장음표시 사용
161쪽
, τῆς Gρμαν, εkα λογικοὶ οντες λογικῆς ουσης. τῆς φιλοσοφιας συγγενές τι ἐχομεν προς αυτρην , η δἐ επιτηδειότης φορὰ μέν ἐστι προς ἀρετην, ἀρετη δ ου. πάντες μἐνουν, ως εφην , προς ἀρετῆς κτῆσιν πεφυ-5κασιν, αλλ' ὁ μἐν μαλλον, ὁ δ' γηττον πρόσεισι τῆτε μαλ σει τῆ τε ασκησει, διο καὶ οἱ μἐν εζηρκεσαν μεχρι τῆς τελείας αρετῆς. οι δἐ μεχρι ζινος εφθασαν, ἀμεληθεντες δ' αυ τινἐς καὶ εἰ ἁλλως ησανευφυεῖς, εἰς τυυναντίον ἀπετράπησαν. πολυ δὲ μαλ- 10λον τὶ μεγεθει πασων μαθήσεων καὶ ἀληθεία διαφαρουσα γνῶσις χαλεπωτάτη κτησασθαι καὶ ἐν πολυυκαιιάτω περιγίνεται. . f. 97. Ἀλχ' ως εοικεν, Ουκ εγνωσαν μυστη- ρέα θεου, o τι ὁ θεὸς εκτισεν τὸν ανθρωπον ἐπὶ 15αφθαρσια καὶ ilκονα τῆς ἰδίας ἰδιοτ=ητος ἐποιησεν αυ-
Γ το στομα μου τὰ εργα των ἀνθ ρωπων καιτέ urω τὰ εργα των ἀνθρωπων; αυτην τὴν ἁμαρ- si ἰαν γνωροι, ου παραχθεῖσαν ἐπὶ μετάνοιαν ' . κοι- P. νον γὰρ τουτο καὶ των MVλων πιστων, ἀω o εστιν 89. ἄφιαρτία, ουδἐ γὰρ τγῆσδε τινος καταγινωσκει, ἀλλ' Potnd πλως πασης τῆς ὁμαρτίας, Ουδ o ἐποιησεν Gς κα- κως, ἀλλὰ τὸ μη ποιητεον συνίστησιν. οθεν καὶ τὶ 30ριετάνοια δισση, τὶ μἐν κοινη επι τω πεπλημμεληκένα η δἐ τὴν φυσιν τ νῆς αμαρτίας καταμαθουσα ἀφίστα-σ2αι του ὁριαρτανειν αυτου κατὰ προηγούμενον λογον πείθει , ω επεται τὸ μη ὁμαρτάνειν. f. 98. Μαγ τοίνυν λεγόντων ως ὁ ἀδικων και') Sapiunt. 2, 22 sq.
162쪽
158 CLEM. A LEX. STROII. L. VI. C. XII. l. 99.
163쪽
aεις των ἀναγκαίων ου τὴν ποιοτητα εχουσι βλαβε- ραν, ἀλλὰ τὴν παρα τὸ ι ιετρον ποσυτητα. f. IOD. Λ οπερ τὰς επιθυι ειας ὁ γνωστικὸς περιγραφει κατά et ε τχὶν κτῆσιν κατα τε τὴν χρῆσιν, ουχ
164쪽
τουτο ἐπίνεσεν, o ἐγενετο, δυναμ ει ποιουντος καλον 10ανωθεν δια τῆς ἀνάρχου προθεσεως, τὸ εσομενον ενεργεία καλυν. αυzίκα το ἐσομενον et δη προειπεν εἶναι καλὸν τῆς φράσεως υπερβατω κρυφάσης τὴν ἀλήθειαν. f. 102. Gχεται τοίνυν ὁ γνωστικος καὶ κατὰ 15τὴν εννοιαν πεισαν την Αραν δι' αγάπης οἰκειουριε- νος τω θει i. καὶ τὰ μ ἐν πρωτα ἄφεσιν diuαρτιων αἰτῆσεται, ριετὰ δε τὸ μηκετι ἁμαρτάνειν ἐπὶ τὸ εὐποιειν δυνασθαι καὶ πασαν τὴν κατὰ τον κυριον ὁ μιουργίαν τε καὶ οἶκονosιίαν συνιεναι, ista δὴ ii κα-20θαρος τὴν καρδίαν V γενομενος δι επιγνωσεως τῆς διὰ του τι on του θε0υ ἡ. πρόσωπον προς πρό
ουτυς καὶ πιστὸς, fi δἐ πιστος ουδέπω καὶ δίκαιος,
165쪽
την κατὰ προκοπην καὶ τελειωσιν δικαιοσυνην χεροῖκαθ' ὴν ὁ γνωστικὸς δίκαιος λεγεται. 103. Aυτίκα τῶ ωβραὰμ .. πιστῶ Π γενομέ-νω i. ἐλογισθη εἰς δικαιοσυννὶν ' ') εἰς τὸ μεῖον και5τλειοτερον τῆς πίστεως προβεβηκ0M. ου γὰρ οἀπ ob νος μονον τῆς κακῆς πραξεως δίκαιος, ἐὰν μην
προσεζεργασηται καὶ τὸ ευ ποιεῖν καὶ τὸ . γινωσκειν, δι λὶν αἰτίαν τῶν μεν ἀφεκτεον, τὰ δ' ενεργητεον:δια ἡ τῶν ο Πλων τῆς δικαιοσυνης τῶν δεξιῶν καὶ 10αρισrερῶν'' φησὶν o ἀποστολος παραπεμπεσθαι τον δίκαιον εἰς κληρονομίαν τὴν ἄκραν, υπο μεν τῶν πεφραγ μνον, τοῖς δε καὶ ενεργοῖντα. ου γὰρ ἡ σκεa 7 ιι0νη τῆς παντευχίας και η των αμαρτημ ατουν ἀππη ἱκανη προς τελειωσιν ει 1' ιη προσλάβοι τὸ εργον τῆς διακαιοσυνης πλὴν εἰς ευποάαν ενεργειαν. TOTε o περιὁεξιυς ηιιιν καὶ γνωστικὸς ἐν δικαιοσυνη ἀποκαλυπτεται δεδοξασs ενος
καθάπερ γὰρ τοῖς ερίοις ξ στυφις τῆς βαφῆς. εριμείνασα, τ=ὶν ἰδιοτητα καὶ παραλλαγῆν προς τα:λοιπα παραει ερια, ουτως καπὶ τῆς ψυχῆς ὁ μεν πονος παρῆλθεν, μένει δε τυ καλον, καὶ το ριεν γηδυ κα-Ρ. ταλείπεται, ἀναμασσεται δε τὸ αἰσχρόν. . αυται γαρ 283Iκατερας ψυχῆς χαρακτηριστικαὶ ποιο τες, ἀφST1b- ν γνωριψεται, η ειεν δεδοξασμένη, δε δε κατε
166쪽
ραβάτως s/ενει. τι γαρ ἄφελος αγαθου μ η ἐνεργουν- τος μηδε ἀγαθύνοντος ;
s.f105. 'O τοίνυν μετριοπαθησας τὰ πρωα καὶ εἰς α παθειαν μελετησας αυξ νησας τε εἰς ευποιιαν 20γνωστικῆς τελειότητος ἰσαγγελος μεν ἐνταυθα, φωτεινος δε et δη καὶ εἴς o ῆλιος λύριπων κατὰ τὴν ευεργεσιαν σπευδει τῆ γνώσει τῆ δικαία δι' ἀγάπης θεου ἐπὶ τχὶν αγίαν μονην καθάπερ οἱ αποστολοι, οὐχ o τι ησαν εκ λεκτοὶ γενομενοι ἀποστολοι κατα τι 25φυσεως εζαίρετον id ultια, ἐπεὶ καὶ O 'Ioυδας ἐξελεγηουν tiυτοῖς, ἀλλ' otii τε Ἀησαν αποστολοι γενέσθαι ἐκλεγεντες προς του καὶ τὰ τελη προορωειένου. o γουν iuri συν αυτοῖς εκλεγεὶς Ματθίας αξιον ἐαυτον παρασχόμενος του γενεσθαι ἀποστολον ἀντικατα- P. 30τασσεται Ιουδα. 93. l. 106. 'Eξεστιν Ουν καὶ νυν ταῖς κυριακαῖς ἐν-Poti. maith. 5, 48. Ioatis. 13, 33.
167쪽
f. 107. Καὶ ουτως αει post ύς τὴν ενότητα τῆς 20πίστεως καταντιυσιν, καὶ νη ἐξ d pota ἐκλογη μία καὶ των ἐκλεκτων, φησὶν, ωεκτοτεροι οἱ κατὰ την τελώαν γνῶσιν καὶ τῆς ἐκκλησίας αυτῆς ἀπηνθισημνοι καὶ τῆ ρογαλοπρεπεστατη δο τετιμ' ιενοι κριταί τε καὶ διοικηταὶ in ισης εκ τε τουδαίωνεκ τε fGλχὶνων 25οι τεσσαρες καὶ εικοσι, διπλασιασθώσης, τῆς χαριτος, inia καὶ αἱ ἐνταυθα κατὰ ττὶν ἐκκλησίαν Προκοπαὶ, ἐπισκόπων, πρεσβυτερων, λακονων, m ὶματα fμαι ἀγγελικῆς δυλς κἀκὰνης τῆς οἰκονο/ιως τυγχάνουσιν, γῆν ἀναμενειν φασὶν οἱ γραφαὶ τους κατ' ἰχνος 30τῶν ἀποστολων ἐν τελειωσει δικαιοσυν ς κατα τοευαγγέλιον βεβι κοτας. ἐν νεφέλαις τοίτους ἀρθέντας γρύζπει ὁ ἀποστολος διακον ησειν μἐν τα Πρωτα, εγνειτα ἐγκαταταγῆναι τον πρεσβυτερου κατα προκοπην
168쪽
164 CLEM. EX.SΤROM. L. VI. C. XIV. l. 109. Cap. XIV.
μενα. . τὰ δἐ h ιὰ προ ατα τῆς ἐμῆς ἀκουει φων γῆς' '''i, συνιέντα γνωστικως τὰς ἐντολὰς, τὸ δ'
ἰοίωμα τῆς si ετανοίας, ων ἐιήμαρτεν μετὰ τὸ βά-Poti.
169쪽
CLEM. ALEX. SΤROM. L. VI. C. XIII. . 110. 165
μα τῆς μονῆς τάδε φησίν - φονται γαρ τελετr
τοίνυν ο πιστος, ἀλλὰ καὶ o ἐθνικος δικαιοτατα κρανεται. ἐπειδὴ γὰρ sύει o θεος ατε , προγνωγτης ων 1ελ πιστεύσοντα τουτον οὐδἐν ηττον οπιυς την γε καθn υτὸν ἀναδέξσηται τελείωσιν, ἔδωκεν μεν φιλοσοφίαν
170쪽
166 CLEM. ALEX. STROII. L. VI. C. XIII. f. ri 2.
συντες εἰς λίθους καὶ ξυλα, ἐὴς χνους, φησὶν, ἐλο- 1ογίσθησαν καὶ ώς σταγὼν ι πῖ κάδου, περισσοὶ εἰς Ρ.