M. Antonii Mureti Scripta selecta ed. Johann Joseph Frey

발행: 1873년

분량: 231페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

131쪽

iudaeo, puto ohoris quoque idem usu venire: nomo ut si paulo humanior cui non gratuin ac ineundum sit cognoscere quid a quoque iere sumpseris quoquo modo quae illorum reatit, minando Deerit sua. Quocirca tali quaedam his libris spei re ost minus: non ullo quidem oris ordine, neque enim genua hoc seriptionis ordine postulat; sed ut quiemque in montem sneris. uno autem occurrit illud,

quod seriptum ses in prior aetiori in Verrem ,

terrefacerse ne E eorrumpi Inerent oporteret. Urmavit enim totam iuvitaetem esS in me ulis, obser- num quam visque reipublieae praees Tot fidem: et ut ipsi de Ierro rudieassent cita de Ipsi populum Romaenum iudicaturum. Idem autem et iisdem propct vectas dixerat antiquas temporibu Dinarchus I astor rissima oratione qua A et tus est Demosth Enem ut non in caussa videri possit Uacerori m,

eum illa seriberet Dinarchi loeum sibi propositum, quem uitaretur habuisse. Quod ut magis intolligatur Cre vom primum, sindo Dinarchi verba subuciam Cicero: Nunc autem homines m perulissimi observant quem modum se unusquiaque eumm rus in retinenda relwione conservandisgi e Iemdiu.

132쪽

MUSTOTELIS LOCUS ALLATIS THE0 miso mira, QUI EANDEM ΕΝΤΕΝΤΙΑΜ mra Era, Aristoteles primo Rhetorieorum eum earumeraret ea, quae iuxta an laeero alieni possent ad iniuriam alteri insere Metuia ii quoquo posuit'), quod quotidis experimur: amicitiam, non illam quidsm pram et perseetam, sed ut vulgo amicitiae nomine utimur, eum quamlibet familiaritatem a consuetudinem vitae mi estiam vocamus eam igitur emeere, ut homines improbi ad imponondam iniuriam sint audentiores. Meilius enim so id quod volunt, effecturos esse ex dunt, eum ab inimi et oinues sibi investes, ab amicis nomo sibi avendum putet. Id autem aenis Ariuotelem sapientissima poeta dixὐrat lipomis euius hi versus sunhy): ρυε φιios δὲ pia φαδιον ἐξαπαταν Quos versus ita ludibundi eouvertimus: Finere ossibiosi es inimici- ---- α eum Fuliere 1- --, Wnin, More potest.

133쪽

JAPUT X. incensi. ouIuque mora proficeretur nescientes inperatorem suum. tanquam ignavum . Hoeatius loquiis 'h na Mena, Mamma verbo caminode tuis inere parent. Mucius suu1hio clamor inuissu

134쪽

me fecisset, si vestro si ore serturbastis, iri are

traretur

DE QUORUNDAM ADMIRABILI MMORIA. Hippias apud Iahons angu m d magno quodam et praessinuti bouo gloriretur, possa se quinquaginta nominae semel tantum audita recitare. Ah hoe nihil est praeut quae de so Senoea seribi euius hae sunt se libro primo melamationum: Sed tam muta iam mi me est mnes senectus .fecerit, eularum aciem retuderit, aurium sensumin et erit nemorem semitialem a tu erit inter ea, - retuli, memoria est, res ta omnibus paris au imi mamme Hiem et fruoris, in qua primum inreetus eurrit. Nun admumdo in me florinsae, ut nori tantum ad usum si oeres, sed in miminuinamque pro Gret, non nem Nam duo minis m--- rem alia, quo ordim rami diri 'Uerctam et ab iis, striis audi dum praecox rem nostrum inveneram singulos uersia a simulis datos, rum se res omini me emtur, in latim incipiens usque ad primem renua m. Nec aleo linienda iamtum quae Winem, cloae v miri memoria, sed etiam ad rem finem , urie coeperus. meo Seneca quas somponim mirabili a propo sti oris neredibilia vi K ierant, done vidi ipse, quod rutiquaem credidissem. Habitabat Patavii in istini mo homo uiol g Pns, genere Orgiens, honesto u ferebatiat se et sinihilo orat, apud suo loco dilus, qui eo venera ad ius

civit discendum quo in studio ita diligonior of uente annos liquot onsu sorah, ut aegua iam sisset do doctrina illius hominum opinio Vinditabat autem fero quotidis in aedes meas devexo iam et ' Qu. - . pag. 285. Di iij oste

135쪽

CAPUT XL

inelinato solo aestas enim erat ibiquo, quod aedes

satis aemplae erant Rhis sue apri 1i . 1 li mili itio ambulans et eum. Requalibus suis ius utu LS Imi

colloquens, aut saltu, aut lueta, aut tragonali pilae

corpus in resens fessas taliorum laboribus vires honestissima reiiciebat. Rumor erat, tenero eum aeriem quandium memoriae, euius uxilio multa

efficeret, quas redi, iis Spectata, non possent. Is eum ad Rures Dion 13erlatu essset, cupido moinoessit mirabilia illa ph ui audita spectandi. Eiusmodi omm in rebas mi itine Dirirum studatis croduluse se soleo. isum es igitur, quando ipsa domo mea arbitratu suo uteretur, hoc ab eo uuam ενοικιον XLgero ut, quod sibi mananodum uxret, praeseut me artis suas spεcimo aliquod daret. Illo nihil gravatus lubentissimo animo se, umvollem, iacturum esse respondit. Plaemh. Statim, cum Br pSum mora non esset, in omnes qui aderamus, in proximum inhieulum ingrsessi onse

dimus. Coepi ego dictare nomana Laetitia, rasea, Barbaerae, si fieantia, nihil sis Mantia, tam varia, iam nihil intor se cohaerentia, in multa, ut hego letando, e puer, em Midaium eraei, ut eae exciperet, scribendo, e colam, qui aderant, audiendo

atque exspectando lassi iam oris modis essemus omnes. Ipso unus ex omni numero ad Mer aer ocens assidue plura posephat. Sed eum ego ip8s

136쪽

haos uiuis nobis stupentibus reddidit Doludo bestimo ineipiens sursum versus perveni ad primm Rursus iis, ut primum, tertium, quintum ac modo ineam omnia dicoret. Quo denique quisque volue- ται ruine, sine ullo error omnia reserebat. Idem postoa, cum ei iam iamiliarior actus essem, saepoexpertus usquequaque verum deprehendi. pso mihi aliquando affirmavit, o erat ab omni laetinfisationissimus, se triginta sex millia ioniinam eo

modo rogitare possa. Quodque admiratillius est, ita haere in omnia in animo, ut vel post ait urndi egre se, quae unque memoria eommendassst,

minimo negotio repetiturum. Ego eerto post multos dies, laeto periculo, verum omperi. Neque hoc satis. Diversaebatur apud me Franeiseus Molinus, patri eius Venetus, adolescens optimarum artium

studiis mirifiea deditus, qui, cum se memoria parum firma esse sentiret, oravi hominem, ut se artem illam doeer . vix sionderat se id velle, cum Corsicus yppram ei suam prolixissime detulit. Dictus os loeus, dicta hora, ad quae quotidie convenirent. Nondum sex aut septem dies abi orant, eum illo quoque alter nomina amplius qui enia sine ulla diffleuitato aut eodem aut quocunquo aliis libuisset ordine epoto M. Meo ego vix indorem illaris Prodere, mendacii suspiei mem reverens, nisi es res adhue receus esset nondum enim innus si Et Geolaum Inppomanum, Petri Alexaendri filium, Lagarum me meum, Francisei filium Ioannem Malistrum Nicolai filium, Georgium Coniarenum, Laurentii filium, patricios Venetos, optimos et nobilissimos adolose enses, aliosque praererest unumera bilo olus rei testes haberem, a quibus, si memtiror, vinitatem meam coargui nollem Artem vero

illam Corsicus accepisso se dicebae in homine Gallo quo pus domestico prasee ore usus esses. uio ego no ex antiquitate quidem, quem opponam, D iij Gorale

137쪽

haebeo nisi fori Cyrum, quem Plinius ), Quinetilianus' o Hii Latini seriptorε tradiderunt tenuisse

omnium In litum nominae Sed hoc ut Erum fatear,ssemper veritus sum quani considerate Metu . e plorate tradidissent Xonoption enim a quo illi vel uno vel praee1pue quae de Cyro I sthaent. ἀο-cipera potuerunt. Istud tam incredibile non diei sed tantum eum tenuisa nomam των φ UTON

ηγεμονων, quod ut in amperatore laudabile est, da no exeodi fidem. Loeus, si quis aqu1rit, est libro lauato παιδειας Fieri utem potest, ι imorum aliquas, qua locum illum Xenophontis male stoeepisset, alios poste iuuetoritate sua in errorem induxerat. Eo enim non semel novimus contigisso Sed tamen hac de re nihil affirmo. Non eo alimium, ut puto, Meribere hoe loco asti---, quo unonides, Mi elua, de quae locuti sumus, artis pater fuisse traditur, iam octogenarius gloriatus est, neminem sibi memoria aerem esse: Μυημην δ' υτινα φη- μωνιδη σο ιρίζειν

Mapollomus vanε Is DII esentam haberet, O tum quoque memoriae excelluisse sertur.

. . 47

138쪽

R. I. T. Quin etiam eius rei ignoration in quibusdam libris e mysti metiam est, tim Selendum auso est, in iis Cereris aeris, quas mysteria ieebantur, ameo usitudinem fuisse, ut quisquo pro so Ceroriporeo Merst, sau quod animal ilIud infostum Cerorierederent, quia semina pando, ut ut Ovidiust , eruisset rostro annique πεm intereepisset, ob idqus deam eius aede gaudere ered pr8nt seu quod suillo rostro aranda et invertendae terrae ratio primum que sane satis convenit inter antiquos scriptores

de caussis, ob quas hoo ut illud animal ut aufilli do immolaretur. Alii enim, quod euiquo deo gratissimum esset, id ad illius aras mactari solitum aini. Itaque equus Martis erat hostin es quod aper Ad in interkeisset, pro Veneri rem divanain fieri nem erat. Alii, quod iniisque deus odis set, eius potissime illi eae Jo Noctari putabant. Ita si Meti sacrificabatur gallus gestina ua, quod cantu suo diem provocaro, noctem fugare videretur: ea rima Palladi, quod olpam insignitor a illud eris observabatur, ut e praepinguis osset si

nullae sui parto maneus ae mutuus quo etiam univera in sola vietimatum senem servabanti Ergo porcos mysti eos aut mygheneos me ant, misim issimi ει integorrimi agent. Plautus mereos Sacres vocat . Quare ogarensis ille Aristoph neus', qui filias suas pro pomis vendere voret, iubes eis, ut saecum ingres8a ita grananiant, ut

139쪽

inclarum sano si magni ammi lenum est insinuandum 1llud quo se obstrinxerunt in Omnes eum adversus opias Xerxis dimicaturi essent Id autem an nae vero concentum est Pitam rho tu te scuris non tamam. Aeque meram navem ores

140쪽

BasTORI DE PINDAM POETA, MULTAT A SUIS et ΑΒ ΑΤΗΕMENFIBUS. Pausanias in Nitieisy narrat, Athenienses, quod a Pindaro in quodam asmate laudati essent, anti eisso ampli illius ae grandiloqui poetas testimonium, ut ex doti ei plurima ob id miserint, et statiam

in civitat sua statuerint. Non igitur mirum est, si illis semporibus multi ac pinos ante poetae uerum eum, qui e saevitato ex ellebant, e maximis, nctibus honestarentur ei honoribus amplissimis mari rentur. Aetate nostra voeaelis illo olim Musarumelioru eonticuit quaequo maritia mae uri possem itum e basit, eadem venas Helleonii liquoris obstruxit. Sed quod do Undaro perstringit Pausanias, id fusius odisgori in qu ἀdam pistola J Aesellinos. Ait nimillum, cum Athenionsium urbem commendasses his verbis, αἴτε λιπαραὶ καὶ oclisio Ἐλλαδος ἔρει 'A ναι, multatum fg a civibus suis aegre ferentibus, alionis eum totius quam suis illam tantam laudom dedisse. Quod ubi resolvere thenis ses, confestim miserunt si duplum ius Pecuniae, quam multae nomine erit exactus, ipsumque aeneae statua

ornarent. Ea statu uisobatur Aeschinis Mahoans regin posueum sedens Pindarus cum passio et diademato, irram tenens et supra genua aperturi

librum.

SEARCH

MENU NAVIGATION