Joannis Devoti dei et apostolicae sedis gratia ... Jus canonicum universum publicum et privatum

발행: 1837년

분량: 421페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

x induci non possimus , Moysen videlicet, cujus etsi non sciremus eorum saluto cruci affixum mortem obire voluit. Ecclesia haec hominum societas erat, et ideo suos habere debet, at praesides, qui eam regerent, atque admi uistrarent , et in quibus vis omnis inesset, et auctoritas, quam a jusdem societatis institutum, et

ratio postulabat. Civilis potestas divinae quidem voluntati congrueus, et conveniens est; sed tamen institui potuit saeto hominum, quibus visum ust sese uni, aut pluribus subjicere, qui ce- turis praesiderent. Verum ecclesiastica potestas ab hominibus iu-5titui non poterat ; quare Deus ipse , qui invisibilis natura erat, visibilis factus est, ut eam per sese ordinaret , atque homines uligeret, tu quibus eadem residero t. vi autem homines, quos ipΝ' elegit, ut hanc obtinerent exercerent tua potestatem, APO stoli sunt. Hos e medio populo sumpsit , ut ubique Evangelium nunciarent, ac suam compo uerent , et propagarent rem

Publicam , in eamque homines cooptarent , invitis etiam Civitatum Principibus, in hos omnem contulit potestatem; qua Myost eorum mortem deserri voluit ad successores , ut ea d. mseu ster esset auctoritas , ratio qua ad in inistrationis in Ecclesia , quaa Stare debui usqus ad consumationem fasculi. Sed inter uos , quos Christus constituerat Ecclesias moderatores , unum Omnium caput, ut principem esse oportebat ; quoniam ille ita Ecclo, iam suam composuerat, ut ubi suu diffusa essui, gente vlu as complecteretur locis disjunctissima a , maxime quo diversas liugua, moribus, institutis, quibus tamen omni hus uua esse dembebat iides , et una caritas, sive communio. Qui fieri istud potuisset , ut gelates peiae tu numerabiles in uuam , eamdemque si,

dum , et communionem conspirarent, nisi omnes unum habere ut commune caput , e L ed utrum , quiad praeesset ceteris, essetque u Odus , et vinculum , quod eas colligare se Itaque Christus ex Apostolorum collesio elegit Simonem , quem um vos ri

12쪽

jussit, ut nomine ipso designarot ossici iam, quo sungi debeat,

patriae, ac fundamenti totius Ecclesiae, eumque ejus visibila ea Put sui loco essa voluit, ae lentrum unitatis, in quo tot gentes Ionge, lateque diffusas una fida , ut paritate, seu communio ne copularentur. Et quoniam Ecclesia et semper stare, et sem Per una esse debet, sequitur necessario , ut mortuo Petro, idem munus et sapitis, et ceniri praestare debeant Romani Pontifices, qui ei tum in Romano Episcopatu successerunt, tum in Primatu Ecclesiae universae. Ex quo patet, amplam illam pote, latem , quam vivens habuit Petrus, mor iensque transmisit in suos suc- sessorps , non extraordinariam, sed ordinariam esse ; quoniam nec εsaria est ad retinandam, et eonservandam illam in Ecclesiae natura penitus insitam ianitatem tot populorum , quos Ino

res, instituta, regiones disjungere quidem possunt, sed qui per

unum commune centrum una fide, et communi*ne conjuncti

unam emeere Catholicam Ecclesiam debent. Ceteri quoquc Apostoli per totum orbam potestatem exercit eruul ; sed haec extraordinaria potestas suit, quae in illis initiis suit necessaria , ut christi religio citius , et Acilius propagaretur. cujus rei quoniam est sacta mentio, placet referre Sermonam , quem non ita pridem habui cum docto viro , mihiqua amicissimo, qui cum illum hujus mei operis legisset Ilocum ,

in quo de hac extraordinaria Apostolorum potestate disseritur, have quidem communem alebat esse Sententiam , quam ego descripsi, sibi tamen videri rem omnem posse explicari commodius, atque expediri. Nam et ego, inquiebat , hanc extraordinariam potestatem in Apostolis agnoscerem, si singuli eamdem per totum orbem a Christo accepissent ; ita ut ubique illam exercerent propter collatam in nuumquemque singularem auctoritatem. Tune quidem extraordinaria esset haec potestas, qua Apostoli per orbem universum usi sunt, eaque illorum

morte 'xspirare kebuisset; quoniam si stadem ad Episcopos

13쪽

Pervenisset. gravia exinde mala , et incommoda accepisset Eeclesia. Verum uni Petro separatim , ae seorsim a ceteris ampla illa ac nulli inelusa, et constricta finibus in lotu in Orbem potestas a Christo data est. Ceteris Apostolis est attributa omnibus universe , et conjunctim cum Petro; et certe quisquis sacras literas diligenter legit, is duas tantum reperit a Christo institutas potestates, quae sese in totam es nil nut Ecclesiam, Petri sei licet, et totius eum Petro collegii Apostolorum. Quae duae sunt in totum orbem terrarum summae potestates quas semper Catholici agnoverunt, nimirum Potratas Summorum Pontificum Petri successorum , et potestas totius collegii Episcoporum , qui eum sao captis coniuncti Ecclesiam treserant universam. Quomodo igItur Apostoli mundum per agrarunt , ubiqua Christi fidem nuntiarunt , i particulares sundarunt Ecclesias, omnem potestatem exercuerunt Z Rem omnem

in illustri loco ponunt ea, quae ab iis post aceeptum Spiritum

5. gesta sunt. Christus sane omnibus conjunctim dixerat fiant misit me Pater , et ego mitto υos eiantes in tini ersummu dum etc. , quae verba non unum, aut alterum singillatim Apostolum , sed ornues respiciunt universe. Hane a Christo

datam toti collegio auctoritatem Apostoli ut ad actum perducerent , postquam omnes Christi fidem in Palaestina praelieav rant , ad gentes migraturos eosdem communi consilio inter εσprovincias divisisse traditum est, us alius ad Indos, alius ad Hispanias, alius ad Lirrisum , alius ad Graeciiam ρergeret, et unusquisque in EDangelii sui , atque doctrinae Pro υincta requiesceret ', Tune in illa per cunctam terram potestato

versari coeperunt , neque eos ante hoc tempus eadem, extra

14쪽

MuPalaestinam usos fuissa proditum memoriae est. Non igitur Christus extraordinariam aliquam instituit potestatem , qua singuli Apostoli seuerentur ; sed omnis , quae ab eo creata es4, ordinaria fuit , uti suot duae illae potestates, quarum est facta me utio. Uurum extraordinariae potestatis unicuique separatina attributae nullum iu sacris literis indicium est neque ego saue ullam Vi leo causam . propter quam ea mu- cederetur. Nain eaedem illae perpetuae, atque ordinariae Potestates, per quas semper regi debebat societas Christianorum, arant plana aptae, et idoneae ad eam initio propagandam; quoniam collogium Apostolorum , uti revera factum est, qnern libet eorum huc illuc cum omni auctoritate mittebat, ut ubiqualorrarum Christiana Raligio stabiliretur. Simili modo duae illia potestates, quas manant. sum perque in Ecclesiae manebunt , Romanus Ponti sex, aut eum eo conjunctus coetus omnium Episcoporum, ad eas geutes, quas erroribus imbutas deprehu odit, mittit selectos viros cum Episcopali, ubi Opus est, auctoritatis , ut ex populorum animis Omnem errorem evellant, eos-

qua ad Christi fidem iustituam. Scio Paulum, et Barnabam ab ipso Deo Apostolos suisse coostitutos, et illum quidum diserta profiteri , sese nou ab aliis Apostollis, sed a solo Christo omnem doctrinam, Et missionem accepisso. Verum fuit hoc singulara in his duobus , ut post Cbristi mortem divino mandato Apostoli crearentur . n. simul divinitus adipiscerentur per totum orbem potestatem, quam ceteri ab Apostolorum collegio

obtinuerunt Exposui sentantiam hominis in Inre Canonico multum, et multa cum laude versati; sed i , exsi mecum eo de re . quam summatim purscripsi, longa oratione dissera isset, tamen impetrare non potuit, ut a communi sententia discederem. Nam,

quae supra descripta sunt, Christi verba tum ad singulos Apo-ρtolos , tam ad Nynm ςoxom collusium aptissimuἰ reseruntur ;

15쪽

rioque obseura videri possunt verba Pauli , qui ab ipso Christo

totam repetit auctoritatem suam. Quare ego sententiam illam sequutus ordinariam quidem statui potestatem totius collegii Apostolorum, quae universae Ecclesiae potestas est; sed in singulis Apostolis duplicem distinxi , alteram extraordinariam, propriamque solius Apostolatus , quae ad fundandam , et libique propagandam Ecclesiam fuit necessaria, alteram ordi uariam, atque Episcopatus propriam , quae pertinet ad Ecclesiae guber nationem. IIaec tantum ad Apostolorum successores Episcopos delata est, propterea quod Christus Eos esse voluit Ecclesiae rectores, ita ut omnes cum suo capite conjuncti totam Ecclesiam repraesentent ; divisim singuli particularibus praesint Ecclesiis , quas regendas acceperunt ; cuncti autem uno , et eodem centro conjuncti una fida , et comunione consentiant , ut ex omnibus hoc modo copulatis una existat catholica Eeciesia. Et quoniam eadem a Christo constituta est tamquam vera , ac perseeta Respublica , quae suos habet Rectores , suit inque regimen , administrali aliena , iurisdictionem , sequitur, ut etiam habeat in iis , quae ad sese pertinent, condendarum legum potestatem. Hujus ego vim , sinesque explicavi, quoniam rerum temporalium , ac profanarum adrninistratio tota civilis Itoi publicau propria est. Nu ni illa longiori oratione persequar , totam lianc Ecclesiae auctoritatem , et administrationem paulo

accuratius exposui, ut aperirem, et munirem viam ad univcrsam

Ecclesiasticam jurisprudentiam , quam late , et flaantum potero , diligenter explanare coastitui reliquis tomis , qui hunc eo

sequentur.

Illud postremo animadverti volo, me in his proleg Omenia haud voluisse , ac ne Potuisse quidem complecti omnia, quae Postulare videbatur absoluta , et copiosa disputatio rerum omnium , de quibus sermonem institui. Neque enim id pati ebatur indoles horum Protegomenorum , quibus id mihi Disilired by Corale

16쪽

unum propositum suit, ut ostenderem universae Teclesiae naturam, institutionem, gubernationem , potestatem ; singula , quae ex his oriuntur , alibi opportunius , atque commodius evolvenda sunt. Sic ex. g. multa sunt jura , quae ad Rotnaui Pontificis auctoritatem reseruntur , propter Primatum honoris ,

et jurisdictionis , quem in tota Ecclesia divinitus accepit. Mihi

nunc satis visum est generatim demonstrare vim , et naturam

hujusce Primatus; si quid attigi eorum , quae sunt consequentia, id cum re ipsa, do qua agebam , ita connexum Putavi , ut ab ea dividi, ac separari non posset ; de cetero distuli in aliud tempus singulorum jurium, quae ex Prima tu desceu-dunt, explanationem. Idem de reliquis dictum volo. Nam quas in his protegomenis comprehenduntur , quasi genera sunt; partes his generibus Subjectae suis enucleandae sunt locis. Quod mihi praedicendum, atque ante denunciandum fuit, ne in vituperatione inciderem Semidoctorum , qui cuncta, quae dididerant, uno spiritu emitti, et effundi vellent; neque animum attendunt ad Auctoris propositum , aut ad accuratiorem ordinem , aut ad id, quod postulat longi operis,

multarumque rerum tractandarum ratio. In omni argumenti,

et scriptionis genere retinenda est Horatii regula . ordinis haec virtus erit, et venus, auc ego fallor , Ut jam nunc dicat, jam nunc debentia diei , Pleraque disserat, et praesens in tempus omittat.

17쪽

ADPROBATIONES.

Cl. Fenestilis, aede re canoni ea egregie meesti I nnis Devoti Carthagini nata Aeehiepiscopi , et Pii Septimi Pontifici et Maximi Brevium ait Principes Seerorarii opus , eui titulus Ius Canon ιcum Uni Mensum μυMicum . et PriDatum Tomum II.. ea , qua putui , dilig-ntia perlegi et ut commisso inibi a Reverendis, imo Patre S. P Apostolici Magistro Fr Tliuina Vi enito Pani O. P muneri sati sacerem. In eo autem cum nihil offendi, quod aut mori im puritati, aut citholi eae Religioni adversetur, tum maxime admiratus sum Cl. Auctoris diligentiam , ingenium . doctrinam , methodum , per picuitatem , omnigenam eruditionem . aermonis elegantiam. Quare hoc opus in publieam lucem si iis . ad quos spectat, videbitur emittendum ceusaeo . quin imo ut omnium taleat sileae Iuris adeatiae C, torum . quibus illud perutile suturum prospieio . mκnibus terat e , vehementer opto.

Daham Romae ex aaedibos in Palatio uairinali octavo Kalendas Septembris uno 304. Praneiseus sterras soli Archiepiseo ua Edessentis , SSmi D. A Paprio mi VII. Elemosinarii. et Congregationis sUer Eacia εὐιtieis negotiis a Seeretis. Cum p/o monere fi Reeterendisssms Patre Sceri Palatii Apoatoli et Magi,tr. Fiati e Thoma Vi emtio Parii O. P. mihi deleg to praeelaeissimi operis, euiritu luat Ioannis Deo oti Archimiscopi Carthaginsensis Ius Canonicam uni--rsum μtiblicum et strivatum tomum secandum quam diligentissime perpende ei m , ipsum publica luee , modo iis . ad quos specini, videatur digni

simum censeo. Ire en Da mu'. eum nihil re cithoi Ieae fidei doetritia. et a Christia na e vitae regulis ali maria offendi, tum ill Am Uanocii e diseiplinae partem , quam ampli xximn Α Pransus. ab νrq ssimo meritorum ejus instimatore Pio VII. Fontis opi. Μ et Soereturius Pontinetorum ad Pritiei pes Brmium institutus, hoc volumine eomplexuq est, infra m J.ν Surirna persti euitate, elegantiaque sermonis expositam, sed etiam maltiplici solidae eruditioni copia id lustratam, eonfirmatamque, sal is, e sentitiisquo opini uibus, quas proximis maxime temporibus , vel Meretici e vel novarum rerum cupidi aeriptores in scholas ici vexerunt , graviter consutatis . R d et issi mri Auctore perspexi. uaare in certa spem venio fore, ut omnes Iuris Canonici cultores ex hujus quoque homi , s. ita illorum manus vanerit, lectione uberrimos fructus percipiant. Romae ex Coenobio Sauctae Mariae super Minervam VII Kal. Iuli s a

18쪽

Re imprimatur Fr, Domini eus Butisoni in P. S. P. A. Magistero Reimprimatur x Piatii Mehiep. Trapetunt Vice .

19쪽

DE CIVILIS SOCI A TIS

ET POTESTATIS ORIGINE.

CAPUT L

I. Homo a Deo procreatus ad ali rum hominum societatem. origo patriae potestatis. II. Cain , et Sella principes duorum Populorum. .Couiusio linguarum , nc populoruin divisio.

V. Resiae potestalis origo. F. Regna ars is acquisita. Respu- ilicae. δVI. et VII. Leos constitutae. Origo dominii. VIII. Homines numquam exleges, et moro bestiarum in solitudine

vixerunt.

IX. Homo hominis auxilio indiget.

X. Hominum conjunctio , et socie Ias maximam attulit utilitatem. XI. Duplex in media societate Potestas constituta , utraque eum imperio , et auctoritate. XII. et XIII. An omnes homines i ter se aequalea sint.

S. I, Hominem eonsilii , et rationis plenum , multipli-

ςem , S-gacem 3 providum , acutum , memorem creavit Deus , non ut solitariam ageret vitam , sed ut sui similium consociatione frueretur. Omnes ab uno parente progeniti inter nos fratres tumus ; et omnibus est proposita lex illa Iuris Divini , ac naturalis , ut praeeunctis Deum, c*eteros homines tamquam nosmetipsos dii sinus , et Diones spectant summum bonum , quod in solo eo haberi potest, in his autem rehus caducis, et mobili-hus fi ustra quaeritur si ). Communis origo, communia ossicia, Dominu ue studium ejusdeM quaerendi boni, oratio, cogitatio, ratio cunctis hominibus ostendunt , sese natos esse ad congregationem hominum , et ad Focietatem , communitatemque generis humaui. Prdeclar conditione generatus a summo Deo, miserrimus omnium nimantium esset homo , si solus viveret alienae Opis indigens , neque opem inveniens gelu iactus a Socictato reliquorum hominum , inter quos procrea- mr omnium Deus fraternae caritatis ossicia voluit exerceri. runam societatem ipse Deus instituit; cum hominem rnulieri conjunxit ,, non est, inquit, bonum .eyse hominem solum;

is iaciamus ei adjutorium simile sibi sa, Caetera animan-

20쪽

tia cum creavit Deus, separatim creavit marem, et se in Inam sed cuin creavit in ilierem , quam viri sociam esse volebat, in

ea in aedificaυit costam, quam tulerat de Adam 3) ; ut

omnes intelligerent, quam arcte haec societas astringi deberet cum os de ossibus viri, et caro de Carne esset. Ex hac vi ri, et mulieris conjunctions nati sunt filii Cain, et Ahel, cum

que illum peperit Heva, ροssedi , inquit , hominem per Deum s4 . Haec patriae potestatis in filios Origo est , quoniam hic filius magis patri , cui Deus mulierem ipsam sui,

jecerat , unam matri obnoxius esse debebat. Cain, qui , Ahele intersecto , primias Daternae caritatis jura violavit, primi is item sese abalietiavit a patria Potestate , cumque omnibus odio esset, ubique vagus, ac profugus Q jus fortunae miserae, atque jactatae perfugium quaesivit, aedificata civitate, quam

e nomi ue filii sui Henocli appellavit 5 . Verum Seth, que i in

Alii lis loco Deus Adamo dederat, siue dubio semper patrio hediens suit una cum universa lamilia sua , atque ita ipse Adain, quandiri vixit, patriam potestatem exercuit.

13 Summum illud bonum, ἰn quod homines cogitationis . vaticimqtti

participes seruntur . in robus creatis , cd Re fragiles , O tricae tur sunt. et usi,turri nori posse mavis Atiam o,i. Illud itaque . in quo piario conquiescii homo , in sinii, Deo . nompe Fit te infinito . e. pei socii Almo haberi potest. Cumque hoc studium , ad desidorium summi boni omnes immine' pariter attingat, idem profecto omnem ad mutuam criti junctionem . Pt amor in im- Pellit. Nam cum omnes deocreati sint , ut unius summi boni puK Pssiongespulentur, ac simili unam . et min legi solicit,tem consequatitur 1, pi u kelo in via directa ad inumdem snem , at turi ad unius , eiusdria 'ne honis ruitionem ii omines inter xe coniuncti esse debent , ut eo , quo omites gener3tim , et universe tendunt , mutua concordia ω et amoris crit spirati ueP rven Iam. Hinc studium summi bonἱ , cquod Iu Deo est, Invis naturae principium haheri d et . et hine hominum societas, atque conitincti xepetenda rat, uti qstendit Ioannes Domatus Traite des Loiae chap. l. num. 3. Pag. a. edit. Paris. 170 S. ia) Genesis mP. II. -υ. 18.

S. II. Seth , et Cain Principes evaserunt duorum pD-pulorum , qui in sacris literis filii Dei, ac silii hominum appellantur si j ; et hi quidem populi etiam mori bias in

ter se differebant. Verum postea conci Italis inter utro S Diqiligod by Corale

SEARCH

MENU NAVIGATION