장음표시 사용
321쪽
P-mquam aequalem Caesar I Beli. civ.r m eiss n minθm dignisate secum exsequari volebat. Lucan. l; Flor. Iv, a. i Sallust alludit orat. I de rep. ord. quum de Pompeio loquens, nam Partice s, inquit. dominationis neque fuit quisquam . neque si pati ρο uisset , Orbis terrarum bello concussus foret. Egregie Τheophrasim in Charaei. περι τῆς ολιγαρχίας , notat, homines ολιγαρχικμ ex Homeri verassus hunc. solum et unum tenere, ο κ αγαειν πολυκοι - ρανίη, κοίρανος εστο aliorum omnium nihil seire. Qui charaeter non tam optimatibus, i. e. aristocraticis hominibus, quod simplieiter et sine limitatione magnus ille Casan nus pronuntiat, sed oligarebi eis, ademne iis qui optimatium auctoritatem n que ad paucorum potentatam evectam cupiunt, videtur convenire. Quo sensu sei licet ὀλιγαρχικος declaratur a Polluce II l. 6. συκ ἀγα-
ρία, ισομπιρία ei vili4 aequabilitas, veluti landamentum et vineti- Iam libertatis et democratiae. Ergo Velleius: cum omnes ci es iure haberet ρnres. Hane aequalitat his qui transcendunt. inciasses inciriliter elati, et ολιγαρχικοι voeantur, et interdum τυραννικοt
Convisere in Heinsius in ora codicis correxerat, e vici. me a ιπαὶ meee toga, edit. Rhen. Singulari rerum militarium prudentiae celeriora , et a Sertorio Metellus Ludaretur magis, ete. In lectione vulgata nihil reprehendo. nisi quod nimium quantum a fide codicis MS. divertat. Legebatur in eor singulari rerum militarium ρ dentia 'celerioravi a Sertoris etc. Vnde puto me lectionem veram exsculpsisse. Emendo r singulari rerum militariam prudentia colast: ita ut a Sertoris etc. Coluit valet excolust. Sic etiam hoe verbo usus otidia, II de Arto amandIrme lauis in nuns Pectus coluisse per artes Cura sit, et linguas edidicisse duas. Vos . Prima editio prudentiae celeriora; lege prudentia ex Hierat, uri excoluerat, ut aliis visum ; excolare se frequenter occurrit apud Senecam. HEr A. Vulgatae quis auctor sit, nescio; sed Erasmus ita edidit, quem Stephanus, et alii secuti. Quid si scripserit celebra--ral, idext frequonter exercendo celebre reddiderat. Varius enim
322쪽
Et eHebrant Iargo seque diemque mero. idest celebres faciunt se, et diem ebrietate. BuR 3. Perperna 'menna , edit. Rhen. , vid. Supr. E P. 4. Genus clarioris, quam animii Loctiliones geminas libenter , ut vides, notor inter eas et haec erit, sed similis quidem dissimili, ;quippe in formam eamdem, mentem contrariam. Infra igitur de Merula , esp. Iar Qui vir animo etiam, quam genis nobilior. Acin. Doscaei Poluit esse loci nomen, Etoseae, a librariis postea corruptum , potuit et escas :.lii quod sententia non respuit; potuit etiam aliter; quod ut assequi coniectura, felicitatis est: sic amr- mare sine veterum librorum aut historiae testimonio, lemeritatis. Mihi, loci nomen fuisse, probabilius videtur. Et quoniam in emendando litterarum maxime similitudinem sequi oportet, placeret Oscae . quae svit urbs Hispaniae, intereas, quarum ope Sertorius usus est. In fidem Romanam , ait Florus , venere urbes, Osca, Terme, Tutia Valentia, Auxima. Meminit oliam Plinius lib. Ill. eap. 3 ; et Ptolemaeus lib. II, cap. 6. M nTT. Aldus emendat Oscae. Sic etiam ex eo niectura reposueram , de quo mihi com pli res familiares lesios esse possunt. Verumtamen Strabo l. VIII, scribit Sertorium πολεμῶσαι το τελευταῖον , εν Ιλε- καὶ Iλεοσκητῶν Iλεργετων πόλεσι και ε, Καλλαγουρι Ουασκώνων πόλει, καὶεν Tαρακῶνι και ἐν τω ΗΜιροσκα me a etc., subiicit ετελευτα δε νοσF. In quo dissentit a ceteris avetoribus, qui eum coni irratione
saeia a suis interiacias esse omnes tradunt; a Livio, inquam, Velleio , Plutarcbo , Λppiano , Floro , Eutropio, Orosio; neque
tamen verosimile est, Strabonem bonum in primis stl diligentem Seriptorem hac in re, praesertim ab sua memoria, non ita remota , lapsum esse: Putoque etiam seripsisse ετελευτα δ' εν ωκ .. Vereor etiam ne mendum sit apud eum dom auetorem in illἰs, quas proxime antecedunt, καὶ συνάγει, τοῖς περι Iλυδαν και Iλ σκανχωριοις τοις των Iλεργετων ete. , et pro Iλίοσκαν legere oporteat
Uσκαν. Proclimis enim lapsu suit propter propinquas Iλερδαν et Ιλεργετων, quae ambae ab iisdem elementis incipiunt. Oscae eum alii mulli, tum Plutarebit, ei Florus in Serioriani belli narratione meminere, quin et Ptolemaeus lib. II, inter Ilergitum urbes Ilerdam et Oscam ponit; et PliniuΑ lib. III, cap. 3, Oscentes, et Iler-
denses coniunctim nominal; de Ileosca vero nemo alius, quod
323쪽
314 VARIORVM INTERPRETUM NOTA E
se iam, mentionem facit. Ρvisa'. Λdsentior doctissimis viri. . Mantilium dico et Orteli uni, Oscae ex Plinio. Ptolemaeo, Plutare ho egentibus. Strabo lib. Ill, Ileoscam agnoscit. Supremum i , ludeonvivium reperies apud Sallustium Historiarum lib. Illi Haiardiscubuere, inquit, Sertorius interior in medio; super eum L. Fabius himnniensis senator ex Proscriptis, in summo Antonitus, et infra seriba Sertorii Versius . et alter scriba Maecenas in imo , me dius inter Tarquitiam, et dominum Perpernam. Huic loeo lucem peto a Plutarcho in Sertorio, et uobilissimo V. Iano Douza. Vnum moneo, facillime ab χntonio, qui in summo. vuluerari potuis Sertorium, qui interior; ita enim ritus statuere lectos. ut euiu Prona et prompta transitio et attaetio. Colligo e Plauii Asia, iascenat a dum istum t Neque illaec ulli, suo mile pedem haemini
Premat. Quum sumat, non lectum Arcendat Proximum. Λeque eum descendat, inde det quiquam manum. ScuEGR. Forte et Oscas et nisi noscam vocat, ut Strabo Iloscnm, quam alii Oscam, civitalem
Dispaniae. Popu . Imo, Oscas. Straho lib. III de eodem Sertorio ait ετελευτα δ' ἐν Oσκp. Ita enim Og regie emendavit cl. Plateant s. Vulgo corrupte editum , ετελευτα δε νοσω. Florus etiam lib. III ,
cap. aa, Oscam inter urbes recenset, quae , Sertorio occiΝO, in Potestatem venere Romanorum. Locus illius ita scribendo est rosos quoque in Romanam Mem venere urbes Osca, Termes, Tutis. Valentia , Gama et infame nihil non e erta Calagurria. Malui Termes . quam Termo, ex Plinia. tolemaeoque. Videtur Ple eadem urbs, quae Appiano in Ibericis dieitur Hama vero pro Auxima, ex Ptolemaeo, Orosioque , nobis re- Pusilum. Vo s. Scribondum pro noscas, quod voeabit Ium nihili est, ut Oscae interemit, etc. Metolius et Pon eius ex IIAmniisi sic enim vetus codex, non Hivanis , triumρhorunt; ut Pro Post- quom, vel ex quo, usitatis imum optimo cuique veterum fieri plorum. Postquam Porperna Sertorium Oseae, quae civitas Hispaniae ex l=raecipitis, interemit inter coenam, ex Hispaniis Metellus, et Pompeius triumpharunt; ita cohaerere haec debent. Oscae nomen Strationi Puteanus feliciter restituit. Popina et Oscae, quod non
324쪽
AD VELL. PAT. HIST. ROM. LIB. II CAP. xxx 3 15
mrynuisi Uisynnias reponit Lips. Nam alioqui legendum esse de mananis. R paLL. Ropono Himrensis. Mirum illud mutasse editore Velloti quum . ut emendavimus, in uS. fuerit perscriptum. Alterum non t latinum. Via, . Nescio an vera sit animadvsrsio doctorum virorum: nam et Noster lib. lI, 8, dixit. e Scordiscis triumphus fuit. LiviuΑ XL. 45: M. Fulotus Nobilior, qui ex Aetolis triumpharerni. Similiter triumρhiam vere ex intakorum dolore ;Cic. III ad Fam. io, e.c urbe trium'hrere; idem II de Ostic. 8, ex transn*inis e ninus maiores nostri trian hac erunt; et plura obvia, et ad manum sunt; hic tamen sequor codicis scripti leetionem.
. dhue eques Romanus in Cicero pro L. Manilia . Lueanus l. VII. Pliniit, lib. VII: Pompeius Sicilia reciverata. Urka Iola subacta, magnique nomine syolis inde cvto , eques Rom. i id quod nemo ante curru trium hali res ectus t. SCHEGR. Nam et antea, qtra tuoret viginti annos natias, adline eques romanti . quod nulli contigerat, ex Africa triumphaseit. Epit. Liv. LXXXII. Adi rurgum SI-gon. Comment . in saxi. Et tr. n. ad ann. 672. DorcL. In summum fastigium Declum Eoectum malim , ut passim loqui amat Vellei iis, paullo ante. 1Igis . Ita Noster certe lib. II, 3o : Munimentia sura humanam Mem eoectum. Sed et vehere etiam pro gloria, laudibus extollere utitur Clatidian. beli. Get. 33:
Mois ob innocuae meritum sic gloria pexa. Buam. Rollanem habere, Flor. IV, a, i 6; et tale Dio XL. Appian. II, Beli. civ. Caes. I Beli. civ. Pliat. in vit. BOECr.. omnia sibi ignoscere Ita ΙIorat. I, sal. III, 23r egomet mi ignosco. Quinct. XI Inst. orat. , 3: ne nobis ignoscere discamus.
noMAm rerum non ad cautam , sed ad voluntatem Personasque dirigere Etenim , ut est non multo post, interdum Persona , ut exemylo noc t. ita inoidiam nuget, aut Ieseat. Et, rar o ιnνίδε-tur eorum honoribus. quorum vis non timetur; sed, qui eos suo arbitrio nut deposituri aut retenIuri videntur, et modum habent in Noluntote. ACIDAM Salis ob eura sententia , nisi eapia r in Midiam rerum a ρlerisque ambitiosis et potentiae eviris non referri ade Sam et negotium , neque ex eo Mytimari e sed Posius voluntatιs
325쪽
suae studis obsequentes eos frri ad obtreel indum inoidend/ιmque. non tam factis et rebus, quam Personis', si enim Noluntatem . de προρυρέσει eorum, quibus invidetur, accipias, salsa erit sententia.
in ista quMem re vehementer Sullam Probo, qui tribunis Pleb sua Iem iniuriae faciendae potestatem ademerit, auxilium ferendis Intelligit intereessionem . Caesar libro I bell. civit. reliqueris
Pon esumque nostrum ceteris rebus omnibus semρer a lis imis summisque mero laudibus: de tribunicia Potestula taceo, nec en reprehendere libet, nec Iaudare Possum. S REGE.
Glas Sulla imuinem sine re reliqiterni Ita fidenter edidi ,
quamquam in novissimis in unam vocem coaluerat sinere, quod vitiosum nemo tam Stipes, qui non animadvertat per Ast et corrἔgat.
Nec ego de hoc vel monendum mihi puta sem, nisi magis vitiose habori deprelion dis em in Oxemplari Λidino, in iure. Acina L. Mingerem parva mutatione , cuias Sulla λπῖnem stae re relinquerat, etc.; nam verbum imaginem, quod praecedit, ita postulat, ut log
tor; et Cae ar de hac ipsa re dixit lib. I de Beli. ei mil. r Sullamnu In omnibus rebus tribunitia potestnis. Vasi x. Vetus editici, λα-ginem in iure . caraod non temere reiiciendum; itis intelligit serendi et intercedendi, sive interces ionem, quam Sullam, nudata omnibus rebns tribunitia polo in te. solam reliquisse , scribἰt Caesar Iib. I, ei Cicero III de legibus. Popria. I.ege, ut ad marginem codici A sui emendarat frater o μακαριτ tς Dion ustus -πίnem sinctiare reliquerat. Nec tamen Vrsini coniecturam omitto, cui pro in iure reponendum videbatur sιne re. Voss. Alii, sine ιure, eodem sensu. Restituit antem Pompeius tribunitiam potestatem , simu-Incro quodam popularitatis r ut nimirum Pignerato populi favore, aditum Libi ad dominatum muniret; sicut et Caesar apta I Sueton. 5: Auctores restituendae tribunitiae PotesIn is, cuius vim Sulla diam verae . en As e tuost. BoncL. Cuius Sulla imaginem in iure reliquerat. Sie pri neeps editio. Locu variis coniecturis obnoxius; alii, sine re, sine iure. in iarbe. ot similia. Lego imaginem sine νίς nam posterior syllaba in iure perperam e proximo reliqueral ge minata est. Λpposit Omnino Suetonius in Caesare cap. 5: Auctores
restituendae tribunitiae potestatis, cuius vim Stilia diminuerat, enia Diuili od by Corale
326쪽
acissime tuost. Ibi v. l. V, alit Si tribuni in via tribun tio exem Io repelli nequent, aliud tetiιm inoenturos Patres esse; lib. VI, 37 r Contemni tribunos Plebis, quoe Potestus iam ipsa vim suam fran bot; sed et lib. III, 63, de eodem tribunalii: quum vis Polestatis aliquanto languMior esset; nee abludunt illa Ciceronis pro domo sua: Superare furiosam vim Dranni tribuni plebis; vir pro potestate. Liv. XXVI, ea P. ra: Indignitate eius tum maristratui, quem gessit, demebat; s Ie et riises tribunatus Floro ιib. III, cap. 37; ceterum utrumque conitingunt frequenter scriptores ; sic apud Martialem r Caesar habet numen: sacra est Dis, sacra potestas. Taeitus Ilist. II, c. 3qr Honor impersi penes Titianum, vis ac potestas Penes Proculum , si e regisl vis cap. 3 8, et vim constitatus dixit cap. 47 Noster; idem et denuo cap. 80 . restauta vis lexibus; mecies est Tacilo . quae Nostro imus; et hanc cum vi coli iungit Annal. IlI. cap. 3or Smeiam magis in amicitia principis , quam vim , tenuis', cap. 3Iecflari quoque quintae et vicestane venalium manc*iorum remis sum , Wecie magis quam vi: quia quum venditor ρendere substretur in Partem ρretii emtoribus accrescebnt; lib. II: Fnoorabili iaspeciem oratione vim imperii tenuis; lib. XV, cap. 69: Quia umesem iudicis induere non poterat, ad Dim dominationis conνersus est. Liviiis litι. XXVIII, eap. a 4 r et ut vim imperia abstulerant, ita vectem im erantes sibi semabant; sic et vectes usurpatur a Sirotonio, vita divi Iulii cap. 37 r Nihil esse re . appellationem modo sine cor ore ae vectem. Ita castigaram . quum in vitigatis exstet ac specia, quando didici id ipsum a Salmasio quoque in ora e die is sui annotatum. Perperam magnus Casa ubonus e sine cor ore ne re. Idem Tacitus Ann. V, cap. Ior Iam iurentutis concursu , iam publicis studiis frequentabatur, Mettis ρraesentibus et inanium vecte; sie meo periculo castigandum e nune circumfertur inanism me. Dentio idem An n. XIlI, cap. 8a: Corbulo comore ingens, verbis munificus, et super emersentiam svientiamque etiam specia Annium validus; apud Nasonem vectes quoque simili
notione: Truncus iners inctii, vecses et Avide signum rNec satis exactum est, cor us an umbra forem.
De tangine ecce alium eiusdem Taciti locum insignem An n. VII, eap. 27 t GDemo anni mors Aelii Lamiae funere censoris cele-
327쪽
bratur, qvi adininistrandae Srmae imagine Inndum exsolutus urbi praeferret. genus illi decorum, viaida senectus . et non Permiasaprooincia dignationem n idernt. Ceterum Sileto iiii locus e vita dixi Iulii modo ea ligatus a ine, ubi remρ. almeliasionem sinctcomore et specie adierum Tacili locum ut ea ligatuin hic proponam i litando liane digres ione in nee in iiicunilam lectori, nec rei literariae omnino inutilem soro eonfidi a me impetravit Quod Suetonio mecias ei sine cor ore alii eriptoribus
inane nomen. vel nomen vanum et vacuum dicitur; surdum nomen Silio: Sunamacho nom n cassum: I actio brevi latis studioso nomen
simplieitor. I istor. IV, cap. ior x lim ρrincipis amρlecti nomen remittere. Iust. XXXIX, nomen regis yenes filum, ris nutem omnis imρeria penes matrem esset; luo modo codex Bongarsit, nec dubitare Bernece erus debebat. Tacitus denuo Vl Λnn. Neque Penes Λrsaeidem imperiam , sed inniae nomen ; vim in Abdagesis
domo ; lib. XV. 3i r Apud Romanos vis i non ius imperia nolet ,
Annia transmittuntur. Locus est de Germanorum moribus vexati simus , cap. 36 r Inter in olentes et vult s futio quiescas rubi Unnu visur, modestia ac Probitas nomiaa sverioris sunt. Redde sibi Tacitum, et scribe. nomina superiora mit; ultimali itera eius τocabilli teluere huc subrop erat e prima vocis tib o-quentis proxime. Illi, in quit, qui superior eradit in bello prohilas
et modestia inanes nomen stant, et contemnuntur, quod Nasoni est nomen sine re. Aut sine re nomen Deus est, s simque time ur.
Pomp. uola lib. II, 3 : Thorians et Brauronia olim tirbes . iam tantum nomina et sic et Naso XV Me t. t Dedis odioniae quid sunt nisi nomina Thobne. Curt. IV, Ia: Indi ceterique rubri maris
accolae, nomina Neriar quam auxilia, Post currus erant; de ilitibus et mox Alexandere Aomina modo vana genuum ignotarum ne extimescerent . ob id ψsum quod ignoti essent, esse ignobiles, numquam ignorari viros fortes : at imbelles nihil nisi nomina n. ferre. Liv. XL V. tio: Elephanti in acie nomen tantum sine usu fuerunt. I ale illud Euripidi . quo Brutus moriens est usus, Ω-, λογος εγω δε σ-nσκουν. Sed haec pluribus exse- litem tir ad ii qum Tacitum, si vitam Deus concesserit. Λdde interim Papinii locum aeque vexatum Thebaidos e libro VI, v. 70, quem hoc modo corrigebam, ut de Archimori patre pergat agere: Diqilia eo by Cooste
328쪽
Θes aridae q/ιns non in nomen credula Nestes Vrgebes studio l -nbi ves in nomen credula, est spes vana, spes incredula . quomodo et spes apud Til, ivltim occurrit. Idem Tacitus cap. 6o eiu domlibri vim et tanginem tamquam contraria pionit: Sed Tiberius vim princi nius sibi firmans inruinem libertatis senntui Praebebat. An n. XV, en p. a fir Vasaces imagiaem retinendi DNiendioe Penes nos, vim penes Parthos esse; ut recte Mediccus codex; pari modo vis et nomen opponit Ann. VI, cap. 43 : Sed inane nomen vud imbeliem externa mollisia, Dim in gesis domo esse 'i tannia dixit lib. XV, eap. 3t : Aon inerat notitia nostri , apud quos vis imperii Dalet, inania transmistuntur: sic reci Ρichena eastigavit, in Historiis do IIucianor vim principis amplecti, nomen remistere. Iampridem manum de labula opor luit lolli, non possum tamen, quin motist huic in Velleio coniecturae adstruendae do tribunalia sine vi, addam Plinii loeum lib. I, epist. al: Consulis an existimem te iatribranalia causas vere debere: ρlurimi refri, quia esse Iribunaliam putes. inanem timbrum, et sine honore nomen, an Potestatem sacrosanctum, et quam in Ordinem cogi, til a nullo, ita n a se quidem deceat. Vbi plura de tribuniciae potestatis vi subiunguntur. ΙΙΕ s.
I,XIV in LXXIV, in epitome Lixiana. M,36. Non displicet Ι,ἰpsio numerus , qui in Livii epiloma legitur, LXXIV. II pnEL. Vt nihil hic mutandum pulem, facit maxima scriptorum dissensio. Quorum in hoc numero diversi latom scire qui desider l. adeat eruditissimum Fre ins hemium , ad Flori lib. III. cap. an. Vossius. De bello Spartacio, vide Flor. III. ao, quosque ibi Camers laudavit; adde Sigon. ad ann. 68o in numero servorum copiarum copiarumque variant admodum. MECL.
Fugitiei Vix probes fugitioi prefugientes; aliud qnid videt ne
suisse prius loco vocis fugi DL GR TER. V. Misc. obs. Tol. VIII,
Cnsibus in Cladibus ei. Duher ad Flor. II. 33, 2. Eadem variolas apud Claudian. II, in Rusin. V, a 6. Brnu. in mam. Misc. ob s. ibidem.
329쪽
XL minia Alii hune nnmerum plurimum augent; inter quosis, qiii minimum habet, est Eutropius. Hic sexaginta millia virorum ab iis coli ela fuisse scribit. Appianus vero ad C et XX millia exstendit. Orosius, Liviique epitomator, meditim tenuisse vid tur, ut ex cladibus colligas. Itaque vix ambigo , quin in Velleio legendum sit xC hominum. Voss. Nimis pxiguus numerus, in quo variant scriptores; pri neeps editio, XL a CCC hominum. Forie XC ntit C hominum , nonaginta aut centum hominum millia.
Γεis . M. Crassum, Qui ovans urbem inivit, quod senatus censeret indignum de servis , hoste non iusto, triumphare. Plutarchus. C rona lux lamen non myrtea corona, quae ovalis, Sed per gratiam senatu consulto adiit tus, laurea. Agellius lib. V, cap. 7. Seuron. Romanorum omnium princ*em Non sane omnium et nec Caesar aut Pompeius eoncesserint. Quid si, vibus Z id verum sit; nee displiceat etiam omitti vocem omnium, atque induci. Lips Non qnasi solus, sed quia unus ex tricipitina . Lipsius pro Omnium, malebat opibus. Quem dictio mox satis refellit. Aliorum conie-eturae Lip iana multo deleriores. Omnium minime plaeet illa
Barthii s lib. XVI Adv. 3 qui pro Romanorum omnium, scribebat Romnnorum hominum. Vt lacita nimirum argutia Caesarem non modo, sed et Pompeium, hominibus eximat Velleius. Voss. Nihil prorsus impedit aequalitas aliorum, imo nec superior alterius auctoritas si ii id quam detrahit huic signiscatui. Princeps Romanorum rectissime dicitur: non qui solus sura celeros eminet, sed qui inter eminentissimos Romanorum , idest inter princi es suae reiρ. numeratur. MECL. Vetus editio e mox rej. Omnium Priacipem; sed το omnium ex superiori hominum temere repetitum est
ab indiligente librario. Scribe mox rese. ρrinc*em , latis enim Et cap. deseribitur; ni mavis mox rej. Omnis hunc Princ*em, vel omnino princeρ3 rej. Pro principe senatus ; quae dignitas quinquennis, ut in plures, eonferri potuerit. Principes quoquo Pompeius et Caesar; sed ante hos in Principem senatus videtur Cras us suisse electus, ac proinde dici ρriacms omnis re*. Λ Gellius cerio lib. IV Noct. Allie., eap. ro, M. Crassum in senatri primum rogari solitum sententiam a Itilio Caesare refert, quod
mutatum tamen ab illo post filiae eum Pompeio Magno nuptias. Duilipeo by Cooste
330쪽
BE1's. Pontan. I., olec t. 6, legit, Romani nominis mox futurum princ*em ; vulgata lectio finxit, ut credo , ab Erasmo. Hariolari si liceret, logerem , rej. communis ρrinc*em. Communis saeta triumviris, inter illios Crassus. Lucan. I, 84 :
Facta tribus dominis communia Roma. Saepe vero omnis et communis , quod per compendium scribebatur, a librariis confusa. ita apud Cicer. III ad Fam ., S, pro meis omnibus studiis, in aliis editionibus est meis communibus; et pro Ligar. 7 . omnis , communis et homines, ut hic in MSS. confusa. BVnu. V. ad D id. VII Mel. So'. et Valer. FIace. VI. ,o5. ΙD. in m. Per Omnia maiore vi hubebatur Legendum puto, Per omnia
maior eMehebatur; aut, Paene homine maior habebatur. Idem enim
Volle in , infra cap. 35, do M. Catone similiter locutus: Per omnia in nio diis . quam hominibus , ρrvior. Et cap. 4o de Pompeio :μr omnia fortunam hominis egressus ; cap. a 3o de Tiberii matre: Per Omnia ingenio deis, qunm hominibus, similior jemina. Sallustius quoque in Iugurtha, de Marior Numis ne quana morialem, timere. Ηι'vT. Vulgaliam hoe nec mihi displicet di quia lamen e Rhenano sper omnia maiore vi habebatur alii lentant, ludam
eandem et ipse aleam: per omnia maior aem habebatur: sive etiam propius ad scripturam . maior neMi , quo de graecismo alibi, cum Deo. Sic autem saepe Noster in laudibus magnorum virorum: sui ne i maximus , Princeρs , eminentissimus r ilem sui et Omnis seculi utimus: quae passim legenti sponte occurrent. Per Omnia ero creberrimum dicendi genus, idemque cum eo , quod supra tetigi. Di omnia. Infra eap. 60: Her omnia reρugnans naturae suae Cassius. Item cap. loci: Alia Per omnia tanti parentis ac υiri immemor. De ipso Pompeio praelare multis locis Tullius; ad hunc Velleii apposite pro Cornelio : In quo uno ita summa fortuna
eum summa virtute certasest, ut omnium iudicio plus homini quam decet tribueretur. Λcin.L. Et paene homine maior habebatur. Vulgatam expressi. Rhen. t per omnia mniore Di habebatur. Hinc vir doctus divinat , Per omnka maior ei hebatur ; posset lentari Per omnia maior viro habebatur. Placet vulgata. Scunca. Paene homine maior; lectio non incommoda, sed quae longius recydit a veteri