Anthologia latina, passages from the Latin poets, selected and arranged with notes

발행: 1889년

분량: 506페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

111쪽

VERGILIUS. IIIaerentem abiungens fratorna morte iuVeneum, Atque Opsere in medio defixa reliquit aratra. Non umbrae altorum nemorum, non mollia poSSunt Prata, Vere animum, non, qui per SaX Volutus Purior electro campum potit amniso ut ima Solvuntur latera, atque oculos stupor urget inertis, Ad torram tuo fluit devexo pondere cerViX.

Quid labor aut bono acta iuvant 3 quid vomere terras InVertisse gravis 3 atqui non Massica Bacchi

Munera, non illis epulae nocuere repOStae: Frondibus Ut victu pascuntur simplici herbae, Pocula sunt sontes liquidi atque exercita curSuFlumina, nec Somnos abrumpit cura Salubris. V. 15-530.

LXXV.

Georgicon. Lib. v.

The old Gardenerat Turentum. TQUE sequidem, extremo ni iam sub fi

laborum Vola traham et terris lastinom advertisro prorum, Forsitan et pinguis hortos quae cura coisendi ornaret, canerem, biferique rosaria Paesti, Quoque modo potis gauderent intiba rivis Et viridos apio ripae, tortusque per herbam Crosceret in ventrem cucumiS; nec Sera comant Narcissum aut flexi tacuissem vimen acanthi Pallentis ius hedoras si amantis litora myrtoS. Namque sub Oebaliae memini me turribus areis,

112쪽

ο ANTHOLOGIAE LATINA .

Qua niger umectat flaventia culta Galaesus, Corycium Vidisse senem, cui pauca relicti Iugera ruris erant, nec fertilis illa iuvencis, Nec pecori opportuna Seges, nec commoda Baecho. Hic rarum tamen in dumis holus albaque circum Lilia verbenasque premen VeScumque PapaVer, Regum aequabat Ope animis, Seraque reVertenSNocte domum dapibus mensas onerabat inemptiS.

Primus Vere Osum atque autumno carpere Poma,

Et cum tristis hiemps etiamnum frigore SaXa Rumperet et glacie cursus frenaret aquarum, Ille comam mollis iam tondebat hyacinthi, AeStatem increpitans Soram ZephyroSqUe morantis. Ergo apibus fetis idom atque examine multo Primus abundaro, Spumantia cogere preSSis Molla avis illi tilia atque uberrima pinu ;Quotque in floro novo pomis su fertilis arbos Induerat totidem autumno matura tenebat. Ille etiam oras in vorsum distulit ulmos Eduramque pirum et spinos iam pruna ferentis Iamque ministrantem platanum potantibu umbraS. V. II 6-l46.

LXXVI. Lem.

RAETEREA rogom non sic Aegypto et

Lydia, nec populi Parthorum aut Modus HydaspeSObservant. Rogo incolumi mens omnibUS Una St;

113쪽

VERGILIUS. 93Amisso rupere fidem, constructaque mella Diripuero ipsa et crati Solvere suVorum. Ille operum custos, illum admiruntur, et OmnOSCircumstant semitu denso stipantque frequenteS, Et Saepe attollunt imoris, et corpora bello obiectant pulchramquo petunt per Volnera mortem. His quidam signis atque haec eXempla secuti Esse apibus partem divina montis et haustus Aetherios dixeros deum namque ire per OmniS Terrasque tractuSque maris caelumque profundum Hine pecudeS, armenta, VirOS, genu Omne serarum, Quomque sibi tenuis nascentem arceSSere VitaS; Sellico huc sedili doindo ac rosoluta reserri Omnia, nee morti esse locum, Sed viva volare Sideris in numerum atque alto Succedere uelo. v. 210-227.

LXXVII.

The mi of Cyrene, ARMINE quo capta dum fusis mollia

penSaDevolvunt, iterum maternas inpulit auris Luctus Aristaei, vitreiSque sedilibus omnes Obstipuereo Sed ante alias Arethusa Sorores Prospiciens summa flavum caput extulit unda, Et procul O gemitu non frustra exterrita tanto, Cyrone soror, ipSe tibi, tua maXum cura, Tristis Aristaeus Penei gonitoris ad undam Stat lacrimans, et te crudelem nomino dicit. Huic percuSSa nova mentem Orodine muter,

114쪽

04 ANTHOLOGIAE LATINA . Due, age, duc ad nos fas illi limina divom Tangors, ait Simul alta iubot discodsero lato Flumina, qua iuvenis grossus insorrot At illum

Curvata in montis faciem circumstetit unda Accepitque sinu asto misitque sub amnem. Iamque domum mirans gonetricis et umida regna Spoluncisque lacu clausos, lueosque OnantiS, Ibat, et ingenti motu stupefactus aquarum Omnia sub magna labentia flumina terra Spectabat divorsa locis, Phasimque, Lycumque, Et caput, unde altus primum se erumpit Enipeus, Unde pator iborinus, et unde Aniena fluenta, SaXOSUSque sonans Hypanis, MySuSque Caicus, Et gemina auratu taurino cornua voltu Eridanus, quo non alius per pinguia culta In mare purpureum violentior effuit amnis. V. 348-373.

LXXVIII.

The lora os Eurydice.

Redditaque Eurydico superas veniebat ad

PODe SequenS,- namque hanc dederat Proserpina legem- Cum subita incautum dementia cepit amantem, Ignoscenda quidem, scirent Si ignoscere Manes: Restitit, Eurydicenque suam, iam luce sub ipsa Immemor, hei victusque animi respexit ibi omnis

115쪽

VERGILIUS. SEffusus labor, atque inmitis rupta tyranni Foedera, terque fragor stagni auditus Avernis. Illa, Quis et me, inquit, miseram, et te perdidit, Orpheu, Quis tantus furor 3 En iturum crudelia retro

Fata Vocant, conditque natantia lumina SomnuS. Iam quo vale soror ingenti circumdata nocte,

Invalidasque tibi tendens, heu non tua, palma lDiXit, De Oculis Subito, ceu fumus in auraSCommiXtus tenuis, fugit diversa, neque illum, PronSantem nequiquam umbras et multa volontem Dicere, praeterea Vidit nec portitor Orci Amplius obiectam passus transire paludem.

Quid sae0r0 3 quo se rapta bis coniuge ferest 3 Quo fletu Manis, qua Numina voce moveret 8 Illa quidem Stygia nabat iam frigida cumba.

ptem illum totos perhibent, ordine menSeSRupo sub aeria deserti ad Strymonis undum Fluvisse, et g0lidis haec evolvisse sub antris, Mulcentem tigris et agentem Carmine quercUS; Qualis populea maerens philomela sub umbra Amissos queritur fetus, quo duru arator

Obsorvans nido inplumis dotraxit; at illa

Flet noctem, ramoque Sedens miserabile carmen

Integrat et maestis late loca questibus inplet. Nulla onus, non ulli animum flexere hymenaei. Solus Hyperboreas glacies Tanaimque nivalem Arvaque Rhipaeis numquam viduata pruinis LuStrabat, raptam Eurydico atquo inrita Ditis

Dona querens Spretae Ciconum quo munere ut

116쪽

06 ANTHOLOGIA LATINA .

Inter Sacra deum nocturniquo orgia Bacchi Discorpium lato iuvenem SparSere per agroS. Tum quoque marmore caput a cervice reVolsum

Gurgite cum medio portans Oeagrius Hobrus Voluserot, Eurydicen vox ipsa et frigida lingua, misorum Eurydicet anima fugiente vocabat; Eurydicen toto referebant flumine ripae.

v. 485-527.

LXXIX.

Aeneidos LIB. I.

λιμένος πολυβενθέος ἐντος ἔκοντο. ST in socessu longo locus insula portum Emei obluctu laterum, quibus omni ab alto

Frangitur inque sinus Scindit sese unda reductos; Hinc atque hinc vastae rupes geminique minantur In caelum copuli, quorum sub vertico lato Asequora tuta silent; tum Silvi scaena corusciSDesuper horrentique atrum nemus imminet umbra; Fronte sub advorsa scopuli pendentibu untrum, Intus aquae dulce vivoque sedilia nXo, Nympharum domus : hic sessas non vincula navis Ulla tenent, unco non alligat uneoru OPSU. V. Ib9-l69.

117쪽

VERGILIUS. 97

LXXX.

Sinon.

cumque satobor

I cii Vora, inquit neque me Argolica de

gente negabo; Hoc primum nec Si miserum Fortuna SinonomFinXit, unum otium mendacemque inproba finget. Fando aliquod si forte tuas pervonit ad auris Bolida nomen Palamedis et incluta fama Gloria, quem falsa Sub proditione Polasgi Insontem insando indicio, quia bella vetabat, Demisero Neci, nune cuSSum lumine lugent: Illi me comitom et consanguinitate propinquum Pauper in arma pater primis huc misit ab annis. Dum stabat regno incolumi regumque Vigebat Consiliis, et nos aliquod nomenque decusque Gessimus. Invidia postquam pellacis Ulixi Haud ignota loquor-Superis concessit ab oris Adflictus vitam in tenobris luctuque trahebam, Et casum insontis mecum indignabar amici. Nec tacui demens, et me, fors Si qua tuli Sset, Si patrios umquam remeaSSem Victor ad Argos, Promisi ultorem, et verbi Odia Spera moVi. Hinc mihi prima mali labes, hinc Semper Ulixes Criminibus terrere novis hine Spargere OceS

118쪽

98 ANTHOLOGIA LATINA .

In volgum ambiguaS, et quaerere ConSeiu Rrma. Nec requievit enim, donec Calchante ministro-Sed quid ego haec autem nequiquam ingrata re-Volvo 3 Quidve moror, si omnis uno ordine habetis Achivos, Idquo audire sat sest Iamdudum Sumite poena ;Hoc Ithacus velit, et magno mercentur Atridae. Tum vero ardemus citari et quaerere CaUSS , Ignari scelerum tantorum artisque PelaSgne. Prosequitur paVitans, et ficto pectore satur:

Saepe fugam Danai Troia cupiere relicta Moliri se longo lassi discodero bello

Fecissentque utinam i saepe illos aspera ponti Interclusit hiemps, et terruit Auster euntis. Fraocipuo cum iam hic trabibus contextus cornis Staret equus, toto onuserunt aethere nimbi.

SuspenS Eurypylum scitantsem oracula Pho0bi Mittimus, isque adytis haec tristia dicta reportat: 'Sanguitio placastis Vento et Virgine CaeSI, Cum primum Iliacas, Danai, VeniSti ad oras; Sanguine quaerendi reditus, animaque litandum Argolica. V Volgi quae vox ut venit ad auris, Obstipuere animi, gelidusque per ima cucurrit OSSa tremor, cui fata parent, quem poscat Apollo. Hic Ithacus vatum magno Calchanta tumultu Protrahit in modios quae sint ea numina divom, Flagitat. Et mihi iam multi crudolo canebant Artificis colus, et taciti ventura Videbant. Bis quinos silet illo dises, tectusque recuSnt

Prodere Voce Sua quemquam Rut Opponere morti.

119쪽

VERGILIUS. 99Victandom, magnis Ithaci clamoribu actus, Conposito rumpit vocem, et me deStinat urne. AdSenSere Omnes, Ut quae sibi quisque timebat, Unius in miseri exitium conversa tulere. Iam quo dies infanda adorat mihi saera parari, Et salsae frug0s, et circum tempor Vittae; Eripui, lateor, leto me et Vincula rupi, Limosoque lacu per noctem obscurus in ulva Delitui, dum vela darent, si forte dedissent. Nec mihi iam patriam antiquam Spes ulla videndi, Nec dulcis natos QSoptatumque parentems Quos illi sors et poenas ob nostra reposcent

Effugia, et culpam hane miserorum morte piabunt. Quod te per supero et conseia numina Veri, Per si qua St, quae resto adhuc mortalibus usquam Intomorata fidos, Oro, miSorere laborum Tantorum, miserere animi non digna serontis. His lacrimis vitam damus, et miSereSeimu ultro. IpSe Viro primus manica atque arta levari

Vincla ivbo Priamus, dictis au ita satur amicis;

Quisquis os, amissos hinc iam obliviscere Graios; Noster oris, mihique haec edi SSere Vera roganti: Quo molem hanc inmanis sequi statuere 3 quis auctor 8Quidve potunt quae seligi, aut quae machina

Dixorat. Illo dolis instructus et arte Pelasga, Sustulit exutas vinclis ad sidera palmas:

VOS, aeterni ignes, et non violabile vostrum Te Stor numen, ait, O arae enseSque nefandi,

Quo fugi, vittaeque deum, quas hostia geSSi:

120쪽

Fas mihi Graiorum sacrata resolvere iura, Fus disso viros, atque Omnia ferre Sub auras, Si qua togunt teneor patriae ne legibus ullis.

Troia fidom, Si vera seram, Si magna rependam. Omnis spes Danaum se coopti fiducia bolli Palladis auxiliis semper stetit. Impius ex quo Tydidos sed enim scolorumque inventor Ulixes, Fatulo adgrossi saerat avellero templo Palladium, caesis Summae cuStodibu ureis, Corripuere nerum effigiem, manibusque cruentis Virginsas ausi diva contingere VittaS, Ex illo fluor ac rotro sublapsa resorri Spes Danaum, fractae VirOS RVerS deae menS. Noe dubiis o signa dodit Tritonia monstris.

Vix positum castris Simulnerum urSere eoruSCRO Luminibus flamma arrectis, SalSuSque per artuS

Sudor iit, torque ipsa solo-mirabit dictu Emicuit, parmamque serens haStamque trementem. Extomplo temptanda fuga canit aequora Calchas, Noe posse Argolicis exscindi Pergama telis, Omina ni ropotant ArgiS, numenque reducant, Quod pelago et curvi Secum RVexere cariniS. Et nunc, quod patrias Vento petiere Mycenas, Arma deosque parant comites, pelagoque remen&j Inprovisi aderunt. Ita digori omina Calchas. Hanc pro Palladio moniti, pro numine laeso Effigiem statuore, nefas quae triste piaret. Hanc tamon inmonsam Calchas attollere molem Roboribus textis caeloque educere iuSSi

SEARCH

MENU NAVIGATION