장음표시 사용
21쪽
quas non dixi innumerabiles si has ego diffruitates
rectus expertus, a censerio munere destiti; po-imine ulla tanta exstare caussa, qua denuo ad idem munus suscipiendum adducar Una Haemmtissime Fonteini, etiam eam caussa tua 'oluntas, quam ningere me non sinit mea erga Te pretas. Hujus Tu laetatis monumentum accipe hanc scriptionem: Tibique ita persunte me, eum inmem vitae su vitatem Uteris debeam, tum in ea praecipuo loco Ponere tuam amicitiam tuamque lucem; quibus mihi pom, diutissime sui liceat, non mei tantum, sed ipsarum Literarum causia, i vehementer opi .
22쪽
men Edidionis operum Plutarchni
Decimus& intus luc est annus cum novam Plutareti editionem pollicitus sum , edito eius , bello desera Numinis Vindicta. rat mea tum ado lescentia in primo scribendi servore, nec dubita rim quin quamvis magnum opus intra decennium abselutum foret quod milii tum tempus fere aeter nitatis instar maximo cuique operi perficiundo sufficere, videbatur. At vero paullatim intelligere eoepi, Irtem longam, itam brevem esse. Institueram talem operis formam Sualem animo S cogitatione concipere possem, reis facto explere non Possem. Nam quum duo praecipue sint ditoris ossicia asterum, orationem S scripturam Auctoris Constituere, alterum, rerum verborumque dissicultates interpretando explicare: utrumque lutarcho ita adlubin, ut operae quidem non omnino me
23쪽
poeniteat, nec tamen institutam formam adhuc expletam Ideam codices scriptos veteres quamplarimos cum ipse contuli, tum pro me alii contulerunt Bata- vicos, Gallicos, Italicos, Moscuenses, alios unde infinitis locis non solum corrupta verba Gavi, sed totas lacunas supplevi Lectione aliorum Scriptorum veterum S usu ipsius lutarchi, apparatum
emendationis. interpretationis haud contemne dum congessi. Sed aliis negotiis partim occupatus partim distisetus, quum hoc in opere non nisi subsecivas horas collocare possem, animadverti tandem, in congerenda materia tantum temporis consumi, ut digerendae nil suberfuturum videretur: napitisque Theophrasti in mentem mihi venit, qui moriens Naturam accussisse dicitur, quod sibitum e viti discedendum esset, quum eo pervenisset, ut collectis doctrinae te iis uti posset. Itaque illam primo institutam strinae operisque magni istudinem in brevitatem mi axi illa quidem spe, ut mihi persuaderem. me in hac etiam brevitate illud consecuturum . ut aequis doctisque judicibus operam rebarem meam, exhibenda editione, nisi omn:bus uis numeris abstituta, tamen emendati ni interpretationis commendatione superioribus editionibus multum mepohendi.
Hac me solutum dissicustate excepit alia haudiuinor, quae editioni molam objiceret; quod de librisio qui opus susciperet nondum constitit. Gu-- dua
24쪽
biis rei quae sint caussae, Bolo nunc quaerere. Nam aliam rationem , valde illam apud exteros frequentem, qua emtorum nomina praecipiuntur,
subscriptionem vocant hanc igitur ut ingrederer, persuadere mihi non potui quippe conjunctam
cum multis mercatorio genere negotiis, a quibus usuis voluntate alienus sum. Interea neci, lentio meo est in suspicionem inducerentur, totum
hoc lutarchi edendi consilium a me depositum esse faciundum mihi putavi, ut iis per hane scruptionem propositi mei fidem iteraremis confirm rem, operique formam specimine quodam deci rarem. Quod quidem specimen erit descriptionis criticae rationis, non Iporum S chartae; ubbus nunc utendum fuit consuetis, in ipsa Mitione
. Sed de Critica ratione ac destriptione ditionis haud alienum est hoc loco, hoc in primis libello, di omre tum Editoris otheium ad intellige
tum, trunquam finem refertur. Intelligentia opifea est Interpretatis. Quae quamquam moment0 Irin sit, tempore tamenprior est Emendatio quippe onai Interpretatio vana ct incerta est, nisi prius Auctoris manus S seriptura constituta sit. In Graeminimed, rionibus Au rum tertia etiam pars accessio , quae 'ulgo fers Latina dicitur: quae, ut ab exemplis usui tironum destinatis abesse debet, ita xemplis ad min Medi vium couiparausouctorum. pio sertim
25쪽
eherer Iomni utiliter adest, ct vicem saepe latin prorationis suppleta Iam tria haec munera, men ei-s, Dure Narserit, Versionis, modo ratione adnainistrari debent. Ut enim quis omnes ingenii doctrinaeque copias attulerit, nil magnopere legentibus ad intelligendum contulerit, si easdem pias temere ac promiscue effundat. Itaque primum totiu operis designatio apte fiat ad illum Intelligentiae finem. Deinde ad hanc designationem tria illa munera accommodate administrentur; ut nil nem filo loco', nil temere, nil alienum, ni p. rum nimiumve fiat. Nam is demum recte agit. qui ad optimum finem per optimam viam contendit, eamque viam accurate persequitur. Via duas habet partes, internam ct exteram illa contin tu ipsis his tribus operibus, Emoda lanis, Intem uarionici Versonis rhae est distributio, seu di positio S locus. Multum enim refert ad Intellis gentram, quo loco Emendaris, Interpretatis, Versio, Umantur. I tum, ina, ubi haeremus, praesens
mxilium quaerimus, tria illa Intelligentiae subsidia, Emendesis, Interpretatis, Verso, eadem pama suo quaeque deinceps loco, Graecae orationi subjicia tur Nec enim probo eorum descriptionem, qui typographicae venustatis opinione dum Gra eam orationem, ct tria illa latelligentiae subsidia. seorsim quodque aliis paginis ponunt. sua di
iunetioneis animi de oculi ct manus legistium,
26쪽
ultro citroque oberrare coam, defatigantur: quod majs etiam fit, si Addenda, Scholia Graeca accedunt. In libello de Sera Numinis Vindicta, si
ipse istam descriptionem partim secutus sum, seorsim ponenda Interpretatione, hoc non eo valet ut nunc quoque recte factum audicem argo primam paginae partem habeat Graeca oratis eui in nosti a Plutarchi editione adjungentur notae paginarum ea Editione Graeco, Latin , quippe adhuc maxime se quentatae a Viris doctis, S a me in excitandisii tarchi locis adhibitae. Proxima sit Emendatio quae paucissimis absolvatur verbis, nec nisi in tribus Versetur generibus : primo, ubi nova lectio inducitur secundo, rubi alia lectio fertur aeque illa bona ac vulgata tertio, ubi conjectura proponi
tur. Quae quidem conjectura aut rarissime aut num quam in Graecam orationem recipienda est, neque
rie aliter nisi memorata vulgata lemone. Ratio endatiόnis, nisi per se ipsa aut e Uersone intelligatur, reddetur vel in Interpretatione, si quidem praesenti opus sit subsidio, veluti hoc specimine Ru-xarche p. 999. R de illo κριτιωτέραν ἡ γονιμωτέραν : vel referaturi in Indidem Graecitatis veluti illud
P. Ooo. D. πώ ποιῶran. Nam quod ad loci intelligentiam satis est, apparet cum per se tum e Vesesione Latina, adoptare esse πώ ποιωωι, non πα&παλ- Reliqua onmis Variarum Lectionum farrago ad calcem ubri rejiciatur, nec in eadem pagi- s na
27쪽
ni Graecae orationi subjiciatur, qui locus promu ac debitus est praesentibus illis tribus Intelligentiae subsidiis, Emendationi, Versori, Brerpretatio .
Deinceps est opus Auctoris Latine versum, quam vulgo Versonam vocamus cujus primum est ossicium, ut sit vera Latina: alterum ut non universe Auctoris sententiam exhibeat sed ut cum sententia proprietatem in verbis' constructione exprimat, itaque Interpretationis Vices agat , lucemque ad Graecae orationis intelligentiam adferat. In tuistarcho quidem non est quod quis plane novam conficiat Versionem post Xylandrum, egregium virum, Graece Latineque ossissimum cujus Versionem ita retinui, ut eam saepe ad Auctoris sententiam rationemque accuratius significandam reformarem, cum ex melioribus codicum scriptorum lectionibus, tum ex eo ipse sensu ciudicio. Igitur ut hoc utar, εσπερ ἐκ τύχη τετε ιμ- νενε εα συνιε, vocis τε Ελ- , quod Xylanid vertit: est enim tem
pestare quasi fortuna quadam Sophisae in Graecia ρνο-
veniebant frequentes; ita leviter immutavi ed enim tempestate, veluti casu, frequeri Sophisarum contigis proventus in Graecia sic,&quantum licuit a Xylindro retinui, Plutarchum accuratius reddidi exprimenda proprietate vocum νέει, is simo de quibus exponetur in Graeco Indice. Alia exempla hoc ipso in specimine quivis fere versus habet. Tertius, isque Mimus locus est Inrerpretationis.
28쪽
quae universe duplex est Grammatica, quae unice spem quid Auctor dicat, ejusque sensu periundo contenta est Critica, quae spectat quais Auctor dicat, recteneis vere, an contra Grammatica Interpretatio, prior illa & momento tempore, duplicem habet materiam, Remmis Verborum , implacitas quidem S conjunctas alteram alteri, quod verba sine rebus esse nequeunt: attamen ratione quadam disjunctas , certe non coq*ndendas a bono late prete. Verborum Interpretatio triplici genere continetur, vel singulis in verbis, vel dictionibus seuphrasibus, vel constructionis nexu. Quae omnia maximam partem in Indicem Graecitatis reponentur nisi ubi praesenti auxilio opus fuerit veluti in nota de illo κριτικωτέραν ἡ γονιμ πιέν, p. 999. E. , --μια γε , p. ooo C. Igitur Inte
pretatio ea, quis in eadem, qua Graeca oratio Pagina expromitur , in Rebus potissimum versabitur.
Res generatim sunt ves facti, essententiae, seu ut vulgo dicuntur, vel historicae, vel dogmaticae. Res historicae hactenus sunt tractandae, ut appareat quo ex Auctore ductae sint, quantamque habeant fidem: quo in genere praesens specimen exempla non habet, nisi forte in notando fonte Herodoteo. p. Ooo. A. B. Sententiae, illus res quidem S reconditae, e Philosophia petitae , diligenter sunt explicandae, in primis in Plutarcho, qui inter primarios Historiae Philosophicae sontes censetur, in coquue argu mento
29쪽
mento adeo est frequens, ut sine ejus explicationaintelligi omnino nequeat. Igitur copiosius dicendum existimavi de dictis Heraclitiis Menandri. Mucetiam pertinet illud, non rebus magis quam Verbi adhibendum ab interprete omium quod versaturl notandis locis aliunde sumtis seu diserte memorato seu omisso Auctoris nomine . sive imitando expressis, sive alludendo significatis cujusmodi loci in nullo eterum Auctoriit plures frequentioresque sunt quam in lutarcho. Quod omium a quibusdam Interpretibus perperam negligitur Quod si enim non ad ipsius Auctoris intelligentiam valeret, tamen ad humanitatis ingeniique fructum pertis bat, nos utrum a se ipse an ab alio sua habeat Auctor. Nunc tanti est momenti ad ipsam Auctoris intelligentiam hoc ossicium, ut illa constare sine eo
non possit. Ceterum, Interpretatio certum quoque finem et modum habeat. Nam ut nemo dubitat, quin obscura illustrari, de impedita expediri debeant ita dubitatur, quid sit obscurum S impeditum. Atqui
haec non per se, sed comparatione, conssant: non sunt absoluta, sed relata; ut quod aliis obscurum impeditumque sit, idem aliis perspicuum expeditumque reperiatur. Ergo neque ita diffundenda est Ιnterpretatio ut eos etiam locos expficet, qui non nisi pueris ac tironibus obscuri sint neque ita Temingenda, ut selos attingat eos loeoa, in quibus dotassiani
30쪽
homines haereant. In priori genere sunt inelli me, Farnabianae, similesque editiones quas ego haud penitus contemno, quippe ipse quondam
earum utilitatem expertus sed lutarchum totum ad eam miliarem edi nolim. In altero genere sivit Benueianae editiones , quae unice in emendanda versantur, rerum Verborumque omnem Interpretationem, quasi legentibus cognitam, omittunt, Ceam niti obiter, ubi emendationis ratio reddenda est, attingunt. Ad quam item rationem, paucissatas a commodatam, non edendus est Plutarchus, cujus
doctrina eum habet fructum, qui in publicam utilitatem explicari debeat wid igitur media quasdam tenenda est via, quam quisque non imperiti simus sequi possit Cineades in schola nimium clamans, a Vicino admonitus ut vocem aliquantum submitteret, respondit, Da mihi vocis mensuram cui vicinus, mensuram habes audisores tuos. Ita Editor mensuram Interpretationis habet legentes quorum captui,quasi auribus, ita vocem accommodabit suam, ut a quovis non surdo intelligatur, nec contentione ςbtundat acutiores, nec submissione praeterlabatur
hebetiores. Non igitur se ipse faciet mensuram ut de iis tantum locis dicat, qui adhuc ips dissici,
te videantur, praetereat autem locos, quos antea
minus intellectos, jam longo Auctoris usu intelligit. Personam sumet medii hominis, qualis ipse fuerat