nescis, aut dissimulast Si illud, parum doctus: si istud, pa rum bonus. C A p v T X I r. Ad con antes ventum. devicinu inter se, quoque capite ictum isto de B. v. P. F. 'id in Ze esserenda, a quilugentibio . peccetur' au defendip sint 3 Dubitatum deseno V Deammae,
pluscula ad eas aquilas. De ermanosono. A Maligero abi iniuFabis. Ausonio lucem damus, medicinam Charabis. ρ,--. ONSONANTIUM aequor nunc insistam, tertio isto se M.' ,velut Mis Iu . sed vere aequor. Planiciem enim meram
z '' ivideo sine selebris, ac paenὰ sine clivo. Plerasque eas, pleri que omnes, rectu & germaniter pronunciamus: M squas
34쪽
male, nec vitium nec emendatio eius obscura. Vulgatas hie distinctiones non sequor, Mutarum aut Semivocalium. Perse enim frigidae , & ad meam rem ineptae. Potius, ut aurigae equos in curribus per colorum quaedam paria disponunt: sic ego consonantes iugabo ex vicinii quadam sonorum.
B. V. P. F. De prima Ausonius Dividuum Tetae monosymbon, Dalicum T. fIdeo Diuiduum: quia media illius & prima parte effertur 'Te. ristis. Nam cum habeant hoc consonantes, ut solitariae sonum non esticiant,luctenturque,ut sic dicam,intra claustra oris: subu niendum adiuncta Vocali est,quae velut obstetrix educat. Sed Graeci aut Hebraei pluribus id recere: compendio magis nostri,qui unam Omnibus litteram dederut & eamdem. E enim
praeposita in effatu auditur, aut subiuncta. Praeposita in istis, , EL, EM, EN, ER, ES. Subiunctabis : BE,CE,DE GE, PE,TE. Nam HA,nec littera quidem est: ,&ΚΑ, supcr
uacuae: IX, Υ,Z, Graecae, & Graeca ideo nomenclatula. nisi μι ii j.,
quod XI illorum,nos lX fecimus litterae translatione. Sed ut de argumento meo proprie: B,sonum habet medium inter P, & F. Exprimitur, labiu cum celiri quodam impetu reclusis. Bene Europaei plerique hodie. excipio Germanos qui indurant, Mad P deflectunt,cum gaudent PonODOV no. Et Hispanos item- P re ρα que Vascones, qui emolliunt & ad V digamma torquent, homines sobrij & quibus non placet Bibere sed Viuere. Nec miror. crebrum enim nimis,ut litterae inter se vicinae migrent &alternent. Quod pro Germanis sit: P, pro B, frequentarunt Girmaniis prisci: δ est in loco eius sonus. Quinctilianus fatetur, cum 'ta I co OBTIN var, siecundam B litteram ratiovem po ere, aures magiis audire P. Et sane auribus paruerunt plerique olim scriptores aut sculptores. Sic in Tabulis antiquissimis Fuluianis: APso-
& in lapidibus vulgo, APsENs: OPsIDEs: PLEPs: POPLICVS ac talia. Festus etiam e Verrius, qui Brassicam a proe avdo deriuat,quomodo notarus, nisi adspectu ad duriorem hunc .. sonuint Benὸ igiturJerinta Scaurus: B cum P consecutit, quo-
35쪽
in Quae. stionibus Graecis.. Cuius Ex cerpta in Calliodori Orthogra-
DE RECTA PRO NUNCIAT.nim origo eorum non siue t bore coni sti ve reuelli a quoquampo tia. Graeci α, ,nostri Buri bi quem P rrlum,antiqui nostri Byrrum 1 Balatium, Patituim. Item Poplicolam,Bo luolam ali Scapitam, at Scabittam dicunt. Nec dissimile quod ' Plutar ch0 notatum Delphensus B pro Π, usitatos esse; quorum fuit , M,pro πα-- ω . Iam de Hispanis quid, Lips, excusem Θ bene,si non accusem ipsi ultro. Ita multi errorico rum suffragatores, Grammatici, lapides, libri. me iudice , t men errori, sed prisco. Ecce Adamantius Martyr iam olim' librum integrum hoc titulo & argumento scripsit, blateris. quae voces scilicet hanc aut illam reciperent: quas in breui discrimine,& quod confunderet saepe vulgus. iam quam ille non usque tu que enim e scholico suo puluere: & scribes, inquit, Γ sicam, Nebum, Baiura pro foribus aedium, Bernam, pro eo qui seruona xus non Vesicam,Nevum, Valuas, Vernam. laetam Mavuxi mnon Manubias ab Ambio, non Ambivi; apud Pςnsium -- bEia denare non balba: δ argutiarum eiusmodi da pes,haud satis ad meum gustum. At lapides, vide quam hic
s ulptum in iis clare vidi, pro Danubius, Basse, dcc. Contri
CIA: ALBEI: CABATORE s. pro, Viva,Ciuica, Vniuersus, Ata uis, Sive, occ. Et tu, Lipsi, inter lustrandum, vel aliud agen ahaec obseruabis. Iam libros veteres si vidisti, nonne in iis a siduum hunc errorem Θ Piget exempla adferre. Pandectas sal tem Florentinas squarum aetatem pauci libri scripti aequaue rint inspice: de videbis in singulis paginis peccatum hoc, non ζeccatum. Cur enim Vere peccatum dixerim, quod pecca eant tam vulgo i quin mores iam id,non culpa. Cum pausani hic aliquam faceret,ego interpellare sustinui ridens, Hemi ut . acriter tu, inquam, pro pugnace gente pugnas Et iamne o
Gallo Iberus 3 Arrisit&ille. Quidni λ inquit. Placet Plautinum illud
Vtcumque in alto ea ventus,exin m vortitur. Et nonne cauisa mihi,cur non amem meos Gallos 8 Sed suspiro,& sileo: nos, Lipsi, hoc agamus. Crebram igitur commu tationem
36쪽
L 1 et a N AE L I N G v AE. 37tationem litterarum harum vides. quae occasioὶadfinitas. quae nunc quoque magna:& olim,nisi fallor,maior.Non enim ce- D senalabo te meum sensum: quem vulgus hic sertas terideat, tu probi probent. Litteram V cum pro consonante est, paulldsem μ' aliter sonuisse censeo, quam nos illam. Nunc enim ut F infirmum & elumbe proferimus: at prisci mollius, & minus . . impresse,quasi VV duplex. Quod dico, tale est. Nium,Seruum,ita dicimus,quasi esset Anum,tasium,Sersum. Re ipsa enim F audimus, sed fractum&imminutum. At ego .
existimem pronunciat se eos, winum, Pum, Serwn .ua in
quam , ut V illud consonans siue Digamma sonum mollem& velut suspensum habuerit,qualis est in aeuare, tuo , L. Ego hac inopinata sententia percussus, Quid profersZ in 'quam. persuasu rus hoc speras λ Si Rationem audis ci Veritatem,inquit,spero: si vulgus M opinionem,despero . Sed a gumenta huic rei audi . Nemo veterum V, cum Digamma rasma aut potilis pro Digamma est non enim verba lila captabis duplicem ei aiunxit sonum i Digamma autem in cinguis, 'audo,Suaus, Aqua, dc talibus est. habet igitur eumdem ilia Ium etiam in aliis verbis sonum: id est, natantem hunc &mollicellum. Item: Pro adspiratione veteribus Digamma
fuit, Vtilir , Uor ,Ξelena,pro Hircm,Hoedio,Helena Grammatici omnes testes. at vulgata haec expressio ad adspirationem sue halitum non accedit,' accedit mea novicia. vera ista igitur. Tertio: Graeci cum Varum,Valerium, sebam,Octauium, na, pariter de has sorinas scribunt; ὀα τα Din scribunt, proxime sonum illum meum exprimentes. sonum ergo hunc in
veterem iure censeo. Ni esset: cur non imen potius,&-ius.
miod tutius quem Latinum illud fateor: sed propios tamen. ad i vulgatam vocem. Nam quod interdum Bela his talibus addunt, Βαλῆρε, pro Valere, dec. hoc quoque a me est quia cum Digammae illius verum Mnum haberent nulli, inopia coaeti ad quemui otius quam adipdecurrerunt, a quo maxime sci- opst 'licet abesset. Quarto: Tritum illud omen quod Crasib n ues conscendenti factum, vanum & longinquum est, si essi:-ras more vulgi. Venditabat quispiam in portu, inquiunt, - .ricas Cauno aduectas, clamabat idemtidem hoc
37쪽
.. i alludere&valere volunt, ciue ieri s. nonne ridicule, nisi ei 'ras meo isto moreZ Quinto: Verba pleraque a Latinis int sumpta exteri unciant hoc sono,' Vinum, Vatam Visum, infinita alia. pariter LatiniCaravVos,' and 'A' & exterorum talia. scribunt per hoc Digamma. par pronui clatio utrobique igitur. Et versus ad me, auid ad haec Lipsius)' persuasi 3 Ego moto leuiter capite, illud vetus Murcte, in quam: Cras credo,hodie nihil. Qui possim tam nouat quin totam Pronunciationem nostram non nuertis hac via, se leuertis. Tu autem ipse, per fidem.serio ita sentis Z Ille riden , Si probas,sentio inquit: tin aliter, ludo. & pom una hoc velim Didos iecerim in magiitellorum cohortem. Illi turbent,n
De P littera nihil dico. plana res: nec vidi qui in csserendo peccaret. Assidet B litterae: nisi quod Mais exprinitur, tibia cum si ritu adductis pariter di diductu.
F in loco quarto. cuius sonum princeps Gramimaticus sita sentio efformat Maurus: a' Imumsuperis dentibiu appri ensti Lum i Diramine lem velut bina Graia, vires Hunc ore sonabis. Et,quia Mauro iam ululat Nictorii ius: p,btteram imum tibi
supremo imprimentes dentibus, resia ad palati fastigium lingi , se ni Piramine pro eremus. Efferenda igitur leni quodam spiritu uterque ita suadet j nec tam hine & aspere quam φ illa Graia Iulio enim Scaligero hὶc qui credamὶ validius sonare, quam
O. Graecam vult: quae mollior est,& ut eius verbis utar dilutior Iano. Errat ipse,aut mei illi. An Fabius dux et inlianc mentem Θ male. Dicere tale aliquid videtur, non dicit. Nam conuicium eius sita vere appellem, non iudicium; de hac liticra istud: Ilia quae sextaeA no rarum,paene non humana voce , vel o nino non voce potius,intcr Ascrimina dentium c unda rei: quae etiam cum vocalem proximam accepit, quas a quodammodo: utique quoties. liquam consonantium 'angit, multo sit horridior . Non enim hoc ponit valentius sonare quam Grςcam,sed inamoenius nec tam
. men idipsum cur ponat, satis scio: nisi quia illam aspiratio sertasse mitigat,quae reuera vegetatio quaedam di velut anima
38쪽
t A TINAE LINC. Ag. 3' litterariam. Hac destituta nostra,grauior quodammodo sit &tristior. Sane quin dis rimen interutrainque sit,' non negan- .dum: etsi neglegi id video a nostro vulgo. Cicero auctor clare, in ea pro Fundanio : ubi testem Grati uni irrisit,mam ritu nominis litteram dicere non posset. Et cur non potui ΘAspirauit videlicet,& P illud insitum magis expressit, ritu suae gentis. Ita aue dupliciter peccans, sic pronuncia iit, quasi si esset Whunaanim. Hoc ridet Catoni ridiculus ille consul Quet dico Priscianus allaudat: cum ait F Latin fere similim pG corum. Fere, ait. cur 3 quia i hoc enim pὁst addit tibis pronuncianda, ut P . H. Optime. Experire enim: fgunturtini labiae & pressim cum nisu clauduntur,cum illud p e primis, seruata vi P litterae,& adspiratione non neglecta. Aliter in Latini est: me audi. Graecae illius sonum ostendit,& in eo lusit Ausonius, obscaeno& obscuro Carmine in Eunum: Cui se linguam cum dedit suam, A vi: Veram ue in i is esse φ notam sentit. Vult enim indicatum putorem & sentinam turpissimae illius partis: quam cum liguritor ille attigisset, merito φ illud pronunciabat, quod Blemus in odore tetro. Apud Plautum senex, cum Pseudolus ei in os irructasset: I bu,ia malam crucem. lia leges. In Charisio pessime scriptum de Interiectione: δε- fae, vicum putoris aliqui perhorrescimtu, quae mox nunquid ὁ γ ptiumpatbos ducit Repone, Fu, Μ, cum putoris, lec. Et usu pant nodie in abhorrendo pleraeque hominum gentes. Sed ce F littera: abit ea quidem a B longiuscule: altera pro ali ra tamen scripta olim & dicta. Bruges pro Frugduu apud Ennium Cicero & Fabius agnoscunt: Si ilum & Sisitare pro Sibilo Nonius: & Macedones LMττον pro Φιλιπαν Βαλακρὸν, pro dixere, auctore' alibi Plutarcho. Quin legi imo , in simplicissimae antiquitatis SC ' de Tyburtineis: DE. E E I s.
39쪽
NEc a vi Graecos litteram habuisse,qua exprimerent V digammon. Et veth:quia perierat illa aeolica,no minus quam apud nos Claudiana. Quinctiliani dictum sic capiendum lib. X. cap.Xii. Ipsa eri rara vocales duae et ciunt sonum, quatu apud Graecei ηα - ea, id es scrisi lorum litteria non potesse. De veris Vocalibus accipis 'erras. nullae enitri nobis tales, quas non assequatur & signet diserta illa Hellas. Duas in tellegit, I & V cum transeunt in Consonantes. Nam nec hunc quidems una qui est in Iugurtha, Iuba, & talibus exprimunt Graeci: quibus Iota numquam coalescit. At de V. clarum quam sudent.
Di ducere ad finem Capitis tenuia i Nec nolui: si aves Lector, cat
haec pauca. Digammos a figura d icta, non a ν sono . Picta enim via
inuosum, id est Gamma Gammae si perpossum. Claudiani imperii l
pides nana eo Principe noua littera in gratia dc in usi resinunt, Dia Ai. AvCvsrAI. & AMPLi Agi T. TER Mi NAAii JE. ac pi ira, quae legi ocde cripsi Romae olim. Grammatici aliquot veteres de novicio hoc, quem inieci,ino, in me pugnaturire videntur. falso: quia salsa in iis verba. Terentius Scaurus ait: hane litteram V consonantis vicefungi
et i pN ea quasi F. Si pro F. quomodo stat illa mea clarior Sed scri- .psit ille diserte, quaesit. Corrupta ab ignaris est nota. Vt in Annaei Cornuti istis: Ea quaedam littera in F litterae s verte il) eciem formata
qua Digamma nominatur. huius militudiAemoni, nostri coniM -ctas vocales Digammon appeltare voluerunti. ut est, Volum, Virgo. itaque
in priuasi aba digammon vocalem oportuit poni, Fotum, Argo: ea dem corruptio,rescribe q- ct Aeoli, fecerunt o antiqui x xi incuti quisu dam lis ris scriptura declarat. Hanc litteram Terentim Varro dum visu de astrare,ita perscribit V A. 'i hac si aba sonub HI, idem titterae erit. Ads despu locum, quia me aliqui iuuat. Ait Varronem, magistrum illiin, magnum, ad sonum exprimendum scripsisse VA. hoc salsum. Vnde enim ego nunc scitior, si an Vi,m Ve scripstri ipsed co riso UVA , minata littera: siue mavis V VAV,ex Victorino. Ille eninis ' : Arrii' F. c'rrige,ut sapia idem vatet quod apud nos ricum pro comsonante scrititur,vocatura es Digamma. A mbigas an non ille voluerit scribere & exprimere, M S. Sc latus nos iuuat, qui 'serte Uco arantu loco poni,id est pro Va,in αuu se mal s,adsumat. Atqui I uti caudis, non Va. Quinctilianus de dem: Antiqui ilaedum Loeae ques . . ita scribo; pro Q ratione Vausimilitiitrea utentes. Priscianus idem: Digamma,id in Vari ab ipsim reprelectum tege Varrone O Di 1m ης sopo Terentianus aliquid, o Vade, Ion ora refcr, terio Vsit 'm
40쪽
L A T I N AE L I N o v Ag. ised ambiguE. vii reuera etiam ego ambigo: dc disserta haec a me, non asserta. illud mearum aurium iudicium non celo: suauiorem litteram hac duplici natam non videri, post litteras natas.
C A p v T XIII. De C. M. β. G.viri u litteris. Fefutati qui kr aesimum duplicem ad fingunt. In Κ littera Ausoniiu ligustratus . Mem itirum meorrectus. In C Festio emenotitus. Singula hae litterae, quando na-De. quid conuentaint, quid discrepent pia a Grammatici pulueris.
IV N c o quadrigam alteram . quam trahent mihi equi non
concolores solum,sed gemelli, imo iidem. C. Κ. Q. G. iis no inina. quos a vi,aut ioni indole, qui discrimines Z aegre possis ex mente veterum : qui adco casdem censuerunt, ut unam vice omnium diu sint usi. C sola iis locum munusque aliarum trium tenuit: donec natae inuectaeqite illar,vix ob neces- starem,sed ornatum.Vi Lbo tamen singulas,& siquid in alia qua eximium,dicam. C prima & vetustissima est.quam in locum Κappa Grςcanici ventile non est dubium: in locum,sed & in sonum. Plane pleneque ut Keuta semper. Nec assertione res egebat . quis enim Grammaticorum aliter unquam tradidit nisi quod hodie prauus re pertinax in eo error inolevit Duplicem ei sonum dedimus: alterum ut debuimus , alterum 3x voluimus. Et cum i vocalibus quidem A. O. V. aut diphthongo Au ericipitur, situm ei relinquimus & priscum sonum. cfferimus
Caput,Corpuου, bitum,caudam. cuia iis E. I. Y. s. 7E;nouum ei damus de ante aeuo inais situm. En unciamus enim
cum crassi, & molesto quodam sibilo, Ceram, Cippum,Θrum, Caenam, senum: .ffatu. quem littera nulla habet, nulla habuit. Ad Z auis accedere videtur,non attingit. Quae haec peruersi lasὰ quis ainstori apex non est in veterum scriptis qui stabiliat:& mos ille tantum a mala quadam libidine peccandi. Omitto Grammaticos omnes,qui C cum Uappa aequiparant clare: r tio ipsa, aliam repugnat Z capio recte effers: cepi ab eo,cur aliter cur Incipis i Ecci mdcticam avidio . Ecceproducis in alid ibi ip veste.