Joh. Alphonsi Turrettini ... Orationes academicae. Quibus multa, ad scientiarum incrementum, Christianae veritatis illustrationem, pietatis commendationem, pacémque Christianorum, pertinentia continentur

361쪽

anno gereret, nobis est ereptus. Verum, his missis, majora dicam, Nostroque magis propria. Dicam Virtutes, Homine, Christiano, Magistratu, dignissimas. Dicam insucatam pietatem, cujus ad extremum usque spiritum, nobis testibus atque opem serentibus, non obscura dedit spmimina. Dicam accuratam justitiam, probitatem intemeratam, ne levissimae quidem suspicioni obnoxiam. Dicam animum a turpi lucro, a privati commodi ratione, ita abhorrentem, ut nemo magis. Diis cam pectiis candidum, generosum, beneficum, ab omni mali- gestatis atque invidiae labe alienum. Dicam exquisitam prudentiam, in ponderandis Reipublicae momentis vinatissimam. Dicam summam atque indefessam in obeundis muneribus diligentiam. Dicam animi firmitatem, quam civium ardor prava jubentium nunquam dimovit. Dicam denique, quod Musas tangat, hujusque sit loci proprium, in Literas & Liter eos propensissimam semper voluntatem, atque ad Illos tutandos, ornandos, adjuvandos, nunquam non paratissimam: Quo nomine ut Musae nostrae Uus memoriae plurimum debent, ita non possunt non, erepto illo, bonorum omnium lacrymis sitas

quoque admiscere, ejusque tumulum floribus saltem quibuslam

conspergere.

Sed neque hic sileri par est, Civis alte Ius Vere eximii, m

Ninuque nominis, Iamram I cum eo quem modo diximus, ιὸ ι,

Cognatione quadam conjuncti; ex posteris etiam magni Budaei, ejusque eruditionis atque famae ex asse haeredis; Viri nempe Π- mminlustrissimi, Nobilissimi, Eruditissimi, toto orbe Celeberrimi, Pii πιEE ECHIEL Is SPANHEMII, Liberi Baronis, Serenissimi Bo- Ramnit,

russiae Regis Ministri Starias, ejusque nuper ad Potentissimam ab is LMagnae Britanniae Reginam Legati Extraordinarii: De cujus nomine atque Familia , Parente In primis 3c Fratre, Τheologis Σ'ct..2 Consiimmatissimis, praeclara multa dicenda essent, nisi Ipse pro- δ' priis meritis laudes illas omnes seperasset; Quo Cive atque M..hi' alumno, immo & aliquandiu hic Eloquentiae Professore, deis trio. anum Senatus nostri virum Membro, Geneva nostra potest

362쪽

ORA Tro XII. gloriari; Qui, & omamento Patriae, & adjumento non semel fuit: Qui viris Principibus, sive iis pro quibus agebat, PALATINis & BR AN DENBURGi Cis Heroibus, sive iis ad quos mittebatur, i missus autem est ad omnes propemodum Europae Reges atque Dunastas) acceptissimus semper fuit; Quem quam ii faceret ANNA Augusta, Reginarum maxima, Populorum deliciae, seu dum viveret, seu post eius obitum, non obstuὰ significavit: Quem Seremissima SOPHIA, Hanoveriensis Princeps, Eruditi Orbis amor ac decus, literarum commercio dIgnata est; Qui, intor seria Legationum, Musarum amoenit res, rem Nummariam, Antiquitates omnig generis, mire sese per excoluit, illustravit, locupletavit; cujus rei testes reliquit,

non unius generis, nec exiguo numero , Lucubrationes cedro

dignis limas; Qui Virum eruditissimum, Politicumque absol

tissimum, cum Viro pio & probo, rara concordia, copulavit; ut, candore, generositate, beneficentia in egenos, patrocianio eorum omnium quos juvare poterat, nullum unquam officii genus, desiderari a se passiis est; Qui consummatissimam

suam doctrinam , ca humanitate, morum facilitate, colloquie suavitate, temperabat atque ornabat, ut omnium animos ad se traheret; Qui cum omnes Doctorum virtutes atque laudes

in se comprehenderet, a vitiis huic hominum ordini sole nibus ac volui innatis, ira nempe, saperbia, invidia, altercam di S: convitiandi libidine, raro exemplo, utinam sequendisi semper se immunem prautitit; Qui a sciolo non uno iniqui Lsime provocatus , ictus illos vcl prorsus despexit, veI mod ratissimis verbis, ac citra ullum convitium, repulit; Qui d nique, cum Libros omnis generis, cum Graecos, tum Latinos,

Cum Veteres, tum recentiores, adsiduc Versaret, tamen castas

suas delicias Scripturas sanctas scmper secit; cujus rei non unum indicium, quoad vixit ignoratum, in Dcfuncti chartis roperistum cst. Quibus quidem omnibus de caussis, illum, scet amnis gravem, majoremque octogenario, non possunt non Musis Genevenses, tanquam dulce decus suum, flcro; csque, si non pro merito, saltem exiguo dc incondito hoc Encomae, parcntare. Verum

363쪽

DE ADULTER. CHRIST. CAUss Is ET REMEDII s. Verum bene est, ViRI AMPLIssi Mi, quod neque cxi--am

mIorum Magistratuum, neque Virorum eximie doctorum, dum α'zo vivitis, dum valetis, ulla apud nos timenda est penuria ; quem admodum, vol ex illius, qui primas jam inter Vos occupat 'quique utraque laude praecellit, exemplo coiistare potest. VLuat ille, vivatis omnes, ad ultimos uique lancctutis terminos ;Vobisque ducibus atque praesidibus, Respublica, Lcclesia, Ac demia , semper floreant. VIRI REVERENDI ET CELERERRIMI, Ecclesiae & Ac Claris

demiae splendidissima Lumina; Decimum sic vos jussistisὶ atque ultimum tandom hinc Vos compello. Ob creditos mihi, tam diu, immerito licet ac reluctanti, Academicos fasces, me Puoris-. ivobis plurimum debere agnosco. Ob errata vero non pauca, Q ain hujus Muneris administratione admissa, non ex ulla tamen

oscitantia, aut eteli remissione , t id quod sincte profiteri poctum in sed ex mera tum animi tum corporis imbecillitate pro-Ecta, veniam humillime a Vobis peto. Faxit Deus Optimus. 4aximus, ut, vestris studiis atque laboribus, Ecclesia nostra de Academia bonae mentis Scholae esse pergant; ut ab iis exulentinumana figmenta, tot in locis tradi solita; purusque ac genuinus doceatur Christianismus; utque, collustrato dudum vestris documentis infimo hoc orbe, in Coelestis Domini Regno aeteris num splendeatis.

FINI S.