장음표시 사용
121쪽
igiliir verbum addo , ut probem. Acinia.. Editio prima r Quam tillius eius tem oris noxiae. Hinc secerim: quam ullis eius D Oris
noxis. Non enim vult num iliam eo peccasse aut nocuisse , sed
non illo tempore, eum decretum. Idqiae verum est. I 3Ps. Eiecta vox eius ab editionibus, minime negligenda; primitus e usi: Militis eius temρOris noxι. e. Bene; modo rotarmetur ultima, scribatur lve praetersta, ulla eius lemρoris noxia, nisi Placeat cum Lit',iis. tillis eius temporis noxis. GnxTER. Leger quam talitas eius leu oris noxiae. Ita erat in MS. Est autem purus Purus bellenis tuus :subali litur enim ενεκα vel causa. Sic libro se nienti cap. a cirinus erat Partibus , auctoritale, gratia, cuius augendae C. Marium
eum flio de exilio rei enost. Sallustio in Catilinarior Quod initio
conseroandae libertatis , atque augendae reipublicae fuerat. Ille in genus locutionis Caesari ter ope MSS. restituimus. De quo in timatrix ad illum seri plorem notis. Similia etiam exempla apud alios pa sim obvia. Haec solum notanda duxit quia viri eruditi id non
allendissent, eo suo rescriberent: quam ullis eius ton oris notis: aut, ulla eius len oris noxia. Voss. Recepi in textum Cori clio item
Lipsi lanam quamquam enim nullo modo credam , Velleium ita scripsisse, videbatur tamen tacilius, quam illud altὐrum. In eo-dicibus repertum: quam ullius eius temporis noxiae. Possunt quidem illa verba pendero ab inoidia. Sed id durius videtur, quam
ut facilitatem Velleianam reserat. Multo minus stibaudi veri in per hellent, mum, causa, quod continius sad cuius simpliciis talem competentiamque plurimum attendendum. arbitror, Prorsus repudiare videtur. Nil dubito, Derain lectionem, ut incorruis Ioco ignorari; qualibus loeis, nemini vel insultandum vel applaudendum iudico. B Eci.Εn. Quam ullius eius Iemporis noxiae essiti prima; recte, hoc vult enim , nullam a Carthaginiensibus da iam suisse sat iustam tertio bello Punico Romanis seciam decertandi Caugam; ullius noxae, sc. invidia, quod Praecedit; voxae enim malo, quam noxiae. Dido apud Nasonem rInuidiam noxae detrahit ille meae. Noxa enim culpa, crimen, noxia damnum: sic noa ι aefre, Liv. lib. X, i 9. Carthago magis invisa nomini Romano ob veterem in id iam, ac nemulationem imperii , quam ullius eam sub tem
122쪽
Trius imistus est ; sic scribe. In membranis iterabatur mox. Mox autem hunc , mox aseunculum. Quare Vos inis alterum mox eradebat. sed nil neeesse; nox prius fuerat exaratum, omissa ultima littera, ob ea nidem initio proximi voeabuli subsequentem, unde postea mendose mox factum. Mox etiam pro noxa simili modo irrepsit apud Tacit. XI Ann., cap. aa, loco pessime ad elo, qui sic constituendus est e Interea Romae nullis polum ne qua cognitis noxae crevsis , Cn. Aonias i sic Medicetis liber, nou ostias , eques Romanus ferro accinctias rveritur in coetu salutansium Principem . nam ρostquam tormentis dilaniabatur, de se no-rissime confessus conscios non edidit. Scripsi primo noxas causis . pro mox causis o dein do pro not Asime perperam Noμius iteratur in vulgati . Confessus e codice Riidolphi Agricolao est, cum hiatu in lite aliae membranae ostentent; potest et abesse, ut, de se nouissime reseratur ad edidit. Et est voeabulum noxae, Tacito
se quenti in usia. Florus lib. II, eap. i or Couam cum Titinio Sabino legato Ai amisimus, nee ulia de rege noxae ultis; illic quoque mox ustio cireumfertur. Λtqui trulla subsecuta est unquam ullio, ne sera quidem; qui m mmetua trans Rhenum fuga latueris, teste Floro. Tacitu Ann. lib. III. cap. 13r Quod conseictum noxae reo arat; lib. XVI, eap. 6r Ferebantque Vevasianum , tumquam
somno eonniaeret, a Phoebo liberto incruitum , aegreque meliorum precibus obtectum , e noxa immiaentem sterniciem maiore fato sugisse. Ilist. II, cap. Sor Quidam militum taxia regem interfecerare, neu noxa neque ob metum, sed aemulatione decoris et cariante
princ*is. Et sic ille passim, et frequenter Lixius, ut in lib. XXVII.
cap. a S r Plerisque astqvnntibus Tarentinos Campanarum noxao poenaeque. Deinde malo apud Nostrum e fecitque surae Misistis monumentum, quod fuerat ni ilae clemenlι re, quam cum vulgatis asei
eius elementiae; qnod sordidum ac plebeiu in ; ni mavis re lae δε-cus clementiae , vel nostrae prius p sic lib. II, eap. 4 i asestur fui r i supra habuimus, vis asellis P. Africani, Paternisque L. Paulli virtutibus simillimus , lib. II, eap. i 9r ρnterni nMitique exempli successor; ubi similiter contracte liber vetustus no*ue. ΗLrss. Facile ferre possem Lipsit emendationem, nisi mollius procedere crede. rem verba, si cum Grutero legeretur, quam ulla eius temρoris
noxia i vel noxa inseiarem ; nam discrimen illud inter noxam, et
123쪽
noxiam vix agnosco; litot satear noxam frequenter pro culpa diei Sic quuin Terent. Phorm. I, IV, 48, dixisset ad defendendarii noxis m, c rio culpam intellexi tr idem enim PO,lea act. II, I. 36 dixit: hic in noxa est. ilia ad defendendam causam adest: et ii, Hecyr. II, III, 33 : sum extra noxiam; et ita ille saepe. Mani
et ita saepius ; vid. et lib. t V, 9έ , et 438. An vero et pro iii rgio noxia dicatur, vidimus ad Petron. cap. 96; ut lamen verum satear, adhue ulcus latere puto, nee concoquo illud inoidis inoisam. Nam in prima eodicis lectione ullius noxiae nou potest cum Vos iograecismus statui, sed penderet ille genitivus noxiae ab inoidia ut sit magis inoidia imperii, quam ullius e. t. nomae invisam. Sed offendit, ut dixi, vox ultima ; cogitent acutiores ; an inimicam λBunn. V, lxct. Lips. rrat, pag. II 6; Christit Noct. acad. I, Obs. a, P. 44; Misc. obs. V, VIII, p. a , J6a; V, IX. p. a. l. Suaa virtutis monumentum , Moerantis Cleric. Bib. Anc., et Mod. T. V, p. 342, gloriae monumentum Liv. V, 3ος et VI, ao. xtoriae et Poenae ; Liv. lib. XXXVII, 6 : In omnibus se maiora clementiae et benignitatis. quam viritius bellicae monumenta retia
Carthago inruin Incensa. Horatins lib. IV Carmin. Od. 6 : Non incendia Carthaginis i iae , Eius , qui domita nomen ab Africa Lucratus rediis, eluritis indieant Laudes, quam Calabrae Pierides. Ei libro Epodon Od. septima I on ut siverbas inuidiae Carthaginis
Et Flores lib. II, cap. 3S , per continuos decem et septem dies vix potui se incendium exstingui, tradit. Et aratrum passa. Modestinus IC. l. si usu lanctus. D. quibus modis usu sfructus amittatur: Si ustisfruetus eloitali legetur , et aratrum in eam inducatur clostres esse desinit, ut passa est Carthmo. Scnixox. καὶ Eπαρατρνε i ηφίσθη τὸ ω αυτην κατοικnσαι τινα. Zon. II; vide Camerti, et Frein, hemio notatos ad Flor. II, IS; et adde Pliii. XV, t l,llorat
124쪽
Atinis DCLXVII Abit a so Velleius, si scriptura sincera.
supra enim monuit 65 an. Carllia giuem auto urbem conditam ;igitur exactius conflaret cum Eutropio , qui 67o annos exprimit. Pugna quoque de tempore huius secundi belli Puni ei. Li. ii epiloma cum Orosio, et Eutropio initium Ponit alterum, et sex centesimum annum V. C. Et intra quintum Postquam coeptum . consummatum. Dissentiunt Fasti, quibus V. C. ann. DCIV. Baetturatius tractare Fas lographorum est. ScuLGR. Numeri corrupti. aut immemor sui Velleius , qui paullo ante dixit Carthaginem conditam aute Romam annos 65, mox ait dirutam Lentulo, et Mummio covs., id est, anno ab urbe condita 6or; unde numerantur, quibus in rivia stetit. 67a, Disi de tempore conditae et
dirutae Carthagini di tersa tradunt Livius, Eutropius, Servius, et alii, a quihus omnibus longi, si me abit Cicero de Re p. lib. I, bis verbi r Amo I tιιm Cariatigo habuisset viam sexcentos fere annos sine consiliis et disciplina. POPMA. Abhine rennos CCLXXVII i7έ, v. Vales. ad Exc. Petres . p. 32.
maneret C irthaginis ; adeo odiam certaminibus Ortiam , ultra melum durni: μι ne in victis quidem deponilur : neque ante inseisiam esse desinit, quam esse desiit Pluscula verba adscripsi, quia confusio e eorruptio sparsa per circumductionis huius corpus: implexa omnia aut inepta; tu sic expedies: si nomen usquam stantis maneret Camthvinis sadeo odium certaminibus ortum ultra metum durat , et ne in victos quidem deρonisur neque ante in Misa esse desiit, quam esse desiis. Egregiam acutamque sententiam sic ossicimus ;observar primum parenthesi includenda gno me est, quam opportune narratiunculae bule miscet: in qua victos legimus, non victis, hac mente r ut velit Odium diutina aemulatione aut contention αfirmatum radices ita agere, ut noc in victos subiectosque deponatur et eertent non de honore, sed do vita. Tum deinde continuandat terum oratio, et narratio: legendumque in Misa, non in μιsum, ut 3d Carthaginem iptam reseratur : ileinque desiit , non desinιl. Atque ita lucem se eerimus, visi salior, sententiae universae. Ll P . Fon est n cesse haec avellere a gnoma superiore, si modo in ia um interpreteris, ae si neutri esset generis, notaretque rem in μ -
125쪽
sam. Gnorn. Subest aliquid occultioris vitii: quod aegre expedias. Nam Lipsiana correctio, non Velleii veri,a , sed correctoris AEntentia in re Ronit. Celerum ex hac ip a sententia satis clarum est ,
quid Velleiu de eau a excidendae Carthaginis statuat. Quippe iiii
et supra, invidiam, aemulationem, metum , suspἰcionem, υπαλλπλα vitia polentum designaverit. Cicero I Ossic., II , crudelitatem , et immanitatem Poenorum praetexit; idem, qui de Corintho clariussa tetur, Romanos non quidem ius a causa , sed per rationem Ata tus, ut hodie loquuntur, et areanum dominationis eam civitatem sustulisse, ns aliquando ipse ad faciendum bellum Iocus adhortriri videretur. Hanc eversionem urhitim, poenae loco illatam ollin, sicut hominibus capitale supplici iam irrogatur, disputat P. Faber semestr. I, 3. Sed ut puniendi occasiones quaerunt tyranni , et struunt: ita maxima quaeque imperia eversionem aliis moliuntur, donec denique, iustitia sati ad impotentes dominos rectIrrente . ipsa quoque evertantur. De cetero tota illa ratio eomparandi bella poenis , figurarum suavitato, non significandi proprietate Constat. BOEcL. Orationis omne n cumen in ambigua signiscatione του esse consistit. Sic apud Nasonem corrigebam olim Helenos
epistolat Certus in hospitibus non est amor : errat: ut 0sἰς Cumque nihil meres frmius esse, fuit. br fugit nunc ei reum sertur. Tum probe Ibipsius, et ne in v los
quidem deponitur. HEi s. Neque in Asiam mula rom; neque cum Grulcro pro re invisa caperem, sed ad nomen referrem. quod inoistination ante esse desina, quam esse desiit. Quod egregio firmat Iu lini loeus lib. XXXI, a, ubi de Hannibale, quem internecino odio,
neque atque urbem ipsam, prosequebantur Romani, dicit legato mandatum, ut si Posset, eum interficeret, metuque in ossi nominis tandem P. Romanum liberaret, id est, inoisi hominis, ut sorte criticus aliquis audacior corrigeret, sed idem uolat nomen. Et eodem modo Iuvenal. sat. XII in s ne r- Poena guudebis amara ominis inoisi. Curt. X, Ir Incisum Macedonum nomen aparitia eortim, ac libidobnrbaris faciebat. Sublata autem Carthagine reele eius nomen Psse
desiisse diei potest, quod non videntur viri docti concoquere P Diuitiam by Cooste
126쪽
AD VEI L. PAT. HIST. ROM. LIB. I CAP. XIII Iruisse. Sed elai in scriptis et memoria hominum maneat nomen Carthaginis, tamen urbe et gente tandi ius sublata, etiam eius nomen intercidisse veteres dicebanti nomen enim Carthaginis stipsa Carthago, notissima et obvia locutione. Si e Iii Atinii A libro II. cap. 4: rantes ris reserem in regnum, breii cum omni Ammoniam nomine intereidit. Vid. ad Petron. CXXIII, in victis quoque non mo endum , nam ita veteres loquebantur. Iust. I, S: animum mianacem dumtaxat in illo fregit. Sed haee pluribus adstruximus ad Qui ne ii l. doct. XV, cap. 6. BuR . Neque ante in ossum esse desinit, quam esse desiui Videtur vox desiit abundare. Sed videtur tantum. Ita enim sere loqui amat Velleius, ut diligens eius , et attentus lector passim observabit. Sie pri ne ipio libri II: Potentiae Romanorum prior Scipio viam vertierni, luxuriae posterior veruit. Et supra, quod quum Hii fetant, tragici frequentissime faciunt; ubi frustra sunt viri eruditi, qui posteriorem voculam faciunt sudacter nimis exstirpant. Boxu.
M. Manlio M. unnilio ex Fastis Capitolinis, et universa historia. M,'vT. Ita et Sigon. A Mummius in Praenomen in MS. desiderabatur, sed eius loco erat minusculum a. Quod an non plane delendum sit, ani higo. Nam et alias praenomen omittit Velleius ; nisi ubi cuin et collegam simul nominat. Sed de hoe non est pugnandum. Voss. Vido nominatos a Camerte scriptores ad Flor. II, I 6. BOLCLLn.
Ab Aleto A belete edit. Rhenani.
Alier Afriennua niter in Eligit haec duo exempla in eommendation in huius moris Themistius orat. V de pace. BO LER. Mois hominiatis Cives Romani in tripliee discrimine: nobiles, novi, ignobiles, de quibus non exscribo Sigonium et Lipsi uin. Λdileio aliti, rei nobilem esse potuisse, qui ipse nullos botiores gesserit, et male maiori biisque indignam xi tam agilaverit; quem angit Iuvenalis satyr. VIII rQuis fructus generis tabula inclare capaci Corrinum p postiae virga deducere multa
Fumosos equitum eum dictatore muturos,
Si coram Lepidis male visitur. Et quae sequuntur. Secundum hete in ordine versum primitus vul-Diuitiaod by Corale
127쪽
gavit doctissimus Lipsius, quem et ego reperi in optimo codice varia Iectione : rotatim posthac virga contingere mulla ;rectius fortassean, morem, quo Poeta spectat, si respicias. In tertio alii Famosos, mal s. Ita Cicero Pisonis imagines vetu las
ridicule fumosns adpellat. Et quoniam in Iuverialem incidi, operae sit maxime pio poetae porro operam dare satyr. IV rQuid refert igitur quantis tamenta fatiget
Porticibus , quanta nemorum vectetur ia umbra. Detera quot victare foro, quas emerit aedeis 'Nemo malus flix, minime corrutor, et idem Incestur. - Sic penultimum versum optimae editiones edunt, nullo certe malo sensu; corrigo ex IIS. meo, quem Iac.
I lii io praesens praesenti probavi : Nemo malus fellae, bminis corrutor , et idem Incestus. Proba mehercles , t rectissima emendatio , cuius in veteribus Pulmanni nulla vestigia extitisse, miror. In satyr. II, fine: - his licet ipsum
A Ooeas, cuius tunc munere retia misis.
Scio, quid interpretes adserant, nec tamen improbo seripturam mei codicis: Admoreas, cuius tunc munera retia pulsant. An rectius te docti si me , et humanissime Iiis te Lit',i, editor splendidissimo, libon merito iudicem eapto: de aliis, alio loco. S REGE. . Ecce, disertim inter novos homines Mummium ponit Velleius. Atqui Valerius Maximus lib. VI, cap. , ut nobilem, ita enervis ri re, dieit. Sed non dubium mihi est, quin apud eum , ignobilem re seribi debeat. Vos I s. Omnisque doctrinae et auetor , et admirator fuit, Hic ego nihil mutarem: est enim auctor, quasi Causa, quia primus ipse et Pauci praeterea doctrinas in urbem Romam induxerunt. Pio pleron dixit Cie. in I Tvse. : Galbam, Africanum, Laelium, doctos fuisse memoriae traditum est, studiosum autem eum , qui hos aetate anteibat. Catonem. MLΝvT. Ninita pro Scipione laus, suisse doctrinae omnis auctorem. Scribo futor: et id principi ac militari virocon cnit. Lips. Non est profecto nimia laus Scipioni, suisse do-eirinae omnis auctorem : uam eidem savere , vel barbarorum Diuiliros by Corale
128쪽
AT, VELL. PAT. HIST. ROM. LIB. I CAP. XIII I I9suerit. De Annibale Aemilius Nepos AIque hic tantus vis innis lisquε bellis districtus, non nihil temporis tribuit Isteris. Nam alia
viast eius libri sunt graeco sermone confecti, etc. GRvTER. Nimium
esse Pro Scipione putabat Lipsius. Legebat itaque fatilor. Fuit
etiam quum mihi reponendum videretur , nitor. Quomodo, nisi nostra coniectura nos saltat, de mecenate dixerat Horatius lib. I. epist. 19:- nobilium scriptorum auditor et alior. ialgo editiam , tilior. Λt nos iuvant M S. in quibus , ut viri doeti notarunt suit actor. Nunc vulgatam Velleii lectionem tolerandam censeo. Memini Seipionem et antea tali eneornio ornatum : Omniabus belli ne togae dotibus , ingeniique ac studiorum eminentissiamus f cidi sui, etc. I oss. Auctorem doctrinae omnis Scipionem hie mei non fert magnus Lipsius , et futorem reponit, atquinuosor s neque enim id nomen aliter exaratum occurrit in veter rimis ac maxime fidis membranis, quidquid argutantur grammatici auctor , inquam , ab augendo quum dieatur, quid ui auctor
doctrinae omnis Scipio, qui fovebat eam plurimum ac ornabat , Promovebatque patrocinando Θ Contra apud I ii ii num libro XVIII, sub finem e punisis auctornus miserorum civium, quorum opera cives miseri erant , nihil necesse corrigi misertum civium. Sed
pluribus hoc de loco agemus libro II, cap. 33; apud Claudianum lib. I, in Eutropium I . Nullius Eutropius, quram qui se Protulit, ante Dirmlns Possedit ves, nullumque priorem Pereulit exsilio , solumque hoc rite Pervis,
Sie seripti editique eo lices constanter; hoc est illum , a quo erat promotus et evectus ad summos honores. Apud Nasonem IV Trist. 4:
Non igitur tibi nune, quod me domus ista recePis, Sed prius nuetori sunt dum verba tuo. Id est patri tuo, qui tibi a uelor ae praevius fuit eius facti. Λelius Spartianus de Hadriano r cibis eastrensibus libenter in propremis utens, exemplo Sc*ionis Aemiliani, et Metelli. et auctoris sui Troiani, a quo nempe ad imperatoriam dignitatem evectus Prat.
Iustin. lib. XXIII: Bi ιιtsi multas ei. Pales ςraeci nominis Italia
129쪽
e utinant. auctores quoque suos Lucanos bella iacerant. Vode
nimirum illi oriundi erant, ut mox additur. Apud Ammiati iam Iib. XXI exclamat Senatus , reeitatis Iuliani in Constantium in-veelitis. Auc orι tuo reoerentiam rogamus. Quem locum, ut et
alium Mareellini eiusdem , iam produxit ad Spartianum magnus Casa ubonus. Apud Nasonem VIII Mel. 340 r auelor tali. quod sollieitatum haudquaquam oportuit. Mox scite Lipsius, cisitatem Pruvatam, non ei sereses ρωρngulas. Agitur enim do Roma. Simile mendiim nos infra sustulimus lib. II, cap. 6o. Ηmss. Sie auetor pro legumlatore Ovid. VIII uet. ior, ubi vide IIeius. Si e Ilorat. t Nil dulites auctore bono. Phaedr. III Prol. numeres auctores. Audisor Davis. ad Cicer. Acad. lib. IV, eap. at sorte ex illo Horatii loco, a Vossio adducio. Bu m. in marg. V. Misc. obf. V. VIII. p. 26. Pol, Humi Ineptissimus est Maecius, qui inter alia, quast in Polibitim eongerit eouxilia, datum fuisse pedagogum Sejioni nostro, Calumniatur, meritus hae vanitalo censuram calami Vossiani in arte Histor. eap. aa, scilieet a dilator maximarum rerum manu
consilioque , et a prima adoleseentia rebus gerendis adhibitus pedagogi nomine contemtim dicetur. Ammian. Marcell. XXIV et: Legernt i Iulianu Aemilianum Sciρίonem, cum historiarum coninditore Polybio Mogvolitano Arcade, et tr inta militibus, Portam Carthnginis impetu si ulli subfodisse. Vnde facile deprehendimus.
Praecipuorum Scipionis operum socium Et adiutorem fuisse Polybium. Cuius equidem prudentia gerendarumque rerum Peritia , cum pra cellente ingenio vel uli certat in gravissimo Historiarum opere: quod, singulari instituto politica informationis atque disciplinae, omnium inter Graecos industriam fiat erat; post ipsum . Dionem video hane viam praeelare institisse; nam et hunc respectu παιδευσεως πραγματικnς , accuratiorom Et profectui ei vilis viri nycomodatiorem ceteris iudico. Polybianae Historiae praestan-liam, ni, te illustrem Casailboni operam, paucis in mentem venit suspicari, eui propterea plurimum debent prudeutiae solidioris studia. Vide praesal. operi praefixam, et Ger. Io. Voss. de Graee. Hi t. I, q. BOECL.
Panneliumque Tullio IV, de s n. q, vocatur homo im rimis ingenuus σι cra, is , dignus illa familiarisau Seipionis et Laelii Pa-
130쪽
AD VELL. PAT. HIST. ROM. LIB. I CAP. XIII III
naecus. Felicem tantis amicis Scipionem l quorum eonvictio non motio prudentiae, sed virtutis eximia potuit exempla suppeditare. Non enim Ex acutis ot callidis ad talia menta consultoribtis suere. quale, hodie in delieiis et honoro habentur: sed qui nιHI uti e , nι si quod honestum esset, crederent, sicut Panaetium disert Cicero ; Polybium , sua salis superque commendat historia; gravis scilicet et perpetua non virtutis minus generosae, quam gravioris
Elegrentius in Erit sorte . qui diligentius malit. Ergo pro hoc id eiuistuc esse aio: id lite attes leti bitur mihi, qui paullo diligenti ir fuit Gellii leetor. Et vero et anter quid est, tii si cum electu seu de- I ii, Z Quis elexnus, ni i qui eligit. diligit, lectaque amat et usurpat 3 Acin. r. Recte Acidalius rem iam vocis signis rationem Obsermat. Ita Livius lib. XXXV, i . . de Pyrrho dicit: nemιιiem ele- cuntius loca cuisse, ρraesidia disρOsuisse, id est, ni hodie loquerentur. maiore cum iudicio et electu; et cap. 3Ir Zeno ex pria in cistibus unus, magnae ob eleganter actam visam auctoritatis. Cicer.
III ad salia. 8: Quid elegantius a me feri potuit; et ita passim. Bunn. Dimtinxit, Verbum solemue Numulariorum, et qui medium Ianiim ad ident. Seneca lib. IV de Bene se. eap. Si i Apud maistae acciniorum, exstensorumque rntiones diutingentur. Iline Tertulliano, Deus meritortim iudex et diutinctor. Libstralia voro Seipionis studia ex historicorum, et passim Ciceronis libris abunde in mundo, de quo sertur, dixisset Atinquam se minus otiosum osse, quam cum otiosus p nee minus solum, quam cum solus p magnisca vox et magno vir ac sapient digna. SCHEGath s.
Semperque nut belli ant ρacis serMiis arii bus Pulabam aliquando reseribi oportere ferbuit, aut floruit. Sic Claudianus III Cons. honor. 33 3 iFe et eristalis exorcisus undique turmis. Vbi tamen floret manifesto habet editio vetus, quae prodiit Basi- leae. Boxa. V. Misc. Obs. V. VIII, p. 26. Semper inter arma et studia Persatusὶ Sidonius IV, ep. let: Da Amogaste ; ρar ducibus antiquis lingua manuque ; quorum dextera 1 sebal non minus stilum Iraelare quam gladium , ubi Savaroni an notata vid. Igitiir eelebre Ssortiae verbum , quo , νε eo monu, qua gladium tractare dissicerat, enlami ductioneι discere non Potuisse,