장음표시 사용
191쪽
igitur, qui eam unam ob caussam venisses stinuo id
unan operis habuisset, cum leto, vix siautatis uobis, estus satus sibi nescio quid negotii esso discessit. Eo digresso visum est iis, qui aderant, etiam Xylandri interpretationem inspiecto. Is automita loeum illum reddidgrat Cisebrum Nomisis didrea innotum est, sed dolores capitis indisine fertur umego Unae, inquam, Graeea vox paulo neglig0ntius expressis, id sto, quantum erroram o sodali illi
nostro, qui modo diseessit, et ortass stim aliis iis ih. - ιξ enim Graee palma est, cuius
urboris non tantum Ductus sui sunt, sed etiam medulla, quam e Graeci γκέφαλον, et Latini cer ωψ voeanti m illa intem loquitur Plutarchus, non de phoenitas commmtietas avis cerebro. heophrastus libro secundo περὶ φυτων ), ubi do palmarum generibus agit καὶ γαρ ἐξήιρεθέντος του
ἐγκεφαλου ζωσι, και κοπεντες α το τῶν ιζων παραβλαστανουσι. Plinius ): Sunt et ca ae salinarugi Ne Mivae se minantes rursus di mine sucrisae. Duleis medulla earum in cacumine, quod me umia ellante Memptaque ivunt, quod non aliae. εὐ- ni o salsinu libro uehavo do saeuitilibus simplicium medicamentorum, et alii. Quod autem hie sit Plutarchus, e Xenophontis videlicet sumpsit, pudque id relatum est libro secundo Anab eos . i. L .f. m. 4. M.
192쪽
em MAIOR IN NONNULLI CIMΤΑΤIBUS QUAM IN uus. EXISTEM FORTIO VIRORIPIAE IAAE GREX BINMIL TE ROLI LTUM Quod lauti ae sumptuosi hominos sacere in is bis solent, ut iis, quas in mari nascuntur mavis in modi homineis quam in maritimis loris Dudeant:
contra quo uin in mari vorsantur, iis vescantur Γ-hontius, quae Disi in o utinenti reperiri non solent, ut ipsa peregrinitas pro condimento esse et ei bis praecipuam quandam gratiam eonesti aere id satar: idem ego in studii intesdum Reio: o si quid aut apud grammatteos, quod ad ius civile, aut apud physieos, quod ad politieen, aut doniquo pud quem- quo, quod ad aliam artem quam eam, quae ab eo praeeipus tractatur, portineat, reperio, o mirifies inpior multoque magis afficior, quam si id ipgum
reperissem apud aliam seripiorgin, uia pae traei tio pruria esset Ut nuper, cuni quaestionem Olblicam, et magni quidem momsnti, deprobandi a principe modi rum Hippo rate veris im a sapientissime explicatam. Cuni enim constet maiorem copi nvirorum sortium migrara solero in ivitatibus iboris, quam in iis, quae unius orni tu euentur: ut in historiis veteribus multo plures egimus Milo nienses, Lacedaemonios, Romanos, quam Asyrios, Porsas, Medos, fortitudinis laude excelluisge quaerim, iniuria polost, quae id aussa officiat Ait igitur Hippocrates id ex eo venire, quod hominos pro suis quam pro alienis commodis, Pro sua quae mpro liena storiae limge acrius 1 quo animosius mananti In iis aulam vita tibiis, quas suis legibbus vivunt, si quid siti, partum iri ius intellint quisque vium aliquid a d se pro virili paris pini
193쪽
ost, ibi labores quidem militares et pineola os vulnera et eaedps pertinon ad eos qui imporio su furit gloriae auram o imperii amplificatio st omnis denique fruetus, qui in victoria capitur, ad eum unum redit, qui estoros oppressos tenet, eos aeli et in mancipiorum in in pecudum I in Haec in hane sero sententiam disputantis ab Hippodrato in libello, quo xplieat, Quid effigiant aes, aqua rum et locorum varietates. Vereor Midiva no sint, quibus hod totum
seriptionis genus leve ae eoniamnendum ossa vide fur quod ad maeulas e verarem libris uendas refertur. Ut enim vera sani quae se rarius: sero tamen arinulatque quis unam aut aetheram litterari meemus in libro suo aut mutaverit. ut delevgrii
tot primum quanta utili hae in Merum scriptorum lectione apiatur. sinde quantam difficultatem de-Pravstia eriptura illorum studiosis xhibere soleat magnam gratiam habendam ess iudieab1 iis qui suo labore laborem Hiis minuunt et in quibus ipsi fortassis aliquando haesitarunt in 1 n alia quoque assi latit olaborant. Qua spe ratus subseelvis horis oram librorum quibus olim usus
quod usu etiam aliis esso posse arbitrer . Odigo: taque ita haeso qualiacumque Inno M. SI III Sipso de meo ex dere possunt Im quae Eguntur. at certe aliquast officiam quo u qua lectione digna
194쪽
utroquε διάνοια legitur, cum utrobique sol logi debeat idque eo libontius iaciam, quod in utroque et eruditissimi infor-protas lapsi sunt, neque id isti animadverterunt, qui, quaesi ipsi nusquam offendant, exultant in aliorum erratis eaque mimico orationis genere tam rupius persequuntur. Eoriam prior est apud Thucydidomi ibro sistoxὶ in oratione, qua Alcibiado adversus Niciam δε mih udis in Solliam opiis disserit. Ouinem prior eum isti iussit Nicias, quod maiores
summus quam pro is Meret respondet delitatus ac sumptuosus adolescens, sumtus illos ad os lan tandam externis homnibus ei vitatis magnitudinem a potentiam sesinoro, nequcidari imprudentiam inutilom esse ita enim εἰρωνευόρμυος vocaesi cum quas sumptibus suis non sibi solum prodest, sodetiam emtati verba eius haec sunt καὶ Ους νη-
στος γ' ἄνοια, ο ῖν τοῖς ἰδίοις τελεσι μὴ αυτιν
μονον, αλλα καὶ τὴν πολιν ἀφελῆ. Ita enim logondum essε, non ut omnes pervulgati libri habent, διανοια volis geholiis Graeeis intolli se potorat, in
quibus ita notatum est: εἰρωνευεται o 'Aλκιβιάδης, λεγων τι εἰ καὶ ανόητος φαίνομαί τισιν, αλλ ουντη πολει ν ἄχρηστος μου ἐστιν et ανοια, αλλὰ καὶ ως ευμος Idemquo plaus confimnaei, quod insadem orations stud ita multo post Oogitur καὶ ταυτα ν ἐμὰ νεοτης καὶ νοια παρα φυσιν δοκουσα εἶναι, τὴν Πελοποννησίων δυναμιν λογοι τε πρέπουσιν αγμίλησε, καὶ oργέ πίστιν παρασχομενη ἔπεισε
Mior loeus si in libello, qui Plutareri quid6m non vidiatur, sed inter ipsius opuscula tamen legitur, deliboeia dueandis aeviteris axe ostendit eos, qui parvulos quidem liberos sub rumstas a paed habent, sed puberres aestimet os uo more ae D iij orale
195쪽
modo rivere pati fur est enim eos non animae vertera, as in eo imprudentias aciem ritali lioentiam ad laetandas iniurias dare Ausus hoc exponit his verbis: σθ' o sis τῆς πιλιαίει ταυτης δήον-
QUI SINT VERSUS I --I PLURAMMA MECUM. ΙΤΕΜ ΑL1QUOT UusTIONES LUDICRAE QUAE APUD GELLIUM PROPONUNTURDIsSOLUTAE Non equidem unquam cuiquam auctor suori ut vafra apud Homerum versus ἰσοσήφους siquis tamen neque habet quod vi , et nabit ii mnon possest, inmeabo ei, qui versus dicantur δεχη φοι quos si quaerero posto volει, praestabo, nondosor illi ubi s exorestat. Cum igitur iteras
Graecorum hiam ad numeros signi Mandos, ut no-hum est, adhibeantur, quorum versuiu omnes istitera pro numseris aecepta eundem numeriun em cerent ae constituereris, os versus ἰσοψήφ- ---bae M. Eius rei me tum glandam in duobus nominibus, eademque deel ab epigramma Graecum incerti auctoris a libro secundo Anthes uias , quod qui explicarit, neminem aedinuo video exstitisse. ribinum igitur illud adgerium: χαμαγορα καὶ λοιμον ἰσοπιπον τις Dcoυσας 'Eστησ' μφοτέρων τὸ -οπον ἐκ κανονος. suis μέρος δὲ καθελιιι ανεDωσθὲν τὸ τάλαι-- γρου, oin οὐδ' υρεν ἐλαφροτερον. ' T. 4 v. p. as in Deo a. Di ii sui Gorale
196쪽
194 VAR. LMPIOeatur, quisquis ost in flagitiosum quendam, Da magoran nomine cuius uomen eum pestis nomine ἰσόη, φον esso quidam cum studiisset, quasi in f icta inpendit in mum pestis et ingenium Dama- orae praeponderi se autem eam lancem, in quam Damagoras insonivii impositum erat quod id licti multo leviora essent mala, quas a peste, quam quae a Damago importarentur. Sunt antem --κηφα plano nomis .e ιιι ορας et λοιμὸς, ut omineeta deseriptione perspiei potest:
Multum igitur no tii habuit, aut potius multum sit a re sua otii superfuit, quicunque ille fuit Geblii 3 familiaris, qui conquisierael, quinam ita utergo assecti versus apud Homerum forent Quod autem pra tersa notarat, quorum nominum tu Homerico poemata reperiretur παραστιχίς notat ustasti tu i primis littoris quinqua primorum versuum ultimi libri Iliados dies nomen λεύκη ubi olim radii vetores eiusmodi quaestiunculis lusitare solitos esse, quales aliquot ponit et explieat, ovo illa quidem et Iudieras, sed lamen cognitu non iniueundas.
quod ibido amicus illo Gellimus quaeserit, quia Ηorueri versus sit, qui per si ulla voeabula singim
197쪽
Sod o illius quasclionis Oxpli estitionem, qua ratione dieat Homerus singulas pestudo in mea in singulos annos iram par re, reperiet, qui hoc tanti putabit, apud Eustathium in qua tuin dysseae. via Me esse sateor; sed, ut in eis quaerendis dotatigari stultum fuerit, ita eum in sponte offerunt, non mamio repudianda esse arbitror. '
NUΜ QUI CAPIUNTUR IN BELLO IGNAVI PROΡΤΕREAIIABKNDI SINT. ILLUSTRATUS PLAUTI E CAPTIVISI OCUS.
198쪽
more vocabat sagittam, et signae rabaei, non ins simos quosquis mortuos esse, sed eos, qvi eas sagibtis icti fuissent ut, qui hostium potiti erant, non propterea minus sortes habendi essent, quam qui eoiderant. minus se in eum illis procliati omnι Athenienses. Ita hostis gravissimo historiae sese
s uo HABITUS UM DARIO BERNAM DE STUI TITIAM RUMAM QUI SE I ERONI OS VOCANT. Venorati ad se in Quirinalem visendi ae iam tandi aussa nobiles aliquot Germani adolescentes, qui uin totam prope Italiam perlustrassent, neque quemquam fere praetemisissent eorum, qui nomen aliquod habent in littoris, quin eum vidissent allacuimus essent, me quoque, M ipsi quidem dicebant, eadem de caussa vadora inreumus colloqui volum
Q. Cumque iam de studiis meis, ego oontra oos s Gemianias statu mu iis, qui illi hodiis
fio se dic. rentur, eruditis homi nis inierrogarem, quas cuiusque aetas esset, quae habitudo oorporis, quas sortuna ac eonditio vivendi visio illis, ut de quoque in here viati erant, respondentibus una atque iam hora e sumpta est. Comploxus igitur illos et abeuntes laustis ominibus prosecutus dimisi. Intor eis illi sermoni ad olloquio nostro Darius e nardus, a vis h festivo ingenio et sanctis planoMquo incorruptis moribus, qui sis digressis Verum omnino, in uin est quod digitur, in nullis hominibus hoc tempore, pra tergum in transaely ms, prompta aruus Expeditam reporiri Latino loquεndisiecitaram via ii, qui modo abimini, ut nusquam in loquendo haerent, nusquam titubant, nusq au
199쪽
offendimi, ut mi in numerato habent, ut tota eorum sine ullo impedimonio M alphris deeurrit oratio At nostri homines, oti in ii, qui sibi a stu. diomim laboribus pallorem et maciem et seni vineontra Nint, si quando Latine loquendum est, ut Iuctantur, ut sudant, ut anhelanti Credas eos magnavi ex imis mi monibus missi eruero cum istis e tragine ulla eum M Ogitations iugis quaedam ac beata
Latinaria voeum copiae ultro X ore manare R
de ners videatur. Est istuc quidem 1nquam, ita ut dicis, Din: gd amo habs et Italia praeclaros
viros, qui quo es ornaetissima scribans, o disertissimeast opiosis imo, cum opus est, loquantur. Manuli am, inquit, fortasse dicis, et Sigonium, et Petrum Ioannem Masteium, aut ex eadem sodalitate eum,
euius studiis mori ubertim tibi nuper Iste mas lammemini, Perplatinum et si quo a tales vix singulos singulae aetatas serunt. Et istos, inquam, et alios, quamquam is quidem, quem tu postremo loe n minasti, Hispanus, non Italus fuit sed ita diu in Itali iactat, ut pro Itia haberi posset. Quea tu
virum, Dari, utinam audire potuisses, neque se, quoto ore illo in hac urbe loquintia praecepta tra debat, alio vitae genor implieaelum aula on isset: nunquam enim quemquam studiisti, a ne audies quidem, ut opinor, tu quem illud do estore elogium melius convεniret: Cuius melle '- αι oratio j. Sed quid est, quod in colloquem tibus nobis, bis torvo nutu mihi nos i quid si 111eare visus es Egons inquit Dolabam exeidere interdum grandior illi, qui tecum olloquebatur, v es quasdam mi1ius Latinus, quibus ille perpetuus subita orationis nitor quasi maeulis quibusdam im fusearetur. Quas quaeso inquam: nam me quidem
alia cogitantem praetervolarunt uelas, inquit, et
200쪽
e larem orbes liquo sis dixit et eam Metrinam quia e Iibus ad Iura rarium esset. Quid tu recte hae diei non putas C est , inquit, orsor Morbes aes te et acto πω λο iam dans somlubanti Non mias in quidom sed tamenno illa quidpm suos auctorses non habsint. Tua haec Servius Cieeronis Horionsio Epicurei plures vorum esse caelas, et Mereti sunt hae o libro secundo': Quis regere immensi summam, quis Hibere profundi L Eo mnu valida potis est moderanter uisenus' Quis parite me os omnis e verterer
Quam is aulain mesos illi laetiust mundos, quos putabant esse innumerabiles tamen is si satis eo stat, ain nomen,pud Latinos et singulare osso et multitudinis. Nam de illo quoque olim reprehemsum memini α quodam, qui, nisi quod Ciceronis es t nihil viatis dii putabati timus irridebis me, non modo eum utarem Servium, qui versum illum e primo Geomieon' Si te di is manet forara risit oxponit, si id tau μα-- αι - - in fortam uri L eras: sed etiam, cui multo meliorem laus omnibus taeeronis imitatorem Lactantium, cuius hase sunt o libro quarto Distitutionum i Nemini
Mum solas esse, quia is doctor, qui caelitus mi titur, tum scieritis sit rerum omnium quam vinule D merius. Quid tu igitur inquit, satisn istos idoneos auetores Latinitatis putas Ego dieam tibi, inquam, Dari, diu et ipse in eo errore versatus sum, ut nisi qui aut Ciceronis aetate in paulo