장음표시 사용
261쪽
iliam ac dirigendum. Quare saepe miratus sum,
fuisse homines haud indoctos, qui hujusclibelli vim
non caperent. Fuit qui eum missis Animadversio. nibus Rulinhenianis repeteret qui, quo consilio usus fuerit, ipse viderit. Fuit alius Philosophiae Historiam tractans, qui quereretur puum esse utilitatis in hoc libro ad Platonem intelligendum. Scilicet ignorabat, aut non cogitabat, vir doctus, quid esset Grainmaticus, quidque ab eo pos utandum esset. Primum oratio Platonis percipienda est, deinde Ρhilosophia nec philosophice intelligi potest, nisi antea Grammatice intellectus fuerit. Neque enim cogitandi solum, sedis dicendi summus auctor ab Ant, quis habitus est lato. Itaque nactus est interpretes non modo hilosophos, qui ejus doctrinam explicarent sed S Rhetores, qui orationis artificium exponerent: S Grammaticos , qui voces antiquas S a communi usu sejunctas interpretarentur. Sed nemo umquam aut Philasophus doctrinam , aut lietor
orationis artificium, antea Aponere aggressus est, quam Grammaticam rationem , percepisset. Haec
enim reliquarum rerum intelligentiae, tamquam fundamentum, subjecta erat Timaeus fuit Grammaticus, e seculo, ut credibile est, tertio. Lexicon ejus an integrum ad nos pervenerit, statui nequit. Certe, multo plures sunt in latone Voces, quae Grammaticam interpretationem desiderent. Sed quidquid ejus vel est, vel superest, maguam habet utilit
262쪽
tem ad intellagendum Plato ni quamquam Mes pia utilias infimiis partibus mi inest istaeias
Animadversionibus mes,diatis ad eam rationem quam modo sagassi vamus. Igitur ictatae erat o tutandum, ut alia 2 Platone lovis ipse olliger Ruisienius ac Timaeo adiicere Celm his tantis de Platonis interpretatistae meritis emulum etiam
adjiciet edendo Platonis Scholiasta inedito , cujus
contextus jam totus, Commentarius magnam a tem typis expressus est. Hanc vero alteram Tumaei editionem multo east locupletiorem vel hinc in telligere licet, quod in eadem chartae typorumque magnitudine Iaiorem centum sere paginis exceditet quodque necesse fuit, in tanta facultate tantoque Veterum ossa, Misenio per triginta, quatuor annos plurimas optimasque observationes etiam iis manu nasci. Nulla est pagina, quin aliquid novi
habeati Praecipuos locos qui cognoscere vult, Via dctat, exempli gratia, hos Praefatione, p. 1o, de m/nte, interprete Glossarum latonicarum p. 2, de Tima aetate. Animadueritonibus, de voce Ἀκακος. quam in loco Epigrammatis Anthol. 4. 17 ἐπέα, κα- αν ἐπε βονε:, restituere tentabat oupius Cur Noviss in Suid legendo . eis,3 g. : --ninois contra sententiam iraecorum usum, ora, avi κος dicunt Ruhnhenius corrigit Vλεπῆ ἐλ'Aκταινειν verbum latoni restisuitur atque ita explicatur ut nullum ejus ex toto Graecarum literarum
263쪽
Epigramma Asclepiadis Anthol. VII. p. 387, 3εαλλῶ Διδύμη με σ-ήρπασεν, quod I pius probabac, ita felicissime corrigitur, α μαλμὼ Διδυμ- με σ/ήρπασαν quod plane simile est illi, thrai primo Juis ia ιin me cepit ocellis. Deinceps videantur voces, ε. ιη 'Iχειν αποπλάθα Κοραπλώουος ραιπαλῶ,τα ubi nomen hibili Comici Athenaeo Grammatico inedito res ituitur. Porro Κωλαγρέ-' - αλλως, quo loco diversae, cin magno de Particulis opere Hoogeueeniano omissae notiones particulae ἄλλω exponuntur. Παρίεμια, rarissimum verbum item inma τρωιαρυ, derivata verbi πιεομα erudite, cum eae usu. tum interioris analogiae ratione, eXplicantur. -- , VOX, Ornata est accuratissima disputatione de dive sis apud Graecos servorum generibus. Egregiae item sunt accessiones in vocibus,mm τὸ τῆς Αγιας Στρ--. Tabi ς' ἡ α πεκῆν π ποκορίζεσθαι 'in ab , ubi de Aiacvhohtin Cte siphontis, Comicorum, nominibus peria mutatis disputatur. Infinitum est omnia recensere.
Vere mihi videor assimare, vel in solis locis huic alteri editioni adjectis plus esse reconditae doctrinae quam in amplissimis commentariis doctissimorum hominum, si νυν βροτοί -ν.
264쪽
Davidii Raha enii: cujus Pr fatis pravoisa es Tin IV. Lugduni Batavin , apad Samue et D mnam Lurinnaar quat o Tomis L 3789. Quam quam facultas bene Latino scribendi ct bonorum Au, ctorum laetio inter se conjunisi sunt, ut illa sinatae existere non possit reperiemus tame saepe, e multis in hominibus multis etiam aetatibus, a so invicem disjunetas fuisse. Inde a renatis literisus que ad medium sere seculum decimum septimum. simul cum lectione scriptio florebat Nemo in m te tu quin bene scriberet plurimi adeo aliarum iaciplinarum missiosi ac scriptores eandem scribendi laudem sequebantur, assequebantur, Theologi , I econsulti, Medici, Philosephi. Secuta sunt tom-pora Cartesiana Molfiana. mi, quos diximus
aliarum disciplinarum studiosi, diterra S lectionem
fere negligebant scribendi quidem voluntatem reti nebant, successu ejus carebant Literati, qui illis temporibus non multi, sed magni tamen aliquot fuerunt, ita scripserunt, ut scribendi laude nullo modo cum superioris aetatis hominibus conferri possent. Nostra jam aetate literae ac lectio aliquanto magis coluntur, non item scriptio. Maec a multis ac varie negligitur. Non de iis loquor, qui Graecarum Latinarumquolinguarum cognitionem supervacaneam udicant. ipsasque res e versionibus, quas vocant, percipi V
lunt Neque etiam de iis loquor, qui earumdem linguarum ad legendum cognitionem quidem necessariam
265쪽
riam judicant, usum tamen ad striptionem nullum esse statuunt quippe majoris esse ad c munem im telligentiam momenti patrium cujusvis populi sermonem ' Non est hic locus hujus quaestionis. loquor de ipsis Latine seribentibus, quique in vita Acad mica docendo versantur, atque adeo bene Latine .scribere, aut volunt, aut Osse debent. morum alii ipsas literas, alii alias disciplinas profitentur. dam ab aliarum disciplinarum professoribus quis adhuc bene .stribendi facultatem aut postulet, aut exspecteta, quum eam ab ipsis literarum professoribus .inte pretibus negligi videamus Nam Seloquentia, quae praecipua est pars facultatis bene scribendi, a literatis, etiam hominibus negligitur de quo neglectu operae pretium est audire Virum summum I. A. Ernestum, in raefatione ad opuscula oratoria: , In quo inquit, me nihil spero cogitasse, quod si ab his rempori ius alienum quibus literatores doctissmi S tudiosi mini quique humaniorum literarum, ranitum doctrinae famam petunt, eloquontiae parvam rationem ducuma ca- jus facultatem illi principes iiserarum, qui ante hae huo secuti fuerunr, ut Verere taceam, omnisin m Mur
expetendam, ejusque lavdem caeteris docti hominis laciditas Ange anteponendam, judicabant. Atqui eloquentiam lubenter iis remitteremus. si modo genus dicendi. probum S idoneum ad Veterum Auctorum interpre- tationem adferrent. Nunc in hac ita versantur, ut nec perspicuitatis ad intelligendum, nec suavita
266쪽
ad delectandum rationem habeam: utri ae . quid, sint, non appareata ut ipsi aera dissiciliores vi 'tellesta quam Au-- quem πωτ αα α Miso. qu ω ae mestor. t.: Veterum irit m - erit ipse Veteribus similam: in quo est similiae Veteribus, eo se actius iasiambit in montantam
.mum, mores, rationem quamcumque in Uentanae
Au ris sententiam, eam sim&mtestin
percipiet ac sucapiet sua Tam min-tiauis igno-gantia obscurabit, nec trigemere aut sadeso Iliam, .sed si enu ac recentem in anum lagentium transferet inuque eodem seris anactectuque in Talis est Minatum. Euhendi. ct interpretrassi sunmo talis fuat interpres Marcus Antoni murm tus, unus Post renatas litin opimis, quos hae pretabatur, Veterum sitiataras. Itaque reviae ivere Ristaenius instituendae novae editionis hanc secutus est caussam, quam in Praefatione in Hii, p. 7 m si, inquit, e his N alibi produnmur libelli e tira nere quibus a sescentes ingenio emendationes ecouecturas Graecos Latinosque Scriptores sonarit. In eorum Merisque erudision , acumen, resolentam admoror. Sed iidem partim tam jejune, partim tam. inquinate Rripti sunt, u fasidium e nausea legem
idus Moriatur RO Quis Crisitas sudiosas mirati exemplo iacere volui. posse ementivisura non soli manu exquisisque orasionis genere explicari, sed viam is summa tenuitate rerum, siquis uase , quae ι
267쪽
aorer teneat , condiri, omninoque turpissimum esse, vis, qui Veterum elegantias aliis enarrent, ipse agi Armone barbara S latulento. Huic vero commenis dationi prudens addita est cautio: sit si, inquit, nemo dubitaι quin juvemus ad Latinam eloquentiam in manda, in veserum Scriptorum, maxime Ciceronis, lactione eontinenda st utile tamen est umim alterumve e Vertis recentioribus cognosci, ut ejus exempla maratioque imitandi facilius istelligatur Cui confisi in potest esse acconmodatior quam Muretus Neo tamen .undem in scholas recipi velim N ainquam lasecuri Seriptorem praerii a seste ribus: ut in tr fibusdam
Germaniae scholis, me puero, feri solebat. '' quidem saepe animadverti, homines, qui primum ad Cicer nis lectionem accedunt, magis capi ac delinari scriptis ureti ramilium: non quod horum oratio minus Latina, ideoque cilior, sit sed quod rario materiaque nostrae aetati nostrisque ingeniis magis a me sunt. Morum nos lectio, quasi blanda manu, ad Ueteres ducit: estque veluti ἐπ- ρα, seu gradus ct aditus, ad Vetεres, sed purus ille castusque, unde nil sordium ad ipsa eorum sacraria adseramus ceriste , si quid ego ad scribendi lacultatem profecit quod, pro rei magnitudine . exiguum esse, non ignoro sed si quid profeci, hoc magnam partem debui lectioni operum,ureti quae me adolescentem mira suavitate deliniebat exemplis augebat, ad
268쪽
Rulitaenio, qu in aliis multis occupataonibus hane operam Muret navavit, ut ejus libros quorum complures jam fere evanuerant, omnes colligeret, ex optimis S antiquissimis editionibus integros sincero que repraesentaret, iisque edendis plane criticam tionem adhiberet. Jam libros, qui in unoquoque m insunt, enumeremus. οὐ Praefasiones duae priorum Editorum, Iacobi Thomas S Dannis Checcotii. Mureti vita ab Andrea Schorto scripta. -- rati rationum volumina tuo opuscula varia. Epist De ad Lambinum Epistolarum libri tres Carmina Iuvenilia Poemata varia. om. II. Variarum L ctionum libri XV. arundem libri H Observationum Furia, liber Agularis. Commentarius in Ciceronis C tilinarias Scholia in Terentium. Commentarius in Catullum Scholis in Tibullum, Propertium, Horatium, ciceronis Philippicas Tom. III. Scholia in Senecanti inmentarius in Aristotelis thica Commentarius in Husdem Oeconomica Interpreratio Topicorum Libri VII in eundem Aleaeandri Aphrod enses Commentarii. Commentarius in I S II librum Platonis de Republica Notae in Xenophontem Arisotelis Rhetoricο-rum libri duo, Muret interprete. Scholia in librum IS II Rhetoricorum insoletis Scholia in Cieeronis Tusculanam primam: in ejusdem mcia: in libros V de Finibus in Orationem pro rege dotaro Tom. IV. Commentarius in Tacit Annales. Notae in Tacitum. Setolia in Sallusium Commentarius de Origine Iuris, de
269쪽
is tigibus, ctis, et 8 inmitti de Furisdicti. μ' rae riani Institutiones commentatres furiar anminxia P. de Ronfard ductarium operum. Superest, ut de istaenii brevi annotatione, quam titulus hujus editionis profitetur, dicamus. Est haec, sine dubio, praecipua hujus libri dos Annotatissubin, de quidem materiam ac sententias attingit, saepius tamen Latinitatem animadvertit. Nam, quo similior Antiquis est Muretus, eo magis operae pretium erat emere ne quid huic similitudini deesse videretur. Itaque sibinde Rutarimus ipsam scripturam ure t remehendit corrigit non quidem in habitu or itoris; nam hoc nil magis Latinum esse potest sed singularibus in nominibus. verbis, formis de quorum vi, bonitate aut pravitate, jam post ducentos annos certius statui potest Grammatica rationea viris .doctis culta S aucta, codicibus etiam dilugentius excussis hinc editionum exemplis me datis. Notulae paucis verbis abfblvuntur, habendique in illa brevitate mirificam suavitatem, doctrinae, elegantiae, perspicui tis. Possimus omnino hanc Mureti Rullis ranam editionem omnibus veteris elegantiae studiosis comesiendare, ut subsidium instrumentumque, cum judicandi, tum scribendi, plane
270쪽
ηὐλει quum censenda sitistificio scriptiunisi abBlunata operis Erogiorum generi propina taeipsum opus S artificium breviori terr ire de negotia, isael thur ex ipsa touus Abelsi laetione: viam ex uincia se ra vitae dia odi cista seco, carebit libellus , cum apud eos qui eum legerunt, tum Pudem qui eum nondum gerunt. Nam ab iis, qui eum legerunt, ut Phidiae signum , simul, cognitus ct probatus oti Si qui vero sint, qui eum nondum te,