장음표시 사용
91쪽
Non teneo calamum, quin et hoc Eadem figura ελλε ηεως usurpatum appingam isto Catulli Epigrammater Maos, delicias tuas Catullo, Ni stat illepidae atque inelegantes,
Velles dicere, nec lacere POFFEF ἰVerum neseis quid febriculosi Morti diligis, hoc pudet frateri. Quo ipso eum Ioeo, ut aliud cx alio incidit, bene istum noratii eoutuleris, Od. ir, lib. I:
Quast te cumque domat Ventis, Non erubescendis adurit
nibus. Sed iam temptas, de semita in viam. Iam diu, nimium vaga haee
et instabilis scriptio, lector: at vetus verbum nosti, Vara vibiam sequituς. ΛCIDAI.iv . Obsecro, an Latino nomen fuit avo Romuli 3 Qin iii l uetatissimum est Numitorem fuisse. Nisi tamen sententiae
rarioris adsectator Velleius. quam in Dionysio quoque babes: n tiam Romulum ex Electra Latinissis. Sed vix opinor, et potius litterulae adtexlii scribam, Latinis. Vult legiones suisse e Latio. Lips. .ipsius probabiliter correxerat, e ut ad legiones referretur. Λ, i nomen Numitorem mi so. Nisi tamen is cognomento principulus, LMίnus hic dicitur. Congruit autem haec opinio Ctim eo quod Dionys. II Antiq. tradit: Romulum initio pleraque asei consilias ac γε molitum esse. Boxci Enus. Solus Dionysius ex Electra LAtini filia natum Romulum ait, reliqui de Numitore consenti uni tit malim Iegionibus latinis , cum Lipsis et Perletonio. I Et Asi s.
Phaloucium hende ea syllabum in his verbis , , diutus legionibus Lotini, animad ertit IIrouhh. nil Tibul. III, v. aa, qui et legit δε-
belli pastoruli manu, nec indicat, an o coniectura, an aliqua edii iisne praeeunte ita legat. Bunn. uamquam Planius commodiusque, si legatur, quam, iomasili facto t. d. l. auxit. M 'τT. Aldus pro guremquam legit, quom urbemque subaudit. Acidalius, , καθητικως interPretatur,int iligens . manum illam pastoralem. Illa prior correctio non idetur nec Asaria: haec posterior expositio, paullo frigidior milii hoc loco videtur, sive antecudentia, sive quae sequuntur . redipi Cissiligod by Cooste
92쪽
eiam. Simplicius ergo fuerit retinere verba librorum , et quam illa o suggerunt, mentem: Romuli Potentium ab initio exiguam iuιsse, donec eam Postea, commentus asylum auxerit. MEci Tn. Scribe quamquam eam ; imbellem s ilicet, et pastoralem manum adauxit latronibus aliisque noxiis hominibus asylo receptis; aliter Λldus Manutius ; quo autem hominum genere Pastoralem a dati xerit manum , Prae verecundia non expressit; sic Iuvenalis de eadem re ad Romanos et
Mnserum Primus , quiscy'is fuit ille, tuorum Aut pastor fuit, aut silud, quod dicere nolo.
Λeidalius contendit passive sumi auxit; quomodo auxerat ρο- tentia, Tacit. Hist. III res auxit Catoni, teste Geli. Noct. Λlt. XVIII,3a; sed Velleius archaismos ei iismodi non solet adsectare. Nam
quod addit Vossius in Λnalogia lib. III, cap. 4. Plinii locum Dist.
at. XXXVI. i5. Balaea ad insinitum auxere numerum 2 auxerEnon magis illic passive significationis est, quam complebant icii Ilo Propertii, non ita comρlebant hyreae Laidos aedes. II LIII. Lipsius etiam ad Iacit. XI, Annal. i', augero patiendi significatu, in illo loco accipit, resutatus a Mereero. Sed nimis proni in captandis similibus saepe critici deprehenduntur, et hie mihi nihil aut addi, aut mutari debere videtur. Si modo urbem sub
intelligas; nam sensus clarus est, aliter 'mare urbem nooam vix Potuerit, quamquam , iam etc. suxis , scilicet urbem : licet auxerit. lamon sine avi adiumento non potuerit firmare contra vicinos;
quid clari u Z Male voluerunt ad manum referre το nuxis: smarae ero cape de primo vallo, quod Remus transiluit, post cuius mortem, quum, ut Florus dicit, incolae, deessent, as 1lum fecit; bino influentibus undique incolis, auxit urbom non moenibris, aut pomoerio prolato , sed viris. Si quid corrigendum esset. in allem pro firmure legere formare, qnae verba millies a librarii,
Confusa; et tunc sensus pgregius emergore mihi videretur: vix
nugiiq suisset Romulus, sine avi auxilio formare urbem , id est, prima tandamenta taeere, nam illud vallum verius forma laturae munitionis. et urbis postea firmandae erat, quam ipsum munimentum ; imminem magis urbis , quam urbem fecerat, inquit Florus, ut Tibul. II, v. aa ἔ
93쪽
Romulus aeternae nondum formaperat in bis Moenia , consorti non habitanda Remo.
Vbi etiam si aureat alii; neque formare ibi de sola mentis deis
stinatione capio, nam et de tempore ante Romulum natum Possunt Ρoeta erba capi, et idem est, quod nondum valliam duxerat , aut aratro signaMerni moenia, ut loquitur ovi diu' IV, Fast 31' , ubi egregi describit primam formam urbis. Sed tanti non est mihi coniectura haec, ut in m fmure non acquiescere Pos
Asylo facto Quae de asylo hic die untur; item. de patribus institutis, ubique obvia, et in promtu sunt apud seriptores Latinos. Graecosque; e quibus ως πολιτικωτατα, et ad civilem prude tiam accommodatissima descriptione haec talia exsequitur Dioni
agmellatosque ρatres Centum creat senatores, siae quia is numerus sntis ς sim quia soli centum erant, qui ciere putres i ita apud Livium legendum, etiam absque Sigonii rationibus nimium quantum infirmis, contextux et alibi ipse Livius suadet in ρossent. Eloganter Suidas patricios primordio Reipub. Romanae populi patres dictos autumate Postea Imperatores, ut sonatum demere iarent i omnem enim potestatem dignitatemque sibi vindicaverant patricios sibi quoque patres maiorum geutium elegisse. Hinc Iustinianus Institutionibus lib. I, cap. ia, ait: Quis ρntiatur - ρ rato lam celsitudinem non υalere eum, quem sibἰ Patrem elegis, ab oliena eximere potestate; et Claudius lib. II, in Eutropium: -- genitorque vocatur Principis. hutiis mentio apud Λ pollinarem ; Formulam Patriciatus capies a Cassiodoro. SCHEGR. Rapitis Diminum Sabinarum in Tria haec verba argumentum eorum esse arbitror, quae mox sequebantur , ae e margine in contextum irrepsisse. Vossius. Plerique e margine in textum irrepsisse ista verba statuunt. Deplorant hoc Ioco Rhenanus et alii. ingentem hiatum operis Velleiani r nec immerito ; videtur enim pulcerrima pars suavissimae scriptionis periisse. Lipsius amplius etiam voluminum distinctionem , ex modo amissorum, in dubium vocat, nequo verisimile , ait, tantum rerum uno priore Duili reo by Cooste
94쪽
AD VEL L. PAT. HIST. ROM. LIB. I CAP. I x 85
volumine a Velleio comprehensuiti fuisse. Noli in firmare magni Viri suspicionem. Bo LER. II io est hiatus 58a annorum. Bu .
A ec minus clarus en tempestate fuit Miltiadis filius Cimon in Fragmentum , quod Priscianiis citat ex lib. I hic eollocandum putavi. Nam Cimon Athenien ium floruit circa Olvmpiadem go, annum urbi ε 3ao , longe ante bellum Persei Macedonicum gestum anno 583 . ex quo patet hic desiderari historiam annorum sere a6S. De Cimones .idendus Plutarchus in vita. Porna. unm timuerat hostis, expetit in De seclus clarus, et aliis iam n
talus. Scito autem deesse Romanos omnes reges , Romanos omnes
consules tribunosve militum , usque ad annum 58a , id est, plus dimidia parte seripti Velleiani. Et aliquis eredet conte ela haec omnia in libellum unum priorem fuisse Z Non qui attendet. Sed
in his ipsis verbis, quid narratum , aut quae sententia Z De Perso rege Macedonum fuit, quem ait graviorem multo hostem fuisse, quam exspectassent. Itaque legam, exstitit, non eraefur quas I suisset, grai Ar quam timuerat, hostis exstitit. Timuerat autem. nempe PopuIus Romanus. Lips. Lipsius, exstitit. Quod libens amplector. Sensus suisse videtur: Perses P. Romano graMior, quam timuerat, hostis exstitis. Quod comprobant sequentia. Voss. Immo sequentia
videntur exigere, Perseo vel Persiὶ P. Romanus, LQior, quam timuerni, hostis exsistit, ut ita I e bellum; Iiistino et aliis. Bunn. Biennio, Biennio tantum p At quadr enni iam tenuit hoc bellum. Sed recte tamen biennium et quia priores duo anni saltem in sortuna varia, reliqui magis prosperi Romanis. Lips. Bellum eum Rege Macedoniae Perse scripsti Florus II, Ia, et quos ibi Camersan notarit; quibus adde Pausan. Aebate. Diodor. Sic. XXXI ex-Cerpt., quae vulgo habentur, practer quae, reperies aliqua in iis excerpt. Diod. . quae Constant. Porpbrrog. collegit, et uenta Valesius publicavit. Zonar. II. BOECLER. Superior fueriti Potius est foret: nam sequitur Perduceret. Verum hoc leve, et per se obvium cuique. . cin1Livs. Non dubito quin Iegendum sit, superior, mregnam Partem: nam vox fuerit formata est patre Rhenano; liher, unde isthaec descripsit, habebat tantum fuit, glossa scilieet, ut et que sequens. GR TER. Perducereti Lipsias scribendum censet Perduxerit. RAPGL.
95쪽
Rhodii Exemplum valde memorabito de sequenda aut vitanda paritum in hello societate Rhodiorum civitas hic suppeditat. Vt raque pars eam sibi studebat ad iiingere. Rhodii enim, inquit Limio, XI.II: maximi ad omnis momenti habebantur, quia non foere lantum , sed adisoare etiam viribus suis bellum poterant'; accedit, qHod
maiorum auctoritatem, minores serme civitates sequuntur. Itaque
nec Perseus, nec Romani concessuri videbantur, ut bello Rhodii abstinerent. Illum novae amicitiae gratia, hos veteris fides commendabat. Invitabant et commoda bolli et minabantur incommoda: quibus tam propinquo discrimine exemti esse non poterant. Quid ergo tactu optimum Z Primum consilium non parum sapientiae nomine laudaverim. Ita se gerebant, ut Romanis nihil negare, P rseo nihil promitiore viderentur. Ita praeserebant amicitiam Romanorum, ut adversus Perseum non nisi inviti hostilia ausuri . iderentur. Romanis non statim suspecti, Perseo non penitus vo I bant
seri formidabiles. Hac media hia, quum aliquantisper rem gessissent, anxia coepit magis et soli cilior fieri suspensa tam arduis momentis prude titia: cuius taedio aliquid audendum existimabant, quo a bello partes deterrere ut , se autem a periculo belli vindicarent. Legatos Romam miliunt, qui praefati de amici is ante beLIum cum Perseo iusta, de belli damnis non diutius tolerandis, Postea adiecerunt: logatos alios ad Persea in Macedoniam missos , qui ei
denuntiarent, Rhodiis Placere, pacem eum CONOnere cum Romanis, se Romam eadem nuntiatiam missos a Per quos stetisset, quominus belli is feret, sGersus eos quid sibi faciendum esset, Rhodios consideraturos esse, Liv. XLIV, I 4. Peccatum in eo varier primo enim Mucia potentiae es auctoritatis nimia inssaverat Rhodios, ut Romanorum animos, qui toti propemodum orbi erant terribiles, suis frangi minis posse crederent; deinde an Prudent us, laetum , quod non animadverterunt, sibi a neutra Parte gratiam, sed ab alterutra eortum esse periculum exspectandum ob eam legationem; Porro, ipse cum Romanis et Perseo regendi modus nec ossicio amicitiae conveniebat, nec ei amicitiae generi, quo Rhodii
amicos quidem Romanos, sed eum re pectu eminentiae, amicos
Menerabiles habebant. Applicandum hic venit, quod Velleius noster de Massilien i negotio iudicat: principalitim armorum arbitria illi eviare debent, qui non parentem coo cere Possunt II, 5ο. E Pii-1 by c ,oc gla
96쪽
dem si quietos so praest aro Rhodii et medios partibus perseverassent, non quidem admodum grata erat sutura partibus illa ἀλα- φορια i proprio enim quodam sato invisus est . qui partium studium
detrectat , sed fallor, an innoxia et minus periculosa civitati sui 1 sel. Longe autem aliud est, neutrius Pa=etis esse; et arbitria paeis boliique inter partes sibi sumere. Illud prudentiae aliquando et necessitatis: hoc non nisi ingentis Potentiae opus est; addenda hi, sunt, quae infra ad lib. II, e. 3 an nolabuntur. MEcLER. Pronsores Ita quidem rumor distulerat, eos Romanorum amicitiam simulare, sed per occulta , et magis fida in Regem inclinare t fatenturque in apologia sua legati Rhodiorum i apud Liv. XLV, a 3 quosdam improbos cives , Rogis amicitiam optasse,
nil Ilo publico consilio alit consensu civitatis. Interim ista eommunis est partium in medios snsp. cio: erediant Romani, Rhodios Perseis uinosiores, Perseus existimat, Romanis eos mvis furere; nec discrepabunt, quaecumque huc eonseres exempIa ; alque, hic elirum sons est communis odii erga quietos: cuius et in aliis rebus
facem crQberrime accendit suspicio. BOEcLER.
Messius fui Mirifice deleeior similium collatione locorum inscriptoribus, neque in delectari elegantium literarum studiosos alios opinor. Itaque huius Dolabo intordum aliqua, quae memoria suggeret, inter legendum minus quam curiose mihi observata. Mediam esse re quapiam, valde placita nostra formula. I iiDa, de Cn. Pomp ior medius eloquκntia. Item: ita se dubium mediam.
que parinus ρraestitis. Propius finem , de Tiberior Agebatquam dium , Hur a dissimulantis, aliqua inhibentis. Acin L. Livius lib. XLl V, 45 ; se lux consilia diserte exponit. BoΕcLER. Animi maluerim , expuncto dii, fuit, ut apud Horatium , Pacis eras meis diasque belli: atque ita eastigandum reor lib. ΙΙ, de Pompeio Magno, medius eloquentiaE; supra cap. 3 acer besti moenia; in aen P. I a, modicus virium; laetus animi cap. 93, et mille talia. Videantor Aeidalitas ad lib. I, e. 6: Scheghius ad eumdem libruinea p. ra. Apud Silium lib. I, vers. 3 6, ex optimis membranis r ne i medius per viscera leti. non exacto telo. Medius igitur, quomodo lib. II, eap. al, dubiam e mediumque ρartibus ρraesistit. Fratris initia , in qui hiis multum
aestuari curis prioribus, reser ad Λ itali Philadellibi operam ,
97쪽
quam Romanis bello Macedonico adversus Persen navavit. Nam bello adversus Nabidem Lacedaemoniorum tyrannum iam ante , et adversus Antiochum Magnum gesto, nulla eius opera commemoratur ab Historicis ἔ quum Eumenes utroque bello Romanis auxiliator occurrat apud illos passim: ut iam Fraternis amici sis hic non sit opus. Qua de re me monuit Vir, egregium in modum
eruditus, Iacob. Perihonius iT. IV Syll. ep. p. 773 . Sic Noster huius libri eap. 79 do Tiberio Rhodum secedente, ne fulgor suus Orientium is aenum obstaret initiis ; et apud Ciceron. lib. X , ad
Λttic. ep. ult. , ut male ρOsuimus initia, Nic caetera sequuntur.
ΠLisA. Vid. ad lib. II, cap. 94. Qui et praetor Ex Livio ., Plutarcho , Frontino semel anto bellum Macedonium.triumphassct Paullum constat, de Liguribus,
quum adversus eos in consulatu Prosectus esset; itaque puto legendum : Qui et priore consulam triumphaι erat. Non quod constittriumpbasset, sed quod ex ea provincia, in quam consul ierat, triumptium duxit anno sequentit eodem modo locutus est is, qui scripsit de Viris Illustribus: L. Patilium ρriore consulatu de Liguribus triumphasse. In quo videtur Plutaretium secutus. Quod si Livium sequi malumus, legendum erit: Qui et proconsul triumpha, erat. MA H. Paullo provinciam Macedoniam contra mentem Livii, imo veritatem, extra ordinem decretam Iustinus lib. XXXI. I, contendit. Et quod Praetorem triumphasse Noster poni , aut doetissimi Sigonii, Manutiique emendatio probanda , aut praeturam , in qua obiisse Orosius salso tradit, inepte confundit. Scuma. Ah Λ utiquariis vostris i Sigonio , et Manutio erroris damnatur Velleius , aut exscriptor: nec unquam in Praetura triumphasse Paullum. Ergo corrigunt: mullum, qui ρriore consulaIta trian harerat; sed ipsi corrigendi. Ego recto et vero aio a Vel leIo ita seripium. Lapis Romae: Gruier. P. a 98, a .
Si ter triumphaxit Paullus , quando primum , nisi in Praetura pNam duo alii triumphi manifesto in consulatu utroque interveneriant: prior de Liguribus, hie de Pers . Triun phasse autem in Praetura otiam Plutarchus satis argumento est: qui ait, missum Paul-
98쪽
fycnus διndee- , ibi occi lissct ad XXX M. hostium; in Lixio X III millisi lota , libro XXXVI: sed inempe de solis Lusitanis. .
Si alilein tot millia caesa, notiti re dchilus triumphus 3 Imo et delatus, iluod ex I. i, ici ibid in colligas , qui mox additi deerelam supplicationem, ob res ab Aemilis Di inmania gestas: at ea scin- per sere diix triumphi. Sed et idem Li ius de triumpho indieat in epitoma XI. VI. 'I ritim plia it stigo, et marmori ae Velleio hoe credamus. Addo et Sit idcim in Λευκιος. Lip . Nihil hic mutandum, retragali tibiis libris omnibus. Ε t enim error Volteii, prom redarguunt Livias Plutarchiis, et Frontinias, ubi reserunt Aemilium Praetorem in Hispania cum imperio fuisse, res magnas gessisse , bis triumphasse , consu Ialia primo de Liguribus, altero de rege Perseo. Errorem Velleii socii in s Λntonius Λugustinus in libro de familiis Romanis scribit, fi milium triumphasse ante consulatum, Propraetore ex Hispania anno 564. Po A. Quam lorgiaersanter, Vid. Liv. XXII, 4 i, ct d 5, et ceteros, qui hanc pugnam scripsero. Verba no, tri Λuctoris recto se habent, neque correctione indigent. II OECLEn. Tam fortiter in ea mortem oluerat in Bii rorius notat in IISS.
ex ea morte obierat. I era scriptura, ta eo marte Obierat. ScriLGK. Nou necessariam mutationem recentiores moliuntur in eo marte,
quam illi amen ci veram audent seripturam assirmare. Λt quid quaeso, vulgato isto, non dicam tu aliis auctoribus tritius, sediti hoc saltem ipso frequenlius Z Taceo, quodvis sententiae infringitur, et oppositionis obscuratur, quae sita et in sensus diverin ita te, et xerborum pene eorti indem Aimillimo sono venustas. Acrn L. Concinnius utique legamus, mortem obiit, et mox, impedire conniserentur, pro obniterenIur; et si nec me Praeterit, Acidalium aliosque esse, qui vulgatam lectionem tueantur. II LI s. Perseiami Primogenia editio, Persam. Malo Persen. Ita postea eliam piusdem editionis auctoritate seribendum est. Voss. Meminbranae Persam, ut opinor, verer sic ut Perses et Persa dicatur, quomodo Aeetes et Aeeta, Orestes et Oresta: ita Philaetetri et Laerta, apud Dieirn Cretensem, et sic infra scribendum quoque sit regis Persae, non Persei; sed illic Persi verior sorte ost scriptura . ut Achilles, Achilli, et similia: sie Orestes, Oresti Gellio, lib. VII, cap. I; eidem Sophocli, Euripidi, Demostheni, et id g
99쪽
nus alia passim, de is uibus Vossius de Analog. II, cap. q. Qua in . quam Valer. Maximus Persae ilixit secundo casu , lili. VI, ca P. a ,
Tullius in Agraria II ; sed ei idem Valerius liliro I , cap. S, a
Palillo Aemilio expeditionem ad orsus Porsen tu editanti Omen aeceptum, quod filia Persam periisse dic ret, canem suum designans, enarrat. A. Gell. lib. VII, cap. 3: Rhodiensis ei. itas Persa Philippi sito Maeedonum rege amico usa est, Et mOX ex Dralione Catonis, Persa rego victo. Vbi tamen et Persen regem habet, non Persam, ibidem variis loeis. Cieer. II Λgrar. : Belia gesta cum D -gibus Philino, Antiocho, Persa. Nunc tamen persuadeor ser , ut eredam Persea scriptum a Velleio, quomodo passim Li ius quoque, non Perseum, Perseus, Persos, Porsi, Persea. De simili de-xivatione nominum vide Gro nov. l. IV, Obs. c. I 5, mox c. II: Post victum culumque Persen, bene Prima editio, non Perseum. Nisi et illie Persea malumus Liviano moro. Propertius elogia ultima
n Persen ymaoi simulansem pectus Achillis. Quom locum vir magnus Iustiis Lipsius Velleianis curis ad lib. I, cap. 6 temere sollicitavit. Multum alii mi Perses proo se videbaturicrre, ad exemplum proavi Achillis, salso id iam oti ; quini, bollum
expertus adversum, sese in vincula ad triti inphum tui Piter iii Ox
dediderit Romanis. Mentiebatur igitur ot simulabat l, cliis atque animos Λchillis, non reserebat vere virtutes eius. MentissJIaio
dixisse ma Iuit Λeneidos II, ubi Priamus ad Pyrrhum , At non illa, salum quo te mentiris, Achilles Tulis in hoste fuit Priamo.
Velleius noster infra ea p. ix huius libri, Pseudophili reus a m n dacio simulatae Originis anellatus. Assimulare Tacito halid in e-queus hoc sensu, ut Annal. IV, cap. a ' : Assimulabatque iudieis Partes; recte a simulabat, non enim bona sile implebat, perperam
et is locus a viris eruditis tentatur: Naso Pari quoquc inodo frequenter i sic Minerva assimulabat antim, quae sormam anilem induerat. Haec in transcursu. ULII .
Ingenti ProeIioὶ Hoc proelium sinein altulit regno Macedoniae in ditionem Romanorum redacto. Iustiti. XXXIII, a, 6: Quum indas morte o sexandri diffractum δεν multa regna, a Funinio culmina Dissiliam by Gomic
100쪽
riuncte ad ultimum sinova stetisset CIa annos, til Lixilis pii in i lii; Strabo excerpt. lib. VII εν μὰν ουν τῶ προ της Πύδνης πελω Ρω-
Comit e Macedonia profugere et c. in Nocuerunt et hie sorio Auia Clori scribarum ignorantia r nam satis suisset, cosigia e Macedoniaia insulom Samothraciam, templique, omissis ccleris vocibus. GR. Invenusta cert hic repetitio του profugit: sorte scripserit Velloiugestiam ille linquens, se institim Samothraciam renisest i vel ximile veri, in len lique etc., nisi in priori membro malis: destitutum omni me exegit e Macedonia, quam ille linquens Iu insulam Samothracιam profugit, etc. B n l. V. Misc. obs. V, VIII, P. I i. Samothraciam Inclita regionibus insula, nocentium pio as lumcertum. PIlitarchiis in Camillo. Hanc Ser iii , in illud l o tae: Dardantis Maeas Phrygiae Penel ou ad urbes contra illi trissimum et omnia doctissimum 1irum a Samo di i inguit. Dardanus, ait, prosectus ad Phryniam Ilium condidar Insius vero Thraciam tenuit, ubi est Samos, quam et Samothraciam no-mianoa : nam alia est insula Samos , Iunonis. Instilam Samum sprodit Varro apud Lactantium lib. I, en p. Ir prias Parthenium no- mirentam, quod ibi Iuno a Ie erit, ibique Ioci nupserit ; itaque nobilissimum templum eιus est Sami, et simulacrum in habitu nubentis
flauratum, et ancra eius annDersaria numiarum ritu celebrantur.
Hinc Λugustino lib. VI de ei itale Dei dilecta Iunonis insula
nominata. In Samothracia. cyiam Strabo et Diodor lib. IV do seribit, tres ara pano trinis Diis sipias Anstulisso et Ap uin portasse Arneam firmat Servius 3 parent, MAGNIS, POTENTIBUS,VΛLENTIBUS. do itu ibu Varro et IIaerobius lib. III. Lapis
Mure Ino in Hispania. Di muni Castor et Pollux. ScnLGA. Teninisque se religionii Ficvlneum 3 ore auxilium, tale prosu-gium recte iudicat Tacitus lib. I II ist.. 43 t Viso in nρdem k estne
persensit, exceptusque misericordia Publici soroἱ et contubernio ems obditur, non religione, nec cor monias, sed latebra imminens exstium disserebri. Ad pie in Iocum examinamus, qualdinus religio lutetur
victos, an vietori ulla obiici possit religio , adversarii ultipio siti r inaeque ideo desiisse videri queat. GnvτLn. Quasi templa et arnes possent defendere, quem nec montes sui nec arma ρotuissent