Theologia dogmatica et moralis, ad usum seminarii Catalaun. Auctore D. Ludovico Habert ... cui insuper in hac editione adjecta est Historia psnitentiæ publicæ conscripta, notsqu & animadversionibus illustrata a R.P. Geraldo Zurcher ... Tomus primus s

발행: 1785년

분량: 639페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

601쪽

B. Dieatione adi de eulmine Angelico praecipitatum. sanctua Auguri sinus lib. I i. de Genes. ad iiii. c. ac. Teiieli priorem sentencam, vi huic posteriori adhaeret . S. Gregoriis lib. 23. Mor. c. I 8. per Behemot, qui dicitur principium viarum Domini , Luciferum intelligit , μαρνimum condidis , quia reliquis Angelis eminentiorem με it. s. Hieronymus lib. a. contra Iovinian. Luciferum

appelIat stἱssimam sublimitatem . obiicit sibi Sanctus Thomas quaest. 6 l. artieul. 7.i EZech. capite a8. ubi Lucifer dicitur Cherubim . E go non fuit ex ordine Seraphinorum . Respondet, Luciferum non retinuisse nomen sera. phIm . quo significatur ardor caricatis , quae cum peccato mortali non consistit , propter eandem rationem themonex non nominantur Throni, ἰn quibus Deus sedet ἱ neque Dominationes , quae quandam exeeuentiam denotant daemonibus non tribuendam AQ. 8. Lucifer fuitne auiis Angesis eaussa νuinae pR. Assirmant communiter Patres & Theologi, noninnesus excepus, colliguntque ex Matth. c. as. ubi diiscitur ignis, paratus dia Io , di Angelis e us r qvie verba innuunt Luciferum fuisse auctorem desectionis Angelicae Dices I. Lucifer absque mora paedam tuIIt peeratἔ, quae alios deterrere debuit: ergo omnes simul peeerunt, nec alius aliis Git peccati auctor . . Nego secundam partem consequentiae , Cum enim Anselas sine mora alterius eogitationem percipiat Fumnes eodem tempore peccare potuerunt, Lucifer tamen natura prius . .

DIees a. Omnes Angeli ex dieendἰs per superbiam cecIderunt; atqui superbiae repugnat, quod Angeli m luerInt subdi Lucἰ sero, quam Deo et Ergo. Respondet S. Thomas q. 63. art. 8. ad I. distinguen do mῖnor. si non speraverInt se sub Lucifero consecuturos quod inordinate appetebant, Concedite secus, Negat INamque in politicis cives perduelles unum inter se et Igum in ducem, cui libentius parem, quam supremo Brinesse. Q. 9. Lucifer depntarne singulis homillibya Angelum malum sie

602쪽

sos De cieat aneis . . Sie doeuIε Nagἰster Sententiarum In d HIna. Min post eum S. Thomas q. Ir . artic. I. Cum enim Luel fer per superbIam ambiat Dei simIIItudinem, deputat sibi ministros determ Inatos ad hominum Impugnationem z omnibus, . Inquit Tertuli Ianus, lib. de anima C 39. gmii deputantur, quod daemonum nomen es . o do tamen impugnationis non est a daemone , sed a Deo, qui novit maIIs ordinate uti ad bonum. Io. Quodnam fuit peeeatum Lueiferi R. Certum est fuisse superbiam, colliguntque Patres communiter ex cap. I 4. Isa Iae, ubi Propheta sub parabola Nabueodonosoris fie loquitur , quomodo eeei dis/

dam . . . similis ero intissmo . Sive in Iamn dialοIi , inquit S. Ambrosius IIb. ep Istol. Epist. 33. sve is

Praevaricatione hominis , initium Reeeati superbia es. Et S. Augustinus IIb. ar. de Gen. ad Ila. e. q. ait, hinc diabolus ceridit, qud non amavit pecuniam , sed pro priam potestatem. Et cap. 3. lib. I . de CivIt. De , diabolus non est famisastor , aut ebriosns, neque aliqnia

hujusmodi. M tamen superbus is invidus. Spiritus enim peccare non potest , niti inordinate appetendo propriam excellentiam , & eonsequenter invidendo aliis , qui sibi praeponuntur. Non afficIuntur ergo daem.nes o secen talibus earnalium peccatorum , ut loquitur S. Doctor citato cap. sed eκ Invidia delectantur , si insis volutentur homines. Q. a x. dodnam fuit illud superbLe preeatum Z R. Primo, non fuit nimIa sui complacentIa, namque ex laudatIs IsaIae verbis peccavit appetendo quod non erat, smilis ero Altissmo. . Seeundo, neque fuit appetitus allis dominandἰ; quia ex dictis, Lueἱ seri meeatum inseriores traxIt in ruἔ-nam , huiusmodi autem ambitio illos abalienasset , neduin attraxisset. Tertio, non peeeavIt Luesser appetendo aequalitatem cum Deo; quIa icis appetItur, rei evidenter im- .possibilis, in hominem , nisi amens sit, nedum In A

gelum , cadere nequit. '

603쪽

creation. . S re typostaticam, qua ii dextris Dei sederet, nee consequenter Invidendo naturae humanae tantam exeelle tiam ; quia unio hypostatica , utpote supernaturalis , naturaIlier non cognoscitur ab Angebo , nec sine Dei Tevelatione Epprehendi potest tanquam possibilis . Ex eo autem colligitur Inearnationem Lucifero non fulsese revelatam, quod Incarnatio peccatum Luciferi praesupponat , ruxta IlIud Ioann. In hoe apparuit mrius Dei , ut disssumae opera Maloti . Quinto, probabilior est sententia S. Thomae q. art. D & in SchoIIa eommunior, in eo superbum fui Ga Lvelserum, quod Inordinate , Ihoc est ' proprIIs vi ribus voIuerit aequirere fuam beatitudinem , in qua seipso seueretur , tanquam λἰ sussiciens , & eatenus

smilis Altissimo; solus enim Deus sibi est beatItudo. Probatur ex Sanctis PatrIbus, Ambrosio In Ps. 1 8. ipse sibι ad beatam vitam sufficere motuit . AugustInci ib. 1 8. de civit. cap. t. Se mi sufficere judicavit . Sancto Bernardo Sem. D de vertas IAiaer seipso QO-

fuit ese eontentus.

st e pana consecura es peceatum Angelorum

. Uadruprex e . eleeItatis mentis, propter quam daemones simplicIter dicuntur tenebrae , Lucis a. me es hora mesera , or potissas tenebrarum. Ephes. s. Munia rectores teisbrarum harum . a. ObstinatIo v luntatis In mam , a qua denominantur spiritus mali, spiritus nequam . t. Regum Iς. Spiritus Domini mattas arrisiebat Sant, PLI. τ .' Immis nes per ' Angelas malas. 3. exclusio ae glorIa .' 4. Tormentum ignis ,

Matth. 2 I. . . . Discedite maledicti in ιgnem aeternum squi paratus es diabolo tir Angelis ejus . In quibus verbis Intelligitur etiam exclusio a gloria . t. suae o quanta est daemonum eaecitas 2 R. Carent omni prorsus Iumine supernaturali, non vero naturali. Ita S. Bernardus epistola 77. ad Hugo '' Hiaret, TO L Co nem

604쪽

Coi De Creatione.

nem: Reprobi viritus, inquit , rasi destituti sunt pam

dustriae nam lis . . t a

Prima pars probaturr Quia lumen gratiae est ordInatio quaedam ad vitam aeternam e atqui daemonum flatus nullum habet: ordinem ad vitam aeternam et Edigo nullum gratIae lumen in ipsis remanet. Dices: Iacobi a. daemones credunt , comparanturque Peccatoribus , in quibus remanet. Iumen fidei et Ergo. Dist. antec. Credunt fide natur ii , & Iatius sumpta pro persuasione ex effectibus , Prophetiis adimis pletis , & miraculIs edItis In .confirmationem mysteriorum Re IIgIonis Christianae, Concedo e credunt fide divina & supernatural I , Nego antec. Textus igitur Apostoli solum probaa lumen naturale in daemonibus non fuisse extinctum , Immo mInus obnubilavum , quam in peccatoribus ; hi siquidem nonnunquam ita Deum obliviscuntur, ut absque timore mala perpetr ni ἔ con

tra vero Illi Deum in effectis & ini propriis pinnis

praesentem & operantem continuo percipientes sub omnipotenti manu eius contremiscunt , non ad sapientiam, cum caritate V ex qua- procedit - , careant , sed ad insipientiam, de maioris odii incitamestum. InstabIsr Fidem non amΤttunt peccatores, ni si pe eato Infidelitati se atqui daemones . non peccarunt pec eato Infidelitatis: ergo fidem non amiserunt.

Dist. mai. Fidem non amittunt quamdiu sunt Inula, Cone. Quando ad terminum pervenerunt, Nego mai. Equidem Deus durante statu viae in peccatoribus fidem conservat , nisi per actum contrarium eam repulerint, quia benignitas eius ad pinnitentiam illos adducit , Rom. a. ad quam fides In primis necessaria est, Sed in ipso mortIs Instantii, ubi in texmly' constituuntur, absque ulla spe veniae spoliati r omnIbus gratiae donis, Deo suspendente eoncursum. Porrn hoc ἔn Angelis est easiis quod an hominisus mors, ex S. Ioanne Damasceno lib. a. ωιho oxae fidei M. Secunda pars, nempe Daemones non amisisse lumen naturale , sequItur ex dictis , ulteriusque probaIur ἐquia peccatum nea destruxit, nec immutavit essentiali-

605쪽

De creatione . so er naturam Angel;cam , sed tantum aecidentali terr atis qui Spiritus, qualis est natura Angeliea , estentialites est Intellectivus, & eo magis , quo est persectior e ergo an daemonihus dona naturat Ia Integra & splendIdissima manent, ait Auctor libri de divinis nomin bus c. . . Nihilominus daemones, propter ἱnord Inationem vo Iuntatis cirea ultimum sinem pessime assectae , nun quam recta intentione operantur, ac proinde iudieium eorum practicum , quo iudieant ita sibi agendum . semper est falsum, sicque eelebre illud effatum, omnia .Peccans est ignorans , ω errarus , non m Inus, In Ipsos cadit , quam in ceteros peccatores . Praeterea ubἱ veritas non apparet, non semper suspendunt iudicium,

seu a viri iusti, ut plurimum , semper Angeli beati e sed ex Ievibus coniecturis temere iudicant , & ita falluntur, 3e saltsint,

Q. I. Tantanae es in daemombiu obflinatio , ut nun quam bene operentur ZR. Assirmant omnes Theologi , paucis exceptis. i Probatur tum ex Scrἰptura , Joann. 9. Venit nox se nando xemo potes Ophrati , Psal. 6. Non est in morte , qui memor rui, Tum ex Sanctis Patribus . s. Ignatio ad Philipp. Sapiens es daemon ad male faciendum, bonum antem, qπω set, ignorat . S. FulgentIo lib. de Fide eap., 3. In quo igne omnes Luι praevaricatores

Q. 4. Quaenam es causa tantae ob inati is in dae

'monibus a

R. r. Non una est In geholis opInio. Alii volunt ideo de mones non posse bene operari i quIa Deus eis denegat cone sum. Sed repugnare videtur divἰ me b nItati & sapientiae ., quod concursum praebeat, ubi crea tura m Ie operatura est , neget vero ubi bene . Alii hane obstἱnationem repetunt ex natura Angelica, quae Immobiliter adhaeret obiecto , quod semel elegerit. Ita S. Thomas . Sed illa ratio plene non satisfaeit rium quia nihil eoncludit respectu hom Inum damnatorum , qui non sunt m Inus obstinati in malo , quam

daemones, tum quia ex dictis peGarunt Arse H ex de C e a sectu

606쪽

go De oratione .fectu attentionis ad ea, quae ab agendo IIIos deterrui sente ergo cum post factum cuncta accuratius perpe derint , tum Deile consilium mutare potuerunt.1 R. a. . verisimillus est obstinationem In omnibus damnatis, sive Angelis , sive hominibus , oriri ex gravissima & continua tentatIone . nempe ex acerbissimastistitia ob amissam beatitudinem, ex acutissimis conscientiae stimulis, quibus semper Iaceran inr, iuxta II lud Marci s. Hermis eorum non morituν, ex Int Ierand ignis tormento e denique ex desperatione veluti rabida , quod tot & tanti cruciatus longe acerbIssmI nulis Ium finem habituri sint , ex quibus reprobi sie In

odium Dei commoventur , ut v Iunias eorum mes

affecta , & omni gratiae auxilio destituta , neeessitate quadam semper ad peeeatum determinentur. Sed quaestio est, utrum IIIa necessitas sit physiea &absoluta, an moralis dumtaxat Calvinus I ib. I. Instit. cap. 3. & s. & Ian senius lib. 4. de statu naturas Iapsae cap. 24. & as. & IIb. 3. de gr. isIv. e. s. affirmant ne cessitatem male agendi, & Impotent Iam bene agendi In damnatis esse aeque ab Iutam & simpIiciter dictam pae neeessitatem amandi Deum, & impotentiam mecanudi In BeatIs. Hune errorem ampIecti non erubuit Dein lator In I. suo libelIo famoso, pag. 3 o. ubi me sciae proseindit quod in prima operis mel ed tione adversus Calvinum, & Iansentum asseruerim, sicut & his assero eum CatholIeIs eiusmodi necessitatem, di impotentiam damnatorum esse moralem dumtaxat; nullus erederea cum , qui se AntilansenIanum profitetur, errorIs Iansentant patrocinInm suscipere adversus Theologos C. tholieos, nisi Ipsissima eius verba referrem ' Teaest onn' erre pas aliarm , Inquit, quod ond serit ρn si donisne c de me loquitur le non radanei de necessite mora Ie a Ia plus effoualia de tonus Ies necessites qui pen--nν romber furta volonte , seamois a celis qui accabia ks damne n dans Ies ensera Z Sed omnes Theologi ad- vernis huiusmodi decIamatorem conspIrant. Bellarminus lib. s. de lib. arbitri e. I . hane CaIvἔ-

607쪽

,, timi non habere liberum arbitrIum a necessitate ; sed ,, solum a eoactIone , tamen respectu mediorum IIberum M EAEItrIum etiam a neeessitate habere . . .& ideo NON ,, NECESSITATE , sed voIuntate peccata committunt. M. GrandIn Tract. de gratia, pag. gr. sie seribit r,, Daemones, & animae damnatae vires quidem physia is eas habent ad bonum opus ceum sit Inter IIIud re,, eorum voluntates proportio non morales propter di, obstinationem , &e. ,, Mirum , quod Delator ista ignoraverit, eum opus Illud Theolog7cum ParisiIs ominnium teratur manibus , & valde commendatum sit a Patribus Soeletatis in DiarIo TrevoIlIensi . Sed praeeeteris Theologis audiendi sunt eiusdem SocietatIs Theologi, utpote qui pro libero arbitrIo adversus Calvinum, & Iaesentum aerius pugnaverInt.

Suareaeius lib. 8. de Angelis c. 8. 9.ro. &I . In meros ex veterIbus laudat TheoIogor, qui adversus e rorem CalvIni docent damnatos peceare ne eessitate dum taxat morali, quibus adstipulatur e. II. n. aa. & ay,hIs verbis: is Respondeo eoneedendo Istam Impossibἔ-a, IItatem non esse per carentiam physieae potentIaeis activae ex parte voluntatis daemonIs ... DIeo tamenis hane moralem Impossibilitatem sussieere ad obstInati ,, nem simpliciter; qu Ia tanta est, ut Infallibiliter nun is quam , nee etiam raro contingat oppofitum , Ide stiis ut damnatus simplεciter hene operetur. Quod enim ,, morat Is Impossibilitas tanta esse possit, exemplis de is monstratur ex materia de gratia sumptis . Homo, , enἰm lapsus , & speciali privilegio gratiae carens , is non potest diei omnia veniaIIa peccata vitare, quaeis Impotentἔa non physim, sed morat Is est, quoniam

,, ad SINGULOS ACTUS potentia physsea non deest a

,, Et nihl Iominus tanta est iIIa impotentia moralis, uas, nunquam oppositum evenire eontingat. Ea simit, is modo non potest homo Iapsus solis viribus IIberiis arbitrii gravIssiniam tentationem vincere, quia imp tentIa morat Is est, de nihilominus tanta est naturaris stagilitas , ut nunquam contrarIa potentIa Physica is effectum suum consequatuva

608쪽

σει De orationa . Vasquetius inter Theologos societatIs Iesu releber a Imus in primam partem S. Thome q. 64. disp. 241.. 4. n. 17. postquam doeuit daemones ideo non polle bene operari , quia earent gratia congrua, & emeac

sine qua nullus bene operatur, sibi obiicit inde sequi

eandem sere ImpotentIam roproborum, immo etiam praedestinatorum , qui In hae vita tentatione vincutatur quando non adest gratia congrua , & emeaxe hane dIL Multatem se solvit et se Respondeo daemones differre a is reprobis, & praedestinatIs , qui vincuntur tentatione

M in hae vita, non ex parte impossibili latis , QUAE

,, EADEM EST IN UTRiSQUE , sed quia daemonibus.

ω post primum instans Ita denegatur congrua eogitatio, ut lege Dei iam manIsesta ei denegetur, & ita nuli, la ipsi supersit nee posse spes superesset unde nam

M sestur desperatio inniam tentationum gravi a , .s3- probis autem, de praedes Inatis , qui in hac vita tentatione vincuntur, non denegatur congrua vocatio

is ex lege Deἱ manifesta ν & Ita nulli adimItur spes.

ahitis, ct congruae vocatIonis. , , Quis c leuJus nO-- amnis Theologus Vasquesti scripta non evolvit Z sententiam Patres Meletatis Romae publice propugnarunt, respondente Marchione Ssertῖa Pallavicino, anno Isa8. Pariter mali Angeli possunt nunc phy-M sice, non autem moraliter a peccato abstinere, quia ., non sunt ad Illud praede terminati , ac boni Angeli ax reducuntur etiam physiee impeeeabiles x v Isione bea-sx tifica . is Exeracta sunt haec ex libro Romae impreseso , ct Urbano octavo nuncupato , num. 3 3. lib. I. di

Tanerus disp. de Angelis q. s. dub. s. num. aza. ν Non possunt daemones, inquit, moralIter Ioquendo. , bonum, operar , ut habet prima sententia, ad eum is modum & maiore etiam ratione , qua assuetus diu i . , mersusque vitio . moraliter censetur a peccato se non posse continere ... nee homo iustus perpetu sta Omilt peceato veniali earere . Qine Impotentia noriis tollis libertatem, & facultatem physicam non com o mittendi nee , vel Illud peccatum . Praete F qu3

609쪽

De cieastione . eo' quod daemones ex actibus mal Isi possint modo hos ἐ,, modo alios exercere , IiberI proinde non Ium quoadis exercitum, sed in plerisque etiam quoad XΡECI FRM CATIONEM .... possisne absolute, Be physice Iσ-M quendo potentia nunquam In actum redIgenda bo- num HIquod opus facere, eum nullum In iIs priri sita et pium ad eiusmndi potentiem requῖsitum desit.

obduratis se habet : si Nee exeussa Illis est penitus

se arbitrii libertas, neo alia est sta qnam moralis neces.se sitas , eul licet absoInte reluctar possint , & INM CONTRARIUM NITI, si velint, non tamen hoe facturi sunt. Quod In MIMONIBIIS, ae damnatis, multo evenit magis, qui ct libere pereant, ut qua faciunt, possint non facere ι nec tamen facturi noci, sunt, nee usuri IIberae potestatis arbitrio. ,, - .R, Desehamps Ilia de haeres.'Iansen, disp. 4. eap. 7.is Si odium Dei exeipias, inquit, quod veteres quidam is Theologi , In damnatIs omnibus neressarium esse a is bitrantur , quodque proinde peeeatum esse negant; is communis est Theologorum opinio at Ia peeeata omn ah sie a damnat s eommitti, ut possint non commItti . , D. Perin paullo post evulgatum famosum De Iatoris libellum , edidit Manuale TheoIogῖeum , quoi mulier cu Iarum , & idiotarum animos Insectationibus Delatoris perturbatos eompescuit, quippe qui deprehenderit De- Iatorem more agricolarum spectra, ct evanidas umbrax proferre, ut a Iectine operis mel Theolo et deterveat. SIe enim seribIt TheoIogus ille Soeletatis, &emerItus Theolog. prosessi tractat de Angel. pag. 6 I.

I. ed Iris is Daemones Ita sunt obstinati in malo , ut is quamvis physice possint exercere actus bonos,. & ex is nulla eircumstantia minus eonmrmes ration , m ,, raliter non possint . . ia a tamem eum illa Impotentia se mora Is stat IIIos riore ne eessitarἱ absolute ad pecean- dum, ut plaeet Calvino, &Jan senio, qui exemplo is damnatorum conantur probare necessitatem possem coniungi cum IIbertate is Quid ad hoe adversarIus Udetur anceps eonsiis

c ς ε esse

610쪽

ε . De creauo esse dimIttendum utpote omnibus Theologis adversumat in 3. edItione eundem Theologum sibi vIndieare conatur. 1. Ad aIIam exeurrit quaessionem, num R; licea damnati eum IIIa morali necessitate peccent Iibere, nihIIque IIlIs desit ad merItum nisi status v Iae. Illud a tem pernegat, ac confidenter pronuntias hanc esse conissantem doctrinam omnium Theologorum , sed in eo suam inseItiam prodit. Namque ΑIexander Halensis , quo Magistro usus est sanctus Thomas , st,non Ilialii, ut RIehardus a Media vIlIa, docent damnatos peccatIs suis mereri novas poenas. At communis est a quingentis annis scholarum opInici eos non mererἔ , non quidem ex desectu libertatis, sed alterIus eo itIonIs ad meritum requisitae, quae est status viae Magister sententiarum IIb. 4. dict. s.. de damnatis sic

feribit, maligna moluntas erit in eis ad cumulum po ν- , per gnam tamen non merebatatur, qnia nullus meνων nisi in bae vitta. εSanctus Thomas in eandem dIst. q.. s. art. I. q. εω In eo ore, quidam dicunt, InquIt, is bea=os mereri, is damnatos demareri , sed Me non potes esse respectaer emu, vel parrae principalis , -m quantum ad hoc utri que ad teriminum permenerint . Non negat Angelῖeus Doctor damnatos mererI poenas accidentales. S. Bonam

xentura similia docet Idi eandem distia BelIarminus lib. sia iam Iaudato de gratia & libero arbitrio, se habet de damnatis: Respondeo ... liberum

arbitrium etiam a neeuptate habere .... is vere pecca FP . . . quamvis nec pana , nec praem um essentiale σνε-

θον pessit, cum sint in t min. . , . o Suaresius lib. 8. de AngeIIs cap. I r. n. ac sibi Ita obiieit , si daemones semper mala πενantur 9 uberi Aergo semper augmentum panae merentur a Tum responde: cum Bellarmino damnatos per opera , quae extra Viam faciunt, non mereri, quia iam iant in termino , α mereri , aut demerexI Deoe It o Inante sunt, pro. prietas operum quae fiunt in vIa Tanerus disp. s. de Angelis q. C. duta s. n. 24. Res Pondetur , inquit, etiam se continuo peccent daemones, ni Fiι tamia ampli promereri ... 94 t ut commmiι

SEARCH

MENU NAVIGATION