Politica contracta generalis, notis illustrata. Seu De singulorum ante imperia instituta, et summarium potestatum institutis imperiis, cum inter se, tum in subjectos, jure ac potestate, temperata ex præceptis naturalibus, & gentium conventionibus, tr

341쪽

in captivis singularibus, qui res juraquae extra potestatem hostium habent. Consensum autem

requiri supra dictum est .Quare & capto regi, - ι

suousque non consenserit seque victori non subjecerit, jus manet imperii, exercitium impedi- . . tum . inde & tituli,& insignia manent imperii . g IGn. 33. Quid quod occidere jure naturali captos liceat& sine conditione deditos p addito tempe- 6 29.n. 8 9. Tamento , ni cessante hostilitate , positisque armis obedientiar& fidelitatis sacramento victi victori se obstrinxerint, isque in fidem eos, ut subjectos receperit, quo remissa tacite, licet morte dignum quid admissum, omnis o fensa intelligitur & altero temperamento, 'AE V. l. de quo supra dictum '. Servi manent ex eo- ' g 8. n. s. dem naturali jure ubi servitus obtinet. Sic imperium ex victoria absolutum, plenum , ac

proprium est. Ubi servitus desiit, in personas jus arctius ex jure gentium est , quippe ces- ' g J9- - Πsante servitute cellare ejus juris effectus debent. In res nulla mutatio est . Quod ele- n. r. ..d ctivum ante, vel successivum erat imperium,

a solo jam victore pendet, quippe quod jure

nunc patrimoniali, hoc est dominio ac proprie- . late tenet , ut vel seorsim tanquam populum ' 698 . habere, vel alteri etiam jungere ut provinciam,

Vel plures in unam contrahere provinciam, VCI

temperare quodammodo imperium , seu quia tutius seu ex juris benignita e , possit. Legum authoritas non a victo ampIius , sed a vietoree dicenda. Acta tamen a priore domino rata manent, ut & contractu victor teneatur, in cujus persona civitas debitrix spectetur, duin ut jura activa , sic & passiva transeant , cum omnem causam suam faciat. Imperium id esstotum regnum, vel partem an dedere impe-

342쪽

ranti liceat, S. sequente videbimus. Illud hic f. .

ex jure gentium monendum, quae vis abstulit, postliminio recipi. jus enim naturale postliminium ignorat. Sic qui capti ad suos, sociosve qui in iisdem sunt partibus, seu vi bellica recepti , seu sponte ab hoste traditi. redierunt , libertatem iuraque omnia recipiunt, nisi quae alienata interim ab hoste in cujus jure jus erat alienandi. Quid igitur Motus populus sub potestate hostili per virtutem sociorum exemptus proponatur Ex pactione expressa res erit judicanda. Etenim ad auxilium in foedere offensivo vel id efensivo pactio nuda ad restituendum pristino statui obligare non videtur ;quippe quousque pactio natura sua non pateat. Quae nec durare cum alterius subjectis potest. Quare ereptos e manu hostium qui postliminii jure pristinam recipere conditionem putet, alii ei ratio investiganda est, quae superiores vincat. Si locus hic postliminio, & foederi restituitur populus , cum prius in jure erat populi. Restitui autem libertati suae populum, prius liberum, qWi ab hoste libertate fuerit datus,

nulli dubium est. At victoris se subducere potestati populo non licet. Ut nec servis fugere', nisi qui vinculis coerceantur,quippe cum fidesiis non habeatur , inter ipsos & cominum nul- 8 tum pactum nulla obligatio intercessit .

q. XCVIII. A principe recedit si in alium

transferat. J Nullo discrimine, actus inter vi- i. vos vel ultimae voluntatis sit in extraneum . vel in sanguinem : pure vel sub conditione fiat.

At distinetis regnorum speciebus, & applica tione factu ad Herilis de Despotici species: etiam

cum servitus cesset, cqm alienatio non servitutis essectus, sed occupationis, & juris patri'

343쪽

monialis sit. Herilia ex consensu libero , &Despotica quae per vim meram initio comparata sint, ut res aliae in patrimonio habentur si

domini, regnum dominium , imperium dominatus appellatur. Igitur & personas, &res,& imperandi jus seu imperii jura, & regnum seu territorium , vel partes recte alienat; in in alienationis enim & liberae Hispoisitionis jure ius maxime patrimoniale, dominii & proprietatis . . cernitur: Quamvis & per conditionem dici herili consensuali ea lex possit, Ne alienare liceat. Idem jus insitullio qui vel ex proprio patrimonio vel fructu inm sum proprium destinato regnum sibi armis vel praetio comparaverit rpecunia qua bellum geritur ubi vel propria, vel in fructi est , locus est regulae, E proprie- confer g 6rtate & fructu quaesita proprietario & fructuario

cedere. Itaque non regno sed Regi adjiciuntur , dum in ea sit conditione, ut qui primo regnum per vim sibi constituit, quo respectu merus despota, vel ex contraditi est dominus. Si ex aerario publico , quod ad servandam, augen- . dam rem, utilitatemque publicam , populicam,quid acquisiturr non rei principis privatς, di cum jure atque in res privatas, sed rei publicae , populicae , acquisitum jure plenissimo& cum facultate alienandi dicetur. Principi quidem quod ad. jus imperandi , quod ab se populus totum abdicavit, nam & acquirendi jus dedit, quod subjure bellivetiit, &acqui-stum imperio regendi : Populo autem quod

ad facultatem negativam , Ne alienare liceat,

344쪽

assirmative seu positive disponendi transsatum non sit 3 quare ejus juris habendi seu retinendi

populus personam habet. Nam si ex Democristiae forma Monarchica instituta sit, personam populus,quod ad jus in Monarcham non translatum, retinuit, nec per alium hic personatur εSi ex primaeva illa congregatione quae dem ., cratica vere non sit ηό jus negativum penes singulos mansit, qui juris sui conservandi gra-1O tia convenire jure naturali potuerunt . Sic populo vel multitudini non majestatem realem' adfingimus η. non est sine imperio majestas, nec in subjectis conspicitur. sed jus naturale damus. Atque hac nostra interpretatione accipiendos volo DD. qui ea de quibus nunc sermo nobis est, non regi, sed regno seu reipublicae acquiri regna scripsere: Extra hanc instterpretationem non video quid sibi regni reipublicae vox velit: nudus upcis lanus absque realitate est. Populi igitur victi respectu regnum alienabile est : Imperantis respectu, in quaestione alienationis , eodem cum ipso imperio institutivo jure ac conditione quod voluntaria submissione obtinetur. Videndum itaque in hoc insiturivo 6 Imperanti quid circa alienationem liceat, etiam cum consensu absoluto,

nulla conditione habetur. Equidem ut singultim perandi jus in principem transferre, sic realienandi seu transferendi eidem principi in alterum jus , praeter jura imperii , potuere ritaque alienandi jus sub consensu exprelse

F d. 6-23. venit ν, rati lassicere singuli quod regantur ζvel sub imperio, vel ordinato lint statu, extra hostilem conditionem. Si initio non venerit ea facultas, alienare equidem populus poterit in statu democratico, non qua populus ex im

345쪽

perandi jure , neque enim ad hoc se imperanci jus extendit ) sed qua singuli, novo lato dis cconsensu ad alienationem, quod dare & initio 'poterant; nam & eo modo habendi jus, ut alia jura, initio in eorum potestate erat, quippe sub imperii delatione cum translatum non sit, in jure mansit singulorum , etiam post imperia, quare transferre singuli , etiam post imperia possunt, dum, ut translatum sit, singuli consentiant. Quod & in Principe & Senatu verum est, quomodo supra dictum, mutare eos ex novo consensu formam posse . Ex- g9 .

tra hos casus puta si nec initio, nec ex post facto consensus venerit) alienare Princeps, Senatus, vel ipse populus si vel unus ex post facto dissentiat η, non potest. Quare inter vi- 689. n. vos transferre annitenti Populo , Senatui,

Principi, vel aliis subjicere , resisti , & impediri transationis efferuis, vel jure vindicari poterit,quasi translatum quod extra just esset tranSferentis, neque enim, quod iam dictum, alienandisjus cum imperio transiit, vel ipsa alienatio actus est imperii. In Principe seu Regeratio specialis accedit , quippe cum eadem obligatio Regis ad populum quae populi ad Regem sit, non est ut facto suo Rex populum alteri subjicere I egi magis , atque populus sub ducere se imperanti pollit, de quo supra plenius '. Adde iure quidem pleno Regem institu ' g 89tivum,non,ut dominus,perfecte proprio imperium obtinere. Quae rationes & contra ius. Senatus applicentur. Semper autem trans se

re Senatum & Principem , etiam sine novo consensu posse, si in manus velint restituere eorum a quibus ortum habuit, ex praedustis verum est . res facile ad suam causam redit.

346쪽

Ipsos vero singuIos seu multitudinem transse re, seu alienare imperium jam delatum, invito Imperante possse, minime placet, quia instituta post imperia nec ipsum amplius ius imperii,

nec personam, nec voluntatem habent: itaque nulla est translatio in secundum, ex jure priori quaesito: aliud si consentiente imperante , cum Personam Populo accommodet. De salienatione seu translatione non voluntaria, sed

ad quam per vim majorem , hostilem, bellicam

Princeps , Senatus, compulsus dicetur, alia potest consideratio esse. necessitas extrema legem non audit, &ad ossicium pertinet imperantis salutem populi per omnia media, quantam possit minimam, procurare , quare si resistere nequeat, dari posse imperium ac populum pactione , quam omnifariae bellicae devastationi, & hostium per vim irruentium permittere arbitrio, videtur. Hinc deditionem puram er quam & necis jus datur,illicitam esse, omnino probabile est , quippe quae contraria est conservationi civium. Per pactionem autem quae vitam salvam facit, &jura quando que, & privilegia, immunitates , fatendum

est , quantam iuro necessitas salutem quaeri, quod cum ad ossicium spectet imperantis, videri positi in ejusdem jure hoc esse: At cum injure pro 'rie sit imperantis quod peractus potest imperii , nec vero imperii actus sit' pera quem exitur extra imperium ', dicendum ad ii sationem eam singulorum requiri consensum , ut qui actus nec imperium sit,

nec sub dato jure venit imperii. Si tueri imperium Senatus, Princeps , se posse desperet , in medio relinquendum , ut qui non desperet, arripiat, vel singulis , si ita ma

347쪽

lint, jus defendendi se naturale relinquatur, . - . quippe quod jus manet vel redit, ubi prae Q stari ab imperante nequeat. Translato imperio jura transeunt imperii omnia ,& terrirorium ,

& quicquid principis erat. De jure quodam

alienando, transferendo, vel a se abdicando, non minor dubitatio est. Iura quidem cum imperio omnia ut . transferre Dominus de Desepota in alium potest, sic ex juribus aliquod, actu inter vivos quolibet. Rex vero institutivus transferre non potest, ne divisionem instituat, . qua totidem flammae fiant potestates , quot summajura in personas diversas absolute trans- 'ata , vel eatenus etiam forma, id est, persona

imperantis, vel electi vel sut cessione probati δmutetur, contra intentionem consentientium . intersse enimjura vel penes unum, Vel pe- Confri nes concilium sint, supra ubi de formae muta-q f-tione , consideravimus Adde, quod ad im- . ,. perium ne juris quidem alienatio pertineat, sed vel tollat ipsum: Et jura majestatis ad principem institutum jure quidem pleno, non proprio pertineant. Aliud videtur , si Senatus,

Princeps, vel Rex institutivus, Despota, Dominus, jus quoddam toti populo restituat: restituere enim populo posse supra dici in est . . Ninis. 'hoSed an repetere seu Dominus, Despota, Rex M. 994. institutivus, Senatus jus vel consensu libero V. 3 vel cessum extraneo vel subjectis, possit, a dua quaestio est. In Rege institutivo quidem &Senatu specialis est ratio, quod alienandi jura majestatis, in extranen in vel subjectum, ne facultatem quidem habeant . igitur cessione facta nihil actum videtur. quare vel repetere seu revocare ea jura possunt, vel, si mavis, revo-

catione non est opus. In Rege despota, cui

348쪽

alienandi facultatem nullus negat, sic etiam responderi pro affirmativa posset: Ut si tale sit jus cessum , sine quo exercere reliqua jura ma-3estatis nequeat, repetere omnino possit, quia dum iesperare ipse velit, manere temper p testas adaequata nni debet, inde tueri eam pintestatem seu jus posse. media non esse definita, Omnia esse licita. Sunt enim contradictor haec,velle imperare, &jus alteri cedere sine quo imperare nequeas r volunt*s igitur quae manet imperandi, voluntatem alteram qua justale ceditur, statim&in ipso actu revocat &irritam esse vult, & nihil actum videri, vel

. erronee consensisse '. Adde argumentum albbi exjure ad conservationem membrorum prinductum, quod enim singulis in naturae statu ad conservationem membrorum naturalium jus est, idem&personae civili ad conservationem membrorum civilium esse debet. Igitur quod metu extortum, vindicare potest: si consensu Iibero datum, dicendum & revocari consensum posse , quod supra plenius ' Aliud est si quis totum imperium a se abdicet, & ita se

declaret, ut imperare penitus nolit, vel nullam imperii partem retinere,de quo statim v. Hoc enim casu si revocare jus cessum liceret sequeretur, quod nemo puto concesserit,victos

victorem pellere posse & regno privare: nec hoc tantum, sed & ipsum imper1um Regi &Senatui a populo in conventu democratico,vel ipsa imperii instituto ne concessum, eripi. Attenta igitur hac distinctione restituere Princeps N Despota irrevocabiliter jus omne populo , non juris qualem dicimus partem, poterit. Et his argumenis repetedi seu revocandi ejus juris

sessi facultatem qui Regi velit defendere , eandem

349쪽

dem &successori defendit : Licet etiam jus cepsum nova sit stipulatione eel juramento firmatii; neque enim juramentum vel nova stipulatio plus quam prior cessio valet, quae si a cedente revocabilis, a successore etiam vel centesimo revocabilis erit, cum succedat in jus primi. Sed armis vindicandum quod haberi jus la vo-Iente nequit. qui potestatis hic satis habet, de iure ne sit sollieitus. Diversum paulo in

Rege electivo est, cum in jure sit populi jusquoddam defuncto datum sibi retinere , vel plures etiam successori conditiones ponere , dum ad ipsos redit imperium, quod & totum , - si placet, tenere sibi possint. De parte impe- rii, regione, urbe particulari videndum: nam sive ea pars, vel regio libera hominibus ante institutum imperium habitata, vel similis quae sui juris esset, consensu libero imperio instituto accesserit, squar vera unio sive coalitio est si vel civitas consensu primaevo condita quae par se tibus distincta sit, squar enim pars vi sub imperio redacta dubitationem hic nulli movet 2 dicendum & singulos, & partem ad defensi

nem conservationemque sui sub eo imperio convenisse, eandemque rationem esse quare nec transferri in alium imperantem , eique subjici sub quo non aequa esset defensio. pars invita possit 3 maxime si utriusque non ea idem sit forma imperii: licet etiam , extra

belli statum, utilitas publica obtendatur. Illud tolerabilius, si relinquere eam partem sibi hoc est deserere velit,sed quod ipsum alienatio,

traditio, & formae mutatio tacita est. Res com-η- muniter possessas, ante imperia singulis non distributas, communes populi fiscales, populi patrimoniales alii appellant , quarum fructus

350쪽

destinati ad sustentanda reipublicae, & regiae 636. .6 dignitatis onera cum dictum supra sit 'Principis eas proprias non esse , sequitur ex iisdem fundamentis, nec alienare easdem principem posse. Quae de alienatione, eadem de in seudatione, & pignoratione dicta sunt. De pecuniae publicae dispositione libera supra fi M. dichnn . Quid autem si vis bellica adsit, .vel

bellium reipbae indicatur, vel inferatur λ Sane ut aliarum partium vel totius reip. imminens declinetur excidium qua utilitas licet nulla major esse potest cum tradere hosti civem in-vitnm is qui consensu libero imperium tenet, jure praeciso nequeat , ita nec urbem tradere, vel transferre imperii partem in alium impe- rantem poterit. Videndum igitur an non hic eadem, quae de cive, consensus praesii ptio cadat '. sane partes imperii & urbes singulas quod ad imperantes summos loco privato-6. rum esse, supra diximus '. Caeterum quo gravius ex traditione partis alicujus imperi 1 atque ex singulorum praejudicium , eo dissicilius in praesumptionem concedendum : Et fortius lex naturalis, cquae de salute &conservatione Lui emcaciam suam exerit, quo conservandorum numerus major est, dum singu-E', lorum respectu operetur. Quid si fervento II.

bello vis urbi, vel unitae ipsi sub imperio parti fiat λ adhuc puto, dare imperantem eam invitam , dum ipsa defendere se velit , s redit enim relictae parti defensio naturalis & jus almedia, non posse. habet civitas lus defendendae& conservandae partis, vel si mavis , imperium sub onere defendendi. non est autem defensio seu conservatio, nec imperi actus , eam partem alteri in ditionem tradero. Quam φ