Biblioteca critica

41쪽

hanc philosophiae rationem praecepit, qua semper alios examinans, fastu eosis errore atque arrogantia , quibus primum ipsi sibi, deinde iis cum quibus agebant, molesti erant, liberaret. Ea enim

ten Dan Epist. XVIII. Sed respiratione communis aeris, qui est Θεῖος λογος, homo sit λο- τι-ς quod copiose docet .extus Emp. athm. VII, I 26 seq. Ergo, princi I mAd hominis extrinsecus git tur, fecundum Heracsitum Muttit enutrianus De Anima. p. v , B. Item, ratio nostra cum divina ratione connexa est: apud Chalcidium in Plat Tim. p. 3 6. Hinc emcitur, ut hominis ingenium. 3ος, Per se nil valeat , e per divinum Q. exciteturin animetur, a sum adeo inmisiis D. sit Deus. Forte ad hujus dicti interpretationem ipse Heraclitus locos illos retulit, quos m morat Celsus apud Origenem VI. P. 638, et alterum, Θεογνώμοσε Θεῖον δε εχει i. e r rum notitiae non in humano sed in divino, sunt ingenio alterum: λὸ ἀστι. ἔκυσε πρ

δνός i. et in imperitus discit daemone , ut a viro puer. Ita δαίμονα idem vocat quod Θι7. Dοι, ab eoque homin, bus rerum notitias venire, significat Heraclitum multis

42쪽

tempestate, veluti casu frequens sophistarum contigit proventus in Graecia , quibus adolescentes multum pendentes pecuniae replebantur vanitate sapientiae opinione , studioque inficiebantur nullius quidem praeclari negotii, sed iterat otii

pluribus etiam Itoici Ille πόαπανι α ωτῶ το is νοῦν, tamquam daemonem, uni o ἱκάνω δες καὶ λογοι ubi cuique nostrum additum, pro consulatur Gaiaherus. meu- nunciat. Tim. p. 45I, F tro loco de peculiari quodam το δε δὴ πεμ τοῦ κυριώτατου παρ Genio, qualis Socratis fuisse ἡμιν ψυχῆ ει διανοῶΘαι δεῖ perhibetur, cogitandum sed τῆ δε, - ἄρ αυτ ni a rara de principali animae parte. εκασώ, δέδωκε τοῦτο. Stoici eun Atque, ut Platoni ,οῦ ω ψυχἡdem ducem custodem differunt, ita Heraclit fere hominis, e divina decerptum D. Θm ωανΘρώπειον quo- natura, volunt, ac daemonem ruis illus aliis uocis λόνου,

43쪽

vacui ab aftione, in disputatione S contentione transigendi. Igitur Socrates disserendi ratione ad redarguendum apposita , tamquam purgante medicamento, instrumas, fidem sibi auctoritatemquacomparabat , quod alios refellens nil ipse assirm rei magisque eos tangebat, quod una quaerere

'H Θεῖ. G Ἀγώνιῶν. J Haec multum pendebatur pecuniae, ex variis locis Platonis sumta cum alibi saepius, tum Ap Divina quaedam caussa philO SQcr. P. G. Theag. P. Io sophandi prat, quod oraculo De disputandi studio, in Am obsequens, νς αλλως ξιταμ, toribus, Protagora, Euthyde' quaerebat utrum ipso essent mo. Orro de δοξοσοφώ, quae sapientiores vid Apol. S. P. ἐλέγχφ, ut καθάρσει, Xpurga 359, 36 . Ita redarguti desi tur sophist. P. 15 , A. B nebant sibiis aliis molesti καὶ Φύτω ta τῶ τροπιν τῶν περὶ esse ductum e Theaeteto. p. αντους μεγαλών - ρῆ I a Bis βελτιονων Di πλήρης ξῶν ἀπαλλατΤονται, πασῶντε

44쪽

eritatem, non suam opinionem defendes di videretur. Atqui judicium, res quamvis utilis, impeditur gignendo. Amantem enim res amata caecum facit. Nostrarum autem rerum nullam perinde amamus atque opinionem sententiamque a nobis genitam inventam. In his enim injustissima est ea distri: butio,

45쪽

xi. m. W. DESCRIPTI AC SPECIMEN

Oλυρι πια αγωνοθέτας , εἰ μηδε εἰς 'Hλειανοῦν ἀγωνις , ουτως- μελλων ν λογοις π Θ ei. 4 πισατησων, ου Araiau χτα αυτος butio , quae in liberis justissima dicitur. In Iiberis quippe proprium quisque debet sumere, In Opinionibus, sententiis optimam, quamvis alienam o fit, ut qui ipse gignit opiniones, eo deterior sit alienarin judex. Ac prout se enim quidam dixit, leo meliores fore Olympicorum certaminum judices, si nemo Eleus certaret, ita qui a

se 'Πλtis PM IIemoto pro parti vinoria, de ἄρ--ι istum, II, 6b, ubi Aegyptii seu fortitudinis praemio Dp entes eo nomine legatos sententias ferrent, Ipse ibi. Eleorum reprehendunt, mio quisque primas vindicolidorus Ne I, 93. idem di partes plerique secundavcentem mi Amasidem. Genustocli tribuerunt. Mus

46쪽

sententiarum judicio recte praeesse velit, non ipse ambire debet coronam, nec contra eos, qui judicandi sunt, in certamen descendere. Nam de Graecorum duees de sortitudinis praemio suffragia ferentes, se ipse quisque optimum pronunciavit: nec ullus est philosophus qui non erga se idem faciat, exceptis iis, a Socratis exemplo profitentur, nihil se de suo dicere atque hi soli se integros incomptosque Veritatis judices praebent Nam

Aristides r. pro Themist. . emdem locum, e communi II p. et is Isoc ad Philosopho qnodam Graeco fonte ductum, sectas acute Iutarchus tractaverat Cieero eademi. amommodat; quarum , ex eorum fragmento servato apud repta Socratica massa est quin Augustinum Academ III, 7: Us la optimam verissimam Academisos uenti is omnibina e judicet. Elegantius etiam ceterarum se rum,' sibi

47쪽

Nam sicut ε in auribus contentus, si non sit tranquillus, vacuus propriae vocis , sed str itusonituque plenus, non accurate excipit voces, sic ea mentis pars, quae de philosophorum sententiis judicat, si intus sit quo commoveatur quodque ob-m epat, intelligere, quae extrinsecus dicuntur, haud potest. Familiaris enim ac domestica opinio aliam. ab

sapient videmur, ferenda tantum sententi vera esse rus dantur, cum primas potest, una sola κατορΘοι, I. e. Mi vindicare quemque necesse omnes veri numeros hahere ρε- β. Exi quo potest pro is test , reliquae sim .uμέναι, se eo ei. eum recte μι-m opinionem, non scientiam, teis esse suo judicio, qui inium nent, & ver repugnant. Draurorum judicio fit secundus ceromata Deor. I, 3 quorum Φι,-- μα ει ,ατί ρομi es cum tam variue x, Cum unum sit verum, una tam monte se di dentes; aure.

48쪽

si ipsa discrepantem, non lacile recipiat: ut apparet e multitudine sectarum , quarum hilosophia, si optime cum ea agitur, unam habet Veri compotem, reliquas opinantesin vero epugnantes. orro si quidem comprehendere ac pernoscere nil possit homo, recte Socratem Deus prohibuit ventosissalterum profecto fieri potest, ut lato adquem respicitur, is earum nulla, alterum certe Theaetet P. II 8, C. 28, G. non potest, ut plui uni vera Iaa. B. Vid. uster ad suid. H. V. Ανε εο 'Υπηιεμια. Ini 'Υπηνε ια i. e. velut ova terpretes ad h. ing. Pier νς' O. Auici dicunt ἀνεμι- son admoer. V. Ἀνιμια λω '

49쪽

λόγος

sis, fessas, infirmas, sententias gignere: alios talibus sententiis laborantes redarguere coegit. Neque enim exiguae, sed maximae erat utilitatis ea ratio, quae hominem maximo malorum liberaret, errores vanitate opinionis: δε- auispiadis hκω Deus dederat.

50쪽

S cratis enim medicina non ad corpus pertinebat; illa vero animae corruptae occulto ulcere D Hae erat purgatio. Quodsi contra veri est sciemtita, unum autem est Verum , non minorem se

'um fert is qui verum ab inventore accepit, quam ius inventor quin etiam magis accipit qui sibi raQ persuasit, se aliquid habere: prout is, qui non enuit filium, optimum adoptat. Vide vero, ne nulla

opera vllam expressum dicam Dio Cultura autem animi philose genic Laertii pigramma in phia est. III, 3 Est profecto Matonem III, M. animi medicina philosophia. 'Mνρεία ψυχηίJ Ducta sunt Democritus Isidorum is primis e sophista. p. 33, Pelus. Ι, 37. s Cicero Tusc. II, 5;