Manuale thomistarum, seu Breuis theologiæ cursus, in gratiam & commodum studentium editus, ab adm. reu. patre F. Io. Baptista Gonet Riterrensi, Ordinis ff. praedicatorum, ... Tomus primus sextus

발행: 1681년

분량: 536페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

INDEX.

IssCAP. X. De speciebus moralitatis. 2 C sCAP. XI. De Principis moralitatis aruium

litimanorum. 2 In

S. I. Prima O specima moralitas a&u una, manorum sumitur ea Obie to. ibiae. f. II. Anui immani aliquam bonitatem vel malitiam desumunt a circunsanr s. ' IGIII. A frui humani desumunt etiam b9n ratem veί malixiam a sine e xtrinseco Vera i iis , d in Liam ab ea quam habent ex obie aso sine extrinseco operis . et I SCAP. XII. An possit idem actus simul & eodem tempore, diuersas specie moralitatis: habere , & esse bonus ex obieeto & mahis ex fine , vel e contra malus ex obiecto &bonus ex sine e 22sCAP. XIII. De indifferentia achium huma

tatem vel malitiam moralem intrinsecam l sipra interiorem, sed gaudet tantum boni- itate vel malitia extrinseca, ab actii voluim tatis imperante des impia. . α CAP. XV. De prima regula bonitatis & ma- 'litia moralis actuum humanorum scilice: lege aeterna, seu Volunt te di irina. 2q9 CAP. XVI. De altera regula bonitatis Sc

malitiae actumn humanorum consciendia . .

i nimirum

12쪽

I NDEX.

TRACTATVS IV. De virtutibus in com-

CAP II. De subiecto virtutum.

CAP. IV. An virtutes morales acqllisitae pOG sint esse sine charitate, & an sine illa Veram

C AP. VII. De Donis Spiritus Sanui. 33r i

S. III. Muum nunquam o tingit in mi - peccatum , a que praevio inteliactus

CAP. VI. De peccato originali. A8α S. I. Existentia peccati originalis co tra Tela- gianos defenditur . ibid.

13쪽

INDEX. s. II. soluἰtur aliud argumentum As ἰle,

explicatur quomodo peccatum originale γ- luisarium sit . 38 f. III. Quomodo peccctum originale per generi rationem in 'peros Adae traducatur crus' g. IV. corollaria praecedentis doctriniri . 3979. V. PeccatMm originale formali: er essentialiser consistit in priuatione iustitiae Orlata natis , quantum ad primum eius effecturax, ut es voluntaria nobis di luntate Adami. ρ x. - qCO f. VI. CorollarIa praecedentis doctrinae . q. f. VII. Paruuli eum originali deeedentes corebunt quidem , One beata , sed uitltam par nam sensus pallantur ' imo nec γllam extae nκ damnitγistitieminis erunt tamen beatr

f. I. Peccatum eommi onis in ratione mali 'moralii non consiluitur ter priuationem,

sed per reliquid positivum. ibid.

CAP. IX. De peccato Ommissionis. As sq. I u potest dari omissio culpabilis sine

actu praecedente, aut comitante, qui sit causai γel occasio omini tendi . ibid. S. II. Aliae di cuti ter circa peccatum omino nis breuiter resoluuntur. 66o

CAP. x. De Peccato mortali & veniali. r

14쪽

ὶ INDEX

15쪽

Vid. D. Fulgentius Origlictus Cler. Reg. S. Pauli, & in Metro nol. Bonon. EC-

- - . . Q . . e

clest PCenitentiarius pro Eminenti sis. ac Reuerendisse. D. D. Hieronymo Boim

A. Thomas Rameri de Fortiu lo Vicarius

16쪽

S ECUNDA PARS

DE DEO

Vt vltimo Fine, & Medus ad

illum ConducentibuS.

bri de diurnis nominibus sapienter docet , Dei amorem , motum e cere Orbiacularem , circulum a

mirabilem, dum extra feIuam est undis benementisim ures creatas, no que fure bonitatis ' ille ibris fuauissλὰ pellic t trahit ad fel um, qui est rerum omniam principium

17쪽

in loe sinis; ut ab ipso egres per creationem,

ad ipsum regrediamur per beatitudinem, quam idcirco Picus Mirandulauus desinit reditum creaturae intes lectualis ad suum

princip um . Vnde postquam D. Thomas prima parte suae summae , Deum vi in se

unum in trinum, rerumque omnium Crea tarum principium considerauit, mox illum H sin m ultimum creaturae rationalis con

templatur , oe tractat de beatitudine, in medijs ad eius alecutionem conducentibus, hamirum de actibus humanis, de virtutibus ac donis in communi, de viijs, peecatis illis oppositis cum eadem sit contrariorum scientia ) de legibus, de gratia , in Mirtutibus in particulari , tum Theologicis, tumhioralibus. De quibus etiam in hac fecuu- ἔ da parte vostra Manualis, ea qua poterimus breuitate in perspicu tate disseremus tr Gatibus flueκtibus.

18쪽

TRACTATUS I

BEATITUDINE.

P Ea ivsqvAM de beatitudine:

quae est verus & vltimus hominis finis, disputemus, aliqua de vitimo sine in communi praemittenda esse cen

C A P V T LDe xltimo sine bomisis in communi. / UIta de fine in communi, quae in Phl-61 losephia pertractari solent, hic prae

tcrmittimus, ut ad utiliora progrediamur, ει tres dissicultates de fine ultimo resolue

19쪽

q. I.

ne procedunt essῖ duplicis generis, quaedam dicuntur actiones hominis, aliae appe tantur actiones humando . Priores sunt qtiae ab homine producuntur , sed tamen ipsi cum a liis ratione carentibus communes fiunt. Po steriores vero vocantur illae quae sunt propriae hominis, inquantum est homo, seu qtiae con- lieniunt homini, inquantum differt a brutis: dupliciter autem homo differt a brutis in operando , primo quantum ad substantiam operis, quia nimirum elicit operationes immateriales& intellectuales, quarum bruta capacia non sint secundo quantum ad modum operandi, quia nempe nio uel se non solum playscedrvitaliter, sicut bruta,sed etiam moraliter,agen.

do cum i differentia , libertate , & dominiosi pra suos actos. Unde duplici modo actiones ab homine procedentes possunt dici humanae , videlicet quantum ad stibstantiam , laquantum ad modum . Primo modo omnes operationes procedentes a gradu intellectivo, Otiam quae prameniunt omnem deliberationem rationis, dicuntur humanae, secundo modo Ataractione; liberae, seu deliberatae. EXθuo intelliges , quadruplicis generis actiones in homine poste distingui. Quaedam nec qu ad Libsta Nam nec quoad modum operandi humanae sunt, sed pure bruta les & anima Ies,

20쪽

Da sorti redine. Sactiorres corporeae G quae non procedunt ex

deliberatione rationis. Aliae sunt humanae quoad substantiam , sed non quoad modum , cui tumodi sunt omnes intellectiones, & volitiones necessariae. Aliae e contra sunt humanae quoad modum , non quoad substantiam. ut actus comedendi, & bibendi, aliaeq ; acti

nes corporeae, quae fiunt clim deliberatione &imperio rationis. Aliae denique quoad sub stantiam & modum humanae sunt, Vt omnes intellectiones aut volitiones liberae. Notandum secundo, plures esse actus a Voluntate elicitos. quorum aliqui versantii ccirca finem obtinendum , ut simplex volitio,& intentio; alij circa finem iam obtentum, Uti ruitio; alii circa media ad finem condiacentias ut electio, & usus. De istis nulla est illia scul as vel controuersia inter Theologos, manifestum eni inest , illos esse propter Π nem ferreffectus finis, eum voluntas eligat media , re illis Utatur , ut finem consecpiatur; sed solum de duobus prio ribiis, qui circa finem obtinendum, vel iam obtentum versantur. Vn

Dico primo, actus quibus voluntas sertur iafinem nondum obtentum, ut simplex volitio;& intentio, sunt effectus finis . Ita communiter docent Theologi contra VasqueZ, & Lo eam, qui docent finem soli)m exercere stiani causalitatem rei qectu illorum actuum qui versantur circa media, non vero respectit illorum qui respiciunt finem. Probatur primo conclusio ex D. Thoma qu.

22. de Verit. art. a. Vbi sic ait: in Ita re cau-

se efficien is est ere, irae influere causae finali r

SEARCH

MENU NAVIGATION