Anthologia latina, passages from the Latin poets, selected and arranged with notes

발행: 1889년

분량: 506페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

81쪽

CATULLUS GIEgressus curvis o litoribus Pirasi

Attigit iniusti rogis Cortynia templa.

Hunc simul ac cupido conspexit lumine virgo Regia, quam suavi eXpirans castus OdoreSLectulus in molli complox matris alebat, Quales Eurota progignunt flumina myrtuS, Auravo distinctos educit Verna coloreS, Non prius cillo flagrantia declinavit Lumina, quam cunet concepit corpore flammam Funditus atque imis exarsit tota medullis. Heu misere exagitans immiti cordo furores Sancte puer, curis hominum qui gaudia misces,

Quaeque regis Golgos quaeque Idalium frondoSum, Qualibus inconsam iactastis mente puellam Fluctibus in savo saepe hospite suspirantem lQuantos illa tulit languenti cordo timoros lQuanto Saepe magis fulgore expalluit aurit

Cum aevum cupiens contra contendere monStrum

Aut mortem oppeteret Theseus aut praemia laudis. Non ingrata tamen frustra munuscula divis Promittens tacito succendit vota labello. Nam velut in summo quationtem brachia Tauro Quercum aut conigeram sudanti cortice pinum Indomitum turbo contorquens flamine robur, Eruit illa procul radicitus exturbata Prona cadit, lateque et cominus Obvia frangens , Sic domito saevum prostravit corpore TheSeuSNequicquam vanis iactantem cornua Ventis.

82쪽

6 ANTHOLOGIAE LATINA . Inde pedem sospes multa cum laudo refluxit Errabunda regens tenui vestigia filo, No labyrinthois orasexibus egrodientem Tecti frustraretur inobservabili error. Saopo illam porhibent ardenti cordo furentem

Clarisonas imo fudisse e sectore ΟQOS, Ac tum praerupto triStem conSeendere montes

Undo acis in polagi Vasto protenderet neSAES. Tum tromuli salis adversa procurrero in undas Mollia nudata tollentem tegmina Surne, Atquo haec OXtromis maeStam diXiSse querellis, Frigidulos udo singultu ore cientem. Siccino, patriis avectam, perfide, ab aris,

Porfido, dosorio liquisti in litoro, Thes0ul

Siccine discedon neglecto numine divum Inmemor ah dovota domum periuria portas 3 Nullano ros potuit crudolis socior montis Consilium 3 tibi nulla fuit clementia praeSto, Inmit ut nostri vollo misserescor pectus 3 At non ha0 quondam nobis promissa dedisti Vocora mihi non haec miserae Sperare iubebas, Sud connubia lauta, sed optato hymenneOS, Quae cuncta nerei discerpunt irrita venti. Tum iam nulla viro iuranti femina credat, Nulla viri spero sermones esse fideles

Quis dum aliquid cupiens animus praegestit apiSui, Nil motuunt iuraro, nihil promittere parcunt: Sod simul ac cupida montis satiata libido est, Dicta nihil motuere, nihil periuria curant.

83쪽

CATULLUS. 63 Certo ego te in medio vorsantem turbin leti

Eripui, et potius germanum amittere ereVi,

Quam tibi fallaci suprum in tempore deeSSem. Pro quo dilaceranda soris dabor alitibusquo

Praeda, neque intacta tumulabor mortua terra. Quaenam te genuit sola Sub rupe leaena, Quod mare conceptum spumantibus expuit undis,

Quae Syrtis, quae Scylla rapaX, quae VaSta CarybdissTalia qui reddis pro dulci prasmia vita 3

Si tibi non cordi fuerant connubia noStra, Saeva quod horrebas prisci praecepta parentiS, At tamen in vestras potuisti dueere SedeS, Qua tibi iocundo famularo Serva labore,

Candida sermulcens liquidis vestigia lymphis,

Purpureave tuum consternen VeSte cubile.

Sod quid ego ignaris nequicquam conquern RuriSEXternata malo, quae nulli Sensibus auctae Noe missas audire queunt nec reddere cicos 3 Ille autem prope iam mediis versatur in undis, Ne quisquam apparet Vacua morta)i m alga. Sic nimis insultans extromo tempore neVn Fors etiam nostris invidit quoslibus auris. Iuppiter omnipotens, Utinam ne tempore primo

Gnosia Cocropia tetigissent litora puppes, Indomito nec dira serens stipendia tauro Porfidus in rota seligasset navita funem, Nec malus hic colans dulci crudolia forma Consilia, in nostris requiesset sedibus hosp0st LXIV. 60-75, 86-ll 5, 124-176.

84쪽

64 ANTHOLOGIAE LATINA .

LIII.

The Bacchanala. T parto ex alia florons volitabat Iacchus Cum thiaso Satyrorum et Nysigenis SiloniS,

Te quaerens, Ariadna, tuoque incensu umore.

Qui tum alacres passim lymphata mont furebant Euoli bacchantes, euOhe capita inflectentes. Harum pars tecta quatiebant cuspide thyrsos, Pars o divulso iactabant membra iuvenco, Pars sese tortis serpentibus incingebant, Par Obscura cavis celebrabant Orgia cistis, Orgia, quae frustra cupiunt audire profani, Plangsebant aliae proceris tympana palmiS, Aut seroti tunuis tinnitus aere ciebant, Multis raucisonos emabant cornua bombos Barbaraque horribili stridebat tibia cantu. V. 251-269

LIV.

Departur of the Spectators. ALIBUS amplifico vostis docorata figuris

Pulvinar complexa suo volabat umictu. Quae postquam cupide poetando Thessala pubes Expleta est, sanctis coepit decedere divis. Hic, qualis flatu placidum mare matutino

85쪽

CATULLUS. 65 Horrificans Z0phyrus proclivas incitat undas,

Aurora eXOriente vagi sub limina Solis, Quae tarde primum clementi flamine pulsas Procodunt, leviter reSonunt plangore caehinni, Vos vento crescente magi magi increbreScunt, Purpureaque procul nante ab luce refulgent; Sic tum vestibuli linquentes regia tecta At Se quiSque ago puSSim pede discedebant. V. 265-277.

NTEREA infirmo quatiente Orpora

motu

Voridicos Parcae coeperunt edere CuntUS. Hi corpus tremulum complect0n undique Vestis Candida purpurea talos incinxerat ora, At roso niveae resid0bant vertice Vittae, Aeternumque manus carplabant rite laborem. Laova colum molli lana rotinebat amictum,

DoXtera tum loviter deducons fila supinis Formabat digitis, tum prono in pollice torquens Libratum seroti versabat turbine fusum, Atque ita decerpens aequabat Semper pia den S, Lanoaquo aridulis haerebant morsa labellis, Qua prius in levi fuerant sextantia filo :Ante pedes autem candentis mollia lanao Voltura virgati custodibant calathisci.

86쪽

65 ANTHOLOGIAE LATINA .

LVI.

Est homini, cum o cogitat esse pium Nec Sanctam Violasse fidem, neu foedere in ullo Divum ad fallendos numino abusum homine :Multa parata mansentiam in longa aetate, Catulle, Ex hoc ingrato gaudia amore tibi. Nam quaecunque homine aeno cuiquam umdicere poSSunt Aut lacore, haec a se dictaque factaque Sunt: Omnia quae ingratae perierunt credita menti. Quare cur te iam a amplius excrucios 3 Quin tu animum stirmus utque istino teque

reducis 3 Et dis invitis desinis esse misse Θ

Dimello est longum subito deponer umorem. Dissicile sest, serum hoc qualubet emulus: Una salus haec est, hoc est tibi pervincendum, Hoc facias, Sive id non pote iVe pote. di, si vestrum est misereri, aut Si quibu unquam

Extromam iam ipsa in morte tulistis opem, Me miserum aspicite et Si vitam puriter egi, Eripite hanc p0stem perniciemque mihi, Heu mihi surrepens imos ut torpor in artus Expulit ex omni pectoro laetitias l

87쪽

CATULLUS. 6 iam illud quasero, contra me ut diligat illa, Aut quod non potis est, eSSe pudica velit: I e valere opto et ta0trum hunc deponere mor

bum.

O di reddito mi hoc pro pietate mea.

To Calvus on the os of Quintilia.

quicquam ut ei gratum acceptumque Sepulcris Aeeidoro a nostro, Calve, dolore pote SI, Quom desidori vetere renOVamu umoreSAtque olim amissas flemus amicitias, Certe non tanto mors immatura dolorist Quintiliae, quantum gaudet umore tuo.

LVIII.

ALIS in aere pserlucens vertice montis Rivus muscoso prosilit e lapide, Qui cum de prona praeceps eSi valle

P0 medium densi tran, it ter P ipuli,

88쪽

68 ANTHOLOGIAE LATINA . Dulco viatori lasso in sudore levamen, Cum gravis exustos aestus hiulcat agros Hic velut in nigro iactatis turbine nautis Lenius aspirans aura Secundu venit, Iam proco Pollucis, iam Castoris implorata, Talo fuit nobis Mallius auxilium.

LIX.

Catullus at his Brother' Grave. 'ULTAS por gentes et multa per aequora

vectus Advonio has misoras, frater, ad inseriaS, Ut to postrem donarem munere mortis Et mutam nequicquam alloquerer cinerem.

Quandoquidem sortuna mihi toto abstulit ipsum,H0 misor indigne frater ademptu mihi, Nunc tamon interea haec prisco quae more parentum Tradita sunt tristi mun0re ad inserias, Accipe fraterno multum manantia fletu, Atque in perpetuum, frater, aVe utqU Vale.

89쪽

LABERIUS. 69

C. IULII CAESARIS.

On Tereiace. V quoque, tu in summis, o dimidiato Monander, Poneris, et merito puri sermoni amator; Lenibus atquo utinam scriptis coniuncta foret vis, Comica ut aequato virtus polleret honore Cum Gra0cis, neque in hae despectus parte iacerest Unum hoc maceror, et doleo tibi deesse, Terenti.

DECIMI LABERII.

Prologiae. ECESSITAS, cuius cursu tranSVerSi impetum Voluserunt multi effugere, pauci potuerunt,

Quo me dotrusti paene extremis sensibus 7 Quem nulla ambitio, nulla unquam largitio, Nullus timor, vis nulla, nulla auctoritas Movore potuit in iuventa de Statu, Ecce in senecta ut facito lab0fecit loco Viri Oxcolloniis mente clemente edita

90쪽

Ο ANTHOLOGIAE LATINA . Submissa placido blandiloquen Oratio. Eloni ipsi di nugare cui nihil potuerunt, Hominem me denegar quis posset pati 3 Ego bis tricenis annis acti Sine nota

Domum revortur mimus Nimirum hoc die Uno plus vixi mihi quam vivendum fuit. Fortuna, immoderata in bono aeque atque in malo, Si tibi orat libitum littorarum laudibus Florens cacumen nOStra famae frangere, Cur, cum Vigebam membris praeviridantibus, Satisfacere populo ot tali cum poteram Viro, Non noxibilem se concurvasti, ut carpereSINunc me quo dolicis 3 quid ad sconam adlar, Devorem formae an dignitatem corporiS, Animi virtutem an vocis iucunda sonum 3

Sepulcri similis nihil nisi nomen retineo.

SEARCH

MENU NAVIGATION