장음표시 사용
51쪽
esse rediturum. Pariter Apuleius, Graecurm sn enlimn de Deo Socrat. I, Λci DALivs. Nimis putidum est hic infercire Graecina -- pentiatis'. nam quamvis ita expresserit Rhenani editio, diserto tamen testatus est Burerius, extitisse in auth nti eo exemplari graecae. GR TEnus. Magna vis graecas tuo tutis, fuit in unico hactenus II S. Itaque nugantur plane Scheghius, et Acidalitris. qui defendunt Graeciae; quod Aphalmat lupothelae in Re nati aeditionem irrepserat. Vossius. Recte monuit Grulem , non debuisse a Schogkio, et e cidalio squorum errorem stiam Taurimm . in Culle. Virgil. suum feeit Graecias iurentutis legi, ex sphal- male editionis Rhenani. Etiam exempla, quae firmandae isti opinatiunculac adducuntur, dexteriore opus habeat et explicatione, et applicatione. BOLCLER. Abundantini Crebra demigrationum causa. Ita Galli, abun nismuhitudine , quum eos non cverent terrae , quae genuerant, t-- cena millia hominum ad sedes noseas quaerendus, velat ver sacrummis runt. Iustin. XXIV, 4, I. MEcLEnus. Scio vires passim dEexprcitu dici; malim tamen abundantia virorum et ita apud Va Ier. Max. I, 3 , 15 : pro maiore Pene Romanorum virorum Pnrte λεα-teembili ne diro solo incente , niti ediderunt, Romanarum virium ;Eliam noli male, ne offendat ομοιοτελευτον, sed hic virorum praestare puto, 'lilia praecedit vires veteres, et magna vis. Bunm. V. Ni e. Ol, 3. Vol. VIII, P. za.
Ionesi Satin' in hac narratiuncula, o Vellei, φρενες tibi ἔμπεδοι λnon videntiar. Ionem ducem tu coIoniae huius facis; atqui auctoritas te oppugnat, et ratio ipsa. Auctoritas, magnorum ecce lestium: qiii a Nileo, Λndroelo, et Codri filiis coloniam hanc constanter asserunt deductam. Strabo lib. VIII. Mara των Κοδριδαυεστειλαν την Ιωνικiiv αποικίαν εἰς των Ασία, . Una cum Codri filiis miserunt Ionicam coloniam in Asiam. Pausanias lib. VII. O N/ιλευς και οι λοιποὶ των Κοδρου παίδων ες αποικίαν απεστάλησαν. Adetis, et reliqui Codri fisi in coloniam dimissi: et plura uterque ille scriptor dis tota re distin eis. Inter Latinos etiam Tertullianus de Pallio: Iones Nilei comites Asiam nostis urbibus instruunt. Et Amismianusi Milesii inter Ionas alios in Asia ρer Nileum multo ante locati, Codri illii lium, qui se pro patria bello fertur dorico deinrisse. Quin et Plutarchqs Nileum in hac deductio ue nominat, libello
52쪽
ae Ex, illo. Iam ratio in re, a tempore. vel iis ille et verus Ion , ' Xiii hi fili iis , ducentis pene annis maior hae deductioner quia vixit Danai atque Eumolpi aevo. Quomodo nunc igitur eo loniae dux 8 Ignoscimus mel hine Velleii το παραλογον, pro quo nulIus mihi quidem color. Lipsius. Haec est celebris illa Iωνικὴ ἀποικία:Cuius historiam eum iis, quae antea a id runt, videtur eonfundere Volloius. Non enim Ione duce haee in Asiam demigravit mulis litudo, sed Codri silio. Strab. lib. VIII, pag. 383 distinguit historiam. Ionem Mihi silium Athenis imperasse , ait, circa haec lem pora . abundante hominum multitudine, in Peloponnesum emissam Ionum coloniam. indeque Aegialeiae nomen in Ioniae remeliationem transisisse. Post Heraclidarum redistim Atilios as Achaeis Lones. redisisse inhenas, atque inde quum Codriais Ionicnm eoD-niam in Asiam deduxisse , eonditis ibi XII urbibus, quot in Pelo-ρOuneso antea obfinueranti conseri lib. XIV pr. Bis consentit Pausanias Achaic. pr. Aelian. Vari lib. VIII, cap. 5. Plut: rchiis de Ex ii. Ammian. Marcell. XM III. Tertullian. de Pall. . locis a Lipsio partim proiluctis. Adde Cononis narrat. II apud Pholi vitin. 386, pag. 4a3r Malig. animadv. Euseb. ad n. 973. Velleianum in te inpore , et Personis errorem inam Ion numero Elis hia no 68a haec donica emigratio n. 935 memoraturin perstrinxit serio .ipsius: nec immerito. Quain diu quidem haec Ioctio retinebitur. Et de alia su picari sine vestigiis librorum, anceps fuerit. Exi timabam olim , loqui eum de duobus diversis temporibus, alqvo illud velle, ac sortean seripsisse: Ionas, duce Ione, profectos quondam Athenis, nobiliss. P. etc., nune nimirum occuPavi fixe, verum sic quoque dissicultas ex historia stiperest. Bo ι.ε n. Velinteio i vereor ne frustra patrocinantur L. Pignorius in S mbol. epist. n. 8 i, et L diat. ad Marm. Λrondet. pag. i. o. Hunso . L diatiis ex hoc Ioco su pleatur inter Codri filios Iouem qnoque sui se, sed oportet illum obscurum fuisse, qnum omnes thanli fratrum , Nilei, Androcli , et aliorum coloniam hane deductam testentur ; sorte Iegendum : Lones, duce Olim Ione, 'rofecti Athenas , ut primum Ionum Athenas adventum significet, unde nune iterum . duce Nileo, in Λ, iam abierinti vide lita pertum. Bunm. Sim . legit, d. non uno. Sed vid. el. We sel. ad Chron. eius P. 4o6.
Ephesum , Miletum , Colophona , Prienen, Lebedum, Myuntem,
53쪽
Eruthram , Clazomenas , Phocneam, etc. Forte legendum est rMruntem , Teum, Errthram. Notati itiam enim verisimile. Teum solam a Velleio omissam , contra auctoritatem Uerodoti in I .
Sirabonis in XIV, Vitrum ii lib. IV, cap. 3r Aeliani Var. Ilis .
lib. VIII, cap. S, aliorumque. Graviter autem lapsus est vir eruditissimus , qui etiam Chium, et Samum inseri volvit. Nam ecce illas stativi seorsi in reddit Velleius, quod non in continente, sed mari sint silae. Gratias interim eidem agendas censeo, ut odapud Aelianum, citato loco, pro Aέσβος reete emendarii δος. Idem mendum sedet adhue apud IIar ocrationem in Ico νια Corrigatur igitur. IIoc quoque fortasse opeaeae Prelium sit monere, quod pro apud eum sit Λνδροκλος. Nee temereantalem. Urbs ea ita primitus dicta videtur ah Androclo Cod ei filio. iamvis in diversum abire sciam Stephanum in Vo sius. Teum inseri debere Volteianae scriptioni non statim dixerim: licet bis toria videatur postulare. De urbibus ipsis earumque eonditoribus vide Strab. XIV pr. , et Steph. do urbib. de EO'-ιhrne conditore disputat Meiarsi iis Lecti Attic. v. 8. BOECLER.
ευτεραν φασι την At ολικην αποικιαν τnς Ιωνικῆς, διατριβας δε λαθ2ῖν κω χρονους μακροτέρους. Tradituna est Aeolicam co&niam quatuor aetatibus Ionica ρriorem fuisso. et moras traxisse ac lo sus Iempus; do quibuη moris otia in Velle ins mox meminit. Vido Sealig. animadv. Ense b. ad n in . 37S. BOIC .rn. urnam in Variant de conditore, tel certum ox Taeito lib. IV Annal. At Sm Urnaei, ait, rem ita Metusinte, seu Tantalus Doeor tis silos, sise TDς us dioina et sese stir e , siae una Amazon m condidisset: adde Strabonem lib. XIV. Scn κ.
Mitylenemque Quae inter pulcherrimas urbes Horatio numerata in odi1: Lati labunt alia pulehram Rhodon , aut ustylenen : Et epistolis rneolumi Rhodos, et Mity leno pulchra facit, quod
Paenula solstitio, campestre ni alibus auris.
54쪽
hoc mirum , Auster eum sint, homines ne olant , quum Corus, lassiant; quum Septemtrio , restituuntur A salubritatem, ait Vitr vius lib. I. De reliquis doctissimus Ortelius in illo laborioso opere geographico. SCHEGR. Et relias urbes in Delexerim pro Putido glossemate, urbes quas stini. GnvTEn. Sed ad hunc modum multa in Velleio tollendasverint. Quae ut κρίσιν interim aliquam admittunt, ita medicinam nondum efflagitant. Ceterum de urbibus hic memoratis vid. Strab. XIII, Herodot. I, Stephanum πολεων. Pro Larissa, Antis sam praetulit vetiis codex: ubi Sylburgius annotat, nullam repe Di tu Aeolide. Sed haud dubie ad Lesbum respexit, qui ita exseripsit: Αντισσα, πόλις Λεσβου, Σιγρίω. Stet' u. et Strab. XIII. BOECLER. Homeri in Vel quia nemo posita ante eum, vel quia nemo postea ad eum, id est, quia sine comparatione maximus, et cui neminem adaequos. In a re volat hic Pegasus, ceteri pedibus pulsant terram. Lipsius. Parile huic elogium adscribit ΛpuIeius, dum p
tam multiscium, vel potius cunetarum rerum adprime peritum, et omnis veli statis certissimum auctorem, passim et praecipue apologia, appellat. Vero et eleganter Heliodoriis sub finem libri III A thiopicon, poema Homericum tanquam, ἀνειμενον και ἡδονῆπασὶν συγκρατον ως Αιγύπτιον-τo τπς φυσεως υπερεχον, Pluri
Ilitiaest Ηeinsius margini adserIpserat eluxa, et certe ita saepe Cicero et alii. Sueton. Tiber. LVI. aliquanto magis in princimeluxit. Sed quidni, ut novum sidus, Homerum, et solem Poetarum eon iderasset Vellotiis, qui illuxit, ut dies laetu et candidus f Iet, et de quo passim Cicero et alii hoc verbo utuntur, et hinc mox noster ei fulgorem carminum tribuit. Bvan s. Qui magnitudine ορerum , et fulgore carminum , etc. Editio prineeps exhibet veris. Quod probum est. Sie paullo postr cuius operis Primus suetor fuerit. Et lἱbro II: neque ullo in suspeeli veris sui carmine minorem Catullum. Ita et alibi saepe Velleium loculum ob ervavimus. VossIv . Relinuimus veris, qvod erat in Rhenani eodice. BOEeLER. Ita saeph Quinctilianus , praecipue lib. X, Cap. .
Solus umeliari postra mervis Amo, amo te, Vellei, ob haec
55쪽
iudicia. Ille vero non summus solum poetarum. APd Rotus. Nam inis aliorum non peccat 8 At ι te των ποιητων ρυκ δε οειε δει ποιεῖν αυτον. Solus Poerarum non enorni quid factu scriptu que decorum sit. Ita magnus Aristoteles censuit, quem Iulius Sca-
Iiger, quum ubique audiat, cur hic sprevit 3 Ille Aristotelem quasi Deum habuit, at hie Homerum. Λlibi inquit: Θεσπέσιος λυαρος
παρα τους αλλους ' diWAM Homerus praeter ceteros. Iterum: Λέξ. ικαι διανοίε πα-τως ωτερAεβηκε. Dictione et sententia cunctos sti- per essus est. Λtque haee ille vir, qui laudum et benignioris iudieii Walde parcus. Quid Plato p Ille ipse qui ei vitate eiecit, coelo
ostendit dignum. ληρος, inquit, αριστος κω θειοτατος των στοιN- τω9. Homerus utimus et di, inissimus poetarum ; Et passim talia praeconia in eius seriptis. Λlios quid eumvlem Z Nemo tam consentienti iudicio sapientum omnis aevi laudatus est: et id ab iis
maxime, qui ipsi laudatissimi. Abi igitur imperitia aut livor: iucapere, tu carpere non potes immortalem hanc, coelestemque -- turam. Lipsius. Adeundi Auctores ipsi: quorum aliquos inam operae protium omnia e Erlatim a veteribus congesta consectandi Pram
eoniaὶ hie nominare lubet. Ae vita quidem divini poἐiae Herodoto eriptore circumfertur. Plutarchi, qui e pluribus superat libellus, de arte eius poetica potissimum disquirit. Adde Dion. Chosost. serm. 53, Suid. iv Oμηρος, Strab. I, et passim, Quinctilian. X, ν, Plin. VII, as, Gurni d. II isti Posit. Dialog. a. BOEC R.
Quod nequa ante illum Vtrumque verum est. Nam et Homerus primus doctriuarum et antiquitatis Parens: nee post eum natus. qui germanitus exprimeret aut referret. Non ergo ipse Virgilius 3 non. Velleio quidem iudice: atque etiam acri illo Fabio, cuius haec verba: In verbis, sententias figuris, humani ingenia modum excedifrtit magni Nisi sit virtutes eius non aemulatione, quo eri non Potest. sed intellectu sequi. Et profecto ita est, omnium rerum, Omnium urtium , omnis non prudentiae solum , sed sapientiae vestigia aut expro Aa, aut recondita sunt in illo. Quem haud temere Themistius dixit, προπατορα καὶ αρχηγόνον των ΓΠλατωνος καὶ Αριστοτελους λογων ' Primum parensem aucIoremque Platonis et Ariastotelis sermonum. Et Dionysius: κορυpὴν οπαντων και σκοπὸν εξουπgρ παντες ποταμι καὶ πασα θαλασσα καὶ πασαι χρῆναι ' Uemticem omnium et quasi scuum, ex quo cuncta flumina, cuncta ma-
56쪽
AD VELL. PAT. HIST. ROM. LIB. I CAP. V 47
ria, cuncti fontes. Sed diffundor in laudes viri, quem sateor me non aestimare, sed venerari, nec venerari, sed pene dieam ad
Ante illam quem Meus oblitus voculis aliquot ab librariis nimium liberaliter intectis, quippe susiecisset, quod neque snte, quem imitaretur, neque post, qui eum imitari posset, iurentus est.
Arehil humi Qui vixit regnante Romulo. Cicero Tiraeui. I, Ol mpiado nimirum VI vel VIII, Herodoto tamen regnante Grgea quod in ei dii in tempus OIvmpiadis XX, ni fallor. Musi arus. Ar-ehilochus ille praestantissimis poetis, quoties in exemplum nominandi sunt, tum ab aliis, tum a Cicerone coniungitur, Orator. Cap. I. In Poetis, non Homero soli locus est stit de Graeeis loqunr aut Archilocho, aut Sophocli, aut Pindaro e sed horum via seeundis, veI etiam infra secundos. Id. II, de Finib. B c R. Sic ei Valeri Maxim. lib. VI, eap. 3. Archilochum Homero proximum ponit,
Me tingius a temporibus belli Omnia in hoe homine sive in
sit dicere, genio obscurae parentes, patria, aetas ipsa. Sed de ne tale, certum antiquissimum esser et Iosephus eontra Appionem os serit, nidhιm Omnino apud Graecos, de quo constet, scriρ iam xstare, quod sit Homeri carminibus antiquius. Crates et alii floeirciter annis a bollo Troiano removent, Aristoteles Isio, temporenem po dedite lao Ionum eoloniae. Herodotiis 373. At Velleius noster inferiorem multo facit: et ex eius computatione stu, si voles Mumerar facile est anni ad Homerum a Troia sint paullo plusa 6 o. Quas ipsa Latinorum plurium opinio est: expressa etiam in Λgellio, sed nune eorrupta. Ille libro XVII in ea pilo illo Chronicor Homerum ante Romam conditam vixisse Silosis Albae reis gnantibus d annis post bellum Troianum, ut Cassius in primo Anis natium scripItim reliquit, Plus centum atqvs ronginta; ante Romam autem conditam, vi Corn. Nepos in ρrimo Chronicorum de Homero dixis, annis circiter centum et sexutata. Tu emenda: Annis ρost bellum Troianum Plias ducentis atque sexaginta. Numquam aliter serip it Ca si usi et evine it ipsa Ag II ii insequens scriptio; nam ponit eum vixisse ante noniam conditam , annis circiter centum
57쪽
atque sexaginta. Atqui si prior ilIe numerus verus et ergo a Troἔa capta ad Romam natam fuerint modo anni Jao. Palam id salsum ret Chronologi consensu statuunt supra annos 43o, alii plures. Eusebianum etiam Chronicon hie foedatum: saei Ie emendatu ex liis ipsis. Lipsius. De aetate Homeri, et ad hunc locum, et alibi, viridoeli satis m nitis egere. Non possum tamen, quin Pliatarchi locum ex vita Homeri, qui eos hactenus torsit, proponam; in quo secdum αντι χρονισμου tandem tolli interest. Λit igitur do vate illo Maeonio:
παρα πλείστοις πεπιστευται μετά eo εκατον ταν Dcoi κων γεγα- νεται, - πολύ προ τῆς των Oλυsint ιδωψ . Elc. Plurimi credunt, ab Troianis temporibus centum annos defialise, non miatio an is constitutionem Olybiadum, ele. Quod sane ridiculum est. Nam a centesimo post Troiam captam anno, ad constitutionem Olympiadum, intersunt anni Sor. Puto igitur, illud ου a librario insertum, qui sciebat, secundum quorundam opinionem , Homerumeenium modo annis Romae conditia fuisse priorem. Inter quos suisse Nepotem, constat ex Agellio lib. XVII, eap. 23. Vossius. Si eni vacat aut curae ost talia indagare, adeat IIerodot. et Plut.
Suid. G1rald. locis supra laudatis, et Gell. Noct. Att. XVlI, at , Scaligeri an tui adv. Euseb. ad n . 096 , Praesertim Lips. ad h. t. Interim ratio Velleii valde proba, cuius etiam opinioni facilius, quam cuiusquam, hac in parte subscripserim, quippe quae ne Gellio diseonxenit multum, nec Ciceroni, qui in Bruto se. Io. Inquit: Homeri etsi incerta sunt te ora, tamen annis mullis fuisanto Romulum. Id quod alibi etiam dixerat Tullius, sicut ex Λugustin. XXII, de C. D. 6, discimus. Boxc Enus. Vide Claud. Salmas. in Exercit. Plin. pag. 6ο8, I. G. Vossium do Poetis graecis, et II. Dod .eli. disseri. III de Cyclis Veteriam. IIvvs N. Quod saepe illud usurpatὶ Desunt graeca verba Homeri, OAt νυν βροτοί εἰσιν , quae reserebat Velleius ex Iliados lib. V. VssiΝvs. optimo hanc lacunam supplevit Ursinus, hemistichio illo, quod ier in Iliade usurpat uomerus, σοι νυν βροτοί εἰσι. --
Expressit id Virgilius XII Aeneid. de saxo, quod Turnus in
58쪽
D VELL. PAT. HIST. ROM. LIB. I CAP. V 40
mae illud loeti bis sex eeroice subῖrent, Purelia nune hominum ρ diaca cor ora tellus. Hine Iuvenalis sat. XVr iram genus hoc DPo iam decrescebat Homero rTerra malos homines nunc educat atque pusillos. Denique et hue re pexit Plinius Νat. His t. libro VII, capite et S. ubi ait: Cuncto mortalium generi minorem staturam in dies fieri,
Hoc enim ut hominum, Parapbras Is ista est: eum noli erus dixit quales nunc sunt homines, non staturast modo et mensurast in ipsis hominibus diversitatem notat. sed saecula quoque antiquiora suo aevo quodammodo opponit, et ea , quam dixi, staturae diversi tale tanquam charactere discriminat, alios et maior olim Troiiacis temporibus homines misse, eo autem, quo Iliada suam scripsit, longe iam minores esse significans. Plin. VlΙ, 36: Iam antμ annos prope mille sobserva hic obiter aliquid de aetato poetae Mates ille Homerus non cessaost minora correm mortalium quam Prisca conqueri. Gellius III, Io, quum restitasset Herodotum , invento Ore Atis corpori VII cubila longitudinis ad mensum ; subiicit επιπληκτικῶς ' nι ι si, ut Homerus Ostinatus est, Mastiora prolixioraque fuerint corpora hominum antiquorum ; et nunc quasi iam mundo senescente, rerum a quν hominum decrementa sunt. Iuvenalis sal. XV, 69: Nam genus hoc viro iam decrescebat Homero, etc. De re ip a testatiar gliam Soliniis Polyhist. edit. Camortis V .
Deatidii IlI, 3, Salinasti I. capiter Si de ψsis hominum formis
requisamus, liquido manifesInbitur . nihil de se ant*viIntem mendaciter Praedicassq. sed corrutam degeneri successione sobolem nostri temporis Per nascen iam detrimenta decus veteris proceritia dinis perdidisse. Panlio po tr Puis en m iam isto aeoo non minor parentibus suis nascitur Z ele. Λddenda quae a laudatis modo edi-loribus annotata sunt: ilem uvg. Grol. ad lib. I dct ver. Chr. rel. pag. 30. .irdovie. Viv. ad Augustin. de C. D. XV, '. interpr. Virgil. ad illud Xli Aen. Q lia nunc hominum producia cor ora tellus. Berneget. p. m. Quaest. iii Gerin. Tae. XIVr an ab aeoo iacteoum statura hominum minuatust y ld. q. t . Qua occasione ple-
59쪽
rique, quos laudavi, de gigantibtu disquirunt, eosqi e suisse omnino, confirmant. MEC R.
Caecum genitum putati ob id Homeri nomen inditum. antea Melesstenes nonii natus, quod Ionibus et Cumaeis, qui captis octalis, Homeri. Plutarchus, Herodotus, alii. SCuEGR. Non negat noster eaecum fuisse i sicut existimat Gyraldus in, sed caecum g tatum esse. Tati tam enim rerum omnium peritiam, et ostensa in toto opere rerum oculis usurpatarum vestigia, imo specimina,
non convelli re ci , qui ab utero matris caecus prodiit , omnes intelligi int. Celerum sicut manifeste salsiam ct confictum est, ςaecum natum: ita quod caecus postea factus sit, tradit quidem II erodotus et alii, sed certi ludo eius asseverationis duabus rationibus infirmari potest. Primo En in , quod dicitur, ideo pro Me&sigene, Homerum voci talum, quod Cumaeorum lingua Homerias caecum notarcti, in dubium vocatur eorum auctoritate, qui alias, atque, ut videtur, magis probabiles eius appellationis causas adserunt. id. Suid. Et Gyrat d. II is t. poet. Dialog. a. Deinde, non congruit liace illata caecitas cum eo, quod sub side his lorica videtur Suidas tradere: fgition tum istud congenitae caecitatis inde Originem traxi, sc , quod II Oine rus cupiditatis , cuius illecebrae Oculis primo omnium in , inuatitur , sive quae per oculos in animum ingreditur, per Dinne in vitam liqwr exstiteri l. Quamquam aliis alias placuit huius siclioni, interpretationes excogitare, de quibus G)rald. loco, quem praediximus. BOECLER. 1nnis MLXX in Iustiti. I, a, I S, annos mille trecentos assigna trDiodorus Sic. lib. II, amplius i4oo; Georg. Monachus t 36o; Et sebius i u. 3397 a 4o; unde Lipsi iis existimat in Velleio reseriis bendum la3o; adde continent. ad Melas ille item e et vide Ouali ino, quae Scaligor notavit ad Eusebium l. modo nominat . , et Schiiberi. de Scrii pul. Chronolog. lib. II, eap. 4 et 5. BOEcLERus. Closiae seqvitur livpothesin a nobis in Antiq. Histor. et singulari dissertatione resulatam, verior Herodotus I, 95r Asia συρίων αρχοντων τnς ανω Aσίας - ετεα εἴκοσι καὶ πεντα αρσια πρωτοι ἀπ' αὐτῶν Mnht ηρξαυτο ἀπίστασθαι. Quum Assyrii annos Sao suρeriorem Asiam Obt uvissent, primi Medi ab iit descere coepertini. CELLAnius. Adi Hermanui Conringit Adrersa r. Chrono l.
60쪽
AD VEI L. PAT. HIST. ROM. LIB. I CAP. V 5 IAbhine annos ferme DCCLXX Ergone hoc gestum post Romam
conditam Z non, ex ipsa Velleio et temptarum textu. Adde omnino centenariam notam, et seribe 37o. L psius. In supputandi tem poribus subinde Vellei iis ad annum eonsulatus M. Vinicit, euisuit in opus inscripsit, tanquam ad solemnem terminum decurrit.
Est autem is V. C. 733. Tiberiani Principatus XVI, quod, vel ex Onuphrii Pan vin. comment. in lib. II Fast. r semel hie notasse,
Sardisnuniam, Eusebii codices MSS. hune Sarannuntium vocant, ut observat magnus Scaligere qui putat, hoe nomen in obse oenam notam a Graecis de strii m. Nam καλλος idem , quod φαλ-λος. uno dubio respexit Tullius III, do Rep.: Sardanapallus ille νιιῶs mtillo, qunm nomine deformior. Vnde et Psendan tonius Σαρδαναπαλλος die ius, ut est apud Dionem in excerptis' lib. LXXIX Apud Congian linum Porphrrogennetam. Invenio etiam apud Hesychium, Σαρδαve λαλα , αλλοῖα. Vbi resti inendum arbitror, αἰδοῖα. Sed nihil in velleio mittaridium. Pro vulgala lectio nostant Sirabo , Diodorus , aliique vetusti historici. Et, ut recte idem Maliger monet, Sardanunius est Assyriactam Sardan-PoII Posteriorque voeula legitur otiam in nomine regis Teglath-phalis Esar. V ss. His loriam hane tradunt Iustin. 1, 3, et iisdem ver-hi, Sarisber. in Pol ierat. VI, r4. Diodor. Sic. II, Oros. I, 3 q. Λ aen. lib. XII subi et epitaphium eius. quod Oxagitat cum Aris-tritele Cie ro Tuseul. V. 35. Augustin. II C. D. ao, ubi Ludov.
Mollitiis fluentem Manutius 'rentem. Fluere facetiis, iocis .
Plautor mollitia, luxti, Ciceroni, Terentio: Asiatico ornatu ad ere. vgieri poetae usitati m. De hoc Iu tinus ait, quod fuerit vis muliere corrumior. Ad hunc videndum erreefectus serius, Messis ρω positur . nomino Arbaetus, quum admitti magna ambiti e negrae obtinuisset, in oenis eum inter seortorum greges Purpuram colo nentem, et muliebri habitu, enm mollisin corporis et oculorum Insciosex omnes semians renteiret, 'ensa inter v N ex partientem. Tricegi mum a Nino nil merat Diodoruς lib. II. De Semiramido, quo a tu ad regnum per en rit, eleganter Mureius In variis. Scarc. . Fluen rem plane membranaceus codex, noli orentem, quod invexit ali rum nimia stolida luxuria. GRHEA. Vera iee io, siuentam, quam