Vitae Italorum doctrina excellentium qui saeculis 17. et 18. floruerunt. Volumen 1. 20 auctore Angelo Fabronio Academiae Pisanae curatore

251쪽

244 vique Rusticuri vita priυar erit, quod Thra.

aeam Dirum sanctari apstellare ausus fuerat, mrnime admirabamur magnam tum fursse paucitatem orum . qui res praeclaras gererent, horumque gesta historiae monumentis manis darent. Haec non modo vetus, sed etra n haec NOStra aetas Prit, qua nihil misertus, nihil

peritius . nihil foedius fieri posse puto , quod boui excipien es graυisbirias plagas , has ferre silcntio coguntur . O loquendi li-henas iis tantu inm0do concessa ait . qui cae is sanctiorri usque institutis bellum in uixisse videntur. Scilicet hoc igne aboliri conscientia generis humani posse putatur. O ea est natura Infirmitatis nostrae, ut υsi ii , qu0s diu tacuisse puduit, malis exemptis. malis' que υ cibus stetuliatim corru'ti deserant officia, quae comminui O υiolari crimini antea duris sent. Id quantis nostris peccatis , vitiisque eυenerit, non possum sine gravissi mo animi angore cogitare. Tu quidem exi mium studii tui in reri catholicam , loquendique libertatis exemplum dedisti in ea, quam de ostensis dioinae potentiae habuisti ad Quirites Latina oratione, quamque non Iolari

252쪽

dicarunt. Atque utinam tantam υim illa habuisset , ut in animis omnium penitus ins disset, nec sic pra terDecti esset audientium aures, ut nullos , Dei potius contrarios exitus habuerit. Expulsus eui in sua sede suit Romanuς Pontifex . spoliatus bonis omnibus, coaer ιςque alienas terras quaerer qua in calamitate tantam aut ar fortitudinem 5 eousta vitari prae se tutat. ut non suam suo.

rurique . sed tantummo lo Christianae Reipub'icae Dicem dolere Dideretur. Quod vero

tu huius calamitatiς socium esse. Sin aperam praestare in scribendis La inis epis- tolis manicie recusa υerix. . , ' sane quod glorieris . quodque boni omnes tibi gratulentur . oua in gratulatione si ego , qui tibi ab ineunte adolescensia conjunctissicius fui, siluissem, minus quidem pie , minusque amiaee fecissem . Et mediocri me dolore putata a i contempla utem Summi Ecclesiae secroris miserabiles casur, nec satis commουeri exemρD eorum, qui nullum recusant laboram atque periculum. ut illius moeror ag

253쪽

ssiitudo levetur ρ Quia vero te etiam leva. tri ne aliqua indigere sum arbitratus , quam petere soles a studiis humanitatis, in quibus excellis. O a recordatione eorum, qui cum

uocirrna morum sanctitatem conjunxerunt,

ad te mittere decrevi vitas Caroli Mariae Manli, O Francisci Lemenii, quas proximis diebus, ut potui, declaraυι. αυe enim vies his hominibus fuisse innocentiores atque religiosiores, ut poesis, in qua mirabi liter praestitere, O per quam nomen suum immortalitati commendarunt , vix in iis i cum ad laudandum habere videatur . Iec,pe , qua soles benignitate , tenue licet, munusculum , tibique persuade me nulla in remaste, quam te amando constans esse O videri. Vale. Florentiae Id. Sextilis mccxcrare

254쪽

CAROLUS MARIA MAGGlUS M ij. um ae fatale bellum inlatum Su

periori saeculo poesi facile dixeris ab iis , qui in illam invexerunt immoderatas hyper-holas . translationes audaciores , undique quaesitas antitheses , alque metaphoras, falsas imagines nimis exquisitas & prorsus odiosas sententias , locutionem a probato poetico genere, atque a consuetudine com munis sensus abhorrentem, alia hujusmodi vitia, quibus nobilissima illa facultas omnem dignitatem atque splendorem amisisse videbatur . Si fuit locus ullus ab hac contagione immunis, suit profecto Etruria ,sujus exemplum secuti pauci eordati viti

255쪽

a 8 CAROLus MAR A qui in aliis Italiae regionibus nati erant .

omni ope adlaborarunt castam & incorr ptam virginem ab impudentissimis procis liberare . Ex his magnam profecto laudem retulerunt bini Insubri poetae Carolus Maria Naggius. & Franciscus Lemenius, qui Italorum omnium primi sacras MuSas sic nobilitarunt . ut quemadmodum de iis judica vit Franciscus Redius ' , vir sane castia

φὶ Libet hoe loco exseribere integram illius epistolam ad mutum ipsum . Io non dourei queta sera scrivere a VS. Illustrissima una lettera. ma bensi on panegirico per te lodi delle sacre poesie des Sig. Francesco de Lemene . Non vogi io pero farto. perchh non ne ho i a. bilita . Dirti solamente che ii Sig. de Lemene E stato it primo nella nostra Italia, cbe abbia . nobil mente salito ii Sacro Parnaso, e lo abbia

salito con un passo cosi franco e colanto sicuro, e con una cetra cost armoniosa e deli

256쪽

Μ AGGIUS a 49 ratissimi iudicii , eorum cithara Davidicae eomparari possit . Convenit itaque de iis quoque pauca dicere , quod sic praestabimus , ut satietati & desiderio lectorum medeamur . Multa de illo altero memoriae mandavit Ludovicus Antonius Muratorius , quibus fortasse nimium amori, qao serebatur in amicam ac praeceptorem conceSSis se videtur haud pauca de altero Thomas Ceva, qui dum Poetam laudavit. artis , quam coluit, utilissima praecepta dans . se peritissimum osten iit . Utrumque minime mitabimur . illud enim nolumus . hoc non possumus . Sed ad propositum veniamus .

Natus est Mahgias Mediolani V m. id. Maii an. Μ DCXXX. nobili genere, patre au-

senta pregiuditio alcuno di quel mio amatissumo amico e signore, ii quale in questo panto sta leggendo la inia lettera. Oh se questem te parole sessero uti dolce stimolo a lui distanapare te sue sacre poesi et

257쪽

asci CAROLUs MARIAtem Ioanne Baptista Maggio. matre Angela

Riva, eivibus MediolanensibuS, quorum nota erat in liberis eda candis diligentia . Impestis, quae multas Italiae regiones plurimum asti ixit . vitandae gratia, in praedium, quod possidebant prope amoenissimum Brianatiae montem , SecesSerunt , Verum parum abfuit, quin hoc morbo absumeretur Car lus . cujus semitia secum attulerat nutrix,

quoque brevi extincta est . Is posvquam in patria litteras a Iesu itis accepit , quibus pueri insormari solent . Bononiam a I. MDCXLVι M. concessit, operam utrique juridaturus sub optimis praeceptoribus , quibus urbs illa semper abundavit. Huic studio , quod maxima exposita essent praemia vel

ad gratiam , vel ad opes , vel ad dignitatem . Sic Vacare eum jusserat pater , ut in eo quasi tabernaculum vitae suae colloc rei ; qua in re ita voluntati illius obsecutus est , ut ceteras facultates minime conis tempserit . Se enim exemplum minime capturum ab iis palam dictitabat , quorum fuit . 9 est ubique magna copia, qui quae stui inhiantes , aut cursim arripiant, aaε

258쪽

.mnino praetereunt adjam enix & ornamenta ad omnem vitam, ad Omnes artes, ad omnia octicia accommodata . quae in adolescentia honestissima , in juventute optima , ju-cand ssima in senectute, quaeque cum legimus delectant. cum scribimus Sunt neces-

satia . Nulli itaque labori pepercit, ut variis doctrinis, ac praesertim humaniorum littera. Tum ccisus Se ditaret, quod quam seliciter illi evencrit. ex eo conjici potest, quod non multo ros: quam doctrinae insignibus decoratus in patriam redierat, cum multis ae-

eor. fuisset in petitione honestissimi muneris c secretarium urbis vocabant uno tantum susiragio victus fuit a Iosepho Annone, cum quo vel in maturissima aetate contendere gloriosum suis Set . Hac. Iaude contentus, eum soluta tum ei esset optio eligendi cuinam potissimum facultati operam navaret, totain se dedit humanioribus litteris . qua-Tum summam esse utilitatem non in vita solum privata & quieta . sed etiam in republica gerenda esse intelligebat. Forma V rat eum natura ad Poesim . cujus naturalis

259쪽

asa CAROLUs ΜARIAhbni illustria indicia dederat vel ab eo tem

pore , quo Bononiae Studiorum caussa cominmorabatur . Principio a saeculi vitiis prorsan non se abstinuit ; sed brevi emendavit improvidae aetatis errores . Sc in eo certe ela in horavit , ut non sibi solum , sed Sc ceteris , qui a recta deerraverant Via. conSuleret. Ea propter omnes politissimos Etruscos scriptores sibi legendos atque pervolutandos esse putavit, quorum quasi cantu sensit orationem suam colorari . Se vero beatum

dixit . quod de carminibus suis Florentini

Academici, qui quod pollinem a surfure in

omni Etrusca scriptione secernunt . Fursu- reorum nomine appellantur, judicassent nihil in iis inesse nisi castum M purum , Se que propterea dignum existimassent, qui in eorum coetum legeretur. Didicit & Hispanicam linguam atque hac quoque interdum lusit . Nam tum prorsus peregrina non eSSE

videbatur Mediolani, in hac urbe dominante Hispaniarum Rege . Nemini censebat fore dubium , quin dum in his studiis laboribusque vivebat facile comparare sibi aditum ad honores posset , & quanquam diligenS

260쪽

osset in aucupanda gratia potentiorum . saeve tamen revocabat in memoriam Plautinum

illud , . . . . '

Virtute ambire oportet, non faυitoribus.

satis non habuit iis uti subsidiis , quae patria suppeditabat ad omne doctrinarum genis excolendum; quaesivit & externa, peragratis illustrioribus Italiae urbibus, conciliataque sibi amicitia virorum doctrina praestantium , qui in iis florebant . Roma maritimo itinere Neapolim petenS parum ab suit , qain saeva jactatas tempestate aquis mergeretur , quod periculum M alia , quae semel, iterumque & tertio adiit, quibusque mirabiliter liberatus fuit , dam recordabatur , nil tam desiderabat . quam Se pOSS singulari Dei in se bonitati respondere. Re .

dux in patriam, quod erat in illius judicio

optatissimum , penitas se insinuavit in familiaritatem Bartholomaei Aresii Comitis , qui Mediolanensi Senatui praeerat, hominis ad consilia prudentissimi, cujusque in natu residere auctoritas videbatur. Hajus