장음표시 사용
31쪽
23 Consor Donatum Droia Pullis. LM. 1. tie. s. seel. 1. Num. 6. Prag. 2.e III. Praxis. 4703., et Pus udorssium de iuri rantur. et g nt. Ita. q. - . 3. S. 2. tona. 3. Prag. 44. s qq. edit. Frane iam 475s. 3) Quaesitum est a viris doctis , num civilis Potestatis origo ab ipso Deo . ati potius ab hominum consensu , et voluntate repetenda sit. Ego .rem ab hominibus aetam puto, sia actam x Dpi voluntato. 'nae illis per rationem patefacta est. Locum Apostoli in ep. ad Rotnran. cap. XI M. Pors. 3. egrygie explieat s. Ioannes Chrysostomus Homa. 23 in m. ad mim. ratim. 1. o P. tonia 9. pag. 686. cuius have vexia sunt. . Quid dicis ' omnis orgo P iii- ω eops a Deo constitutus est' istud non diem Nee enim de quovis Principe. milii sermo nune est 'sed de ipsa re. Quod enim Principatus sint, quod is hi quidem imperent, illi vero subiecti sint , quodque nim simplicitor , aeti iomero cuneta seranitie, hoe diuitino scipi titiae opus esse dicti Dropi Ponis non dicit et non euitu Prineeps est nisi a Deo ; sed de re ipsa disserit, dira cens , , non enim I Olesias est nisi a Deois. Conser etiam S. Thomam in eis. ωρ. 13. loci. 4. Lato ea cle re disputant Biarichius dolia Podos A . o ρο
s xls. Quas cum ἱta sInt , facile perspicitur , ecquod e - se debeat judicium de prima illa , quae a quibusdam singi
tur , hominum aequalitate. Porro , qui ex primis omnium
parentibus orti sunt silii , iis profecto fuere subjecti , aepotissimum patri , qui toti familiae praeerat et sic deinceps
ceteri parere debuerunt parentibus , a quibus suscepti , educatique suerunt. Atque haec rerum ratio fuit , cur tantum sim ices societates extiterunt. Sed ex earum conciliatione ortis seoietatibus , quas con oritas vocamus , unus , aut alter praepositus est . qui multitudinem illam imperio regeret . , remque publicam administraret; et huic eerte pro communi omnium bo- , qui societate continebantur , subjecti esse debuerant. Eae igitur inter eos , qui societati sive simplici , sive compositae imperanti parebant , aequalitas es
se potuit 3 Esse quidem aequales homines in eo , quod ii ς
dum constat partibus , animo , et corpore , facile constat; sed in ceteris alius alio major , minorve est , neque eadem potest esse conditio illius , quἱ societatem regit, et eorum , qui reguntur. Unus Ada in nulli umqua in homini subjectus suit,
sed huic mandato Ipso Dei subjecta est mulier fi), subje
ctique sunt filii ; atque Ita ceteri homines obnoxii nasciantur tum .parentibus , a quibus vitam acceperunt , et a quibus istendi , atque educandi snnt , tum iis , qui societatem gu-
. herneant, ac moderant tr. Subjectio filiorum parentibus ab ' ipsa matura , sive a Deo naturae auctore procedit , eorum Ve-
32쪽
ro , qui societate continentur , subjectionem rectoribus, qui illi praesunt , induxit recta ratio , per quam intellectum est, consociatam homi uum multitudinem unius moderatoris providentia iudigere.
S. XlII. Qui primi inter se ad civilem communitatem
conjuncti sunt, in hunc omnium principem , ut moduratorem expresse convenerunt ; qui communitate jam constituta nascuntur, tacite videntur consentire in eumdem rectorum, atque in eamdem reipublicae administrationem , quam Pu-stulat rectus ordo , et boni communis ratio ; et in ea Societate Viventes facto ipso demonstrant , sese cunctis ejus legibus subditos esse velle. Quare illa hominum aeqMalitas , quam delirantos Philosophi excogitarunt , commentum vSt murum , praeterea nihil. Si omnes ex gremio terrae repen- tu extitissent homines , assent hi quidem inter se aequa-lοβ ij ε sed cum certum sit, primos homineς at uno omnium Paruutu suis progenitos , atque ex his ordine uatias es- e .lios , et sic deinceps , quae inter ipsos fingi potest aequ/litab, salva patria potestate, quam naturae leges constim
tuerunt sa) 3 Quin etiam haec sorte dari, et concedi aequa
litδ' POSSet, excepta auctoritate parentum, quibus filios naturAE Subdit, si Deus ita hominem procreasset , ut in agris, 'quo in sylvis abditus , hestiarum more, Vitam traduceret Ominum sui similium conspectum, congressumque fugiens squ'm quam vis potentior cito hanc ipsam aequalitatom tolleret. Sed Deus homi nom creavit, ut inter ceteros homines Vurbaretur, eorumque utcretur opera, auxilio, consiliis ; idcirco eum ratione donavit, qua duce , ac magistra cogno
.ceret, quantum honi ex accessu ad congregationem, cis navmunitatemqne hominum , qcantum ex recessu mali caperet. Eodemque ratio docuit nec assitatem moderatoris, cujuS au Ctoritate, et imperio tota illa multitudo regeretur, resquo Oinues rite , et recte, atque ordine administrarantur.
Ioannes Iacobus Rous, ii homo absurdissimi ingenii, quem post ri mirabuntur hae aetato a quihusdam tanti seri potuisse, in eo libro . quem Ana telodami odidit anti. 1733. eum iliolo Dιsco ιrs snr P OrgIuc , σιεφε sin menti tae l' inogrilite primisi lis honoses , ita describit huminem in
33쪽
statu naturali constitutum quem qaidem statum originarium, et Primiti- Mum Micat animal, ait, imbecillius quidem, quam nonnulla alia, . aliis in vero minus agile : at si omnium ratio habeatur , persectioribus , quam eao-- tera animalia, organis Praeditum . . Hactenus homo eodem potatur loco, quo Cetera animalia , quae ratione carent. Pergit deinde , atque hominem a natura in hunc modum iactum singit tamquam is animal , quod cibum ca-ν pit sub quercu , Polum ad primum aquae rivum, quietem nocturnam sub. ipsa arbore, qnae victum illi suppeditavit: quo eius necessitatibus iam is satisfactum est . . Vide quam eximius , et praeelarus hic hominis status naturalis fuerit. Sed homo hie da misere , et aerumnose in eo statu versa batur ; ut omisium rerum inscias , et rudis bellu is magistris uti deberet sit earum industriam addisceret, et earumdem instinctum consequeretur. i.-quit enim, quod homines inter auimalia peἡ agros susi , atque dispersi Μ eam observant, ipsorumque imitantur industriam . seque ad bestiarum institi-m ctum extollutato. Quo ucquisito instincta factum est, ut homo sese aleret is omuibus sermo variis iis cibis, quos eaetera animal in inter se Partieis batitur et sicque singuli eorum facilius unde viverent, reperirent M. Ita
homo . quem Deus minuae Paulo minus ab Angolis , et cui euncta animalia subiecta esse voluit, Psaltu. VIII. Mors. 6. seq. . bella is ipς is deterior essicitur et atque hune quidem sylvestrem , et sorinum statum hominis proprium dolirans Philosophus dicit , eiusque praedi eati ae magnis extollit laudibus selieitatem. His sunda metatis positis commeatitia illa hominum aequalitas eou,tituitur. Sed putet in his absurdis immorari. Conquie Io. Franciscum Finoitum de yrinem. jum natur. et gent. IAE. 5. cv. 4. tom. 1. ρας. 269. et
seq. edit. Venot. 4764. . eiusdemque libellum eui litula, Apologia dei ge-
de egregium librum doctissimi Cardinalis G Mil Dis otio fur l' hom no c-nideres relativement a P etat de nature , et retiati mene ri Pestat de societes 23 Vide Bo suetum Politique tires de l' Eeriture ID. 2. art. l. Prom-3. seq. tom. 8. yag. 352. edit. God. 1766 , t ei neecium jur. natur. e/t genti lib. 2. cv. 5. S. 93. pag. 186. v. tom. 8. edit Neves.
34쪽
DE ORIGJΝE ECCLESIASTICAE POTESTATIS.
II. Discrimen ei vilis, oi Leelesiasticae III. Apostoli Christi sidem toto optio
Potestatis. Lex naturae, lex scripta, nunciaruntilox Evangelii. IV. Ecclesiae influutio ae propa-l. Potestas euelesiastic gatio. - ' . .
, ivili societati, ejusque gubernationi civilis Potestas est praeposita; Ecclesiastica praeeSt rebus Sacris, atque divinis ,
eaque curat, quae pertinent ad Sacros ministros, Dei que cultum , ac religionem. Utraque Potestas in suo gener Summa, ac persecta est, utraque suas habet res. quas administrat, utraque hominum quaerit felicitatem; sed illa temporalem, quae si aselis, et caduca est, hec autem Spiritualem , quae immortalis, ac nuinquarn interitura est. Peccato vitiatus homo eo superbiae, et confidentiae procusserat , ut per Semetipsum vera sapere, ac recta agere POSSs credereι; et ideo sapientissime Deus utrumque hunc errorem manifestum fieri voluit, antequam ad nos mitteret filium suum unigeni- tum, qui humani generIs infirmitati mederetur. In lege naturae haud sano defuit revelatio, quae omnibus necessaria est ad aeternam beatitudinem obtinendam ; sed homo labentibus annis ejus tin memor, seque committens temere suas rationis imperio in idololatriam, et in turpissima quaeque Vitia prola-PSus est; atque ita experiundo cognovit, quam debiles essent humanaa rationis vires , quibus totus nitebatur si . Haec rerum facies erat, cum Deus Moysi scriptam dedit legem, qua hominibus ossicia in eu nudem Deum, semetipsos aliosque hominus patefecit. Per hanc legem certior saetus est homo dementiae suae, et erroris , in quo hactenus haeserat a , bonique necessitatem agnovit 3 sed se minime linic bono obtinendo parem animadvertit. In hoc rerum discrimitio Oniue huin ano generi subsidium ab uno Deo expectandum erat , ut hinc temporum Pleuitudine adve-Diuiligod by Gorale
35쪽
niente is ad sanandum grandem aegrotum, ut inquit Au o gustiuus 3 8, descendit omnipotens medicus; tui in I ,, tiavit se usque ad mortalem carnem , tamquam usque se ad lectum aegrotantii se. Scilicet aeternus Dei filius Unigenitus, et consul siqntialis Pal. , promissus in lege . . veteri Me fias humo fieri , atque annos triginta tres inter homines versari voluit 4) , non modo ut nobis poelestes
veritates ostenderet, ac pet Apostolos suos o rhi universo nunciaret, sed etiam ut crede 'tes una societate conjungeret , quam Ecclesiam appellamus. Proprie hoc vocabulum Eeolusiae significat quemvis conventum hominum; sed post eu ligatum Evangelium ea vox a Graecis arrepta ad designandam Christianorum hominum societatem a Christo Sor-
vatore institutari translata est si,
VJ Antiqua liaee vitia hominum desiderare videntur, qui simulato Philosoplitae nomine, ut sibi viam pandant libere cogitandi , ac liberius
vivendi, omilia ad uaturalem rationem referri volunt, atque ut homi ues in ossieto contineantur , satis .se Putant naturalem Religionem , revelatae necessitatem excludunt. Ex eo numero sunt Bolingbrohe Examen important,
Rmisseati P Emile, volta ire cum in Molanges tuin is misio fur lia Aelioqunatur ile, que in gra Viter resutavit Non noue motio in a iro Philosophique do lamistion , et Los erecturi Oltatre. Graviter, et copiose in hoc toto ae-gumenti genere versatus est VaIs chi ira Dei findarienti della Religione
S. II. IIaec Ecclesia societas hominum est, aeque non humano consilia , sed a Deo ipso instituta, Itaque suos hahere debet Magistratus, a quihus regatur, uti habent omnes homi nnm societates, et hi non alii esse posSunt, quam qui ab ipso Christo sunt constituti. Praeterea quae ab eodem Christo praescsipta est ejus admini, trandae ratio, ea relisi is
36쪽
Se Servantia , ac retinenda est, neque potestas Ecclesia tiea residere apud alios potest, quam apud illos, quibus ea somdivinitus concessa est. Nain eorum, quae a Deo gesta, imperataque sunt , quidquam emendare, immutare, tolleronefas est. Suut haec in vulgari sita prudentia. Atqui Chri stus Ecclesiae Rectores constituit Apostolos, hoc est Missos , quos eo nomine vocari voluit, ut ostenderet , neminem sine missione ab se procedente ecclesiasticam jurisdictionem habere posse si , atque ex his unum elegit Onauium caput, ac principem ; et in eos contulit omnem potestβtem , quam recta Ecclesiae administratio postulabat. Ergo ne inini, prae ter eos , eadem jurisdictio esse potest, uisi impudentissime volumus divinae voluntati refragari. Cum autem vita sungi deberent Apostoli , ac semper manere Ecclesia deberet, iisdem porro mortuis, alii erant in eorum locum subtiinendi, qui illam regerent , ac moderarentur. Quare hoc munus , quod primum datum est Apostolis, ah ipso Christo datum est Episcopis eorum successoribum atque in primis unitaminum Centro unitatis, cui ceteros subjectos esse voluit, et in quos transtulit omnem potestatem, quam ipSe Petro conceSserat. Ex quo patet, universam ecclesiasticam potestatem a Deo ;pso Luto; immediate procedere, quoniam ipse Ecclesiam instituit, ipse Rectores praesecit, ipse domum eos expresse donavit potestate, qua praeditos esse oportet eos, quorum est hominum societatem ritu ac ructe administrare.
S. lII. Acceptum a Christo mandatum Christianae Reἰ- publicae, hoc est Ecclesiae formandae, postquam ipse ad 1'atrem rediit, Α pci toti repleti Spiritu Saudio statim exequuti
sunt, suaque mi , ione , ac legatione suncturi strenue potestatem sibi divinitus concessam exercuerunt. Ipso PentecosteS
die Petrus , qui ubique uti caput, ac princeps inter ceteros eminet, elata voce Christi legem promulgat , cum magnae multitudinis concursus esset factus. Ejus orat; oue tria sere
hominum millia , pauloque post quinque millia , Christiani Duiligod by Corale
37쪽
, . tri, atque Inter Ecclesiae filios cooptantiar t ij Ecdem , niat altero certe anno , Prosternitur divina virtuto Saritus , ut qui ho iis insensissimus Ecclesiae morat, dein epq Apostolus ac uas electionis efficiatur di ). Apostoli , ut probabilis traditio est, per annos sere duodecim in Palaestina commorati sunt, aut eo redierunt, postquam in alias regiones excurrerant, lancti ine Apost Olalus ossicio in Jtidaea diffusi sunt Per o rhem universum praedicantes Christi fidem , et is Do
vi, mino Cooperant ' , ac sermonem confirmanto sequenti hus
, signis,, 3 . Ibi poculiares Ecclesias costitueriant ; Pres buteros, et F piscopos Ordinarunt, et hos quidem singulis praefecerunt Rectos iis , iisque transmiserunt potestatem , quam ipsi divinitus acceperati l cuncta denique praestiterunt, qua se ad stabiliendam, confirmandam , propagandam Ecclesiam perti
S. IV. Ita nata , Instituta , Propagata Ecclesia est. Quot. quot ante ortum Christi enluxerunt Saecnia hunc ortum, atque hanc Ecclesiae institutionem prospiciebant, et avidissime expecta hant si ) ; quae PDStea eonsequi ita Sulat, salia leni hanc epocham perpetuo respiciunt. Antiquiora illa tompora suturum Christi regnum praeuianei bant; quae deinceps o ου nerunt , atque in posterum οVenient , idem Christi regnum exhibent, semperque exhibebΠnt, cilias regni non erit sinis, ut in symbolo profitemur. Est id regnum quidem unum , atque unicum, sed univerSalu . Per totum mundum , Omnes que aetates dissi sum , non caducis opibus, caruisque deliciis assuens, aut humana gloria resplendens, sed mirifice exornatum , atque in hac hominum vita pleniam dixini; gratiis , meritis , virtutibus, in altera Vero coelesti gloria , praemiis , et triumphis; idque regnum mortali hoc statu Loelos iam militontem , altero illo beato triumphantem appellamus.
, D-rs.. 17. . multi Prophetas . et iusti rupi errant viil re , qua .idetis: με is Dori videriint , et audire . quae auditis, et non audierunt . Et apud Joanu ni cap. VIII. Mers. 56. . Abraliam Pater vester xultavit, ut videretis diem meum et vidit , et gavisus Pat v.
38쪽
I. Unum eaput, et Commune omnium centrum necessarium, ut in
omnibus Melestia sit unitas sἰdei , et earitatis. II. Petrus Ecelesiae caput. in eoque sons , ot initium totius Ecelesiasti- eae iurisdictionis. III. Cur Peleas ceteris Apostolis auis telatus 'IV. V. , et VI. Expenduntur Mat-ilsa i verba east XVI. Mers. 1VII. Item verba Lueae eap. XXII. Mers. 32. VIII. Postremo Ioannis verba c. I. vers. 16. seqq. IX., et X. Cetera quae petr I principatum ostendurat. XI. Uni Petro data est singἱllatim potestas . e teris Apostolis data est
omnibus coniunctim , et simul en m. Petro. XII. Apri totis data est potestas Cou- iunctim eum Petro. ut pateret, eum esse sontem , et originem ejusdompotestatis.
VIII. Cost Chei,to et a solci Petro sile consessionem postulaverit 'XIV. Cur uni Petro cum ligandi, et solvendi potestate datae etiam expresse elavcs regni coelorum
S. I. Apogtolos misit Christus in mundum uni Versum , ut ubique Evangeli in nunciarent , atque homines ex errorum tenebris veritatis lucem vocatos in christianam societatem cooptarent. Illi igitur , ut suo langerentur munere , totum orbem inter se diviserunt , et singuli Suas Peragrarunt regiones , ad quas detulere Christi nomen , et fidem , ibique particulares Ecclesias condiderunt. Sed ex harum omnium particularium conciliatione Ecclesiarum una dehebat estici Ecclesia catholica; ideoque Illae omnes, quo tandem cumque locorum intervallo disjungerentur, arctissimo ejusdem fidei , et communionis vinculo ita inter
Se conjunctae, copulatae, cohaerentes esse debebant , ut unum corpug consscerent. Quomodo autem haec conjunctio , copulatio, cohaerentia tot s cclesiarum, quae toto orbo di susae sunt, quaeque ab aliis longissime distant, . haberi poterat, nisi omnibus unum daretur commune caput , Ceutrumque unitatis, per quod omnes in eadem fide, ct communione conjungerentur ' Nequa satis erat tantum iustituere hoc caput, et centrum Commune omnibus, nisi ita eo etiam inesset auctoritas, qua opus est, ut haec conjun-Diuiligod by Corale
39쪽
ctio , atque unitas perficiatur. Quid enim profuisset creare caput, per quod omni uin Particularium Ecclesiarum uni tas copularetur, nisbin hoc capite resideret auctoritas, per qnam eadem unitas conficeretur ' Sine hac auctoritate in uno omnium capite particulares Ecclasiae ab unitate impune discederent , et singulae impune suam habere fidem ,
et communionem possent ; atque ita non una eSset catho
liea Ecclesia , qualem Christus instituit, sed singulae haberent fidem, et communionem suam , neque in eo sententiarum divortio vera Christi doctrina, quae una est ,
dignosci posset. Itaque in illa particularium Ecclesiarum
multitudine , ex quarum copulatione una oritur universa lis Ecclesia , necessarium est unum caput, et in hoc capite necessaria est auctoritas , per quam illae cogantur ad hanc unitatem, scilicet ad unam eamdemque fidem, et communionem, quae capiti cum membris , hoc est cum reliquis Ecclesiis, communis est.
s. II. Apostoli nunciarunt populis doctrinam unam , quam a coelesti Magistro didicerant, nequo ab ea discedere quisquam eorum poterat, cum omnes Spiritu Sancto ducerentur. Sed eodem beneficio non gaudebant Apostolorum successores Episcopi , qui cum errare possent , opus habebant uno Duce , et Capite , a quo et ab errore abduci, et reluctantes etiam cogi ad universalis Ecclesiae unitatem possent. Christus igitur , qui perpetuam , ac semper unam esse volebat Ecclesiam suam , ex postolorum collegio sumpsit Simonem Grum, quem Ecclesiae caput , ac Principem , centrumque unitatis constituit , in eumque eon tu lit omnem auctoritatem , ut id , quod ipse volebat, pei siceretur. Atque ad hoc caput, et capitis auctoritatem quasi per gradus idem Dominus venit , ut ostenderet in eo positum esse Ecclesiae fundamentum , in eoque originem, et culmen ecclesiasticae potestatis residere. Nam primum discipulos constituit , deinde ex discipulis sumpsit Apostolos , denique ex Apostolis unum elegit, qui ceteris praesideret. Quare ut inter discipulos Apostoli principes sunt, quos Christus ex eo numero seligit, ut deinceps faciat Ε clesias Rectores , ita inter ipsos Apostolos Princeps omnium
40쪽
est Petrus , qui ex hoc ipso selecto Apostolorum poli. bro unu6 prae coieris speciatim eligitur. utia in re illud in Pr ni, dignum observa tu est , qMod nomini Chris iis potes ateria aliquam jurisdictioni hus attribuit , antequam eam Coniurat in Psetium, atque iii ipso con tit nat Ecclesiae sundamentum. Mittit Apostolos, atque discipulos ad praedi- Candam poenitentiam , atque homines ad sui adventiam Pr eparandos, et illis quoque tribuit patrandi miracula potestatem i ) ; sed nullam ipsis concedit jurisdictionem ,
pi e deinceps Apostolis conce sa est. lmo ntito Petri Pri- tum , atque institutam ecclesia ticam jurisdicti tuom. et Discipuli, et Api, toti aequale munus, et parum pUle' tatem ha huisse videntur; quoniam cum hi, tum illi eodem modo mittuntur ad nunciandam poenitentiam, Ebri liquo duentum , et omnibus eadem trihuitur pulusias miro cri-lorum. Primum ecclesiasticae juri dictionis monumentum est in Petro, ut pateret, eum essc ejris sontem, origi ueni, at ilium , nequo eam aliam Esse posse , quam quae ab hoc capite derivata in omnia Ecclesiae me in hi a dis snnderetur.
Π ic igitur, uti dicebamus, Christus ex Apostolis elegit , ut esset Omnium caput , et sons iurisdictionis , et Centrum unitatis, a quo innumera hilus illae toto orbe dissu-εde particulares Ecclesiae conj tingerentur, atque ita ex ea-εum coagmentatione una Ecclesia universalis existeret.
S. III. Iam non quaedam , cur Christus in hac hono ris , et potestatis praerogative Simonem, quoria Petrum appellari voluit, eeteris Apostolis praetuleri ι qua de re non una omnium sententia est. Alii enim id factum putant,
quod Petrus senior esset i ) ; alii quod primo a Christo Vocatus primus ei credidit χ) ; alii quod singulari caritate praestaret 3) : plerique ceteris Apostolis Potriam ante- lutum judicant ob insignem iidei consessionem , qua Christum Dei filium prae ceteris praedicavit. Verum ea in re longo sermons immorari nihil attinet. Non enim liaee di- pritatio vim ipsam , atque intimam Principatus naturam attingit, ita Di sejus instituendi ratio ea in re posita esse videatur sed tantum pertinet ad investigandam cauis Diuitiam by Coos e