Alexandri Aetoli fragmenta, collecta et illustrata ab Aloysio Capellmanno

발행: 1830년

분량: 99페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

4쪽

ad a

5쪽

VIRIS ILLUSI BISSIMIS

PRAECEPTORIBUS DILECTISSIΜΙS .

FUTURO ALEXANDRI EDITORI

PIO ANIMO D. D.

7쪽

ALEXANDRI AETOLI

PATRIA, VITA EΤ SCRIPTIS.

Do Alexandri Aetoli vita rebusquh rarissima Veterum scriptorum testimonia sunt, quae tanto accuratius opus est perscrutari atque examinare. Patria oriundus suit Pleurone, Aetoliae oppido, quod cum Calydone inter oppida historiae graecae antiquissima erat: utrumque ab Homero commemor tur in catalogo navium V. 63 9 sq. , et a Strabone lib. X. p. 45o. olim suisse dicitur Graeciae orn mentum; a Statio Tlieb. IV. Io5. appellatur Meleagria Pleuron, tanquam a Meleagro Calydonio illo heroe

8쪽

loquitur de recenti Pleurone, quam incolae ad Αi ncynthum montem condiderint antiqua illa in solo furtili ac plano relicta ob terram n Demetrio devastatam, cui cognomen Aetolici sit. Qui fuerit ille Demetrius Aetolicus, inserpretes Si Dabonis dubii sunt, neque Milinde quidquam hac de re comperium habemus: de Poliorceta cogitare profecto non licet, quamquam in cod. Med. I. Pro Aπωλικου correctum

legitur ΙΙολιορκοτου; fuit liaud dubie Demetrius II. - Antigoni Gonatae filius, pator Philippi, Persei

avus - quem Macedoniac rcgem contra Aetolos bollum gessisse locupletissimus nobis testis Polybius est lib. II. 44. I, XX. 5. 3. Alexandrum nostrum antiqui oppidi civem fuisse ex temporum ratione mox apparebit. Saepissime a scriptoribus nominatur Actolus, nonnumquam Vcro Pleuronius. IIcursius in Bibl. Gr. in Gronovit ilics. antiqv. gr. Vol. X. p. 12o6. Iao0. Alexandrum Aetolum et Alexandrum Pleuronium tanquam duos nominavit. Aetolum neminem alium in omni graecarurn litterarum aetate scriptorem cognovimus, ita ut quae de Λloxandro laudanda sunt eo maiori laude digna videantur. Parentes habuit Satyrum et Stratocleam, quod matris nomen suspicari sortasse nos iubet eam non humilibus Parentibus natam fuisse: testes huius rei

Suidam habemus voc. Ἀλ ξανδοος et Eudociam in

9쪽

Villoisoni Anccdot. gr. Tom. I. p. 6 s. '). Tempus quo vixit pluribus seriptorum testimoniis confirmatu inest: Diog. Laert. lib. IX. segni. Mo. Timonem dicit cognitum fuisse Ptolomaeo Philadelpho, et segna.

II 3. ) eundem tragoediarum argumenta Cum At Oxandro et Homero communicasse. Scholiastes Ho-phaestionis tostatur Ptolemae a Philadelphi temporibus septem Optimos tragicos vixisse, quos Pleiadem nominaucrint, in quam Poceptum fuisse Alexandrum nostrum uterque Hephacstionis Scholiastes p. 32.39 qin ed. Pauw. et Suidas atque Eudocta l. l. omnes consentiunt. Suidas deuique voc. Ἀρατος Σολευς τ

10쪽

tradit Matum Antigoni Gonatae vixisse temporibus, circa ol. II4., aequalem Antagorae Rhodio et Ale andro Aetolor Philadelphus vero regnavit inde ab Ol. I 23. usque ad Ol. 133. Ergo Suidam de tempore quoque Alexandri ceteris testibus consentientem videmus. Cons. vitae Arati quas vide in Arati ediatione B liana , qua-quantumvis inter se discrepent,

hoc tamen omnibus communa testimonium est Ar

tum vixisse temporibus Antigoni Gonatae atque Pt Iemaei Philadelphi, et aequalem fuisse Alexandri Aetoli. Una earum et quidem uberrima etiam hoc refert Matum in epistolis suis, quae interierunt, Alexandri Aetoli mentionem fecisse; alia, quam B lius tertiam posuit, cum Arato testatur Alexandrum Aetolum aliosque apud Antigonum Gonatam comm ratos fuisse ,,--τιγονος ο Γωναπας, παo οἱ διετριβεν αυτος καὶ σὐν αυτ o .... χεζανδρος ὁ Αλωλος ); et in eadem hac tertia Αntagoras ille Rhodius ὁ τηνωοβαίδα ποιησας vocatur. Ceterum omnes illae vitae satis ostendunt Aratum, Alexandrum, Antagoram, alios familiaritate quadam coniunctos suisse littor rum studiis confirmata.

Do morio Alexandri nihil nobis traditum est, atquc libenter me sateor ne invenire quidem potuisse, unde Reishius in notitia poetarum anthoi. P. 18O. illud petiverit Alexandrum Aetolum vixisse Ptolemaei Euergetae aetate. Ne quis vero verbis Stepliani Byzantii voc. Πανδοσια decipiatur, quem locum alii iam interpretes admirati sunt, sciat, quod Naehius

vidit in Sebedis Criticis p. 8, pro Alexandri Aetoli

SEARCH

MENU NAVIGATION