장음표시 사용
11쪽
toque oneri sustinendo parem non esse, nisi qui ab ineunte adolekentia
suum rite eo comparauerit animum,
iisque imbuerit moribus, quos deinceps pulcherrimi isti fructus,una cum praemio amplissimO,a Deo omnibus, qui suum illi probauerint obsequium,
destinato, con sequantur. Quare recte & ordine facis, dum omnem e iam in eo collocas industriam, ut bone munituS, praeparatuSq; accedaS,
ad ea, quae principi Christiano, sorti, sapienti, subeunda sunt. Cumque deliberatum sit,qua praecipua Ula, eaq recta et tuta, huc tandem Contendatur, nosti ipsemet, DoM NE CLEMEM
TisslME, haud semel a me ita responsum: non esse principi immorandum illis artibus literisque, quae haud ram ad ostentationem potiuS,quam tilitatem addiscuntur. Id quod cum in priuatae sortis homine vix serena dum, in principe eo minuS tolerandum, quo plura eum circumstant,
12쪽
Quae vitae temporisque partem sibi
viricli Cant, eique Velut inuito eripiunt. His ergo aliis relictis, in eam si1mmam omnis industriae,omniumque studiorum conserendam esse,ut vera vividaque Numinis cognitione animuS repleatur. Non adeo multa sunt, Vt ipsemet quam rectissime nosti , SERENISSIME PRINCEPS , quibus doctrinae christianae summa ab luiatur, Capita: eaque quantum satis est, mente & memoria Cothplecti,rcs est
quae & in mediocrem ingenii vim, industriarnque haud adeo exquisi-
tam cadat. Sunt tamen haec neglΠgenda neutiquam, multo minus pertractanda perfunctorie. Namque id quod maximum est, vitae sanctitas,& innocentia, sine hisee non constat, et error, qui videri poterat levissimus, damnum haud raro secum
trahit,haud temere reparandum,resarciendumve. Quare me monitore, restillime omnem nauas Operam, Vt
13쪽
doctrinam saIutarem quam sacrae litterae comprehendunt, quamve sinae puritati, cum varia superstitione Coinquinata esset,restituit beatus vir
Martinus Lutherus, quam accuratiS-sime teneas, sine ullius cuiuscunque erroris admistione, sed ita teneas ,Ut statim vitam moreSq; ad eam Componere satagas. ita enim est, cognitio quantumuis accurata et exquisita
Parum prodest, cum miser esse queat, cui faculcis suppetit, de rebus Pulcerrimis, quam copiosissime dis ierendi. ruare statim , quod ΤvA prce mihi liceat in memoriam TIBI r UoCare,Cum primum huius rei gratia ad I E acCederem, hoc uniCum a TE
rogaui, ut quicquid de diuinis rebus, et ad chresianam religionem spectantibus ad TE dicturus essem, non alio a iperes animo, quam quod statim transserenda in vitam essent, et pro regula, ad quam componendi exigendique mores essent, a C
14쪽
ptanda. Id quod haud inuitum I uerilemq; TE mihi pollicitum,non sise
rie irigenti voluptate recordor, Cum ex eo statim tempore ingenui animi, et honesta quaevis serio amplectentis, significationem mihi dederis lua lentissimam. Eam ergo cu ingres sis sis viam, ut prima Praecipuaque
Cura sit, vera et non sucata pietate imbuere animum,tanto nunC lubentius accipis, quibus ad fortuna principe dignam mens erudiri potest,sed tanto etiam LCilius profutura a si1- perfluis diseernis. Moribus nimirum ad sanctitatem pietatemq; compositis, nihil aliud superest, quam ut ad
recte existimandum de rebus omnibus, mens nostra erudiatur. Hic ratiocinandi perspicere leges,morbosq;
intellectus,et eoru condiscere reme
dia, illis quidem proderit,quib9
et sortunae ratio ire per ambages per mittit. Ad principes quod attiner re- . Iu*d0minos,plura illis et disceda et
15쪽
genda resant, quam ut diu hisce immorari queant. Hi rectius ipse atque exemplis eorum, qui illorum a iuuentuti regendae praesunt, distunt lpraeiudicatas eXuere opinioneS, Uerumque discernere ab errore, et sua unicuique rei tribuere pretium. HaCinstructi facultate,merito per orbem quacunque patet uniuersum, vim Mciemque mentis circumserunt,Varia gentium instituta,situs urbium, Commoda prouinciarum, imperantium
vitia Virtutesque, aut si aliquid vilibi
terrarum aut laude, aut vituperati
ne dignum, occurrit, perlustrantes, inde ut capiant exemplum, quod sequantur, si profuturum hoc sibi suisque intelligant,nocitura autem fugiaa, atque euitent. Atque eo quiadem etiam meos qualeSCunque laboreS, quoS, Ut TIBI ad haeC omnia via monstrem,sustepi, tendere, ipsemet haud dissiculter intelligis, SERMUἐSSIME PRINCEPS, eosque dum fru-
16쪽
tu haud carituros, singulari To im
lustria, et cupiditate talia addistenti, demonstras, vix mihi temperare ossium, quin meam publiCe hoc no
nine tester laetitiam, augurerque,aaud vano omine,in SaXonicae genis decus ΤvORVMQVE Omnium raratum esse felicitatem. Quae dum lic profiteor, eo tamen ri haec im erpretaturum non confido modo, ed scio etiam, ut dissicultatum, quiuis Circumseptum est: virtutis et ve- ae sapientiae iter,semper memor sis uturus,nec sine labore &taedio spe atoSquemqua percipere posse fir
nus, immo ut sedulo diligenterque is reputaturus TECvM, nihil nobisaostrisque viribus, diuini Numinis Iratiae omnia esse tribuenda, nec ad nostram, sed ad Dei gloriam, cinctai nobis esse reserenda. Sed quom iam me dulcis eorum memoria, quae quotidie inter nos agitantur,ibripit Θ TvA autem, sin ISM-
17쪽
ME PRINCEps, stetus et humanitate et clementia singulari, cuius haud
unum erga me extare voluisti monumentum,non modo qualecunque hocce opustulum meum TIBI in Ce tissimum obseruantiae argumentum offerre, SERENISSIMO E NOMINI
aevo ConseCrare ausus sum, sed haeci ipse me certiorem reddit, non in malam ΤΕ interpretaturum partem,
quod prolixiori sere, quam instituti
fert ratio,publice H adloqui,orati One,sustinuerim. Nec tamen illud quod dixi, ab eo argumento, quod ipso hoc opere tractatur, alienum prorsus censeri debet. Etenim, ut quae instrumenti vicem subit, aditumque ad reconditos sapientiae r cessus munit, philosephiae doctrinaeque liberalioris pars, cumprimis de ratione, qua erudire quisque ansemum ad veram sapientiam debet, praecipis:ita non poterat mihi non
in mentem venire. id quod me. que
18쪽
ue solicitum nunc maxime tenet,
uamnam videlicet et TιBI, DOMI- E CLEMENTISSIME, monstrare eceret viam, qua tutuS Certusque
opi obtinendi, ad exoptatam tanem peruenireS metam. Hanc Ueo, dum non tam designaui, quam
1dicaui saltem semmis quibusdam
apitibus, hoc nunc a TE porro perre non erubesto, ut quoties quascunque huius TE recordatio 1hbat, meae erga ΤE pietatis monii
lenti, toties etiam ingenuum illudi agni,qui in ΤE se prodit, animi de-retum, nouo velut robore auctum,
epetas, nihil ΤΙΒΙ priuS unquam et aliquius fore, quam Deum aucto-'m,moderatoumque omnium C
itationum, actionurique, iuxta le- es in diuinarum litterarum oraculis raeseriptas,quam accuratissime stu-iosissimeque sequi. Et illum etiam potente Deum supplex Veneror, t coeptis aeris omnibus, ad eius, ut deceta
19쪽
decet, honorem tendentibus adsit, omnibus animi insuper et corporis dotibus cumulatum , saluum incolumemque praestet quam diutissume, in Saxonicae gentis decus et ornamentum, imo praesidium et emolumentum patriae, eorumque omnium, qui virtuti et sapientiae operantur. Halae Magdeburgicae ix Kalend. Martii,
20쪽
pra siticae philosiophiae, quae
ante aliquot annos edideram, elementa, facile me induci passus sum, ut reliquarum etiam philosophiae partium rudimenta iis adiungerem. Cum enim ordine, quae ad integrum velut philosophiae corpus pertinent, iuuenibus, qui in hac academia bonae menti operantur, id a me efflagitantibus, tradere sileam, hoc moudo & meis,& auditorum meorum quam rectissime me consulturum rebuS, CX-
istimavi. Namque in morali ciuilique philosophia quod elementa mea typis
exscripta, in auditorum meorum UePsarentur manibus, eX eo fructum atque emolumentum non contemnendia m