장음표시 사용
351쪽
Quamquam si ipὶ facere ad conservationem corporis putet, punire deinceps pertinaciam possit. Neque distinguo , an ea pars sub Ordinum imperio votum in regimine faciat; neque enim de jure hic agitur imperii: licet enim imperium transtulit ut ipsa in partem non veniat, , consensum tamen liberum retinuit de eo quod
' translatum non est. Caeterum cum vix sit ut in eandem sententiam singuli conveniant,ut tenere unanimi consensu omnes velint, neque vero
tunc quaestio locum habet) & pars multitudinis miles sit, siaeque enim plus civis valet de quorum etiam conservatione agitur, redit in ea confusione sest namque confusio omnis dissensus de eo quod translatum non est, nec venit sub imperii actibus: de imperii actibus confusio esse non potest, cum sit ordinatus status, & una ibi Imperantis voluntas itaque naturae is redit status , quo in concludendo de conservatione medio pars fortior praevalet ' , etiam cum oppressione alterius 8; itaque jure, dictante naturae lege, dare miles , si fortior, ad sui conservationem poterit, & subjicere se hosti, perque omnia et obedire in cujus manu vita salus aiae est singulorum, tanquam solutis pacto in prima imperii institutione inito,ut qui omni jam satisfecerine obedientiae debitae, singulis licebit a quippe qui ab hoste jam, non a propria amplius principe defensionem sperent. Imperia instituta propter defensionem sunt, qua deficiente recte ad eum transitur qui defendere queat M. Imperantis vero respecti dare nec miles, nec singuli poterint; dum ipse defendere S: bellare volti, SI ad defensionem necessaria praestet, de quo ipsius erit judicium, R in temeranstes, postquam i n potestatem ra dierint
352쪽
dierint,animadversib. Sic nec extra vim belli-11. cam abscedendi a corpore parti voluntatem liberam esse, facta Imperanti in ipsa' imperii coneessione ' , promisso probat. Neque placet necessitatis exceptio, ubi iussus Imperantis contrarius obstat, ne discederet; ipsius enim Imperantis, nec partis magis quam singulorum, de necessitate est judicium. Quod i are dictum de civibus singularibus jure praeciso 'esto, maxime si non drscedere civem resp. inistersit.
g. XCIX. Vel sponte deseras , cum temporis praescriptione. J Pro derelicto habita in jure non , ,
manent derelinquentis, quia habendi voluntas deficit,cum facto significet, nolle se ea amplius in bonis suis esse: quo facto non actum realem, ut abjectionem , sed & verba complector; quae licet non vera esse possint, pro verissima tamen animi & voluntatis declaratione in usu juris valere solent, inspecta eorum qualitate, ut Baldus notata eaque desertio seu derelictio expressa dicitur. Igitur cum nul-1ius eae res sint, . reincidunt in eum statum ut alterius fieri possint. Possunt autem & non fieri alterius , si nemo sit qui apprehendere.eas velit ; quod & derelictis imperiis accidere propter loci importunitatem, sterilitatem, simi- .lemve defectum potest . Unde aliud est dese- 3. rere rem, aliud transferre, de quo proxime aliud prehendere desertam. Hoc si ad imperia applicemus; videndum ,Qui deserere, &quatenus in alterius praejudicium possint : deinde quomodo qualificata derelictio tacita, &prehensio esse ' , vel quid accedere ei debeat. ut juris derelicti alium dominum faciat: ce quibus tacitae & expressae differentia notetur γω-
353쪽
denique qui acquixere ex derelictione possint , quod de utraque specie dicetur. Deserere igitur, & proderelicto habere imperia , juraque,& territorium, tacite & exprede, possunt qui jure proprietatis vel totam vel partem habent. Ita ut nec filio jus maneat post imperii abdicationem,cujus patri libera dispositio & non impedita liberalitas esset, atque alterius rei: N ue enim differre alienatione, testamento, re-itutione , vel derelictione simplici abdicetur, omnino extra dubium esse debet. Successivo autem renunciari in filiorum praejudicium im- .pedit ratio, quod patre mortuo jus ex lege habent. derelictio civiliter morti aequiparatur. 6. I aesta derelictio in non acto consulit: undGargumentis tantum probabilibus , & per ea praesumptionibus de voluntate non facientis colligitur. argumenta nempe probant derelicti praesumtionem. Gle argumentum juris negligentia est , ipsa autem negligentia aliis iterum argumentis colligitur L puta si ipse juris
exercitium non curet , ac sciens patiensque e
erceri jura ab alio videat, qui animo ubi habendi exerceat, maxime si is in bona sit fide , . 93s. ἀσοῦ
fanto temporis lapsu continuo qui contrariam voluntatis praesumptionem excludat ; quod fit, si nullam contrariae voluntatis justo tempore notam ediderit. atque hic prehensio licet enim ita juris ab alto exercitium appellare,
quamvis nomen maxime rebus corporalibus 'conveniatὶ cum simplici derelictionis actu Concurrit, quia negligere jura vix possit nisi
ab alio eadem exerceantur. Derelictionem igia tur tacitam scientia & patientia: prehensionem
bona side & animo sibi habendi: utramque tempori; lapsu qualificatam esse oportet. Modus
354쪽
acquirendi Wiscapio dicitur , quod res per
usum capiatur: exceptio ex eo jure veteri domino opponenda prescriptio dicitur. Fundamentum utraque non in sure civili, & ex eo tempora praefinita & effectus singulares habet, quae solos ejus civitatis sub lectos . tenent) sed in naturali voluntatispraesumptione derelicti vel concessi dominii s accedente ratione, ut d minia tandem post longum tempus sint in certo , quod & pax suadet, quam servari inter homines lex naturalis jubet. inde bono publi- I. I. δυβα Co introductam usucapionem Gajus dixit . Ab expressa autem tacita & probatione , &este , & acquirendi modo ita differt, quod 6 3. n. 19. illa statim rem occupantis ', haec non , nisi ac, post tempus faciat; adeo enim manifesta in expressa amittendi voluntas est, ut tempore, vel alio probandi adminiculo non indigeat, nisi forte circumstantia adsit quae suadeat requirendae. rei animum non abj ecisse . In tacita cum non sit manifesta probatio voluntatis amittendi, ex ejus lapsin petenda est, sine quo nemorem suam alterius esse occupatoris velle intelligitur, quod & supra de prima rerum communiter possessarum occupatione diximus . t. Π λ9 In expressa conclusio sit, solam derelicti prehensionem , in tacita , possesionem cum debita qualiscatioue dominii jus tribuere occupatorint di possessori adversus veterem dominum. Ex, utraque derelictione acquisitio originaria dicitur, nisi quasi originariam mavis, cum licet
res reciderint in naturalem statum, semel tamen alicujus fuere. Utraque ut inter singulos olim in naturae statu, eadem ratione nunc inter
Reges obtinet: & hoc jus in tacita per prae sumptionem usus Gentium probavit. Minimu
355쪽
autem recte ex hac tenet qui possessionem interruptam habet. interruptio contra patientiam arguit, & actum voluntatis deserendi contra- - o rium testatur. itaque qualificationis est vitium.
Simile in magistratibus inferioribus, qui velut ministri jura omnia nomine supremae potestatis, nihil proprio exercent , quippe a qua de' . pendent , & personam & qualitatem, nihil Oa seipso, habent ; quod cum sciant , nec non scire possint, animus sibi habendi adesse non
potest. & hinc vitium r iure igitur aufertur, vel inhibetur, vel non acquisitum dicetur, quod II etiam longissimo tempore exurcuerint . inter hos principes proprie sic dietos censeo. Licet enim personam in Ordine aliquo imperantium sustinere possint, adeoque inter personas imperantes numerari , imperii tamen partem cum non singuli, sed totus ordo faciat, me Tito eo respectu ut sinetuli omnes, cu)uscunque sint ordinis , in conditione privatorum Censentur, imperio subiecti & Iedibus: Sin ut decretorum executores, vel quibus demandatum a lumma potestate luris alicus us exercitium sit, &inde locum inter magistratuS in . si a. feriores ministros tenent , eodemque cum illis jure in hae materia censendi: Si tamen proprio nomine sura quaedam exercui se Proponantur, dicendum profecto animum ea
sibi habendi induisse: sed quae vindicati ania jestate posse, supra ubi de imperii & maealienatione, & mutatione plenius, probatum 12. est . Inter diversos autem eiusdena rei publi- 605. ncae ordines quatenus praesci iptio procedat, & 93- alius utrum adversus alium acquirere positi, non adeo expeditum videtur et etenim si imperii jura re Majestatem spectes, privati sin- . . Z . guli .
356쪽
guli videntur, dum non penes Ordines singu- ... lOS, sed junctim penes omnes imperii majestas
consistat; quare ut summi imperantes ex ra-- tione naturali, seposita civili lege, praescribere non possitnt: sed & qua ad imperium singuli , ut partes integrantes, veniant, quarum altera alterius non subjacet imperio, unoque vel altero ordine di membrato corpore non sit imperium, non privati, sed Imperantes p0. tius videntur: Veram sententiam puto, non secus atque summos imperantes aliosve populos liberos adversus alteros praescribere η: non quia summe imperant, sed quia nemini parent, quae ratio ab omni civili lege & coactione eos solvit: orta igitur de praescriptione inter ordines controversia, pactione eam sopiri, vel dissolvi rempublicam, vel bello civili fieri ex partibus aliquam superiorem necesse est. Divisa inter Populum vel Senatum. & i 3 ' Regem imperii jura, vel quae in delatione populus sibi servavit, ut acquirere Rex a populo, R ita Populus ab rege potest, quia uterque per- sonam civilem habet, quae juris civilis, ad civitatem pertinentis, acquirendi sit capax. Po- . . pulus autem acquirere a Rege absoIuto ex praescriptione, seu derelictione tacita non potest, dum corpus vel personam ei adfingere in societate , etiam simplici, omnino nequeas; cum
totum quod imperii & obedientiae sit, &corporis & personae,& jus faciendi & habendi
omne in Imperantem transiit: nec animum
pra Io induere ipse populus sibi habendi possit '. Quod limita, nisi princeps populo personam
juris acquirendi capacem accommodaverit, quam Concilium vel Senatus repraesentet, &jus tale sit, quod exerceri reliqua Majestatis jura
357쪽
jura non impediat, quippe quale jus acquiri cessione expressa populo posse , supra dictum
est '. quod autem cessibile est, idem est pra ' 693 --6, scriptibile. Sed vero ex derelictione expressa congregatus civiliter ipse populus occupan-3Wdo primus praevenire alios omnino potest s. ' 9 3- η- δοῦ Deserto populo defenso primaeva ,&liis omne δ' naturale redit η: quod & in imperii parte ali-' g Iq ῖqua ,& singulis Verum . n 06. C; at naturaliter deponis, s lita functis, , ' ' 'I. haeres imperium non excipit. J F it hoc si haeres proximus nullus existat, vel ipse, vel testamento in tus repudiare malit. Si proximi
ex: stant nec repudient, nec extraneus scriptus, succellio ex conjecturata regitur voluntate. z. Sin quis scriptus, ex expressa voluntate. Pertinent autem haec ad Monarchici speciem ,quam . AHerilem supra & De Doticam diximus ηι nisi γ'
aliud initio convenerit. Et in Patris imperio Verum est, qui jure proprio, non limitato, & 'in dominio habet. Caeterum cum ad certum . terminum, ad vitam vel ad tempus datus, in-istituendi haeredis vel qui imperium post terminum excipiat, jus non habeat, manet popu e, isto.conveniendi naturaliter facultas ut de hsuccessore vel per legem , seu regni specialem, seu de successionibus etiam rerum privatarum generalem, vel consensum novum prospiciat.
de modo supra dictum unde siccessivi & .
electioi nomina: ut enim electio ex coli sensu est populi, sic Ss ex ejusdem voluntate primae Va, non praedes uncti Regis , luccessionis est ordo. Quare supervacuum & ineptum utrinque casu mihi videtur,de nominando successore Regem praesentem interpellare : aliud, si ut
legitimitatem agnoscat, squamvis &hic du-Z a bium,
358쪽
bilim, quatenus agnitio simplex valere in ab. terius praejudicium possit 9 dato autem valere , Rex filium nominat, praescriptus legibus sundamentalibus succestionis ordo Regem designat: At vero ut is successorem designet apud quem libera ejus rei dispositio, vel jure proprio vel delata ex humanitate est , praevidit Impi. rem odiosam esse, i plenam trisissoni,s' L. vlti e. d. periculos eventus '. unde prudenter Elisabethap i o DD. Angliae Regina, de successore nominando in-
ιμ' terpellata, Visae sibi sepulchrum non esse fodien
dum,re bonditi lacessita deinde Procerum petitionibus, Majestatis reos pronunc it omnes, is 66 qui de regni succestione sermones sererent in nempe , Suspectassemper invis que dominanti irat. Ust, I. proximus desinatur . Idem, quod de eo qua ad vitam vel ad tempus datus , dicendum de Rege cui simpliciter imperium insitu- 'rivum consensu absolutis limo, nullaque termini praefinitione delatum fuerit : imperium Dempe delatum est, sub cujus definitione non' 99 . venit alienandi facultas η. non vero imperat ui imperium alienat. Quod & testamenti actionem complectitur: est enim alienatio , dispositio per quam dominium transit: itaque constituere succe rem sibi testamento nequit. Testatio pro commendatione apud po- S puluin valet, quo non assentiente nulla ejus virtus est : Manet enim populi jus & disposi-- o p tio , modo quo de imoerio conditionato. dictum: . Jus popuIi eleetivum dicitur, nisis in imperii institutione transis,llam in alios sit '. Idem circa exi redationes jus est. Dum elec- .stio pendet, tempus interregni dicitur, &nullum corpus politicum vel persona publica existit, risi ex novo populi congregati ad e- lactio
359쪽
Iectionem consensu : quomodo enim anim vita est corporis naturalis, sic corporis omnis
politici anima & spiritus unus Summa potest β . ς est, quippe a qua dependet , & motum habet, & operationes suas , dc efficaciam omnem : quare ea deficiente anima simul e corpore recedit, ut jam movere se , & operari quicquam efficaciter, & corpus dici, vel publIS. cum quid , omnino nequeat. Manent x Nς0 . hi j .., primae ante instituta imperia obligationes et , quae & ipse vim pacti habent. Manente & po-'' puto, ut conveniendi de novo Rege, vel alia imperii forma erigenda jure, sic in eo conven- . tu interim per se negotia publica curandi: TD cite enim placuisse populi universi admodum
Democratim cura censeri debet, donec de alia forma expressa convenerit. jus enim omi tum aequale est, &3us omnibus, deficiente Communi curatore, res omnes & communes per se omnes & communi consilio procurandi: persecte Democratia oon est η , donec pro ea g 7-η imperii forma conclusum non sit 3 quare it ante utcunque decreto seu declaratione Voluntati β . - 1. Dd sub imperio vivendi ,si de forma ejus Sc modo conVenire nequeant, non pars major minorem suffragiis , sed vel minor majorem, si forti Oi, j ure naturaliter competente, id est viribu S Vin' .
Cet 3 atque eatenus status naturalis r tali. 93ι
Prima illa , de qua diximus, obligatio manet, quippe quae inter ipsos singulos st: altera, ex submissione & juris naturalis in gratram umuis
Imperantis renunciatione, simul cum molle
tum, continuandi interim per se impelli Ius non habent quippe eligendi solum, non atri
360쪽
foetus in utero sit,de cujus vita vel sexu dubitetur , non per modum interregni, sed quomodo Reῆe minore regni negotia curanda, dum jusvere ei sit, qui in utero est. at praescriptione Ir acquirere Regem a populo , qui non detulit disponendi per testamentum facuItatem posse, & Populum a rege acquirere jus quoddam . delatum circa dispontionem, praxis probavit,999 I juris rationibus fulcita . Soli autem Monar chiae convenire hic modus relinquendi ab an- 2 testato, & per testamentum, potest. Inplu' 13. rium enim imperiis, quae aeterna perhibentur, cum mori Senatus non posse dicatur , huic modo locus esse non potest: singuli moriuntur, &in deficientium singulorum locis alii singuli succedunt. Deficiente sine haerede domino, servi sui juris fiunt, ut pri evo naturaestatu. a quo ut principium fuit, in eo finis erit. g a. sim