De exacto annorum numero a mundi creatione opusculum. Authore P.Fr. Marcello Barone ordinis praedicatorum, ..

131쪽

ro exacto annor num ver L 3. , invenies, quod septima decima die secundi mensis anni

miliesimi sexcentesimi quinquagesimi sexti coeperit Diluvium , ejusque calamitas cessaverit eo-Dilu dem anno millesimo sexcentesimo quinquagesimo sexto expleto. Cu quo bene concordat, quod Nora vixerit post Diluvium trecentis quinquaginta annis, Genes cap. 9.vers. 28 qui si addantur annis, a s sis conflant summam annorum Mundi 2 oo s. quo tempore in sane praecedentis capitis diximus vita functum fuisse ea ration , qua vixit, Io. supra annos undia o 6. in quorum postremo na

rus erat.

Diluvium cessavit anno Mundi iis sis expleto cum autem Sem filius Noe esset centum annorum biennio post Diluvium menes. cap. I. vers Ioci fit natum esse anno Mundi millesimo quingentesimo quinquagesimo octavo, dum Noe , quem natum diximus anno

lundi io 36 ageret annum quin

132쪽

A Mundi ereat. Ca 6. ros gentesimum tertium . Quamvis enim Genes cap. F. in sine dicatur: Noe vero, cum quingentorum esse set annorum, genuit Sem, Cam,

Iaphet ubi ad minus signineari videtur, quod quingentesimo anno coeperit generare, cum non Omnes tres simul genuerit , attamen prius nominatur Sem , non qui

sit major naturi sed quia dignioe aliis ivit enim idem ac Melchis eis

decli secundum Hieronymum ad Evagri ui per quem offerentem panem , Qvinum significabatur Christus Dominus, ut exponit Paulus ad Hebraeos . , qui futurus erat Sacerdos secundum ordinem Melchisedech . Cum vero vixerit Sem quingentis aliis annis, expr*nio Genes loco, qui cum centum prioribus reddunt sexcentos, fit mortuum esse anno Mundi bis millesimo centesimo quinquagesimo octavo. Arphaxad filius Sem natus est biennio post Diluvium, ut cap. LI. Genes vers. Io. habetur; atque adeo i na-

133쪽

io exacto annor num.

Axpin natus est anno Mundi millesimo

ii Vita, ςX cente limo quinquage limo octa in os s. voci dum ejus Pater erat centum annorum . Vixit autem trecentis triginta octo annis, ut ex loco nuper adducto vers. 3 eruitur , qui cum praecedentibus a sua nativitate essiciunt anno mille non gentos nonaginta sex aetatis Mundi, quando ipse defunctus es . Et quamquam in Hebraea edition , ubi in vulgata nos legimus: I-xitque Arphaxad postquam e-άnuit sile trecentis tribus annis, tegitur quadrigentis tribus , stan, dum saepius diximus in syncerita iste nostrae vulgatae editionis defieti potest in ea non recenseri totam vitam Arphaxad, cum post

trecentos tres annos , quos dicitur

vixisse a generatione Sale, subd3tur solum, quod genuit filios AEt filias absque eo quod addatur, demortuus est. Utcumque fuerit, pro ἀposito a nobis assumpto not officit, qui non a tota vita Arphaxad seriem Mundi deducimus. Iu

134쪽

A Mundi ereat. Cap. 6 Iz7Ιn majorem tamen illidimus dissi- eultatem, quam cingentem quae stionem nominat in praesenti no- 'stet Maluenda quomodo Moyses tam cap. IO. vers. q. dicat Arpha - ad genuit Sale, quam cap. I, Vers. I 2. Arphaxad vixit triginta quinque annis, genuit Sale, omissa generatione Cainan , ne dia inter Arphaxad, dc sale, quam non solum ponunt septuaginta sed ,quod majus est, s. Lucas in sa hoc gelio cap. 3, vers. 3 6.

- . Respondet ira nus in caputi tutium bucae, quem sequutus est, cloat ne declamate in suo Arbore itae, Od Cainan fuit Pater Sale

aegad tantum, sive adoptans, Ar phaxad vero naturalis Obstat tat, en huic solutioni, quod Cainan

hε si1. dieatur ab Evangelista Pater sale , se desilius Arphaxad, qui proinde apparet, fuisse Avum,

non autem Patrem naturalem Sa

l A. Constat enim Ioseph Virum Mariae semper Virginis per diver

sos patres, naturalem dc legalenta

135쪽

io ae exacto anno r. num. diversos habuisse Avos, progenitores nec Heli, qui fuit ejus Pater legalis, fuit filius Iacoblattis naturalis Iosephi. Alii vero non aliter a praesenti difficultate se expedire conantur, quam irrepsisse errorem in Septua ginta editione, cum in multis cenistenis annorum redundet eorum supputatio in generationibus Diluvio usque ad Abraham , ut conferenti illam cum vulgata authoritate X isti quinti Latino idiomate versam facile constabit. Addunt vero, S. Lucam excusari, eo in

quod quasi in vincibiliter usus sue

rit eadem editione Septuaginta , suis temporibus toto orbe receptissima. Clterum quantum attinet ad Septuaginta editionem minentissimus noster Capi succus contr. 37. g. 23. tradit quo ad substantialia, rivo ad ea , quae ad sidenta pertinent, errorem nullum in ea contineri, proculdubio dicendum; nam alias Pontifices eam non

136쪽

A Maud ereat. Cap. 6. Ioypermisissent , nec probassent , uti probaverunt: at aliqua levia eris rata in eis, quae ad fidem non pertinent irrepere potuisse , dc fortὰ de facto irrepsisse admittamus, non

tamen quo adii cum illum , in quo Cainan mentio habetur. Attamen, si omnia, quae in Sacris luteris a Deo revelata inveniuntur,

ad fidem pertinent , omnia sunt, dici subinde debent substantialia , Adeoque non aliunde dignosci potest , quibus in locis irrepserit error in postrema Septuaginta

editione, quam ex regula nostri Gravina de verbo Dei scripto con

tae contradicit, ubi vero illi nona contradicit, .si aliqualiter diversam lectionem secundum periphrasim sortiatur , maximae esse aut horitatis; quia, ut dicitur a Xisso Quinto ad emendatissimorum Codicum fidem restituta esta non

tamen quoad nos authentica dicenda est, cum non eodem modo,

ac vulgata recipienda mandetur

137쪽

tio De exacto annor num a Tridentino . In eo vero , quod S.Lucam excusant, gravissime

sine excusatione eos errare , cen

sendum est Deo quia excusatio desectum non perceptae veritatis, seu

deceptionis , licet absque culpa supponit, quod in Scriptore Ca

nonico, ex speciali motione Spiritus Sancti scribentes, nefas est suspicari ut dixit namque sapienter lib. de locis Melchio Cano, non minus eloquentia, quam insula Illustriis , quod Lucas Authores habuerit gravissimos, quos in error sequeretur id Evangelistam culpa liberare fortasse poterit, Evangelium certe liberare non poterit. Alias, si opinari liceret aliquod falsum in Evangelio , aut quavis Scriptura Canonica , perire Fidei certitudo, quae aut horitati Sacrae Scripturae innititur, ut tradit

D. Thomas a. a. quaest. I IO. art. ad I.

Qua ratione ingenue convictus, nedum Venae da , sed maximus in exponendis Scripturis Doctor

138쪽

A Mundi ereat. CV 6. mctor Ecclesiae Hieronymus, inquit propter ingenii tarditatem vehementissimo stupore perculsus meis scio perscrutari, qua ratione cum in Hebraica a Diluvio, idest a Noe usque ad Abraham decem generationes inveniantur, ipse Lucas , qui Spiritu Sancto calamum regente nullatenus falsum scribere potuit , undecim generationes, juxta Septuaginta Inter pretes , adiecto Cama , in Evangelio ponere maluerit. Qua pro pter Caletanus, qui in praefatu finclinaverat dicendi modum , seipsum corrigit inquiens: Haec dixerim, si vere ista generati abundat; posset namq; dici, Textus Hebraeos modernos es e mancos, Textum interpretatum a Septua

ginta fuisse integrum; hoc credibilius est , praesertim quod apud

Septuaginta scribantur etiam an inni, quibus vixit Cainan medius inter Arphaxad, Iale. Verumta, quia hujusmodi depravationenia non agnovit Hieronymus, ad eam nos

139쪽

1r De exacto annor num. nos recurrere non debemus Deo vel magis, quod oporteret asserere editioni vulgatae Genes integrum annorum calculum ex depravatione deesse. Rursus alii voluerunt , Salem fuisse binominem , ac in Evangelio Lucae legendum, qui fuit Sale, qui Cainan nullo tamen vetuis sto ostenso Codice praeseserente hane lectionem, quae adhue ex mox dicendis contra Ecclesiae in- saltibilem vergeret authoritatem. In Septuaginta insuper editione . quam sequutum fuisse fatentur omnes D. Lucam , habetur Cainan suisse genitum Sale. Ut quid etiam unius tantum hominis duo nomina exprimere voluit Evangelista, o non aliorum, quos con stat similiter fuisse binominest Alii vero dixerunt, Cainan abis solute irrepsisse librariorum errore, vel Scioli alicujus, qui He-btaicae ignarus linguae, cum in versione Septuaginta in Genes. inveniret additum Cainan, eundem

140쪽

Mundi creat. Cap. 6. II 3 dena ex Septuaginta in Lucania transtulit. Sed haec pariter responsio est reprobandaci siquidem deisceptio reduceretur etiam in Spiritus Sandirectionem, ex cujus speciali assistentia Lucae Evangelium cum generatione Cainan auis

thenticum esse de Fide de erevit Eccles L. Qua de causa Cornelius a Lapide, qui in Genesis cap. II. hujus fuerat sententiae , cautius oppositum amplectitur in caput

3. Lucae, dicens omnino in Textu Lucae retinendum esse Cainamum. De quo propter aeternam Euan.

gelii veritatem nemo cordatus ambigat, ut prudenter protulit noster Maluenda omnia effugiaia praecludens; nam qui dicunt vitio Scriptorum in Septuaginta, tria

Lucam inditam generatione Cainan, non evadunt insignem temeritatis notam , eum Ecclesia,

Lucam ita semper legerit, capprobaverit , nec ullus unquam vetustus , aut syncerae notae ostensus, aut repertus sit vel Septuagin