장음표시 사용
171쪽
Aliae Paschalis P P. epist. in Angliam mira .
rum transla. tiones sine consensu Apost. Sed is illicitae a
in potestate tua susceptionem, aut auditum promere Otur. Nunius inde clamor, nullum inde judicium ad Sedem Apostolicam de . Ilinatur . Iuamobrem multae apud vos ordinationes illicitae praea jumuntur, ct licenter delinquunz, qui delictorum deberent licentiam cohibere. Nos tamen 6que adhuc in his omnibus , am-pIiori patientia usi sumus, Derontes per tus probitatis indu striam omnia corrigenda. Atque his Anglorum Reges olim Apostolicae Sed is devotos suisse adnotat, ex his aliquos, osolorum limina visitasse , ct illis usque ad obitum commorosos Iegimus . ait Ponti sex, deinde . Pro his igitur apud voi pertractandis, eorrigendis charisimum filium Anselmum familiarem tuum, nune functi Sobae Abborem ad tuam Excellentiam desinamus , per quem etiam tax, ct Episcoporum petitioni in causa Cantuariensis Episcopi, quamvis contra auctoritatem Sedis Mosolicae , --tiiseimus , speranter vos deinceps Sedi Apostolicae in hae diagnifatis justitia fatifacturos. Deinde ut elemosina B. Petri . ses denarius Petri, ut sibi integer mitteretur jubet. Volumus igitur ait, ut eam deincepi plenius colligi faciar. per praesenIem
Nuncium mitIas. Data Lateranis tertio Lal. Aprilis. I . Anselmus itaque pallio accepto , ad Regem in No mandiam pergens , Pontificis litteras Regi tradidit , ac inde cum legatis Ecclesiae Cantuariensis in Angliam prosectus solemni ritu , & pompa pallium Rodulpho tradidit . facta prius Romano Pontigui de fidesitate , canonica professioηe, ait Ed-merus, qui fusiori stylo haec persequitur , ac litteras Paschalis Papae ea occasione ad Clerum Cantuariensem , quibus translationem Roffensis Episcopi, in Cantuariensem Sedem , se inscio ac contra canonum statuta factam , se aegre tulisse his verbis adnotat. Ecclesiae vestrae legator benigne subcepimus, tamquam vi. ros religioses , atque prudentes, Ied legatio quam ad nos , cum pesris litteris attulerunt, nobis non ingrata tantum , sed etiam
gravis fuit. Significabatur enim Rossensis Episcopi ad Metropolim pestram facta translatio, quod praeter mentiam , ct convenientiam nostram straesumi omnino non debuit, quia Sacrorum Patrum decretis inbibitam promur agnoscitur . Pro religione ta. men, bonestate personae . quae translata dicitur , nos hane praesumptionem vestram toleramus. sed noserum ad vos Legatam in proximo dirigemus, Iargiente Domino , qui)uper hoc negotist. quae fuerint disponenda. di onat. Data Laterani duodeclino Kal. Martiae ac de his hactenus. HOC
172쪽
Praenesinus Episcopus, ct Apollolier Sedis legatus Regem Hen
risum apud Bellovacum anathematizavit in concilio suo , ut ex veteri Codice Montis Dei reserunt conciliorum adia, ubi etiam legitur, eamdem excommunicationis sententiam ab eodem Conone Remis in Dominica Laetare proximae quadragesimae quin to Kal. Aprilis reconfirmatam fuisse; Item seria secunda post Pascha Coloniae, tandem Catalaunis quarto Idus Iulii, eamdem excommunicationis sententiam . quarto habito concilio ab Conone renovatam fuisse ibidem legitur et in eodem autem Bello. vacensi concilio coram Conone legato Apostolicae Sedis, & Ro. dulpho Remensi Archiepiscopo , Ambianiensium querelae face. ret adversus Godestedum eorum Episcopum , qui Episcopatu abdicato, ad Carthusianos transierat, statumque ibidem est, ut in suam Ecclesiam revocaretur, ut pluribus rem gestam narrat Nicolaus monachus , qui his intersuit. Cumque Gode-fridus reditum distulisset, anno sequenti Ludovici Regis jussu .R Suessionensis concilii auctoritate , invitus pene Carthusa abstractus. Ambiano rediit; cum in Carthusa suisset a sacris feriis P. Nicolai Episcopi, quae aguntur octavo Idus Decembris, usque ad quadragesimae initium, ait supracitatus Nieolaus, id est
ibidem manserat, ab anno III 3. desinente, usque ad quadragesimae initium anni proximi III s. in eodem Bellovacensi concilio . ibi etiam Thomas quidam de Murna , qui vigente hello in. ter Henricum Angliae Regem, & Ludovicum Francorum , ob Theobaldi Ble sensis Comitis rebellionem Laudonensem pagum, Ambianensem , R Remensem . rapinis, incendiis diu acriter.
que vexaverat, ab eodem Conone legato , & synodo ex communicatus est , nam populorum querelis ab synodo auditis, M.
nerabilis S. R. E. legatus Ono Praenepinus Episcopuι. mo. Iestia quaerelarum Ecclesiarum , pauperum , orphanorum
divexati6num Orannidem , mucrone B. Petri, anathemate seiticet generali detruncans, cingulum militarem ei licet abenti decingit , ab omni bonore tamquam infamatum sceleratum. Chrisiani nominis inimicum omnium iudicio deponit , ac tandem cum Ecclesiae jura violari, rebusque suis passim per vim a potentioribus seculi spoliari cernerent Episcopi, ne ultra id fieret, collectis etiam praecedentium conciliorum, Romanorumque Pontificum decretis, quibus id vetabatur, Bellova. censis su nodus jussit, ut ibidem videre est.
Bellovacens se celebra. tur , variae ibidem cauaesar agitatae .Labb. t . Ios
173쪽
IS. Ad Cononem Praenestinum Episcopum, & Romanae Sedis in Gallia legatum , qui quatuor ibidem hoc anno concilia celebravit, frequentes extant Ivonis Carnotensis Episcopi litterae , quibus se iis synodis infirmitate detentum adesse non posse narrat, at per legatos , vel litteris scriptis sententiam suam exposuit; Quare eum diutina infirmitate vexatum non multo post obiisse scimus . anno scilicet I l is . . vel potius sequenti III 6. ut adnotat Mabillonius, & auctor vitae ejus . operumque editor aliique tradunt, at eum annum IIII. attigiss adnotat Pagius, ex vetusto Calendario monasterii Sancti Quin. tini , ubi Ivo Abbas fuerat, quo haec leguntur . Kal. Ianuam
objit venerandc memoriae Magister Do . prae aliis fui temporis do ctor insignis, primus Abbas oujus Ecelestae possea Carnotensis
Episcopus. Obiit autem tantum vir ise anao Incarnat. Gripi millesimo centesimo decim Uexto, pro cujus anima damus ad eleemo Inam unum framenti modium ; Annus porro ibidem III 9. a Paschale incoeptus, cum sequenti usque ad Pascha
IIII. concurrebat, ait Pagius.
7. At sive desinente anno II i6. , vel Κal. Januarii obierit Ivo, vix interest , quem pietate, & doctrina celeberrimum suis egesta, & scripta quae supersunt, satis probant; ISBecci primum sub Lanistanco discipulus. deinde ejusdem scholae magister. ad Carnotensem deinde Ecclesiam evectus, per annos 26. sanctissime administravit; ae malis consuetudiσibus, ct exactionibus Comitis Carnorensis liberavit, ait Robertus de Monte in chronico, ubi Ivouis elogium rexit, cujus opera luce clariora sunt, & praecipue epistolae tercentum sere omni eruditionis genere resertae, quibus quaestiones plurimas sive moralis disciplinae, vel juris canonici sibi propositas solvit ad Rom. Pontifices, ad Reges, & Principes, ad Episcopos, & Abbates aliosque datae. iitque seculi sui disciplinam ob oculos ponit, quarum summa Dupinius exhibet, sicut etiam summam, suu titulos libri decretorum numero .viginti septem ; Hanc decretorum collectionem circa annum Io9o. vulgavit, cui excerptionis titulum . indiderat, ac postea decretum dicta fuit. Post Burchardi vormati ensis canonum collectionem , Ivo Car notensis , ut in prologo ait, Excerptioner regularum Ecelesta
sicarum partim ex epissolis Rom. Pontificum . partim ex gessis conciliorum Catholicoram Episcoporum, partim extra tibur orthodoxorum Patram, partim ex insitationibus Catholicorum
174쪽
Regum nonnullo labore in unum eorpus. pel opus adnotare ravi me. , sicque per titulos materias distribuens, integrum
juris canonici corpus digessit, quo passim usi sunt juris studiosi usque dum Bononiensis monachus Gratianus decretum suum vulgavit: decretorum libro Panormiam addidit Ivo , qua summam, sive compendium libri decretorum in octo partes di
stribuit ; sed de Ivovis gestis. & scriptis hactenus, plura da
hunt Bellarminus , Dupinius Caveus Oudinus &c- Pagius , aliique qui de Ecclesiae scriptoribus ex professo scripserunt. Ivonis opera in unum collecta, Parisiis in lucem edidit Fronto S. Ge.
38. Florebat hoc tempore Rupertus Tulliensis monasterii prope Coloniam Abbas , monachus primum coenobii S. Lauren, iii in monte Leodii, qui multa opera tum in juventute , cum aetate provectior in lucem edidit, in sacram stilicet scripturam, Veteris , ac novi testamenti commentaria , de Sanctissima Trini. late libros 42. ad Cononem Abbatem Sigebergensem , de glorificalione S. Trinitatis, & processione Spiritus sancti libri no-Vem . cum hymno ad Spiritum S., epistolam ad Romanum Pon. tificem , & prologum ad Cunonem Ratis ponensem tunc Episco. pum , aliaque plurima duobus in solio voIuminibus edita Pari. si is Anno IIII. jihrum de divinis olliciis per anni circulum celebrandis , in duodecim partes distinctu in conscripsit, ad Cononem , ex quo illustrem historiam . seu miraculum pro Confirmanda vera Christi Resurrectione refert, ab Baronio eodem anno relatum , quos libros, cum nonnulli Yalderamno cuidam adscripsissent. eosdem Ruperto vindicavit Gerberonius, cui passim subscribunt eruditi Noli, Alexi Pagius, Caveus &c. Hunc tamen in eum errorem incidisse , ut crederet in Eucharistia , cum corpore Christi panis, & vini substantiam perseverare . adnotarunt plerique, atque ex iis Clarissimi Baronius . &Bellar minus . cui opinioni duriores quaedam , obscurioresque phrases ab ea adhibitae causam dederunt ; At Natalis Alexander& supra citatus Gerberonius, & Mabillonius , ab ea labe vindicarunt , Gerberonius vero in appendice ad S. Anselmi opera Dialogum Christiani cum Judaeo Ruperti Abbatis ineditum vvl.
gaVit, usque ad annum It 3s. Rupertum vixisse scimus . I9. Inter eruditos viros, qui hoc tempore in Galliis perbonam aeque, ac malam famam floruerunt, Petrus Abai lardus in Nanne tensi Dioecesi ortus recensetur , qui varias vitae suae vi-X et cesJasu CHR.
175쪽
i64 Η Is TORIA Jasu Cua. ces in epistola ad amicum , quae prima later epistolas ejus reas. IlI4 censetur , enarrat, ac se Berengario patre natum ait, qui etsi militiam sequeretur, filium tamen litteris destinavit, quarum ipse amore captus, & praecipue dialectica varias ea de causa provincias peregrinatus est , variasque scholas frequentavit Pa. risiis, deinde scholam Gulielmi Campellensis, magnae tunc in Dialectica famae magistri frequentavit, cujus cum nonnullas sententias consutasset, inde excedere coactus, Meloduni Abai- Iardus scholam aperuit, & Diale icticam docere coepit . ab hoc ait, Scholarum nostrarum exordio ita in arte DisIectica nomen nostrum dilatare coepit, ut Campelli magistri sui nomen obscurarit, ut idem refert, quare ab Campello , qui etiam hoc anno Catalaunensis Episcopus ordinatus suit, discedens, Parisiis sacras etiam liti eras cum dialectica docuit, ac Petrum Lombardum Parisiensem postea Episcopum , dc Scholasticorum Priniscipem inter discipuloν suos habuit ; Varias etiam , paulo post cum Anselmo Laudonensi , qui Campellio magistro successerat.
de interpretatione sacrae scripturae concertationes habuit, quaS referre non juvat . Abai lardus a O. Parisiis interea reversus , ac in ea Metropoli sacras ob stuprum humanasque litteras, non sine multorum admiratione docens, fit Eunuchus Rogatus ab Fulberto Parisiensis Ecclesiae canonico , ut Heloissam neptem, virginem ortu nobilem, ac venustate praestantem. &ob eximias animi dotes , Iinguarumque peritiam tota Gallia celebrem , in schola sua admitteret, in laqueum a diabolo paratum incidit, nam amoribus esus paulo post illaqueatus sub occa. Iione disciplinae , ait ipse , amori penitus vacabamus. secre- Iol rccessui , quos amor optabat ; aperIis itaque libris plura deo more , quam de lectione perba se ingerebant, plura etiam obculo , quam sententiae cte. Cum ex turpi consuetudine He. loissa concepillat, filium postea peperit , cui nomen Astro la-hium impositum fuit; ut autem scelus tegeretur, cum parentum puellae consensu , secreto eam uxorem ducere Abai lardus coactus fuit, ea tamen satisfactione nequaquam Heloissae parentes, Sc avunculus contenti fuerunt; Quin eum ex improviso adorti, in eo, in quo peccaverat, multati sunt eunuchum facientes: q uamobrem pudore suffusus monasticum habitum in
monasterio S. Dionysii prope Parisios, induit: Heloissa vero in Monasterio Argentei conensi ubi temporis traictu . & Abba tissa suit; Monachus vero factus, litteras iterum docere co et us
176쪽
ictus suit, hinc ait. Vix de pulcere convalueram, cum ad me confluenter Oerici. tam ab Abbate nostro, quam ipse continuis supplicationibus efflagitabant, quatenus quod hactenus
pecunia , pel laudis cupid/tate egeram, nunc amore Dei operam pudio darem oec. quare iterum humanas divinasque lit. teras docens, plurimorum iterum invidiam excitavit. gravesque certe paulo post quaestiones excitavit, cum ingenio suo plus justo fidens , ceteros superbia elatus despiceret, novasque opiniones, vel saltem in exponendis christianae religionis mysteriis, novas inusitatasque voces, contra Apostoli praeceptum Pocum novitates devita ; unde ad Ecclesiae tribunal, ut fidei suae rationem redderet , non semel vocatus fuit, ac primum in Suessione nesi concilio anno Ilai., ut ibidem dicturi
sumus aeti. Anno Millesimo decimoquarto , Henrico Romanorum
Imp. filia Regis Anglorum Henrici Maihil dis di Eta Ieptimo
idui Ianuarii Moguntiae de poniata . ct in Imperatricem con-mrata ; ait Simeon Dunei mensis in historia Regum Anglor. ,
eademque narrat Uspergensis in chronico ad hunc annum , qui addit Frisionem , & Colonienses ab eo desecisse , ac adversus eum Saxones etiam anno sequenti rebellasse. 22. In chronico Hungarorum narrat Ioannes Turocius cap. 62. Calom annum Hungariae Regem Almum fratrem suum filiumque ejus Belam adhuc infantulum excaecasse , & postea labente hoc anno tertio nonas Februarii feria tertia , obiisse . cui Stephanus hujus nominis secundus Calom anni filius successit: quem ut subdit auctor, Timeflant omnes Reges tamquam ictum fulminis , unde infantes vagientes, comminatione nomi
nis Regis Stephani quiescere compellebantur. At de his, gestis
que hoc anno hactenus, JESU CHRISTI AM. III s. PAsci ALis II. PAPAE AN. 7.HεNRICI IMP. s. ALEXII COHNENI IMP. 27.
. Mense V o h ui anni Papa Passalis Roma egre
dieπI , ait Petrus Diaconus, in chronico Cassinensi , penit ad hoc monasterιum , nostrumque Abbatem ducens, Unodum celebra. turus Trojae, indeque regrediens Ecclesiam S Vincentii . quam Gerardus hujus earn obii Monachus juxta ortum Volturni fluminiι o fundameniis contraxerat , stemniser dedicapit c. eadem Iasu CHR.ΛN. II I . Henriei Imλ' nuptiae cum Mathilde. Colomanus Hungariae Rex moritureni Stepha
dit a Paschalis Papa e ncilium Troiae in A.
177쪽
Reliqua Paschalia Papae gestahoe
bus , o aliis ita peractis, hoc, & superiori anno Apostolieus ipse nono Kal. Septemb. Trojam tetendit, ibique eoncilium flais tuit,'firmavit . Iacri conventur praesentiam fere omnes Apuliae Proceres Archiepiscopi, Episcopi convenerunt. Inter cetera vero ibidem statuta Tregua Dei satuta es, quam Comes Jordanus. & Comes de Lauritello & alii Barones Apuliae sacramento se per triennium servaturos promiserunt. Sicque , ut subdit amnor; Confirmato Concilio , in pie sinito Papa Benenentum tertio die intrante mensis septembris reversus est. deinde Apostolicur ipse eipitatis negotia . quae imminebaπt. dijudicans , Romam reversus esseptimo kal. Octobrii ; Haec Fulco de gestis Paschalis Papae hoc anno . . h. Cum inter se dissiderent Uesontionenses canonici Ecclesiae Sancti Joannis, cum Canonicis Ecclesiae S Stephani . dum utrique Ecclesiam suam . Matricem, seu Cathedram esse contenderent, Guidoni Viennensi Archiepiscopo Apostolicae Sed is in Galliis legato causam Paschali Papa cognoscendam commisit; haec ad eum scribens, Fratrum Ecelesiae pestis. quae praesenter ad vor litteras deferunt, suggestione coguovimati quoniam inter Canonicor Sancti Stephani. ct Canonicos Sau.cti Ioannii, quaestio de quibusdam eapitulis agitur : quorum decisionei, petentibur ipsis. fraternitati tuae commiNimul, ut ea inter utramque Ecelesiam media aequitate distiniar . Euodsi apud vos pacifice dis iniri nequiperint , utramque portem ad nos eum fraternitatis suae litteris eonvenire pracipimus. Rogamus etiam rogantibus ejus dilectionem tuam de Archidiaco. nata de Dola , quo se fine judicio exspoliator conqueruntur, faetas repediri, ct mox plenam inter eos justitiam exequarit Da tum Laterani II Idus Maji; rescripto altero . eidem Guidoni inscripto , causam pene decisam judicio suo fuisse , ait Ponti.
sex: cum enim Canonici S. Joannis per multos annos Episco, palem Sedem in eorum Ecclesia permansisse assererent; E contra Canonici S. Stephani, id ea de causa tunc accidisse reponerent, eo quod destructa olim remanserat eorum Ecclesia, at cum eadem restaurata fuisset. Episcopalem n ea l edem resti.
tuendam esse petebant; Quare subdit Pontifex; Communi fra. trum nostrorum consensu judicatum est, ut si Canonici B. Stephani tesibus idoneis probare potuerint, quod pos redis tegrationem Eeelsis fuc infra annos triginta super quaereia Baequae
178쪽
quaessionem fecerint . per quam tuorum videatur interrupta retentio . videlicet, vel ante Anti tem suam. vel ante Legarum nostrum in eommuni audientia : hac probatione perrecta . privilegia eorum proprium robur obIineant. Episcopalis M. des imposterum apud B. Stephani Ecclesiam habeatur: alioquin canonici B. Joannis ab hae querela liberi maneant, o Episcopalem Sedem sicut tenueruns teneant ut res sibi invicem ablatas. injuriaque retentas restituerent, jubet, nec ex .
communicationis diuturnitatem, quam a fra*rnitate tua tussi sunt, in hujus causae expeditione obstare posse ; Quin Sohiei. rudini tuae praecipimur, addit . ut pra Aso negotio peragendo tanti scandali lite sedanda adhibitis heum Japientibus, O r Iigiosis fratribus vel divisionem, vel in alia in compentiorem Io.
cum convenias, ubi convocatis testibus ad minimum quinque sive clericis, sive laicis , absque partium studio totam litem
componeret. cujus judicii excusationem , usque in Assum. ptionem proximam B. Mariae persci, consumarique jubet, &ut interea in utraque Ecclesia secundum consuetudinem ossi.
cia celebrarentur , jubet ; ac Datum Laterani decimo Kalen. M i dicitur.3. His acceptis mandatis Guido Viennensis Archiepisco.
pus. & Legatus Apostolicae Sedis . ut eam litem componeret, Gaucherano Lugdunensi Archiepiscopo cum Episcopis vicina-narum civitatum novem, & Abbatibus migrati sere alisque con . vocatis synodum Trinorchii celebravit, ut idem Guido, cum jam Rom. Pontifex esset, Callixius secundus dictus, narrat in litteris ad Ansericum Risontinum Episcopum . cum eamdem causam retraetare coactus fuit, eoque consilio statutum est , ut Canonici S. soannis cathedralem Sedem obtinerent, eo quod Canonici S. Stephani in probatione desecissent .& inter multos testes, vix fide dignos exhi huissent, quos utpote praetio con ductos synodus, pro commisso perjurio , pro sacrilegio , excommunicatos rejecit . ut idem Callixtus Papa narrat, cum tamen , ob testium repulsam apud Paschalem Papam conquesti essent Canonici S. Stephani. Pontifex synodi sententiam nequaquam probavit, nec legitimam fuisse testium exclusionem fibidem favim suisse declaravit . uare ut eadem causa iterum iuxta litterarum suarum tenorem retraelaretur, jubet. Alio
179쪽
VN. III s. Concilium Catalaun.ce lebrat
hexto Lal. Septemb. indict. octava, seu hoc anno eum Troiae Paschalis eget. Eadem tamen causa nec sub Paschali Papa. aut Cal-
Iixti secundi tempore , finem habuit, donec anno Ia 3. Hugo dinalis a sancto Caro die us per Germaniam legatus, ex Cainnonicorum consensu ambas Ecclesias univit ut tamquam unum ex utrisque esset Capitulum , & ambae Ecclesiae Episcopales Sedes haberent, in quibus pro arbitrio suo Episcopus Ecclesiastica officia perageret. 4. Inter concilia hoc anno ce Iebrata Calaunense recen .setur, ab Conone Apostolicae Sed is legato celebratum , cujus mentio fit in Codice m s. Montis Dei his verbis Catalaunis G. no , quarto habito concilio praedictum Regem. Henricum scilicet Imp- 'i damnavit quarto idus Iulii, seu quinto, ut in chro. nico S. Petri vivi legitur. Simeon etiam Dunei mensis in historia Regum Angliae de eodem concilio haec narrat ad labenistem annum : Magnum concilium a Cono, seu Conone , Rom. Delestiae Cardinati Coralaunis celebratum es, in quo excommunicavit Episcopos . qui concilio non interfuere ; quosdam vero degradavit plurimos Abbates, baculis pripatos deposuit de Sedibus , Ecclesiasticum illis interdicens ossicium, cumque ex iis
Episcopis ab Catalaunensi synodo depositis , in Normandia quae Henrico Regi suberat Dioecesies haberent, eorum depositionem regre nimis Henricus tulis, ob quam rem , aliasque causas, habito cum Episcopis suis consilio , nuncios suos ad Paschalem Papam misit , ut his verbis narrat Ead merus; Nam ante hos
dies quidam Rom. Ecclesia Cardinatis, functus Legatione Apostolicae Sedis , Cono nomine , Fν anciam penerat . ct libi juxta juae legationis officium , generalia Concilia celebrans. Episcopos Normanniae ab Epiycopa ιι officio u pensos excommunico vit nem pe in Concilio Catalaunensi ) . eo quod Conciliis , hoc anno
celebratis tertio vocati, interse nolueroni. Duae Dipoporum excommunicatio animum Regis Balde raddidit conturbulcim , rationis esse duxit, Iuper his Papiam eonpenire . Maxime quod
in .hujusmodi vi Ius sit Pripilegia Patri , frotri suo si i ue a
Romana Ecclesia jam olim coliara, se non promtrente, scidisse. Ad haec itaque ogenda , directus est Uilielmus Antilles Exonten. sis Papae nothsimus: utpote qui me ad eum , tempore gloriosi Patris Anselmi , pro negotiis quae tune inter Reges Angitae , eumdem Patrem per Iabantur , ab ipsis fuerat Regibus desinattis . Nec enim eccisa; , quac vi m et tulerat, ab ipso itinere illum
180쪽
poterat excusare. Quid postea in ea causa gestum sit, Eadmerus silet, Pontifici tamen aliquatenus ab Oxoniensi Episcopo satisfactum fuisse vero proximum est , ait Pagius. s. His subdit Ead merus, quod cum hoc tempore Uilfri. dus Meneven sis in Vallia Episcopus obiisset, successor eidem Bernardus Reginae Capellanus, vir probus, & mu Itorum judicio , Sacerdotio dignus electus est , quem cum in Capella Regis consecrandum esse dixisset Robertus Comes de Mellento. id omnino se facturum renuit Rodulphus Cantuariensis Archie. piscopus, cui Rex consensum praebuit, addens. Nec enim ego.
aut quilibet alter potest Episcopum Cantuariensem aliquo modo Eonfringere, ut Eoiscopos Britannis alibi consecret, quam inepelit. Proposuit itaque Rodulphus Cantuariensis Episcopus, il- Ium in Ecclesia hospitii fui apud Lambe tam consecrare, verum. quia ipsi Officio Regina interesse voluit, postulatus ab ea saeravit ipsum in Ecclesia B. Perri meremonasterii I 3. Kal. Octob. accepta
ab eo solita profesone, ct subjectione , ct obedientia Ecclesia
Cantuarienti. Episicopis ejus exhibenda oec. eiusque consecrationi suifraganeos Cantuariensis Ecclesie quorum ibidem nomina, & Sedes Ead merus recitat, intersuisse ait. s. Cum animo obfirmato investiturarum jus Henricus Imp. tueretur, ab Apostolicae Sed is legatis, Episcoporumque synodis non semel ea de caula excommusticatus fuerat. Hoc anno duo concilia Coloniae ab Conone Apostolicae Sed is legato celebrata sunt, alterum die I9, mensis Aprilis, seu secunda feria Paschalis sesti, alterum instante festo nativitatis Domini. de priori in Codice M Ss. Montis Dei, haec leguntur: Item Conci
lium c Legatus Sedis Apost in Gallia Feria II. proximi Paschae
Regem Henricum c coronatum Imperatorem damnavit Coloniae in Templo S. Gereonis. De posteriori, Uspergens s verba faciens de Alberto Moguntiae Archiepiscopo , qui Henrici Imp. partes secutus suerat. scribit: Hic non multo poli Sedis Ap VIolleae Le
gato Theoderico se nuntiis , litteris subjiciens, ipsum sibi,
exterisque non paucis Praesulibus Coloniam occurrere postulavit, ubi oe mandata Papae, quae sibi detulerit, communiter percipi, ille Adelbertus) fuam consecrationem diu scilicet interelusam quia ut tradit Uspergensis in Chr. ad annum MCXI. dilata fuit, annulum,& virgam Pastoralem susceperat ab Henrico Imp. tanta auctoritate eo equi possit. Evi conpentur inflante Feseo Na- Ialii Domini seu . ut loquitur Trithemius eadem enarrans,