M. Antonii Mureti Scripta selecta ed. Johann Joseph Frey

발행: 1873년

분량: 231페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

181쪽

cano blandiens verit tia in non a um κυλλο ποδιον voeare: dinus eo actum it, quod cum vatium pedum apsius apertum osset neque ullo modo lega posset, nullo orbo magas sum Mor gran

tissminin poetam ostendere, pquo Ona seque mala corporis lacia asgo u ad laud- ut ad 1hu perationem curusquam rei de pectineant Iimus ad sum Maam qua aliqudiri obiurgant ad minhendunι, eo tamen ipso tempor commmdare apsa sormam, si bona est, non verentur utieetor rid eonvicium facisus i sυσπαρι εἶδο αριστε, Θαιμανὲς ἐπεροπευτα

Nequa unquam in probra loe obate1- ea, quae corporis sunt, st qua tamma ut Ulixes hersitae non quod claudus esset, aut calvus, Euh gibbis, e probria, sed quod Immodae M intempestive loquax Contraque mater psa ne tum quidem, cum Sio blanditur, vexeta eum claudum, ut erat, Oc re, quod ea res nullo modo ad vituperatioris apsius pertineat, nequa quidquam de dignit ho ipsius defrahat. υτωe, inquit, λμηρος καταγελα τέον αισχυρονομενων ἐπι χωλοτντι ἡ τυνουροι, υτ ηακτον

' de indient poeti pag. 36. m. m. s.

182쪽

mosum non esse.

Laertiade. Ubi fiam illud notant, quod patris nomen in ullimum Ioeum resecarit, qui in laeudibus magnorum virorum postremum locum generis nobilitas eneat:

ea utem posuerit Infimo loco, quas ipsius Ulixis propria sint, in quibus nihil sibi neque agite neque Anticle , neque Aerisius vindi-

ciennom L0CUM SOPHOCLE EXPRESSUS. Praeclarum sapientiae praee tum est, dehora unumquemqua nostrum maiorem curam'sthore iuste oris, quod Post morum nostram eonseeuturumost, quam brevia illius es exigui, quo in hae vita sumus. Itaque gravitaris magnifico Cicero in qu dari ad Attieum pistola um, inquit, si diem us, oum non re mavis me moins, quam Me eximium. Nam quod ita locutus Est, oum mn ero, tu sto secutus es consues inem vulgi non quodoos, qui se hae vitae migrassent, non amplius esse opinaeret . umquam autem taec sententiae su tosponis in mentem ei venis laedo potuerit, tamentiose adducor, ut hominem ruditissimum sit in μα--m positarum lectione exercitae issimum eo lasso putem Maodo Sophoclis apud quem Antigone, si mri. 1. Ribb. ML 18, 1. Di iij o by Gorale

183쪽

oAPUT XLVI.

eum fratrem insepultum acer nollet, vestria tamen seiret, si em adversus Creontis dictum sepeliisset, si hi quoquo morieudum esse, non tamen propterea

a sterretur ab illius pii in Datrem muneris lans Haeere a proh i oporteat inseris, apud quos perpola futura sit, quam iis, qui in hae vita ver santur. Verba ipsius hae sunt ):Φίλη μετ' -- κείσομαι, φαο μμα,υσια τανγυργ σ-', ἐπεὶ ἀλείων χρονος, δε ει αρέσκειν τοις κάτω των ἐνθαδε. Multi sunt, qui, vi et libenter et prolix Llios laudent, neminem tamen habent, qui se, quod beis laudatus sit, quidqua propterea eis debere a Utretur. Audant iam sino tillo dilectu ad diserimine omnes, ut id non in iudicio aut benevolentia adducti, sod morbo quodam animi Mero videantur. Sed sit in peeunia adam, quiunquam a s h paucioribus, seri rideas. Eiusmodi igiis homines oh olmant auctoritatem iudieii sui et om in s laetorem sinitari a fiunt. De quibus praeelare

nulli μαι- es Nemo se inbutorii avi in poma hospitem indieas, neu me in zm dum is purum, ιν diei potest Quid emin in me eo is Ne e Me, quod in illum et in norum stibi, re in illis etiam

inimicum in QTyissi mim homin&m. Numquid eminis drym- udiea inti morbo morem Asu. Puto autem Me quod postremo Ioeo positum est, veteris hione eum dieat, multo longius tempus, quo

184쪽

pG- Graeci exemplo letum esse, o quo quadratum versum perviegantem e a Plutarehus ):ου κλαν πο συο ἐσσ'. εχεις νόσον χαίρεις

Ibi iam quisquis illo est, . loqueris inducitur, negat, quod alius quirinian invitis cuniam largi fur, id ae ipsius nummutate ae si talitat inmesses: eum enim illo quasi morbo teneri, ut d is sine iras gaudeat DB ARIMASPIS, GR DI Iram mans Mimalo mi ITEM DE POPULIS APUD QUOSPITE OBLONGO MITE NASUUNTUR.

miues eas quoad i in euilua indidininto antiquis nonnulli, vi unum intum in modi fronta oculum haeberent Arimaspis mune nisi quoso Aeschylus eo μονωπας voeat. Ipsum qu que Arimasporum nomen ex re illis inditam putant. Sentite enim lingua in unum osse, lum. Sed quibus cura fuit veritatem rerum dilibgentius aulinis, eam gentem arcu et sagittis e Gllulas memoraui, qua eum dirigeroni alto muri

u M, oculum auderent adsiduiquo in eo in ioossent, dicti suti uno tantum oculo uti Fortasma etiam, quod si rei a pueris adsuefierent, a laeuas oeuli orbo oran condiaestore u quo paulatim, ut saepe eoidit, in auram consuetissitus patrum similes filii nascebantur, qu qua in auibus stela ratias ex dullariun inaequaelitata πώτη ς ε --vonii ei, indein in filiis innia atque insita erat.

Ita disse do quibusdam in Asia populis raris metor,

185쪽

cAPUT XLVIII. Hippo oratos narrat eum apud os pulatarum i heretur oblongo capite osse ob id qu nutri eos re ae laseris setiam adstricta in acumen rescere cogerent, paulatim studium in naeturam vertisse ut omnes est in gente oblangas emtibus nascerentur, ex eoque

mero phesos oestri tam et hodie, serio a limo, de ginta ualia in Italis dicitur.

CAPUT XLVIII.

Aristomem Messenii, qui trecentos Lacedae monios Oeeiderat, naquo ει oristuduis et alla disetate praestiterat mortui eo hirtum et densa D imlva pilorum obsitum repertum esse tradit mimus' . Idem do Lysandro Lacedaemonao qui et pse tum

1ortissimus tum Stutissimus uit Uraee quidam in moria prodiderunt. Ipse quoquis memIm. Dum

euetus essem, sumptum esse capitis supplicium de nobili quodam latrono, qui eum a carnifieo dissecaretur e de admodum pilos repertus est Ro- horis quid κm astutia et calliditati nil esse id argumentum volunt. Ab ingenti certo calor proficiscitur, quo qui iliti dant 1i h ohu a esse te aes sesent. factus erud1lus Et graiida loquus Poet Nonnias, libro XXII i Dionysiae oti abis opulis ait esse eo detin 1 vestrium Ilis, ideoque auda-OSA1mO EI Re neque unquam In proelus metuere. Toις επι υσσαίων πυκινα - χερ, ισι καὶ αυτων rahelitora tigarent. D. ruisti Q. xl 37 18ι. V. a. M. Ilanti

186쪽

mi vis aura si olimGMA ELEGANS Thaalas inlegitis ma gno viri sublimi, ut nolumesia ingenio fuit, multaquo admirabili eum in aliis dis. Mis, tum in astrologia primus excogitavit. Is

cum reperisset, quam rationem haberet magnitudo Solis ad mae Rudiuom ius cireuli, quem Sol ipso annuo cursu metitur a conficit, quoquo modo id goomeisi ea subtilitate demonstrari possot eae r fionem uni Prienensi quodam, homin et talium rem eurioso et divite a copioso communieavit.

Qui et eums11 haletis et inventi pulchritudinem miraetus, priuemium a se illum, quantum vestri, optare iussit. Nulli m se, inquit, aliud praemia poseo, nisi tit ne tibi unquam hinus inventi gloria- arroges m ει uando mus ilios par furere volueris, in forem litus esse me perse his profitearis. Non igitur eontemnunt gloriam se sapientissimi quid sim nedum nos, qui sapientes non sum , aequo animo feramus, si quid a nobis interdum, x quo laus aliqua possit existero animinuersitan est, id iniusto anno impudenter ab aliis eo pari

Sunt enim, qui annos natum octoginta in Phrygis obiisso dimini strandi σε tumulum imus in monis Ida, ubi pastores et bubules quotannis per autu D iij Goral

187쪽

num sacra laciant Pausanias mortuum in regio Laeonte tradit, antequam in Siciliam perveniret, sepultumquo in monte, ni ex eo Anchisias oestur Virgilius' in te ilia quam opinio in νεωτέρων τινων esse ais Eusinistius Gala, ut α Ser vio- relatum est, eum Aenea filio in Italiam M

VERSUS GRAEcΠs IN EOS QUI ROBUSTIAEUM SINT, MENDIGANT ΑΜEN EMENDATUS. εndi os quosdam vidEmus, qui mendicandi victus quasi artem quandam factitant, quique eum robusto sint orpor et validis Iaeretis, languori tamen et ignavia ita dediti via, quidvis ut maelitat, quam 1 hois ot industria sua sibi undo vivant quaerere. Eis vetera versu iubemur panem dare es insupor quasi pro opsonio pugnum impingere illud quidem, qui homi ni panem Menti εgare vix hominis ibdetur, hoe autem, ut dis eant ab illa ooda parandi victus ratione absistere et intelligant, se bonis o Ab αρτο πτωχῶ καὶ κονδυλον ψου ἐπ αἰ- Est autem versus κέφαλος, ut euhis prima syllaba

eris sit Aliter uin ab Eustathio et legi et xponi scio; sed, ut suum cuique, mea mihi nisi pretatio magis virides.

188쪽

HIMORUM LUSUS QUIBUS MAMMI MMENTI G0m PRAESIGNIFICATA SUNT. Milani mori interdiuti eouudentes imitari ea, qua minime seria sunt nequo raro animadvel mea eo in ludicris quandam futura sortis ae eo diei ovis sinus Noman concineri Romulus orto, cum adhue i Mus suae oriuinis infer pastoras s- amr, rex ab illis per ludum reatus e per pamoetasio m ad magnum patruum preductus, puerilis simplicitatis praesagitu mem is a saetis compro

novimus. Sed ML Soptimium Severunt, qui postea Romano impori maestit, tradi Spartianus', eum adhuc puerulus esset, nullum Eum ludum intorpuerim exercuisse, nisi ad iudiees cum ipse prasticis fascibus a securibus, ordius puerorem ei reumatanis, indere a iudiearet. Quod intem his omnibus multo maius a praestantias si sanetissimo viro Athanasio summus ordo in edissi Dat pueriliqilodam ludo praesignifieatus est. Nam cum um Bqualos ut festo hiodam die in littore maris collude ite , piseopum reasseus, et ad eum alios quosdam puerulos nondum baptigatos perduxissent, lyssque eos. observatis ad unguem Omnibus eclo

Has tuus ritibus salutari aqua insisset Alexander, Episeopus Memindrias, qui totum illum ludum embrius apoctaverat atque etiam a principio iniquo animo tulerat, eum vocatis ad se pueris rem totam diligenter cognovi asses, pronunei mihi pueros illos rito baptizaelo videri, neque ae lius baptisandos essa; adiicienda tantum in illud mysterium ea, quae inore Linuo instituto Christiano a sacerdotibus obiri opo

- . 1

189쪽

cAPUT LIII.

toeoti ius autem Alexandri . Athanaesius suemessor fuit Noquo absimilis si, quod do S. Ambrosio, Episeopo Mediolanensi s. inlinus, Nolanus EF- seopus, memoriae prodidit, eum adhuc puerulum solitum esse quaesi per iocum manus sororibus suis osculandas ars, eum sacerdotibus eum honorem ab illis tribui videret: nam se aliquando Episcopum

fore.

inis Meilaeni, eum sit Providentia. Cumque s ium esse ad eam part- ' in qua ipso graviter insoetatur luxum temporum suorum, aecidit, ut ego quoqua in o loe traetando numerarem multa genera peregrinarum avium, qua veteres Romanio remotissimis totius orbis aertibus petitas mensis

inferri soliti essent venit ad mo triduo post unus sortim, qui tum inferfueraui, homo of suo iussi. eruditissimus, ει hie non ingreditas. Isque eum aliquot ommiliaribus mess,e eum ima esse vadisse ι, dissimi ante quidem, sin ista farie ui artibnuum pareret, emisit operam dare, ut sermo noster aliis si robus susceptus in meusio m eius dissmiationis, quae iriduo ante a in habita erat; sensim

delaboretur. Tum quasi eoasionem nactus ostem faendae Eruditionis suas: Nossem, inquit, a te iumpraehprmissae unius avis mentio in ex qua unae

190쪽

R. LEOT quaeso inquam Phoenie0m, inquit ille. Obssero te, otiam phoenieein illi sitabant Coris, 1nquit. Nequo multi, inquam, neque saepe id a re po- ferant. ivit enta in avem mi eam toto orbo reperiri, e vivere annos, opinor, sexcentos eo ginta, et cum ips sibi rogis e struxeri sun quo secerit, tum eodem illo ex rogo renasei. Sed sim figmenta esse si poetarum putabam. ivoro, quem, ut illos aera inventu da os, ita omnia in studiis rara o exquisita delectant, ede nobis nomen guloni illius, qui tanti putaverit palato gratificari, ut tam pula in avem in perpetuum sustulo M. Certo enim eum Diea toto orbe sit neque nisi exso renaseatur, inlarseola una fotum genara exstinetum est. Atque ea fortassis inussae est, cur nullusi innidem phoenix reperiatur. Ludis tu quidem, inquit illo, sit solita iij in dissimulation utoris: sed si tum inspexisses librum Plutarini de valetudin tu inda, didieisses ex o istius avis, quam tu nullam esse putas, cerebrum dulco quid in esse, sod dolorem capitis indueero quod tam gravis auctor nunquam prodidisset, nisi sali in ab iis, qui id gustassent, audiisset. Istud viso, inquam, magis etiam mirum fuεrit, qui emol eum cibum gustassoni, neque enim potuer saepius, tam cito et ham di stitiet naturam it Ilus percipera potuisse. Nam ego ita x Aristotclsi didiesram, o minoria eius, quod faspe eodem modo eontigisset, experientiam e multis. ωulem scio hoc Latinum non osse, sed abbtis veniam experientiis artem effiei. De isto,

inquit, in rideris mihi satis erit, si tibi Plut ehialae in os tondero. Simulque librum o sinu protuli in quo cum his quibusdam erant e ομινὰ mi laxesu, Masano, ut puto, interprete nomen enim ita deleturi erat, ut tamen ex ductibus litterarum

SEARCH

MENU NAVIGATION