장음표시 사용
181쪽
au. III s. Contilium vetense in Hispoia.
circa finem Decembris factus est non absque indignatione ImperaIoris , qui necdum plene poluntarius erat in consensu ejusdem ordinationis. Anno Domini Io I 6. qui nobis annum a Kalendis Januarii incipienti hus est adhuc annus Io IS. Imperator Natalem Domini Spirae eam paucis Episcopis, Principibus celebrans, ea quc ineterim Coloniae gerebantur . gra Piter tu-Ijt . Audivit enim, quam plurimos ibi convenisse , non Dium agetropolitanos, sed etiam alios Episcopos, uti optimates Regni causa praecipua perbum excommunicationis in Ie manifessandi , quampis ipse Cordinalis sic. Dietericus seu Theodericus cujus haec initiabantur auctoritaIe, ct itinere defunctus, ille ad sepulturam potius, quam ad actionem delatus esset Concilii. Missus tamen ob eo illue Artabargensis, audientiam, vel comis
muniouem , nonnisi reconciliatus habere meruit. Idem narrat Trithemius citatus ad annum Iois. sed Tomo X. Conci l. hoc secundum Concilium Coloniense male in annum sequentem dilatum est, ac in altera conciliorum editione corrigendum erit, ait Pagius.7. In Hispania quoque hortante , & praesente Urracha Regina ovet ense Concilium celebratum est, quod Santo vallius in vita ejusdem Reginae refert, in novissima Conciliornm editione additum. eique Pelagius ovet ensis praefuit, ac contra prindones, sacrilegos, violatoresque Temolornm plura statuta sunt; Inter cetera, ut nullus posset quemlibet e Templo vi extrahere, neque a spatio septuaginta passuum circum, rem ullam vel reum . nisi esset qui coniugisset in azylum manifeste se vus, vel latro publicus, vel proditionis alicujus convictus. aut publice excommunicatus, vel Monachus fugitivus , vel Monialis , vel violator Templi; quicumque vero Ecclesiae immunitatem violasset , ablata restituere teneatur, poenitentiam inque in quadruplum agat, Monachus vero sub Regula S. Benedicti. ve I Heremita, aut servus Ecclesiae , qui damnum intuli Lset, peregrinationem perpetuam suscipiat &c. synodi de . cretis post Urracham Reginam, ejusque filios, & filias, subscripsere Episcoporum p Iurimi cum Magnatibus aulae, inter eos Bernardus Toleianus Archiepiscopus , & Apostolicae Sedis Legatus , aliique plurimi, quorum ex Saad ovatio nomina recitat Pagius. 8. Dum haec agerentur Mathi Idis Comitissa, tot titulis illustrata, hoc anno die 24-Julii, aetatis suae anno 69. in Ca- . stello
182쪽
stello Bondent agri Ferrariensis ait Pagius seu potius ut adnotat Mansius agri Regiani in pago Bondeno de Roncherio dicto, vivere desiit ; Annum diemque obitus, aut aetatis ejus his vet. sibus descripsit Donizo in vita ejusdem . Dum his quarta manet Indictio, Iungitur alque Virginei partus qui currere caeperat annus Millenus quinIsdecimus centes ur . illum Natalem Chrilli potuit celebrare Mathiidis . 8c de aetate ipsius , mense , dieque obitus sic . Sex deciesque novem vivens annos in honore, Iulius ante dies octo quam det prope finem , Scilicet ante diem celebrem Jacobi Zebedaei. Corpus ei Christi, pariterque erucem Cru i iPorrexit Praesul Aeginus corde serenus ,
Euique Bonus senior proprio sit nomine dictus rIn manibus ejus Comitissa Matbitris ab hujus
E Omna secli jugiter memoranda recedit.
In Crmee nam Chrissi sua figens oscula dixit.
Te eolui semper, mea nunc rogo crimina terge.
Accipiens Chrisi Corpus venerabile , dixit. Semper dum vixi, Deus, hoc stis. spem tibi fixi. ne in fine meo me salsans , fuscipe quaeso . Sic orans migrat mox haec sapient Comitissa cte.
Femina. ut ait Uspergensis, sicut nemo nosris temporibus di. tior , ac famosior . ita nemo virtutibus, ct religiose sub latea professione reperitur inflauior c., cujus corpus in monasterium
Sancti Benedicti Potironense in agro Mantuano solemniter de. Iatum, ac honorifice sepultum est, atque ab Urbano octavo inde anno I 63 s. ad urbem translatum, magnificentissimo Mausoleo in basilica S. Petri erecto recouditum suit, cujus praeclara gesta Doni Eo Presbyter, & Monachus ordinis Sancti Benedicti , eadem vivente ipsemet versibus descriptis, dicavit, ut ex prae fatione operi praefixa patet; ab Mathil dis tamen obitu praeven. tus, opus suum eidem olferre non potuit, ut in capite ulti.
ma , cum de ejusdem felici exitu agit, testatur; Cogitat, ct tractat vir , sed Deus ordinat apta dictavi binos nuper cum carmine libros
183쪽
pag. 89. N. Henricus Imp. Mathitis dis haeredi. tatem sibi vindicat .
Germaniae Praesules in Henrico adversamur.
Gor esto Mathildi Comitissae mittere dixi. Portes illius Codex loquitur quia primur Ad laudem erius manet editus, atque secuctor /Fripola pilapi , quae scripsi pera probapi . Laetitia mentis libros dum nuro tabellis Nuncius adpenit , qui me nimis obsupescit , Dicens extinctam praefatam Comitissam ,
ac quantum eo nuncio percu Isus fuerit exponit; post Donig nem auctor alter, cujus nomen , & aetas ignoratur vitam ejus soluta Oratione exposuit , ac cum Domni Eone ubique consentit
cujus etiam gesta plures alii prosequuti sunt; Florentinus qui Mathil dis gesta iribus libris digessit, ab clarissimo Mansio iterum vulgata, novisque monumentis , notisque illustrata; plura etiam de eadem illustri femina Bacchinius edidit in hi. horia Monasterii Potironensi s. seu Sancit Benedicti ad Boldenum prope Mantuam , vel Dionysius Basilicae Vaticanae beneficiarius in erudito opere, quo Cryptas Vaticanas illustravit. 9. Mathil de autem hoc labente anno defuncta, cur P schalis Papa, seu Romana Ecclesia ejusdem haereditatem non adierit, cui vivens Mathii des semel, & iterum bona sua, si v αλud alia, sive allodi alia donaverat, ut alias adnotavimus cucinquam, ea defuncta haereditatis posse isonem non adierit; di Gsidia inter Paschalem Papam , & Henricum quintum Imp. iis causa suere, nam vix de ejusdem obitu nuncius in Germaniam delatus est . Henricus haereditatem eius sibi vindicavit, & anno sequereti in Italiam ab Italorum Proceribus invitatus transiit . Directi ab Italia nuneii obιtum illius inclitae δώ-ihil is nunciant, ad ejusque praediorum terras amplissimas θα- reditario jure possidendas Caesarem invitant, ait Uspergensis ad
hunc annum , De iuncto tamen Henrico in Mathil dis haereditatem jus suum Romana Sedes recuperavit, Sc continua ponsessione , adversantibus etiam non semel Henrici successoribus, retinuit, uti pluribus persequitur' Cennius dissertatione quinta Carolino Codici inserta, ut caeteros praetereamus scriptores , qui Romanae Ecclesiae jura in Parmensem, Placentinum, & Ferrariensem Ducatum vindicarunt. Io. Cum de Italico itinere. dequeMathil dis haereditate- capienda cogitaret Henricus, non paucos in Germania ex Proceribus, & Episcopis adversarios sustinebat, his Saxones praecipue
184쪽
pue, qui jam diu eidem insensi erant, & Dieterico Apostolicae Sed is legato conjuncti, iisque Episcoporum plurimi, cum Romana Ecclesia sociati sunt, ut narrat Uspergensis. Saxonum pe-νο eonsensus ad resissendum Imperatori magis ac magis roboratur . Ad haec quemdam Cardinalem Romanum nomine Die Ieritum , legatione in Pannonias functum , per Nuntios adsciscunt, quo etiam praeIcripti Concilii actionem, per ipsam Imperatoris excommunicationem praedicante, tam Archiepiscopus Magda. burgensis , quam caeterarum Ecclesiarum Praesules reconciliatio. nem recipiunt c. . atque jam superius Adalbertum Moguntinum Archiepiscopum ab Henrico Imp. desecis e adnotavimus, quem etiam Apostolicae Sed is legationem in Germania postea gessisse videbimus. Ir. Ex Adalberto Moguntino ad Augustensem Episcopum Herim annum transimus, qui non semel de gravioribus criminibus accusatus, judicium aeque, ac debita in pro criminibus poenam declinavit, cujus causam clerus, populusque Au gustanus ad Paschalem Pontificem detulit, ut Ude scalchus narrat, & Paschalis Papae epistolae testantur , deprehensus jam crebrius in supri farditate, ait auctor cooevus, dictus Hermannus Episcopus. Post monialium , seu aliarum meretricum scortum . perpetrose in Ecclesa dissamatur adulserιum . Cujus videlicet uxoris maritur , cum esset fortitudine , ac bonitate conspicuus, facile totam civitatem potuisset in adulteri concitare necem ; sed malens gladio spirituali judicium sibi fleri, quam mareriali, M. dem petivit Aposolicam de crimine facturus querimoniam . Augustana pero Ececlem tanto scelere quasi de gravissimo erroris omno experrecta . ad eamdem Sedem litteras dirigit, quid Ρ- per tali Episcopo sentire debeat, inquiris, quae infra positis in formatur scriptis . His acceptis Paschalis Papa, se Heri man. num numquam absolvisse, ut sorte Augustenses putabant, testa. tus est . Pro querelli quibusdam , ait, quae luper Episcopo vestro ad audientiam nostram ante quinquennium pervenerunt, noI ei sane temporii omium Episcopale interdixisse meminimur, quia ct a nostro id temporis Legato bonae memoriae Riebardo Albano, Episcopo , sicut vestris significatur licieris, invitatus, o nostra praeceptione prcmonitus, nequaqniam ad saturum terminum au-ie noἱ curavit occurrere , aut purgationis debitum exhibere . ExiIlo namque tempore numquam interdicti remissionem nos ei fecisse mcminimur. Hanc quidem causam quinquennio ante,
AN. III s. Herim anni Augustini Eoise. causa ad Paschalem delata.
185쪽
pa epist. ad Clerum Au gustarum.
Tq. HISTORIA cum primum querelae adversus Herim annum delatae fuerant,
Arnaldo Moguntino Archiepiscopo jusserat Pontifex , ut convocatis in synodo fratribus . atque stillicite inquireret haec ad eum a scripserat; Super cetera horrenda , ct infamia, quae
de persona Augusteusis jamdudτα ad Sedis Apollolieae audientiam perlata fαnt: nuper querelam A alberti Augustensis eisis lacomabili suggestione suscepimus . Vuum nimirum personis Ecelesiasticis . dicere , audire turpe es, sed ex ipsius Adalberti poteris relatione euvosceae . Tibi ergo , ad quem hujusmodi disse si ' pro MetropoIitanae digvitatis debito attinet literatum praesentium praeceptione injungimus, ut Bujusce negotii veritatem. convocatis fratribu . follieisa in Visitione di. Icutias , O- quod jussilia exegerit, decernatis , aeto e vim a vobis j uste, ct rationabiliter . auctore Deo flatu tuis f erit
nos ratum habebimus: Quid Arnaldus Moguntinus in ea causa egerit, vix constat; hoc unum scimus ad solitas fraudes Herim annum confugisse, ac in Augustana Sede usque ad Callixti secundi Pontificatum . iisdem criminibus implicatum , ac cuin Burdino Antipapa sociatum perseverasse, ut narrat Egino Sanincti Uldarici Augustani Abbas in epistola de rebus suis . cum sub Callixto secundo , ste vissi mana ab Herim anno persecutionem sustinens , inde excedere coactus, Callixtum Papam in itinere adiit, ac in urbem usque lecutus est. eaque inter cetera adnotat, eum pro inobedientia diuturna ab omni Pontificali ossicio interdidium suisse a Beatae memoriae Paschali secundo , atque a successore ejus Gelasio secundo , nec non a sancto adhuc superstite Papa Callixto secundo. I a. Interea ad solitas conversus fraudes Herim annus . opera usus Conradi Augustensis Ecclesiae canonice litteras scripsis it , quibus, ne Apostolicam Sedem adire cogeretur, excusationem petebat, & ut causam suam Curiensi Episcopo delegaret, Pontificem rogabat ; Spreto jalubriori consilio , ait Udascalcus Augustensis monachus , Egini Abbatis , in itinere ad Callixtum secundum socius. eriminis conscius, solito mendaeii armatur praesidio . Litterae siquidem tamquais ab Aquissensis Ecclesiae persona si Murtur per Canonicum Conradum , dictum fratrem Ravotonem Aposo eo dirigxntur . Quibus acceptis Paschalis Paqa , de fraudibus, & impost uris Herim anni nil suspicans . Augustensis Ecclesiae postulationem admisit .
haec ad Canonicos Augusta nos rescribens . Diu es, quod fraternoser
186쪽
noster Herim annus Epistopus vester de tribus apud nos fuit eapitulis impetitus , de pravo videlicet electionis, ct consecrarionis accessu, de conversatioue perversa , de rerum Ecclesiasticarum disractione . Pro quibus ipso ab Epistopalis officio juspenso,
Ierminus consitudus es, quo pars utraque ante nostram deberet praesentiam convenire . Dfra quem nimirum terminum confrater Canonicus Conrudus ad nos penit. sicut ipse asserit. a vobis accepit, quod Episcopus liber esset, nisi illi conpituto
Iermino conpenirent . seqne pro eadem finienda causa, quae
jamdiu agebatur , sollicitum fuisse Paschalis Papa testatur; Sed quoniam , subdit, propter di cultates itinerum , ct personae infirmitatem , nostro nequit te erre conspectui: Confratri nostro Vsidoni Curiensi Episcopo negotiuis VIud providimus injungendum : praecipimus ergo , ut ipse e sam omnem duigentius audiat. Et si Episeopus pester de rerum Ecclesiasticarum , ct de perversae conversationis vita emendationem seu, de aliis quae objecta sunt, tertia Episcoporum, 'vel quinta Presbyterorum manu Ie rurgaverit, rellitutionem interdicti sibi Olficii eonsequatur . Datum Beneventi Lalendis Aprilis, haec Pascalis Papa . si tamen Paschalis ea epistola fuit, & non potius ab Conrado Pascali inscripta, nam idem Udascalus Monachus haec re, ferens , ab Herim anno , & Conrado in eamdem causam scripta passim conficta fuisse conqueritur , ac Curiensem Episcopum Conradi fratrem , dolique participem fuisse addit ; unde nil mirum , in ejusdem Ecclesiae Sedem perseverasse. 13. Cum repetitae quoque ad vel sus Arnulphum Hierosolymo. rum Episcopum quaerelae ad dedem Apostolicam delatae fuissent, Dominus Papa Paschalis auditis enormiIatibus Arnu hi Patriar. chae , ait Gullielmus Tyrius, ct de ejus immunda conperinyatione plenius doctus , Legarum dirigit' ad partes Θrix quemdam dirum venerabilem , o muIta religione conspicuum Aradisicensem Epiycopum, qui ad partes nostras perveniens, conpocaIo unipersi regni Episcosorum Concilio , praedictum Arnu bum coram δε adpare praecepit ; tandemque meritis exigentibus , auctorita Ie dedis Apostolicae ab ossicio pontiyicali deposuit. Ille autem adbuc fiduciam habens in Dis praefigiti, quibus pene universorum jubpertebat animos, Iransfretare coactus , ad Romanam perrexis Ecclesiam ubi Domini Papae, totius Ecclesiae blandis verbis, ct larga munerum profusione religio nem circumvenient, cum gratia Sedis Apostolica remeavit ad pro-
Arnulphus Hierosolim. Epise. in Sy. nodo depositus ad Seisdem Apost. confugit.
187쪽
in Lateranis celebrat. Labb. to. Ioa
pria , Sedem obtinens. HierosolImitanam, eadem vivenditicenistia, qua prius meruerat depositionem. Haec summatim is au- ωr , eademque Fulcherius Carnotensis de gestis Francorum . qui Berengarium Arausi censem Episcopum Paschalis legatum fuisse addit, qui Hierosolymam prosectus , Concilium convo
lavit in quo Arnulphum scilicet deposuit; auapropter
Romam adiit , ct Patriarcatu recuperato munitur pallio rediit eademque alii scriptores. I . Interea sacrae expeditionis Hierosolymitanae iniscentor Petrus Eremita hoc anno e vivis excessit . ut in chronico Anselmi Gemblacensis ad hunc annum Iegitur . Petrus Eremita ex Θria reversur apud Hium moritur. se.
petitur in monasterio a se fundato ad Mosam fluvium ; Hinni
porro , seu Huum oppidum est ad Mosam , quinque leucis ab Leodiis dissitum . AEgidius autem aureae vallis monachus in hiis
storia Episcoporum Leodiensium His diebus, inquit, Dominur Petrus Eremita , qui cum Godefrido Duce Hierosolymam profectui fuerat, acceptis Reliquiis a Domino Arnuubo Hiero IImitano Patriarcha de Sepulero Domini. de Religatis Beati Joannis Baptissae. cum p. ivilegio Crucesignatorum, D mino oberto Leodiensium Episicopo transmisso , ad partes Leo dienses revertitur . ubi fundavit Ecclesiam Hodi novi monasterii in honore S. Sepulabri B. Joannis Baptisae, in qua vir vitae Degerabilis. Jmptis aliquantir viris religiosis plantavit regulam Sancti Fini Patris Augustini; Consumato autem vitae fuae curriculo , in bona senectute diem clausit extremum v m. Idus Iulii, c us corpusculum digne mandatur sepulturae a toto Cle-νο , ct populo Hiensi in latere Ecclesiae. ac deinde in cryptam
praedictae Ecclesiae anno I 242. . II. Kal. Novembris translatum fuisse addit , sed de gestis , obitu Petri Eremitae plura auctores vitae ejus dabunt. Ex his Otrem annus Societatis Jesu Pre. sbyter . JESU CHRISTI AN. iii 6 PARRALIs II. PAPAE AN. 13.
HENRICI INP. AM. 6. ALEXII COMMANI IMP. 36.1. Hoc labente anno III 6. , qui es decimvsoctavus ordina
188쪽
mitibus, legatis provinciarum quamplurimis. Universalis quo. dammodo synodus celebrata est, ait Uspergensis Abbas, cujus gesta per singulos dies, & in sex actiones distributa, Baronius recitat . ac primo ibidem causa, quae interGrossolanum . &Iordanum , de Mediolanensi Archiepiscopatu contendentium proposita est; Cum tertia die Lucensis Episcopus de invasione terrae suae ab Pisano Archiepiscopo facta, querelas synodo exposuisset , atque utrinque longo litigio disceptarent. Episco pus quidam haec disserenda suggessit ; ac ea primum tractanda, quorum cauta convenerant , ut evidentius pernoscatur , quid
Dominus Aposοἰicor hentiat. quid in Ecclesii fuit reversi, Epia
hevi , praeditore debeant ; His propositis investiturarum causa proposita est; in quam rem Paschalis Papa se invitum , ne. cessitateque coactum , ad evertenda urbi pericula , jus in . vestiturarum Henrico concessisse testatus est ; deinde subdidit. Fateor me male egisse , Ied rogo vos o innes, orate pro me ad Deum . ut iudulgeas mihi. Illud autem malum heriptum ,
quod in tentoriit factum est, quod pro pravitate fui pravi legium dicitur, condemno sub perpetuo anathemate , ut nulliuiunquam sit bonae memoris, rogo Pol omnes , ut idem faciatis . Tune ab universis conclamatum es . Fiat. Fiat. Dum haec dixisset Ponti sex . Bruno Signiensis Episcopus , gratias Deo agendas esse addidit, quod Pontifex privilegium damnasset, quod pravitatem, & haeresim contineret; ac deinde haereticum tunc fuisse adnotavit; cui Ioannes C etanus Episcopus ad bce eommotus Signino respondit. Tunc bie, ct in consilio nobis audientibus Rom. Ponti uem appellas haereticum;
Seriptum quod fecit Dominus Papa malum quidem fuit , sed Bae. resi non fuit ; alter vero subjecit, bonum etiam attentis ciris cum stantiis fuisse. a. Ad haee patientia Domini Papae, horrendo haeresis nomine pulsata . expergefacta es, ct manu IUentium indicens dissidentium clamores, ct murmura tali oratione compescuit; Fratres oe Domini mei audite : Ecelsa issa numquam habuit haeresim , immo Bie omnes haereses conquassiata Iunt; Hic Aria na baeresis; ceteraeque damnatae sunt; uuinta feria Papa in concilio non sedit impeditus , ut ait auctor , non solum mul. UI, maxime regiis negotiit per Dominum Cisaiacensem Joam Tom. XXIII. Z nem
189쪽
pa excommunicationis sententiam eOdera flenricumlatam confir .
Mediol. Se des Jcrdano adtributa.
nem Caietanum, ct Petrum Leonis Urbis Praesctam, ceterosque illius parIis Iastores . 3. Sexta tandem seria, cum Conon Praenestinus Epist pus, Apostolicae Sed is olim in Gallia, & Germania Legatus
instaret , ut anathematis sententiam ab se saepius alias in Henricum latam Synodus confirmaret , & nominatim iterum Henricus excommunicaretur, Paschalis Papa. qui juramento prae instito Henrico promiserat, se nequaquam eum ob investituras excommunicaturum , ut Cononi, ceterisque ejusdem lententiae Episcopis satisfaceret ; ab eodem gesta confirmavit, addens.
Vere legatur ex latere nostro fuisti, o quidquid tu ceteri fratres nouri Cardinales, Episcopi fratres Dei, ct Apostolorum Petri , ct Pauli, Bujus Sedis no Irae auctoritate fecerunt , Irobaverunt, ego quoque probo , ct confirmo , quidquid damnaverunt damno ; re excommunicationis sententiam in Henriis cum latam . in Graecia , Hungaria . Saxonia , Lothuringia , Francia in quinque conciliis confirmavit, ait auctor, sicque taudem factum est , ut Henrici excommunicationi Paschalis Pa. pa quodammodo subscriberet , vel saltem consentiret. 4. Post haec Mediolanensium Episcoporum , causa Grosso laniscilicet. & Iordani agitata est, ac Iordano Mediolanensis Se des ab Pontifice ad tributa ; Grossolano autem , ut ad Savonensem unde translatus fuerat , redire posset, facultate in dedit, rem fusiori stylo narrat Landulphus a Sancto Paulo, qui his intersuit. Ego itaque maerens , ait cap. 20., de hac intrusione, alterius scilicet in Ecclesiam Sancti Pauli, unde ipse ejectus suerat a Nagario Muricula Primi certo, omnis Ecclesiastici beneficii in me facta expoliatione isi ad Synodum . quam Papa Paschalis pro causa Grostolani, ct Iordani Romα celebravit. in qua supradictus Anselmus de Pulierla secundum suam dignitatem honesum locum habuit, Iedit. Sed neque pro Grossolono , neque adversus Iordanum verbum bonum aut matur protulit , Jordanus vero a principio Θnodi usique in finem jedens, ct silens a dextra φοβotiei nullo mediante in Θnodo fuit. At Grossolanus ibi stando , sedendo inter Ar-ιbiepiscopor, Episcopos, seu vir prudens intendebat ad de- fruendam Iordani impositionem , idem electionem in eam Sedem ; conversionein eorum . qui ipsam fecerant impositiovem ;ii ipsi , qui antea Grosiolano faverant, oe intendendo ad VIa
190쪽
egregie loquebatur. Grossolanus, de positione, , ct restitutionc J h,u Cgκ. sua, qua positus ct resitutur fuit in Muiolao Ui Ecclesia , au. iiis.
cum alias In Lateranensi Synodo de simonia accusatus , ah Luit- prando ipso , qui per ignem transierat, absolutus nihilominus,& in Mediolanensem Ecclesiam restitutus fuerat , cumque causam suam defenderet Grota lanus, Homo , qui in VIa Θποδε. seu in Lateranensi Palatio contradixerit, certum locum non habuit ; sed Domnus Papa Pasisatis, qui assectant reddere illum placabilem Deo , ct sibi, ejus scientiam, Q que facundiam com mendabat , atque labores, quor ine Papo per se . suosque Legs- ιοι Romae , oe per Longobardorum propineiam pro ipso Grosso- Iano susinueraι , coram isnodo referebat, ad leniendam duritiam , ct asperitatem eorum . qui nec positionem, nec resi- tutionem Godolani susceperant. vel suscipiebant, non Iolum de pretDIero Liprando , 6 que lege menIionem faciebat, ruinam gabutae idest . Pedi Pontificii, quod in ipso Concilio
Romano anno II os . coacto e Grosso lani manibus ceciderat introducebat . uuae ruina tunc apparuit . quando ipse Grostolanus juravit, aeeipiendam restitutionem ascendit . Insuper inserebat. quod Grossolani translatio de Episcopatu Monensi ad Arehiepistopatum Mediolanensem utilitatem non contulerat. Auoi casui Grostolanus et eo Ecclesiasticae consuetudinis. ιis a se quodammodo repellebat. Verumtamen Dominus Papa.
nec Θnodus . neque in tertia sive in quarta die Srnodi Gr Biano per singulas dies pro P . suaque causa in Palatio,.Θ.nodo agenti, non satisfecit . Sed Grobsolanur in quinta die. qui fuit ultimus utitis Θnodi Apostolieae. insanti Dis eum praedictis obiectionibus . FIendo , inquit, Domine , Domine , Peniam ad nos ; quampis ii, quibus deripi potestatem judicandi
causem meam , me non diligant. Tunc Portuensis Petrus Di scopus se exteros habenter hane potesatem de malevolentia Babita in Grostolanum hoηese , ct sufficienter excusavit. Et cum excusasset ; in communi concordia illius excusantis, caeterorum habentium potesatem isam prolata fuit sententia , qar prohibuit Grostolanum Mediolanensem Ecclesiam inquieta. re, ct ad Episcopatum dixit ei redire . id est ad Saonensem , unde translatus fuerat; At ut idem subdit auctor. usa non ad Saonam ipti, sed tu ipsa urbe apud Mnaseria in quod dicisur Sabaoth . seu Sabae per annum annum , ct me es quatuor, ut
0scopui pixit , atque ibi sepultur es octavo Idus Augusti; Z a id est