The poetical works, Latin and English, of Vincent Bourne

발행: 1838년

분량: 340페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

201쪽

EXIGUUs liber est, muliebri creber in usu, Per se qui dici Bibliotheca potest.

Copia verborum non est, sed copia rerum

Copia quod nemo deneget utilior.

Rubris consuitur pannisu fors texitur auro; Bis exta ad summum pagina claudi OpUS. Νil habet a tergo titulive aut nominisu intus Thesauros artis Servat, et intu ope :Intu opeS, quas nympha sinu pulcherrima geStet, Quas nive candidior tractet ametque manuS. Quando instrumentum praesens sibi postulat USUS,MajuSVe, aut operi pro ratione, minUS. Et genere et modulo diversa habet arma, gradatim Digesta, ad numero attenuata SUOS: Primum Enchiridii solium majuscula profert, Qualia, quae blaeso est lumine, OSCRI RIIUS. Quod sequitur folium, matronis arma miniStrat, Dicere quae magnis proximiora licet. R3

202쪽

The whites hand that secret hoardos visit: and the lair Preserve it in thei bosom stored,

203쪽

Tertium, item quartum, quintumque minuScula Supplet, Sed non ejusdem singula quaeque loci. Disposita ordinibus certis, discrimina servant; Quae sibi conveniant, eligat unde nurUS. Ultima quae restant, quae multa minutula nympha

Dicit, sunt sexti divitiae folii. Quantillo in spatio doctrinam quanta latesciti

Quam tamen obscuram Vix breVitate voceS. Non est interpres, non commentariu ullUS, Aut index tam Sunt omnia perSpicua. Etatem ad quamvis ad captum ita fingitur omnem,

Ut nihil auxilii postulet inde liber.

Milli librorum numerat perplura nec ullum Bodlae huic jactat Bibliotheca parem. Milli Caesareo numerat quoque munere Granta, Haec tamen est inter millia tale nihil. Νon est, non isti auctor de millibus unus, Cui tanta ingenii vis, Vel acumen ineSt.

204쪽

t fiat a fund of genius, pent In narro Space is here This volume' method an intent How luminous and clear

205쪽

EXISTENTIA NI IUM IΝCORPOREORUM COLLIGI POTEST LUMINE ATURAE.

ΟΜΝΙΑ mortali demens sapientia credit Semine concreta, et caeco jactata tumultu Principia innumeras rerum procudere forma :Hinc animam fingit nascentibus insinuatam Corporea Servare viceS, unaque Vigere Cum membris, una languentem flere Vigorem, Atque brevis pariter spatium decurrere Vitae, Et simul in cineres primaevaque Semina SolVi. Hos ludos, Epicure, atque haec insomnia ridet Inventrix veri ratio, Sedesque futuras MonStrat, perpetuamque animae post funera Vitam. Νam si corporeae pereunt cum corpore menteS, Unde St, quod caeco resoluti carcere maneSAerias sumunt formas, et tenuia membra, Et similes reserunt vultus, notasque figuras γQuanquam etenim ridenda putem, quae Somniacunque,

Credula narrat anus tremulos ad lampadilignes, Cum nocte produxit hiems, pueriqUe trementeSInformes metuunt umbras, simulataque monStra, Et latos rictus oculosque immane micanteS; Saepe tamen simulacra modis pallentia miris

206쪽

Impositi frustra claustra effregisse sepulchri Certa fides, resque ipsa probat cogitque fateri. Vera cruentatos violati Caesaris umbra Ostendit trepido vultus, frontemque minacem, Fatalesque tibi promisit, Brute, Philippos.

Praeterea, defessa gravi cum corpora Somno LangueSciant, oculosque ligarunt mollia vinc'la, Evigilant ignes animi, Variaeque recurSant Errante Species, et mens Sine pondere ludit.

Causidicus renovat jurgantis proelia linguae, Milesque occisos iterata interficit ira :Et quos accendit vigilanti Phyllis amores, In somnis Corydon suSpirans nutrit amores Sideribusque pares oculos, frontiSque politum Marmor, Urpureisque rosis immista genarum Lilia miratur, mentitaque basia libat, Basia, quae negat ipsa ultro dat blandior umbra.

Ergo incorpoream mentem fateare neceSSe St, Quae varias rerum sopito corpore formas Pingit, divitiisque suis animoSa Superbit. Quin etiam, nec causa Sui nec conScia motus Materies fertur, quam si vis nulla cieret, Staret, perpetuoque ignava quieSceret 2Vo.

Hinc igitur mentis vires, hinc igneus ardor Fluxere 3 et variis corpuscula percita plagis Eliciunt sensum, veluti latitantia produnt Collisi silices inclusae semina flammae γHinc ratio fluxit 3 celeri quae concita cursu Pervolitat superi flammantia moenia caeli,

207쪽

Et quae caeruleo mersit natura profundo Cernit, et immensi pandit penetralia mundi 8Νon adeo rapidis venti vis evolat alis Νon adeo celeri conspergit lumine terras Exoriens Deus auricomus, cum nocte fugata Egit equos volucreS, radiantemque ignibu RXem. Cantabrigiae, inmagnis Comitiis, 17 l .

Tu quicunque simul confundis faSque nefasque, Virtutemque nihil censes, niSi nomen inane, Ni contra leges et consuetudo Valerent: Siquis forte tibi, pleno cum Sol nitet orbe, Jamque dies medius caelo spectabilis alto est, Esse diem medium, Solemque nitere negaret; Nonne hominem egregie demirareris ineptum, Ut mentis prorSUS Vacuum, Vacuumve pudoris 3Tu tamen et vitii, forti patronUS et acer, Causam agis et Sanum credis te, animoque valentemst Credideris licet, atque deos ures licet omnes Νon tamen essicies, quin te vicinia totaVitet, uti medicis caput insanabile entum.

208쪽

Aurea cum primis acta est mortalibus aetas, Necdum Astrae hominum commercia fugerat insons Quisque fidem coluit, manibusque et pectore puruSTraduxit vacuam scelere et formidine vitam. Νon quia lictoris virgas saevamque Securim Sanguine extimuit; sed nondum exempla parentum Exciderant animo, nec longe a fonte remotuS, Coenosas haurire infelix coeperat undas. At simul Hecto vitia irrupere pudore, Disrupto rapidus veluti solet Obice torrens; Condere tum leges, siquos reverentia divum Movit adhuc coepere, fide ne, aeraque jura, Ipsaque virtutis penitus monumenta perirent. Quod si non aliqua, ut misere contendis, inesset Vis nativa Bono, quae lege antiquior omni, Cur non, cum in Vitium proni rapiamur, honestis Postpositisque bonis, inhonesta et prava jubentur γScilicet aeterna est virtuS, quae, Regule, ViSRAESt, Tam formosa tibi certe dea, Regule, ViS eSt,

AUSu era prae qua lacrymante rejicere a te UXOrem, natΟSqUe UOS, certUSque redire, Poenorum rabiem atque ultricem temnere mortem. Ergo etiam Seri, post tot quoqU Saec'la, nepoteSDivinum exemplar tacito Venerantur honore. At lucis metuens, tenebras, et nocti opacae Tegmen amat Vitium ; sed nec densissima noctis Umbra valet miserum a SeipSO, Celare nocentem. Intus agit stimulos mens conscia seque flagello Insequitur caeco, tortore serocior omni.

209쪽

Νec quenquam ergo de rationi egere putarem,

Qui, si, quod turpi Satagit conquirere fraude, Lucrari illud idem posset Sine fraude, negaret; Et voti nollet fieri, nisi crimine, CompoS. Jam sibi qui ignoscit proprii vitiis Satis equus, Censorem mendosus agit; deSaevit et ipse, Censura dignum si quidquam admiserit alter. Rusticus olim adiit consultum uris, ut aiunt, Percontaturus quid lex sentiret in hac reci mos vicini,' inquit, sepem perrupit, agelli Tutelam nostri, et Viridem pede pressit aristam, V Pressit aristam, ais et sepem perrupit abito

Hoc tibi praegrandi praesto cum foenore damnum.'Rusticus hic, U Sati est bos nam tuus'' Uimo,' ait Si meus est longe res jam diversa profecto. alter,

Quam ridenda tuos bene pingit sabula mores Qui si de propriis perda quid vive dolove,

Protinus exclamas, et UraS, Ut UUS Si mos,

Nil superi curant mortalia 3 fulmina cessant Cur tam formidata, et vindex flamma Tonantis 3Jam virtus non umbra tibi est, jam sasque nefasque Sunt aliquid ; caelesti agnoscis origine nata. At violata fidos si te ditaverit auro, Tum superiimque minas et bruta tonitrua pernis, Sub pedibusque jacent leges, et VincUla Sacra. Nequicquam namque haud virtus mutabilis aurae Arbitrio popularis, honore orbabitur aequo Ante etenim versus cedet color ater in album,

210쪽

Ante diem Luna essiciet, Phoebusque tenebraS, Quam diva exciderit solio, quo fixa per omne Perstitit, et perstabit in omne immobilis aevum.

Cantabrigiae, in Comitiis prioribus 1706-7.

LOCKIUS NON RECTE STATUIT DE PARTICULA ANGLICAN B T.

ΝΟ mea victrices laurus, insignia belli, MUSa, nec optatae ramos praetendit olivae; Grammaticas ambire tribus et pulpita cogor, Ludere particulis, et nugis addere pondUS. Orbiliique iterum pendere loquenti ab Ore, Discipulorumque inter paulum habitare cathedras. Verborum miseros dum deploravit abusus I OchiuS, amiSSa veneres, artemque loquendi Corruptam, tantaeque ultro medicamina pesti Attulit imprudens impune evadere ivit Particulam hanc dirasque in Vulgum Spargere StrageS. Dulcia quid memorem convivia mixta tumultu, Extinctosque ignes, violataque foedera amoris 3Νon centum linguis mendacia plura vel ipsa Fama refert, leni quam haec syllaba Saepe SUSUrro.

Νimirum hoc telum est, quo facta insignia livor,

SEARCH

MENU NAVIGATION