M. Antonii Mureti Scripta selecta ed. Johann Joseph Frey

201쪽

Columella utroque Plinio Taesto Suetonio, Velleio, Q. Curtio, Laetantio, aliisque eiusmodi seriptoribus, quos

et in iis ipsis temporibus, quibus Latina lingua

floruisse Mesretur, propius afuisse et suo quemque sae lix disertissimos habito osse eonstaret, temere pronauaeiare indorem. Certo enim nequs quisquam unquam veterum os male Laetina locutos esse dixit: neque nos, tam longo intervino, valda boni ius rei existimators sumus. At multa simplicia me

bivia, multa sim loque i genera in ora liti .l utitur, quae apud Ciceronem et ius aequales nusquam sperias. Primum quis o praestara audeat Cieeronis seriptorum vix de imam parieri reliquam habemus, piumque multis partibus manemae inutilam, multis vulneribus, multis cicatrioibus deformatiun Sallustii vac Mesimam, arronis tam fundem, Catonis o tam multis voluminibus numst re rustica eorumulariolum fot philosophorum, tot oratorum veterum, tot ora rum, to historicorum, tot iuriseonsultorum scripta perierunt, et ex illis fractis a laceris, quae ad nos poeninm Romani sermonis reliquiis adfirmare audemus, si quid in is non speriatur, id apud voteres in usu non fuisso Quanto redibilius est, nova multa ab qua inusitata nobis videri, quas si orum libri istarent, in frequontissimo usu posita fuissse comstaret Illi aurem, quos stulte et a ganior, ut minus eleganter oeulas, despi re audemus, eum ει bibliotheeas' erint omni ginere libroram insumetissimas, et eas diligentissime pervolutarent, et

202쪽

VAR LE . aut novitatis aut per milaus nomino suspeetas 1 Cum a s contingere videamus, ut multae voces diu ab istis censestntur inter novas, quae

postea usque ab ultima antiquitata a nobilissimis auctoribus proditae a propagatas reperiuntur. Quid, quod in istis ipsis Ciceronis reliquiis multa sunt quae semel tantum leguntur Ei si paulum cha tae aut mus aut fine adrosisset, aut situs et aries e nolui , aut solatilla e lueerua in extam albquari libri partam incidisset, hodis si andi et o-- ω an verba multaqua alia istis dolitatis a - seM, quae nunc ita non refugiunt, ut ime Hesint Ah ut minis intelligas totum hoe o sin in quadam opinion pendero, scio multos ex istis invis iidiosis, quibus qui quid Meunt, quod ciceronis non sit, meros lapides' loqui videntur, quibus Moliam inlatis in arenam desesii dentibus, remia dari das essem ampholides, quoues in pu cum prod-OM, no de latia ipsorum aures meum non germnianam i cubus ontunderentur, saepe eam ει magna cum voluptaru delusos NM cum o squasdam observassem, cicoronis quido illas, sodminus contritas, nequo a Nisolio in illum praeclarum indicom , qui istorum obrussa e , relalaa: admiscebam eas de industria orationi meae, cum ad moaudiendum amici quidam hoc, de quo loquor, morbo laborantes onissati illi ut earum quamque audierant, cervicem eontorquere, humeros attollere, on-iem eontrahors, alius alii in aurem insusurrare, ex-e uti sibi cerebrum, perire aures, cum talibus voeibus verberarentur. Quin etiam coetu dinuas eum,

203쪽

c. Iu sponsumo lacessebam, ni illa ipsae voees, quibus inicidiis aput bi condoluisse dieerent, ipsius ieerimis essenti Quid quaeris eum id ita esse s vicissem, iam mees illa omnem duritiam atque a veritatem deposuerant iam lenes, suaves, iueundae auditu saetas erant et, ut lupini qua maeerati, omnem amaritiem exuerant, simulatque est Cieeronis esse eo litorat. a ministin eum vox illustris inissapud istos censores in urbe in togae tueri non

potarat, sed pro per grina ha obatur2Nee miserae pro ne in tali te ore qua Is I quod Osuius' i re sumst mali es et illustrissimos philoso, -- alicubi dixisset. Itaqua si vis Latine

loquens Currina mouempiam illastrissi--, ut fit, vocaverat, in eum λ et μυκτῆρι, ut Graeci di- eunt, utebantur. Neque extorqueri eis poterat, Mnon marim cssus rem pro illustrissimo diesrent, nisi postquam ex Varrons audierunt, illustrissim Onque - referam pastorem fuisse. Et qui dom eam

vocem nemo maiori caehinno exeipere solitus erat, quam ille, quem sui ita esse Ciceronis similem prae die ant, ut dicerptis συκω μα τὴν Aήμητρα ), eique illud oeeaiaerent: υ παῖς ἴσχωέως, υ, ωχιλ λευς -ος ε . Qui eum aliquando ad me libros tum Aristotalis ad Neomaeelaim ant8rpretanismo nisset audissetque adfirmantem innuiuerabilia esse in omnabus phalosophiae partibus, quae Laetino diei non possεnt ab us, qui tam severi esse vellent: egresso mihi eum iremus a nobis esset magna eruditorum hominum eo ia, non in dixit, quid

ita mihi videretur fieri non possis, quod iam eo d

ririonius praeostilissot credo, inquit, Huin dicis,

204쪽

qui quod quinto quoquo arino ' faciendum significari velloi, id ingulis quingM amis fieri oportere seripsit Eum ipsum, inquam, si Ciceronis eloquou-tiam vides. Sed ut me ad propositum reseram, etiam si ho demus, novatae ess multa in iis, qui post Ciceronem factura, vi causine est, cur ea

reiicere debeamus Quorsus igitur illud Boistii 'PUt folia iis sitas es illud:

limi se e M lectit Sion in mammte nota producere no m. Nonno Geor ει multa novavit ipse, si catonem, Varronem, Brutum stliosque, ut idea se cerrea, hoditatus est' An sottaasis personat illud privsemum fuit: ut eum Cicero , si eum iis, qui tui via inthio es αι- aevum amitabant , exstinctum ess sui Maius Inoomprehe,i bile Diesroni fingore leui ι duidni aliis alia ad eundem modum postea licuerit2 Equidem existimo ciesronom, si ad Quinctiliami tmini sit aesti tempora vitam producare potuisset,

et Romanam linguam multis voeibus leganter o- maetis porum studio auctam ste loeupletatam vidisset, Unam eis gratiam habiturum atque illis vocibus upido sumam suisso. Nam istarum quidem audire est opera pretium mentiam. Ad IMihi aut Suetonii oeos nauseant ipsi eas seritis suis intexunt, quae ne in culina quidem illorum patiemio audiri potuissoni Mentior, nisi tibi eum volses, in seriptis quom a qui huius secta coryphasi

p. 22ε. Fugit uretum ratio, via pro inputa quinque minis dieendum putat misto uom anno Nec enim erudem Meiusqua dilati es mutantia. Si quia enim fiat, quod in aquamsi se singulis quanquenniis semel, nihil nee se est id quinto semper vim fieri, evin etiam Urimo, sciuido intqu- inunxquennii anni, Mimn intelligitur. D. R.

205쪽

CAPUT VUL

in hane diseiplinam nomen dederis, quorunque modoo seribas o loquare, die rate obit: ύτης τοι γενεῆς τε καὶ ιματος ευχομαι εἶναι , Fuit his do prineipio istoriosa, quaedam et o quisita diligentiae, nune in ignaviam vertit. Quid

enim magis in promptu est, quam eum quid schinhere ingressus sis, da singulis oculis Maolium consulato Quid tu i hur inquies, o omnibus antiquis eriptoribus nullo discrimine verba, quibus utare, depromes Immo vero ad hibis iudieium,h os diloetum, et iam ex iis potissimum, qui intiquitatis quoque ipsi primipes visi sunt, Ciceroue, Caesare, Terentio, aliis, qua plurima sumpsero: cum orationis meae genus Loomun exemplar, quam maxime potuero, conformaero, ex aliis quoqus bellissimum quodque eaerpam, o quo quisqua maximo exeolluisso videbitur, id imitari atque aprimore eon or neque in iis modo, quos paulo aut nominavi, sed in Torhulli aeno δ), Arnobio, meronymo, Augustino Ambrosio et, quod magis mireris, p- pulsio, Cassiodoro, Martiano etiam et Sidonio Apol-

6 s p. Seioppius Rhetor. Exsist pag. 17. et de Sino

tali re non quid quisqua dixeriti prasistum tempori se viens, sol quid certo et eo tanti iudieiis Reerit, issetam dum videtur. Atqui sa ipsa loquitur, Muretum non alios, nasi ieeronem et reliquos optima asiatis eripiores imbiando xpressis Appuleii autem, Maiodori Sidonii et similium verba, tanquam seo 1 1 tu as. Vera igitur eat Seio isti sententia. D. R.

206쪽

linari multa roperiam, quibus suo loe positis oratio uberior e ornatior fiat. ibi quoque, Dari, auet uersum, ut idem facias, in primisque ut ne forum stultitiam imiteris, qui usque eo antiquitatis studiosigunt, ut oes quoque Christianae religionis proprias refugiint et in earum locum ias substituant, qu rum nonnesias etiam impietatem olent qui non fidem, sed perfluuio me non aeram tum ovoris Nominici, sed sane ferem erustulam non ea om-nieare, sed devovere uo cingetis, sed Genioε: non timi , sed isti σε dicunt, aliaque eodem modo depravant qui, ut opinor, ni i sibi metuerent, otist pro Christo Iosem optimum, imum dierems:

os enim magis Ciceronianum Quae Rutem ius iis est, eum so ricere, cum immetrire, cum tripud mωlissimum, cum sinerua et smn via legimui, notare ea tanquam dicta sine uter, quo ex augurali nisahis infitialibus libris do prompta sint, propria Dibsivinae fidei, et Chrisiacumomo risu in verba ut non satis Latina eon reinvs Plura di re eum pararem, tuni eorum quinindam intervetitus institutum sermonem abnuisere minit.

DE HONORE, QUI OLYNHOMOIS ET PERDUM IM PERAT 1B EcLARE GESTA HABEBATUR. EMENDATUS AEMIL PROBI LOCUS. Quanto in honor fuerint antiquitus Olympio. ni eae nemini, qui paulum modo versatus sit in oelitterarum genere, ignotum est. Solebant autem intor cetera donari omnis aureis unde M in-d-s' Olympiam vocat m)τέρα χρυσοστεφανώναέθλων tinperatores quoque re bene et selieiter gesta interdum, quamquam admodum raro, eodem

207쪽

honoris genere mei antur. Si Cyro post tam multas Muque insignes victorias in avitum regnum redeunti Cyaxaris filia, quas ipsius postea uxor fuit,

coronam auream offert. Xenophon libro octavo ):

ὁ δὲ Κυαξήρης αot μὲν δεξατο, προσέπεμένε σὲ αλ ὁ τὴν θυγατέρα στέφανου τε χρυ rosa, κα ψέλλλ e φέρουσαν. Habitus est hie otio Meibiadi quoque, cum domita Lacedaemoniorem su orbi in patriam sciret; qua do i ita robus' me ulnari pressus αι ---- Thm emes et Thras Mbulus eisdem Hrusis Quinto sis que sene νει in Piraeeum ι-- allion -- -- is secreri milur: es, id quod inquam Mea usu venera nisi victoribus, oram aureis meisque fido immbas . Sed cur aenea quoquo Minias addat, non immerito quaeri polost. Nain, Glaues Homeries Meordia id stur permianira χρύσεα χι χλαί- , ita ridie ut videri potes hae χνυοέων καὶ Piamείων permistiis. Ego vero non dubito, quin Probi orba

corrupta ius, ita ut, ubi si meisque, egsudum sit tuemisque Solobin mim sero taenia eum eo-rotiis coniungi Empedocles inινίαι τε περίστεπτος, στέφεσί τε θαλείοις. Idque manifesto confirmas, quod apud Thucydidem do Brasida te fur, quem Seionaei ro praeclaro gesta

208쪽

mPPOLYTI ABD. STEMIS PRUDENS DE SE BLTAT SERMO Sam mihi obversatur aut oculos Hippolytus CKrdinalis Ferrariensis sa e de illo vi laus, saeepectisti dormiens cogito et aegna inussa est, uri faeer de eam ramus ille fortunarum mparem, quintulae illae tandem unquo sutis, auetor atque inceptor fuit. Quiride imis os et eo amplius eum so amilistrissime vixi cum optimus si humaeuissimus Princeps guae mecum graevissimista rebus eongilia saepenumero eorum a11iearet nonnunquam phiam sodom plane modo, quo magistri diseipulorum ings-nia interrogando experiri solent, meam super sis sententiam exquireret a se interdum di sentientem aequissimo animo ferisit errantem amantissime red-m rest, multaerumque rerum ad vitam perfitientium pro singulari prudentia, qua raoditus orist, admoneres. Praecipue autem cum Tibur se esseramus, ubi ulla quotannis sonivos menses fransigero solebae nullus sero abibat dies, qui por studiorum Usciem, aliis otiinibus inelusis, horas aliquo uua tueundissimis seritionibus consumeremus. Utinamquct eorum,

quae quotidie ab illo audisham, ominentarios oleo Assis diligentius et stadiosius emisso sem Sin hominum ineo tantium moro, qui, quorum in praesin eopia est, ea sibi perpetuo parata foro -- fidunt, si o plurimis incissimκ soli sim, quas memorias inussa cons Uuinem Euses, et eas ipsas scidas, in quas illa coni eram, postea ita D iij mm Vorale

209쪽

Habitus erat in prandio sermo summo quodamo potentissimo Princ1pe, qu cum in omnibus aet tis partibus admirabilem quaendam integritat in t1nnoeentiam praestitisset, iam senex ad inperium svochus pereata hominum serra non poterat, Mus durioribus a severioribus legibus, quam volarata

saeculi leonta postulam videretur, coercebat Multi Re a se mones aerant, alias, ut m rigidam albim et pras mactam foveritatem ommendaniabit' neque intervui remeari Posse dicentibus; quibusdam modie eulpantibus, eum Meetent, ab ulla ropeminus mutatio us naturam quoque Usam abhorrrere, qua nos non statim ab Homo ad st shaeram, ut ab sistat ad hiemen, sed interiecto intor illas vere fluunoque perdueeret. Abscessus quoquo et o mi eas in emporibus nostris a medicis lenibus pruno

lamentis ae eata plasmatis molliri solere, nequo prius incidi, quam suo uaverint Cardinaris eum sit blando omnos ad idondum insitarct nequo patietilat modo, sed e libenter audites, die M in iis si prehendi

pomo severitatem, qui ad formulam suam nori visevserent, sed alia saeuent ipsi, si publies inlauda praeseriberint in eo non pomo, qui nullam aliis lego ponores, quam non ipse sibi multo auiso fuisset. His aliisque tu eandem asintentiam serru nibus super monsam h itis, ippolytus dimissis ecteris ex more me in ubi eulum ad so vocari ii sit Ibi eum ali multa Visititissimo dixit, quibus nos ibi quidem illam tantam severitatem prorsus Probari Ostendoret, quam famε certo seire ab optimamsnte proficis ei tum haes, quas subiiciam, intomtias adspissit orationi suae; quas ego, quod et o vos et elegavier expressa viderentur, ut primum Disti stim Vorale

210쪽

ab . diae essi, in libello, quem tum foris in sinu

gestabam, anno . Nini I Wohi ι, esse aliquen et optimium vim es non τι rem in Primipem. Θωndus est medicus, ni cilia indo Myrotarit. Nori satis aptus es ad regendos homines, qui a hominibus ea, qtuie sunt pra Iuminoin emissi Miseros homise si sola in emtis istos furit. Cogitet ui imperat, quomodo Ri olim alios imperare sinasset. sinde, quasi eum ipsum do quo sermo erat, alloqueretur, Quod tu inquit, alios praestare non posse miraris, id te alii praestare posse intrandi . Si euid tu quoque olim a fecisti, ignosce et adiis, ut ignoti fri: si nihil cogita, non eun m a Deo datam esse ob is animi β uatem. Qui ad minora premi intem in emnisere non it, sampe ad maior homines

evit. Aliud ultio est, His eramex . Qui desset in rutio est: ut e rigere, a se . A -m qui me norit, non is piis esse .ue his esse pin m sed non m ius talem esse. - - femina intim, sed qui milium itium feri, russim, o finem παΗae optimus e longo rerum usu riorestatis mini senex qua tanquam oracula quaedam fisisse ovem tu ipse postea domiti

Non numerandas, sed Po1idorandas esse sententias, saepe a sapientibus dies a sat plurisquo fa- ieridum esse unius gravis a cordati viri iudiei umquam imperitam multitudinen, cui prohari a plaesere olim a potitis musteis . mentum habitur eS κααοτεχνίας Ex quo pro litis otiam si littoris oriolari, si quando plaudentem situ oronam videret, metuere solitum n quid eueasses, neu

quid idus minusve dixisses quam poricta in

라틴어 텍스트