장음표시 사용
471쪽
I. T ONATION Es complures sunt. Dat aliquis dieitur 6u quod Umente, in m viat
quis ita dat Jut ias reseriis & propter nullam aliam causam secit, quam sit η'qμμm μή μ' ut liberalitatem, & munificentiam exerceat. Haec propriu
natur, it At acci---s reterii: non proprie donatio dicitur , sed totum sim εν hoe dotatio est, quae sub conditione solVatur, qualis eli
maiis es qua sub IV. Si quis donaturiis milii pecuniam d erit alicui, ut conditis'ΦΡlvitur. perferret, & ante mortuus erit, quam ad me per senit: ron fieri pecuniam dominii mei constat. l. 2. f. G.
eisi si antequ/m Titio decem donavi ea conditione, ut cinae 2 oιι bum perse βtur uiro . cum homo antequam emeretur, mor
iρς hud,si sciat facti mastis, quam iuris quaestio est. Nam ii decem Titio 'δε - la dedi, ut Stichum emeret, aliter non 'turus : mor tuo Sticho, conditione repetam: si Vero alias quoque d naturus Titio decem, quia interim Stichum emere proposuerat, dixerim, in hoc me dare, ut Stichum emei et, causa maris donationis, quam conditio dandae pecuniae existimari debebit, & mortuo Sticho, cimia apud Titium remanebit. Et veneraliter hoc in donationibus definiendum est: multum interesse, causa donandi iure, an conditior si causa fuit, cessare repetitionem: si conditio, repetitioni locum fore. l. 2. f. ult. 6 l 3 . . Fructui rei dona- VI. Ex rebus donatis fructus perceprus in rationem do- δ Πρη μη i' nitionis non computatur. Si vero non sundum, scd tructus ιione donMu-. per- Diqitigoo by GO Ie
472쪽
Ex LIBRI s DIGEs T. ET COD. -7 percutionem tibi donem: fructus percepti venient in computationem donationis. l. 9. f. I. l. II. VII. Donari non potest, nisi quod ejus fit, cui donatur. Dona uin quo G
VIII. Absenti, sive mittas, qui serat, sive, quod ip . . e , se habeat, sibi habere eum jubeas, donari recte potcst. Sed ja A, ITA ,.
si nescit rem, quae apud se est, sibi esse donatam, vel misi c.m scis is ae linsam sibi non acceperit: donatae rei dominus non fit. l. Io. Non potest liberalitas nolenti acquiri. l. I9. 3. 2. IX. Qui ex donatione sic obligavit, ex rescripto Divi Pii, Donatis in V ιε- in quantum facere potest, convenitur: sed enim id, quod creditoribus debetur,erit detrahendum. Haec vero, de quibus ex eadem causa quis obstrictus est, non debebit detrahere. l. Ir. Qui id , quod ex causa donationis stipulanti spoponderat, solvi constituit, actione constitutae pecuniae non in Q-lidiim sed in qti intum sacere potest , convenitur et causiam enim Z originem constitutae pecuniae, non judicii potestatem, praevalere placuit. Sed & condemnatus ex causa donationis, in actione iudicati non frustra desiderat, in quantum facere potest, conveniri. l. 3 3. V. inf. d. l. 3 9. f. 3. X. Post contractum capitale crimen donationes factae 'atet non valent, ex constitutione Divorum Severi & Antonini, D'Hi q. nisi) condomnatio secuta st. l. I s. XI. Lalκ o ait, si quis milii rem alienam donaverit, in- Giram alia namque eam sumptus magnos secero, & sic evincatur: nullam sve donaverat, mihi actionem contra donatorem competere. Plane de dolo posse me adversus eum habere actionem, si dolo fecit. Iuctu, si .iincatur. l. I 8. f. . XII. Labeo scribit, extra causam donationum esse ta- is siud Ukium,lium ossiciorum mercedes: ut puta , si tibi adfuero, si Hiis
pro te dedero, si piabbet in re opera vel grinia mea usius fueris. l. I9. f. I.
XIII. De illo dubitari potest, qui, quod per Falcidiam μοι qtii, olidum retinere poterat, voluntatem testatoris secutus , spopondit tegatum promisit. se daturum. Sed magis est , ut non possit suae consessioni tine obviare. Quemadmodum enim, si solvisset, fidem testatori suo adimplesse videbatur, & nulla ei repetitio concessa suerat: ita & stipulatione procedente, contra fidem tes
473쪽
tatoris, quam adgnovit, Venienti ei merito occurreretur l. 2 o. f. I. Ex donatio usura XIV. Eum qui donationis causa pecuniam, vel quid non bemur p promisit, de mora siautionis pecuniae usuras non d
Sed si in dotem Dere, summae aequitatis est. l. 22. datum m XV. Donari videtur, quod nullo jure cogente conce- Non donat qui ιω-ditur. l. 29.
N. . . ., --. XVI. Quidam in jure interrogatus, mhil AA debere ru-
essus s. in ν- toris heredes , respondit: eum actionem jure amisisseres , -re nou pMess. di. Licet enim non transactionem, sed donationis haec verba esse quis accipiat; attamen eum , qui in iure consessus est, suam consessionem infirmare non posse. l. 29.
XVII. Donationem quidem partis bonorum proximae
Viventis heresis rem donans nihil agit, eaque priva-
Donasor qui tertio pro donarario
cognatae viventis nullam suisse constabat: vertim ei, qui donavit, ac postea jure Praetorio successit, quoniam adversus bonos mores S jus gentium sestinasset, actioncs hereditarias in totum denegandas respondit. Nam ei, ut indigno, aufertur hereditas. l. 29. f. 2.& l. O. XVIII. Si, cima primus tibi donare vellet, & tu do- . nandi secundo voluntatem haberes, primus secundo ex v .. . i. 'fl 'luntate tua stipulanti promiserit et perficitur donatio. Et ciuia nihil primus secundo , a quo convenitur , donavit,& quidem in solidum, non in id, quod facere potest, condemnatur. Idque custoditur, 3c si delegante eo, qui donationem erat accepturus, creditori ejus donator promiserit. Et hoc enita casu creditor suum negotium gerit. l. 33. f. 3. V. s. l. I 2. & infide re judic. l. r. XIX. Si quis aliquem a latrunculis vel hostibus eripuit,3e aliquid pro eo ab ipse accipiat: haec donatio irrevocabilis est. Non merces eximii laboris appellanda est: quod contemplatione salutis certo modo aestimari non placuit. l. 34. f. I. XX. Eris alieni, quod ex hereditaria causa venit, non ejus, qui donationis titulo possidet, sed totius juris succcsseris onus est. Si itaque nemini obligata praedia per donati nem consecuta es, supervacuam geris sellicitudinem , ne vel heredes donatricis , vel ejus creditores te iure possintc Venire. l. I 1. C. d. XXI. Sc- Fritium saliatis
non tam nonatio quam merces. AEre alieno dona rarius mu oner
474쪽
Ex Lignis DIGEs T. ET COD. 449XXI. Senectus ad donationem faciendam sola , non est
impedimento. l. I 6. C. eod. XXII. Data jam pridem lege statuimus , ut donationes Do Honti insi- intervcniente actorum lcstificatione conficiantur: quod vel maxime inter necessarias, conjunctas hie personas convenit
custodiri. Si quidem clandestinis ac domesticis fraudibus facile quidvis, pro negotii opportunitate confingi potest,
vel id quod vere gestum est, aboleri. l. 27. C. e M. l. O.& seq. C. cod. XXIII. Quisquis rem aliquam donando, vel in dotem ata νειento dando, vel vendendo, usi fructum ejus retinuerit, etiam si stipulatus non fuerit, eam continuo tradidisse credatur, nec quid amplius requiratur . quo magis videatur facta traditio: sed omnimodo idem sit in his causis Usu ructum retinere, quod tradere. l. 28. C. eod. I. I. f. s. eod. XXIV. Non ex hoc inutilis sit donatio, quod res non donatis traia traditae sunt: nec confirmetur ex traditione donatio : sed Iiberalitatem plenam, & secundiim legem nostram perse tissimam constitutam necessarius traditionis effectus sequa
XXV. Si rerum tuarum proprietatem dono dedisti, Donare quυρ ita ut post mortem eius , qui accipit, ad te rentiret, donatio m
valet: cum etiam ad tempus certum, Vel Incertum ea feri domisania reverta-
potest, lege scilicet, quae ci imposita est , conservanda. l. ruri 2. C. de donat. quae sub modo. XXVI. Persecta donatio conditiones postea non capit. Gnnilines asileia Quare si pater tuus donatione ficta, quasdam post aliquam nψtimi ptiuum lcmporis secisse conditiones videatur , ossicere hoc nepotibus ejus fratris tui filiis minime posse , non dubium eae l. q. C. de donat. quae sub modo. XXVII. Si unquam libertis patronus, filios non habens, Ravolatur rinatio bona omnia , vel partem aliquam facultatum fuerit donatione largitus , & postea susceperit liberos r totum quidquid largitus suerat, revertatur, in ejusdem donatoris arbitrio, ac ditione mansurum. l. 8. C. de revoc.
475쪽
4so LEGUM DELECTus, LIB. XXXIX. TIT. T. ex causa ingra- neptemve, vel pronepotem proneptemve emancipatos cete νειμ int , θηρ' bratas pater, vel avus, vel proavus revocare non poterit. - ου. - - manifestissimis causis, quibus eam p on m , in quam collata donatio est, contra ipsam venire pietatem, 8c ex causis quae legibus continentur , fuisse constabit imgratam. l. 9. C. de revoc. donat. Generaliter sancimus, omnes donationes lege consectas , firmas illibatasque manere, si non donationis acceptor ingratus circa donationem inveniatur, ita ut injurias atroces in elim effundat, vel manus impias inserat, vel jactum molem ex insidiis suis ingerat, quae non levem sen siim substantiae donatoris imponat, vel vitae periculum aliquod ei intulerit, ,el quasdam conventiones, quas dotationis acceptor spopondit, minimi implcre voluerit. I.
mortis causa donationibus er capionibus.
I. Ad ORTIs causa donatio est, cum quis habere seu VI vult, qu)meum, cui donat; magisque eum, cui donat, quam heredem suum. l. I. II. Iulianus tres esse species mortis causa donationum ait. Unam, cum quis nullo praesentis periculi metu conterritus, sed sela cogitatione mortalitatis donat. Aliam esse speciem mortis causa donationum ait, cum quis immine te periculo commotus, ita donat, ut statim fiat accipientis. Tertium genus esse donationum ait, si quis periculo motus, non sic det, ut statim faciat accipientis; sed tunc dcmum, cum mors fuerit insecuta. l. 2. III. Sic potest donari, ut si convaluerit dorator , recipiatur. l. 8.
IV. Ei, qui non amplius parte capere poterat, legatus est fundus, si decem dedi get heredi: non totam summam is dare debet, ut partem fundi haberet, sed partem dumtaXat , pro rata, qua lcgatum consequitur. l. 2 O. V. In Diuitiaco by Corale
476쪽
Γx Linnis DrGRs T. AT COD. ἰ . 46.IV. In mollis causa donationibus non tempus donationis, Tempora morsis mased mortis intuendum est , an quis capere possit. l. 22. VI. Quod debitori acceptum factum Csset mortis causa, di,' si convaluerit donator , etiam tempore liberato ei potest bisor ρὸν condici. Namque accepti latione interveniente, abitum ab causa jure pristinae obligationis: tamque in hujus condictionis ε'U-Πρης transsusim. l. 24. VII. Si qui invicem siti moreis causa donaverunt, pariter , Ia mkιm de raria decesserunt, neutrius tardi repetet: quia neuter steti Q- uis causa si pa
VIII. Ubi ita donatur mortis causa, ut nulla calu rem ira mitiis,cetur, causa donandi magis est , quis mortis causa dona' dc-io νε-tio. Et ideo perinde haberi debet : atque alia quaevis
IX. Non videtur persecta donatio mortis causa facta, an ' Λ is. T . .
tequam mors insequatur. l. 2. . I a.
X. Mortis causa donatio longe differt ab illa vera & a, Gi domis int. νῆluta donatione quae ita proficiscitur , in nullo casu AEVO' ' . --πcetur: & ibi , qui donat, illum potius, qu m sς H-ς b. a I. . p. mavult: &is, qui mortis causa donat, st cogitat atquesen. amore vitae recepisse potius quam dedisse mavult. Et hoc est , quare vulgo ditatur, se potius habere vult , quis eum, mi donat: illum deinde potius, quam heredem suum.
XI. Si quis societatem per donationem mortis causa inie- Sotitia non mitinriti dicendum est, nullam societatem esse. l. s. f. s. ., XII. Illud generaliter meminisse oportebit, donationes Eaequa a suis mortis causa sectas , legatis comparatas. Quodcumque igi- tigauis domuisuratur in legatis juris est, id in monis tauu donationibus erit accipiendum. l. 37.
477쪽
Cum paros sunt L π E G A Patronia, s ditanantes pares iudi m judicum sententis, existant sententiae, pro libertate pronunciari jus aut res mom , pr. sum. Sed & si testes non dispari numero, tam pro libertate , qtiam contra libertatem dixerint, pro libertate pronunciandum esse, saepe constitutum est. l. 26. d. l. 3. I. V. l. 38. fide re judic.
Durara CI pater filio permiserit servum manumittere, & inte- iantas mandantii I rim decesserit intestator deinde filius , i orans pa- aut pormiti tis, mi mortuum , libertatem imposuerit et libertas seruata 2 1. misso vo favore libertatis contingit, clim non appareat mutata ἷsum eri . esse domini voluntas. Sin autem ignorante filio vetui siet pater per nuncium, &, antequam filius cenior fieret, semvum manumisisset: liber non fit. Nam ut filio manumitte , te servus ad libertatem perveniat, durare oponet patris v luntatem : nam si mutata fuerit, non erit verum volente patro filium manumisisse. l. False existimatis Π. Plus in re est, quam in existimatione. t. q. f. I.
In . - quod Ι. TN obscuro favorabilius pra tu errate respondetur.
478쪽
Tx LIRRIs DIGAs T. ET COD. Asue II. Puram & directam domini sui testamento libertatem In eo pumendus Stichus acceperat, & ex hereditate multa per fraudem amovisse dicitur. Quaesitum est, an non ante in libertatem proclamare debeat, quam ea , quae ex hereditate amovisse probari poterit, heriaibus restitueret ἰ Respondit, sectin-dlanea quae proponerentiar, eum de quo quaereretur, liberum esse. Claudiust videtur absiavisse & id de quo qua ritur , nam heredibus satis consultum est edicto de stirtis. l. 9. 3. I.
De sdeicommissariis libertatibus.
I. UI D est idonee cc ere ' Satisdato utique , aut .c pignoribus datis. Sed si ei fides habita fuerit promi lcnti , sine satisdatione cautum videbitur. l. q. f. 8. II. Deccm legata sent, & rogatus in legatarius, Stichinsemere sdi manumistere. Falcidia intervenit, & minoris emiserum mn potest. Quidam putant, dodrantem accipere debere legatarium , nec emere compellendum. Iidem putant, etiam si suum servum rogatus sit manumittere , &dodrantem ex legato acceperit, non esse compellendum manumittere. Videamus, neutique in hac specie aliud dicem dum sit. Sed in superiore sunt, qui putant cogendum i gat tum redimere servum, & se oneri subjecisse, dum accipit vel dodrantem: sed si paratus sit retro restituere quod accepit, an audiendus sit, videndum ἰ Sed cogendus heres tota decem praestare, perinde atque si adjecisset testator, ut . integra praestentur. l. 6. III. In re mora fit circa pecuniaria fideicommissa, quae minoribus relicti sunt. l. 26. f. I. infin. In minorum per2na re ipsa , & cx stilo tempore tardae pretii solutionis, recepto iure moram fieri creditum est r. in videlicet, quae moram desiderant, id est, in bonae fidei contractibus, & fideicommissis, & legatis. l. 3. C. in quib. caus. in lat. rest. nec. n. e.
Ialoneὲ eavetur μiis Hione, aut pignoribus, aut με habita. ossas Falcidias vore tibertatis. Faliseidiam prohibet qui integrum prasiare iubet. Ex resis mora mia
479쪽
, s LEG ΠΜ DELECTUs, LIB. XL. TIT. IX. me i/νba ιε'a- IU. sorore sua herede instituta, de servis ita cavit:
era e peto, Soror semigma, ut Stichum cst Damam actores meos, .s ego, quoad rasiones retuler- , - manumis, tibi 6se e mendarissimos. Quodsi ipsi tibi quoque probentur, em posui tibi meam sentemiam. Quaero, si paratis a ribus rationes reddere, heres libetetatem non praestet, dicendo eos non placere sibi, an audienda esseti Remondi, non spectam dum quod heredibus displiceret; sed ia, quod viro bono posset placere, ut libertatem consequan*. l. 4 I. f. q.
Du. 9'a quibus manumissi liberi non sunt O
Fraus f eredito- Π. In fraudem creditorum manumittere videtur, Diribu , si ἐς 'ρη eo tempore, quo manumittit, solvendo non est vel datis libenatibus, desiturus est sol, o esse. Saepe ui ronaiion. d - ' enim de facultatibus suis amplius, i m in his est, sperant νμrM s Ρως ήρ hontines. Quod stequenter accidit his, qui trant ranas, necotiationes, & aliis regionibus, quam in qui , ipsi mo-
ibu , quam in em triti istis negotiationibus, longo tem re, id ignorant, &μ' manumittendo sine fraudis consilio indulgent servis suis li
ini sex scripta es, II Ipsa quae divenit, omnes omnimodo seri os uim ma si si init eie Vel alienare prohibetur: quia ita Verba factant, ' ' is is streum, qui extra ministeri m Uus -tim μι, vel in agro, vel in provincia, possit mammulcre, telabenare: quod quidem perquam durum est: sed ita lex . scripta cst. l. Iz- f I T I-Disitirso by Corali
480쪽
' I. TMpERATOR As non serith solent quemquam nata- - αρο-L' Ilibus restituere, nisi consentiente patrono. l. a. insn. . ἴ π
Τ. C I quis ex scrvitute in libertatem proclamat, petitoris In causa stasu, iso partes sustinet. Si vero ex libertate in servitutem peta--s , tur, is partes actoris sustinet, qui servum suumdicit. Igiturct m de hoc incertum est, ut possit iudicium ordinem accipere, laoc ante apud elim, qui de libertate cogniturus est, disceptatur, utrum ex libertate in servitutem, aut contra agaturi Et si forte apparuerit, eum, qui de liberiate sciabligat, in libertate ne dolo mah frisse: is, qui se dominum dicit, actoris pastes stistinebit, & necesse habebit servum
sutim probare. l. 7. II. Non debet alterius collusione, aut inertia alterius jin Per altariam ab corrumpi. l. 9.
III. Ordinata liberali causa, liberi loco habetur is, qui ratio de statu suo litigat: ita ut adversus eum quoque minum esse dicit, actiones ei non denegentur, que intendere velit. l. 24. IV. Si de hereditate, & libertate controversia est, prius) r, ἡ,. 'agi causa liberiatis debet: scd si de hereditate agetur, ordi- Caussa vi proonanda prius quidem est causa libertatis. l. 2. C. ae ord. cogn. Si crimen aliquod instratur ei, quam ingemam esse aecis , ante liberalis causa suo ordine agi debet, cognitionem si mPraefide praebente. Quoniam necesse est ante sciri, si delictum probatum fuerit, utrum ut in liberam &ingentiam, an ut in ancillam constitui oporteat judicium. l. 3. C. de