장음표시 사용
331쪽
322 VARIORVM INTERPRETVM NOTAE
scriptura per omnia maiore vi ἔ quam par a mutatione emendo , per omnia maior aeoo; maior iis, qui tum vi vel ant holo ines atquo nexum agitabant, ait Ennius supra de dilario, navis animi, quam rem ἐρnterni. Pop. Veniebat aliquando in mentem: maior voto habebatur. Ila non multo post de eodem Pompeio ait Velleiust Suo eicii iam Doro maior et per omnia fortunam hominis egressus. Nunc magis Placet , maior neoo habebatur. Quod et Acidalio in mentem toniti Maior neoo est σι ' ονων, sive illis, ut cum veleri poeta loquar: Qui tum visebant homines .ae, unirive agilabant. Sed veris i-rna sortasse leelio fuerit , si scribamus vinior aeui habebatur. Si eautem locutus Q. Curtius, auctor elegantissimus, lib. IX: In oculis duo maiora omnium naostia submersa. Non enim audiendum prato Acidalium , 'verba transponentem. Similiter Plinius: Alexandriri ni comites, in eo tractu Indiae, quem is subegerat , scr*serunt
quinque millia ovidorum fuisse , nullum Coi minus. Quomodo
optime empndavit omni laude maior Salmasius. Qui et ibidem ex Tori ullis no assert: Part m orbis Asine et Africae maiorem. Plura qui desiderat . adeat illum in Plinianis exercitationibus. Voss. Λntea suerat, Per omnia mniore vi habebatur. Acidalius legit,
Omnia maior aeoo habebatur. Λrridere potest primum aspieienti ea emendatio; sed penitus Expensa non carebit dubitatione. -L. Ilaeo nihili sunt: nec refello aliorum Coniectitras, quarum audacissima illa . quae editiones occupavit nonnullas , Pnene homine
maior habebatur. Nam quod apud Cornelium Taeitum initio lihel Ili t. IV habes: Caesnr Titus per mandae Iudaeae delectus a
Patre, et prIoatis utri usque rebus militia clarus, maiore tum visa nanque agebat: illud nimors au res rendum ad superiora , quam Prionius solebat olim. At hic corrigaturi mnior cloe habebatur, vel quod verius, cisi; sic cap. 73. Apud hunc ipsum fusti profuste in vetusto collice, fusti Percussis ; igni pro igne locis compluribus apiid eram dom Nostrum quoque occurrit ; classa Pro classe cap. 73, ubi xi de quae diximus: nec cisi pro cise infrequens apud Cleoronem. Sed in Tullii ac aliorum exemplari hias id eorruptum
suis e lain sua aetate Priscianus conqueritur. Cierronis e membranis id non semol viri docti restituerunt. Vid. Vos s. patrem de . Λnalog. lib. II, cap. I 2. Ciae maior etiam Fabricius Luscinus alerio Maximo die ius lib. IV, cap. 3, etsi diverso nonnihil sensui Disiligod by Cooste
332쪽
honoribus et nuctori ale omni ciue ten Oribus suis maior: ubi praestiterit, omni cive temporis sui. De polentia vero Pompeii ultra citilem modum somPl esterrerile, iam stipra ea P. a' compIura his similia habuimus, et inter alia hune tantum non indignatum, quemquam sibi a qualem dignitale eonspici in libera et xii aie, qua o omnes cives ii ire haberet pares, cap. 48 : Primum omnium
ei iam hunc ipsum appellabit. Simile ambitionis crimen Gracchis quoquo fratribuq Tiberio ac Cato obiicit Noster sup r. cap. 7 r qui si eis iam digni alis modum coneῬissent, quidquid tumulivaris adinisci gestierunt, quietis obtulisset remiablica. Νihil igitur in Vidiosum magis potuit diei, quam si cive maiorem saceret Pompeium. Λt Augustum Caesarem Propertius non semel vocavit cipem. Noster etiam cap. 99r Tiberium ciatum post unum Augustiam saeti minentissimum, non tamen civem maiorem, ne Augusium quidem,
eui Tiberium deseribit nequatum. I raianum quoque in paneg rieo Plinii c.em voear; lain alii observarunt. Florus lib. I, e. ult. rmnlium vero Cuitolii vindicem. quin plerosque debitorum libera- Oerat, alitus se et inci, ilius esserentem, ab illa, quam defenderat. arcs deiecit: quod Tacilo est Aran. I, cap. lar Plus quam cicilia visare ἰ Plus quam cicilia cumre , Calpurnio Flaeeo declamat. VI. Pompolus de se apud Lucanum aliquanto milius benigniusque rQuo potuit cloem ρυvius ρerducere liber, Ascendi, sumque nihil . nisi re a, reliqui. Non Prianta cupit, Romana quisqvis in urbe
Pompeiam transire Parat. Π Ei 's. Pontanias i, eleel. 6, prius lenia bat : ρer omnia maior eo aeMO h. do inde , Per omnia maior eo
viro habebatur, eo viso, nempst Crasso. Barth. XVI, ad 7. Seheguli verissimam putat restitutionem, nee minus Iaudabilem Popina Pnset; ego si in alicuius sententiam transirem , enm II in i starem; cogitabnm lamen , an non posset Iegi Per omnia maioravi regebatur. Vt velit aliquid di, ini et coele lis in Politi, eio suis o, quod eum impelleret, et per omnia felicissimo ςiiceo su ngeret; nam in ea re proprium hoe verbum: vide ΙIein s. ad Ovid. II, art.
406; sic licet paullum alio sen ii, Val. Flaee. II, 35a: Quo freta
trJhant, quo regis agat vis , et dixersa paullum construeliono VI, 6oa: - Illum dea Marte secundo Impulit, atque nOMns egit sub Pectora vires.
333쪽
me sun Crethidem intiιὰ dea, vimque recentem Sentit agi membris. Quint. Dee. CCCXIV: Agis aliquis deorum. Oxid. XV , Me t. et Sorqvnm iam deus ultor regebat. dom sere sensu, ut coel stem visam Sullae rap. 24; coelestem animam Angu lo tribuit cap. ra 3, Malibi. Maior vero vis est divina, humana maior. Vl pas i in etiam in alii rehu vocatur: agere vero et habere passim in MSS. confundi nolum est; po set et maior vis ipsius Pompeii, eiusque animi intelligi, qua non languide, sed vehementius agebatur. Vt ita lib. I. cap. i a. de Scipione, sint bellum Cnrthogini maiore Di intulis. Mox eap. 36 : tanta Ni animi atque Dyonii tarectus di Catone ; et ita , latim dieit in Antonio: vim non timeri, contra ac in Pompeio, qui per omnia. rtiam extraordinaria imperia, vi maiore agebatur. B, nu. Geli. IX , ir: Atque ibi vis quoedam disian sit. Sallusti Ing. I.V , 3, ubi v. Cori. Cic. I Tusc., 26r Eloquentiam sine quadam ii maiore quere. Liv. III. as: In quaestoribus noris maior Dis. In . t. in mam. V. Misc. Obs. vol. VIII, Pag. 458, nov. Aet. Erud. Lips. Λ. 3733 m. sept. P. 433 7 m. dee. p. 7 9. Qvum consul iurasset Vide Appian. I Boll. civ. extremor ubi reconciliati eos . Pompeius et Crassus: exercitus dimissionem MDxere. Sigon. comment. in s. et tr. R. ad ann. 643: existimat apud Zonaram st. II. p. ra, in verbis: π p 1σατο δὲ και ou συα- τανγίαν) hoe ipsum intelligi: prorinciam sc. ab eo rePudiatam.
A. Gabinius in Qui nDs rogationem de bello pisatico tulisses. profecto ot vestate et i robitate conclus, ρiraticam sese feeisset. Ci
novi more non Introciniorum orbem elassibus iam ρί Ine ten renti Malim, belli more non latrocinii totum orbem classibus iam pirniae Ierrerent. ΗΕl s.
Orb m classibus seni non furt. Ilem classibus . iam non furtia Mis, e dit. Rhen.; alia di linelio placet Lipsio. Ileinsio et aliis; sed in illi cuni Erasmo , Manutio et qui bii dam aliis haec vetustior arridol, ot de oleganti usu illarum particularum Lim non egimus ad Quinet. lib. VI prooemio. Bunn. Duilipeo by Corale
334쪽
AD VELL. PAT. HIST. ROM. LIB. II CAP. XXXI 325
Pimine i De piraticae lieentiae origine successibusque vide ac-COraiis imum Dionem lib. XXXVI, et Plut. in Pompeio. BOEc L. Quasdam etiam in Quasdamque etiam, edit. Rhen. Erasmi, Steph. ne in . et a l. 4I erium aequum cum ρroconsulibus Terentiana locutio , itaeni in Elin. I, ar o Thais, Thais, utinam esset mihi pars aequo
ramoris Iecum lQuo S. C. Vir clar. I. Cuiacius lib. VII, Obs. 9 emendat quo P hiscito; nam bellum piraticiam Pompeio rogatione Gabini adornanda itiis suis se omnes scribunt, et Patereulus ipse paullo antoclixit. Gobiaius trib. segem tulis. Librarius sorte minus diligentera tendit notam P. S. clua plebiscistim designatum, et senatusconsultum qui, tituit inod notabant hoc modo S. C. PrTE1 . Λ perletalvum . aut elleiu in mendo. Magnu ille Iuriscons. in obserunt tollibus reseri bii P. S., idest ρDbifesto invitis libris, volente Uritat . Emendaverim scito; sacili et prono Errore imperiti librarii, o scito in Scio mutamis. Et sciscere sive scitum verbum proprie Pictbis, notum ex Plauto. Cicerone, aliis, immo generale ad omnia
decreta perlinen . Livius lib. I: Qua ρublica, qua prisata sacra Pontificis restis subieest. Plinius lib. XXXIII cap. a: Noventi
vocabantur ex nominibus selecti ad custodienda su viorum festa in comitiis et a ine Lipsius ad Tacitum. Haec uti proluti, opinor: magis Velloium peccasse. quiam et statim Catoni senatu seonsulto Cyprum commissam recitet. Scum . Viri pruditi, inter quos etiam summus I. C. Iacobus Ciaiacius, pro S. C. restituunt hic P. S. Nimiriam quia salis constat. Gabinio tribuno legem serente, populum eam scivi se. Ego nil temere mutaverim. Nam licet illud P. S. suerit, tamen a senatu, quamvis invito, comprobatum svisse vi-
dolor. Vide Dionem lib. XXXVI. Exstant praeterea duo numis mala apud Oeconem Adolphvm, quorum unius inscriptio: M
Vnde colligo , P. S. quoque , quae senatus vi approbare Coactus , S. C. nomen obtinere. Hine e t, quod infra Cyprum S. C. provine iam saetam dieat Velleius. Satis enim constat Ex Catone Plutarchi, aliisque , et hoc plebiscitum fuisse,ae P. Clodium vi a senatu extorsisse , ut Cato in eam insulam mitteretur. Immo et ipse Pater-
335쪽
culus postea ait: Idem P. Clodius ta senatu , sub honorificentissimo ministerii IlIulo , II. Gionem a reρ. relega I. Ciliae ius aliique viri oruditi το in senatu ab aliena mali se arbitrantur. Ego illue retineti posse puto. Vt P. Clodius in senatu μgisse dicatur, quod senatum pro rato habere compulerit. Vos . Respondenthaee Ciceronianis illis agraria secunda. Atque iidem, quae haec ametunt, queri non numqvum solent, omnes Ierras Cn. Po eis, atque omnia maria esse Permissa; de piratico et milhridati eo bello.
Sed tamen est, Aut omnia me salliint, aut scrip1it Palereulnstant uin, uni viro deferebatur. Idem hoc ante biennium in M. Antonii Araetura decretum ; sed interdum etc., omissis celeris inve-elis a librariorum ultronea largitate. GRvTER. Erratum Velleii.
quod in se holii, Sallustianis lib. III I istoriar. si e docui : Ait
Antonio istam eurationem delatam fuisses bienulo ante Pomyeio δε- man tum bellum piraticum: quum Sol restius eam referat in annum eousulatus Luculli et Cottae: cuius consulis, et Cethegi 'era. scribis Ascoclius illum curatisnem maritimcm nactum. Pomρeis autem distum fuit maius in erium septennis Post, Pisone et Glabrion coss. PopΜ1. Grulerus duas priores voces omnino irreptitias exso censet. Mihi non videtur. Mirandum esse, inquit Velleius, P. R. adeo libertatis studiosum , uni Pompeio totius maris decrevisse imperium. Demere tamen admirationem, quod idem hoc anto hiennium M. Λntonio esset decretum, homini non nimis magnae existimationis. Per M. vero Antonium intellige triumviri patrem, qui quamvis adversus Cretenses improspere rem gesserit, tamen Cretici nomen retulit; ut ex Appiani ricerptis legationibu fi cogno cas. In Plutarehi Antonio male cognometitum Cretici ei tribuitur. Quod Deile euixis emendare. Absque huius historiae ignoratione suisset. non corrupisset Laetantium Thomasius, lib. I. cap. it, ubi viligo legas e Cuius regnum tale fuisse dicimus , quati M. Antonii fuisi uisum illud imperium, cui totius orae marisimae potestatem Ictin
336쪽
praeter citatos auctores, eum salis refellit Cicero Verrina I, et iiis ip,is verbis latitur Lactantius. Vide etiam , quae de hoc Antonio ad ramdem orationem adnotavit Asconius Pedianus. Atque hunc
etiam innuere videtur Florus lib. III, eap. 8, quod est de bellocrolico. Sed more suo erravit, quod a Pompeio missum dicat, capiandae laudis ex aliena provincia. Oelatium igitur cum Antonio confundit. Illum enim nominat in hac re Dio, lib. XXXVI, et Pliti archiis in Pompeio. Voss. Lego et tamen: nam sed proxima periodo rursu occurrit. II EI's. V. Misc. ob . vol. ΙΙΙ , P. 4 a. Sed interdum pyrsona, ut exemplo nocet Quid noxa exemplorum hie ad rem p Examina. Vide his frigidum hoc totum esse aut
ineptum. Censeo legendum, interdum ρersona, ut exe la docent, nut inotatam avget. Hoe se ilicet per occasionem. sententiae modo, ad dii: Saepo in eadem re aut culpa invidiam maiorem minoremve esse, et voces attolli aut minui, aspectu personae magis, quam
meriti: id lite exempla testari. Supra hoc ipsum dixerat: Fremia Dre esse, hominibus inoidiam rerum non ad causam, sed ad Do luntatem Personasque dirigere. Lim. Haeo nonnullis frigida aut inepta r itaque emendationibns incumbunt; quae meis tamen oculis minus satisfaciunt, quam vulgatum; hoc vult Velleius, quemadmodum alia atque persona minus magisve nocet exemplo suo : sie quoque unam eamdemque rem huic vel illi maiorem minore in Terreare invidiam , quo nihil verius; ut pluribus adstruo suis locis ;nam omnia hue cumulare, non est moum; haud omitto tamen Volteianum istud eapitis tri oesimi: Familiare est hom&ibus, omnia sibi ignoscere . nihil aliis remiuere ; et in Midiam rerum non ad camsam, sed ad Nolantalem Personasque dirigere. GR TER. Male emendationi in eumbebat Lipsius. Sensus est: prout quaeque Persona minus magisve exemplo suo nocet, ita eamdem quoque rem, huic vel illi parvam aut magnam , creare invidiam. Quod vidit etiam Gruterus. Vo s. Vide inr cxcidisse res. vel quid similer Persona. ut exemplo ρrodest vel nocet, sta rei in dirim aut nUet aut leoni ut exempla docent. Iloe lidetur velle Velleius. multum referre, in quem conseratur Potestas magna. Invidiosa Pompeio fuit ea dignitas, evius potentiam iam ante suspectam Romani haberent; Λnlonio qui eodem perfunctus erat lio nore , in id iam non consavit, quod is auetori tale minus polleret; rem et Personam, Sic et
337쪽
alibi eonilingit Noster; ut infra cap. t 7: Rei cerusa Persona
moram exsit; ubi annotata nostra consulantur , si tanti est.
ti Antonio homineri Malo, in Antonio id omnes aequo animo passi erant. Hic est ille M. Antolaiias , cuius infinitum per oram Romani orbis maritimam imperium taxat in V irini Τvllius. quin quam et ipse, et pessimi usus comitibus . indicto te mero Cretensibus bello et re malo ge ta. ipsa expeditione morbo ex linctus est, depopulatus iam ante Siciliam et provincia x omnes. Cum gratia factionibusque Cottae eonsulis ac CethPgi hunc licitioreme; set adeptus. Haec sere de illo Astonius Pedianus ad Verriti ac loco non uno: qui et te latur a Sallustio hune ipsum describi, ut perdundae pecuniae genitum Et curis vacuam , nisi instantibus.
Cum dissuadens log m Vide quantum ex egregia oratione Catuli apud Dion. XXX l supere t. VPlicius noster ip am vim Conis filii complexu est: Esse et optimatibus et ρνulo valde Pericia&sum . sἰ uni alicui extraordinaria, avi summa, aut crebra Potestas deferatur: m m praesertim Pomρei mognitudo iam nimia sis, et πρὸς ἰσοτητα δημοτικὴν άσυμ μυρος, ut Plutarchi voco utar. Qua-Ies nimium obs priandos esse cavendo que in re p. libera, Perilis in
simi quique politicorum monent. Arist. III Pol. 9, potest quodammodo ad Volteianam de Pompeio sententiam accommodari, quod do Manlio Livius iudicat VI, ao, quem virum vocat, nisi in libera
ciuitate natus esset, memorabilem. BOLCL.
Sed nimium. iam liber aere re*b. Uepta Biarreri coniectura ;quis ita tim si am locutus, libere imperare reserabI. 8 nimius reipti. est intolerabilis, incivilis, impotens. V. Acron. ad IIorat. II Od. t a. Sal m. ad Vopisc. Λur. 32. Gron. ad Senec. Agam. δέ. Moin ad
Clavd. Beli. Gel. tr 8, ot alios i pro iam Uarburto n. regiam , Bibl. Brit. T. VII, p. 27Sὶ Bunn. Reponenda , Vid. ad cap. a. Si quid huic necideret Verba sollemnia vitandi omnis in mortis mentione. Sueton. extremo Augusto: Iulius fliam , nutemque , si quid his accidisset, vetuit sepulchro suo inferri. In dubiae hue spectat fragmentum illud e lib. V Historiarum Salliis iiii Nam ii Pompeio humani quid eoenisset , quod eliam nobilissimo D utas Diuilia eo by Cooste
338쪽
in mentem venisse iam videor narrat historiam Plutare hiis et Va-
Stib, sturiis , Substituitis , edit. Rhen. Erasm. Steph. t non mole. A Aersarium Doluntatis Λn non rectius voluntati Z Vt s repetita sit ex sequenti suae. BuRM. V. Misc. obs. vol. VIII, pag. 4a, 375; vol. IX , pag. 156. Per idem te tis Cotta Immo biennio ante, Pompeio et Crasso ros A., quod actiones in Verrem, aliaque testantur exempla. Itaque cogor hie, ni i titiosi libri sunt, elicii diligentiam requirere. M svr. Cons. Π , 6; II, i 3. De re tota tale Sigon. Anti l . iur. civ. nom. II, I 8. BOECL. Inter utrumqucti ordinem j Dissentit a Pediano, et aliis r qui inter
re ordines a Cotta communieata iudicia tradunt. Mi vT Senatorium pula, et equestrem. Eiluestri annumerat cl. vir Ant. Augustinus tribunos aerarios testimonio Plinii lib. XXXIII, cap. q. II.,e magis l. ixius lib. XCVII ad equites solos translata iudicia
Cori lanter as everat. ScuEGR. Aliter hoc se habere eortum est, nec
irator duos ordines, sed tres divisum a Cotta iudieandi munus. Nosci ii, aut neglexit Velleius p vix credam; magis de vitior scri-I,am ille, inter ordines ρartitus est. Statim etiam malo eum Aldo tloca constituit, aut instituit. Nam certe Otho rei eius Primus auctor.
Hororcius lege sua equitibus in theatro loca restistiit Legem Rosciam theatralem quis iam , qui modo historiam quamvis levitercilii gerit, ignorat Z tostis Cicero, Pedianus , Plinius, alii. Vt monere lectorem de reponendo L. Roscii nomine, extruso Groscio, Putidum paene videatur. Id etiam adulterinum puto, loen restauit: quasi eadem equites antea habuissent, quod salsum est; Primus enim Roscius hoc sua loge induxit. Itaque vel consti vis, vel diastribuit, rectius opinor. Nec displicet, quod Puteanus Pro HorO- .scius, Otho Roscius reponit: familiare enim est Velleio, cognomina praeponere nomini gentilicio, ut Mancinus , Hostilius, Carbo Poririus, L pidus Aemilius, Maurus Aemilius, Saturninus Areu letus, Ofella Lucretius, Marcellus Claudius. Ma 'xτ. Λ Idus Manutilis an hunc locum pro Horoscius reponit L. Roscias , quomodo etiam Prior reposuit Andr. Patricius in Fragm. Ciceronis ad ora l. de L. Ollione. Ego autem lego Otho Roscius, et certe propius, quam illi
339쪽
33o VARIORVM INTERPRETVM NOTAE
a vestigiis veteris lectionis absum, qiuae est huiusmodi, ut Horoscius. Illi enim particulam ut omisere. Quod praeterea dicit verbum restauit adulterinum esse. haud facile ei concesserim: nam ei Cieero in Muraena: L. Otho, inquit, Dis fortis, metis necessarius equestri ordini restituit non solum dignitatem, sed etiam voluptatem. Itaque lex haec, quae ad ludos Pertinet, est Omnium g tissima , quod honestissimo Ordini cum utendore fructus quoquct iucunditatis est resIitulus. Et Asconius in Corn. I: Lex Roscia est, qua L. Roscius Otho biennio ante consirmnost, ut in theatro eqnisibus 'Romnnis X l V ordines vectandi gratia darentur; ubi vocem con-frmnoit expendendam arbitror. Quibus adductus sum , ut su picer, non primum lege Roseia equites separata n plebe subsellia halmps se, verum antea quoque. Sed ex quo tempore , vel quo auetore, dissicile est assirmare. Hoc tantum con, lat, nonnisi pu,tspuatoria loca a populo discreta, de quo Lixius l, 3i, et i s Onius illo loco; nam antea promiscue spectabant, quod vel e stillum ignavia, vel plebis insolentia amissum, Othouem longo in tormallo retulisse ex his lentari potest. PvTEM us. Lipsius hic putat ιιις ι uit. BApur L. Consistust, aut distribuit, suadet vir doctus , nullus persuadet. Cicero de illa ipsa agens, L. Otho, ait, Nir fortis, metis necessarius, equestri ordini restituit non solum dignitatem, sed etiam voluptolem; itaque lex haec. quue ad Iudos Pertinet. est omnium gralissimn, qua honestissimo Ordini cum Vlendore fructus quoque iucunduntis est restitiastis r pro Muraena. Vides hoc verbum bis repeli , nee frustra ἔ in vario namque signiscatu veteribus praepositio re. II ine apud Tacitum lib. I Annal. legas remittere pro permisteret remisis, inquit, Caesar adroganti modertilione, ut δε-la, it vir nunquam satis lauda ins Cuia eius, Observat. lib. XXI, cap. a'. De L. Roscia, quae tantum de scena , non curulibus ludi caverat, quaedam non e vulgo, vir omnia doctus Lipsius,
ad dae iii Iib. I. Addo loca ipxa equestria dicta; hinc sedere in
equestribus ex simplici et puro in obscoenum detorquet sensumane illa Chry, is apud Petronium t Viderint matronae, quae 'geliarum Des ιιςιu Osculantur; ego etsi ancilla sum , numqtiam lamenm si in equestrabus sedeo. Et quatuordecim absolute. Idem et Eae hac nota doni tua est mea , usque ab Orchestra quatuordecim tran-ιdit, si in eaetrema ρlebe quaerit quod diligat. Ex aliis nulla Pro
340쪽
sero con ulto. Sen GK. In MS. erat 1ιt Horoseisιs. Lege, Otho Roscius. Nam Otho eoon otia entii in Roscii, ut ex Cicerone, Horati et alii constat. Familiare autem Velleio Cognomina praeponstre. SchegLici ρx coniecti ira cl. Puleani editum , et Otho Roscius. Nos re liu particulam et induximus. Vossius. Rursus id. Sigon. de Antiq. ivr. n. c. II, 9. BDECI..
Multis et Praeclaris viris in De legalis eapiendum. Nam Ioge Gabin in continebatur etiam ut multis legali πολλους υποστρατηγους Dici vocati uteretur Pompeius. Plutarcho πρεσβευταὶ dicuntur, ex pro so numero XVI. Appianus Ao της βουλης καλούσι πρεσβευτας , numerat XXV. Florus ρhιres legatos πινυσρrnyectos memorat III, 6, 8 ; e quo capite adscriptisque a Camerio auctoribus lotius belli piratici historiam petas licet. BoΕcL. Ire i et c. terrarum orbem liberausti Distincte Florus: Quid ρrius in hac misere victorin Z velocitatem , quod XL die parta est pan felicitatem, quod ne una quidem naseis amissa est ' an Nero Per Petustatem , quod o lius Piratne non fuerint 8 Scum K. Per mulia Proelia a multis locis victos Primae editioni abo, tvox proelia. Addita explendae sententiae videtur, ct sortean fuit Per mulios, multis locis , per mullos, legatos nempe Pompeii et duces. L Ps. Prima editio , praedonesque per multa a nititiis locis mictos: ut videri possit prius suisse praedonesque permultis locis Pictos. GnvTER. Mutant, quod vox proelia in editione principe desideretur. Ego eam retinendam puto. Videtur enim suis o in v S.
quantum ex variantium Burrerit te et toti iam appendite colligo. Imoetae immittendum ex marginali MS. lectione: nam in ipso . IS. erata. Hoc pacto: praedonesque per musta Proelia, ae mullis locis victos. Sic infra: omnia, et omnibus locis, igni ferroque υnstrata. Item, rei Ο-cali undique, et omnes veterant. Ita ibi scribendum monemus. Voss. multis scriptus liber. Leoe, per musta proelia iam mustis locis victos; postea bene idem seriptus, sunt qui hoc camant, non hunc , ut debuit mutari. ΗΕiss. Forte scripserit, per multa loca a mustis Nictos, circa Ciliciam adgressus . te. Viclos antea singulos a legalis suis in diversis locis, deinde universos aggre sus fuit. B RM.1n urbibus ut illud in urbibus supervacuum est, aut sequens