C. Velleii Paterculi Quae exstant opera ex recensione Davidis Ruhnkenii tomus primus alter

351쪽

tamen tota insolentior videri pote, t. GL. In estissimo Iuminarit, Erasm. Steph. Manili. et aliae. Forte, in aliissimo luminem it, vel collocaseis. Cicer. Brut. 7S: Tum videtur tanquam labulas bene μὰ as collocare in bono lumine. Bunua'. V. Misc. otis.

vol. VIII. P. 44. Familiae Porciae in Nota familiani pro ge uter nisi si dictio

Poreine aliena sit, et a glossula. Tainen infra quoque Caesarem ni iam nobilissima Iuliorum familia dixit. Lips. Oinnino familia in pro gente posuit Velleius. Similiter et Valeri u Maximus lib. III, cap. a, Portiae familiae dixit vat ui Noster infra de Caesare, nobilissima Iuliorum genitus familia. Nihil certius. VOss. Homo vir uti simillimus, et per Omnia ingenio ele. Vetustus liber non visisti; exeidit solam absorptum a sιmsiti mo. Homo non virtuti ei solum simillimus isc. proavo , sed per omnia ingenio

dis, quam hominibus prvior; sic infra cap. 3o de Livia, Per omnia deis quam hominibus similior femina. Livius lib. XXVI,

eap. 5or Venisse iurenem dias simillimum, vincentem omnia cum armis tum belli state. Plinius lib. IX, ep. aa: Veteres aemula ιπ', 'vertium in Primis, a quo genus ducis, vera soboles , eoque iami

lima illi, in quo illo praec*uus. ΗLiss. V. Misc. Obs. vol. I III, P. M , 377; vol. IX, P. 257. Propior Ita loqui Sulpitium Severum notavit Richter. Specim.

Observ. crit. pag. i', et idem notare quod similior; quod ut obvium ex Velleii simili loco cap. i3o; potuisset confirmare, ubi de Livia r Per omnia deis quam hominibus similior femina. Vid. et ea p. 53, et ' ; et Nic. Loens. Epiph. VII, 7; et nos quaedam ad Val. Flaec. I, S 3, notabimus. BunN. cuique visum est id solum rationem habere, quod haberet iastiatirem , Lustitiae vetus lib. ; seritin , quod dare Iur iustitiae ; habere iusti iam minus videt ne lati ii viii. II mss. Cuique is solum Nisus est rationem habere, qui adhaeret iustitiae. Warburt. Bibl. Brit. T. II, Pog. 28a, quia res numquam dicitur rationem habere: sed agens. Atque hoc idiotismum gallicum sapit. II a rnison. Sed Terenti Eun. I. i, dicii r Quae res in s neque habet consilium, neque m dum. Idem pro Disiis legit votis. B RM. in mam. V. Misc. obs. voLVIII. Pag. 45.

352쪽

Nescis, insane, nescis, quantas vires virtus haben et nomen lanium virtutis usumas; quid ipsa νσleat ignoras ; nemo Potest non bensissimus esse, qui est totus vlus ex sese, quique in se uno sua 'nuomnia; cuisu autem Nes omnis, et ratio et cogitatio pendes eae

fortuna, hiala nihil ρotest esse certi. Horatius lib. II, sa lyra 7: Quisquam igitur liber8 sviens; sibi qui imperiosus:

Quem neque Pavertes, neque mora, neque vincula terrent rResponsare cupidinitas , contemnere Mnores , Fortis , et in sesem totus teres atque rotundus.

Externi ne quid valent Per Iesee morari rLu quem manca ruit semρer fortuna Et quae sequuntur. Comparationem Catonis et Caesaris habes in Sallustio et Dione. ScAEGR. me tribunus plebis dessignatus adhue iam dum adoleseens IS. habebat, designatus est adhuc admodum adolescens. Vnde lego, designatus, et adhuc, etc. Ratio emendationis in eontextu orationis

est. Vos .m nrdore oris orationem omniam, lenitalem suadentium societata consilii, suspectam feceriti Nam damno, malui nihilominus olim, orationem omnium lenitatem suadentium, sociali consilii suspectam Iecerit, quod nemo neget apertiust aptius ego non assirmabo. AC D. Ed. vet. et ardore oris, ut orationem. Hinc I.ips. pro et Iegit eo. Et postea, ardore oris, ut ora senem. R pulti. Princeps ditio legit res ardore oris, ut orationem etc. Sed pro et, eo seribendum. Quod nec aliorum acumen subterfugit. Vos . Et ardore pri neeps editio,

tum feci . Dederat , puto , Velleius, eo ardore oris orationem omnium lenisntem suadentium sociati consilii sumoetam Hest. Simile illud Tae iii Ann. XIV, cap. 36r Is ardor ruerba ducis sμquebatur, ita re ad intorquenda pila ex e Gerret fretus miles multa proeliorume erientia, ut c r ux stoenti Suetonius daret signum pugnae. Ita Iocus ille eon tituendus ; nam in vetusto eodice eoentu inveni. Vulgo circumfertur vetus miles et multa proesiorum evertentia, qt ae pariam apte procedunt; ut et caeritis stoentus: q rum alterum

Tacito sit frequenti in usu. Videt ex parte Lipstu, hane Velleiani loci castigationem ; sed praeterea sociau consilii suspectam festeorrigendum pro sociatale, quod nune circumfertur, non vidit. BEIAg. Sed et sum fum contumacia seripsisse Curtium VIII, 6 Diuiti eo by Cooste

353쪽

notant viri doeli; sed ibi nunc vii loci conmmacia editur, ut et apti dΛur. Vict. , incesιιι suspecta, at alii ite incestu, alii incesti, alii incessus edideriant. BuRM. V. Misc. ohs. vol. VIII, p. 46. Me impendentia ex ruinis incendiisque urbis, et commulationae Mutus ρublici perkula exposuit, Vana scriptura Unum sen umgignit. Quae pericula ex urbis interitu et rei p. commutatione imponi Pre dici possunt 3 Immo erant haec ipsa perieula, quae Cnto

praevidebat, et senat tu tanta animi vi, tanto orationi ardor exponebat, urbis ruina et incendium , statusque Publici rutilati ν.

Di tingue igitur et scribe: SP ίNendentia, et ruinis incendiisque urbis, et commutatione status publici Pericula e Osuis; ipiod quo genere dicatur, iii tolligat quisque facilius, quam explicet. AciD1L. Nihil mutandum. Sen us est: Catonem praevidisse, ae xposui, e impendentia perἰcula, quae partim ex ruinis et inccndiis, partim commulation o status publici constabant. Et sane ex Catilinarii,

Tullii. ae Sallustii bello Catilinario, aliisque, notum est. Catilinam minatum palam se incendium suum ruina exstincturum. Florus hi ovitor lil3. IV, cap. x : In praesentem reum Cicero peroratis: sed non an lius profectum , quam ut hostis evaderet, seque Palam professo, incendium suum restincturum rusna miseretur. Vbi quaerunt viri ilocti, qui dilani sit professo. Ego eos hac molestia libero. Scribondum est professus et unit enim Florus , hoc ipso eum se hostem professum palam, quod in senatu se suum incendium ruina

restincturum es et minatu . Voss. Riar una Φsam vim orationis Catonianae squam habes apud Sall. Calil . . sive Praec*uum atau-m utum his verbis complexus est Noster. Non enim videbantur intelligere Patres , quantiam a Catilinariis molitionibus periculum rei p. toli. statilique, omni ordini omni aetati ac sexui immineretri laque Catonis oratio poli simum in eo occupabatur, ut ruinas, incendia, internectionem iii conspectu omnium ponernt, nec s-saria μqn severitali et unicum c n ilium de mons raret. Bor CL

Consulis vistutem ampli uoil Prior editio habet consilia, ex qua lectione Lip ius legendum divinabat, isa constit stir mlion m. Bh BEL. Peccatum memoriae Volteii, qui Catoni tribuit illi odCae aris est, ni liquet ex orationibus iitrii s lite apud Sallu itum, nisi hoe fuit in oratione ip ivs Catoni . quam exceptam a notariis iussu Ciceronis aetate sua ad c exstitisse Plutarchus te, latur.

354쪽

Po 4. Non facile iis, illii ita emendar int,ndsenserim. Nee video, quod iuverit Catonem consulis virtutem laudare. Sane in orationibus Catonis, ac Caesaris, quas habes apud Sallustium , multo magis laudatur Cieero ea , quae est Caesaris. Puto igittar rectius in editione principe suisse correctum, consilii. Quod proxime ndMS. seri pluram accedit, in quo consilis legebatur. Aut lege, consilio. Voss. Vetustus codex consilis, unde consiliis, vel consulis quis eliciat; sed nil necesser Cato virtutem Ciceronis consulis iam plificavit. dum transit. in eius sententiam , de supplicio in reos expetendo; male Popma laudibus Ciceronis virtutem a Catono amplificatam censet. Nequo enim Catonis in assentationem aut laudes alienas ingenium fuisse, vel ex pulcherrima et iis apiid Lu-eanum oratione patet, qua Cn. Pompeio parentatur. ΗEinsius. V. Grae v. ep. Syll. lom. IV, p. 378. Antandoeriendum in eos In reos praestiterit omnino e solemnis ac frequens hic error. IIΕi's. V. Misc. obs. vol. VIII, p. 46. Quos praediximus in Ille non habet loeum r ergo deletor. RAPATI.. Pota obliti Ego, mortem obiit, vel visa abiit. Se d. obire mortem elleio familiariu . Sie eni in loeutus est sta pra, multis locis. MAI. Vir doctus edidit, nota obliti logo volo ohiit, guadente Sallustio. Et statim idem, supplicio reddiait, minus aple. Mn GR. Varietas hie lectionum magna. Sed ubi multi eonati sunt, mihi non lati animias infringitur , quam in s linguitur. Legam ergo, mota obiit, quod sateberis non in idoneum. Hoc enim vult, non sortius consilia sceleris iniisse, quam obiisse, quum movisset. Formulae hilius locutionis apud hunc Dequentes. Sit pra de C. Flavior Quae pes inre ausus erat, fortiser exsecutus. DE Cinna Item : Ausum cIunctnemo auderet bonus : perfecisse , quae a nullo nisi fortissisno Persei Possent: et fuisse eum in consul undo temeraritim, in exsequendo virum. Et haee quidem in malam, ista in bonam partem. De Cn. Pompeio supra : Prionsis ut opibus, ita consiliis muna nusus, ma gnificeque connm exsecutus. Sed dum haec scribo, ecce alia mihin dia Colliectura, neseio an verior, priori geto argutἱori non segnis e nutu obsit, quam sceleratius conandi eonsilia inierat. Penes erti li-tnm lectorem utriusque iudiei iam e t. Λ in1 L. Alii aliter. Pulo, motu obiit. Idest, non minus animoso Armel a se mola Peragere Oluit, quam vox re ea eo perat. Vtrobique nudax, in ordievdo,

355쪽

in ex requendo. Probe etiam, vota obiis: ea quae voverat destina- voealque. Lips. rit in II S. nota; taude fit ut aliquando coniectarem , conata obsit. Sic upra cap. 29: Prista ra ut vibus, sta consilias magna ausus, munifε eque connia exsecutus. GRvTER. Frustra mutant

doeti viri. Vota obire est exsequi, et ad finem perducere ea, quae voverat se iacturum ; sic prosterunt nota apud Petronium . exl ea quae voverant sestinant adimplere. Popna. Nola obiit MM., sed vota legondum . ut hene ediderat Rhenanus. Voss. Aldus habet

mortem obiis, Lip1ius nota Obiit, Scheghi iis voto obiit. Quid si fria

obiis, satum pro morte non semel usurpant laudati auctores. Boxn. Grillerus conata reponit, cum in MSC. nota fuerit, sed cum eo- nandi vox statim subsequatur, debilitari hi in huius lectionis eo sentaneum est. BOECI EIR. Nola in membranis quum fuerit, seribendum utique connia obiit, quod sequentia constinant; sed id a Grutero iam occupatum ; sic connia exsequi ea P. 29 , et conatud stituere cap. 42. Livius lib. XXXIV. ne literne interceptae conatum ρniam fucerent, nec aliter passim veteres historici; minus bene Liphius mola, nec recte Popina Dota defendit. Η 's. Forte voto, quia dixerat so incendum ruina exstincturum. Warburt. in Bibl. Bri t. lom. VII. p. agi, legit nota Obiis, quam sceleratius con dila eonidia inierat. DuRΜ. in mam.

Supplicio reddidit Imo Proelio; atquct ita iam aliis correctum. Velloius instar Celon us auctor deditionis, supplicis qurem proelio mori maluit. Lip . Altero loco Proelio reponendum. Quod saei leei iam aliis suil perspicere Ex loco inferiori, cap. ixi': Celonias quem spiritum supplicio debuerni, supplicio reddidis. Ita scriptus; nec dubium tamen, quin mendose. Quare secerunt Proelio reddidit; quomodo cap. ii': Iuctor deditionis supplicio, quam Proelio mori malais. Ego argillis si inum Valleluin dedisse opinor, tiliseni reddidit, ut sit quod supplicio opponatur. Sunt enim contraria ullis et supplicium t hoc vult, non iniit tum Catilinam occubuisse. Sie apud Taetium Λnn. XIV, cap. 33: Sed caedes, potibula, ignes. cruces . tanquam redditum sumlicium, ne Praecuta interim ultione, festinabant. Ita scribe, non ρrnerepta ultione ; redditum svrelieitim pluA est . quam datum; reddituri erant vicem poenae iis, quos supplicio assiciebant; vitrie loeus ille tentatus a viris praestantissimis, sed infeliciter. Reddere odium non dissimili modo habes Diuili od by Cooste

356쪽

AD VELL. PAT. HIST. ROM. LIB. II CAP. XXXVI 347

apud eumdem An n. XVII, cap. 5 et reddere dolorem Senecae de Ira lib. II. cap. 3a; dct Vindicta, dulce est dolorem reddere. Nunc ad Velleium. Nec sane innitus e cidit Catilina . testse Sallustio. Sie et de Taesari nate idem Taei lux Λn n. lib. IV: Ruendo in tela cn-ptisuntem haud inulta morte ρFugit. ΗEis s. Mihi illud viritiam reddere vix placet, multo minus Proelio reddere, et Plato gen iam constarct . si legatur dimicans viritum . quem supplicio Abia Ol. diadis. Edere viritum nota et eIegans locutio, de qua ad c Hid. IX, epist. 6r, et XIV Met., 7 7 set Calpurn. deesam. 48 . Geminata fuit vox sui3ρlicio ab imperius librariis: Proelio vero rope lita ex imili loeo Velleii, eap. I9. BuRM. V. Misc. obs. vol. XIlI, p. 46, 378; vol. IX, p. a 58.

Diremtos gradibus aetntis Videtur volitisse, Hremtos gradu vix uno neIatis ; nam aetatem pro vita hominis ponit; sic et lib. I. cap. 16: Vna neque mustorum annorum syntio disssa nefas per ει- άni Ῥίrisus viros Aesebium, Sophoclem . Euripidem illustrasea

tragoedias', cap. 37 : Historicos, praeter Catonem et quosdam veteres et Obscuros, minus LXXX annis circumdatum neoum tulit; plura ad rem viroque loco subtexuntur; mox saneque Crassum , non senemque membrana; unde Lipsi iis unuque Crassum. Forio transpositis vocibus, Ciceronem sane, Hortensiumque et Crassum, vel Ciceronem sane, Q. Horiensium, Crassum. Nam Praenomen

Quinti in membranis Velleianis eι alibi in particulam que degeneravit non raro. quod apud Lixium , Senecam et alios iam observatum ab eruditis. Sed verius est, Ciceronem , mrtensium , antenque Crassum; ita exigere videtur, quod paullo post subitingit moxque de vetustis hisce oratoribus lib. I, cap. 33 , et lib. II, cap. 9. ΗErss. Ego deesse puto nomen oratoris alicuius, quod abiit in funeque. Senemque Erasmus, Stephanus, et deinde alii arripuerunt . nescio quo auctore. An Antonium . ut videtur suspicatus esse Manullus , an Caesaremque Strabonem Z Cuiua meminit suprava p. 9 , eerte latet ulcus. BuRM.

Ciceronem, Hortensium Τres de Oratore Ciceronis libri, magis etiam is, qui Brutus in eriptus Est, quantum eloquentiae laudesoruerint Antonius et Crassus . deinde Cotta et Sulpicius , plane demonstrant. Itaque Velleium puto tria oratorum paria conivnele

357쪽

; primo loco. Ciceronem , Η ,rtensium: secundo, Antonium. Crassum e icitio, Cottam, Sulpicium. Locus igitur emendandu . MAM T. Seneroque Crassum filii, smi que Crassum. Acule hic vir doetu . Sci EGL. Lego. unaque Crassum. Hac ipsa aetate, inquit, no-ruerunt pariter in eloquentia Crassus, Cato. Cra stim autem illam di, item intelligit. quem et Cicero eo nomine laudat. Et Plularebit inter Romanos Disse eloquentissimum ait. Est qui senemque

Crassum legat, et de illo Lueto qui eum Antonio vixit floruitque, intolligat. Valde errat; palam hic Velleius de iis oratoribus , qui

M. Tullio eompare . aut suppares certe suerunt. Nam Catonem,

intelligit Vlieensem r Sol pie tum , Serxium illum eloquio et iurisset litia laudatum. Denique de altero illo Crasso iam ante a Vel-Ieio et suo loco die in m. Li x. D mvecti veris sui carmine in Laus eximia Calviti; quam hodie multi sunt Sustent Cali illiani, qui delerunt; homines venusti, diences . et urbani , longe plurimos item versus facientes : sed qni

simul aut hune ipsum aut huitis similem x prima classe Poeyam attigere , caprimulgi rursus aut fossoros videantur, adeoquin infi- cplo omnes rure sint iniiceliores; tantum abhorrent ac mutati LHoc tamen praeter institulum aut morem merim. Sumectus ita positum, ut in Apuleio convectus' lib. X. Metam. et Lamque rumor publice crebueraι, quo conmeesum atque famigerabilem meis miris artibus esseceram dominum. Ac D. Cur non susceρti; nec enim aliud vult, quam Catulliam nullo minorem in opere et materia quam

logit. In magnis alii magni, hic nihil iis minor, sed in parvis.

Lips. Catulli opus sumectum maledicentiae , et notariam in Caesarem , qtam versiculis de Mamurra acerbe per, tringit, et cinne- dum Romidum vocat. Nimirum Velleius more suo adulatur Iuliam domum. Vi lend. Suetonius Iulio. Porna. Suspecti posuit pro suspiciendi, idest admirandi. Aut Iege suscepti, ut Gryphio, aliisque edito m. Sed alterum magis placeti Sic conspectum pro conviciando posuit Apuleius lib. X de Asino nureo : Convectum nive famigerabitim meis artibvs Neceram dominum. Item Avienus sab. X r Ad campum nitidis venis convectus in armis. Vos s. In suscepti operis sui enrmiae, nbi το sui redundat, et videtur auferendum :ni legis suscemo , vel in suscepti veris suaνί carmine ; nam sua in

358쪽

AD VELL. PAT. HIST. ROM. LIB. II CAP. XXXVI 349

vitate earminum nullo Catullus inferior. Alii habent smmeeti. quod Vossius interpretatur suspiciendi. At Popma stismeliam Caivlli opus arbitratur diei, ob maledicentiam in Caesarem , quasi Velleiu hic etiam Tiberio gratificaretur. Sed cur ergo tantis extollit Iandibux Catullum Z Sureeptum hae significatione et alibi habes apud Nostrum. ΗEiss. Sulp. Sev. I, ao: Suscuti veris modum custodire. BuRM. in mam. Vid. Misc. obs. vol. VIII, P. , 378;vol. IX, P. a 48. Catullumi Catullum pro Catulum , qnod est in antiqua editione docti viri reposuerunt. Sed haud scio , quam recte. Nam et Q. Catulus numeratur inter nobiles eius aetatis poetas. VRAIN.

Quae maxime nostri aeoi Quid Z an Virgili iis et qui sequiantur, aevi Velleiani recte possunt dici Z praecipue quum mox Nisorum se nolle meminisse dicat; quare legendum puto tinter quae proximi

nostro nem eminent. I as enim voces saepe librarii confuderunt.

fas tibi maxima merces, ubi multi e iees proxima habent. Apud Plinium lib. IV , ep. 3r Quum iambos proxime legerem; cl. Itinos in veteribus esse maxime nota it. Apud Iustinum quoque lib. XIV, 4. Frein,hemius legebat : Quod proximum erat seditionibus viatastis; ubi viilgo maximum lita ea p. 53 Pompeium vocat pene suiseeuli virum . ita et Hein . in s. cap. o. Pro Proxima legit Porro maxima', proximi nostri aeri etiam posset retineri, si proximus eum genitivo construere liceret, eum Vossio ad cap. Io', et

ii 4 , sed dubito. Bunn. Princeps carminum Virrilius, Rabiriusque Fortasse legendum est Varius, cuius meminit saepe Horatim et Virgilitis. Rabiria positae meminit Carisius lib. I; et latur etiam a Placia de in libro de antiquo sermone, et a Quinetiliano lib. X, cap. I. Pum I. Vetus editio comm n ni eat hunc principatum eum Rabirio, seribitque Principes. Credimnsne tam magnifice sensisse de poeta hodie vix noto Velleinmp sortasse per amicitiam , ant alia de causa. Ovidius quoque laudati Magnique Rnbisitis oris. Et Seneca VI de Benefic. r'regie mihi Didetur M. Antonias apud Rabirium ρOMam exclamare r hoe hnbui quodcumque dedi; ubi legendum, habeo. Fabius contra tenuiter de eo sentit: Rabirius et Pedo non indigni eo iatione, si vacet. Lyrs. Causam uon video, cur Varium hie Virgilio

359쪽

35o VARIORVM INTERPRETVM NOTAE

stipponat Clauditis Puteanu . Rabirii. pra8ter laudatos ab illo Qitinctilia iiiiin Illi. X in l. Orat. Carisiuin lib. I, et Plaeiadem de

antiquo sermone, etiam Sonera Et Naso plegia ultima Ponticorum meminertint. ΗEi's. Non puto pro Virgilio Puleanum voluisse Varium , se ii pro Rabirio substituere, maiore enim literarum in eo assinitas. BunM. Pro eo Horatiusque Perizon. PPist. ad IIeins. a. Iozxi in muta. Consecutus Sallustium Lissus opinor, haec verba e suo loco in alienum detrusa. Cur enim poetis admisceatur historiarum scriptor Liviiis p Quod si post illud, paullo ante dictum, aemulumque

Thucydidis Sallustium, ponantur, suam Ardem obtin obunt. Quo iu Oeo requirit antecedentium verborum ordo, ut lΡgntur. σ1 COns cuium Sallustium . Listium p vel, et . quἰ consecutus Sallustium. Liatas. Quum enim nec unum oratorem, nec unum PDElam , sed multo sim ni Volteius nominoi, de uno Sallustio histori eo menti nem ab eo factam esse, verisimile non videtur. Quod si quis cum Sallu tio in historiae Romanae laude coniungendus , quem Livio Bnteponamus, aut Eliam conseramus, prorsus non habemus. Ipse etiam Velleius in extrema parte libri primi perhouorifice eum ap- Pellavit. Η ' T. Λldus putat haee verba e suo loco in alienum detrusa esse; cur enim, inquit, poeris admiscentur historiartim seriaptor Liaius 8 Ego contra existimo, Velleium hac enumeratione non iam professionem ol scriptionis gynus, quam tempora aetatesque distinxisse: nam illi, quos paullo ante recensuit, stante rei M. fuerunt, quamquam eorum nonnulli ad principatum Augusti pervenerunt: hi vero sui, Augii in storii erunt. Pur xa. Λnxium hic locv virum doctum haDit, nisi dicendum potius, habuisse ipsum ego. Nam quid illo elarius 8 Non hic sui nexi poetarum tantum catalogum recpnget elleius, sed plane clarorum hominum, qui, ut ait, oculis ipsis etiamnum inhaereunt. Supra, quo ille haec retrahor nititur. aevi aliquanto superioris in umeravit, in quo non collocavit Livium. neque per aptatem certe potuit . euius gradibus viros eminentes dis linguit. Αci DAL. Viro docto atque optimo i rem dico de Velleio merito tran po ita haec verba videntur ; et iis quae supra subiungenda, aemulamque Thubdidis Sallustium. Cur enim, inquit, poclis admisecatur historin rum scriptor Lit in ZRatio aliqua est, sed hic vana; quia non studiorum similitudinem ita Diuitiaco by Corale

360쪽

AD VELL. PAT. HIST. ROM. LIB. II CAP. XXXVI 351

ivng ndo, sed temporum Velleiiis speetate Livius autem illis prioribuq inferior . et tantum non aevi Velleiani. Obiit enim i Eusebio sie ira ditum iuarto Ti heriani imperii anno. Lips. Quidquid di eant viri docti non sali, faciunt milii, nec placet hie Livium inter poetas recruseri. praesertim quum illum subiungit saltu, ito, de quo anict montio iam erat saeta. Et adulatorem Tiberii tacite Livium omi 1is e mihi persuadeo, qui ubi ille in historia praesert studium libortali A et optimatium ; ita ut Pompeianus inde dictv qab Angu,to fuerit, i , te Tacito lib. IV An n. , , et Caligula voluerit eius libros aboleue, Suel. Calig. 54; quare ego a librario non

adminium docto, aut bi toriae literariae veteris perito, locum Eorruptum pulo . ei Ieg ndum. consectitus Gallum, Tibullus, Propertiusque et Ruso, quos 'natuor in forma operis sui, ide, t elegiaci persectissimos vocat; hos autem sibi eoniungit ipse Naso IV Tri Al. ,

Successor fuit hic tibi. Galle, Properitas illi rQuartus ab his seria temρoris Use fui. Bunar. Et Nnso. ρerfectissime in forma operis sui Corruptum hoc videtur; sincerum fortasse illud, pefctistimae metamor hosis. Quo maxime in opere Nasonis enituit ingentiam. Quod si licentiae Dimium in eorrigendo assumimus, ne quis adscribat temeritati; opinantes enim scribimus, non assirmantes: et haec, quae scribimus eoniectura ducti, tamquam dubia iudicari, non ut explorata ac ceria laudari volumus. M 'uri Malo Aldus Emendat , Perfectissimae metamorρhosis ', valeant argutiae, ubi minime opus sunt. Nam posteriorum editionum Iecito sincera est: perfectissimi informa veris sui. Videlicet Virgilius et Rabirius in heroi eis, Livius in historia, Tibullus et Naso in elegia , quamquam sunt qui huic plus tribuant in heroicis. Pvτε s. Dico ni I lentandum; frequens Nostro phrasis: Nunc ρ ρOsito veri sua forma reddatur. Et, in formam iusti exercitus; atque, cogis enim excedere ρrvositi formam Ορeris, etc. Nugax. Non male alii emendarunt, ρefcιιssinιi. Possit tamen etiam legi perfectissimus , ut ad Nasonem solum reseratur, queis ultimo nominavit Vellei iis. Voss. Perfectissime scriptus. Vnde eoniectura ΑIdo Manutio nata prorsus ridicula , Perfectias ae metamorphosis , an volvit Velleius, consecutus Sallustium Lisius , Tibullumque Naso perfectissimi in forma veris