장음표시 사용
501쪽
LEGUM DELECTUs, LIB. XLII. TIT. I. Judex, posteaquam semel sententiam dixit, postea judex esse desinit Et hoc jure utimur, ut judex, qui semel vel pluris vel minoris condemnavit, amplius corrigerei sentcntiam suam non possit. Semel enim male seu bene os scio functus est. l. 1 F. l. 62. h. tit. I. 2. C. de sentcnt. expcitc. recit. Neque suam, neque decessi ris sui sententiam quemquampos Ie retractare, in dubium non venit. l. I. C. sent. rcsc. n. poste --VII Sententiam Romae dictam , etiam in piovinciis smenimi Rom4 posse Piaesides, si lioc jussi fuerint, ad finem persequi, Impcrator noster cum Patre resti ipsit. I. I s. f. I. gobilia prius di. . VIII. In venditione pignorum captorum seclanda, pri- ii fenia qu. m re 'quidcm res mobiles animales pignori capi jubent, mox
distrales. Quarum pretium si sutacerit, bene est : si non suffecerit, etiam soli pisnora capi jubent, & distrahi. Quod si nulla moventia sint, a pignoribus Dii initium fo ciunt. l. I . f. 2. IX. Oportet res captas pignori, & distractis, praesenti pecunia distrahi, non sic, ut post tempus pecunia solvatur.
X. Pesse nomen iure pignoris capi, Imperator noster rescripsit. l. I s. 3. 8. l. s. C. de exec. rei iud. o cupanti misior Inter eos, quibus ex eadem causa debetur, occu- pantis melior conditio est. l. I9. M ust, or ερ- XII. Etsi fideiussor acceptus sit rei, vel actionis, non
hiuis ' is. 1, pio 'strit ei), si persona pro qua fidejussit, in quantum
ros ton innatur, facere potest, condemnanda est. l. r . reuentur iis soli- Sciendum est, heredes earum per arum , non in id quod facere possunt, sed in integrum teneri. l. 21. V. in
ιιest ex eo ens XIII. Si convenerit inter litigatores, quid pronuncie-IAgantium proferra erit, iudicem hujusmodi sententiam proferre. I. 26. Dmiatorio XIV. Cum ex causa donationis promissa pccunia est, situm facere potes diibitatum sit, an ea res eo usque donatoris facultates cin κωφφ'- haurire possiit, ut vix quicquam ei in bonis relictum sit:
actio tu id quod saccre possit, danda est: ita ut & ipsi
502쪽
Ex Lra RIs DIGys T. ET COD. q77 donatori aliqti id sussciens relinquatur. Quod maxime inter liberos de parentes observandum est. l. 3O. Pinguius donatori succuriere debemus , quam et , qui verum debitum persolvere compellitur : ne liberalitate sua inops fieri periclitetur. l. p. in f & l. so. XU. Debitolibus non tantirin petentibus dies ad solven- Damiam tonden dum dandi sunt, sed & prorostandi, si res eximi : si qui
tamen per contumaciam m. agis, quam quia non pollini explicare pecuniam, differant sblutionem: pignoribus captis compellendi sunt ad satisfaciendum. l. yr.
XVI. Clim prolatis constitutionibus contra eas pronun- Oftituris eri, mciat judex, eo quod non existimat causam , de qua iudi- eau am j Π - , --cat, pcr eas iuvari: non videtur contra eonstitutiones sententiam dedisse. l. 3 2. V. inf. n. JO. XVII. mpcratores Antoninus & Verus rescripseritnt, Mi is inqrum mseub obt u nodorum instrumentorum restitis nego tis restauraturria minime oporteat , iamcn in negotio publico , ex causa μ mittere se huyusmodi instrumentis uti. l. 3 s. Sub specie novorum instrumentoriim postea repertorum, re iudicatas restaurari exemplo grave est. l. q. C. eod. V. ins n. ultis
XVIII. Tunc univcrs judices intelliguntur iudicare,ctim omnes adsunt. l. 7.XlX. Inter pares numero judices, si dissonae sontentiae profoeantur, is liberabbi quidem causis secundum quod a Divo Pio constitutum cst pro libertate statutiam obtinet: in aliis autem causis, pro reo. Quod & in iudiciis publicis obtinere oportet. l. 38. V. s de manum. l. 2q. XX. Si diversis summis condemnent iudices, minimam speelandam esse Iulianus scribit. l. 38. f. I. XXI. Duo ex tribus iudicibus uno absente iudicare non possunt, quippe omnes judicare iussi si int. Sed si adsit, &contra sentiat, statur duorum sentcntiae. Quid enim minus votum est, omnes judicasse L 9. XXII. Ncscnnius Apollinaris: si te donaturum mihi d lcgavero' creditori meo ; an in solidum conveniendus sis I t si in solidum conveniendus, an divereum putes, si non creditori meo , sed ei cui donare volebam te dele- Ooo 3 g 'Prontia judia πιiam incess-r: In pari numero dissonantibus sentenis riis pro reo tu publicis judiciis statuen-
In diversis con demnationibus mianimam sequimur. Non conixntiente
Use debuitis. Donator delegatus in suiώum condem
503쪽
78 Lucili M DELECTUs, LIB. XLII. TIT. I. gavero ' Et quid de eo, qiu pro muliere, cui donare v lciuit , marito ejus dotcm promiscrit φ respondit : NulIacreditor exceptium submoveretur; licet is, qui delegatus cs , poterit uti adversiis eum, cujus nomine promisit; cui similis est miritus: maxime si constante matrimonio petat. Et sicut heres donatoris in solidum condemnatur , & ipse ejusor , quem in donando ad lubuit; ita & et , cui non donavit, in selidum coiacmnatur. l. I. V. s. de d
Ex causa judicβt3 XXIII. Paulus respondit, eos qiu una sententia in nam quantitatem condemnati sunt, pro portione virili ex des vivi causa judicati conveniri: &, si in sententia adversus tres dicti , Titius portionem sibi competentem exsolvit: ex
persona caeterorum ex eadem sententia conveniri eum non
posse. l. 43. Si non singuli in solidum, sed teneraliter tu, 8e collegatum una, & certa quantitate conncmnati estis ; nec additum est, ut quod ab altero servari non post, id alterreg: effectus sententiae pro virilibus portionibus discretus est. Ideoque parens pro tua portione sententiae, obcessationem alterius, ex causa judicati conveniri non potest. l. I. C. si plur. una sent. cond. siunt. DLsensus Aniin XXIV. Contra indesensbs minores tutorem vel curatoremm conuem Mur, non habentes, nulla sententia proserenda est. l. 41. f. r.
Neque enim debet adultis nocere, quidquid eo tempore statutum est, quo defensone justa, & curatoris auxilio fuerant destitutL L s. in L C. quom.& quaad. iud.
Omniὀui partibui XXV. De unoquoque negotio praesentibus omnibuy, quos cui ' m i contingit, judicari oportor. Aliter enim judicavum tantum inter praesentes tenetia l.
yureiurao Ar XXVI. Post rem iudicatam, vel iureiurando decisis, 2 . - consessionem in iure fi clam, nihil quinitur post orati ncm Divi Marci: quia in jure consessi pro iudicatis habemtur. l. 6.
Alteri non pratu- XXVII. Saepe constitutum est, res inter alios iudicatas praeiudicate. Toto titulo C. quib. res jud. n. Nee dij f γD ,' interes: act. Via jud. al. n. noc. nrc ex auraim j- XXVI H. Nulla est sentcntirpiolatae die seriato, aut e
504쪽
pr. deb. l. 6. C. de sent. & interi . vatilis. XXIX. Polatam a Praesde sententiam contra silitum iu- . Non sum. diciorum ordinem . audi oritatem rei iudicatae non obtine- si memre cenum est. . C. de sent. & interloc. XXX. Nemo judcx, vel arbiter existimet, neque com Non ex consi missultationes, quas non rite judicatas esse putaverit, sequem θ'
dum : & multo magis sententias eminentissimorum ., ictoriam, vel aliorum procerum: l non enim si quid non - ιι - jostilia jud ne dirimatur , hoc 3e in aliorum judiciim vitilim extendi Oportet, clim mmea mplis, sed uibus judicandari P. Neque si cognitionales sint amplissimae praesecturae , vel alicujus max mi magistratus prolatae sententiae: sed omnes judices nostros veritatem , & legum & iustitiae sequi vestigia
suacimus. l. I p. C. de sent. S inici loc. V. s. l. 2. XXXI. Liceat judici, vel contra actoi em ferre sententiam, Iudicem non ramis
N aliquid cum daturum, vel facturim pronunciare; nullaei opponenda cxceptione, quod non competens jurixtis esse cognoscatur. Cuius enim in agendo tarservat arbi- trium, eum habere 3: contra se iudicem in eodem negotio non dedignetur. l. I . C. de sentent. interloc. AXXII. Clim plura sunt in lite capita, potest iudex des- Potist jurix de niti Vc quaedam iudicare, de caeteris interloqui. cx l. 1 . C. I iam is V
XXXIII. Ubi de eo quod interest agitur, damnum Ex ὀono, aluo. Omne ex aequo i mperandum, nisi lex modum statuerit. ex I. un. C. de sentent. quae pro eo quod inter. pros tib ψ' XXXIV. Et in privatorum causis hujusmodi forma sein Nisua est finim Vetur, ne quemquam litigatorum sententia non a suo judi- tia juriris non com-ce dicta constringat. l. ult. C. si a non comp. jud. dic. esse dic. XXXV. Peremptorias exceptiones omissas in initio, am Perem raria extequam sententia seratur, opponi posse herpetuum edi etiam-- '
naani fel tu declarat. I. 2. C. fiunt. rcsc. n. polle.
XXXVI. Postasior vietus fili tus restituit, non tantum Victus possessor, quos percepit, sed etiam quos percipere potuit, ex quo res βμt 6 in herein f in iudicium deducia est. Heredis quoque succedentis in vi- tium par habenda fortuna est. exl. 2. C. defrict.&st. eXp. Hoc Digitigod by Corale
505쪽
48o LEGUΜ DELECTUs, LIB. XLII. TIT. II. Fructas inti li- Hoc fructutam nomine continetur , quod justis sumpti,guntiir de ilictit . bus d ducitis supercs h. l. I. C. eod. XXXVII. Omnis litigator victus debet impensae. eXI.' s. C. de si uch. & lit. exp. Pratextu compu- XXXVIII. Res judicatae si sub praetextu computationis /ρ' instaurentur, nullus erit litium sinis. La. C. de re judic. V. δμωμη g Qtiae sentent. sin. appesi. rescind. Dilationem petem XXXIX. Ad solutionem dilationem petentcm acquievis- H uvis M' νε ,sententiae manifeste probatur : sicut cum , qui quoli tmodo sententiae acquieverit. Nec cnim instaurari finita, rerum iudicatarum patitur auctoritas. l. s. C. de re jud. Actorum publicο- XL. Gesta, quae sunt transsata in publica monumenta. M A m- μή ε' hibere Volvinus pei petuam semitatem. Neque enim mor
te cognitoris perire debet publica fides. l. est. C. de re iud.
Stipendia capi ηon XLI. Stipendia retineri propterea , quod condemnatus 36s es, non patietur Praeses provinciae, clim rem iudicatam pol sit aliis rationibus exequi. l. q. C. dccxeta rei jud. .cicatum ex DL XLII. Ex falsis tabulis, vel in striimentis iudicatum res ira ir messio irria stinditur. cxl. i. 8 seq. C. sex fals instr. vel icst. jud. LV.ἔum M l. pen. transact.
Confessivi pro D. ONFEss Us pro iudicato est, qui quodam modo
dicam Labetur. sua sententia damnatur. l. I. .
Confessos in iure pro iudicatis haberi placet. Qtiare sine
causa desideras rectat a consessione tua, cum& Llvere co geris. l. Un. C. eod. Non fatetur lira II. Non fatetur, qui errat , nisi ius ignoravit. l. a.
506쪽
I. REDITORI , qui ob restitutionem aedificionini Prisiuiam -
, privilegium exigendi itur. t r.
II. In personalibus actionibus , qua poetea quidem con ,ion. traxerunt, verum ut pecunia corum ad priores creditores prinremere. perveniat, in locum eorum succedunt. l. 2. III. Is qui bonis cessit, ante rerum venditionem utique, nis suis non caret: quare, si paratus fuerit se defendere, veneant, ea bona ejus non veneunt. l. 3.
iem poenitet bonis cessisse , potest , defendendo se,
consequi, ne bona ejus veneant. l. .
Non tamen creditoribus sua auctoritate dividere haec bona , & jure dominii detinere, scd vcnditionis remedio, quatenus substantia patitur , indemnitati suae consulere permissum est. Clim itaque contra juris rationem res iure dominii teneas ejus, qui bonis cessit, te creditorem dicensi, longi temporis praesaiptione petitorem submoveri non posse manifestum est. Quod si non bonis eum cessisse, scd res suas in lutum tibi dedisse monstretur, Praeses provinciae poterit de proprietate tibi accommodare notionem. l. q. C. qui bon. ced. poss. IV. Is qui bonis cessit, si quid postea acquisierit, in responem quantum facere potest , convenitiar. l. . Si debitoris bona venierint, postulantibus creditoribus permittitur , riusum ejusdem debitoris bona distrahi , donec suum consequam sum facere debitretur : si tales tamen facultates acquisitae sunt debitori, quibus Praetor moveri possit. l. 7. 'Qui bonis suis cessit, si modiciun aliquid post bona sua vendita adquisivit; iterum bona ejus non veneunt. Unde ergo modum hunc aestimabimus' Utrum ex quantitate ejus quod acquisitum est. an vero ex qualitate ' Et putem, ex
uantitate id aestimandum esse ejus, quod quaesiit: dummo-o illud sciamus, si quid misericordiae causa ei fuerit relictum,
puta, menstruum, vel annuum, alimentorum nomine; non. Pp p opor Dissiligod by Corale
507쪽
dicis admittitur ad cusionem nisi conse μι. u liberantur
81 LEGUM DELECTUI, LIR. XLII. Tir. IV. oportere propter hoc bona eius iterato venundari: nec enim fraudandus est alimentis quotidianis. Idem , te si us sesectus ei sit concessus vel legatus, ex quo tantum percipitur, quantum ei alimentorum nomine satis est. l. 6. V. Sabinus & Cassius putabant, eum, qui bonis cessit, nequidem ab aliis, quibus debet, posse inquietari. I. q. f. I. VI. Qui cedit bonis, antequam debitum agnoscat, demnetur, vel in ius confiteatur, audiri non debet. t 8. VII. mi bonis cesserint, nisi solidum creditor recep dibi O qtii lonis ce-rit, non sunt liberati. In eo enim tantummodo hoc duus, Iesa carcere. citim eis prodest , ne iudicati detrahantur in carcerem. l. I. C. qui bon. ced. pias.
Si quid ei qui bonis cessit) pinea pinguius accesserit .
hoc iterum , usque ad modum debiti, polle a creditoribus legitimo modo avelli. l. 7. in s. C. d. Gmque aleii VIII. Praetermiserabile cessionis auxilium, quinquennalesia si hi. interdum induciae debitoribus indulgentur. I. ult. C. eod. Iurat dεbitis s. IX. Jusiurandum per adoranda ptaebeat quia, quil, non hubere unde sa-nis cedit Md maella re causea occasionem, aut aurum rei 'ta , 'ue I vi et Oear, unde aeris alieni supplementum faciat. Praeterea ,sti acturam. qyra ipsi jura lex Vel ex hermitate, vel cognatorum donatione in rebus mobilibus praestet, in quarum possessione nondum constitutus sit, conηγetere tamen ipsi videantur, possintque cressitorcs vel partem ex th, vel etiam totum colligere , evra tamen res uxoris, siquidem revera ad illam pertineant, hoc fiat. Nov. II . c. I.
'usiris ex causis in possessionem eatur.
Herti adι- ο I. T S qui miscifit se chereditati , contrahere videtur. I. q. contra k. AEtiam impubes. l. 3. in fine. νaων dansus II. Si diu incerem sit, heres extaturus, necne sit: causa/ .reatιμι, cum ha- cc ita hermitti oportebit, bona rei screandae'causat ossideri-rra ex ιανυι D. urgeat vel conditio, bonurn etiam hoc er1rcone dendum,necivator ninmaturrimus exaeditorrbus. l.8M9.
508쪽
rebus auctoritate judicis possidendis,
HERsor TARIUM aes alienum intelligitur etiam id, de quo cum defuncto agi non potuit
quod is cum moreretur, daturum se promisisset: item quod is qui pro defuncto fideiussit, post mortem ejus solvit. l. 7. II. Quaesitum est, utrum ita demum privilegium habet Fumrii impensa funeraria, si is, cujus bona veneunt, suneratus strinnetiam- . si proponas alium esse funeratum Et hoe jure utimur, ut quicunque sit funeratus , id est, sive is cujus de bonis agitur , sive quid is debuit, quod reddere eum , s viveret , funeraria actione cogi oporteret pricilegio locus A. L 17. III. Si sponsa dedit dotem, & nuptiis renunciatum est: Dem causantis, tametsi ipsa dotem condicit, tamen aequum est ii nc ad pri-μβt mε vilegium admitti, licet nullum matrimonium conti actum T .' est. Idem puro dicendum, etiam si minor duodecim anniS .- . . in domum quas uxor deducta sit: lices nondum uxor sit. Interest enim Reipublicae , & hanc selidum consequi, ut aetate permittente nubere possit. l. 17. f. I.&l. I 8. V. l. 74. ff. de jur. Mi. IV. Divus Marcus ita edixit: Creditor qui ob restitutionem Cre litum in ra/Hyiciorum crediderit, in pecunia , qua re γυι erit, privile- 'emgium exigendi habebit. Quod ad eum quoque pertinet, qui i redemptori, domino mandanta, pecuinam subministravit. l. 2q. f. I. V. In bonis mensidarii vendendis, post privilegia potio- Dusiam βιαμ rem eorum causam esse placuit, qui pecunias apud mensam, messuuriam, fidem publicam secuti, deposuerunt. Sed enim qui depositi; nummis intras a mensulariis acceperunt, a caeteris e edi ιει, eat.ris pns nitoribus non separanturi & meritor aliud est enim credere, potiorem aliud deponere. Si tamen nummi retent, vindicari posse puto h depositariis: & suturum eum qui vindipit, ante privilegia. l. 2 .f. 2. V. s. . 7. f. 2. de L
509쪽
84 Laco M DELAc TUs, LIB. XLII. ΤΙ . VI. Pristbeium εἰ VI. Eorum ratio prior est creditorum, quorum pecunia γε fur, ad creditores privilegiarios perveniri Pervenisse autem quem, M. admodum accipimust utrum si statim prosecta est ab inis ιHρεν Lbii νὸm Iioribus ad privilegiariost an vero & si per debitoris pesepem t. sonam i Hoc est, si ante ei numerata sit, & sic debitoris facta, creditori privilegiario numerata cest ' Quod quidem potest benigne dici, si indo non post aliquod intervallum id sectum sit. l. 24. f. 3.
Privilegium habet VII. Qui in navem extruendam, vel instruendam credidit, vel etiam emendam: privilegium habet. L 26. Mistim/is apita VIII. Fufidius refert, statuas in publico positas, boni, blica non disera iam ejus, cujus in honorem positae sent, non esse rur propter ει abe- ptoris bonorum ejus: sed aut publicas, si mandi municipii causa postae snt; aut ejus, cujus in honorem positae sint; de nullo modo eas detrahi posse. l. 29. In privilegi non IX. Privilegia non ex tempore aestimantur, stit ex causa; re μή, μή - - &hejusdem tituli suerunt, concurrunt: licet diversitates . temporis in his fuerint. l. 32. Alimenta pupillo X. Si pupillus ex contrisu suo non defendatur, ideoque 'UAE tur ex θηε bona ejus creditores possidere coeperint: diminutio ex his
Pupillus si non defendatur, in possessione creditoribus constitutis: mirio ibus ex his, usque ad pubertatem alime ta praestanda sunt. l. ult.
Cre v. ein de '- Ι. CCtru DOM est, separationem solere impatrari de- .hi ri z. ζ'. .' Praetoris. Met autem separatio permitti credi-rii. toribus ex his causis: ut puta, debitorem quis Seium habuit, hic decessit, heres ei extitit Titius; hic non est sis Vendo, patitur bonorum venditionem: creditores Seii diacunt bona Seii sufficere sibi: creditores Titii contentos esse debere bonis Titii: & sic quasi duorum fieri bonorum venditioncm.. Fieri enim potest, ut Seius quid silvendo su
510쪽
Ex LIBRI s DIGEsΥ. ET COD. q83rit, potueritque satis σeditoribus suis, vel ita semel, &si non in assem, in aliquid tamen satisfacere: admissis autem commixtisque Geditoribus Titii, minus sint consec turi, quia ille non est solvendo: aut minus consequantur, quia plures sunt. Hic est igitur aequissimum, creditores Setidesiderantes separationem audiri, impetrareque a Praetore, ut separatim quantum cujusque, aeditoribus praestetur. l. I. d. l. f. I.
Est iurisdictionis tenor promptissimus, indemnitatisque
remedium edicto Praetoris creditoribus hereditariis demonstratum, ut quoties separationem bonorum postulant, causa cognita impetrent. l. 2. C. de bon. auci. iud
II. Scicndum est, etiamsi sillata res esse proponatur ab herede jure pignoris vel hypotheca, atta ensi hereditaria fuit, jure separationis, hypothecast io creditori potiorem esse eum, qui separationem impetravit. l. I. 3. I. III. Etiam adversus fiscum, de municipes impetraretur separatio. l. I. f. q. IV. Si primus secundum heredem talpserit, secundus tertium, & tertii bona veneant: qui crestores possint separationem impetrare ' Et putem, sit quidem primi creditor petant, utique audiendos, de adversus secundi, & adversius tertii creditores. Si vero secundi creditores petant, adversus tertii utique eos impetrare posse. l. I. f. 8. V. Illud sciendum est, eos demum oeultores posse impetrare separationem, qui non novandi animo ab herede sti-ptilati sent. Caeterlim, si eum hoc animo secuti sunt, ami-krunt separationis commodum. Quippe clim secuti stini nomen heredis, nec positi ni iam se ab co separare, qui quodammodo cum elegerunt. l. I. f. Io. d. l. 3. II. & 3. II. V. l. . 2. C. dc bon. audi. jud. possid. VI. Praeterea sciendum est, postquam bona hereditaria bonis heredis mixta sunt, non posse impetrari separationem.
Confusis enim bonis & unitis, separatio impetrari non poterit. Quid ergo, si praedia extent, vel mancipia, vel pecora, vel aliud quod separari potest ' Hic utique poterit
impetrari s aratio. l. I. I 2.