장음표시 사용
21쪽
sideratam ad perficiendam sententiam scriptis adhuc singere animo non potuimus, quam doctorum iudicio probaremus,tam praeclaros uerborum ambitus ad hanc absoluendam aut animo assequuti, aut oratione complexi fuissemus. An uero quisquam orationis faciendae tam rudis,ac doctrinet consormandet tam imperitus artium esse potest, qui haec ipsa componi,ac simulari sine ulla aut rerum,aut uerborum repugnantia a quocunque ingenio posse existimetλ& quae ipse se assequi non posse, neque a quo uis praestari potuisse,intelligat, non continuo admiretur,& obstupescat
Venio Ad exempla Seneca in Consolatione ad Marciam scripsit, omnes , qui monere aliquem uolunt, a praeceptis incipere , Nin exemplis desinere , neque dubitandum est , quin inter hos praecipue Ciceronem significarit, cuius illustris extabat tum Con- latio, in qua primum rationibus, deinde exemplis contra luctum pugnauit. ditem Lactantius lib. primo, cap. xve notauit, cum dixit. f Foridie prae nimio luctu dicat aliquis delirasse Ciceronem . Atqui omnis illa oratio,& doctrina, & exemplis,& ipso loquendi genere persecta non aegri, sed constantis animi, & iudicii suit. J In priamis autem Cicero se exemplis usum esse, in Tusculana tertia demons rauir: f Quid qui non putant lugendum uiris qualis fuit in Maximus ei serens stium consularem, qualis L. Paullus , duobus paucis diebus amissis filiis, qualis M. Cato, praetore designato filio mortuo, quales reliqui, quos in Consolatione. collegimus. J & in secundo de Diuinatione: Glarissimorum hominum nostrae ciuitatis grauissimos exitus in Consolatione collegimus a de D. Hieronymus in epitaphio Nepotiani: s Praetermitto Maximos, Catones, Gallos, Pisones, Brutos, Scaeuolas, Metellos , Marcios, Crassos, Marcellos, atque Ausi' dios. quorum non minor in luctu,quam in bellis, uirtus suit.& quq rum orbitates in Consolatione libro Tullius explicauit.) At hic liber
cum aliis Graecorum,& Barbarorum exemplis multis, tum potissimum etiam Romanorum abundat, atq; eorum potissimum, quos D. Hieronymus a Cicerone commemoratos fuisse asseruit. usque adeo
ut ipse scribere ausus sit: sIn tanta uel argumentorum, uel exemplorum copia, quibus se legentes poene obrui sentient, ecquis se immo bilem, aut in. dolore inexorabilem praebeat J Neq; uero hoc, credo, abnuunt, qui a nobis dissentiunt, uerum ea ab imitatore studiose collecta, digestaq; subiiciunt. Fateor , hoc fieri potuisse. Est enim multo iacilius prisca exempla eruere, atq; ornare, quam aut stagine
22쪽
ta supplere, aut sententias expolire. Verum multis adeo indiciis ost εdere possumus, haec non ab imitatore, sed a Cicerone conscripta fuisse, ut plane suturus pertinax uideatur, qu I huic sententiae roseag tur. Primum Valerius, qui librum suum ex aliorum libris ita concinauit, ut prima uerba ex oratione de Aruspicum responsis intulerit, historiam Pulvilli iisdem prope uerbis narrauit, quibus in hoc l: bro refertur: sPulvillus, inquit, scum in Capitolio Ioui Opt. max. aedem pontifex dedicaret,interq; nuncupationem solemnium uerborum ponem tenens mortuum cile sthim suum audisset,neque manum a poste remouit,ne tanti templi dedicationem interrumperet, neq; uulta a publica religione ad priuatum dolorem deflexit, ne patris magis , quam pontificis partes Og ise uideretur.) Hic vero: Pulvillus pontifex inter solemnium uerborum nuncupationem postem tenens, ut filium mortuum audiuit, neq; manum a poste remouit,ne sacra dirimeret, nec uultum a populo auertit, ne suum potius dolorem, quam populi utilitatem,ac talute cogitare uideretur.3 Deinde Seneca in con latione ad Albinam idem fecit: Rutilia, inquit, Cottam stium sequuta est in exilium,nec ante in patriam, quam cum filio, rediit. eumdem iam reducem,& in rep.ssorentem tam fortiter amisit, quam sequuta est. nec quisquam lacrymas eius post elatum filiunotauit. J Hic uero ic Rutilia C. Cottam filium in exilium sequuta cum postea reuersum in patriam amississet,nemo eam Iactrinantem
post elatum funus uidit.) Neque uero negari potest , quin Seneca ECiceronis Consolatione haec hauserit,cum Cicero Rutiliae historiam primus inuestigarit.Siquidem sic de ea ad Atticum libro xi i. scripsit: Velim me facias certiorem , Rutilia uiuo ne C. Cotta filio'suo mortua sit. portinet ad eum librum,quem de luctu minuendo scrip sinus.J Atq; hoc idem dico de exemplo Corneliae, quod Seneca iis dem prope uerbis in eandem Consolationem suam traduxit. Quinetiam P. Crassi, Cn.Caepionis, Lepidi,& Clodiae exempla ut primus Cicero indagauit,sic primus in hoc commentario prodidit, indag uit consilens Atticum his uerbis: sVelim me facias certiorem,Cn. C pio Seruilii Claudiae pater uiuone patre suo naufragio perierit, an mortuo. de Vinultae filius uiuone P. Crasso Consulari patre suo mortuus,an postd item: s Quaero de Regillo Lepidi filio, recte ne me 'minerim, patre uiuo mortuum.) Item: s De Rutilia, quoniam uid iis dubitare,scribes ad nici cum scies. Sed quam primum num Clo- Bruto consulari filio suo mortuo uixerit. J Prodidit Lis ue
23쪽
mortem & uidit,& moderatissime tulit. Nec ab eius laude abfuit,ac fortasse Crasso prs stitit Cn.Caepio,qui Caepionem filium naufragio absumptum ita non doluit , ut eum ne leuiterquidem e uultu ; aut ulla corporis parte commotum e familiaribus quisquam ullo pacto senserit.J Item: Nihil iam Rutiliam miremur, quς C. Cottam filium in exilium sequuta cum postea reuersum in patriam amisisset,nemo eam lacrimantem post elatum funus uidit . Pariq; fato Clodia usa est,quq D. Brutum silium consularem mortuum superstes uidisin que tamen eius obitum non sortiter, & patienti animo tulit. dicam, quod loquens de Q. Fabio in primis laudationem eius extulit, quam in foro filio mortuo dixit, non singularem solum oratoris constantiam, sed eximias etiam uirtutes orationis exponens Quod i qui assequi potuit,nisi qui eam orationem legit, quae iampride prorsus euanuit Neq; solum non doluit,J inquit, quod sortissimi animi fuit, sed etiam mortuo laudationem in soro dixit , quo nihil for-tius , aut laudabilius ne ex omni quidem antiquitate recenseri potest. cuius orationem quis non admiretur insignem ingenii , iudicii , ordinis praestantia quo modo ille uel ea , qui dixit,. sine luctu dicere ', aut quae scripsit , sine dolore cogitare potuit. cum praesertim hoc in illa laudatione & admirari,& obstupes aere stalcamus, quod non, ut alii, de caeterorum sortitudine disputat, ut suum ipse dolorem aliorum exemplo minuat,sed in filio haerens illius . maxime' uirtutes, propriasq; laudes, quq uel acerbiorem efiicere do loris sensum poterant, longissimo sermone persequitur.) Quis, quis, i 3 quain, imitator has huius orationis opes tantas explicuisset, quas non nouisset nosse autem qu posset, quas non legisset Ipsum Ciceronem accepimus , cum ad dicendum inuitaretur, respondere saepe consueuisse, se parum idoneum esse, quia pridie non legislet,nunc meliorem Tullio aliqvcm nacti sumus, qui non solum dicere, sed etiam . scribere nulla praecedente ieci ione aptissime, caussa etiam ita pror- isus incognita, possit At sententias graues ex amissis sapientium commentarii seposuerit ambitus Ciceronia nos peritissime intexuerit, infinitam ignotorum
exemplorum copiam ex tota antiquitate collegerit , num uero tantis vel ἱngcnii, uel studii instructus praesidiis erit, ut hoc totum corpus sustin cre sine sirinis eloquentiae uiribus possit λ &, si exempli gra- .
tia uestem nactus oratoriam erit, num propterea etiam neruas ora tore
24쪽
Ore dignos Babuerit 4Priclare enim Iulianus Caesar euidam inimia cum suum de assectato impetio deserenti, ae pro indicio purpureum tibi induinentum ex serico pallio comparare dicenti, respondit, purpurea quoq; pedum ad illum tegmina deserto, ut sciat, sine maximi uiribus pannulos leues nihil proficere. Praecipuum igitur uerborum delectum, copiam, ornatum, lenitatem, numerum, atq; aptam illam, di quasi rotundam constructionem necesse est afferat,qui Ciceronen ipsum sibi tractandum suscipiat. Etenim ut Pythia illa quo'dam m'ios uersus, ac minime Homericis, aut Hesiodiis pares effundens santis aperte eos nos esse, non Apollinis Musarum principis ostendebat, sic hic, si sium, non diuini oratoris ornatum attulerit, semet uer culo primo prodiderit, ita ut facile quilibet audiens dicere possit et Non haec vox Dei est, non sonus, non dictio,non numerus, sed mulieris longo interuallo Dei maiestatem similitudinem consectantis λHunc uero magnificum, ac splendidum orationis apparatum a Tutilio in Consolatione sita fuisse adhibitum, docet Lactantius libro primo, cap. 6: Non puto, illum tam uarie, tam copiose, tam ornaxestribere potuisse, nisi luctum eius,& ratio ipsa,& consolatio amico rum,& temporis longitudo mitigasset. eundem uero etiam in hac, quae reprehenditur, enitere, omnes prosecto probabunt , qui uta blas comprehensiones orationis huius notabunt , quae , eo inter Raptae, atq; ornatae sunt, ut illud pro meo iure ausim asserere,i pruinis et interdum uideri superauisse. Quod contentione insignium duo riim locorum inter se facta lubet ostendere. In Tusculana prima cudoceret, Cn. Pompeium, si mature extinctus esset, multa Postea contigerunt, effugere potuisse, sic scripsit: Pompeio familiari nostro, cum grauiter aegrotaret in lius est Rctum. coro nati Neapolitani fuerunt. nimirum etiam P qteolani uulgo e 'pP dis publice gratulabantur. ineptum sane negocium,& Grεculum,ita,
tamen fortunatum. utrum igitur, si tum esset cxtinctus, a nis tae-bus, an a malis discessisset certe a miseris, non enim cum socero bel, tum gessisset, non imparatus arma lumpsisset, non domum reliqui set, non ex Italia figisset, non exercitu amisso nudus in seruorum serrum,de manus incidisset, non liberi desteti, non fortunae omnes a uictoribus possiderentur. qui, si tum morte obiisset, in amplissimis Drtunis occidisset, is propagatione uitae quot, quantas, quam incre-ldibiles hausit calamitatesλ).Belle, atq; ornate . quis negatZ at In hoqi Ero, quanto omnia uberius, splendidius, ac prope magni siccnt Iust
popa nostris familiaris casu quid in ciuitate noti quid illultrius,
25쪽
aut ciuido nium oculis, ac mentibus perspectivus,& clarius hune uniature extinctus esset, nihil doloris, nihil inuasisset mali. quod tamdiu in uita mansit, iccirco factum est, ut singularis calamitatis exen psum omnibus praebuerit. cui eo luctuosior sortunae acernae acerbi has uisa est, quo feliciore , ac secundiore Hrtuna in omni uita usus erat. qui, enim uniuersis ciuibus aliquando carior quis in togae ,ribus oeta, ueI honoribus cxtra ordinem clarior quis opse
Fus,pressiriduitatibus,amicitiis storentior eua nihil prorsus ad sui
rham,absolutamq; felicitatem,praeter honestum,ac iucumlum uire eo tum,deesset.Sed uideamus,quantum in rebus humanis tartunae pisse intrum,nius malimus ad propriam mortalis uitae nimis alpe'n' miseramo; conditionem omnia mala reuocaret. qui enim amplissimis nimis risiis erat,qui nitati,nisi sublime,ac beatum nec cogatare, ne, optare consueuerat,cui omnia uel ad usum,ucI ad uoluptatem supererant,bellum cum socero suscepit,deseruit domum, profugit ex Italia,&,eum antea nihil in ceteris bellis,nis summo consilio, itaq; gessisseti,cum uel maxime ingenio,iudicioq; excellere debui uel sui pine oblitus est.Itaque imbelles,& infirmas copias,tirones, codrelitisci; milieci eum robusti simis legionibus contcrre non dubita-Om amisso eiercim,ercptisq; castris turpissime uictas in scrEmi inarius uir se rius,& virtutinus inei dici uita uero ut nias rabi icet ἡ atus sit commemorare,nihil est necesse. cum eo ipso, quod in t Hisertim tartunam delapsis,uitam cito amiserit,minus rum' mi'. ser censeti possit.beatis itinus autem obiisset, si cum in rep. stor at fcum indebat auctorit e,& Otia,cum copiis,opibusq; affluebat,e u iae dec silet e cuius propagatio quantum illi maeroris , ac. luctu lattularit', ton modo scribendo'. sed uita etiam cogitan o contem qisi quis cruam possit . J Hoc mihi uere . uideor esse dicturus, Cin
onem nulla in loco uberius flumen eloquentiae profudisse , quamih prooemis libro tum de oratore , de tamen cum ibi, ta hic argu-im tu inridem tractauit, hie itideri omnia maiore ornatia , ac copia
ex licuisse 2:ae nescta quo modo insigniorem uerborum storem, ac l lificis oratio his adlubuisse, L cnim sic ibi: Vt milii non erepta Crasso a Diis mimortalibus uita, sed don ta morsi uita tuta pian u in flagriliteisi besto Italiam,non ardentem inuidia senatu: Π n icqleris nefarii principes ciuitatis reos, non luctum silis, non initium KR Elam, non acer si mam C. Marii nigam , non istim post rςditusteriis caedein o innilini crudelissimam, non denique in omni Mncrcssii natam eam ciuitatem, in qua ipse florentissima muli hin
26쪽
quantisq; in conani odis eripuitὶ nam qua in patriana pietate Dit, qxiis malis, qui mortem eius consequuta sunt, incredibilem , si viribsit, dolorem accepisset, stagrauis enim hesio Italia, exarsit sinat iis ipit a nihil denique in ciuitate fuit,quod non esus tςmporis cc mietatem,lucium; priscnsurit. Nam quid fugam Marii, iiii 4 cetura, sin illius discessu acciderunt, mari incluctuos, sum ineq; miseranda comemoreno quid reditum illum sanguinarium. cuius recordatione nenio est, qui non intimis sensibus exhorrescat nemus cnim ni .moria,aut saltem ex patrum scriptis accepimus, crudesissinam oula rium caedem illo tempore csse iactati, trucidatos bonos uiros,& ciues,incisas eorum ceruices, in Rostrisq; positas,qui multorum ciuisi salutona , ac dignitatem eloquentia peperissent. quam multos ex ilis rei p. tempestate commen orare possumus, innocentissimos boni nos, atq; optim is,ut acerbissimam calamitatem effugeront,libertate morte quaelis se O acerbum , ac nemini non paenitendum rei p. st rum,conditionemq; uiuendi, cum eos ipses , qui rein p. suo labore, suoq; sanguine avxcrint, iuueripi, seruarint, nusquain tutos, nihilq; magis, qui in propinquorum i mus , ac gladios timentes,horresce tesq; uideas; illorum autem,' itorii in ope, atq; auxilio seruatus si, cuin horribiles,miserosq; casus spectes, nulla tamen ratione opitulues, nihil i: aifferre adiumenti queas. quis neget, iis ipsis, qui haec in ueri cogantur, mortem esse: non modo detrectandam, sed etiam op tandam λ qui autem ne, in horum temporum flammam incidant, mortis beneficio consequuti sint, eos uero beatissimos iure omnes
istim ibunt, qualem fuisse L.Crassii in nisi res ipsa probavissuri, ni-
hil esset,cur oratione persuadendum uidcrcturo An uero credimus, aut uerisi inite existimamus,sine maiore quada igenii vi tata fluere elo lucti a m tuisse ab udate, ut Ciceronis uocibas utar, sonantibus iter bis, uberibusq; sentcntsuZ aut quenquam tantam copiam , & secuntatem in dicendo consequiit, tur Ciceronem aliam potuisses cuius iugenium uir satia Quuatilianus admirans habuit. si diuinum, ae ct
uste uocauit. nisi sorte acriora apud nos boc tempore, quim: olim apud Graecos, cxoriuntur ingenia. apud quos Is Gites non solu orator bonus, sed etiam orandi magister praestantissimus, cum cxtrema aetate ad eam orationem scribend/m se contulisset , quam Panathenaicam appcllauit, duodecim Ani Q rum sprotium Gib omni publico
munere libera depoposcit. Uod eo fuit ad intrabilius, qBd is omne
27쪽
statis sitae sempus contraria opponendo, paria paribus referendo e similiter cadentia & similitet desinentia consectando consempserat is usque adeo ut in nostrii in hunc intuentes illud dicere de Isecrate uere possimus, quod, teste Platone, sculptores olim de Daedalo usum parunt, ipstim, si ab inseris excitatus eiul modi opera persecissetvitialia fuerant ea, unde sibi tantam gloriam peperisset , risus esse maxumos allaturum. Sed stulti sumus , qui in re tam clara, ac manifesta longiore argumentatione contendimus. Equidem si libri de officiis - omnium pri stantissimi nuper inuenti in eadem disquisitionem adducerentur, vix me tam multa testimonia comparare posse ad eos confirmandos idonea ducerem . quibus haec Consolatio comprobatur. neque enim aliud est opus, de quo plura sortasse aut aliorum, aut 4psius alictoris monumenta loquantur. Quare cum ita consecta sit, ut non, quemadmodum orationes illae, dea matorie nota opilibride contemptu mortis argumenta complexa sit, sed nullum veterum, quos nos non nouimns , philosephorum huc pertinens praeceptum omiserit, nullum antiquitatis, quam nos non perspeximus, opporturum cxemplum reliquum feccrit, cum porro hic omnia, quae Cice
ro de se, aut alii de ipsi, tradiderunt, accurate, ac diligenter eiunx rit, ac cuncta ea ratione , ordineq; , eaq; ingunti ubertate, & copia comprehenderit, ut facile appareat, a nemine alio , quam a Tullio, eodem modo scribi, diciq; potuisse, nemo adeo auero auersus , aut publico bono, ne dicam, secundae Ciceronis ipsius infestus esie somtunae debet, quin ipsa ira, tanquam uere Tullianum foetum accipiat , atq; assiduo,& summo studio foueat, baudquaquam temere eorum orationi , opinioni ue consentiens , qui monumentum huiusmodi ab imitatore industrio consormari , ac confici potuisse, contendunt. neque enim aliqua tam accurata suscipi.ueritatis imitatio potest,quae numeros ocs expleat ueritatis. nec si locus unus apte,ac congruenter intextus,aut scite,& prudenter expressus suisset,ppea cum coponi,& tractari eade arto,ac solertia potuissct.&, si no operosia,nec difficile fuit,fingere,quae nulla olso extabant, multo procliuius, atq; xxpeditius extitit,cu aliis multis inuenire,quefacta erant. Ac quibus et de rationibus defendi edita Ciceronis Consolatio possit,nobis, quatenus rogati sumus,ut nostra scntentia ederemus,est demonstratum. sibus siladeo tandiu unusii uisque assentiat, donec in contrariam pariε probabiliora, ut dixi, atq; ad ueritate propensiora inueniat. Hoe si evenerit, tum inibitrium uestrum, ucstra existimatio valebit.)
28쪽
V K: pro asserenda Consolationis auctoritate aduersus eos, qui illam simulatam esse dicebant , indicia
edi,& dari testimonia potucrunt, ea superiore oratione satis multa a nobis, di satis firma, credo,prolata sunt. Reliquum cst,ut eorum rationibus occurramus , qui imitationis uitia colligentes , ean- dem temere,ac parum scite considiam esse contendunt; neque enim iis stantibus superior nostra stare dcsensio potest . Hoc autem eo libentius faciemus, quod hanc unam uiam ad uerum eliciendum ido ncam arbitramur. neq; enim, siquis ex nostris extitit, qui haec tam praeclara,ac tam magnifica peperit, ipse posthac sese occultare uolue rit, ubi opus suum non omni solum crimine liberari,sed summe quo que probari, laudari, ornatiq; persenserit. Vtinam autem qui inge niuin , doctrinamque suam ad huius reprehendedam industriam co tulerunt,uno mecum ad eam collaudanda animo conspirassent. nam aut imitatorem iam ex latebris mira optatae laudis dulcedine delinitum eduxissemus, aut certe populo librum Ciceronis esse persuasisse 'mus,ac praeclaro hoc quoque Latinam linguam monumento cum lassemus.Quod quia factum non est, qui siccunda nauigatio est,argu menta,ut dix diuentientium expendamus,eo animo , ut si grauia,&Hiera esse deprchenderimus, ultro illorum nos partibus aggregemus, Uin minus, in nostrae quasi stationis prisidio maneamus. cetcris v ro , qui quasi spectatorcs liberalis huiusce contentionis astiterint, caussam certioris, ac synccrioris de re tota iudiciis praebeamus. ncq; enim uerum elucere , nisi caussarum utrinque facta contentione, iotest. Quid igitur isti aiuni3 nempe quacunq; de Consolatione a uetcribtis scripta sunt, ea tanta ab imitatore solertia esse expressa, ut pla Ee lux ipsa ueritatis nobis sit imprudentibus infuscata. Quod quide, ψ nouum, etiam, atq; etiam arbitror attendendum. Neq; . n. huiu modi
29쪽
modi nunc quaestio )e Euid, libris ueritate in diseeptatiorem uocatur , qualis priscis 'emporibus de multis aliis est adducta . si quidem non cuius hic namentarius sit, quaeritur, sed ucrus ne, an simulatus iit, disputatur. neque opere probato ipse ad laudem opis ex indagatur , sed ars inuenta una cum ipso ad ignominia artifice condemnatur. Olim illa controuersia praeclara doctorum hominum ingenia uehementer exercuit, utrum dialogi quidam Platonis essent, an Aeschinis, quorum utrumq; operam Socrati diligentissime dedisse, constabat; aut utrum nonnulla scripta Aristoteli, an Theodecti estent attribuenda, qui discipulus eius fuisse studiolis limus serebatur. Nimirum sic tum de auctoribus quaerebatur, ut de laude operum nihil omnino detraheretur. nunc uero noua, atq; ante hunc diem inaudita quaestio instituitur, num emersa E tenebris Ciccronis nomine Consolatio uere a Cicerone conlcripta , an per ludum, te incre ab erudito aliquo ocio abundante conficta sit. in quo non modo fucatum opus, sed etiam opifex ipse adultcrinus arguitur. Quod qui iaciunt , iane scri-hendi rationem plurimis, ac maximis angustus,& salebi is impeditam inducundi Etenina qui imitationem istam ipserunt sibi iudicio depoposcit, non solum uniuersam quaestionem de morte,& luctu neces se habuit explicare, sed ipsius etiam Ciceronis mores, atq; animi P turbationes,factorum,& consiliorum rationcs, temporum, casuumq; uarietates exprimere. atq; ut haec summa inter se contensione conmerent, enixe operam adhibere. Quam laudem assequi , lubricui , ac difficile adeo est, ut etiam Cicero , si quando ab ipso uigilantis, atq; accurati scriptoris defecit ossicio,tum maxime sui dissimilis ui- dux sit,cum ad eiusmodi imitationem se contulit. are,quoniam qui Ciceroni huius libri auctoritatem eripiunt, non solum imitationem adhibitam esse aiunt,sed uitia etiam imitationis qusdam adducunt, contemnamus cetera, uec pro nihilo ducamus, atq; milituto sententiari in fraginentorum, exemplorum, ac ticinorum ordine conseruarq,
ad ea perpendenda,quae a pluribus,prout accepimus, a uersus singulas h uius libelli partes allata sunt, accedamus.. . Nogant quidam, ut exordiamur a primis , eiusmodi a Ciccrone suscipi. principium potuisse: Quanquam recentibus morbis medicinaedhibere, lictant sapientes.J S aiunt: s Si cicero principium hoc ΓΘ cisset, uerisimile cli, cum in Tusculana disputatione sutile id signisc iturum, ut soler,ac scripturum in hunc fere modum. Raaodq; uetat
Cis lippus,ut in eius libri principio scripsimus. Qi are quod est illi
30쪽
disp ita sonis proprium, non uidetur Consolationis libro fuisse trῖ-
Ni induai: Ego uero,etsi inuitus facio, tu ab amicorum,&quidem doctissimorum hominum, opinione discedam , taliten veritatis causi, quae o innibus est gratiis piaeserenda, dico, primum illim sentenriae Chrysippes in Consolatione usurpatae repetiti une haudqum in cosueti id ini, ut aiunt, Ciceronis accommodatam suturam , neq; eni quoties illi 'alicuius scriptoris auctoritatem repetiit,ea se alibi quoq; .dhibuisti,significauit, sed quoties aut totum libri argumentum, auxili signem aliquem eius locum attingit,ca se alibi tractasse,ostendit,ue praesenti longioris de ea re disputationis onere liberaret. exempli pratia contigri in libris de ossiciis. mentionem eloqiscnti an ἱicia
es de stloriae faceret,de iis se in Hortensio 'lio, di in librii dest ri copiose seri isse, signi cauita fuit eidem etiam agriculi irae, Proba
Ihim,3r sumptuum publicorum commemoratio interenda, ca se loca perpurgasse antea in Catone,in Academicis, di iiii libris de rep. nio nuit. at sententiiς scriptorum alibi se usum, rine neq; dixit unqui,
neq; id ficere opus habuit. quod cx hit cognosci locii potest. In set indo enim de snibus scripsit: s Vt ad Archi tam scripsit Plato,non DIum sibi nutum este meminerit Ad p triae,sed suis. J t in primo de olsci si Ut praeclare scripui mi est a. Platone, non nobi solum natisimus, sed' ortus nostri, part cm patria, partem parentes uindicam. Ibidem: Ocultarum,inquit Plato, est ui nobis sensus acerrimus, quibus sapientiam non cernimus, quam illa ardentes amores excitare tni,si uideretur Hic vero: Forina,& t aqua facie honesti uides, quq si oculis cerneretur, nairabile ut ait Plato amores sui excitaret. Ibide hi into:Jubet nos thiusApollo noscere nosmetipsosdat i prima Tu itina: MonetApollo,ut se quisq; noscatJIte i Bruto: Mesiodiu illa' laudatur a doctis quδd ea de melura reddere iubet,qua acceperis, ut etiam cumulatiore, si possis.J at tu primo de officiis: Ea quae acco ris utenda maiore mensura, si possis, iubet reddere Hesiodusa in certe locis nusqua in elucet iIta familiaris Ciceroni, quae dicitur epetitae auctoritatis significatio. deinde addo, Ciceronem non po tui si e scribere: Quod iactat ChrUppin, ut in Consolationis princi piri scripsimus,) quia hici non nominatat chrysippum, sed sapientcs,quq uox cadere in alios etiam poterat, quam. Chrysippum. Ha uero Chrysippi sententiam ab illo in hoc commentario usurpatain ex eo liquere, quod post dixit in Tusculana: t. Quod uetat Chrysippua , ad recentes quali tumores animi remedium adbibere, id nos fecimust