M. Antonii Mureti Scripta selecta ed. Johann Joseph Frey

211쪽

C Ur LXII. 209i, Mur Antimachus ), qui eum grando illla suum poema meitans ab omnibus, praeter uitam aeta Mone, relictus osset, Gyam, inquit, nihilominus. Plato enim in virus instar est multorem multum quo non illud pleuri generosum a magnificum est, qui ad Metrodorum seriti tis o paruirium sibi, fiunissi faetenda esse vulgi uilicia disserens,

um iniquit, it rque tueri thea rum sumus. Si eoi erta diam Caetc,rii probat tiar, aliorum iudiei non EXUD Ea plis i. mis ille roster, inquit', qui, umin St cent is millibus. Et alibi do odi1-caoo': In ustro inqiiit, testes Serto eiusque iudiesum miri perseribes. εἶς μοὶ μυριοι Cum autem rasea illa verba licuius velfrum ossa constet, neque quis

quam adhue, quod sciam, uius sint, prodiderit non alienum putaui, tostari quid de imis opiner. Sussit cor igitur simocriti esse, euius livio dictum refertur a Seneca uis cibosia est: es 1 ulus

IUNXIT CONTRA ATQUE VICTORIO PLACBIT. Quiddam ualdo minutum a pusillum notavit Victorius capito XVII 'thri XXVI Variarum Leotio.

num Ciceronem semper, cum potest, coniungere Nomen plenus cum putri generandique casu, a est Dimipsius orba sunt nunquam aut cum serio, nisi nec sitate quadam coaetum mis tum em hae alte

eo tructione es Varro et Caesar fantum Proseri autem locum unum ex Accusatione , ubi Cicero cilla su eons fuditio recesti ita seribens Rem res mamentis inom, utque oppidorun habeat s

212쪽

HR LECTnam domum sed eum excusat, quod suaevis latum erat oratio, si ricisss o motorum, propter duas contiguas Mees eodem modo desinentes. Ego aliam caussam adsero, Quod, si dirisset momentorum ridori potora diesre, tribus Mneribus rerum plenam esse Verita domum, mamentis, linis et oppidis .

Nam si nihil aliud obstabat ieeroni, quam quod

est Victorius, ne illam consuetudinem suam eii, ne res poterat pro simam digero refretum. Sed non solint politi hiruditi scriptores ea nomina, quorum unum ex alio pondat, uno es eodem eam, genereae numero ponere quod ea res ambiguam, obseum

insuavem orationem laesi. Ita quo mammis an rumi recte dixeris: sin eum illud diisere velles, in gnam fuisso multimidinem oram, qui lanis1in ora menta spectarent, dixeris magnam suis si multis dinem spectata comamentorum sano mim nesesisto loqui etiam Dari dieint. Metu Me si quod

Actores monens, asibus, genoribus e numeris ibstingui debere orationem. Quod ut magis intellitigatur, remousamus iateram in illis duaebus vocibus, ut sit, mammto in amorum sisnam domum aequo inepta ori orMio. Non igitur quod res meos

sodem modo tormin Enhiar eo ita oclii Cistoro nolint sod propter eam quam modo XpOSUI. Rufisam Ea vim sublata eomunctio non istum modo αμ et plurium similiter desinentium Osium vitu

erudicismus issa certo interdum minus accuratus quam par erat inven1sm se et am alteram Io uinins coronis seriptis in quo ius a consuetudina suri discessem, nequs se antas eo su mutationa cauS- me. 24. M.

213쪽

sam adfores possε. rus aliqvis putet id natum manu pe turbata oris magna qua tune premebaetur Esso nam in tertio libro Epistola in ad Atticum' quas seripsit eum patria exputius foret illic igiturna seripsa so Eae vis litteras plenus sum inspecim

dat. Quid noti in animis hominum mei dolorisaeeerbitws pota perturbatus erat C1 ero quod patriae. quod Noris quod liberorum adspectu aereret viri eum consilium episset nominis plen nunquam nisi urgeri ne ossitato eum strio eas conium gend1 in tanta re imprudens consilium mutaverit et non e Pectati s sed eae peetatio ulmum Essa se scripserR. Sed tamen o patrono effugiet quoquo modo neonstantia notam. At hoc quomodo Yougabimus quod emptum si in ration pro

Sodictio ) Otios inta eo reta e plana volaptat s. Quid hoc ex libro tortio do inibus' beati quisque quo sit corpori aut aeterm boms temor Quid alia eiusdem generis multa Cogitationem Mnos ei prat alius nam mihi videm Hl occumqquo tantiun consuri mutatione 1 excusaris in destri

Par ominatio ad tempus horum Prassetiam adoleaesenti neque ruueunda neque inii talis est; nam si novitas ae variotae mirifieam obieetations habet; et qui mores multarum geutrum norit, magnum gabi ad prudentiam 1nstrumentam ompaerarit. Sed pigriquo iuvenum hodio, qui oum qua linera sus inpiunt multasquo Tegronos perlustraenh. id sibi em

214쪽

ditatos accommodatarum copia, eum domum redae

rint, narrares quaelibus possint quibus legibus strius institutis te sint sit, quibus magistraehibus Mahur,

quomodo sae, qua iust se eonasmandam utilia sunt, perssequatur, Eolirietqua contraria: horum omnium

ne cogitationem quidsm suscipiunt ullaem. Et tamen nihil prodest, multa loea vidisso, nisi harum rerum notitiam adiunxeris; praeelaereque de Ulysse Η Πολλω δ' αὐθρωκων δε αστεα καὶ νοον θωω.

inquit, minis Iuminum vidit, ingenio iniuras eo omit. Quae re ipsa distincta sunt, e disti vicii fiam orbis. of onuus oratius : i mores ho--- muliorum indu et wrbes. Πriws etiam, praefereunt rideri posvini: moras eo mos ei nisi adhibita cur si studis non possunt. Solon, Pythagoras, laeto alii quo olim magni o

praestantes viri eo eonsilio fregrinati sunt, ut quam maximam sibi alium rariun supellectilem

compararent. Quanquam nim ut in aliena domo, si in aliena spubliea segani curiosum Hs oporiters haec aemen, quam dico, euriositae B privaetim semporis p Ee utili fuit. Aliam quandam rationem gesturus si Plato ), qui huius generis p0regrination 1 rasque nisi magistratus permissu, squaD Ricii styli licuiust Rim ustiust aedis Taegesimum asitatis

aenniim seipi voluit quod proharam h ipse, si qua usquium civitas, qualem ipso deseribit, sperire-har. Nam quod id verebatur, ne alienigenarum

215쪽

ad virtutem primior est, extra patrios fines vaga tibiis exima potius vitia importarentur, quam domesti ea tollerentur: huue metum ipsius non vanum fuisse, satis declaraeut ea gentes, quae eum multa saecula omissent, nune in risium uum vergae peregrinis potius moribus laborint quam suis. Sed ut me ad propositam referam, eum s utilis fiucunda sit ens instituta peregrinatio tranquillam tamen et qui stam vitam amantibus domi vivere ineundisgimum est. οἶκος φίλος, taco ἀριστος

dixisse it tostudino Aesopus ). Quid senex ille an eo oris oeulis est pius nescio, mentis eerte oculo lynceus γωκοι βέλτερον εἶναι, ἐπεὶ βλαβερὸν τὸ θυροφι.

Ubiqua vim, ut vafer quidem et improbus, sed politias et urbanus scriptor ait Meianus , ευκαταφρον pro ν πραγιο ὁ ξενος timus in illa aurea aetate, si qua poetis fides, nemo peregrin ista Nullaque mortales praeter sua littora norant . Equi domismior intimis sonsibus, exuti illud Clamdiani poemation ego, quo sonex ills Verimensis deseri latur, qui unquam e patriis sinus Mess

216쪽

6B. EeTanim ho diei ε Iaudato pregrinationsis, sed ipselo domi eontinsto. 1, aliud laudara iubemur, aliud sequi 'At aliud in ore, aliud in pectore habere, turpissimum est. Et tamen multa talia suant pori ruri, ut illud Hesiodi laudaudam eos aer in navim, sed merces in magnam imponendas, ει hoc

Virgilii ,

Laudato in tum M a: Eriguum stilo. Et hodie in Itali usitatum os simila proractium agri eolarum istud aendos montes, sed a planitis non

re rudendum. Capitale in eodem gener illud ο- rhoelis' laudandian iustitistia QMd navi endiuulium:

Aίκαι ἐπαίνει, του δὲ σωρδαίνειν ἔχων. quo praecepto etiam anprobissimi vecto, re hlaeti tisi ii uidem, qui boni viri habentur, times abhorrent. Numquid igitur, ut aliam vestem domessem habemus, aliam forensem, ita adia aliis laeu

bimus, alia ipsi consectabimur An hoo potius significiint velara illa poetica proverbia cum saepe variae a multiplicos sint hominiis sententiae, ita es adem alii laudent, Hii it frent, gravesque interdit inimi ditiasi ex usmodi dissensionibus ori 1 fur, Wbere nos iners virumquemo iudicio suo uti, e potius quam ullam dimicationem aut contentionem sus rapiamus, a Me iudidium ipsius,

sed Minin id quod optimum si, siqui Ita mihi

quid in idatur. Et elara quid sin hoo Mnsu accipi quount Sophocleum illud non potest; neque alia ration suavitium Grum detindi posso Auro

217쪽

et smi initiam protulisse eonveniendim ei ora am aerium loquens induceretur.

ab eo consere eum interpretatione Romuli, eum alia satis multa notavi ab interpreto partim missa, partim fgligentius eddita, tum Me quod mihi

animaduersion dimis visum est, eum et insigne sit, nequo ab optimo typographo, qui tamen in notandis Romuli orratis satis alioqui diligens fuit, animiudversum. Xenophon sitim cum exposita Cyri mort de nioribus et ingenio ipsius, ut solet, disse-rstret multa suo iurgum nita olligeret, quibus ostem doret eum munitudini eximio earum uiase, hoe quoque inter etera utitur, quod quamvis ipso fratris servus foret, nemo lamsni dosertis ipsius actibus ad fratrem transfugerit eum multi onu quotidie a Xerx deficerent foetus in Cyri castra coniorrent. Unum excipit Orontem, qui conatus sit a Cyro transfiigere, sed conaetum illum infaustum ei atque

infelicem fuisse. . Καὶ ino δὲ inquit o φετοπιστιν οἱ εἰναι, πιυ αυτον ευρε υρωφιλα&ερον, λέ-φ. Qua vorba ita interpretatur Romulus: Quem ammiser, dum sibi delam putat, saene quam ubi amisiorem infinit. Atque nihil minus diei Xenophon, quam quod eum Romulius digentem agit. Nequs do roge loquitur sed eum, cui uni ex muibus plurimum fidei Orontas habebat, ope ium esse diei Cno quam Oronta amiciorem. UN

218쪽

216 AR LE . fisa erunt', quae ad regem de proditione oraei sit ma ad cyram attulit atque iis proditione defeeta, Omnia capite poemas lui Hoe eum et ad ustoriae verit Mem verisu me retineret, et, mirante rus a puero nondum duodeci antios naeio sagacissimo Masiniadversum esset, dignita quod asseri rem iudiea L

In serapioribus e tendae a comendas orationis stud1osis ea ipsa nonnunquam quae ponis fusa omn1bus infrentur summo studio elaborata et e polit suu Quod go mina saeεpo in Lysia obser vasso Hsor ut eum verbis plerumque quotissimis utatur struehura tamen et olloextio eorum nullo modo mutari queri quin liquid de gratia et sua-

artifides in ipso singularum vium Ordine Et omittinet iuris inmmti est Audivi a maximis viris,

stum nobilissimum nobilissima domus in prae eonem in duobus Tam graendroris illius poemat s I mversabus Plus quam redi potest laborasso nequo sibi prius ammum explero potuigse quam cum Illos

aeeidit e nobilisnino triὶgeorum poetarum. Friun caseo strare has cuius ex stutographo quod habuia in praestantissum P trus embus facile eruitur eum in lunata see do dein poematum suorum versu stepe sudasso. Sed hoc an poetis fortasin minus mi , miri est qui verba ameli intur omnes quo

219쪽

qu lo arm se vel mimo revire profitentur Iustius 1 inuuis in Platon miretur eurus post II1Ortem reps a fuisse s uias dae int an quibis p rapium librorum de Republica quo inu vides

Narrat dom et M. Fabius libro octavo Institutionum ). his vectis: In rem intonas menta sunt quatuor illa verba in iis et o pula orimo seruum mn ira se descendus sim ut flammis modisse μα eis Fabi verba aliter in vulgatis labrisIm: sed ego meum se usus sum, sim ut cariosus mucidusque non sit, si tamen Iam Minor sed σε ro viri sque senectus '

et tute superarita Summo stulam artisei laesi,

220쪽

us eas ingraiam Proponae r furat, quae iniversae bilitare inno in ingere illorum mimos poterant, ungulis su ores ad supserandiis videntur. hq a dus quidem exorditur, eosque a suis quidem,mniurisiurandi fidem servwrint, aequosae propitios,Mrbaris intam, qui eam pro nihilo putarias, saevoso in sos soro Delata autem proponit eis maiorum axemplae, qui parva manu magnas saepe a b rorum opias sideranti Addit, tis ipsos quidem

Parum dignos essa maioribus, cum superioribus die-hus, ongrossi ovi lagonti oriindem arbiutorum

mestitulina, nullo eos negotio profligarint. Quod cum laetisses 'pro' i imperio a potonsa dimi- eantes, multo lacrius id sim Mers oportere, cum vita et salus ipsorum Matur, cumque praetorea experimento cognoverint ignaviam barbarorum, cuius

antea stilavim noti, anti Nemus quod, quibbu Murasserti amit, quibus odiis et diuioribus Cno vivente utebaMur, idcirco eis pertimescendum: quod illi Mari in victoria auctores ad max-- iussent e smodi homines in hostiuin insisti, quam in suis idem praestes. Nam quod ipsi onuibui in carsint, quo undent: quos Ahil astud

hostibus maestituriis, quam laesiorem ae elvioremf- . eos equos pugnaero, sed homines: Osquo sos terrain solo, quam qui dorso simius at tutius

nisi Iam si in Mic nin quido prompto talaori, inquit, animo estis, sed illud vos angit quod mus Tissapheme amplius itineris duos m

babimus, equo rex nobis ustidi amplius iubabit ea, quae ad victum necessaria sunt cogitate, quanto moliores itineris duees futuri sint e tisi quin ΠΑ- saphernes, at utrum optabilius sit, magna vi pecuniae, qua pleriquo nostrum tenuiter iustructi sunt, paucos cibos mereari, an arbitratu suo pinguem et

rebus ominus abundantem hostilem agrum diripereae depraedar Quodsi Moe quidem mcliora esso