The poetical works, Latin and English, of Vincent Bourne

141쪽

Nil in est rebus novitatis id quod Saeculum praesens videt, illud ipsum Vidit elapsum prius, et videbit

Omne futurum. Temporum quicquid Variatur, et quod Uspiam est nugarum et ineptiarum, Unius volvi videt et revolvi Circulu seVi. Integram aetatem tibi gratulamur Et dari nobis satis 2StimamUS, Si tuam, saltem vacuam quereliS,DimidiemUS.

ANACREONTICUM.

qui meae culinae Argutulus choraules, Et hospes e canoruS,Quacunque commoreriS, Felicitatis omen;Jucundiore cantu Siquando me SaluteS, Et ipse te rependam, Et ipse, qua Valebo,

143쪽

Diceris innocenSque Et gratus inquilinus , o victitans rapiniS,

Furumque delicatum Vulgus domeSticorum, Sed tutus in camini Recessibus, quiete Contentus et calore. Beatior cicada, Quae te referre forma, Quae voce te Videtur; Et saltitans per herbaS, Unius, haud secUndae, Estatis est chori Sta: Tu carmen integratum Reponis ad Decembrem,

Te nulla lux relinquit,

Quin amplie canendo, Quin amplies fruendo, aetatulam, vel omni, Quam nos homunciones Absumimus querendo, Etate longiorem.

144쪽

And with expressive looks, his liste paW

145쪽

I 29

MUTUA BENEVOLENTI PRIMARI LEX NATURAE EST.

PER Libya Androcles sicca errabat arenRS, Qui vagus iratum fugerat X ut herum. Lassato tandem, fractoque labore Viarum, Ad scopuli patuit caeca caverna latUS. Hanc subit; et placidae dederat vix membra quieti, Cum subito immanis rugit ad antra leo: Ille pedem attollens laesum, et miSerabile murmur

Edens, qua poterat Oee, precatur opem. Perculsus novitate rei, incertuSque timore, Vix tandem tremulas admoVet erro manUS

Et spinam explorans nam fixa in vulnere spina Haerebat cauto molliter ungue trahit. Continuo dolor omnis abit, teter fluit humor Et coit, absterso Sanguine rupta CutiS. Nunc iterum Sylvas dumosque peragrat et affert Providus assiduas hospes ad antra dapes. Juxta epulis accumbit homo conviva leonis, Nec crudos dubitat participare cibos. Quis tamen ista ferat desertae taedia vitae lVix furor ultoris tristior esset heri. Devotum certis caput Objectare perte'lis, Et patrios statuit rursus adire lareS.

146쪽

Homo native homel inmight heaut repat i

147쪽

MUTUA BENEVOLENTIA. ETC. 3I

Traditur hic fera facturus Spectacula plebi, Accipit et miserum tristi arena reum. Irruit e caveis sors idem impastus, et acer, Et medicum attonito suspicit Ore leo; Suspicit, et Veterem agnOScen VetuihoSpe amicum, Decumbit notos blandulus ante pedeS. Quid vero perculsi animis stupuere, Quirites γEcquid prodigii territa Roma, vides 3 Unius naturae opus est ea Sola furorem Sumere quae jussit, ponere Sola jubet. Cantabrigiae, in comitiis prioribus, l7l6-l7.

148쪽

Vel in recessu sylvulae vel horti Solitudini vacet; Sit, od sit illic hospita sub umbra,

Grata regibia quieS. Sub hac parumper agmen aulicorum Usque et USque Suppliciam, Sub hac molestas gratulationes Confluentium undique Refugerint tum verius beati, Quando taedium imperi Semoverint, nusque dignitatis. Grande quid vel aureum Conspexeris 3 nec illud est, nec illud, Principes quod augeat: Prudentia sed rite temperatum Pectus, et Sui potens Augusta mens, felix, abunde felix, In silenti QRSae. Νec his, superbi quos juvant tumultuS, Invidote cellulam: Fruantur, aequum est, hac brevi quiete, Otioque simplici, Salute qui pro civium laborant.

149쪽

INDICI Umqui saepe mihi das carmen amoriS, Rod do tibi indicium carmen amori ego. Qui faustum et felix multum mihi mane precariS Dico atque ingemino nunc tibi rurSUS RVO. Te neque dinumerat gallus constantius horaS,Νec magis is certo proVOcat ore diem. Cum variis implent tenebrae terroribus orbem, Tu comite assuetum cum cane carpiciter. Nec te, quos Serae emittunt post Vina popinae, Νec te quoilemures plurima vidit anus: Νec te perterrent, nodoso stipite fretum,

Subdola qui tacito pectore furta parant. Sed si cui occurras, prima qui portat ad urbem Sub luce, exiguus quas dedit hortus peS, Hunc placidis dictis, et voce assari amica; Utque dies fausta luce, precariS, eat.

Tinnitu adventum signara S, Oriantur R RStra, ΝarraS, an pure lucida luna micet. Dumque quies nos alta manet, nec frigoris ullus Securos, pluviae nec metus ullus habet: Tu gelidos inter ventos versari et imbreS, Cum mala tempestas, et nigra Saevit hiemS.

150쪽

Seu te praesentem vicus, Seu viculus, audit; Nocturnum multo carmine fallis iter. Quid si culta minus, docta vacet arte OeSiS, Si simplex versus sit, numerique UdeS; Invidiam somnus tanta indulgentia noctis)Opprimit; et livor, te recitante, Silet. Divorum hyberni menses quotcunque celebrant, Cuique locum et versum dat tua US SUUm CriSpino ante omnes neque enim sine carmine fas est Νobile sutorum praeteriisse de US. Nec tua te pietas fieri permiserit unquam Caesaris immemorem Caesareaeque domUS. Ossicio dominos multo dominasque SalutaS; Gratia nec fidae sedulitatis abest. Multa docens juvenes, et pulchras multa pUellas, Utile tu pueris virginibusque caniS: Conjugium felix monitis utentibus optas, Cunctaque quae castus gaudia lectus habet. Tu monitor famulis sexus utriusque benignUS,

Munditias illis praecipis, hisce fidem.

Omnibus at votis hoc ora atque peroraS, Ut dominis cedant prospera quaeque UiS. Unum hoc prae cunctis meminisse hortaris, ut linis Summa etiam exsequet morti amica manus. Quid tibi pro totidem meritis peremus 3 amori Quisve tu aequalis retribuatur amor ΘTuque tuuSque canis Si nos ViSetiS, Uterque Grati eritis nobis, tuque tuuSqUe CaniS.