장음표시 사용
141쪽
111 VIRO MALVET ZIcae semitae insistit. Pri Iaceps mille bonis actionibus clarus, una prava praecipitari potest. Non memini, ullum unquam Principem inde damnum cepisse, quod senatui magnam concesserit
autoritatem memini contra eos, qui autoritate Senatum exuerunt,
periisse. Si homines errant, de hominibus, non dignitatibus poena est sumenda ; si enim dignitates
metuere velimus, quare eas crea
vimus Non metus ad talia facinora compellit, sed vis dominationis alias dignitatem aeque tolleremus, postquam autoritas fuerit ablata. In novis Principatibus Magi stratus constituuntur, ut subditi non solum servire non recusent, verum etiam ut Principum mandatis revera satisque pareatur quod omne bonis initiis non arti
142쪽
t dominandi est adscribendum Magnam fossam transmissurus, contentus esse solet, si oram fossoer ex altera parte attigerit, ibi tamen pedem non sistit. Intellectus humanus , quia in hoc mundo non habet adaequatum sibi finem, omnia, quae ap petenda sibi videntur , tanquam suum finem sectatur ubi vix finem illum fuit assecutus, pro medio ipsi fit ad alium finem consequendum, qui sub primo latebat, ktamdiu finis nomine venit, donec obtineatur. Parvi principatus magni videntur,postquam jam primum coeperunt esse, sed principatus parvus magnus esse non potest, quia totus non est vel con-
Romulum in principio nobilissimus quisque accepta aut Oritate incitatus sequebatur, postea quis.
143쪽
ii VIR G. MALVE TIquisque ablata autoritate odio illum habebat Senatum a se constitutum non potuit tolerare quia Senatores, a quibus Princeps factus fuerat, sibi eum aequalem ac socium volebant. Ille quos ministros sibi sumpserat, pro mancio piis habebat. Vtrique excesserunt
Senatus, in auxilium Principis adscitus, exitium Principi mina tur; Senatum quem moderari Romulus debebat, destruere conabatur. Ille magistratus in regno diuturnus esse potest, qui sola executione contentus est, nec impe rium affectat, nec Dominus vult videri, sed minister Solum hoc infortunium Romulum vexavit, nimirum debuisse mori quamvis de hoc felix. Exemptus enim fuit rebus humanis nondum senex, dc
144쪽
quidem morte subitanea crimi provisa. Si mors nihil aliud malil habeat, quam acerbasa molestas cogitatione d dolores corporis,
cedunt improvisa maxime prae stat, quippe molestia ac sollicitu dini nullum locum relinquit. Nihil melius in hoc universoc stillo, quod in individuis pessit inum Fundamentum, cui colosse sus hujus mundi impositus est, quique ostentat suam pulchritudinem , mors est illud maxima pars est hujus harmoniae, a quo
sustinentur omnes concentu hujus universsi.
tam primaevam justitiam, nisi morere murra timor mortis compescit homines fortunatoc spes, asceleribus abstrahit infelices inui mortem tolleret, tolleret fundamentum
145쪽
iis VIRO MALVE ZZImentum hujus universi , tolleret harmoniam omnem ordinem dcxelinqueret solam rerum confusionem, merum chaos. Forma hujus universi plane est contraria formis individuorum . Hi coeli, qui propria natura ab occidente
versus orientem volvuntur, Ommuni natura, quae primo motu indigitatur , feruntur quotidie abortu versus occasum Mors mala esse nequit, quia mori naturale est omnia autem naturalia non possunt non esse bona. Meo judicio mors senum somnus , non mors est. Et quamvis mori sit esse
esse optimum reputandum est. Ita vivendum est, ut semper devita, nunquam de morte cogitemus. Et hoc sola anima capit, quam tamen de morte sollicitam esse non decet, quia nescit mori.
146쪽
P I S. III:Si desinit anima mortem agitare, nequit corpus eam reformidare, quia ignorat Corpus enim cogitatione mortis cadaver est, prius quam moriatur Cur anima me-.tuat magis quam expetat mortem
corporis, a quo defatigatur raciquidni corpus cuperet ab imperfectione sua liberarin Tum fragilitatem corpus deponit dc conse-lquitur immortalitatem Vile de- nascitura abjectum , gloriosum lautem resurgit. Mors semper bona est, mala quidem subinde vi detur, quia malus est, qui mori-ltur. Vivat homo innocens, cui de orte cogitanti non tam dolor a atque anxietas , quam singularis animi hilaritas obrepit. Et nisi esset fragilitas ipsius deficientis naturae , dolerem, quod ad bene
agendum compelleretur vel me- i tu mortis vel spe praemii Malis
147쪽
actionibus justus metus constitui deberet, bonis vero dignum praemium suae pulchritudinis. Si homo apud se expenderet, quod accipiantur praemia, certe expenderet etiam jam accepta , Postquam ex nihilo factus fuit ad immortalitatem. Nec bene agere decet testandae solum gratitudinis ergo, sed potius propter amorem , qui amori infinito Dei nostri debetur. Agite, dicamus: Non diligo te solum in Deus, quod me creaveris quippe tui causa in nihilum redigi non recusarem: non diligo te Deus mi , hoc nomines, quod promiseris mihi conspectum tuae divinitatis; quippe tui causa ad inferos descenderem. Non te diligo propter metum malorum nam si ita velles, non possem te expetere ceu summum meum bonum. Diligo te potius,
148쪽
potius, diligo te quod totus ama dilis es ipse amor. Ohel Domine, si te ita non diligam, quemad-tmodum alios diligere te doceo, debilitati meae fer opem , OVetintellectum meum, dirige voluntatem. Interim ad divini tui no-lminis gloriam , cui vitam hanc meam semper impendere sum pa-
149쪽
conditorioimitus suit, a Marte genitus, ct Rhea Silpia. Hoc de
se Vesta sacerdos gravida consessa est, nec
mox fama dubitarit, cimi multi imperio hectu in pro uentem cum Remo fratre, non potuit extingui. Siquidemor Tiberinus amnem repressit, relictis catuli lupa vagitum ecuta, ubera admovit infantibus, matremque se gessest. Sic repertos pilis arborem Faustulus Regis pastor tulit in casam, atque educavit Alba tunc erat Latio caput, Iuli opus: nam Iarinium patris Aeneae contem erat. Ab his Amulius vibis
sepimia subole regnabat, fratre pulso
mitore, citu ex lia Romulus Igitur prima arent is ac patruum mu-
150쪽
in ab arce deturbat , arum repouit: Desuminis amatoro montium, apudio m erat educatus , maenia nora urbis 'itabat Gemini erant, uter a lolca- tur, O regeret,adhibere placiti Deos. vim montem Aventin m hic Pala inum occuparit. Prior ipse VI vultu es, hic po lea, si x et vicit. Sic ἰ-ictor auguri e . itat, plen ta
stet be Jatricem si e illi ius et su- uini praedae apes tolli eban ur. Adielam nora urbis fusicere pallam vi-lebatur cujus dum irridet a Nisi is Remus, idque lucrepat sil a dubium injussu fratris, occisus est. Prima cer- e victima fuit mauuionemque urbis ova sanguine suo con ecrarit. m. ἰ- em urbis magis quan urbem secerat. ncola deerant. Erat in proxilii lucim:
uti l lum facit se suum mira vis mimis Latini, Tu ciquos torta, luidam ct transmarini Pur ges, quiis Aenea Arcada, qui Ab Euandro duce