Historia ecclesiastica per annos digesta variisque observationibus illustrata auctore Gaspare Saccarello Taurinensi ... tomus primus vigesimus sextus Ab anno Jesu Christi 1100. usque ad an. 1135

발행: 1793년

분량: 437페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

151쪽

AN. I I 12. Adalbertus Moguntinum Frisc. p. ab Henrico Obintinet a

. Cum undique Episcopi , & Romanae Ecclesiae Cardinales , aut Romanae Ecclesiae legati, inita ab Paschali Papa . pacta cum Henrico irrita, ac execratione digna judicarent. ac anno proximo, & labente declarassent , Ad alberius inter Henrici consiliarios praecipuus, ac injuriarum , quibus Paschalis Papa vexatus fuerat , incentor , & particeps , proditionis suae praemium accepit , nam babita pose haec M. guntiae Curia, Albertum G πcellarium j, una dudum in eamdem Cathedram Moguntinam electum, baculo , ct annulo inpesipit ; paulo post tamen mutatus. Ad albertus Paschalis

Papae. Ecclesiaeque causam sustinens , Henrico ob investituras, adversarius evadens , R extrema ab eo passus est ; in carcerem quippe conjectus, vix Moguntinorum in Imperatorem insurgentium violentia, triennio post, liber dimissus est, ut infra adnotaturi sumus, ad annum III s. 8. Romanis aeque, ac Romanae Ecclesiae infesto hae nus ani mo fuerat Alexius Imperator , acerbissimum tamen Romanae Ecclesiae casum , & Paschalis Papae injuriam ab Henrico Imp. acceptam condoluit , aut saltem se condolere finxit , re ut Romanorum benevolentiam captaret. Italiae sortasse, & urbis possessionem recuperandae spe ille eius; Ex suo Imperio viros Romam eum suis litteris Alexius misit, ait Petrus Diaconus, qui bus de injuria ab Imperatore illata Ponti lai, atque Romanis do.

lenter audisse signi uani : Vestat postmodum gratias, eo que laudabat, quod viriliter illi obsiti 'nt. Atque ob id si illo,rum animos parator, pro torque sensisset ut sibi jamdudum nun latum fuerat) pelle vel se, pel Joannem suum silium, juxta

morem pri corum fidelium Imperatorum , a Summo Pontifice Romae eoronam Myerii sumere Romani: se omnino fore parati si-mor ad ipsius nutum , per eosdem Ountios mandans: Mense a rem , ο elegerunt ex fuis fere sexcentos ad Imperatorem conducendum ; qui O mam venientes, ab Abbate bonori e ex .cepti sunt, eum quibur Legatos ad Imperatorem ipse quoque direxit , servitium ei. orationis suffragia nondens. Igitur Cyπ- stantinopolim profecti . cum Imperatori una eum Romanis quis sibi Abbas noster mandaverat, exposuissent: censuit illum Imperator inter amicos Imperii babendum, ac per hujus eaenobii Fratres octo libras solidorum, palliumque triaconrasimon beato Benedicto direxit. MandaviIque insuper Abbati, Vs , ut cumus Romam coronandus accederet ; obpiam illi χrrachium pem geret

152쪽

geret, atque cum eo ad Urbem usque properans in Qui permaneret obsequio : hactenus Petrus : haec tamen sub pietatis prae

textu tental a , in inanes auras evanuere .

9. Per idem Iempus, seu paulo post , Sidonem a chrisianis decembre ineunte anni proximi captam fuisse Gulielmus Tyrius narrat, ac addit; Dominus Gibelinus Hierosolim'-rum Patriarcha morIuus es. cui substitutus est Arnulphus.

Hic sicuti, prius se ipsum continens, multa pessima gest

vera, de quibus jam supra mentionem secerat, ac inter cetera malefacta , post adeptam Sedem Patriarchalem , neptem suam Eusthachio Principi uxorem dedilla narrat , eique pro dote , Ecclesiastici patrimonii optimas portiones concessisse quem etiam luxuria , rapacitate , ceterisque vitiis infamatum fuisse adnotat; at haec pluribus persequi non juvat. In Segusiana bibliotheca ab Guichenonio vulgata, epistola Arnulphi Hierosolymorum Patriarchae legitur Fracturiensi Abbati in Icri,pla , qua de Gibe lini obitu haec refert Doωinus Gibelinus, Isiter , pastorque Pia triarcha noster Vir pii simus, obiit octavo idui Aprilis ; me scriptum nostrum confirmacum es in capitulo S. Sepulchri mersalem sexIo Lot. Au i Anno Domini Incara. ita. indi I s. Capitonis Hierusolem a Christianis anno i 3.; Domni Arnu hi Patriarchae anno primo , Praesidente in Hierusalem Domino BOIduino Rege in pictissimo an. duodecimo . Re.gnante Domino Jesu Chrisso quo etiam anno, ut narrat Sicarindus in chronico . Taneresus Antiochiae Princeps moritur, successitque Rogerias cunctas ejus. o. Gravia in Ecclesia Mediolanen si jurgia adversus Grossolanum , ab aliis Chrysola laus dictus, qui oli in ex Sa-voliensi Ecclesia in Mediolanen em translatus fuerat, hoc an. no excitata sunt; quae fusiori stylo Landulphus junior, his praesens in historia Mediolanensi narrat. Cum enim in ordinatione ejus quam plurimi restitissent, eique simoniam , ac illicitam ab Savonensi Ecclesia translationem objicissent ; etsi ab Paschali Papa . ad quem eadem causa de Iata fuerat, Ordidi nationis suae confirmationem promeruisset . sopita tamen tunc eadem causa magis suit, quam extincta , hinc capta occasione , quod Grossolanus Hierosolymam prosectus esset hujus anni initio , seu Kal. Januarii, Ardericus cum Vicedomino,

ceteris sibi conjuratis in abjiciendo Gro stolanum, pel in fusci picπdo, oui aliam erigendo Arectepiscopum , catholice petiyi

tum Iasu CHR.

Gibellini

Ita l. lom. I p. 9cio Grossolanus Mediol. Sede

exturbatur.

Hist. Mediol.

153쪽

AN. III PIordanus Mediolan- A

chie p. con secratura

rom ascendit, o facto FTentio in populo , coram illa maxima multitudine loquens dixit. Nos Ialva reperentia Papae , qui Grosso lani ordinationem confirmaverat. secundum auctorIta.

Iem, ct jussitiam Canonum dicimus, Grossulanus non

mato , illico Presbterum Jordanum de Clipi elegis in Archi piscopum. Hoc cum Pre1Θter Luisp=andus auripit, aegrotus a lecto surrexit, altera die illi electo piscem obtulit dicens: Gratias Deo , quod nunc mihi testimonium perhibetis, sed ii, qui te elegerunt in Archi Vcopum male fecerunt. G Deus illis misereatur , tu Ies esse unus bonus Preso ter de

Claustro. autem musculus eseo . cim autem electus ille,

nec aliquis de tot circumflavribus ipsi Presbtero respondisset, Presbγter ipse propinquius accessit. osculatus Iordanum cutunam de ceteris Sacerdosibus reliquit. I i. Ilis gestis , cum tres Episcopos Mediolanum Grosso. Iani adversarii convocassent, Arialdum scilicet Genuensem , Mam ardum Taurinensem , Landulphum Astentem , vi quadam adhibita ut Jordanus consecraretur, effecerunt. Cumque ob eamdem ordinationem quam plurimi obmurmurarent , inter eos Azo Aquensis, de Ardericus Laudensis Episcopi, eo vigente murmure , Majmardus Taurinensis ivico Romam adi-

sit , ct solam petiit, yeu pallium a Paschali secundo, o rediens inde solam, o chartam continentem facramentum , quo Papa poscebat a Jordano attulit, alioquin holam dari prob buit Papa ; At Jordanus per sex menset jejunus fuit, G Iloiam

non habuit . Cum juramentum praestare recusasset, cum tamen fama vulgasset quod Grossolanus ab Hierosolymitana peregrinatione rediret pallium post menses sex Maim ardus Taurinensis, Jordano obtulit, seu super altare S. Ambrosi posuit, unde illud a se ipiis accepit ; Hinc factum, ut Jordanus Medio Ianensem clerum sibi adversantem variis vexaret injuriis, it aut cum Grosulanu s ex Hierosolymis rediisset, civile quodammo. do bellum ibidem exortum est, quo vigente quam plurimi ex clero . & populo partis utriusque extincti, aut vulnerati sunt ;Pecunia deinde Grossolano oblata, Jordanus effecit, ut Placentiam Gros lanus transiret, usque dum eorum causa in synodo Lateranen si iterum delata anno II i5 finem habuit, ut ibidem diis turi sumus ; Inter haec de Luit prando Mediolanensi Presbytero, & avunculo suo , narrat Landulplius , quod cum

154쪽

diu Grosiolano restitisset . it aut per ignem transiens , simonia- Ia,u Cud cum eum fuisse probasset . ut supra suo loco adnotavimus, nunc ma. vero ob Grosso lani reditum cum turbas ibidem augeri animadverteret Mediolano egressus, ad Pontidii Monasserium. in Dice- Lutto eandice si Bergo mensi positum ; me nesciente transiit, in quo J - Presbyterinaserio coram monacΘis , ct fratribus in feso S. colat, usque obitur,

ad Epiphaniae festim plendide pixit, atque in ejusdem fessivi

tatis nocte , quando spiritum emisit anno sequenti magnus, ct favis 'lendor, domum tu qua jacebat, admirantibus circumis flantibus illuseravit Oe., ac alia tunc mira in ejus sepultura ,& eiusque intercessione accidis e narrat; de quibus fides apud auctorem sit ; Ceterum huic Jordani ordinationi plures resti. tisse indicat epistola tum Agonis Aquensis Episcopi ad Hen 'ςβrrito r. ricum Imp. apud Eccardum inter epistolas Uldarici Bambergensis vulgata, qua inter cetera narrat. MedioloVcVsi ρβςm sim Muγὰρ to. Q.

Archiepycopum , Jordanum scilicet eIegerunt, a quibusdam Parochis suis, seu suffraganeis Dbevis eum conse rarifcerunt, quod ego videns contra Imperii veliri bonorem feri. omnino interdixi, licet ab ipsis multam rogatur, bri modi conserationi interesse , nec astensum praebere volui; imo dedi operam erigendi magnum parietem populi contra populum . faboccasione cujusam alterius Archiepi copi Grosso lani . quem pars illorum intendit deponere, viri hcilicet perfecti sine lite. rati. ingenio astutissimi, ct eloquentisini, Curiae vestrae valde necestarii, cujus partem propter honorem vestrum in tantum auxi, quod medietas populi conIra medietatem populi courendit . Nunc itaque videat pietas pepra, si ad hoc velitis me Iaborare, ut populus ille maneat divi us , ct anί quas ille Archiepiscopui a peltra Majestate adjuvetur, scribendo prccipite c. , Atque ex his patet AZonem Aquensem Episcopum auctorem fuisse civilis belli, Mediolani excitati, cum magna Mediolanensium coe de , ut Landulphus Cap. 2s., & 26. narrat. At de Grossolani causa iterum anno III 6 . 23. Hoc autem anno , ut adnotat Pagius , mortuus est Opitu Ηen Henricus Portu galliae Comes qui Terasiam Alphon si sexti Ca Pollustillia,' stellae Regis filiam uxorem duxerat, quorum filius Henricus etiam dictus , primus Portu galliae Rex fuit , ut suo loco videbimus; Henricum porro Portu galliae Comitem , eiusque filium Regem , ex Lotharingica stirpe originem duxisse Mariana , alii- Muriana

155쪽

44 Η . sT RIA Jasu Cκκ. eos ex Burgundionum stirpe fuisse . ut ibidem videre est , sum. N. mi. malim quippe haec attigisse nobis sat est . IESU CHRISTI AN . iii 3. PasC ias II. PAPAE AN. I s.

H. NRICI IMP. 3. ALExII COMNANI IMP. SO. Synodum ce

Pasehalis Pa I. Cum B cneventani cives inter se dissiderent, ac alii pa Beneven - Laudulphum Surretum, alii An nem civitatis rectorem sinexum Domini Papae poluntate consituere satagerent ut ait Fulco Be- yntac um ce neventanus in chronico coevus testis , haec audiens Apostoli-eus , nee mora fecunda die insante mensis Decembris , anni proximi, advenit Beneventum . ibique cum moraretur , Me e Februario , ut prosequitur auctor. Θnodum confli tuit. Synodo

aute acta , cum in figero Beneventano Palatio σβueret: praedictamque conspirationem factam pro parce illius Landu bi Bo. relli deprehendens, eoncives vocari fulsit; sci licet de urbe, ac de proditione suspectos, vel accusatos; auid plura, subdit; Curia ordinata , Bocantur malorum fautores . vocantur f pecti. Iandem ae legitima sententia extensa , quosdam captos vidimus. quosdam ejector, domos quorumdam si o deditas, quorumdam deserracias. a. Ilis gestis. Dominas ipse Apostolitur Civitatem Senepa seneven sentanam variis praedarum pescutionibus ex omni parte ορ-

Cinna pressam aspiciens , ct cloiuis bona di trahi. confundi, ab vicinis undique Normannis ; Consilio habito Landulphom de Graecia militem praestantem . o flertem Comesabulum Sene-

pensantim insiluit o c., ut urbis civiumque incolumitati, Scsecuritati cousuleret . P, ,ehili, P. 3- Romam reversus Paschalis, cum Robertus quidam p. Rober. Sclavus . erecto ad montem Sabietam castello Beneventanis tum Bene. in stus cilat; Ap solicus hcc Romae audiens , ait supracitatus ventanis io' audior, illum excommunis apit. donec castellum illud civitati

festum ς κ' coiitrarium delevisset, qaod facere ipse Robertur contempsit ;ςς in μη μῆς paulo post tamen conventione cum Landulpho Comestabili inita; pellum illud destruxit, o funditur delevit, duobus videlicet equis optimis, ct ducentis solidis dasis ab Landulpho, ut

castellum destrueret.

Paschalis Patanae Civitati consulit.

156쪽

do fuerant, ob litteras ab eodem Pontifice anno II O . GOZeli' jasu Cust. no Hierosolymorum Patriarchae. & Balduino Regi , datas. 1113. Quapropter Bernardo Antiocheno Patriarchae rescribens . sicuti jam antea se facturum anno IIo 8. promiserat, ex praecedenti concessione Hierosolymitano Patriarchae facta, Ecclesiae Antiochenae , se nullum praejudicium in serre voluisse testatus est .

Sicuti aliis litteris . ait Pontifex , fraternitati tuae scripsimus, nos oe personam tuam, ct Ecclesiam tibi commissam plena eba-rirate diligimus ; nee ullo modo volumus honorem vestrae dignia satis imminui, quin Antiocheni Patriarebatur praelatio, stetit praeteritis temporibus conservata est, ita etiam in futurum integra praestante Domino conservetur. Illud autem, quod filio no . Iro Balduino Hierose0mitano Segi per Nuntios suos inIem

cedenti concusimus , charitatem de tram o innino conturbare nou debet, cum ea tunc servanda praeceperit , in iis Ecclesiis , in quibus incerti limites erant, quod etiam GOZelino Hiero lymorum Patriarchae nunciaverat. Siquidem ut subdit. Eccἰesias illas.

quibus certi sines assignari possunt, quarum termini ac poster nerdiutina post ione, ae Urannide confusi non sunt. di ipsarum Ecclesiarum urbes tui polumar Ecclesiae subjacere , ad quem ex antiqua sciuntur justitia pertinere. Non enim Polumus aut propter Principum potentiam Ecclesiasicam minui dignitatem . aut pro Melesiasica dignitate Principum potentiam mutilari.

Diata Beneventi 15. MIen. Aprilis . Eadem fere in epistola al- tera ad Balduinum data repetit. s. Cone P illa . quam nos petitioni tus acco inodavimus ,

ut quascumque infidelium urbes ceperis, vel cepissi Hieros0mita. nae Eeelsae regimini, dignitatique subjaceant , nou parum

eum fratrem noserum Ber nardum Patriarcham , tum universam Antiochenam turbavit Ecclesiam . Cum enim 'nos concepionem

tibi super Ecelsis indul rimus , quorum terminor, postessiones diutina Infidelium possessio . ct 0rannis confudit Z illi

eas Ecclesias a meros0witano Patriarcha , te connipente in Basas conquerunsur , de quibus ambiguitas nulla sit, quin eas etiam Turcarum . vel Saracenorum temporibus Seues Antiochena

possederit, ct eorum Episcopi etia in Instrilium oppres Orannide

An iochenorum Parriarchae obedientiam exhibeant me. atque de his se Bernardo Antiocheno Patriarchar lcri pulla addit; Tandem ut se is limitibus contenti essent . Hieros blymitanos clericos , iisdem litteris admonet; Nec in Ue, aut procaciteri Tom. XXIII. T ea

157쪽

AN. III S.

Pasehalis Papae bulla pro

hospitali oris din. Hiero. solymo die 23. Ia. nuarii. Pati not. I S.

De initiis, &progressu ordinis Hiero

146 HISTORIA

ea usurpare contendant. quae certo sciuntur ad ius Antiochenae Ecclesiae pertinere, ac data dicitur Beneventi decimoquinto Kal. Aprilis, ut apud Gulielmum Tyrium, qui eas recitat videre est.

6. In eadem Beneventana urbe degens Paschalis Papa se. cundus diploma , seu bullam ad Geraudum , sive Gerat dum institutorem, ac rectorem hospitalis Hierosolymitani dedit , qua Xenodochium, quod idem Geraudus in Cipitate

Jerusalem juxta Beati Joannis Baptisae Ecclesiam instituit,

confirmat; ac sub Apostolicae Sed is tuteri recepit: data est , Beneventi per manum Ioannis Sanctae Romanae Ecclesiae Cardina- iis , ae Bibliotleearii is . Lalen. Martii, Iudi I. s. Incarnae. Dominicae anno III 3. Pontificatus autem Domini Paschalis D. anno I . Hoc primum ordinis Hierosolymitani monumentum in Codice diplomatico ejusdem ordinis resert Sebastianus Pauli Presbyter Congregationis Matris Dei pag. 268., atque ex eo constat, Ecclesiam ordinis Hierosolymitant tunc primum prope Hospitale erectam , Deo sub titulo S. Joannis Baptistae dicatam fu i sse , quod etiam Callixti secundi bulla anno II Zo. Ιχ. Kal. Julii Indici. I 2., Pontificatus anno primo, ad eumdem Geraudum data confirmat, ubi Xenodoebium juxta Ecclesiam S. Joannis Baptissae institutum dicitur. Bollandus quidem, aliique, Gulielmi Tyri ensis . & Jacobi Uitriaci auctoritate

ducti , Joanni Eleemosinario . & Alexandrino Patriarchae eam Ecclesiam dicatam , primumque Hierosolymitani ordinis patronum Joannem Alexandrinum fu i sse, scripserunt, quorum opinionem pluribus refellit Pagius ; Praeceteris vero Paulus Pauli. Sebastiani nepos ejusdem Matris Dei congregationis Presbyter,& Academiae nobilium in urbe Praeses, in egregio opere Romae edito de origine. R instituto Ordinis Hierosolymitani. quo ejusdem ordinis initia, & progressus mirifice illustrat ex Paschalis Papae diplomate. Nullum jam luperest dubium, ait Mansius , quin S. Joanni Baptistae , ea Ecclesia dicata suerit, eumdemque Praecursorem Hierosolymitant Ordinis, primum protectorem fuisse patet. . Incliti tamen ordinIs initia altius quodammodo repetenda esse indicant, tum Gulielmus Tyrius, cum alii Gulielmum secuti, eumdemque circa seculi elapsi medietatem O tum habuisse tradiderunt, cujus fundamenta Amalphitani cives, ex Normannornm genere , qui Apuliam incolebant, posuerunt,

158쪽

qui dum negotiationis causa Orientem frequentarent, & ad loca sancta Jerusale in visitanda transirent, ab Calipha AEgypti

obtinuerunt, ut locus eis ad construendum Hierosolymis domicilium concederetur, ac Ecclesiam prope S. Sepulchri. ibique in honorem B. Mariae Virginis Ecclesiam aedificarunt , cui etiam monasterium ad peregrinos. & infirmos suscipiendos addiderunt, ac monachos ex Italia, & ex Cassinensi monasterio, ut ait Mabillonius vocatos. ut Ecclesiae , peregrinisque inservirent, collocarunt, quae utpote ab latiuis landata , ac frequentata , Monasterium , dc Ecclesia de Latina nuncupata est ; Quia vero non solum cujuslibet status & conditionis viri loca lanista ea aetate adibant. sed etiam seminae, alterum paulo post pro peregrinis . vel infirmis mulieribus monasterium additum est. S. Mariae Magdalenae dictum , & ut utriusque monasterii necessitatibus provideretur, in singulos annos collectas in Italia,& Apulia eleemosinas Hierosolymis mittebant. Haec autem utrumque monasterium , & hospitale . Laeculo elapso ineunte ante sanctam expeditionem. captamque ab Christianis Hierosolymam erectum fuerat. Quis autem monasterii virorum primus Abbas fuerit, Gulielmus non indicat. seminarum prima Abbatissa fuit Agnes quaedam nobilis, genere Romana, quae etiam aliquot, post Hierosolymam expugnatam annos ibidem vixit. Virorum Xenodochio, post captam Hierusalem Giral dus , seu Giraudus Gallus natione, seu potius Belga . castri Auennes dicti, Dominus, ut in supra citato opere demonstrat

Pauli praefuit. vir eximiae pietatis, & prudentiae, qui cum regularem, seu monasticum ibidem habitum suscepisset. &vestibus suis albam Crucem emnxisset, facta professione solemni. diu peregrinis, & infirmis tempore belli Hierosolymitani, ex Abbatis praecepto ministravit, quem anno II 2o. sanctissime obiisse adnotat chronicon Maxentianum , ait Mab illonius, successoremque habuit Rai mundum de Podio natione Gal. lum, cujus opera factum est, ut Hierosolymitanum Xenodochium . quod hactenus monachorum jurisdictioni suberat. Ec. clesiaeque de Latina conjunctum fuerat, disiungeretur, ac Priori fratrum . qui hospitalarii S. Joannis dicebantur , subesset , cum jam Geraldus Bullam , leu diploma ab Paschali Papa obii. nuisset, quo donationes Xenodochio factas coiarmavit, ac Apostolicae tantum Sedis jurisdictioni subjecit, eademque Calli-xtus secundus confirmavit ; nec multo post statribus suis. tam

Annal. Bea

ned. lib. 69.

159쪽

I 8 HIs T RIACna. Sacerdotibus, quam laicis idem Rai mundus regulam variis caisi iis . pitibus distinctam tradidit, qua inter cetera Paupertatem , Ca. stitatem ,& Obedientiam se servaturos promittebant. Cumque brevi temporis spatio divitiis, fratrum numero excrevisset , intres classes primus eorum praeceptor Raymundus eos lem distin. xit , nobilium scilicet . Presbyterorum , & clericorum , dc laicorum inferioris ordinis: Primos, ut armati in christianorum auxilium pugnarent, destinavit; Secundis divinarum reiarum curam , sacramentorumque adminili rationem delegavit; tertios Xenodochii administrationi, infirmorumque curae partim adscripsit, reliquos milites fecit, quorum vivendi regulam . officiorumque distributionem Inuocentius secundns anno D 3O. aliique postea Rom. Pontifices confirmarunt. Horum progressus, illustriaque gesta, vel in ipso ordinis ortu exponere nostri instituti ratio non patitur; Ex Palestina desinente seculo decimois sexto ejecti, Rhodum transierant, ac ibidem ab Solimano Tur. carum Principe anno I seta expulsi , Melitam insulam ab Carolo quinio obtinuerunt, quam non semel ab Turcis obsessam, retinent; de quibus ejusdem ordinis scriptores a Puteo, Ueris tot, aut Heli tot in historia ordinum religiosorum . & militarium pluribus agunt; at ut supra diximus ejuidem ordinis ini. tia, primosque progressus pertractans Antonius Pauli, tota via ceteros ejusdem ordinis historicos aberrasse ait, qui Guliel mu in Tyrium, sive rerum gestarum ignorantia, utpote , qui ineunte hoc seculo obiit, sive in Hierosolymitanos equites odio, vel invidia motum , secuti sunt ; atque Hierosolymitanos cum

Equites nihil Hospitali, &domo Hierosolymis , jam antea ab Amalphitanis, latinorum gr/tia extructis ante Hierosolymam captam, unde Hospitale , & Ecclesia S. Mariae de Latina dicta fuit, commune habuisse demonstrat, neque Gerardum ibidem praefecturam gessisse addit. sed potius Hierosolyma ab latinis anno IO99. Vix capta , Eodem anno , vel sequenti, ah Beato Gerardo, alterum ibidem Xenodochium extructum fuisse, ibique ordinis sui sundamenta posuisse . quibus paulo post . & regulam ah monachali, & Benedictina omnino distinctam, dedit, & gulorum officia distinxit . Nobilibus praecipiens, ut armati

christianos ibidem degentes, vel peregrinantes ab Saracenorum insidiis, assultib que Arabum tuerentur , alios tum genere no biles , vel proselsone Clericos, vel Sacerdotes infirmorum cuarae destinavit, ceteros ex populo , & plebejos inter gregales

160쪽

milites adscripsit, vel hospitalis . domus. & Ecclesiae ministerio delegavit, ut pluribus idem Antonius Pauli persequitur ,

probabilibusque conjecturis confirmat . ad quem . ne longioressimus, lectores nostros delegamus, ac historiae cursum prole-quimur. 8. Cum hucusque chronicon suum perduxisset Sigebertus, hoc anno vivere desiit , vir in omni scientiarum genere ex cellens, at Henrici quarti, & quinti Imp' adversus Rqmanos Pontifices Apologista : obitus diem indicat continuator ejus. dem chronici ab anno labente III 3. ad annum II 62. , ac ter tio . alibi quarto nonis octobris obiisse dicitur ; Multa versibus& soluta oratione conscripsit, quorum ipse indicem texuit. in appendice , ad librum de scriptoribus Ecclesiasticis: inter ejusdem opera chronicon praecipuum est , quod ab anno 38 I., ubi Hieronymus desierat, ad annum usque labentem , vel IlIΣ. perduxit, ex ejus operibus multa exciderunt; at chronicon, de scriptoribus Ecclesiasticis liber, cum epistolis nonnullis. vitisque sanctorum supersunt, de quibus plura Labbeus , Du-pinius, ceterique de scriptoribus Ecclesiasticis auctores. 9 Inter monachos, ecclesiasticosque scriptores Sigeherto multo illustrior fuit Bernardus. qui hoc labente anno . petatis suae vigesimo secundo expleto cum sociis triginta, quos Chri. sto lucraverat . atque ex iis Cuald rico avunculo . fratribusque quatuor , uno Ni vardo natorum minimo cum patre relicto , monasticum habitum Cissercii induit, ex quo tempore ejusdem ordinis propa patio initium sumpsit , it aut ex uno coenobio , in plura monasteria Cistercensis familia dilatata. in unum tandem corpus coaluerit, unde vitae ejusdem auctor Villelmus ;seu Gulielmus S. Theodorici Abbas; Anno ab Incarnatione Domini IlI3. . a Constitutione Domus Opercensis decimoquinto, servus Dei Fere ardus anno natus circa pigintiduo hereium

ingrestus , eum sociis amplius quam triginta , Iub Abbate Ste. pbano suavi jugo Christi collum obmisit. Ab illa die dedit

Dominus benedictionem , ct vinea iIla Domini Sabaoth dedit fructum suum extendent palmites suos usque ad mare, tintra mare propagines suos ; Unde etsi Robertus Molis mensis A, has primus Cisserciensium fundator, ac Albericus post eum Abbas fuerit ; nihil hominus cum post Bernardi ingressum is ordo tunc primum longe lateque radices finxenit. limitesque dilataverit, non immerito tamquam ejusdem iundator passim

habeaJasu CHR.

Sigeberti

Gemblacena sis monachi

obitus , di

scripta. in Bernardus

Cistereiunia ingreditur , eius gesta .

SEARCH

MENU NAVIGATION