장음표시 사용
181쪽
ra λμυρον γοάννμα, quam sal, nam fel dicitur ab humore quopiam in
corpore humano, quomodo ab eiusdem partibus viscera , languis, oui terrae appellari scimus, cui nuncupationi rectius aliquanto saliua, si i a Iu responderet; sed hoc neque affirmauerim, neque etiam vald Enegati erim : cςterum non inuite retinuerim in verbis Serui, dictionem Lucretium pro tuo Licinio, de Gifanis Lucilio, ut alium quempiam Lucretiu intelligamus diuertum ab eo,qui De rerum natura sex libros, qui ex Pant, eleganti sit me conscripsit: cuiuidam Lucretii meminit Varro de lingua Latina lib. . his verbis. a qua bipartita diuisione Lucretius suorum viuus θ' vigintι librorum initium fecit hoc. Aelberis, O terrae genitabile quPrere tempus. nisi & hic quoque Lucilium substituas, quod i crine censitit M. Vertrannius: mihi tamen placet vulgata lectio. Porio mirum tibi videri non debet panaceum adiective pronunciari, nam sic etiam efferri nouimus Asiam, unde myrtus Asia apud Catullum, &osia palus, caesia prata , Asia Deio eia apud VirgWium; sic dicimus trabes piceas, quae de picea arbore conseche sunt; ac nescio, cur hic ad Giaecoriim nolui amnos reuocare volueris, cum de Latino vocabulo disputetur.
HAses ad soloecissim tim, quae superius cap. Io. libri s. me dicta sunt; de barbarismo iure succenseas licet operis typographicis,
quas nec ego cxcuso, tametsi non iniuria sortasse possem exemplo proposito us adulare, munerare, mirare, amplectere, contemplare, eloquere, minitare, perconctare pro adulari, muuerari, mirari, amplecti, contemplari, eloqui, minitari, perconflari; atque aliorum huius generis plurimo-Yum que hic referre sit perledeo, reter utem Nomus De contrarIis geheribus verborum,nam perspiciae mendum subest in illo verbo natum ex priore mea scriptura prsterfluere, quam deinde expunseram, pr pter illud interfluere, quod statim sequitur, aptato eius loco G pretem lambere, quo pacto loquitur Ammianus libro i7. Hac Iulianus rei nouitate per usus, O coniiciens quorsum erumperet, si iisdem transisset intactis, retento viilite circumuallare dii sivit Castellum oppidum, quod nos fluvius praeterlambit; culpa igitur librariorum factum est,ut illo pacto nucin meis libris teilatur, rem aliter I me scriptum suerit,quamquam malim nunc praeterfluere, aut prsterlabi, quomodo hoc verbum , passiua inquam inclinatione, alibi quoque viui patri, cum dixi libro s. cap. s. Errare labuntur omnes ferὰ interpretes, non labunt, atq; alibi etiam non uno in loco,illud enim semper mihi in memoria haesit,quod a pςdag
182쪽
LIn E R. oc TAvvs. 273 Libuntur altis interim ripis aquae . sed volo hic tibi latus s
dere de tua, ut leuit si me dicam, i χανloe, ut intelligas, quam aptEC nueniat πιν ἀντ αλον istiusmodi cauillis aggredi. Aristoteles lib. 2. Topicicum dixisset sophisticam esse rationem disputandi mi oΗν , osήσομεν επιχειρημάτων, docens quomodo hoc fiat, inquit; τοῦ
διαλεκτικὴ e. Περι τοῦ Disaαν άληφεν, ne hoc scies pr termitta non me quidem acculas. pqdagoge, sed Hieronymum Volphium hominem Transalpinum,& quo tamen elegantiam sermonis, quam is non profitetur, frustra quaesieris; istiusmodi lapsiones in vestro Perionio notari merentur,in Volphio nihil minus: & tamen vestrates Lexicographi ita probe conuerti nos docent. at quanta haec res est prae tuis peccatis, quae tam frequenter admittis 3
DIx ERAT Tibullus hircum pecoris ducem esse, rationem quasi
quamdam subdit, cur is meruerit esse dux pecoris, auxerat, inquit, hircus oves, hoc ea, haec praerogativa hirco tribuitur, ut scilicet pecoris dux sit, quoniam cius tamquam pater sit, duxq; paterque gregis, inquit Ouidius; quq autem inepta tua επεξινγυιe duxerat hircus oves certe si is suerat dux pecoris, proculdubio oves duxerat, frustra ergo de hac re lector admonetur, atqui non frustra,& ociose loqui consueuit Tibullus: Propertius autem aliter dixit Elegia de auaritia puellarii.
Dux aries faturas ipse reduxit ouer . neque vero nouitia scriptura est, quam tueor,nam ea reperitur in cunctis veteribus exemplaribus, ex quibus deinde in sorinis excusos libros dimanauit, de qua nil
dicere praeterea necesse habeo, clim ea Scaligeri, hoc est Mineruae calculo comprobetur. Altera tua diatriba pro cCmperto sumis id, sequo nunc disputatur,ais enimia. Cum Tibullus dicat, atq; sientiat ducem ouium hircum fuisse; unde statim infers. non opus erat de foetura agere. at nos tibi non concedimus simpliciter, atque absolute, quod tu tuo iure tibi
arripuisti, videlicet ne in Dialectices praecepta committamus; isthoc enim pacto principium peteretur: dicamus ergo Tibullum sentire hic cum fuisse ducem pecoris, proptereaquod oves inierit, ex quo initu tityrus nasci consueuit, auctore Isidoro; hinc intelligis, arbitror, opus fuisse de suetura agere . De myro quod addis, iam diu est, quod vester Germanus Valens Guellius vir solidae eruditionis,iudicii perspica-cilsimhate, iccirco tui dissimillimus in Paralipomenis ad primam Vi
183쪽
cuit. πιτυioe o σατυρο παξα το ρεν Ibαλ α Δωριsiσι,'Θεν τιτυρι- οραυλoe . sed ea nihil confert ad Tibulli versum magis adhuc aperiendum, atque illustrandum,nam quaerere nos oportet, quomodo hircus
Cues auxille dicatur, non de fistula, aut Sat3ror id autem sciri potest ex lii loro, quem adduxi, de ex Petronis Arbitri carmine hoc, quod
Tityrus ex ouibus genitur, hircoq; parente. aut hircus apud Tibullum sumitur pro ariete, quod fieri quandoque posse, alibi docui.
VER a A Servi j ita concepta sunt, ut meam potius, qu in tuam sententiam constituant,neque ulla subest causis,cur tibi potius, quam mihi credatur de agis tibiis, imis vero vetus ille glossographus omnem tibi fidem detrahit, si verba ipsius diligenter expendas,quamquam in genere tibiarum aliarum cum Seruio, cum Scaligero, tecum denique mihi conuenit, tantum in loci Solini castietatione dissidium inter nos est, qua in re nugaris egregie, nam quidasters tandem, quo nobis persuadeas Vascas illic, non assis legi debere e verus glossarium t m hercle peccauit hac in re, quam tu in omnibus falli semper consueuisti, quascumque tractas: meum Assa pluribus innititur testimoniis. Festi, Pediani, Servi j, Varronis etiam , quem Nonius auctorem citate tuum vaso, fluxς fidei elle non diffiteberis, si vel tantillum pudoris tibi insit; quare frustra laboras in eius notione pluribus explicanda , de potuisses unico verbo reiicere nos ad Turnebi Aduersaria ubi haec vox eodem prorius pacto declaratur; sed nimirum magistri iura tibi usu pare voluisti in re, quam multo ante nos docuerat doctus ille viri agetibicen, quando bibisti, reser ad labias tibias. Deinde ex tuo sensit nobis ingeris omne symphoniam asiam este, cui can tus abiit, hoc est, cui cantus non in ermiscetur; conuersa vice, astam vocem elle a qua absit symphonia, hoc est, cui tibiarum cantus intermistus non sit: quod quidem ex tua officina prodi ille nil prorsus dubito, quoniam scilicet inscitiae tuae specimen non leue praebet, siquidem ostendit sumpsiste te syni boniam non pro ομολογὶα Δ διαφερομενων, quomodo eam definitiato, sed αταωe pro tibiarum cantu, cum tamen o ιολογὶα illa non sollini in tibiis, siue cantu tibiarum,sed in humana quoque voce reperiatur: in huiusmodi inscitiae foueas incidis, cum sine ductu eruditorum virorum incedereconaris: quan id satius suilIet Iuli j Caesaris Scaligeri verba ad numerum te hic nobis representare inquit autem ille in id storico.
184쪽
storico. Assam vocem veteres dixisse cantum sine tibia, aut cytbara, authra Varro auctor G. dcante eum Budqus Annotationibus in Padectas. Hoc vero celeusna, quod celeuma dicitur, in nauibra classiariis assa --ce interduin, tuterduin tibia canebatur; Quoniam alicubi superius Cecilium,& Andronicum eodem contextu cum Ennio nominaiii, conclusi lii tu ex tua Logica,putalle me illos duos heroicos poetas suille,nunc ego eodem argumentationis genere efficio ex tuis verbis, ut A cistoxenus fuerit tibicen, ais enim. Ecce tu II uenio tibicen, aut Aristoxenus ρα reliqua : & tamen musicum suille tarndiu accepimus, tibiis ipsu in canere sciuille nemo prodit. Addam huic animaduersioni, quod lectorem ex tuis tetricis nugis reficiat. Assa est, qua canitur sine chori voce, hoc eli inera , sola; hinc iactus in talis minimus his oribus Asso nuncupatur, quali unicus, solus; ab eo prouerbium Italicum propagatum est, Oman re in assis , S trame asso, ὀ diciotto , quod veteres dice bant ureio . hic ego Hispanismum non vend: tabo, quod ἰδιομα minime didici: tu non bilinguis modo, sed trilinguis, &ccnti linguis apud ineruditam plebeculam illis ostentationibus plausum captas .
M Ni No quod respondeam, nihil habeo, nam tu prorsus nihil affers. quod explicationem meam vel tantillum modo cori uellat, ipsit sima verba, persolae nugae: tantum tibi encomtum canis Io.sepho Scaligero supparasitans, a quo mirifice Horatis locum illustra intum suille praedicas: paucis me expediam , tuum aliorum sententias consutandi genus imitatus, ut pares vices rependam . . Inepta prorsus
sint, quae de Orbe Horatiano,oc si qua sunt similia, illic estutiit bonus Scaliger , neq; quorsum illa ab eo adducta sint,in promptu est iudicare.
J Sri tuae tam longae diatribae ad vigesimum quartum caput me
rum Locorum controuersorum salis, superque responsum esse a bitror iis rationibus, quae ibi a me redditae junt; atque insuper difficultatem illic excitatam plurimum augent Theophrasti verba, cum is de Laserpitio loquitur, quocirca non committam, ut mihi iure obiici poseit,quod verbosis,& fatuis obiici solet: ramum admonebo te de sincera Plinii lectione ex meo sensu et scribo ego. Multis iam annis ex ea terra nou invebitur e tu mea Verba recitas hunc in modum, . Multista n annis in ea terra non inuebisur et vide prunuar,qu an diligenter paucula
185쪽
AssERTIONI scula haec verba legeris tu , qui in aliorum vitiis i m cernis aciat tro, quam aut aquila,aut serpens Epidaurius: deinde nosce valde neces lario tibicine Plini j scripturam me sulcire quem ex ipso met Plinio utendum sumpti,qui paulo post dicat. Dikq, tam non aliud ad nos inuebitur laser quam quod in Perside,aut Media, Armenia nascitur largri sed multo ιnfra Cyrenaicum. Ad Solinum venio. pud Cyrenenses preterea stirpe gignitur odoratu radicibus, virgulto herbido magis, quam arbuto. Nun-a i crvorum seges; duo barbarii mi, falla iustoria , . Nirgultum herbidum vocat inquis) quod Graeci φρυγανον, item arbutum, quod illi Θαμνον. Ergo,critice, laserpitium non est in genere virgultorum herbidorum consule iconem ex tuo nuino , rem ita se habere statim cognosces ; ac Solinus dedita opera addidit herbidum, ut expressius stirpem illam n bis representaret, nam φρύγανον non est unius generis: hoc ipsum Aristoteles λαἰχανον appellauit, quod intellexit Solinus: In voce arbuto framatothetis vitium no depreliendisti: at ego tibi significo scribi de-ere arbusso, quomodo cuncta Solini exemplaria praelegerunt,ising riniana, Henrici petrana, reliqua, quotquot hactenus vidi, neque aliter locu hunc citat Turnebus Aduersarior. lib. s. S Lambinus in Plauti Comentariis, unde saltem arbusseo formari potest, aut etiam arbustivo, quod rectum est . ni fallor; nam de arbuto rem notissimam narras:
verum proculdubio proba est lectio arbusto, siue arbustiuo , ii tu bona fide laserpiti j iconem nobis representasti ex numo, qui fuit Antonii Pisonis,prestat enim adiunctum illud, ut laserpitium non iit simile ferulet, seniculi, cicutae, quae & ipsa quoque in genere φρύγανων connumeratur , & quorum consimile facit laserpitium Leonardus Fuchlius. Admones deinde ἀδράωνίαν elle arbutum; recte quidem , si ἀθιον sit τι eis αἰ, nam de adrachne sic prodit Plinius ex Theophrasto. drachnen omnes ferὐ Graeci portulacς nomine interpretantur, tam illa sit
herba, oe andrachne vocetur, νnius literae diuersitate: csterum adracbneest blaestris arbor,neque in planis nascens similis raedoni, folio tantum minore, numquam decidente. rursus alibi. Inter νtraque genera sunt adrachne in Grycia . O νbique νnedo : arbutum Graeci vocant κομαρον
Radicem laserpitis, subdis, odoratam fuisse numquam legi, neque rae
phrastus, qui de ea copiosὰ scribit,odoris meminit. Laserpitium,liue σπιον σιλφικον ab odore praecipue commendari norunt omnes, is liquor colutigitur ab radicibus,re caule,qua de causa alterii m ρἰζαν, alterum κα
Mais appellari scribit Theophrastus De historia plantarum lib. s. idem
quoque tradit Dioscorides,3c Galenus, ac totidem verbis Plinius libro I 0. inquiens. Succus duobus modis capiebatur, 8 radice, atque caulae' Oc duo erant nomina, Giqia , atque caulias, νilior illa, ac putrescens: sic etiam Ioannes Taetetes - Wrον οπόν A pe a
186쪽
Γκ του καυλου καυλιαν με ν, ριζιαν δε εκ τοῦeim:. hinc ego factum puto, ut laserpit ij radices odoratas esse dixerit Solinus; De vocibus sirpe, & laserpitium, quod stibiicis, veterem cantionem repetis, nam multi anni sunt, cum Hermolaus Barbarus eam dein ex Solino cecinerat prolato illo Plauti carmine ex Rudente,quare scietes admones,& rein hic minime necessariam pluribus prosequeris eruditionis ostentandae gratia; dona de tuo, si quid donas, nam id suo iure sibi vendicat Hermolaus. Denique crassum errorem Solini ad philologiam pertinentem castigas in historia ladani, quam is cum lasere confudit dicens. Cuius il culmo exudat aes itis tempore pingue rosidum, idque pascentium bircorum in ret barbulis o ergo quod unus scriptor omittit, ex alio suppleri non potest Z audi quomodo hic te obiurget
tua deliria literarum monumentis mandare velim, ut egregiam laudem mihi partam elle credam,qui ea , te ridicule nimis excogitata fir- nussimis rationibus consutauerim , . In Synesii verborum Latina interpretatione tu putas vocem comparatus respicere emptionem , quae de horto illo facta fuerit, velut cum ait Cato. Praedium cum comparare cogitabis: nec vides illic ea exprimi operam,ac diligentiam, quam Py-Iςmenus in illo suo horto excolendo impenderit sic dixit Cicero com parare conuiuium pro instruere, & adornare: bortus igitur maguo studio comparatus valet studiose cultus. De o νωσθεν in Strabonis contextu, quamquam habeo quippiam, quod contradicere possem, propemo-aum adducor, ut tibi asIentiar: de altero autem dubium non est, quinea sit vera scriptura a verbo φθεὶρω, quod est corrumpo, vaso, eruo , ita sane lcriptum visitur in cunctis, quotquot extant, Strabonis exemis plaribus, respondet enim ei, quod prςcessit ε πελθοντων Pisae saeων. noc qui non videt, cior est leberide tu ex his famam conlectaris λNisi tuum veteratorium ingenium probe nos Iem, facile acquiescerem pictu rar Iouis Ammonis, & laserpit ij ex pretiae ex numismate Pisoniano,nuc,cum tuς artes minime latere me queant, subdubito interdit de veritate facti,ac labor,ut creda, cofinxiste te pictura ista ex Te et retς verhis,siue Zenodoti de Cyren is loquetis, του νομισματσe, uενθαπερον A'μμωνα, A A θατερου Aγρωνα, i exrερου σἰλφι ν ε τυπωσαν.
na silphij plata aliter olb describi videtur a Dioscoride,qua tu eam ex refleris; quin imo Leonardus Fuchsius vir docti stimus,atq; haru rerii, nete petitissimi is,inq; herbaria facultate sanioris cerebri, quam Iulius C far Scaliger existimauerit, oppido qua diuersam iconem a tua nobis representauit;eius de plantae serina ita expressit Ioanes TZetetes Clii l. 7.
187쪽
se i & iovem Animonem imbcrbem pinxille Villio mari commentum censeri debet, mi squam enim alibi Iupiter adolescens exculptus visitur, praeterquam in numismate Pansae,& in uno Valeriani, quod 1 tergo Iouem caprae inlidentem habet,quae est capra Amaltheq; penes Gret cos Sinicvthus Iouem αγενaoν in tuis donariis posuit,eumclemq; Ba chi sorma expies sit alicubi Polycletus auctore Pausania; reliqui ferε omnes euindem πωγων. ἰτίυ , siue γενει; τί dedicarunt. extant pata
sim plures numi Iouis effigie insigniti, veluti Iouis Elςi, Victoris,Seruatoris, silue Conseruatoris, Vltoris, oppugnatoris,Custodis,alioruimpraeterea cognominum , in quibus omnibus promissa barba deus ille spectatur, atque hoc quidem corporis habitu semper serme pingituria Iouis Ammonas effigiem in Hadriani mimi sinate quopia videre licet,
sed ea est praedita barba subcrispa: apud Troglodytas Iupiter Ammon
non eamdem effigiem habebat, quam vulgb diis artifices accommoda. Derunt: umbilico maxime similis erat, habitus smaragdo gemmix agmentatus, ut scribit QKamius: Aegypti; forma arietis eumdem effingebant; Arcades verb specie Hermarum . Vidi ego duos Lyli machi num os cum facie corniua, cuiusmodi serme nobis exhibet Galielmus Choul De antiqua religione Romanorum , ubi causam petit ab historia illius sortis viri, qui taluum Alexandro Magno factificare volenti e vinculis elapsturi ambabus manibus retinuerit,unde factum suerit,ut eius statuis cornua apponerentur quod Angelus quoque Politianus ex Ap ano scr tum reliquit; sed in omnibus Graecis libris id facinus Seleuco, non Lysimacho attribuitur, illic enim causiura quaerens Apianus cognominis καroerc,quo Seleuctis appellabatur, postqvaimoliendiiset eorum opinionem sibi non placere,qui nuncupations illi uxoriginem , victoriis ab ipso partis derivarent, subdit : τῆ δε γαρ Κρε-
θεάσι γ τοῦς αν ἰανταρψ τῶδε κερατα. numi autem illi,quos olim inspexi, ita alicubi erant vetustate erosi, ut non facile dignosci posset arietis ne, an vero bovis cornua illic insculpta essent, quamquam & Iovi Ammoni bovis quoque cornua tributa iciam ex Iosepho, qui hunci deum ita describit, ut dicat ipsum virum suisse mediae staturae, neque senem, neque adolescentem , in fronte gessisse duo cornua similia cornibus bouinis, & barbam habu ille similem barbς caninae: abi igiatur , & urceolos pinge: sed , Ut verum sit, quod tu qirasi contestat5Mrmas , hoc ego πάειγον pro tua mantilla tibi referre voles , ut rationes
188쪽
L1BER Oe TRVVs. I stiones accepti,& ex penit in tabulis parientur: illud insuper addo, barbam illam caninam,cuius meminit Iosephus eo in loco, umilem suille barbae leonis, de qua Martialis illud extat;
quod in prouerbium deinde abiit; sic Horatius dixit; utq; lupi barbam varis cum dente colubrs Abdiderint furtim terris e atque hoc iam superpondii l
co tributum esse volo, ut lim prodigus transalpinum in modunia .
AN tibi videor dissimulare Liuij contextus mendam , Glareano,& Sigonio primo fuisse animaduersam, cum dico In bis ego verbis mendum aliquod subesse numquam non sum Neritus, proptereaquod non fatis cotarere iudicarem, quod dicitur, immoderata, in nita potestate, id quod etiam Glareano, Sigonio discultatem nonnullam peperit: hqres,
sudas, aestuas; deprehensus es in manifesto mendacio, neque elabi potes : sed rem ipsam aggrediamur. Immoderata infinita potestate. legendum admonui, In eos delata infinita potesstate . clamas non elle Latinum, deferre potestatem imperium, fisces in aliquem. clames licet ad ra-Dim,rumpas ilia,erit saltem Patauinum ; hoc nobis sufficit: tu; qui omnes omnium nationum linguas optime calles,& vel Chald cam, Syriacam, Aethiopicam, Mexicanam uapanicam in numerato habes, huius locutionis exemplum inuenies in aliqua scheda, hoc praeter te nemo praestare potest: doce nos hanc rem, logodςdale, pro quo ego munere tibi interim demonstrabo, quare Liuius vocet consulatum infinitam po- tenatem; sed indicet M. Tullius, nam mihi sortasse non credes: hic igitur sic inquit Actione 4. in Verrem . Postquam M. Antonii infinitum
illud imperium senserant. rursus actione s. Et hἰc utrum mihi dissicile es dicere, an his existimare,stase in illa infinito imperio M. Antonium gesRse.
απaρον, teste Aristotele, non solum de tempore dicitur, verum etiam de magnitudine; modb Consulatus, si tempus ipsum respic as, finita potestas nuncupabitur, sic enim est apud Sallustium . ivi nutato more, annua imperia, binos; imperatores sibi fecere. si dominationis potestatein intuearis, infinita, atque immoderata iure ipsa appellabitur,suit enim in lege veter . Regio imperio duo sunto iq; a iudicando, cohsulendo, Iudices,consiles appellanior; probe igitur in uita potestate legetur penes Liuium , quomodo etiam Latine, si non Grammaticθ esterritenendum est illud in eos delata, cum praepositio con, dc de in compositione mutuas sibi operas commodare nonnumquam soleant, itaque
dixit Sallustius de Bello Iugurthino. Albinus, Aulo stratre in cassiris Z a pro
189쪽
igo AssERTIONI spro Praetore relicto, Romam decessit: hoc est concessit; quemadmodum igitur Latine diceremus in eos collata infinita potestate, de in te conforri potestatem istam, quod inquit Cicero de Catilina, ita deferre potestatem
in aliquom haud absurde ustirpari crediderim, quomodo scie non dis Simili ratione dicimus imminere alicui, Sc in aliquem, imponere,incumbere, atque alia huius generis plura, de quibus, ii vacat, consule Laurentium Vallam lib. I. Recriminationum in Barptolom cum Facium; sed& Muretum tuum te adire praestiterit eo capite Variarum Lectionum, ubi sernio cum Dario Bel nardo habitus de stultitia quo rvd .an , qui se Ciceronianos vocant, recensetur, hinc, atque inde intelliges,tippula ,ri iam vere possis exclamare acute, rotundὰ; nam illud a lutὰ hic quiem locum habere no potest, cum nulla astutia usus suerim : auctores vero, ut scias,utuntur aliquando forma aliqua loquendi rariore, neque crebi dab aliis scriptoribus usurpata, cuius tamen ratio reddi possit, quaedam autem non plane nobis percepta elle in alieno sermone, ac inultis iam seculis derelicto mirari non debemus: interim tamen Ope preci uim est audire Ciceronis verba ex Oratione Pro lege Maniliata,
unde sciri serme potest , Latine dici deferre potestatem in aliquem, nam ibi deferre ad aliquem usurpagum reperitur. Hoc breuis mὰ dicam sinquit ille neminem Ninquam tam impudentem fuisse, qui a Diis immortaliabum tot o tantas res tacitus avderet optare, quot quantas Dii ιmmo tales ad Cn. Pompeium dctulerunt. pari conlt Iuctione verbum coiami tere vltirpauit Terentius ita loquens; PVumquam dices tam commodd. t tergum meum tuam in fidem committam. pro eo, quod elle deberct tuae fidei: contra dixit Virgilius,
Mic alii h lia occisis direpta Latinis
Coniiciunt igni. pro in ignem, quod notauit Macrobius . Trani eo nunc ad tuam : Lege inquisὶ meo periculo,nulla propemodum licentia immoderata vi nita pote late non placet commentu, ne videatur Tribunus isthoc pacto loquendo rem, quam maxime augere voluit,ex Ienuare; quomodo autem fustum no imminuat, si memtionem ingerat finitς potestatis λ plurimum igitur ipsius consilio officie ista tua castigatio; quocirca merito reiici debet, & cum suo auctore in Morbonia relegari. Subiicis deinde expositionem obscurissim ς vocis immoderatus, α π or. euoluitIes tactionaria,consuluisses Calepinum, ut is nunc vulgo circumfertur, plane intellextiles,nihil opus mille te in
hac re tantopere laborare. τἐ fusum est υψῆ: etiam: ergM ides sublime fusum tinmoderatum aethera legi debet in M.Tullio 3 minime: nam quid
faciemus et: sublime e sublime fusum locutio est barbara; sublime fusim,
Latina: vere prodigus suisti, sed inanium verborum, non l olidarum
190쪽
l T perdocte cuncta calles, nil te docto doctius; licet
enim hisce verbis milii astari te, Villiomare, qui tot, ac tam bona nos docueris totis istis tuis diatribis; at cuiusmodi est, quod nunc nobis liberaliter impartiris edoctum,elegans certum, Omnibus deniq; nume ras ablohitum; audiamus igitur florem illibatum potuiti, Suadesq; medullam . Omnis locus eminens cosectus locus ab eodem Liuio perpetuo epitheto dicitur, νt libro 3 o. Annibal, & caetera: sed extra iocum , ain tu, laruate, Liuium designare his verbis locum eminentem e tuus quidem sermo nil aliud clamat, sed Liuius planum locu intelligit, dicit enim Annibalem de tumulo illo descendisse, de locum interiplum tumulum, & Scipionis castra, quae haud procul erant Nadagra urbe, petitile,ut cum Scipione colloqueretur: erat autem ille locus undique conspicuus, ne quid ualidiarum in eo lateret: secit autem prudenter Liuius qui de loci illius conspicuitate nos commonefaciendos ei te duxit, nam id rei, de qua Iunc agebatur, plurimum conducebat,quod in verbis libri Io. aliter eueniebat, illic enim de tumulo,non de loco plano sermo erat: non est igitur locus Livii alter alteri simillimus, neque alter alteriam ex plicat, imo vero contraria subest in viroq; ratio; siquidem ille de tumulo accipi debet, hic de planitie, ille arbo-xibus consitus erat, hic undiq; coni picuus,& prospectui pates, ne quid insidiarum usquam latereti, neque alius itidem Liui j locus ex libro 32. quicquam eorum esscit,quae Velles, nam tumulus ille maxime cons pectus vocatur respectu aliorum, qui non erant huiusmodi, plures enim in faucibus illis,quas Philippus occupauerat, huiusmodi tumulos misi se indicant verba li . quai abscisse rupes erant,statio paucorum amato a tenebat,quae minus tuta erat,alia fusis, alia vastis alia turribus muniebas iat in loco libri decimi tumulus ille cum nullo alio comparatur,quocirca frustra additur mi conspectum, cum omnis tumulus per se conspectus sit; quod si cum aliquo ullo pacto contenderetur, utiq; procederet sermo , sic etiam ραπιν μετί su λίω Vocat Strabo: quod autem legia