장음표시 사용
341쪽
mine δe re vere nitro, inventa; fulminum fragorem imitanistia, sed quovis fulmine nocentiora; quae iterum novissimis Smculis, novis indies nocendi artibus, novis globis, novis machinis , insernalium flammarum aemulis, pcrsectiora, dicam, an pestilentiora essecta sunt. Cernat inprimis is quem circumis ducimus, diem pugnae decretorium. Spectet e tumulo adve fas acies, dc pila pilis minantia. Observet quanto impetu,
cum exercitu exercitus, gens cum gente congrediatur, atque
in mutua ruant viseera; dum late vagatur ensis, ct a nullo reυocatur pectore ferrum; dum cruoris rivi passim essunduntur, multa que rubentia caede lubrica saxa madent aliaque quae m morare horret animus. Amabo vos, quibus haec oculis Lamaiaris ille advena conspiciet ' quanto stupore percelletur Nae ille animo revolvens quae de Christi Legibus audierat, Vuid mihi tam diu illuditis 3 inquiet; Eos qui sic agunt, Christianos
eqse, in animum nunquam inducam; In illam, in illam lasedem, quam Christiani incolunt, regionem me deduciter Quae vox fanaticae inter Belgas foeminae, at dum haec diceret minume sanaticae, Antoniae Borunoniae, vulgo adstribitur. Messiae diebus, Pacem altam fore ; gladios in ligones, lanisceas in Siccs curvatum iri; lupum Cum agno, pardum cumhoedo, vitulum cum icone recubituros, antiquis Prophetarum
vaticiniis praedictum suerati Verum quid haec ad vos attinent 3 Christianis objicit pertinax Iudaeus. Ubi pax illa inter os viget, qui intemecina exercetis odia, qui perpetuis bellis disterpimini gladii in ligones versi, ubi e contrario curvae rigitam falces constantur in ensem lupus cum agno, pamdus cum hoedo, vitulus Cum leone apud vos recumbunt,
cum vos ipsi potius in lupos, in pardos, in leones, δe si quid
feris illis immitius , commutati vidcamini ' Scio equidem, AUDITORES, quae reponantur hic non deesse. Scio distipvilorum culpas, false sibi blandientium nomine, mitissimae ac saluberrimae Distiplinae non imputandas. Vcrum illud interim fatendum, Christianorum bellis ac odiis non levem Christi,
doctrinae injuriam fieri, ejus praestantiam Obsturari, vim in. fringi,
342쪽
VOTUM PRO PACE. 3 3scingi, fiuctus impediri, Oraculorum implementis quodammodo obicem poni, denique infirmis standarim, incredulis aeque impiis cavillandi ansam praeberi. Proh Dei atque hominum fidem l Itane homines communis
naturae, itane christianos communis Domini, itane mortales communis fati, itanc aeternitatis candidatos communis ex*e rationis , itane omnes communis salutis, communis felicitatis immemoros esse, ut, saepe nulla, saepe levi, saepe iniquis etiam de caussis, diras illas tragoedias aganti ut, cum vitam agere quietam liceret, turbulentam atque aleae plenam eliganti ut , cum se mutuo juvare, suis mutuo commodis promovendis I
servire possent, se invicem diste ere, sibi necem parare studeanti ut, cum possint esse Dei similes, bonitate, mansu tudine, beneficentia, concordiae studio, malint ferarum nat tam indueret quid seras dicimus e cum illa in proprium genus rabies ne in ipsas quidem cadat stras , nam Neque his lupis mos, nec fuit leonιbus
ut, cum pacatissimam illam Beatorum in Coelis vitam quodammodo jam, si libeat, hic in terris possint effingere, imis mortalia Damnatorum odia, surorem, rabicm, aemulari m
lint lo caecitatem, o amentiam, plusquam sanguineis laerymis deflendam 3 De vitae brevitate ac aerumnis querimur mortales, Senec. de quod in exiguum aevi gignimur, quod haec, tam Velociter, ii e,νI tam rapide, dati nobis temporis spatia decurrant, quod motabis innumeris atque doloribus, vexetur, atteratur, consum tur, hoc quicquid est vitae. Scd quid de rerum natura quorimur , cum praeter illas calamitates, quae a natura ortum d cunt, graViorcs longe nobis accersimus i quid vitam brevem dicimus, Cum in mutua ruentes praecordia, nostram pariter &aliorum mortem, quasi tardam nimis, accolcrcmus i quid morbos incusamus, cum teterrimam omnium pestem, qua plures longe homines quam resquis omnibus cassibus delentur,
belli surorem, ipsi sevcamus i quid, tot esse casus, tot rerum
343쪽
distri mina, tot, ad dissolvendam corporis compagem, Instruis menta, lamentamur, cum tot alia Cudamus ipsi, Ipsimque, ut nimis benignam, adversum nos naturam armemus i quid denique nihil quietum, nihil tutum esse indignamur, cum p rentem quietis omnis ac salutis Pacem aversemur 'Quae tamen eli non dico, AUDITOR Es, quasi hella omisnia damnatum irem, vel quasi Pacem quamlibet, utut inuquam, utut parum tutam, belli curis praeponendam ducerem. Sunt sane aequa, honesta, necessaria nonnunquam bella. Br vius dicam; aequa illa quae necessaria; ea nempe quibus vis propellitur, Sc legitima Populorum jura asseruntur ac vindi cantur. ,, Quis Cnim nescit, hanc esse non scriptam, sed na istam legem, quam non didicimus, accepimus, legimus, v orum ex natura ipsa arripuimus, thausimus, cxpressimus, ad Aquam non docti, sed ficti, non instituti, sed imbuti se Amus; qua Vim Vi repellere, armaque in armatos sumere jure licet Z Neque vero his naturae juribus Revelatio quicquam detrahit. Contra, gladium ad iram & vindimim, si adversus privata scelera, quanto magis adversus publicas si adver sus privatos latronos, quanto magis adversus illos qui coma muni insidiantur paci Princeps a Deo accepisse sertur. Et profecto, male agerctur cum rebus humanis, si, improbis bello grassantibus, nihilque non sibi licere putantibus, pii gladio cervices supponere, atque, innocentum pccudum in moiarem, sceleratissimi cujusque ausis vitam suam ac fortunas omnes permittere tener tur. Sed neque hic Pacem subdolam, Pacem suco iaciendo natam, Pacem quae sub blando nomine nihil aliud quam insidias paret, Pacem quae Incautis arma erupiat, ut certius mox Opprimantur, Pacem qua fistula dulce emnat , dum volucrem auceps decipit, non illam, non illam, im quam , Pacem commendamus, quae prosectb tali nomine prorusus indigna est. Laudamus Pacem, sed Pacem veram, P cem aequam, Pacem tutam, Pa in sine inimicitiis, Pacem in qua non si involutum bellum, Pacem quae cum verItate de justitia ostula miserat, quemadmodum a Psalte describitur t
344쪽
VOTUM PRO PACE. 33sCujusmodi Pacem si hoc rerum statu, si hoc aestu Belli, E ropae optamus, rem proscctb nemini injuriam, contra vero de humanitati, de pietati convenientissimam, nos facturos existi
Ades Igitur, o Coeli filia, o bonorum omnium parens ac nutrix. Polo descende, quo diu nimis inclusa mansisti ; Te rasque, tanto jam tempore 1 te dcfertas, te sitientes, te an helantes, tandem revisc. Tui desiderio, tui cupidine universi flagrant: Te NobiIis, te plebiejus, te mercator, te agricola, te artifex, te Literatus, te vesper, te Oriens, te Meridies, te Arctus, requirunt. Quid cenas t Nilaibne te tot vota e citant 3 Quid publica tam diu moraris gaudia ρAlma reui Virgo ; reeum una Aprora redibit; Dulci'ue inter se traducent otia Gentes. Claudentur Belli portat; suror impius intus, Saeva sedens super arma, 6c centum vInctus ahenis Post tergum nodis, fremet horridus Ore Cruento. Per populos Tu jura dabis; bona euncta reduces ;Placabis Coelum a Tellus quoque divise dextra Laeta suas emunder opes; Dubiumque manebit,
Caelum-ne in terris, terrae an super aethera lara .
Verum, ADDITORES, quid Pacem alloquimuri' quid, cum insina Antiquitate, illam velut Numen quoddam compellamus , rem inanimam atque audire nescIam , nullis prcim
de suspitiis movendam' Quin ad illum pocliis, qui Paci pratis
est, qui Pacem creat, vota dirigimus; ab eoque faustam aeselicem, qualem publica commoda requirunt, qualem Ecclesiae rationes postulant, hodierni Belli finem imploramus e Ad Te igitur, SuM ME RERUM ARBITRA, BELLI PA. eis quE MODERATOR, no ba se convertit oratio; Utquessis Europae rebus medicam tandem manum admoveas, ejus tumultus compescas, ejus incendiis modum ponas, ea qud p mmas animi devorione d Te fagitamus. Tu Regum animos in
345쪽
33 6 ORATIO XLmanu geris, neque alio infectis modo, quam quo aquarum ria vultis in hane υel illam partem infectitur. Tu motus animo. rum , atque haec certamina tanta, non jam pulveris exigui jactu , seu vel solo verbo, solo nutu, pores compescere. Eos rur qui rebus praesunt, ruo numine ira ad , studio Pacis ita imbue, ut, iris positis, discordiis sepultis, in foedera tandem coeam; ill que gloriam vel e regiam, quae in beandis subd ris, ct tranquillandis regnis sta est, caereris omnibus potionem
Verum, quam nos vovemus Pacem , tuo peculio, o D E D s , Ecclesae tuae praesertim vovemus. Dus nos princeps cura tan
Disjectos lapides, sparsaque rvdcra Servi respiciunt tui. Si quid igitur ista nostra valent, si quid preces, si quid suspiria, eeri laboranti Ecclesae pacem. Tor jactatae procellis, tot aerumnis pressae, aliquam tandem requiem concede. Ossibus aridis, di vita cassis, vivifico, spiritus immitte. Euin ct illa adducito tempora, quibus Ecclesiam tuam laeta capturam incrementa, ct doctrinae tuae jubare Orbis universi fines collustrandos praenuntiast. suoniam vero in iis operibus, quae destinas, perficiendis, hominum opera plurimum ureris, Te rogamus supplices, o Drus, ut qui ad clavum rerum sedent, tuaeque Ecclesae commodis im
vigilant, eos tanto incendas telo, tam exquisisa ornes prude iis, tam invicta cingas fortitudine, tantis denique mactes su cessibus. aer, Me decretorio rerum transitu, hac magnorΩm eve ruum parturiente tempestate, ruam illusbari gloriam, ruum promoveri regnum cernamus. Sed haec dum petimus, O NUMEN OPTIMUM, nos pari tum amor non evit. Non externam tantum Pacem, externa Templa, externas aras, Ecelsae tuae ad ungi volumus. sua
quam Ol sed hae de re fiat, Tibi quidquid visum fuerit. Eam
prae eaereris Pacem intelligimus, qua oristianortim animi coeant, quo diffidia componantur, qua smultates exstinguantur, qua om
346쪽
ORATIO XI. VOTUM PRO PACE. 337nes unὁ animo atque uno ore gloriae Tibi tribuendae incumbant. Doce nos tandem, O LUMINUM PATER, quid nos Tibi maxime commendet, quid Tibi sit maximὸ gratum; Non inania opinionum, non quaestionum xricas, non argutandi libidinem, non temerarias rerum supra nos posisarum definitiones, non iram in dissentientes, non acerbam in iis damnandis, anathemare feriendis, ac persequendis, promptitudinem, sed compositum jus csque animi, sanctesque recessias mentis, & Incomun gen rosio pectus honesto, sed infucaram in Te pietatem, in nos imuicem beneυolentiam, in benefaciendo alacritatem, in aliorum naevis ac erratis tolerandis mansuetudinem, denique concordiae opacis studium, veras esse hostias , vera Sacra , quibus deleta
Pacis artes promουe, 6 DEus. sui eas exercent, iacent, aut discunt, providentiae tuae auxiliis juva; Eorumque labores omnes ad publica commoda dirigito. Eaid vero nobis, o GENEvAE Cus Tos, quid Reipublieae, quid Ecclesiae. quid Academiae nostrae, precabimur Nova precari, rua in nos munificentia vix raritur. Precamur m nerum tuorum eonstamiam. Precamur illius meis, qua nos jam fruimur, perpetuitarem', Quae quidem votorum omnium caput ac summa es. Denique, o D Eus, collapsa erige, depravara emenda, in-frma eorrobora, turbulenta eompone: Donec ex hoe terrestri M. dio, in quo perpetua nobis atque omnis generis incumbunt bella, in beatam ae aeternam illam Pacis immotae sedem transfo
348쪽
CHRISTIANIS MICAUSSIS ET REMEDIIS.
Dicta est flatis Ac ADEMIAE GEMEvENsis Solennibus, XVIII.
Maia M. DCC. XI. cum Auctor decimum RECTORA TusACADEMICI amum ageret.
Accedit Laus duorum eximiorum Reipublicae Genevensis CL vium, puta, viri Amplissimi IOANNIs DE NORMANDIE, Primarii Reip. Genev. Consissis, defiuncti I9. Mart. MDCCXI. nee non Viri Illustrissimi, EzECH iELIs Sy ANHEMII, Lib. Baronis, Serenissimi Borussiae Regis Ministri Status, Ejusque nuper ad Potentissimam Magnae Britanniae Reginam Legati Extraordinarii, defuncti P Novemb. MDCCX. v Σ
349쪽
mc inano, j-- menerando PASTORUM PROFESSORUM Coetu,
350쪽
S. Theologiae & Historiae Ecclesiasticae Studiosis, Discipulis suis carissimis,
ejus quam meditabar orationis nihil est aliud qMambreve eompendium. Plura longὸ, tum dies ae locus,rum argumenti dignitas atque amplitudo requirebant. Veram plura dicere, ut vos nostis, per morbum nmtieuit. Interim, in hoc quaIleumque compendis, verba quidem pauca, as res multas esse, a rmare ausim. Summa capita his
noravi, sed noravi tantum; digitumque, s non ad omnes, eret. ad praecipuos atque uberrimos errorum fontes intendi. Exempla vero is me omissa, quae non fine prolixitare, immὸ re aliqua fortὸ invidia, proferri potuissent, vestrae erit industriae supplere, qua quidem, tum in Ecelsae Veteris annalibus, tum in recentis mem riae gestis, ct quotidiana experientia, plena, quod aiunt, manu, enderis. Cerre ad ista advertere, eos praesertim qui Sacra tractant, aut qui Sacris sese addicunt, maximi momenti est; tum ut de praeis teritis rectius judicent, tum ut ab his paribusque intus in futuarum sibi eaυeant. Vuod enim Doctores Pontificii, quque ili rum adorant vestigia, ex longo usu magnisque nominibus auctoritatem suis placitis accedere volunt, id profesδ aequi mum e se ser , se longus usus nunquam is vero sejungeretur s magni illi Viri, quibus nos ranr- pribuere volunt, recto semper greisu pro-