Roberti Titii Burgensis Pro suis locis controuersis assertio aduersus Yuonem quemdam Villiomarum Italici nominis calumniatorem. ..

발행: 1589년

분량: 233페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

211쪽

iecturam, quam facit de huius loci sentencla is enim peringentos3 . vel ius est mos,illius Eclogae finem cum initio Georgicorum coniungit, quomodo Ceorgicorum finem cum principio Aeneidos copulari, &quasi conseirum mari scimus illis carminibus. Ille ego, qui quondam gracili modulatus auena. dc quae sequuntur. coniungitur autem hoc pacto :vmbrs, hoc est poemata pastoralia, nocent e tantibus, id est canere volentibus ' siaut Propertius subripuisse dixit, pro subripere voluisse ; guttus Iphiclisubripuisse boues. cantantibus porro dictum videtur ob illud Arma, rirums cano . ac non modb simpliciter omnes ob , id est omnia poemata pastoralia, sed iunt peri quoqπσπmbrs, hoc est ea poemata pastoralia, quae aliquanto maioris deIectationis, dc grauitatis habere videntur, ut est Ecloga, cuius iniciun Sicelides Mase paulo maiora canamus .

nocent siugibus, hoc est scribere volentibus Georgica, quom initium cuilifaciat laetas segetes : repetitur enim eadem res diuerso vocabulo ruges segetes. idq; Orpheti exemplo factum videtur, qui Argonauticon principio omnia sua poemata breui enumeratione complexus est, sic alibi noster Latinus Orphςus, II. nos Γυrmosium Corydon, de reliqua . verum huic allegori

sententiae non minus cantantibus , quam cunctantibus quadrare iudico.

De oxyceio, d otio cedrino quae deinde in sarcis,cuncta ad verbum pro pemodum transigia iunt ex Virgilii . Matheoli Cometuati is in Di scoridem, necnon ex Gulielmi. Phylρndri. Annotatis 3 ibi is ad Vitruvi,

captu nonum libri a.de Architectura , ex qtiibus omnibus ingre latam.

centonem illum suisti, nam quae docti illi viri illic annotarunt,ea tu ex asse ista tua diatriba pro nouis, atquc inauditis adduxisti; volo uti tuis verbis. Post tantos viros sit timui affers quod animos nostros a librorum eorum Iesmone ad tuos libros auoi et i traducat c quid ad cetram asseris . . Decorem form e, an dignitatem corporis e. i . ' i . Animi virtutem, an vocis iucundu0num everumtamen quoniam tibi etiam vera privdicanti non credimus hoς

enim est mendacii praemium ) audiamus Plinium ita loquetem lib. r6. cedri oleo peruncta materies nec tineam,nec cariem sentit; iunipero eadem virtus. Hodie in Gallia cedrino oleo pecudum scabiem perficari ais: non curamus , quid hodie isthic fiat, ab antiquitate squidem pendere

malumus in his literat si studiis; itaq; indico tibi Strabonis locunta, qui olei istius usum apud Gallos suille dicit in cofer discapitibus illustriu

212쪽

existimauit cedrum pro iunipero sit psisse Maronem illo versu. bora nec cuneis, nec olentem Dindere cedram Dixi iuniperum plantam elle humilem simpliciter loquens,ad idque tant lim respiciens, quod frequentius este cons uetiit , c teroqui non ignoraui hic in Thqscia proceras multas reperita,velut in agro Senesi,quod Andreas Matheolus testatum reliquit, & vastas in Hispania auetore Plinio. raram etiam plantam appellaui,non inuentu difficilem intellisens, velut ipse credidisti,sed raris, hoc est minutis soliis prςditam di sint agitur isthic iuniperorum 'luar quantumlibet magna: , in eis iuniperi. spinas pro soliis habent, ni fallor, nisi si prodigiolas aliquas iuniperos nobis narras. Alpestria loca pro alpinis,& asperis usurpaui D. Hieronym i auctori tate nixus, quae si tibi delicatulo sordet, analogiam saltem contemnere non debes, ea docet a suis quaeq; siil,stanti uis adiectiaua haec derivari:bluestre, terrestre, campestre, agreste, rurestre, lauestre, .

sic ex proportione ab alpri prieter alpinum , alpestre quoque deduci nishil prohibA; unde dictum memini. Alpestres scopulos, o litora Leuca a . Petrus Pitheius vir Gallus Aduersariorum subsecivorum lib. 2. cap. explicans illaid Sidoni j ex Panegyrico Auito dicto; -Metum Burgundio cogit. ita inquit, Significat autem,quantum intelligo, pestre Metum,qui Burgundioni proximus aliquando fuit: cdm intelligat, quem Plinius,Tschudus,& alij Alpinum vocant: ac non

modo illud Latine dicimus, sed & Alpicum quoque inde formari scio

velim , quod tu sortasse hactenus ignorasti; Aemilius Probus in Annibale inquit. Alpicos conantes probibere transitum concidit, loca patefecit, rtinera muniit. Porro locum Virgilij suspecta lectionis esse norunt omnes, nominatim Valerimus; quamquam quot locos in bonis auctoribus ipsi nuper leuibus quibusdam coniecturis ducti tentastis, de quarii sinceritate nulli hactenus dubitare contigit 3 in promptu sunt Lambinus, Maretus,Turnebds, Maliger, Lipsius, Canterus, i r numeri pro-l emodum alij, quos hic referre non est necesse,& alioqui me vocat il-ud tuum. Item hoc praeterea discemus, emictari in γ bra esse id, quod virgilius cessare in obra dixissete quod quid sit,nondum quiui diuin re,na certe Maro ex mea castigatione ea phrasi minime utitur,sed vox umbra illic est recti casus;νmbra solet essegrauis cunctantibus. In eo etia, quod dixi postremum carmen, non intelligo quid reprehendas, nequq enim adduci pollum, ut credam, te adeo fatuum esse, ut carmen proiversu dici polle neges: comen est tota Ecloga, carmen etiam est quilibet versus Eclogae; postremum est ultimum carmen Eclog e, postremum

Cc ij est

213쪽

xo - As Oo vos est posterius illorum duorum carminum . nam hoc quoque nomen i hid significare, alibi ni fallorὶ demonstraui, de cst legere apud Tacitum Annalium lib. I s. Cuncta in maius extollens, admiratione priDι --ris abfecit: postremo dies tium orauit,quo tantum itineris aditurus atres ante, matremi, viseret: necnon apud Macrobium Saturnaliolum lib. cap. 4. V rgilius tamen xtramquam rationem diligenter est exequutus rvt num a postrema incipiamus: & reliqua , . intelligis,quid hinc sequatur, foedissitu um rei literariae ostentum.

CAPUT II.

I u i x nos doces hoc capite,& tamen perinde gloriaris, ac Sir

bonis interpretem uigulaueris: deme grammatotectis erratum, vana est exultatio tua: an no Iunonis turrim, seu templum agnoscunt omnes in illis angustiis, nominatim Acre habes ex recentioribus Petrum Gyllium, Dominicum Nigrum, Ioannem Gulielmum Stuchium, alios item non paucos, qui id uno ore testantur: sed tu tantus asinus neque eos consaluili,neque vero animaduertisti apud Strabonem legi debere denique lissuationem tuam prodis, cxim tuum super hoc loco iudicium non explicas: ego existimo te in mente habuisse Herus turrim , de qua suauissimus poetae Mustus ita cecitat. α-συ ειποτε κῶθι περι erat, . t , i Δil μῶ τὰν πυρροον , oην ποτὰ Σηςὶaee Hρύ, 2 inorem λυγνον εχουσα, ήγεμονsis Aeaeνδραν. sed quoniam in literis c utis, ac παρορα e, non es ausus ulterius progredi satis habens unicum verbum de Strabonis interpretis errore in medium iaceret, ego ut videsὶ exitusvndique reperire noui: qni literarum imperiti sunt, hoc praestare nequeunt voca nunc me rudem ,

stupidam, communis sensus expertem, desi quid p terea vis ; non opus est verbis, quis sim, res ipsa loquitur.

CAPUT III.

QV Ag Ri s quid conducat ad emendationem Catulliani carminis vox Padoam per quartam votalem : dicam iterum . Aliquot vulgatae illius poetae editiones praeseserunt Paduam, quod pro urbe Pa tauio Grammatici quidam accipiunt: hoc doctis vitis ,& Achilli St tio in primis non probatur, ac ne Scaligero quissem, ut optimὸ nosti causam ego,cur illis probari non debuerit,exposui, si memini stir nunc substiti iam iis Pactam ex Polybio, utique cessat ratio, quae illam alteram lectionem recipi non sinebat: sed tu , ut mihi semper aduerseris,

. in Polybio

214쪽

Liris E R D 2 c I v s. vos in Polybio mendum reperisti,de quo nemo quicquam hactenus suspicatus est: liceat mihi tua ration e vii. Interea nos discemus rem inauditam, atque nulli bactemus cognitam, locum Polybi', qui ab eius excessu ad nostra tempora,mendo carere videbatur,ab Aristarcho nostri temporis Scalliomaro ct corruptum deprehensum esse, emen. latumfuisse. bono iure tecum agimus, haec tua sunt ipsisfuna verba: nunc lic ratiocinare .

Tadua pro Patauio inauditum est Catulli saeculo: Padoa unum erat ex ostiis Padi,auctore Polybio: ergo annales Volusi porgent trad ipsam Padoam , ut eorum chartis scopabri inuoluamur: an simplici hac in chinatione mendum Catulliani codicas expugnetur aliorum iudicium facio, nam tu prae imperitia, ac liuore de his rebus nequaquam iudicare.potes .

EGO Erasivum nullo modo contumeliosὰ accepisse iudicarid

beo, proptereaquod eius propriana nomen interdum reticu rim,neque enim ignotum esse potest,quid Conciliorum placita, sun morumq;Pontificu in decreta de illo statuerint: hanc tu contumeliam, vocas minime vero; sed omisit prouerbiolum: omisit sane; at id absq; illius viri famae detriimento iactum est, quamquam vetus adagiu,quod propemodum perierat, magna cum utilitate studiosorum ab interitu quasi quodam vindicatur: & sanem utroque Marcum Antonium Muretum imitatus suisse videri debeo, qui alicubi in libris variarum L chionum neque Erasmum non)inare voluit,& prouerbia ab eo prςter-m illa sibi adnotanda esse duxit,idque non semel,sed iterum, atque simpius, ut illic inspici potest. Proverbium Duos parietes de eadem fidelia dealbare, si non ex Pausania,certe ex Suida,& M. Curio memineris te hunc Q Ciceronem appellare) notum erat, idque parcomiographum centurias Ieconstat Chiliade I .cent. 7. estq; illic tertium in ordine,quod volui tibi significare, ne te magnum quiddam secisse arbitrareris, qui eamdem parcum iam apud Pausaniam .reperiri nobis indicaueris. De Θυμάμασιν quod subiicis, verum esse fateor, idque Amastum ignorasse vix crediderim, est enim vox notae significationis, eamq; Dictionaria ista Graeca di serte nobis explicant. sed voluit interpres γενικωe reddere,quod particulatina expressum filii: magnum sane sicinus perpetrasti, per quo triumphus tibi iure decernatur: ego interim lauream

paro; sed quam in mustaceis quaesitania .

215쪽

ut in ira: il : I E L ISTA s ego cariosas membranas parcὸ admodum, pia denterq; cito, ac tantum fidei ipsis tribuo, quantum tribuendum ei te ratio suadet,quare,nisi aliud impedimento tibi est, quominus illiu ς membranae scripturam hoc loco recipias, quam culatum, quod cutitum eiIe debe ret, per me licet ita testas,& Pisoni loquendi normam ex tuo sensu prs- finias,nam,verum ut fatear,ipse quoque idem mihi per iteram, atque ita excudi iusseram,sed operae istae calcographicς mirum est, quam una potenter iiis, imperiumq; exerceant in munere suo efficiendo. Igitur, nisi stet per literam a in voce culatum,non displicet tibi vetus lectio, sed iubeo deleri eam vocalem, ac tertiam ipsius loco substitui irrado, ut sit cutitum, quomodo vesitum, auritum, turritum dicimus; valebitq; , ut dixi,ea vox buona buccia, vel boni ,bent; compacti corporis, cutis enim pro corpore quandoq; ponitur. Horatius, In cute curanda plus squo operata iuuentus. quomodo ela peltis; idem . Pelliculam curare iube. contra corpus pro clite, sicut apud Griecos χρωζ e indistincte usurpantur; σάρξ quoque cutem aliquando significat, ut in psalmo φα .e τοῦ --ν γμα μου ,εκoMήθου vet om7μου τῆς σαρκὶ μολ' ubi extrema macies de signatur, siciu apud Comicum . Ossa, atque cutis sum, misera, macritudine. sic etiam inquit Lucretius lib. 6. -pestis super ossibus νna.& Horatius in Palinodia ad Canidiam . -υerecundus color Reliquit ossa pelle amicta lurida . puella igitur bene cutita v cabitur, quae corpore sit robusto, ac valido, sic Cicero corporatum duxit, & Varro boves bene collatos nuncupauit de re Rustica lib. secundo. Habeo quippiam in tuis verbis,quod tam litam perperam pronunci tum iure tibi obiicere polleair vertim hς reprehensiones, praeterquam quod putidiores sunt, qu1m ut de eis vlla ratio 1 doctis iuris haberi debeat, ostendunt animum reprehendentis magis ad cor tentiones , , quam ad veritatem inuestigandam elle comparatum; ego vero ita ast ctus sum,ur malim me victum es lec5fiteri, qua pertinaciter obluctari.

O N esscitur omnino, ut quae sere capiuntur, eae statim occidat tur, aut occisς elle intelligantur,nec mehercule consequens est, itaque ait Plinius de cocodrilis loquens. Adulterant amylo, aut cimosiusta motrud qui captos oryxa tantum pascunt. de venationis genu S multiplex

216쪽

tiplex est, etiam aprorum , nam laqusis, retibusq; intercipi eos solere . docet Xenophon; de Cupidines apud Theocritum aprum vinciunt,&ad Venerem adducunt, ut pςnam de eo sumat ob interfectum Ad nimia. Mari: alis ad Licinium de Hispaniae locis. Ibi illigatas mollibus damas plagis Iad bis, ct vernos apros. nescio vero an Plinius iunior

Epistola ad Tacitum lib. primo, ubi est; EDTl lius ille,quem nocti,apros es , quidem pulcberricios cepi, intelligat simpliciter tres apros a se

captos tantum, an eos etiam occisos eri quod ibi sequitur,illud alteriam magis suadet. Erant in proximo inquit ὶ non venabulum, aut lamcea, sed flus, pugillares. ergo vocabulum asserere volui,quod rem illatu magis exprimeret, magiiq; proprium esset ad Horatij consilium ante oculos nodis constituendum, id efficit appositissitate verbum coquere, unde cos Ibo in pomis, hoc est maturitaes,qtia: φορής species est, vel ad eam cςΠςpUxime accedit --πειις sinquit Plutarchus in Commentariola, quem inscripsit αἱτiota pνσι M.ὶ δεικεν ἄνω σδώς, DE Hπεδοκληρμα r Γ, λεγων,

quocirca prudenter admodum Austrum appellauit lenem Horatius,ut φθάαν excluderet; contra inquit Satyra libri a. - α ν PVsentes Austri coquite horum o onia. non enim ποῦ υ intelligebat,sed ipsam pD M: hoedus Iupi saucibus ereptus suauilsimus habebatur ob teneritudinem, cuius effectus rationem ex Plutarcho petas licet συμποσιακων lib. 2.ubi etiam docet idemessici, si mortua de scii suspendantur, atque hac etiam de causa Galli in venatibus sagittas elleboro tingebant, quod iis lite exanimatae seri teneriores ad epulas fiant; aliam huius rei consequendae cautionem docet Catius apud Flaccum in Satyris.

Si vespertinus subito te oppresserit hospes,

2 e gallina malo responset dura palato, Doct. .s eris vivam misso mersare falerno ;Hoc teneram faciet. haec Κπαλοτνς, siue teneritu do, & su uitas coctione palatur,cuius etiain efficien se modus est, si Austro flamte animantes occidantur,quod Horatius certius,atque apertius expresserit, si ita ut monui, illic reponatur.

Tου πατὶμ ἄρ τοτ διον : docuit te eruditionis columen Iu Iius C sar Scaliger lib. I. de Causis linguae Latina: ου in sui dimidium

mutari in e , κίν πir, crepida, Eliu/r Herus; in se totam Πουνελσην, Penelope ,

217쪽

Penelope; numquam autem v in i, ut barbari inuertere, atque etiam corripuere in Paraclitus, Eleison, Eleemosina, Iordauis, neque,quod possent suspicari, Vessu ab εσθῆρ, sed ab Me, & εν-σΘοα Graeca origine , Latina terminatione; itaq; hoc praeceptum tibi extorqueri non ii-nis , quamquam πιλή sit cbile in antiquis Vitruvij membranis, bc εμ- οντWme In rontitus apud Senecam de Beneficiis: & cimiterium in quibusdam Ecclesiasticis scriptoribus ab eo, quod Graece est κειροτο- ριον. sic Venus dicta est Acidalia, quod o δεας habeat. verumtamen in Plinis codicibus scriptum elle potuit uritiras Latinis characteribus. quomodo apud eumciem adipsos inuenitur, com de palma Aeg7ptia

loquitur, qua voce Vtitur etiam Solinus eodem modo ,δe probata αντὶ τοῦπροβατα lib. 7. ut quidam censent: sic apud D. Pauli interpretem

Facti sumus omnium peripsima pro eo, quod Graece est ηε se ae, hoc est puluis vestigiorum; sic in vetustis Lucretij exemplaribus, & iis, quae

nuper Gysanius publicauit, legas melichrous, ibariton mia, cataplexis, trauli ri,eu alia eodem modo Latinis characteribus representata uicque olim scriptum suis te Dionysius quoque Lambinus in Lucretianis Commentariis disertε testatur: eodemq; modo illud omiomeriam exaratum

se vidisse tradit. sed in vetustis quoque Gellij exeplaribus Lucilii ve

sus ita notati sunt, ut alecbnon, Ocblirodes,che miracbiodes perspicuo co- pareat, pro eo,quod este deberet ατεπιον, σχλνρύδερ, s μουρπιυώδες. Achillies quoque Statius in perueteri manu scripto Ciceronis codice radelachian exaratum suis te affirmat; Pomponius dixit; Aeges fermὸ aderant aequore in alto ratibus repentibus; ubi a ges Graeca vox LatinEscripta est pro πιγερ, hac est scopuli atque ita hunc locum citat Varro. denique sit Preteras, si tibi ita videtur, nam illud alterum , quot auia malia renibus carent, prster aues e tuam in literis diligentiam ostendit, qui non videris alias quoq; animantes illic a Plinio enumerari, quibus

ea membra natura negauerit, ait en in . . es nec νeuo, nec arterias

habent,item serpentes, te ludines, lacertae, minimumq; Ianguinis . eadem ratione quaeras licet ex Lactantio Firmiano, cur dixerit anes usuri, ve- si non habere,cum ea aliquot alia animalia carere constet. Illa quo

que ratio subtilis a est, inquit ille lib. i. de Opificio Dei quod vesica,

cuius Uum volucres non habent, cum sit ab intelinis separata , iec νllam habeat fistulam,qua ex illis ruinam trabat, completur tamen, humore di- senditur. De castigatione aues pro auibus vehementius multo placere mihi cepi, postquam animaduerti idem sentire Hieronymum Mercurialem virum omnigena quadam, exquisitaq; eruditione, ac iudicio prope singulari praeditum: is enim Variata Lect. lib. s. cap. I i. non aliter in Plinio legendum elle admonet, quam ipse legi oportere monstraui, huius viri auctoritas potior omninb mihi est,quis, sexcenta tua

nugamenta

218쪽

Lin En D E c et M V s. 2 ' nugamenta ex mirabili,ac serme diuina illa tua Logica deprompta, pretsertim cum de veterum, grauissimorumq; scriptorum fama detrahe re pergis.

FATEOR me peccasse, A me culpam commeritum scio: nemo

nostriim non peccat; homines sumus, non dis: α ,ακες αι τἀφρεν ζ άθλων : antequam huic capiti finem impona , egregio aliquo facinore quicquid peccati est,obliterare sum paratus, ut rubore, quem inde contraxi, penitus dispellam , namq; ora literatorum intueri non prius ausim , quam tantum dedecus abolevero, non sum enim contuis max, & refractarius. Quae de Pontina palude narras, utiq; vera sunt; Festiq; insuper auctoritate comprobantur, qui dicar. Pontina tribus a

Tontia urbe dicta, a qua σ palus quoque Pontiua appellata est iuxta Tarracinam. Virgilius quoque, qua pertinet ad Vsentem flumen, de

eadem sic ait.

Qu. atyrae iacet atra palus, gelidusq. per imasu erit iter valles, atque in mare conditur Ufens.

nec est, quod dubites de sinceritate scripturae Si rabonis in voce A υφαδor, nam pro ea fideiubet Raphael Volaterranus Comεtariorum lib. si idque mihi facilius mult5 persuadetur, qu ni lacum Plestinum dici, qui nunc lago di Pitailuco nuncupatur: est autem hic Aufidus alius

omnin5 ab eo, cuius meminit Virgilius Aen. II . dicens, Minnis, O Adriacas retro fugit .aufidus νndad. nam hic noster, de quo nunc loquimur, Tyrrhenum pelagus ingrediatus, qui & alio nomine Austas nuncupatur, quomodo fortalle apud

Strabonem legere praestiterit, ut de Vsente ipso intelligatur, nam Au-fens, Se Gens idem fluvius Dominico Nigro . λφνου lacus est, atque ita semper verti debet, non palus; Πλειςuo ergδ λ Plestinus lacus dici debuit; haec tu, sed elegantioribus verbis, ut soles; nunc videamus nos, an quod i m eleganter abs te dicitur, ver8 etiam dicatur: summa est. λ ν, sempei lacus, tauquam palus verti debet. Propono primium tibi consideranda Lexicographi verba, dum λὶμνίen paludem, lacunam, Liatuum exponit; dc λιμνουσΘora in paludem, vel lacum abire . Deinde scias velim Graecos poetas Oceanum λιμνουν frequenter appullare, quod Vergilius stagnum vertit - quam magnus Orion Cilvi pedes in sit medii per maxima Nerei St gna viam findens, humero supereminet νndas . de an rei pinna ita reddiderat Accius Eurysa

Super Oceani stagna alta patris terrarum infracta reuisam.

D d quid

219쪽

aris AssERTIONI squid autem lacus I flagito differat,docent Iu ri scon sulti no vno in loco De Metotide etiam quippram aliquando inaudisti,arbutor; hanc Cicci

Vocant λὶμνουν, quod etiam ad tuas aures sortasse peruenit, Latini porro tum lacum,tam vero idque ninito saepius , paludem nominant; nosti illud. sole exoriente supra Metotis paludes

Nemo est qui factu me aequiparare queatis ergo λἰμνου tym lacus est , quam palua ex hac nothra Logica , ac veterex quidem scriptores his duobus vocabulis promiscue Interdum ut Mur , Virgilius Guando bie tu eriti ianua regis Dicitur, ct tenebrosa palua Acheronse refusio . ad quem locum sic notat Ioannes Antonius Meyemia. Paludemprolacu posuit, nam Auernum sigmmat. rursus idem poeta lib. Iaia Atque hinc vasta palus mc ardua moenia cingunt.& decem carminibuς interiectis Tum vero exoritur clamor, ripH; tacUq;

Responsant circa e Valatius quoque CatulIus. Verum totius νι lacus, putidri; paludis Ouidius Metam. 6- -ipsos etiam pedibusq; , manusq;

Turbauere lacua , ac non multo posti Et modo tota caua submergere membra palude . Statius Sylvarum lib. I .de equo Maximo Domitiani. Ipse loci custos , cuiu sacrata vorago,

Famosusq; lacus nomen memorabile Ieruat. M .,

Ioquitur de lacu Curtio in foro Romano, ac statim subiicit --nunc mea θlix, Hunc Veneranda palus de quo sic etiam reperias apud Livium lib. primo. 3Ietius in paludem seststrepitu sequentium trepidante equo coniecit. ac non multis laneis interiectis. monimentum eius pugnae, bi primum ex profunda emersius palude equum Curtius in Vado statuit, Curtium lacum appellaruntia Am mi nus Marcellinas de lacu Brigantiaria Iamq; adiutus Rhenus in niuibus liquatis,ac solutis, altaq; diuortiari aruin adradens lacum inuadit rotundum. Tvastum,quem Brigantiam accola Metus appellat. deinde . Hanc

ergo paludem Jumsis Drependo vorticibus amnis irrumpens, O vndaruna quietem permeans, pigram, mediam velut finali intersecat libramento ἀElias Uinetus ad illud Aulonii; id rapiturpraeceps Rhodanus ὀenitore Lemano'. Ttοlevisus sinquit) in Gallis Narbonensis descriptione λ νουν Aιμε- νουν , vocat lacum , siue paludem Limeneuia Iustus Lipsius ad Taciti

locum de Diana Limnetide ita commentatur. Sive enim a Limnis vico

qui aliter Arucis dictuc Messenis, siue ni τὰ palude, agu

i minata.

220쪽

L E E RJ D T I e M V s. III minata ea Dea, certὰ Limnatis scribendum, siue Limnetis . paulo post. At a lacu derivat clare Pausanitis libro A. O 6. luc, ut vides, eruditissimi viri , de Gr carum literarum scientiis imi λἰμνουν tam paludem, quam lacum interpretantur. sed antequam alio me conuertania, ostendam paludes interdum nasci ad radices montium,quod tu negas. Plinius lib. s. scribit ex Herodoto Scribonim lacum, seu paludem ad radices Casj montis fuiste; ac sane quid magis natum consentaneum est,qu1m aquas E montibus elabi,atque emergere, ad eorumq; radices in locis planis consistere,unde lacus,& paludes existunt docet autem hoc Aristoteles si fortὸ etia auctorem requiris) μετεωρολ. lib. I. dicta.

τα σχεδον, me υ λουρεκ κποσαγωγουρ. De Viopia quod iubdis, perlimile est aliarum tuarum ineptiarum: at saltem nobis rationem demonstrasses,cur ea verborum compossitio probari non debeat; certe Thomas Mortis plus Graecarum literarum somniando nouit,quam tu legendo didiceris; illius vocabuli compositio adeo arrisi doctis viris, ut instar prouerbii id usurpare non sint veriti Alciatus, Robortellus, Modius vestras homo Transalpinus in suis ad Sextum Frontinu Annotationibus, ut interim Budquin mittam,Paludanum, teros,quibus tu matellam porrigere non mereris e sed non te pudet,bellua, in haec ποι-

εργα nihil prorsus ad rem pertinentia digredi, cdm de vera scriniit ratu Appianicodicibus disputatur Vis insuper Lacum Plestinum suisse, quem vulgo nuncupamus Lago di Pie di Lucor idque probas hoc veteris de Limitibus agrorum scriptoris testimonio . ager, quia fundo suo tertio,vel quarto vicino situs en,in iugeribus iure ordinario pos tur, sicut

en Interamna Palestina viceni . cuius alterum simile addis. Ter amne,

Talesina Piceni. atque utrobiq; emendas Plesina : hinc statim infers Plellinum lacum dici, qui nunc Lago di meditum nuncupatur: macte tuo ingenio, Villio mare; nos contra auersis diis nati,qui isthaec assequi nulla ope valemus; at quotusquisque tandem valeat, cdm nec Volata, nec vestigium sententiae illius aut horis appareat in illis verbisὶ pii md mex Palestine snam Palesin.e, non Palestina illic scriptum extat in facis Tlenina: qua ratione t quo amno re ego nihil muto,quod si error alia quis manet in ea voce,longὸ melius, meo iudicio, auferetur, si legatur Telesinae, sunt autem Telesini populi in Vmbria, quorum meminit Plinius libro 3. locus aulcm adhuc extat inter Iguvium, Spolerum,& Fulginium Plesteia appellatus, ubi Piobigo vulg5 oppidum , & chartariae ossicinae. Spartianus tamen in Seuero Neapolitatios Palestinos commemorat , cie quibus nunc quaerere mihi non vacat. deinde illud Terramve conuerti debet in Interamne, ut omnia tibi constent: sed, ut hoc quoq; tibi concedamus, an iccirco vincis lacum Pleslinum esse lacum

D d ij Velinum,

SEARCH

MENU NAVIGATION