The poetical works, Latin and English, of Vincent Bourne

171쪽

FEATIVI ingenii multique meemskirhe, leporis Pictorum princeps Batavorum i ut teque tuosque Mirari juvat, et risu laudare labores

Tu modo, tu veniam conanti indulseri sequam, Binas e multis, si fors imitamine possit, Transferre in chartam tentat mea musa tabellas. Prima casam agrestem, fixumque in pariete carmen Describit, solidosque duos et quatuor RSSOS, Hesterni pretium potus Hic civis obesus Spectatur Belga, a lepido cui vertice nutat Pileus in laevam suspensus, et amphora totum Ostendit nudata sinum ventremque Capacem. Obtutu stupet ille inhians, vultuque latente Moerorem, Ut quaSSat caput, aut quaSSare videtur Frustra inhiat, frustra solitos desiderat haustus Horrendum vacuum, atque ingens Si intus inane. Stat bonus a socii tergo compotor, et imum Vas caute explorat, tetroque inamabilis ore Et vacuam deflet testam, VRCIIamque CrUmenRm. Scamno interposito binos habet altera nautas, Pictis conantes chartis quid pOSSit Uterque.

172쪽

Cernere depositum est utriusque in pignora nummOS, Vincenti pretium palmae uadem alter, et alter Fatalem ostendit triadem, palmamque requirit. Ille indignatur vinci, morsuque labella CompreSSanS, horretque comiS, menSaeque fero em Impingit pugnum damnans chartaSque deOSqUe. Improbus interea victor subridet ineptum, Et miserum illudit victum, fruiturque triumpho. Innixus cubito, juxta caput interponit Naris homo emuncise bene qui totam subolet rem, Fortuna calletque vices, vultuque loquaci Sic tristem hortatur socium Quando, inquit, amice, Sese ita res habeat, frustra emendare querendo Fortunam Speras, inimicaque fata lacessis :Ira nocet nimiiqΗe animi, naInque aeriUS aequo Adversam fortunam urges, nimioque furore Spem luges deceptam: at tu, me judice, rebus Noe dubiis disside nimis, nec crede SeCUndiS.

HOBSONI LEX.

CoΜPLURES ita, Granta refers Hobsonus alebat In stabulo longo, quo locitaret, eqUOS: Hac lege, ut foribus staret qui proximus, ille Susciperet primas, Solus et ille, ViceS.

173쪽

Aut hunc, aut nullum Sua pars sit cuique laboris Aut hunc, aut nullum Sit Sua cuique quies. Conditio obtinuit, nulli violanda togato Proximus hic foribus, proXimus est Vise. Optio tam prudens cur non huc usque retenta est 3Tam bona cur unquam lex abolenda fuit ΘΙ obsoni veterem normam reVOCare memento; Tuquo iterum HobSoni, Granta, Videbis equoS.

PIETAS RUB ECUL E.

Qua tibi regalis dederant diademati aurUm, Dan et funereum sana, Maria, tholiam. QuiSque sui Vicibus, moesto stant ordine flentes; Oreque velato foemina triste silet. Parva avis interea, residens in Vertice Summo, Emittit tremula lugubre Voce melOS. Vespera nec laudit, nec lucem Aurora recludit, Quin eadem repetat funebre carmen RViS.

Tale nihil dederint vel mala solean mariae Haec pietas soli debita vera fuit. Venales lacrymae, jussique facessite fletus; Sumptibus hic nullis luctus emendia erat.

175쪽

EQUES ACADEMICUS.

CALcΑRI instruitur JuVeniS; geminove Velino, Haud multum, aut ocrei cujuS, et unde refert; Fors fortasse suo, fortasse aliunde flagello Quantulacunque Sui par tamen pSe Sui.

Sic rite armatus, quinis et forte minoris Conductum solidi Scandere geStit equum. Laetus et impavidus, qua fert fortuna, Volantem Cernite quadrupedem pungit, et urget iter.

Admisso curSU, per rura, per Oppida, fertur: Adlatrant catuli, multaque ridet anUS. Iamque ferox plagis, erecta ad Verbera dextra, Calce cruentato lasSat utrumque latus. Impete sed tanto vixdum confecerit ille Milli propositae eXV e. OVemve, Viae Viribus absumptis, fessusque labore caballuSSternit in immundum seque equitemque lutum. Vectus iter peraget curru plaustrove viator γProh pudor et facinus i cogitur ire pedes. Si ne inexpertum, Seniorem junior audis, Quae sint exiguae commoda disce morae. Quam tibi praecipio, brevis est sed regula certa: Ocyus ut poSSi pergere, lentUS RS.

177쪽

THREIc1UΜ infantem, cum lucem intravit et auras, Fletibus excepit moestu Uterque parenS. Threicium infantem, cum luce exivit et auriS, Extulit ad funus laetus uterque parenS. Interea tu, Roma, et tu tibi, Graecia, plauden S, Dicitis, Haec vera est Thraica barbarieS. Laetitiae causam, causamque exquirite luctu ;VOSque est quod doceat Thraica barbarieS. Pa

178쪽

LACHRYMAE PICTORIS.

1NFΑΝΤΕΜ audivit puerum, sua gaudia, pelles Intempestivo fato obiisse diem. Illo licst tristi perculsus imagine mortiS, Proferri in medium corpus inane jubet.

Et calamum, et Succos poscens, HOS accipe luctUS, Moerorem hunc,' dixit, late parentis habe. V Dixit et, ut clausit, clausos depinxit ocellos; ossicio pariter fidus utrique pater :Frontemque, et Crines, nec adhue pallentia formans Oscula, adumbravit lugubre pictor pUS. Perge, Paren S, maerendo illos expendere luctus; Νondum opus absolvit triSte suprema mala US. Vidit adhuc molles genitor Super Scula riSUS; Vidit adhuc veneres irrubuisse genis: Et teneras raptim VenereS, blandOSque leporeS, Et tacitos risus transtulit in tabulam. Pingendo desiste tuum ignare dolorem;

Filioli longum vivet imago tui:

Vivet, et aeterna Vives tu laude nec arte Vincendus pictor, nec pietate pater.

180쪽

Qv juxta Albani divique et martyris aedes Humphredo servat de duce quod SupereSt; Urbs stabat, quondam in SigniS; Unc arVa SegeSque, Abdita nunc ipso, merSa, Sepulta Solo. Quo jam murorum turrita superbia cessiti Quid sibi amaseliquum, quid nisi nomen habet Nil nisi nomen habet sed et omni illustrius urbe, Νullaque quo major gloria, nomen habet. Restat adhuc, restabit adhuc per secula longa, Νomine Baconi nobilitata sui: Quae, cum desierit Verulam ius ille vocari, Νil nisi nunc nomen, tunc neque nomen erit.