Biblioteca critica

271쪽

gerim t. - , antiquae quidem studiose venustatis.

μ .isios esse arbitramur: OS, ut eum etiam t. que eciam legant, hortamur. Sed quicumque eum lagendo cognoverint, duabus certe nobi3cum conia

sentient de rebus quibus memorandis lia relatione defungemur. χltera ad Scriptorem, altera ad universam clibelli formam refertur. Ac de Scriptore quidem illa, quae modo in relatione dem etianis scriptis diximus, in em nos ducunt sententiam, ut eum in raro illo ponamus genere hominum, Sui sum,mam doctrinae Criticae scientiam cum summa Latii e scriptionis facultate conjunxerunt Fuerint alii his doctrinae, Criticae scientia maxim viri, Mos nemo adhuc superaverit, Casauboni, caligeri, Salmasii. Fuerint contra alii orgtionis praestantia excellenti complures, Perpinianus, ursellinus, Facialarus. Utraque laude qui excellerent, pauci fuerunt ex his paucis tres numeramus principes, Muretum, Ernestum, Ruhisenium. Iam universa

libelli formain scriptio ad Nepotis, in vita Attici

rationem aceedere Videtuae non quod eam Rulini enius

imitando exprimere studerra neque enim tanto ingenia alienus potius, qua iuus, sit sed quod sis ipseratum ad simplicem illam S uarivam venustatem dum ceretur. Est igitur elmntia judicii in delectu aedispositione materiae, justa brevitast in suos locos digestae, Jucunda varietat distinctae, modo na raelone iactorum, modo notatione morum ingsa

272쪽

ram ct naturae Moest tione. Oratio,'tra hanc'mati riam quasi emi est nidamaequatiliter si sterior perspieuitatis . facilitatis, venustius qui in venisae sententiis miro quodam ct ineatur tempe sitim is lenitatis muriobore, quavitatis cuni gravatate. - citatis caeli sublimitater, veluti imaginem prae stat s delinis stagni ae , Odi; leniter quidem sed eum vi Meseis . labensa. Habet deniquo significa tibnerti α γα 'ivorem.' v mct imum iu lage tefis quem fis 6, dumm--t qaebetem eodem nismλω &dm f - Equidem memini meet quod aliis k- alie lisse, is hilis mitivi 4mur E mauiso ab hujlis hibessi lection qu istam ita discedere disti eo doctis starum, sed melior etiam di Se mlhὶ viderer. Sterum, quod la timis limo sedi aieci.

Eo e. sigotin dicitur, refertur nonnullis loci adorationis proprietatem ac perspicuitatem potestque exemplo esse aliis mimis doctis; quantum ipsis in utraquo illa orationis laudo studii pone iura sit. Su perest, ut de Bentidi 'inclis dicamux Scriptae lant anno I 8, paulo post editum ab .Hemster in si Pollucem, atque dehedis palmis cum Rismymio communicatae Francisco Hems erhusio,

Tiberii filio, elegantissimi ingenii seriouiso nuper mortu Referuntur ad logii quendam lacum, quem ipsius verbis Ru honii reserre operae pretium in , Brevi post a Richardo Beruleis, Bru

273쪽

se anniae Aristarcho, cliteras aecipit quibus quiritis dem opera dissuci navata ex se laudabaturi rat, eaedem literae Benileiam emendat ines fi Comi. ,, eorum laci; quibus Pollux a in dictis fidem , auctoritatem conciliasset, complect ebantur. In ,, quibus doris restituendis Hemstemusita quoque con simserat studii plurimum, pulcre in ligens, sum . A mam rei in illis verti. Enimveru, lectis animad- , versionibus Bentirianis videt, inanem opor λ, siam fuisse , alterum omnia .divinitus expediisse., Quo tum aninio Hemsterhusum fuisse putas Ita, conturbatus' st , ita .sibimet ipse displicuit, ut A Graecas literas in perpetuum repudiare statueret , Nec per mensem unum S item alterum ausus mi.

, , scriptorem Graecam attingine. Hoc si alteri eve. nisset, quam assuti id dissimcia sol, quam cautio, nem x diligentiam, ne in vulgus emanaret, acti .

si uisset Aerille o callidum hominem id narrare si discipulis, crebris sermonibus usurpare solebat.., Nescio quid alii semiant. Milia linquam major,

is quam cum haec de se ingenue 'Mnfidebatur, visus. ,est Hemtactus Nam adili inimi morsius indi ,, at, quo quam altoc veram gloriam appetem, te spiritus pectore gesserit: erroris consessio is quantam maximarum rerum fiduciam haberet. Ue-

, ganter, vere Celsus de simili Hippocratis com is sessione ait Levia ingenia, quia nihil habent, mihis is sibi detrahunt Magno ingenio uuasve nihilumi- , H a . , nus

274쪽

A riuit tae' di amnium emtauiarm non amo' in, istam ae Pisaeinlaeum commisaere,. quam a is cum onmium crimm mellis et gitatione coni, is Finendasset, i&,quoniam in-- dehaura, nummin versus nonante tentia e qum -uvaria metruriam gemea Couu i insitatae, putatua. pereepisset. Me alium , 5 iuum I in mimia torem suum, sata imitandam sum . . Hunc ait.,, mi ram unis , hane rim ueri, sudimisi di Q,, ominus memoram nosam citi mandem bat. ,, mellissimulam quidem ostensionendi, si quis lassis viri ., magnitudinem , qum consequi nulla ratione ph ,set, per invidiam quaereret ' Sunt omnin illin istolae plane Benit imae, cum ingenio, tum spis

ritu Ingenium ea rin Micissimista fere dimit

emendatiotinus locorum S deperditis Comicis, quo inimum unu Ommum minime excessuit enufus: . quaa. alm in taci vitate referre non possimus ex ipso libro cognosci misimu . Spiritiis indicia e duiabus locis seeundae epistia cognovisse sumat: velati initio is Serio videris lati nare, ut a negli- , si sentiae te crisiue purges, quod epistolio a m xx lim

275쪽

inua accepto tam stro demum res ipseris. si tu parum adhuc me iussit, si aut id me ' edis, silccensuisse aus adeo irasci facilem, ut tam oper ,, is mcuiatic- vhi opus fuerit. Non enim vi gran pretium emendati culis in statitere. ,, ita fit singularem aliquam gratia i inde sperem, si aut tigrim, Facito erum Q- mihi imo, lent subna αα.Stiniqui 'plane. est, quod ruis q. miri latim constest, id postolare magnae gyatiano mihi Monemra Hoc notari Joco in mentum e aiebat liuid , - τοὐπί-- - φιν M. Porro, mi Oritu, stilum, sedct stomachi , sinuisa -habent Mevia haec in die: verba. - Deserias erum simisataedio scribinidi: quod longe majore ibi epita

276쪽

sistentiarum nunclationibus, 4. t totius oratio

nis consoriuatione. M prioris partis intelligini ami i , lixae mi usu, uti in lectis M. memoria contenti sunt: alii, iique a e moris stadii non es . - - quandatica

sumendam es o serit. Hae est sis rite is m. - --gia quod infinitum linguae ambitum . . id est , ratione, constringit innumerabilem vocum minitudinem in pauca genera viligit ad paucis origines redigit vim ac potestatem eum Eginum, tum mutationum quae iis augendo accidunt, tum hinc oriundorum verborum ac nomisum, aperite ineptas Grammaticorum Momalias atque Dymia se circumscribit; anni dehique ad naturae sin plicitatem, atque adeo ad Veritatem, revocat. Est profecto hujus, Analogiae 4ntelligentia Sisecessaria ad accuratam Graecae linguae, &, quae ex ea orta est, Latinae, cognitionem S ejusmodi vim habet, ut sine ea si interpretis ossicium extarem queat,

277쪽

queat, praesertim in poetis, Homero, Hesiodo, aliisque, prosae etiam Scriptoribus iis, apud quos

Bequentes sunt voces, alibi aut raro, aut nusquam, obviae ut earum vis non ex usu sed ex ratione, intelligenda sit. Idriue inde a renatis literis, ut quis que accuratius Graecam linguam tenuit, ita a rem Analogiae rationem duxit, veluti principes illi, Casaubonus, scaliger, Salmasius, alii, qui ejus partes vς attigerunt, vel tradiarunt. Sed eadem apud exteros, quod sciam, ignorata aut neglecta, pud solos vigebat Batavos, apud quos eam sere intermortuam instauravit Tiberius Hemtaminus ejusque exemplo frequentarunt egregii viri Vestaenarius, Lena tua, istaenius, alii Ceterum, iidem viri in Auctorum libris a se editis eam subi

de ad int*roretationem adhibebant, peculiariter comstriptam in doctrinae corpus redactam non ed bant cujus rei caussam cum aliquando ex Vesta nario quaererem , ita eum respondere memini Analogiam, ebat, in scholis tradi posse, edendo vulgari non posse etenim Esetericum quid eam esse, quod non facile probetur nisi disciplinae aluinnis paulatim ei suetis eaque imbutis novis ac recentibus adhibitam ingeniis . praesertim sine voce idonei magistia nec probari nec placere agitur se eam comscribendam aliis relinquere, qui praeceptorum subiblitatem jejunitatem, orationis suavitate exemplo-rumque varietate exhilarent, atque ad sensum cap

278쪽

delaturam, Analmiam, ne an malis quidam. . imi pira se, si sarma iacis hi aer

quidquam iani coloris adferre possent, tamen da al a valde loquaces: in ubi Graecam Oam uti origine sua Latinam a Graeca ducerent, Si dat . Hesychium , aliaque Scriptorum nomina eloca, nesci unde subrepta, memorarent, tum M.

'mum sublimi vertice sidera ferire sibi videbantur. Venit aliquando ad me adolescens inihilosephia p--

distilliter versatus, Graeearum literarum ruὸis quiadem, sed cupidus tamen, petens a me ut ei trade. rem illud ab Hemstemusio immatum artificium, quis Mis, paucis perceptis regulis, intra breve tempus laeuam Graecam addiscere posset Analogiam, im quam

279쪽

quam, dicis : mustum valet ad singula verba inteli, genda: nil valet sine ipsorum lectione Auctorum: quorum 1ententias, ingenia comoscere debemus, si quidem sapere volumus. Tum ille interrogare, quanto quis in ore scriptores Gnaedos legere posset sibi non multum suppetere otii, alia r vioraque esse negotia quid responderem Hesio,

deum illud ei subjeci, sensum quidem admondicionem diuti:

Dixit, se deliberaturum: abiit, nec rediit credo somper deliberavit. Non placebat ei ille ιδρῶς, nec μακρὸς - - καὶ - ώμα Raae sibi persuaserat, illam, de qua audiverat, Analogiam essequandani quasi Arithmeticam aut Geometriam , qua semel percepta omnes ignotos linguae locos, veluti blutione Inoblematis,

sibi ipse aperiret. Sed altaenarium x Lenneptum, quum ipsi scholas Analogicas discipulis dictatas vivi

aedere nollent, easdem ipsis mortuis edi voluisse a te quis dubitet. Neque tamen earum editio non vitilissima judicanda est, qua in communem usum producuntur; quamquam e habitu careant quem ipsi auctores addendum esse censuerant, ait iublica luces

280쪽

luce ,- reliquis eorum scripti dignae eastata Cumaque tapineamn exempla multa nisi in iusarentur, verendum aenae laliviando vitiose de eor rupte ederentiaret quod jam anteam Madecimam aevierat Lean imo libelli det almiae queas, ne stri ars vitiosissimo aedit. Itaque ginis habenda - Scheidio, tuam doctissima, 4n: Us edendisitst operam armavit, trus distina, emendato exhiberet, praemissa etiam praelationeis anterjes ctis animadversionibus notulisque de ratione Mala ea docte ac diligenter moneret exponeret. Argu mentumis materia utriusque libri ex eorum titulis. quos appossimus, intelligitur ι - continetur pagis, ni S 19, posterior Isio. Utrumque Graecae linguae studiosis magnopere commendamu . VII. c. alam Catulli Elegia ad Mantam, - -onem constituit auri antemus, Lugduni Batavorram apud A. I. Hontiop. 4. 788. Catulli eadem est

caussa, quae veterum Auctorum complurium quo-.-rum quo sunt plures editiones, eo est incerticu auctoritas scripturae exempli. Inde a frequentata chalcographia editiones hujus Poetae prodierunt ad centum: per quas a multis quidem ille mendis purgatus est; sed ita ut haud pauciores corruptelae supersint, neque de correctionibus constet, utrum ab ingenio, an scriptis codicibus, petitae sinu am enim anno 1486 arthenius, quod vere ait antenius, deinde

alii, sed in primis Maligerin ossius, ille nimia usus