장음표시 사용
341쪽
Sunt qui hunc carpant uomenti sere nulli iis est qnod di eam rdi eam tamen hoc legi sinc Hriu'. Λ Cloa L. Scribo hoc Cnr aul. Lirg. Lege hoe. Sic edilio Gryphiana, aliae lite eam secutae. Voss. HOC edit. Rhen. et optima quaeque. Tamen ratisi Tum ratio, edit. Rhen. Rapinis arcuiti Florus cluoque singulare hic ducis consilium agnoscit: qui maritimum genus a consρectu lon remoseis maria. et mediterraneis agris quasi obligastis. Quae lrnnslatio nationum hominumque ferocium ex assuetis sed thus in diversae indolis loca aetiam alibi areanis firmandi imperii stabili elidaeque tranquillitatis
D L. Luetiliusὶ Velus editior cum et L. Lucullus, etc. Quod
cur reiicerent, nulla erat causa. Vos s. Ila Erasmus et Si ph. Qui ante smtem annosi Solenne est Vellei dicam, an ex scriptoribus Velleii per magnas parentheses orationem su pender';
id quod aliquando non carot molestia. Ceterum , quae de Luctilio hic languntur, perscripta lege apud Plutarob. In Luculi. Appian. Mithridat. Dion. XXXV. Flor. III, 5, etc. BopCL. E.e consulatu Lieet haec lectio non displiceat, magis tamen
placeret, si ita legeretur : qui ante se Iem annos ex S. C. sorti usest , siam e te. ἔ nam in antiqua editione est Ei cos. . quod videri potest factum ex ex S. C. , quae usitata erat formula in decernendi provinciis. Vnsi'. Ursinus Iogit ex S. C. Sed vulgata loetio mutari non debet. Vpliei iis infra cap. 78 : Domitius quum ex consulniti oblineret Hispantam, gra issimi, co arandique antiquis exempli, nuctor fuit. Ita et Cicero in Brutor Colla ex consulatussi profectus In Galliam. Ileui Valerius Maximus lib. III, cap. et eQuum ex consulatu Pro neDra Iliam obtineret. Quod Colorus non intellexit. Sed perinde est ex consulatu, ac si consia dixisset.
Vtissi A. Membrana ex cos. hoe est ex consule, quamquam et niterum probum est, de qno Vossius plura. Pari modo variant eodi eos spud al. Max. lib. III, cap. 7: Quum ex consulatu Provinciam Golliam obtineret. Sselon. Vitell. at consulatu briae Praem fisus. II i's. Sic ex praetura Caesar I de Beli. civ., 3t , ubi alii praetor. V. Davisti notas, et ad cap. 46. Mishetantem Mithridaten princeps editio, ni et alibi; tum mox Tigranen et Xerxen; et, cap. 46, Ev raten; cap. 8a, Artas asden.
342쪽
Lιmrran, eo P. Ioa; S esten, cap. 3 8; et si e sere geri bonit lini ubique in graecia nominibus opinor. Certe libri pervetiisti epi to- Iarum Plinii, Gellii, aliorum, passim Demosthenen , Suhoclen , et similia ; Aenean . Anchisen in anti litissimis membranis apud Maronem ubique in sentes, etiarii apud Curtium vetusti codices graeca nomina sic exilibent ubique scripta; haec quamquam leviora, non tamen esse praetermittenda nobis videbantur. II tiss.
zicum De bello dixi. De Cyhi eo nobilissima et Romanisntilicissima Asiae urbe, Cicero pro L. ManilIa, Muraena , Orosius.
Pecuuiaste πρllebatur cupidia j scripsit aliter Velleiu : quod saetio Possum allirmare; quid autem scripserit, vix possum. Placuit aliquando exple lur ob similitudinem litterarum: nunc video, quum pecuniae ciuit dine, quae in Lucullo nimia signiscat tir, satis non Congruere. Vilium enim avaritiae perspicue notat in Lucullo Velleius. MAIvT. Mancus 1ldi couatus , ipso sat ente. Vide si ego sortiris , excellebatur, idest superabatur. Mihi quidem verius, sed et literis simul quod im minorem inserat, excogitari nihil posse videtur. Acin L. Vnde expellebatur Z aut qui convenit hoc verbi ZLego debellabatur. Vir, inquit, ab hoste invictus , a pecunia vincebatur. Lips. Videtur novo verbo usus auctor, ac scripsis Pecuniae exbellabatur cupidine. Per analogiam profecto aeque ita dixeri , au te e ugnare. Gavτxn. Verbum e ellebatur, nonnullos ostendit, in eo quidem iudieio non male hic convenit; Lucullus, inquit, vir laudabilis et bello invictus, pecuniae cupidino ex provinciis ex pollebat tir, dum modo hos , modo illos populos aut reges invadit, et sic hellum trabit: quo nomine male audiebat, ut testatur Plutare h. in vita. Popn1. Lipsius legit debel&bntur e ficidalius, excellebatur; i. e. superabatur. Gruterus nova voce
e ellabatur. Si quid mutandum. Lipsiana emendatio per omnia ceteris melior esset. Sed quae illa neeessitas correctionis ' Certoe ellebettur provincia rebellione militum et calumniis inimicorum, ipsiusque Pompeii ambitione expellebatur, inquam. Pompeiusque non tam belli, quam triumphi successor mili batur ;quod factum non esset, se . nisi milites propter noaritiam sibi infensos habuisset. Lege Plutare hi Lucullum , ubi clare notantur, qua innui. Bo L. Debellabatur Lipsius. Λlii alia. Popina expellebatur
343쪽
censet luci, tum , cuius interpretamentum satis est frigidum. Lege impellabatur, praeceps agebatur; tale Maroniantim illud tu Aen. ,aa: Solus hic Asiexis sensus, animumque labantem impulit. Et Lucani de Pompeio I, iba: Totus Popularibus auris impelli. Sic milites impulsi dicuntur in proelio , 'ilui loco moventur, et ianua -- pelli, quae violentum in modum aperitur. Tacitus Hist. II, cap. 63: Ne Hleoasse Diaeretur, i ulu ruentem , cap. l oo . Nec sciri ρOtest, traxerisne Caeetnam , an eadem illos Praostas impulerit. His t. IV , cap. 78r Legio una et vicesima sustinuis ruentes, mox impulit
idem denuo Ann. III. cap. 6': Atque illa prudens moderandi, si Propria ira non impelleretur; idem An n. XII, 4ar Pollio occiaua corruptione impellit milites; llis l. I, cap. I9: ut quemq- metus vel ves imρvlerat. Doenili in elii licentia apud Petronium. Lucanus lib. VII: Aee ρlura loculus imρulit amentes aurique cuρῖdine caecos. Livius lib. XXVII, cap. i5r Is certior facitis sororis litteris de consuetudine n Ioenae locvletis , spem nactus quolibet impelli amantem Posse. Seneca de Ira lib. II, cap. a 3: Quid quod non criminationibus tantum, sed sumkionibus i allimur. ΙIEt3s. sV. IIein s. ac Graev. T. IV, epist. a 'S 3. Impelii Pecunia, quin recte dicatur
nullum est dubium, sed alio sonsu, et cui non respondei το Molatur; ego mallem e tignabatur; eodem sere sensu Properi. III, XI, 9 : Haec etiam clausas evugnant arma pudicas. Et lixit alam cts o in his et simi Iibus locutionem, invicto, Marte et hello. vinci et subigi luxnria, avaritia Ete., docuimus ad PQ iron. ea P. AS: MPELlebatur, nihil hic signifieat, nisi quis inter singularia Velleii duris imam hane Ioeulionem roserat. Bran. V. Grae v. ep. Syll. Τ. IV p. 368 uisc. ob s. vol. VIII, p. 42, 376; vol. IX, 256. Aliennes nata ister pol nliae Tales pleriqtie lum tribuni, qui docus ac libertatem populi, cuius custodes esse debohant . aliena potentiae gratificabantur. Ita quo nemo immoderata nimia it e concupivit nut molitus os t. quin tribunis plobis lam inam qntellitibus pravae I libidinis, ad opprimen In lege . capiendamque vi rem P. ulor tur. Ob qervabunt antem studio i 'rud illi a se itoriam hoe loco veri simum es e in rei'. quod rix toto I in Philo ophia posuit :uno absurdo dato, celera accidere. Nimium rei p. lihorae et in eor-lis imiam liborialis praeiudici ii in erat iturum. quum ad bellum piraticum tanta Pompeio taloque monarebica Potestas dcferretur,
344쪽
AD VELL. PAT. HIST. ROM. LIB. II CAP. XXXIII 335
nunc, ne quid ad absoluti dominatus speciem deesset, conliaua lur, augetur, suppletur illa potentia. Diamen in lego Manilia Iai-e ulli legiones et provinciae , Bithynia item , i. e. tua eum qu E .
tea non habuerat, decernuntur, classisque et imperium ii, ni4 limum
eontinuatur; quid hoc aliud erat, quam uni semel imperium Romani orbis transcriberer τουτο δε φῖν, ε p ενι συλλntav v γενεσθα tWν Ρωμαιων nγεμνίαν, inquit Plutare litis iii Pomp., οὐδενί πω πανταπασι πρὸ τουδε hinos παντα ἐδόθn, notante thppian. Mitrid. p. 233. Vide tamen callidas astitiasque rationes , quibus indue ii duo summi viri Cicero et Caesar hanc legem Mauit am probarunt atque defensarunt; apud Dion. XXXVI, pag. a J, videbis eadem opera, rem p. Romanam non fuisse iam rem publicam. MECL. mpotentiae Uarhuri. Bib. Brit. Τ. VII, pag. 276. Bunn.
Puto reelitis infamem . et rosero ad cupiditatem. I. Ps. Malim eum Lipsio in mem, cividualem απὸ κοινοῖ intellign . Voss. Non concoquo illam pecuniae infamiam; το in passim su-Porvacuum apparet in Velleio culpa lihrarii , quod alii, i iam pluribras demonstratum; ut primo videatur scriptum fuisse famiam ;nnde secerim famem nimiam pecuniae; sic fames habendi crescebat, apud Pacatum in panegurico cap. fames honorum taex plebilis, Floro lib. IlI, en p. at ε, auri socrafrmes, Maroni; λPeriosa fames auri, auctori panegyrici ad Pisonem. Polvit et scrip isse Velleius pecuniae insaniam. Idquo verius opinor. Λpud Plin. lib. IX Hist. nat. cap. 36r Quapropter excusata sis PurPuractansanιla, quia insano pretio purpura redimebatur. Sic apud Tulliuininsaniam villarum habes pro nimis sumptuosa villarum structura ,
epist. 33, lib. III; et iasnniam ortionis in Bruto: Insulsitatemenis et insolentiam, tamquam insaniam quamdam Drallanis, da . Seneea de Beneficiis lib. Ir nunc in crudeliinlem publicam ac PrionInm ibitur, heliorumque ciuilium insaniam. horriinsaniam et furorem bellum eloilo Lueanus dixit initio Pharsalia a suae. Insanae fundi substructiones apud eumdem Ciceron in pro Milone, et Asanire in uellis apud Horatium , pro amare puellas in anum in modum. Infamem pecuniae cupiditatem coniectabat Ι .ipsius. Sed Lucullus aequo prodigus Pecuniae nc oppUlens habe
ballir; hoc insanitim pecuniae Velleius voeat; de qua Luculli pro
345쪽
digalitate plura post subsequuntur. HElys. V. Misc. obs. vol. VIII, P g. 4 3. ae uterque ab eo in Si diligonier attendatur, patebit arguebat essereetius, alii qua arguebatur. M1'vT. Stabile ni illi leg re, netifer- qile adeo, quae vox eodem sorte modo corrupta in serius Cop. areodem resti luenda. Vbi de Caesaris i ieeo: El libelli coniti tionemniintiantes, dati, ab eo neque Protinus lecti erant. Nam profecto estieaeior oratio: D libelli coniurationem nuntiantes dati adeo, neque protinus lecti erant. Iloc Primum. Dcinceps est , quod arguebatur ', id ego potius quam retineam, mutem vel, quod arguebat, id nientitus argui posset; vel quod arguebat, ut mentitus. Sic ad indetur ut sest autem, quasi leniendi eriminis: et Praeter hoc, saepe ita παρελκει. Λd alios non abeo, in Nostro maneo, qui infra cap. 8or Totam Nictoriam ut suum intemrelaretur. Item cap. Io': Interdum ut sumticem commendubant, interdum tit pro pari loquebantur. Non procul a principio hui iis libri: At nune siquis tanti habitet, vix tit senator agnoscitur. Acina L. Nihil mulo: equens an liquis patiendi verbum agendi significatiorie. Scu GR. Vide num verius, certe clarius: neut mus udeo, quod rarguebri, mentitus argui posset. Neuter salsus convinci ai ιique in eo posset. quod arguebat. Vterque utrique veram culpam obiiciebat. Lim. Putidum est doctissimos viros hic implicari circa glossam; nam nihil similius vero, quam manasse a calamo Velleii neuterque montilus rargui Posset, ndditumque a scriba aliquo ab eo quod arguebatur. Belle prorsus: helle, nisi et Tacilus scripsisset lib. I IIist. , Sti: Mox quusi rixantes stupra et sagi in in ι ieem Obsectiaoere : neuserfilso. Gnvτ. Lego arguebat. Voss. Mihi inter correctiones celorasea maxime placuit, quam in textum recupi, quo arguebalur, cuius et Aldus mentionem secerat. BoΕCr.. Rcor fuisse, neutorque eo, quod arguebat, ut mentitus argui ρosset, vel n Ierque adeo. Vi-d runt ex parte homines eruditi. Thom. Iun veru : neuterque ab eo , qui frguebat; quod meae coniecturae Praetulerim. Ioh. ortui Ilii se neuterque in eo, quo arguebutur, mentitus amui Posset.
Similia illa Taetii de Othone et Vi tollio, Dist. lib. I, e. vox
quasi ri.cantes stura et singilia in Picem obiecinrere, neuter falso; prod se ilia illi r quemquum animo Parem tulit non est mutandum eum Lipsio. Ferre animo, ut aequo et iniquo animo ferre. 1l Ei 's.
346쪽
AD VEI L. PAT. HIST. ROM. LIB. II CAP. XXXIII 337
itimidiam vocena pillo, et legendum, neutererve libauero quod n*uebui . menιιιιιs Posset; netiler posset ab altero argui
menti tu, illii l. quod argvehat; allem interceptum fuit, parti in a Praepositione ah. parti in ultima pars abiit in eo, ita iit restiterit σέν eo, pro ab austro. Bunv. V. Misc. obs. 3ol. VIII, P. 43, si 59..Vl ρrranum ad remρ. I primum remP. o res. edit. Alion. Ei recte ; radgredi enim remi'. posset, et ea pi pro invadere hostiliani ino; sic Cicer. II nil Q. frat , ra, Milo redi ad historiam . et i laserae seinper, tibi pro inci poro tali liir; et similiter accedere ad remρ dixit Cie r , et Nepos Conon. I. Bvit n. Quemquam animo Petrem tulit, ot in quibus rebus Prίmus esse ἄρ- hebnt. solus esse eis Dbnt De re noli imiatia hoc I, itani: Nec quem quom iam ferre Potest Caesoroe Priorem, PotnPeius e Parem. Cilirespondet Florus lib. IV, es p. a : Nec hic ferebat parem.nec illa su eriorem. Qia ritur et ipso Caesar lib. I bolli ei vilis: Ipse Pom- Pestis ab intakis Cnesaris tacitastis, et quod neminem dignitale se-Cyrm exaequari volebat. Noster patillo ante: Gois in toxn , nisi ubi vereretur, ne qu m haberet parem , modestissimus. Ibidom: In cia Ostrale libera dominaque gentium. indignnri, quum Omnes cὼ es haberet P Vffs, quemquam nequalem dignitatem conspicere. De verbis, hoem rato : quemquom omnino Porem tulit; n que 'liiid litam verius Endem vox insen, cap. 48 , similiter dextruela. iterum astruenda. De C. Curione : Gius animo voluptatibus vel libidinibus neque Ves ullae, neque cuPMitales si scere Possent. Lego , cuiuε omnino Nompl. ; licie laria eri incertius, sed alii sorte, mihi sanoeerium. Sunt item Apuleii loca aliquot in eoilem mendo : quae ad istam faciem mihi iam pridem emendata , nunc hoc ipso quasi digito aliis demonstrata, non irreor, ne no tris quaestionibus praecipiantur. Λ in1L. Animorum ergo in peetor ot arbiter Pompeius 3 non opinor; nec hoc illi aegre , si qui animo aequBretur, sed si re et specie externa. Fortasse , omnino Pro animo irgundum.
Quid xi etiam mox alia in elusa in simili priore Z ut sit
equo animo starem. L p . Haud necesse lidetur aliquid hoc loco novare ; nam ut haud fuerit Pompeius animorum in spe lor et arbiter. poterat tamen de eis iudicari ex actionibus hominuin eorum- iem. GnvT. Alii eorrigunt: q. Omnino Parem tulit. Grulerus vulga tam luctur: quae minus interim milii Probatur, si Parem Onimo ,
347쪽
dicatur Pompeius ora vatiis Videtur enim potitas volitis el-l iiis r m etiam neminem Parem aequo animo tulisse. MLCLCn. V. Mi c. ob s. vol. VIII, p. 459. De hist Divino, esse fini ebat. Lim. Non video, cur Pr mu eqsε debuerit Romae Pompeiiis; quare suspieor, illa esse debebis aliunde inveeta t repetendam vocem cu .e t ; tamquam e L pressisset, in quibus rebus cupies t esse primus custiebat esse solus Gnorn. Ita Cicero loquitur I Ostic., i', ubi de nimia principatus ei piditate agil : Vt quisque animi mn studine maxime exceLIil ita maxime vult Princeps omniam . vel Potius solus esse. M CL. Quia ren . videmus praeces isse paullo ante το rebus, hic videtarineoneinnum. Fortμ de dorit Vel loliis r et in qua is urbe primus esse debebat, solus essct eviebat; nam esse ha-hni Lipsi antim minime Placet; nec Grulero opera successit. Debebat primus esse Pompeius in urbe . quia nemo illi par rebus praeclare gesti . II E II. Rosus dosondit Wophens Tul I. Lecl. I, 17. Bunu. in mam. V. Misc. obs. vol. VIII. p. 43. Vt quis eosὶ Scribe Iibon Asimo. Exin quadra orationis postri- late et quod evisset . arbitrio suo sumeret, alieno demn ret. QMod tamen non quivis milii a ' inritietur: sed is demiam. qui diligenti
veterum, quique minus urtorum a curate Aerip Pro, ni Ctorum
lectione probe subneliam habrat ingenium. Acin L. I AEgo, et qui eos: item sumeret. Haec ip e autem Cato de Pompeio iam mortuo apud Lueanum in IX. tu η:- inonsit ferrum , sed Ponere norat. Praesulis arma forne . sed precem nrma us. mnostsiost sumpta ducem. itiost disson potestas. L Ps. Alii . et qui eos; quod pra piae t. eL. Vt qui eos. Thoma Mi in cherus malit . et sic editiones omnes. a qi ita hic operae tu Po- graphicae recesserant. II E N . Forte , at qui eos, ut etc. t nam ill radiat. tam brevi intervallo geminatum, merito ossetidi L Bunn. V. Hi e. Ob . vol. VIII , P. . . . Et Lucullus summus alioqui vis 3 Leges ni Lucullus; sive maris Set Lucullus. Hoe quoque mεndae genus alibi multis exempli persequor. Λc D L. Lege at Lucullus. HErs .
De profugione in aedifieando Cieero de Ossic., Varro lib. III de Re rustie., de Luxuria Albenaeus lib. VI. SCREn .
348쪽
AD VELL. PAT. HIST. ROM. LIB. II CAP. XXXIV 339
Gι ctibusque in Planius esset conseisiisque. MAN T. Perperam Λldus , conoi isque. Nam alterum idem est. Sic luvenalis sat. XIII r
ni ictus, thermae, stationes, omne theatrum
Do Rutilo. Ita omnes libri impressi. et noster MS. optimae fidei; tibi etiam
glossa adscripta το conpictus interpretatur coni tota. Nolim itaque Lipsium audiri, qui ex unico codice MS. emendat con Mentus; vocabulo eadem significatione usus etiam Valerius Maximus, lib. II, cap. 7r Iulerdixis etiam ei coni ictum hominum , usumque hiati earum. Vide loeum. Item Taeitus II 2 nnali lini r Atque interim Lia honem ornat praetura , conseicitatis radhibet et c., Voss. Ita eonfundi conseictus et conoisia vidimus ad Quinctil. VI Inst. , 3 . ubi conὐLOA praetulimus: hie vero contactibus facile patimur: latiu enim Patent, quamquam et conuiolum συμβιωσιν dixere ; ut Vopisc. iis Bonoso i5; sed hoc rarius. BuR . Fossis montibus Sic M. Varro de BE riis t. cap. 27 r contra ad Nevolim, inquit, L. Lucullus, postquam Perfodisses montem, ac maritima flumina immisisset in Piscinas, quae rec*roce fluerent, i se Neptuno non cederes de Piscatu. Bunn. Haud infestae in i Cie. II do Oisc. I sit C. Canius eques Rom. nec infacetus, et satis sitieratus Forte, haud inepte. Bunu. Xerxem logatum In Plutarebo loges cognomen hoc iocosum Luetillo inditum a Q. Aelio Tuberone. Lips. Vide Plutare bum in Liaeullo, ubi et de molibus mari iniectis, etc. Idem scriptor, non a Pompeio, sed a Tuberone Stoico, Xerxem togatum osse appellatum memorat; quamquam et Plinius cum Nostro saeit IX, 54 : Lucullus exciso etiam monte iuxta Neapolim maiore in endis, quam villam aedis noerat, Euripum et maria admisit. Qua de causa Magnus Pompeius Xerxem togatum eum areellabat. ME L. Aersen, edit. Rhen. Erasm. Creta insula Arx altera praedonum , prius malo reip. a M. Antonio tentaM. Livius lib. XCl X. Valerius, PlutarchuΑ in Pompeio, Dio, alii. Scnica. Vide de bello Cretico Florum III , 8, hi quos ibi Camors notavit; quibus adde Dion. XXXVI, priucipio ;
sui, quum antea legeretur usm ae gloria. M IN. Sic est emenda-
349쪽
lum ab Rhenano, si modo ipse est auctor notartim, quae sunt iuora pii inae editionis Basileensis. 1 WTr. 1'. Epitome Livianapo set ita lo i r Ab huius usura gloriae vix temperm is animum Cn. Pompeius. Vnsin. Ae abest ab editione Rheri. , et luox qui υλω-riae habet. Cicero, qui omnia incrementa sua sibi dobuiij Hi ne ipso Titilin, in L. Pisonem: In curn quaestorem in Primis, nedi m Priorem, praetorem Primum cunctis sus regiis populus R. facisbat; homini illi honorem, non generi: moribus, non nanseribus meis, Nis titi P rspectae, non nuditae nobilisati detulerunt. Itona Philipp. VII: Quid enim non debeo vobis . Quirites; qti m Nos a se ortum hominibus nobilissimis omnibus honoribus praetulis is Z Sed ei alii, Ioel, ita de se, ni est hominis ingsenium, fre litenti xxiii P. AClisa L. Vir nouitatis nobilissim ne Hac quid ovi forma sermonis nulla est alia Volteio familiario et cuiuq exempla si velim adscribere ,
nceps habeam omnes sere paginas exscribere. Λ aD1L.
Sorgii Catiliane i Catilinari uin hoc bellum scripsit Sallustius egregio opere; Florus IV ubi Camers, cuius annutatio augeri potest nominibu Dionis XXX II; L. Λnipellii lib. momoriali ,ublilii lo: Qui niloersus ρntriam n furia iniere consilia. BOEC .. Vtriusque ordinis in Burr. IIS.. virtus Orcturis, antique. Sic quaedam veteres editiones Λ aeuii XIII, cap. aa in verbis M. Catonis: Si quid est quod utar, utor: si non est. πω Suum cui salias cuique Per me uti licet. Sen GR. II S. D rius. Viivd antique dictum putabat Sehesius. Sed fuerit illud contra mente in Prisciani, filii lib. V , Postquam probavit, ut veteres Plerus Plera, Plerum , aliaque id generis absque que soliti fuerint est erre , ita de liae voce subia iungite mer vero et uterque dioersas hnbent flanimaliones. δἰer enim ποτερος , dioiduam vim hubet ; uterque , collectis iam et tibi που , οπου, tibistie πανταχου. In his etao et similibus , que si coniunctionem acc*iamus eo orita sunt: Sin V llabam, derim Da. Vix tamen Pri ciano asson serim. Quadrigarius apud Λgellium lib. IX , cap. 33 : V tris summo studio pugnantibus. Sic enim fuit in II S. Giselini. testante Lipsio , opis t. qtia est. lib. IV . cap. I .
Nec dubitat idem se in dem lib. epist. II, quin apud Liv. I. XXXVI
ex IIS. sit reponendum, frumeuli ves, quas in oculos fuerat , utros Pariter frustrnta est. ergo sit nimiae, veterem Volteii Ieetionem exturbare. Vos .
350쪽
Εriptiui Forsitan ita scripsit Velleius, ut sit, Eripuit e reρ.
Sed aptius videbatur , et usit alius exstinxit, aut oreressit. Quod ait ingenduin putavi. ne eluis me gloriae causa putet insignia tantum Perseipii, hir miliora contemnere. MAMT. Inepte er*uit. neptiise eruit. Nam hoc Cicero ipso ubique in laude sua ponit, epiodeoniurati Dite in re toxerit, in lueem produxerit, vindicandam com Primendam lite senatui praehu rit. Et iam Florus : In stria rem ρnt scit. Mulim cum Lipsio eruit. Vosis. APeruit ei nos, manifesta, tit nrhilror, ratio te ducti, expressimus. BOEct.. I arie et hic locus leniatur. Lege, coniurationis remP. singulari Mirtute, constantia, Digilia , c urnque er*vis , ersevis enim membrana ex bibebat, unde
eruis Lipsius. IIaud sequor non Inmen eripuere se hosti apud Li- tum lib. I, cap. 34. Sed Et aliud suberat mendi m ; nempe, con-
avrntioni remst. eripuit scribendum, non coniurationem. ΗEI S. Vrbe ριι sus est Munckerus τo est abesse malebat. ΗΕis .
Praetor iterum Post consulatum praeturam ea propter repetiit, it senatorium Ordinum, censorio iudicio ob mollitiem ami sum, iure et beneficio magistra ius recuperaret. Dio lib. XXXVII: Et
P. Lentulum . qui ρost consulatum gestum senatu exciderat: nc se-mntoriae dignitutis recuperandae causa Praeturam tunc gerebat;
tibertim hunc morem disertissimus 3Innutius diducit. Sciri GR. In nstissimo luminnosti Altissime inluminauit reposui ex alia lectione M S. quem laudat Rhenanus ; nain et alias legebatur in ollissimo. GRντ κ. In altissἰmo iamianost. Haec MS. lectio. Itaque non audiendos arbitror, qui rex tituere conantur altissime illumi-nnost. Sane in Prudentio II S. idem verbi inveni hymno V. Perist.: omni vacantem nubilo frontem serenam lumiant. I hi vulgo illu-miant. Est etiam apud Martiati uni Capellam lib. I, tellus siori urtaminata. Ita habeni quidam codices, etiam II S. noster. Perperam vulgo, lumina. Glossae, laminata decoram. Saepissimeque hoe verbo usus est Caelius Λurelianus: us bis Tardarum passionum lib. I, cap. q. et alibi. Vos s. Lipsius eum Rhenano volebat illuminclost. Sed tenenda est lectio vulgata. Simplicibus enim pro compositis passim utitur Vel Ieius, ut narrare pro enorrore, ferre pro deferre, et alia. Quod ipsum in Suetonio ia in observarunt eruditi. x non. . Altissime illuminclois cum Grutero legimu quum fuisset antea, in astissimo lumina, it ', ubi si luminandi vox toleraretur,