Opera omnia

221쪽

CLEM. ALEX. STROM. L. VII. C. III. f. 17. 217, Gριστοι γενωριεθα, καὶ γὰρ ὁ υἱὸς πατρὶ ἀγαθφ χα-

ροται σπουδαῖον εαυτον καὶ φιοιον τψ πατρὶ παρε- χοι ενος καὶ ἄρχοντι ὁ α πηιενος, οτι τὸ πιστευειν τε κα 'πώ9εσθαι εφ' et 7μῖν, κακούω δἐ αἰτίαν καὶ 5υλχὶς αν τις ἀσθενειαν υπολαβοι καὶ τὰς ἀβουλήτους

ανάγκας υπεράνω καθαπερ θηρίων δια ρια σεως

222쪽

etis CLEM. ALEX. STROM. L. VII. C. III. f. 18.

Ρ. διε υγμενα καὶ τίνα τουτων εκαστον εχει τνην τάξιν 301.και γ ν δυναμ ιν καὶ τὶν λειτουργων εἰσφερεται εκαστον, Syth.D τε αυ τοις ανθ ρωπίνοις Tl τε αυτος εστιν O ανθ ρ πος καὶ τέ αυτω κροτα φυσιν η παρὰ φυσιν ἐστὶν, πῶς τε αυ ποιεῖν τὶ πασχειν προσήκει, τίνες τε uοε- ται τουτου καὶ κακίαι τίνες, περί τε αγαθων καικακων καὶ των μεσων, οσα τε περὶ ἀνδρείας καὶ

l. 18. Et d=; δἐ τῆς ἀνδρείας, κυρτερία, ιιεγα

223쪽

CLEM. ALEX. SΤROM. L. VII. C. III. l. 19. 20. 219

μένος, φιλανθρωπός τε ων φεισοπονηροτατος κατὰ τὴν τεHιαν ἀποστροφὴν κακουργίας πασης. ειαθεῖν I0ὼρα δεῖ πιστον εἰναι καὶ ε αυτω καὶ τοῖς πέλας καὶ

ταις ἐντολαῖς υπήκοον. Ουτος γάρ ἐστιν ὁ Φεράπων

ῆδη ιιὴ διὰ τὰς ἐντολὰς, δι' αυτὴν di τὴν γνωσιν

20πον δε διάλεκτος τελειοτται ἡ αρετὴ, σχεδὸν γὰρ

ὴ κακία τουτον ἐγγίνεται τον τροπον, Ου ιιὴν Ουδἐ εκ τέχνης τινὸς ξτοι των ποριστικων h των περὶ το σωμα θεραπευτικων ἡ γνωσις περιγένε- τω, ἀλλ' oi δ' ἐκ παιδείας τῆς ἐγκυκλίου. ἀγα- 25 π ητὸν γὰρ εἰ παρασκευάσαι sto νον τὴν ψυχὴν καὶ διακονῆσαι δυναιτο , οἱ νόμοι γὰρ οἱ ποLτικοὶ μοχθηρὰς ἴσως πραξεις ἐπισχειν otii τε. f. 20. ωλύ oi di οἱ λογοι οἱ πιστικοὶ επιπόλαιοι οντες ἐπιστημονικὴν τῆς ἀληθε&ς διαμονὴν 30παράσχοιεν ἄν. φιλοσοφία δἐ ἡ 'Eλλεγνικὴ οἷον προ- καθαψει καὶ προεθιζει τὴν ψυχὴν εἰς παραδοχὴν πLστεως, ἐφ' η τὴν γνωσιν ἐποικοδos ει ἡ ἀλήθεια. ουτος ἐστιν, Ουτος ὁ ἀθλητὴς ἀληθως ὁ εν τω φιε- γάλφ σταδίου τω καλ κόροιω τὴν ἀληθινὴν νίκ=ην 35κατὰ πύντων στεφανουρονος τῶν παθων. ὁ τε γὰρ

224쪽

220 CLEM. ALEX. SΤROM. L. VII. C. III. l. 21.

νομενος. πασι γὰρ παντα ισα κειται παρα του θεου

καὶ κατά τι συγγενοῖς ἀποτελεσφιατος ὁ διδασκαλος 30καὶ σωτ ηρ αναδευται τας ωφελείας τε καὶ επανοP- Θωσεις τῶν ανθρώπων εἰς ἰδίαν χάριν τε καὶ τιlιλῖν, καθάπερ καὶ τ&ς εἰς τους πεπιστευκότας αυτ p βλυ- βας ἰδίας ἀχαριστίας τε καὶ ατιμίας ληγουμενος. τὰ γὰο αλλη απτοιτ' δν δτιιιὶ θεου; διυπερ oλην

226쪽

222 CLEM. ALEX. SΤROM. L. VII. C. IV. f. 24.

χαρίεν τὸ του Ἀντιφῶντος ' Οἰωνισαμένου τινος ora 35κατεφωγεν νς τὰ δελφάκια, θεασάε ενος αὐτὴν uno

227쪽

CLEM. ALEX. SI ROM. L. VII. c. IV. f. 25. 26. 223

εἰ ἄσπερ Ἀρκεσίλαος παίζων ἐνεχώρει τὸν /ιιν ὁ γυ-

228쪽

et 24 CLEM. ALEX. STROII. L. VII. c. IV. f. 26. 27.

229쪽

CLEM. ALEX. SΤROM. L. VII. C. V. f. 28. 225

οπ' ἄλλου , ἴντως δν γάρ ἐστι καὶ αυτό.

230쪽

226 CLEM. A LEX. SΤROM. L. VII. C. V. l. 29. 39.

θεῖς τis ἰσης δεήσονται διαδε ης. εἰ δἐ το ἱερὸν δι-Poti. χως ἐκλαμβανεται, o τε θεὸς αυτος καὶ zo εἰς τι-

Ου βαναυσω κατεσκευασμένον τέ rarii , αλλ' οὐδἐ αγυρ- του χειρὶ δεδαιδαλι ιένον, βουλγήσει di του θεου εἰς

καὶ ωγιον αγαλμα ἐν τῆ δικαία φυδῆ, ὁταν μακα