장음표시 사용
4쪽
LIS PRAEDICAMENTA PER INTERROGA,
6쪽
S. P. D. VM DUO praeflantissimi apud mecos sapientiae nugistrieraliterint, illustrinime Legate Plato et Aristoteles,non selum dis sio inter muItos est, utri principatus in philosephia sit deserendus, uerum etiam de eorundem dissensione magna contentio est. Alii enim adeo discordes esse inter se eos affirmare non dubitant, ut si aliter approbetur, dignus uituperatione haberi alter necessivio debe, at: quippe qusa ueritate quae una tantum est, etiam discrepet. Alii astetere illud quidem non audent,sed ita tame eos dis attentesesse educedunt, ut reduci in concordiam non dissiculter queant . Cui quidem sententiae libem ter ego semper acquievi primum quia non selum erga tantos uiros, tam pse atque egre gieta uniuei sa uita homirium meritos uerum etiam riga os omnes Pithum v gener praecipuam aliquam utilitatem inerretentariin, eam inierentiam adhibenda diu 0,ut siquid errasse uideantur, dii simulandum ac bona consulendum: dc si qua id reinter se diis deant, non calumniandum, sed meliorem in partem, modo sine euidenti aliqua a dero di, screpantia id liceat,interpretadum esse existimem: qui Mecum etiam si mrurtasse unam& eandem rem allio atque alio modo sumendo discordes esse uoluissent, ueritas tamen rei esset, quae ipsos ad concordiam induceret: γῆ γὰρ ut ipse in iit Aristotcles, παν γω να vi: atque ita seret, ut uerendum non esset, ne sisterum est summis his ac grauiis s ijosophiae aucioribus laudaremus, iniuria aliqua alterius id essiceretur: sed e contrario alterius uel cumulatissima commendatione alterum quoque celebrari at extolli necelle esset. Deinde illud etiam me non mediocriter mouebat,ucum non tam uerba δ facta in uniuscitiusque rei consideratione attendenda arbitrer, nonnullos ex Platonicis uidebam etiam uerbis id expressisse,& praecipue Simplicium,qui non ad eloquendi modum, sed adsciuentias speciandum, at p ita duorum horum philosophorum consensim inquirendum asserit. cum enim duplex confirmandi ratio sit, unaquae ab in lectu, altera quae a sensu progreditur,apud eos qui cum sensii uiuum, Aristotelem a sensu sumptis demonstrationi, Dus disputare proposuisse, ita ut diuina etiam, & ea quae naturam corruptioni obnoxiam excedunt, eo modo pertractet,quo ad naturam 8c serasum respiciunt: Platonem uero mitem Pythagoricum inuinum naturalia quoque ad diuina subleuando inuestigare: ita ut cum te in plerisque consentiam.uerbisdiscordes esse uideantur. Plerosque uero alios quin etiam ipsum Aristotelem re ipsa idem confirmasse conspiciebam.Nam 5c ipse cum uiginti annos disciplius Platonicς operam dederit,in eo quantum Platonitribueret qualuique doctrinam Platonicam faciendam putaret, niihi uidetur innificasse: ut diuersa ab eo sentire
7쪽
ta temerecentactu non sita qui postea sibs uini sint Platonici fere omnes eiuslibri
planandis sunt uni studium impenderum, diuersum proculdubio negocium a proeteilione sua se esse sus 3turos rati,sii ea explicatistiit , quae a principe familiariarii in miradiose ille didicisset. Nam ut omittam caeteros,quos in praesentia longum ellet commemo/rare,duo hi qui prae manibus sunt,st locupletes ad idem comprobandum testes accedunt: Quorum alto tantum abest,ut alienam a se Aristotclisphilosephiam existimarit, ut eam di quinque vocum additione quodam modo amplificare,& explanationibus illustrare co/natus fuerit. Duas enim in eius categorias, quae praedi laurienta appellam, commentatio nes consa ipsi Lunam, qua breuiter limplicem auctoris sententiam per interrogationem Scresponsionem explicauit quam nos in praesentia nacti dedimus operam,ut cum latinis quoque communicaretur: alteram septem libris elaboratam ad Geruum insesiptis, quibus omnes obiecitones di selutiones,quae ad huiuscemodi considerationem spectabant iust Iuttissime,ut Simplicius testatur,fuerat complexus. In naturalis etiam audientiae libros explanationes edidit, ex quibus extant nonnulla. Quin etiam sicut qui librorum esus enumerationem faciunt,memoris prodiderunt, peculiare uolumen in septem libros distinctum cons,ipsit, quo unam & eandem Platonis di Aristotela seciam ei se confirmaret. Dexippus uero Ia-lichi discipulus quaestionum in easdem categorias dialogos ea potissmum de causa uidetur con suisse, ut ea dilueret, quae a Porphyrii praeceptore Plotino Platonicae disciplinae grauis o & desensere di propagatore ob iciebantur, atque iccirco discordiae cuiusdam aliquibus afferre suspicionem poterantHorsi nos libros tres qui extabant,etiam ipsos e graecis a nobis conuertendos,ac Porphyrii libello Auippe qui eiusdem essent argimenti,adiungendos censuimus. Qua in re opera precium quoque facturum me et se existimavi, si id studuissem, ut tam prmara duorsi horum Platonicorum de Aristotele testimo. nia tuo nomini illustiissime Legate dicata in lucem prodirent: qui cum in ea digilitatis amplitudine constitutus sis,ut grauissimis negociis,qine tibi a siminio Pontifice identidem gerenda commiti tur,semper sis districtus, no modo egregiam philosophandi rationem nunquam intermittas,uem etiam in ea ita excellas,ut hanc de qua agebamus,philosopho rum concordiam in te ipse manifestissime prae te ferre uidearis. Nemo enim est qui in Io annis Casae eruditissimis scriptis quae maxima cum omnium admiratione circunteruntur, sicut copiam 5e eloquentiam Platonis, ita Aristotelis acumen ingenium non agnoscat, ac suspiciat. Accedit summa moraim integritas, at Q humanitas singularis, ob quam meri to dei inctu, tibi etaues alienus unusquisque det maculum ego, in re semper in eximias innutes di antea sima celebrem abstiatem sunt opere diligebam, nunc praestiuem ita colo ac uenero ut beneuolantia erga te 5c obseruantia nemini ceda ut hae 'quot de causa mihi non esse committendum duxerim, quin ali quo laboris mei munus Io,qualeculam id fili stet, in te animi affectum si non exprimerem, sal. tem aliqua ex parie significarem. Vale.
8쪽
PORPHYRII INDEX.VR CATEGORIARVM lv c est praxlicantentorum munihelibet
Cur demi eammis inserimo sit accommodata: tibi am de nominibiis
de denomtristiura tantum hiemem O hM. Curpi itis de aequiu is at ἄCur non de aeqmureatione agat, sed sequiti so quia coitim diffinitio eum nruita uiu a---IR ITQuomodo non solum nomen commune dicatur. Quo modo nomen dicatur commune,ia quot modis commune dicatur.
e dictum non sit ratio substantiae diuersa,sed additum sit,iuxta nomen. 3Cur non dilanim sit ratio secimdum nomen diuersa sed additum laetit,ratiosubstantiae. νQuot modis a cluiu a sumamur. Ro modotranslatio ab aequia mimedisserat
Misiti orum dissinitio; Diueim oririn dimnitio. sDenominatiuorum dimnitio. sm denominatiua conmmmda quot requirantur. νPropositu libri de simplicibusdictionibus esse,&ρος dicamurca complerame,&qus une. s
Quod Aristoteles pro substantiae & accideruis, uniuersaluitem&pinlaesaris nominibus descriptionis eorum rationibusus sit. εDe substantia uniuersali. KDe accidente imi uersali. sDe accidente panicissari. γDe sit Emmtia particulari.
Quo imilio ab Aristi tela substantisti accidentis uniuersalis&particularis per decussatio. nem fiat. γQuomodo quod est in loco. non sit instabiecto. γQuomodo cior nunquam sit sine subieciO. . - . P sQuid sedindesiabiecto. sQuomodo cum species de homine praedintur,de Socrate dici non possiti a disserentiis. a Differentiam non semper de pluribus differentibus specie dici. M sNon semperspeciem cla pluribus differentibus numero dici. sQuaesint diuersa genera di subalterna. 'Quomodo subali orum eaedem interdum interdum non emim sint differentiae 'Quaenam differentiae superioris de inlatiori omnes, &quae non omnes praedicentur . 'Diuisionem inmaxima esse poti enumerationem. 'Quae sint cum complexione,& sine eomplexione. 1 Cur nullius ex decem generibus essedissitatio queat. Ex praedicamentorum compositione propositio existit. so
DE SUBSTANTIA, Δ eurptim deradisputet. 38
9쪽
De qua substantia inpri icamenti agatur in Y Π t T io
Diuisio substantiae in primas ct secundas. ao Prima substalitiae destriptio. .es' ro Cur indiuidua substantia maxime proprie,& primo,& maxime siestantia dicatur. io Secundae iii tantiae quae sint. τε Cur genera di sipecies primae substantiae potius non appellentur, * individua. Quae species digcnera secundae subsimilaeso. iacur genera di species substantiarum secundae substantiae appellantur. ιι Epecies magis substantia Q genus quo modo sit. ta dicitiae species inter se neque genera neque primae substaniae altera Φ stera magisiuinam
De proprio substanti. e S Quot modis proprium dicatur. In sub.octo non citu non solis substantqs elle proprium
omnia ex ills unluoce dici non omnibus substantiis est proprium. Difforentia esse qualitatem essentialsi lac quiddam siumficare non omnibus substantias conuenit. Qie, modo liomo & animal qualitatem liuni licent. hil ipsi et se iurarium non lissubstantiis conuenit sed etiam quantitati. Non adimitere madis di minus non solius sebstatutae proprium est.
Proprium subitant tun eademitumem cumiit, Folius substantiae proprium ut sese rix sit contrariorum. Quo modo omnis etiam substantiae sit proprium,ut susteptrix sit contrariorum. DE QUANTITATE, cur post substantiam primo subsequatur. Qiantitatis diuisio,& q, eiusillam rei mulis esse diuisiones possint.
Diseret a crualuitas Quaenam sit. 33 3 Oratio discreta quantitas est. Continua quantitasqua nam iit. perscie. 33 333 4 4
De loco quomodo sit Quantitas continua. De tempore quo modo sit quar titas. Quae sint ea Quae positionem habeant,re quae ncm bal
c fiantitati nihil est contrarium. M in loco ulla lit contrariet ue panni neque quantitatesdem asellenem contraria . M Nomm ire N paucum non elie quantitates. ita ad aliquid. s Uri e m 'is'miniis quantitatis solius non esse pi Trium. . ., ratis ii et inamitatis dicatur proPriumquam Miscsse. im
Iis QTAE SUNT AD ALIQUID. cur postquVntitatem primosum
iis iisque sint ad si id fit conir ietas di inquitas non.
o imine sunt ali Quid admittunt. Prothra, im eorum Quae sent adsiquid dici ad ea quae reciprocantur. I commmmdate lamendam attributionem. ut reciprocatio neri Oiauatum p 2. - , nomina 6 'enda si des int ut accommo te fieri attritatio misit.
e prioribus di lterioribusnil ra.
10쪽
De scientia 5c scibili, sensu 5c sensibili Q simul natura sint.
Ex data dimitione eorum quae sunt ad aliquid,quae absurditas s atur. Ex assignata dissitutione fieri non possie quin ibitantia aliquasit ad aliqua ao Altera uerior diffinitio eor um quae sunt ad aliquid. ao Qui unum praefini te norit in 's quae sunt ad aliquid,etiam sterum cognoscet. ax
DE QUALI SEU QUALITATE, cur ita facia inscriptio sit . a
Qualitatis desciiptio. a . Qualitas quo m uo non sit anquivoca etiam si multis modis dicatur. a. Quaenam sint qualitatis species,& Q habitus Sc dispositio sit una species. MSecunda qualitatis species naturalis potentia uel impotentia. aE Tertia qualitatisspecies passiuae qualitates oc assiniones. MAffectivae qualitates,& affectiones in anima. at Tertia species qualitatis quo modo a prima dc secunda disserat. aE
Quinta species qualitatis figura di forma,& quo modo figura alio modo qualitas, alio quan/
Quae sorma qualitatis species sit. Cur raritas 5c densitas inperitas 5c Isuitas non sint qualitates. In quibus qualitas nomen non habis,sed quale:uel non quale,ibi qualitas. Contrarietatem esse in qualitate,sed non omni nech sela . Quo modo priuationis genus inquirendum sit. Quae qualitates magis & minus sustipiant. Qua regula in exploranda sussaeptione magis ec minus utendum sit. Proprium qualitatis esse simile Ac dissimile dici. Habitus quo modo else 5c qualitas 5c ad aliquid possit.
DE FACIENDO ET PATIENDO.DE EO Q UOD EST SITUM ESSE.DE EO QUOD EST QUANDO, & ubi, & habere.