Ezechielis Spanhemii Dissertationes de praestantia et usu numismatum antiquorum

201쪽

DE PRAEST. ET USU NUΜΙsΜ. 687 hinc etiam Βοι πλεως appellationem iis ciem Augustis quandoque a Scriptoribus tributam supra vidimus, & Diocletianum ἄτε rc ον Βααλεα, seu morem Imperatorem ab Eusebio pro more illorum temporum nuncupatum. Neque ideo probandi Graecorum Scriptorum Interpretes, qui s-λῶς & Βααλίδας vulgo Reges ela Reginas passim vertunt, ubi de Romanorum Imperatoribus vel Augustis occurrit mentio, &ita lectorem incautum alio traducunt, ut Interpres Philostrati, cui Ιουλ in Βααλις quaedam Pulla Regina Vocatur, quo nOmine viro docto imposuit; quae tamen non alia ibi , quam Julia Augusta Severi conjunx. Roma quoque vel Βααλοίουσας- ως nomine pridem apud Herodianum, Eusebium, aliosque passim designata;& in praeclaris Marmoribus nuper in urbe e sis, E NΤΗ ΒΑΣΙΛΙΔΙ Psa ΜΗ, quemadmodum postea ejus exemplo altera Roma iisdem nominibus adfecta, quae obvia apud Byzantinae Historiae conditores , ac in Latinis etiam Chronicis , Victoris puta Tununensis, aut Marcellini Comitis , Urbs Regia, & Urbs Augusta frequenter, quibus vulgo Constantinopolim designant. Alias capita Provinciarum dicta etiam Atmκροτηυδες,

licubiJosephus, cujus urbis nomen, ut obiter hoc ad- ην δὲ δ' ς dam, corrupte aliquoties apud eum legitur, Σέμφωυς nempe pro G πφορυς, ut recte praeferunt alia loca, Elafirmant nummi illius urbis haud passim obvii, cum inscript. ΣΕΠΦΩPHNE N. Neque vero illud praetereun-Io G η dum, utrumque cum ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΟΣ, tum B A- '' ΣΙΛΕΩΣ vocabulum, non cum Augustis solum, sed cum Caesaribus etiam seu designatis haeredibus communicatum. Prioris seu Imperatorii nominis fidem

facit Eusebius agens de Constantio adhuc Caesare, cu- i

202쪽

l. X. c. s. Orat. I. is

688 DIssκα TATIO OCTAVAjus locum jam occupavit vir doctus. Ita Ammianus de Juliano Caesare adsumpto a Constantio, Imeratorem lappe ans clementem ct faustum, alibi imperatorii muneris fulgore flagrantem. Similem vero alteriUS Vocis usum pud eundem Eusebium observo, ubi Constantinus, ad Crispum filium Nobilissimum Caesarem scribens, πιι-

Valesius. Ita Caesaris dignitas in GallumJuliani fra

trem a Constantio collata, BαMλεως nomine Gregorio, Theologo designata, σε τ μ. ἀοελφὸν η φιλ-Θρωπια-2-δεικνυM B A Σ IA E A , & eadem pol stas nomine zαπλώοις eidem in sequentibus dicta. Nee, aliter Procopius deJustiniano Caesare renuntiato , ανει- αν γὰρ ἀυτὸν Β ΑΣΙΛΕ Α. Unde frequenter apud eosdem Byzantinos scriptores, Caesares dicuntur Augustis πρίαGλα ειν, quod conregnare vocat Sulpitius Sciverus. Conjunctam alias ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΑΥ TΟ ΚΡΑ-

To PoΣ appellationem Orientis Regibus haud insu tam , & a Tryphone Diodoto ac Tigrane Armenio adsumptam, supra vidimus ex duobuS eorum Nummis. Caeterum ut AUGUSTI, ita IMPERATORUM quoque nomen priscis Galliae Regibus , a Byzantinis Imperatoribus interdum communicatum, ut Clodo-vaeo ab Anastasio, ex veteribus chartis aliisque coaevis monumentis observarunt jam viri docti, ac inter alios laudatus paullo ante Jac. Gottofredus in erudita Dia- triba de jure Praecedentiae. Illud vero insiper circa hunc Titulum Imperatorium e Nummis observam dum: Primo, neque praenomen illud a J. Caesare in nummiS receptum, nec ab Augusti successoribus Tiberio, Cato, Claudio etiam, nisi rarius in iisdem admissum, ut de Tiberio & Claudio constat adseruisse Suetonium γ

203쪽

DE PRAEST. ET USU NUΜIs M. 689tonium, illos a Praenomine IMPERATOR Is abstinuisse. Equidem in magna nummorum copia qui supersunt eorundem Principum, vix semel tributum illis videas. Unde etiam eorum eXemplo, neglectum liquet eundem titulum ab aliis Caesaribus, ut Severo, Caracalla, Gallieno, aliisque, quorum Nummi frequentius carent eo praenomine, donec a Constantinopolitanis Imperatoribus plane Omissum observes itidem in eorum nummis, exceptis forte aliquotJuliani aereis, in quibus solitum antea illud IMP. nomen adhuc hodie legitur. Justinianum certe notat AgathiaS L.v.p. Is . primum e ByzantiniS CaesaribUS, Romanorum Imperatorem dictum , --ως ριπῶν, is Bυον ον

πωγ dis ' χαδέδεικτη. Secundo , idem non perpetuo Praenominis, sed etiam Vice Cognomenti quandoque a prioribus Caesaribus usurpatum, ut eX plurimiS N .ronis, Galbae & Vitellii Nummis liquet, sicut SER. GALBA ΙΜ P. Cusis. AUG. Tertio pro Praenomine, non ab Augustis solum, sed etiam a M. Antonio Triumviro adscitum in aliquot ejus Nummis, ΙΜ P.

ANTONI UsAU G.Augur nempe non Augustus , quum

alias in ejusdem & Pompeii, Bruti, Cassii aliorumque denariis postponi soleat, in quibus nempe pro imperio militari aut rei feliciter gestae praemio usurpatur. Posterioris vero hujus appellationis usum , petitum ex veteri more Reip. & acclamationibus militum, non aliunde certius quam ex Nummis aut lapidibus disces, ita frequenter in iis repetitum legitur id cognomentum. De Augusto id jam olim notavit Dio, cujus locus levi emendatione indiget, εὐινην γὰρ πιλλο ς μὰ Lib. Mi.

204쪽

etiam Imperatoris appellationem J sepius ct antea se postmodum ex gsis rebus a Ie gestis reportavit, semel es vicies

IMPERATO in dictus. Ita enim emendari & explicari debent illa verba levi trajectione, ἐνη seiram, ut

XXI. Imp. nomen retulerit, non Vero zν Aram vicies, ut

male legit & vertit Xylander, pejus autem vir doctus illius corrector, qui de imaginibus Imperatoris verba illa in margine & in adnotatis ad Dionem sumenda contendit Nec accedo doctissimo Casaubono, quem deprehendi postea ad Suetonium legentem hoc loco Gεικε Π, ut subaudiatur VOX εγις Paullo ante adscripta, in viginti nempe gestis aut victoriis. Perspicue cum Dio-An l. i. ne TacituS de eodem Augusto, Nomeu Imperatoris semetat'e vicies partum, & cum utroque Nummi, in quibus IMP. XXI. apud Occonem & GoltZium descriptus itagitur , ne de veritate hujus emendationis liceat dubitare. Ita& Caligulam Imperatorem xvi. a militibus di- Lib. Ox.&ctum, & Titum Xv. in utriusque vita observat Dio. Prior tamen in Nummis Imp. II. VocatuS tantum legitur, quod ideo factum crederem, quia aerea Catinumismata post ejus mortem Senatusconsulto conflari jussa; unde mutila hac in parte Cati in iisdem historia. Posterior vero non xv. solum, sed etiam XVII. Imp. in ejusdem Nummis traditur. Parabant nempe Caesar, bus, Ut notum, haS crebras appellationes eorum Duces & Legati; ita ut alios honores victoribus relinqueret, titulum vero Imperatoris Caesar referret, ob res I ib M. nempe suis auspiciis gestas. Hinc apud Dionem legas, M. Crassum devictis Dacis, alia quidem praemia consequutum, non autem eundem Imperatorem salutatum,

sed Augustum, quod aliter nonnulli tradiderant I ib. LV. alibi M. Vinicium Augusto idem nomen paravisse o, servat Blauo; tamen & postremum quidem eandem Im

pera.

205쪽

DE PRAEST. EΤ USU NUMIS M. 69Iperatoris appellationem relictam a Tiberio TacituSau- Annal. m. ctor est, quod nihilominus aliis etiam concessum sub IAE sequutis Caesaribus haud male ex Appiano colligit magnus Cafaubonus. Omnino vero notandum hoc loco ,

quod de more hujus appellationis idem Dio in Claudio tradidit , eum ob res gestas in Britannia aliquoties

Imperatorem salutatum, contra Patrium morem, quo

non tapius, sed semel tantum id nomen poterat de uno

nim saepius quam semel licet uno de bello id nomen adsumere. Unde intelligimus, quo titulo ac jure Imperator tOtieS, nempe XXVII. Vocetur in Nummis Claudius, &inducti ab eo moris imitationem ad alios quoque transiisse.

mis appellatio, qua supremam Sacrorum & Religio π J φ

num curam in se transtulerunt CaesareS. Hinc ab Au- is Adfini gusto ad Gratianum usque Imperatorem transiit usus hujus appellationis, ut docent Lapides, &adnotavit jam ante eminentissimus Annalium Scriptor. Nonnulli vero serius eandem, ut a Justino retentam volunt, cujus extat inscriptio cum verbis PoΝΤ. MAX. in quibus tamen non Pontificem, sed Ponticum Maximum legendum monuit nuper eruditissimuSRCinessius. Conjuncta vero in Caesarum Nummis Principatus & Sace dotii jura ea ratione, qua Reges Lacedaemoniorum dicti jam olim Xenophonti, rerum diVinarum respe- De Lace-ctu Sacerdotes, humanarum vero Imperatores , aut 4-Rςe qua quosdam Duumviros & Sacerdotes vocatos legimus nonnunquam in priscis monumentis. Tales nem- Ssss 2 PQ

206쪽

pe Sacerdotes Duumvirales in Codice Theodosiano,& in Actis Caeciliani, Didymus quidam SACER Dos Jovis Optimi Maximi, & simul Duumvir Coloniae Ca thaginensium, quem locum adtulit ad Eusebium Cl. Valesius. Quo spectat praeclara inscriptio cujusdam

Tlies Greu Gnaei Munatii, in qua dicitur inter alia, MUNI cipi ςςς IF FLAMEN PERPETUUS DUUMVIRALI Po-TYsTATE. Unde factum ut Romanorum exemplo, nonnisi functos supremis Magistratibus ΑPXIE PEIΣHist. Ecf. seu Provinciarum Sacerdotes creasse legatur apud Eu- ν δ ὲ ς ' sebium Maximinus. Quare etiam iidem ΑΣΙΑPXA I& AP XIE PEIΣ seu Asiae Principes & Sacerdotes o currunt apud eosdem Gentiles , ut cum aliunde, tum

ex aurea Epistola Smyrnaeorum liquet de Polycarpi Martyrio, in qua illud Sanctissimus Praesul passus legitur ἄM Α μιερεως φιλίπω κ, quem paullo ante Α-ων vocant iidem Smyrnaei, ne de muneriS communione

possis dubitare. Egregie vero id illustrat praeclara Nummi inscriptio sub Antonino Pio percussi, qui utram-I0 Cim que appellationem uni etiam eidemque tribuit, II P O.

Λ E Ω Ν ΚΟI N . Frontone Aparcha se Sacerdote Xm.Civitatum Gommuuis Asiae; numeralibus nempe litteris P I pro I T transipossitis, obvio more seu et ιακαίδεκα ,sicut itidem insequenti nummo Laodicensitum ΣΑ. ΕΥΤ TXOΥΣAPXIE. O ΠΟΛ. Samio Euyche Sacerdote XIII. civit tum, ex quibus nempe constabat Commune Asiae, ut

aliunde liquet, & qua de re alibi. De sirinili vero A

Sacerdotio Occurrit aliquoties mentio in librisJuriscon-MψΠ Q sultorum , ut quod sponte illud iterare nemo prohibL. s. D. de beatur , aut in aesta Sacerdotium Provinciae sit scipere non vacat.& Cogantur numero liberorum quinque subnixi. Nec pauci alioquin occurrunt antiqui Graecorum Nummi,

207쪽

DE PRAES T. ET USU NUMIs M. 693 qui sicut Pontificia Caesarum dignitate cum aliis Imperatoriis titulis , ita in aversa parte illo aut archae aut Sacerdotis nomine quasi loci Pr idibus concesso nonnunquam signantur. Posteriorem praefert Nummus Cianorum Bithyniae oppidi sub Domitiano custis,

Α Π A M E Ω N , sub M. urelio Alexandro Pontifice la- mensium. Praeter vero praeclaros hos Nummos in editos, referri etiam huc debet inscriptio alterius Nummi, Hephaestionis nempe Daldianorum, quam videre licet in rebus Severi apud Tris fanum. Ita haud absimili ratione, ΑΣΙΑPXOT mentio aliquoties in geminis Nummis, ut CyZicenorum, ΚΥΖΙΚHNΩN NE O

In Gara Medicea.

ricenorum Neocoron sub M. L. Aurelio Asiarcha: Sic alius Smyrnaeorum, ΣΜΥPNΑΙΩN Π P Ω Τ Ω N ΑΣΙΑΣ, In Cimet. Smyrnaeorum Primorum Asiae, in altera autem parte EΠ. NU . M. Α Υ P. T E P TI Ο Υ ΑΣΙΑPXOT , Sub M. Aurelio Tertio Asiarcha, & cujus Asiarchae nomen notavi itidem, in nummo Regiae Gallorum Gazae, inscr. TEPTIO ΥΛΣIAPXΟΥ Σ M Υ P N A I Ω N. Agnoscis, Ut opinor,

apertum horum Nummorum & Epistolae Smyrnaeorum consensum; Asiarcharum nempe ac Pontificum seu Sacerdotum nominibus, ut supremis quibusdam loci Praesidibus, signatam rei gestae memoriam ; sicut alias nominibus Consulum apud Romanos, aut Caesarum eorundemque Pontificum Maximorum. Ita Amphictyonum & Bygantiorum decreta videas signata Sacerdotum nominibus apud Demosthenem, &apud Josephum decretum Atheniensium ingratiam Iudaeorum , Ani Πρυs νέοις Ιεμως Διονυσου, suffragia OUgio lib,

208쪽

69q. DISSERTATIO OCTA v Λvero collegisse Dorotheum A μερεα. De annis caeter

quin Sacerdotum nominibus signari solitis, apud Nicopolitas puta, Alexandrinos , quibus dictus proinde S cerdos Augustalis ζ υιrum ἄρχων, morem notarunt jam duo viri longe cruditissimi, Casaubonus & Seldenus, ille ad Sueton1um, hic ad Marmora Arundelliana. Simita

le quid de Jovis Olympii Sacerdotibus apud Syracusa

nos observat etiam Diodorus. Iuxta autem illius moris

vestigia, quo in scri pia in Actis publicis Sacerdotum aut

Asiarcharum nomina, in Inscriptione donariorum ejus dem Smyrnae, quae occurrit in praedictis marmoribus, Ctesyphon quidam ΑΣIAPXHΣ Vocatur. Iidem nempe apud Asiaticos, cum Ludorum & Publici Concilii totius Communitatis, tum reliquorum Flaminum

P esides quidam & principes habebantur. Unde lux

etiam non mediocris accedit celebri Actorum loco, ubi occurrit Asiarcharum apud EphesioS mentio. Liquet Gnim eX monumentis modo adlatis, Asiarchas id genus non Ephesii solum, ut existimarunt nonnulli, sed modo Cyrici, modo Smyrnae locum habuisse;ubi nempe communia Asiae Sacra & publici conventus habebantur,quiabus praeerant illi Asiarchae. Secundo,unum videri Asiam

cham hoc munus eodem tempore administrasse, quamvis plurium simul Asiarcharum mentio occurrat eodem Actorum loco & tertium aut quartum Asiarcham clectum se tradat alicubi Aristides. Firmant nempe hic Nummi eandem Cl. Valesii sententiam, quam CX commemorato uno Philippo Asiarcha in Polycarpi martyrio jam ad Eusebium adseruit. Adeo tamen ut statuendum sit omnino, aut per vices hoc munus plureS impi Visse; aut vero unum Asiarcham ut reliquorum Principem constitutum, a quo petita sit Fastorum & rei gestae memoria. Ita nisi A P X I EP E I Σ in antiquis N ummis interdit m

209쪽

DE PRAEIT. EΤ USU NUMIs M. 69sterdum signati,ut Cebessi urbis Lyciae, Ε ΠΙ ΑΥΡ. MAP- ΚΟΥ ΑΡXI. ΠPΩ. ΚΑΒΗΣ ΣΙΚsa N, sub Aurelio Marco Pontifice Primo Cebessensium, ni II PVT Ω N potius legendum sit seu Primorum, & ita ad Cebessenses non ad Pontificem referri debeat , ut ΠPΩTΩN ΣΜΥΡΝΑΙΩ N, aliaque gemina. Alioqui Sacerdos Perpetua se Prima Oc- Theccurrit aliquoties in antiquis lapidibuS. Tertio, non, thaudiendum hic Augustum Interpretem, Constanti- a. num Porphyrogeianetam,qui Asiarcham Asiae Procon- Them. Osulem interpretatur,& hanc suam eXplicationem firmat Gς0x p I'hoc ipso Actorum loco. Neque enim aut alibi, aut in productis Nummis Asiarcha ut Romanus Proconsul, sed ut Praeses publici Asiae conventus Si communium Sacrorum producitur. Caeterum in Veteri Inscriptione, quam nondum eXcusserunt viri docti, Antonius

& Magistratus praecipuos, dc solemnium Gentis Sacrorum Antistites. Unde facile jam adsequimur, cur - χὐ & ἐπαρωας apud Graecos, & Praesedis ac Praefectara nomine apud veteres Jurisconsultos, seu Gentium Prae Ulpian l. datus , eadem Asiarcharum & supremorum Sacerdotum dignitas designetur. Ita nempe conjuncta in iis Occurrunt munia Principatus & Sacerdotii, ut iidem illi Principes dicti& Sacerdotes non obscuram Pontificiar Caesarum dignitatis imaginem adumbrent, de quibus illo sensu Tacitus, Nunc Deum munere δε-mum Pon- Annal. IIItificem etiam summum hominum esse , Scilicet, β' Rex Anius, Rex idem hominum, Phoebique Sacerdos ; III quod etiam ad Romanorum Imperatores eosdemque Pontifices trahit ibi Servius, sane majorum haec erat consuetudo, ut Rex esset etiam Sacerdos, Ῥel Pontifex. Unde hodieque IMPERATORES dicimus PoNΤIFICES.

210쪽

Quo spectant etiam Nummi quidam Elagabali pecu

liari titulo inscripti, SUMMUS SACERDOS AUG. Illud tamen discrimen hoc observes, quod non perpetua erat Asiarcharum, sicut apud Romanos Pontificis Annal. vi. Maximi dignitaS, quam perpetuam seu continuam uti Q Taciti verbo utar de Praefecto urbis perpetuo Camaribus Nummi largiuntur; nec in iis proinde renovari via deas , instar Consulatus aut Tribunitiae potestatis. Notum quippe hoc Sacerdotium fuisse eX eorum numero, quae non annua erant, aut singulis Vel quinquenniis vel decenniis, ut reliqua Augusti imperia, renovabantur, sed ciου, ut Graeci eadem vocare solent. Hinc

apud Castiodorum , ubi mentionem injicit perpetui

Vat. Lib.Vi. ParritiatuS, credo ad similitudinem PONTIFICAT usς-P unde venerat,rem fuisses malam, qui SACERDOTIUM non deponunt, nisi cum vita munera derelinquunt. Ita factum

ut exemplo perpetui hujus Pontificatus, alia quoque Sacerdotum Collegia apud Romanos Pontifices suos crearent assiduos, ut de iis loqui amat Livius, seu 2ψαι Cis. Tales praeter alios illi AP XIE PEIΣ ΔIA BIOT, seu Palantrae Pontifices, quorum mentio in Inscriptionibus Athleticis Romae novistime repertis, in ruinis Thermarum Titi. Unde luculentam ex iis ad ipsum lapidem a me nuper cum geminis aliis descriptam, non

pigebit hic in Lectoris gratiam divulgare ;