Theologia dogmatica et moralis, ad usum seminarii Catalaun. Auctore D. Ludovico Habert ... cui insuper in hac editione adjecta est Historia psnitentiæ publicæ conscripta, notsqu & animadversionibus illustrata a R.P. Geraldo Zurcher ... Tomus primus s

발행: 1785년

분량: 639페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

631쪽

vetix di ratyona e , nee .anima est homo , ut quὴ perrmortem eme desinat : atqui eiusmodi denomInatione non possunt competere homini, si anima ratIonalis non sit substantialiter unita corpori , ut em ima uni noexurgat unum totum substantia e , nempe homo , sed ei adsit dumtaxat , ut gubernator navi, quam regit, Hinc TheoIogi eontra NestorIum, emeaei ter evincun Verbum non ege accidentaliter , seu moraliter dum taxat , sed substantialiter unitum naturae humanae , quia sine unione substantiali de Christo dici non po Dd, Deus est homo , Deus est natus, mortuus, neruleissim homo est Deus , homo est omnipotens, &c, Quemadmodum de Iusto, cui Deus moraliter unitur, falso diceretur, homo iustus est Deus, omnipotens, Ergo revera homo est aliquod totum substantiat Constans ex corpore & anima rationali substantialiter

. Q. '. Secundum quam ραrtem homo, factus ' es ad magin- ω fmilitudinem mi LR4. I. Non secundum corpus', a quIa res corporeae

non possunt esse expres, simil tudinis entIs spiritalis,ae Incorporei . Dicuntur dumtaxat iuxta S. Thvmam vestigia Dei, quia sicut ex vestῖgiis colligitur , quae species anImalis transierit , sic invisibilia Dei per ea, quae facta sunt, Intellecta conspiciuntur e sed vestigiuindici 'nequit imago , cum non exhibeat proprios olia tineres reῖ, euius indIcium est . Indi recte tamen Imago Dei relucet In corpore hu-m2no , quatenus rectitudo eius indicat animi rectitudinein : uid enim indecentius , inquit S. Bevnardus ,

Serm. 24. in Cane. qNam curvium, recto corpore gerere

animum Et S. August. lib. 83. quaest. de rectitudine humani corporis scribIt 2 Magis in hue ad imaginem ει similitudinem Dei esse qsam cetera corpora anima tism merito videri pol si . Ergo Imago Dei proprIe in anima ratIonali quae- venda est e Mago Dei , Inquit S. August. Serm.. a. In PAL 48. es intuι , non in eοσενε sed ubi s intellectus , ubi mens, ubι ratio investandae meritatia .

632쪽

cidi De cieatione. R. DupIex, alia naturalis de essentialis , alta sim pernaturalis & accidentalis. Q. D. Quomodo homo secundum animam est na ἀν- liter Imago Dei PR. Quatenus sub Illo respectu est substant Ia sp Ie talIs , ImmortalIs , Intellectu Ac voIuntate praedIta , quibus pro moduIo imitatur suum exempIar , nempe per Intellectum efformat verbum, In quo Ipsi repraesentantur omnia, quae sub eius notitIam cadunt, eo

poralia, & sp Iritualia , invisibilia quoque Dei, de per

voluntatem producit eorum omnium amorem , quin intellectus amanda. proponit vi Praeterea homo per Enimam rationalem est liberi arbitrii , suorum actuum dominus, praeestque eunctis anἔmantIbus. Haec imago naturalis , I. Faedari potest per actus difformes naturae rationali , & eatenus homo recedIlla suo exemplari ; sed corrumpῖ omnino non potest , sicut nee ipsa natura humana. 2. Communis est utri que sexuI , speeIaliter tameta reI et in masculo , quatenus naturaIiter est caput mulieris , de prima eius origo iuxta illud Apostolῖ , I. Corinth. xx. vetc. c. Vir ... imago or gloria Dei es , mulieη autem gloria miri est. . ra. In quo con it imago De. supernaturalis, is arctaenialis PR. In donis supernaturalibus ae praesertim in grat a sanctificante , pex quam Iustἰ fiunt dIvinae naturae consortes, a. Petri eap. I. Filii Dei adoptivi, 3e eo formee Imagini Filii eius. Haee imago non en ditur, Inquit S. August. lib. I x- de Trinit.. eap. 2I- nisi ad ipsum, a quo ἐmprimituη, tuncque peνsecta eri r , qua si persecta erit De* visio I Scimus quoniam cum rem parueνit, smihi ei erisul, I. u.ann.

633쪽

D e gratia primi hominis ,

a. homo jiula ne conditus in gratia ZA R. r. Fuit, probaturque N ex Scriptura ,

Eccles. 7. v. 3 o. Fecit Deus hominem rectum , Eccli. 17ω

. s. creamit illis heientiam spiritus , sensu impiavit cor xltarum . ais Ex Concilio Tridentino sessi s. canon. I. ubi tradie hane doctrinam , ut in Ecclesia receptam &indubitatam e Si qnis non eonfitetur , Inquit , primum hominem Adam , eum mandatum Dei in Paradiso fuisset transgressus , satim sanctitatem oe iustitiam , in qua ε sirutus fuerat, amis e. . - anathema set . s. Ex Sin AugustIno lib. de correptione S gratia eis I r. in quo sie habet : Quid ergω Adam nore habuit Dei gratiam PImmo vero habuit magnaire , sed disparem, scilicet , R, gratia Christi, quae est hu3us status. Q. a. In quo dissert gratia hujus satus a gratia Adamo concessa tRespondet S. Augustinus cstato capitis 3 r. libro de corrept. & grat. differre ratione auxiliorum actualium , in hoc statu longe sunt potentiora 2 nam gratiae. sanctificans , & virtutes Infuse eaedem sunt In hooest

tu, & in statu innocentiae. IIam gratiam , inquis,, sanctus Doctor, non habuit primus homo, qua nun is quam veIlet esse malus; sed sane habuit, in quasi

ti Permanere vellet, nunquam, malus esset- . . . . illlae

,, quippe erat adiutorium , quod delereret, cum vel- ,, let , & in quo permaneret , si vel Iet , non quo fie- is rei, ut vellet. me est prima gratia, quae data est primo Adam sed haec potentior est in secundo ., Adam. Prima est enis, quae fit ut habeat homo iu - ,, stitiam, si velit; secunda ergo pIus potest , quu,, etiam fit ut velit . ,, Sed de his plura diximuτTraeti de Attributis,. & de Grai ae .Q- i. Homo nunc per paenitentiam restituitume omae uo bstitiae originua , quam in Adamoi peccante amisi mira i ,

634쪽

ό D. Creat ne cR. MInime, quia iustilla originalis praeter gratiam

sanctificantem . virtutes infusas , & auialia actualia , plura dona complectitur. Q. q. Quid ult a complectitur hi R. Persectam subordinationem partis InserIoris cum superiore . Nulla erat in. homine Innocente membro, rum rebellio, nul Ius concupiscentiae motus, nul Ia ima-gInMIonis aut alterIus sensus evagatior passiones , u nuhum ratIonix expectabant, se ipsi imperanti non re Iuctabantur: corpus non aggravabat animam , sed adjuvabat: nutra in eo infirmitas., nuIIa aegrItudo , si v ab intrinseco , & humorum intemper e, sive ab eutrin-st eo, & ab ulla creMura infestante ; rectus enim Ord deposcebat , ut sicut mens per gratiam Deo perfecto erat subdIta. s sie corpus menti. im omnibus obtempera xet, & corpori inferiores creatume ad nutum deservirent a Ergo primus homo , sicut poterat non peccare In iIIo felici statu, poterat et Iam non. morLdi nam ex Ap v

Q. S. Homo in flatu innocentiae fusis me persema

mansurus in terra ZR. . Minime , se L sine morta trans Iaius fuisset ad S dem Beatorum Quamdiu autem In terris egisset ,

prorsus in cervum est. Q. 6.. Texma tanta satu innocentiae , Dissetna subordi natio, inter homines pR. Euisset, Flac ordo, servari, nan potem In, multb.

tudine sino aliqua partium subordinatione . Angeli etiam, beati di homines persectiores distrἰbuuntur IuvarIos Ord Ines , ct Hierarchias Adde quod homo

naturaliter est ea put mulieris, ac proinde ex instit ιIone nat urae debet eam regere . Dices: Gen. I. d Itun mulieri in poenam . eius pe

eas , sηb viri potesate. eris , ct ipse dominabitur tui rErgo muliee non. suisset. subdita , nisi peccatum prae cessisset. Distinguo conse . Non suisset subdita subiectione molesta; qualem nunc experiuntur sub morosis coni sibus, Conta. Subiectione connaturali, di ideo gyagna

635쪽

dem corporis, Nego conseq. Quoties ergo dura re acerba patiuntur tuin uxores sub regimine marἰt xum , tum servi ερ famul; sub Imperio dominorum , toties eos memInisse oportet hane esse iustam peccatἔpoenam a Deo inflictam , quam si hum Ili , & poenitenti animo subeant, DeI miserieordiam & benevolentiamsbi eonei liabunt . Quod ergo prius naturale erat mulieri, nempe p testati vIri subesse, filios parere, post peceatum evasi. supplicium propter molestiam & dolorem , sine quibus nunc eiusmodἱ naturae ossietis non de iungitur. Sic quae serpenti naturalia erant, nimirum humi reptare, antra sequi , terram comedere, iam destinantiar in poenam , ut ex praeconcepto hominum od Io iaci I ius proteratur. Inflabis: primis parentibus adhue ῖnnoeent bus data est duntaxat potestas dominandi eunctis animalibus tergo in statu innocentiae nulla fulsiet In homine pam se stas in alios homines. Distinguo conseq. Potestas proprietatis, quae inditere servitutem , Concedo ei Nam ex I. Augustino lib. I s. de Civit. Des c. I s. Nomen servitutis en a meruit , non natura: Potestas JurIsdictionIs, subdistinguo, dominativa & coactiva, Cone. Hae e quIppe In mente s. Gre. gorii usum non habet nisi erga eos , quos Apostolus animales vocat I. Cor. a. Cum Fiam proprIa ratione non regantur, cogendi sunt aliena r Potestas iurisdi 'ctionis directiva & ordinativa , Nego conseq. Quia hominum lac et as sine mee o Inari nequiti. Q. 7. Genus bumanum in flatu innocentiae fuissetne

propagatum per carnatim genorationem 'R. Negarunt non uuIIi ex sanctis Patribus, ut I. Au gustinus: sed retra elavit suam sententiam , & commu nem amplexus est lib. I. Retri c. ro. de aliIs libris, quos scripsit iam Episcopus , ut Itbr. de nuptiis, &Concup. c. I. Nuptiae vero essent, Inquἰt, eteamsi nemo peccasset , feret quippe simo illo morbo e concupiscentIae seminatio filiorum in corpore vitae illius, sine quo nunς feri num potes in eorpoνε mortis hujus . Et lib. I. de Pecc. mer. c. 37. docet homines propter uteri angu-

636쪽

De Creatione,

fitas parvulos naseIturos, sed non In ea infirmItate , quae in aliis maior ea, quam In brutis animantibus, quae statim ab ortu Incedunt , ct matrum suarum mammillas quaerunt, fuguntque is Q. 8. Quamdiae duνamit flatus innoeenti R. Brevi durasse una est Theologorum sententia , sed quandiu, prorsus incertum . Alii suspieantur Ad mum peceasse seeunda dIe a sua creatlone, aIlI Octava , alii quadragesima. Hic unusquisque, propter Scripturae silentium , in suo sensu abundat .

De lapsu primi hominis Q. I. Iodnam fuit pereatum dami pR. Certum est Adamum ce eidisse superbla iseriptum est en Im Eceli. io. v. I & l Initium superbiae hominis, aposa re a Deo, quoniam ab eo qui fecistillum , recessit cor ejus , quoniam initium omnis peccat es superhia , quae adiunctam habuIt InobedientIam , &nimiam complacentiam erga uxorem . Utrum autem peccaverit contra fidem , non sat seonstat Assirmat TertullIanus IIb. a. contra Marcionem eapit. a. suis, inquit, dubitabit ipsum Adae peccatum haeresem pronuntiare Negat vero S. AugustInus lib. I de Gelu ad lit t. cap. ult. quia ex Apostolor. Timoth. a. Adam non fuit seductus, ae proinde falsum no a credidit ό sed inordinato amore proprἰae excellentiae iam excae catus , & bIanditiis uxoris delinitus, non satis attendit ad Dei comm Inationem. Q. a. Uter graviua peccavit Z 'R. Eva, ex communiori Theologorum sententia pquia Adamum ad peccandum induxit , a muliere ini-

637쪽

De creatἰone . t ι sR. Minime, quia in Eva non continebatur tanquam

in capite .

Q. A. Teccatum primorum parentum fuitne gravis

Respondet S. Thom. a. q. Is s. art. suisse gravissimum, non quidem ex obiectio, quia idololatria a& blasphemia, ex natura sua sunt peccata graviora ssed ex circumstantiis. Ρrima , petitur ex sanctitate per sonae, & perfectione status. Secunda , ex libertate, quae in illis fuit plenissima e peccarunt quippe sine ullo eoncupiscentiae impulsu , aut infirmitatis pondere . Tertia, ex ratione praecepti, quod fuit impletu facil-

sinum . Quarta, ex gravi nocumento, quod ex eorum Inobedientia secutum est; Ipsa enim totam massam generIs humani infecit, ut dicetur Tractatu de peccatis . in I. Trimi parentes suntne veniam eonfeeuti R. Certum est fuisse consecutos; de iis enim sieregitur, Sap. Io. Haec sapientia illum, qui fr-matus es a Deo Patre Oibis terrarum , cum solus esset creatus, custodivit, θ' eduxiς ιllum a delicto suo. Et S. August. Epι I R. alias 99. asserit Adamum non solum veniam peccati obtinuisse; sed etiam post poenitentiam usque ad mortem perseverasse; communia etiam est Ecclesiae traditio, Christum , eum ad inferos de .stendit, illum Inde eduxisse. DenIque Tatianus, qui prius fuerat sancti Iustini auditor , reprehensus est , quod Inter ceteros errores docuerit Adamum & Evam esse damnatos . Q. c. suomodo veniam eonsecuti sunt pR. Per fidem in Christum venturum; namque non sin alio aIiquo salus, Actor. 4. & S. August. epist. Ioa.

alias ε'. quaest. a. etiam iui jussi , inquit , salmi facti sunt ρ qui priusquam veniret in carnes , crediderunt in carne menturum . Eadem namque Iris in oe nostra ρο illorum , quoniam hoe illi crediderunt futurum , quod nos eredimus sectum Q. 7. Cur Filius Dei menit ad Iiberandum hominem potius , quam Angelum R. Non occurrit alia responsio , quam Apostoli , Rom. II. Quis . . , . cognovit sensum Domini , . aut quis

638쪽

siveritatem in eos , qui dereIIcti sunt. Conven entia tamen haec afferri potest, quod peccatum Angelorum fuerit personale , nee totam naturam Angelicam Infecerit, quemadmodum peccatum Adami totam naturam humanam vitiavit. Unde merito collIgit S. Thomas Filium Dei potius venisse propter peccatum origἰna te, quam propter peccata actualia; quia Ileet gravio-va sint , humanam tamen naturam universaliter non eorrumpunt, sicut peccatum orIginale . Sed ista pedisneat ad Tractatum sequentem de Incarnatione.

639쪽

Di iliaco by Coos le

SEARCH

MENU NAVIGATION